WEBVTT 00:00:00.644 --> 00:00:03.227 خب، گاهی من هم عصبانی می‌شوم، 00:00:03.857 --> 00:00:07.375 و سال‌ها طول کشید تا بتوانم این کلمات را بگویم. 00:00:08.125 --> 00:00:09.726 سر کارم، 00:00:09.750 --> 00:00:12.777 گاهی از زور عصبانیت بدنم گُر می‌گیرد. 00:00:14.125 --> 00:00:17.658 اما فارغ از اینکه چقدر حق داشته‌ام عصبانی بشوم، 00:00:18.023 --> 00:00:19.810 در تمام زندگی‌ام، 00:00:19.834 --> 00:00:24.771 همیشه به سمتی هدایت شده‌ام که بفهمم خشم من یک مبالغه است، 00:00:24.795 --> 00:00:26.699 یک نمایش نادرست است، 00:00:26.723 --> 00:00:29.390 که باعث می‌شود بی‌ادب و ناخوشایند به نظر برسم. 00:00:30.406 --> 00:00:35.893 اصولاً به عنوان یک دختر، یاد گرفتم که خشم برای یک دختر احساسی است 00:00:35.917 --> 00:00:38.625 که بهتر است کاملاً خاموش بماند. NOTE Paragraph 00:00:39.957 --> 00:00:41.837 یک دقیقه به مادرم فکر کنید. 00:00:41.861 --> 00:00:44.664 وقتی ۱۵ ساله بودم، روزی از مدرسه به خانه آمدم، 00:00:44.688 --> 00:00:48.106 و او در ایوان بلندی بیرون از آشپزخانه‌مان ایستاده بود، 00:00:48.130 --> 00:00:49.857 و دسته عظیمی بشقاب در دست داشت. 00:00:50.813 --> 00:00:56.268 تصور کنید چقدر تعجب کردم وقتی دیدم شروع کرد آنها را مثل فریزبی پرت کردن ... NOTE Paragraph 00:00:56.292 --> 00:00:57.598 (خنده) NOTE Paragraph 00:00:57.622 --> 00:00:59.789 در هوای داغ و مرطوب. 00:01:00.511 --> 00:01:04.226 وقتی تمام بشقاب‌ها به هزاران تکه خرد شده 00:01:04.250 --> 00:01:05.476 روی تپه پایینی بدل شد، 00:01:05.500 --> 00:01:09.723 برگشت داخل و خیلی خوشحال به من گفت، «روزت چطور بود؟» NOTE Paragraph 00:01:09.747 --> 00:01:13.650 (خنده) NOTE Paragraph 00:01:13.674 --> 00:01:18.750 حالا می‌توانید ببینید که یک بچه چطور به واقعه‌ای چنین نگاه می‌کند 00:01:19.214 --> 00:01:24.417 و فکر می‌کند که خشم ساکت، منزوی، مخرب و حتی ترسناک است. 00:01:25.333 --> 00:01:31.143 البته علی‌الخصوص وقتی فرد عصبانی یک دختر یا یک زن باشد. 00:01:31.167 --> 00:01:32.667 سوال این است که چرا. NOTE Paragraph 00:01:33.375 --> 00:01:36.583 خشم یک احساس بشری است، نه خوب است نه بد. 00:01:37.375 --> 00:01:39.284 در واقع یک احساس نشان‌دهنده خطر است. 00:01:39.284 --> 00:01:42.833 که از تحقیر، تهدید، توهین و آسیب اخطار می‌دهد. 00:01:43.625 --> 00:01:46.674 و باز هم، در فرهنگی از پس فرهنگ دیگر، 00:01:46.674 --> 00:01:50.792 خشم ویژگی اخلاقیِ پسران یا مردان انگاشته می‌شود. 00:01:51.792 --> 00:01:53.650 حال، قطعا تفاوت‌هایی هست. 00:01:53.674 --> 00:01:55.934 خوب مثلا در ایالات متحده، 00:01:55.958 --> 00:01:59.976 به یک مرد سیاه‌پوست عصبانی به چشم مجرم نگاه می‌شود، 00:02:00.000 --> 00:02:02.583 اما یک مرد سفیدپوست عصبانی دارای عصمت مدنی است. 00:02:03.500 --> 00:02:07.333 اما فارغ از اینکه کجا باشیم، این حس دچار تفکیک جنسیتی است. 00:02:07.917 --> 00:02:12.704 و ما به کودکان یاد می‌دهیم تا خشم را در دختران و زنان خوار بشمارند، 00:02:12.728 --> 00:02:16.870 و بزرگ می‌شویم تا بزرگسالانی بشویم که به خاطر آن تنبیه می‌کنند. NOTE Paragraph 00:02:17.917 --> 00:02:19.545 خب چه می‌شود اگر این کار را نکنیم؟ 00:02:20.708 --> 00:02:24.164 چه می‌شود اگر خشم را از زنانگی جدا نکنیم؟ 00:02:24.188 --> 00:02:27.976 زیرا جدا کردن خشم از زنانگی یعنی دختران و زنان را 00:02:28.000 --> 00:02:31.226 از حسی که ما را از همه بهتر در برابر بی‌عدالتی حفظ می‌کند جدا کنیم. 00:02:31.583 --> 00:02:33.911 چه می‌شود اگر در عوض به پسران و دختران 00:02:33.911 --> 00:02:37.011 درباره توسعه کفایت اخلاقی آموزش دهیم؟ 00:02:37.833 --> 00:02:41.582 واقعیت این است که ما هنوز هم داریم کودکان را 00:02:41.606 --> 00:02:44.365 به شیوه‌هایی بسیار دووجهی و متضاد اجتماعی می‌کنیم. 00:02:44.500 --> 00:02:49.424 پسران هنجارهای مضحک و سخت مردانگی را یاد می‌گیرند 00:02:49.448 --> 00:02:53.518 و بهشان گفته می‌شود تا احساساتی زنانه مثل غم یا ترس را انکار کنند 00:02:53.542 --> 00:02:57.167 و خصم و خشم را به عنوان نمادهای مردانگی واقعی در آغوش بکشند. 00:02:58.083 --> 00:03:02.518 از طرف دیگر، دختران یاد می‌گیرند مؤدب باشند، 00:03:02.542 --> 00:03:05.542 و عصبانی شدن از ادب به دور است. 00:03:06.081 --> 00:03:11.248 به همان صورت که یاد گرفتیم پاهایمان را روی هم بیندازیم و موهایمان را مرتب کنیم، 00:03:12.167 --> 00:03:15.310 یاد گرفتیم زبانمان را گاز بگیریم و غرورمان را فروببریم. 00:03:16.208 --> 00:03:20.053 اتفاقی که خیلی وقت‌ها می‌افتد این است که برای همه ما، 00:03:20.077 --> 00:03:23.348 با درک ما از زنانگی، آبروریزی حتمی می‌شود. NOTE Paragraph 00:03:24.674 --> 00:03:29.332 این دوشاخگی یک داستان شخصی و سیاسی طولانی دارد. 00:03:30.205 --> 00:03:35.799 در عصبانیت، ما از شاهزادگانی لوس و نوجوانانی هورمونی، 00:03:35.823 --> 00:03:40.140 به زنانی جیغ‌جیغو و غرغرو با نیاز به نگهداری بالا تبدیل می‌شویم. 00:03:40.600 --> 00:03:42.704 اما طعم داریم؛ طعم دلخواهتان را انتخاب کنید. 00:03:43.208 --> 00:03:46.247 آیا وقتی خشمگین هستید یک لاتین‌تبار تند داغ می‌شوید؟ 00:03:46.549 --> 00:03:52.215 یا یک دختر آسیایی غمگین؟ یا زن سیاهی عصبانی؟ یا یک سفید دیوانه؟ 00:03:53.675 --> 00:03:55.101 می‌توانید انتخاب کنید. 00:03:55.125 --> 00:03:59.800 اما در واقع، اثر این است که وقتی می‌گوییم چه برایمان مهم است، 00:03:59.824 --> 00:04:02.101 که همان دلیل خشم ماست، 00:04:02.125 --> 00:04:06.000 مردم بیشتر ممکن است به خاطر عصبانیت‌مان از دست ما عصبانی شوند. 00:04:06.708 --> 00:04:11.917 چه در خانه یا مدرسه باشیم یا سر کار و یا در صحنه سیاست، 00:04:12.417 --> 00:04:16.416 خشم مؤید مردانگی و در تقابل با زنانگی است. 00:04:17.055 --> 00:04:19.802 پس مردان برای نشان دادن آن تشویق می‌شوند، 00:04:19.826 --> 00:04:22.410 و زنان برای همان کار تنبیه. NOTE Paragraph 00:04:23.917 --> 00:04:26.523 این ما را با ضرری بزرگ مواجه می‌کند 00:04:26.547 --> 00:04:30.467 مخصوصاً وقتی باید از خودمان و از منافع‌مان دفاع کنیم. 00:04:31.583 --> 00:04:35.710 اگر با تهدیدی از طرف یک مزاحم خیابانی، کارفرمایی استثمارگر، 00:04:35.734 --> 00:04:38.133 یک همکلاسی تبعیض‌طلب، و نژادپرست مواجه باشیم، 00:04:38.311 --> 00:04:42.255 مغزمان فریاد می‌کشد، «مرا مسخره کرده‌ای؟» 00:04:42.922 --> 00:04:45.843 و دهان‌مان می‌گوید، «ببخشید، چی؟» NOTE Paragraph 00:04:46.208 --> 00:04:48.893 (خنده) NOTE Paragraph 00:04:48.917 --> 00:04:50.160 درست است؟ 00:04:51.097 --> 00:04:54.231 و این تناقض به این دلیل است که عصبانیت 00:04:54.255 --> 00:04:57.684 با نگرانی و ترس و خطر و تلافی در هم می‌تند. 00:04:57.708 --> 00:05:01.360 اگر از زنان بپرسید در واکنش به خشم‌شان از چه بیش از همه می‌ترسند، 00:05:01.384 --> 00:05:02.979 آنها نمی‌گویند خشونت. 00:05:03.003 --> 00:05:04.458 می‌گویند مسخره شدن. 00:05:05.233 --> 00:05:06.638 به معنای آن فکر کنید. 00:05:08.487 --> 00:05:12.725 اگر چندین هویت با حاشیه مشخص داشته باشید، این تنها مسخره شدن نیست. 00:05:13.050 --> 00:05:17.081 اگر از خودتان دفاع کنید، اگر گامی در این جهت بردارید، 00:05:17.423 --> 00:05:19.446 می‌تواند عواقب وخیمی در پی داشته باشد. NOTE Paragraph 00:05:20.113 --> 00:05:25.018 حال، ما این الگوها را نه به روش‌های بزرگ، جسورانه و بی‌پرده، 00:05:25.042 --> 00:05:28.112 بلکه در پیش پا افتادگی روزمره زندگی بازتولید می‌کنیم. 00:05:29.000 --> 00:05:32.101 وقتی دخترم پیش‌دبستانی بود، هر روز صبح 00:05:32.125 --> 00:05:35.559 قصری ظریف با روبان و آجر اسباب‌بازی می‌ساخت 00:05:35.583 --> 00:05:38.631 و هر روز صبح هم پسربچه‌ای با خوشحالی آن را خراب می‌کرد. 00:05:39.708 --> 00:05:43.792 والدین او آنجا بودند اما هیچ‌وقت پیش از واقعه مداخله نمی‌کردند. 00:05:44.432 --> 00:05:47.583 بعد از آن هم با خوشحالی خوشمزگی می‌کردند: 00:05:48.208 --> 00:05:50.245 «پسربچه است دیگر.» 00:05:50.292 --> 00:05:53.493 «خیلی وسوسه برانگیز است، دیگر نتوانست جلو خودش را بگیرد.» 00:05:54.292 --> 00:05:58.104 من کاری را کردم که بسیاری از زنان و دختران یاد می‌گیرند انجام دهند. 00:05:58.128 --> 00:06:00.206 پیش‌گیرانه آرامش را حفظ کردم، 00:06:00.230 --> 00:06:02.761 و به دخترم هم یاد دادم همان کار را بکند. 00:06:03.460 --> 00:06:05.436 او از کلماتش استفاده کرد. 00:06:06.333 --> 00:06:08.583 آرام سعی کرد با بدنش جلوی او را بگیرد. 00:06:08.958 --> 00:06:12.999 جای درست کردن خانه‌اش را در کلاس تغییر داد، بدون هیچ اثری. 00:06:13.777 --> 00:06:19.755 بنابراین من و والدین دیگر مشترکاً بستری خاص حامی حقوق مردان ساختیم. 00:06:20.417 --> 00:06:23.547 پسر می‌توانست با تفاخر بتازد و محیط را کنترل کند، 00:06:23.747 --> 00:06:28.350 و دختر احساساتش را در خود نگهداشت و بر اساس نیازهای پسر کار کرد. 00:06:29.080 --> 00:06:31.217 ما در حق هردوی آنها کوتاهی کردیم 00:06:31.217 --> 00:06:35.417 زیرا به خشم او قدرت و عزمی که سزاوارش بود را ندادیم. 00:06:36.103 --> 00:06:39.444 حالا این نمونه کوچک شده‌ای از مشکلی بسیار بزرگتر است. 00:06:39.881 --> 00:06:43.254 زیرا به صورت فرهنگی، در تمام جهان، 00:06:43.929 --> 00:06:47.571 عملکرد مردان، 00:06:47.873 --> 00:06:51.039 و قدرت و مزایایی که به دنبال آن هست را 00:06:51.063 --> 00:06:55.417 به حقوق و نیازها و حرف‌های زنان و بچه‌ها ارجحیت می‌دهیم. NOTE Paragraph 00:06:56.917 --> 00:07:01.368 پس احتمالاً برای حاضران اینجا جای تعجب نیست 00:07:01.392 --> 00:07:04.647 که بیشتر گزارش می‌شود که زنان نسبت به مردان 00:07:04.647 --> 00:07:08.538 دچار خشمی پایدارتر و شدیدتر هستند. 00:07:09.710 --> 00:07:12.917 بخشی از آن به این دلیل است که ما اجتماعی شده‌ایم تا نشخوار کنیم، 00:07:12.941 --> 00:07:15.941 یک مسئله را درون خودمان بریزیم و دوباره و دوباره به آن فکر کنیم. 00:07:15.951 --> 00:07:19.401 اما باید راه‌های دلپذیر اجتماعی هم پیدا کنیم 00:07:19.425 --> 00:07:22.741 تا شدت احساستی که داریم را بیان کنیم 00:07:23.248 --> 00:07:26.804 و بقیه را از بی‌ثباتی‌مان آگاه کنیم. 00:07:27.630 --> 00:07:29.209 پس کارهای بسیاری می‌کنیم. 00:07:30.186 --> 00:07:35.601 اگر مردان می‌دانستند وقتی گریه می‌کنیم از چه خشمی لبریز هستیم 00:07:35.625 --> 00:07:37.083 مبهوت می‌ماندند. NOTE Paragraph 00:07:37.402 --> 00:07:39.059 (خنده) NOTE Paragraph 00:07:39.083 --> 00:07:41.004 از زبان کوچک شمردن استفاده می‌کنیم. 00:07:41.042 --> 00:07:43.434 «خسته شدم. نه، جداً، اشکال ندارد.» NOTE Paragraph 00:07:43.458 --> 00:07:45.333 (خنده) NOTE Paragraph 00:07:45.917 --> 00:07:49.003 ما خودمان را شیء می‌پنداریم 00:07:49.027 --> 00:07:54.909 و حتی توانایی شناخت تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از خشم را هم از دست می‌دهیم. 00:07:55.667 --> 00:07:58.019 بیشتر اما، بیمار می‌شویم. 00:07:59.125 --> 00:08:03.686 حالا مشخص شده که خشم در طیف وسیعی از بیماری‌ها دخیل است 00:08:03.710 --> 00:08:06.543 که معمولاً به عنوان «بیماری‌های زنان» معرفی می‌شوند. 00:08:07.210 --> 00:08:12.773 نرخ بالاتر دردهای مزمن، اختلالات خودایمنی، اختلال در تغذیه، 00:08:12.797 --> 00:08:16.241 بیماری‌های روانی، اضطراب، خودآزاری، افسردگی. 00:08:17.257 --> 00:08:21.350 خشم بر سیستم ایمنی و سیستم قلبی عروقی ما اثر می‌گذارد. 00:08:21.374 --> 00:08:25.693 برخی مطالعات حتی نشان می‌دهند که بر نرخ مرگ‌ومیر هم اثر دارد، 00:08:25.717 --> 00:08:28.401 به ویژه در زنان سیاه‌پوست مبتلا به سرطان. NOTE Paragraph 00:08:30.271 --> 00:08:34.866 خسته شده‌ام از اینکه زنانی که می‌شناسم خسته شده باشند. 00:08:37.198 --> 00:08:39.722 خشم ما ناراحتی بزرگی به دنبال دارد، 00:08:40.246 --> 00:08:44.405 و تضاد از آنجا می‌آید که فرآهم کردن راحتی وظیفه ماست. 00:08:45.372 --> 00:08:46.944 عصبانیتی هست که قابل قبول است. 00:08:46.968 --> 00:08:52.739 اگر از خطوطمان عدول نکنیم و وضعیت موجود را محکم حفظ کنیم می‌توانیم عصبانی شویم. 00:08:53.255 --> 00:08:57.288 به عنوان مادر یا آموزگار می‌توانیم عصبانی بشویم، 00:08:57.328 --> 00:09:01.516 اما نمی‌توانیم از هزینه هنگفت بچه بزرگ کردن عصبانی باشیم. 00:09:01.875 --> 00:09:03.913 می‌توانیم از دست مادران‌مان عصبانی باشیم. 00:09:03.913 --> 00:09:07.372 مثلاً، به عنوان نوجوان -- قوانین و مقررات پدرسالارانه -- 00:09:07.396 --> 00:09:09.722 ما نظام را سرزنش نمی‌کنیم، آنها را سرزنش می‌کنیم. 00:09:09.732 --> 00:09:14.282 می‌توانیم از دست زنان دیگر عصبانی بشویم، چون کی از یک گیس و گیس‌کشی جانانه بدش می‌آید؟ 00:09:14.411 --> 00:09:19.959 و در یک سلسله مراتب معنادار که از نژادپرستی و بیگانه‌هراسی حمایت می‌کند 00:09:20.284 --> 00:09:23.580 می‌توانیم از مردانی که جایگاه اجتماعی پایین‌تری دارند عصبانی باشیم. 00:09:23.864 --> 00:09:26.159 اما قدرت عظیمی در این داریم. 00:09:26.543 --> 00:09:30.532 زیرا احساسات قلمرو تحت سلطه ماست، 00:09:31.625 --> 00:09:34.172 و مردم از عصبانیت ما معذب می‌شوند. 00:09:34.792 --> 00:09:42.932 باید مردم را به ناراحتی که وقتی زنی بدون عذرخواهی می‌گوید نه احساس می‌کنند خو دهیم. 00:09:43.962 --> 00:09:48.583 می‌توانیم احساسات را بگیریم و از منظر کفایت به آنها بیندیشیم و نه جنسیت. 00:09:49.465 --> 00:09:53.394 کسانی که می‌توانند خشم‌شان را تحلیل کنند و معنایی از آن بگیرند 00:09:53.798 --> 00:09:56.458 خلاق‌تر و خوش‌بین‌تر هستند، 00:09:56.958 --> 00:09:58.292 صمیمیت بیشتری دارند، 00:09:58.917 --> 00:10:00.473 مسائل را بهتر حل می‌کنند، 00:10:02.260 --> 00:10:04.519 و تاثیر سیاسی بیشتری دارند. NOTE Paragraph 00:10:05.251 --> 00:10:08.440 حالا، من زنی هستم که درباره زنان و احساسات می‌نویسد، 00:10:08.464 --> 00:10:11.122 پس مردان قدرتمند خیلی کمی هستند 00:10:11.146 --> 00:10:15.106 که آنچه من می‌گویم را به عنوان یک مسئله سیاسی جدی بگیرند. 00:10:15.789 --> 00:10:21.737 ما سیاست و خشم را با تحقیر و اهانت و غیظی می‌شناسیم 00:10:21.761 --> 00:10:25.024 که طلوع فاشیسمی مردانه را در تمام جهان تغذیه می‌کند. 00:10:25.375 --> 00:10:29.019 اما اگر این زهر است، پادزهر نیز هم اوست. 00:10:29.542 --> 00:10:33.396 ما خشمی از امید داریم، و آن را هر روز 00:10:33.420 --> 00:10:37.206 در خشم پایدار زنان و مردم به حاشیه رانده شده می‌بینیم. 00:10:37.833 --> 00:10:42.334 این به شفقت و یکدلی و عشق مربوط است، 00:10:42.358 --> 00:10:45.515 و باید این خشم را هم بشناسیم. NOTE Paragraph 00:10:47.643 --> 00:10:54.625 مسئله این است که جوامعی که به خشم زن وقعی نمی‌نهند به زنان احترام نمی‌گذارند. 00:10:55.543 --> 00:11:01.555 خطر واقعی خشم ما شکستن قیدها و بشقاب‌ها نیست. 00:11:02.167 --> 00:11:07.273 این است که دقیقاً نشان می‌دهد ما چقدر خودمان را جدی می‌گیریم، 00:11:07.297 --> 00:11:11.201 و چقدر از دیگران توقع داریم که آنها هم ما را جدی بگیرند. 00:11:12.074 --> 00:11:15.934 وقتی این طور بشود، احتمالش خیلی زیاد است 00:11:15.958 --> 00:11:20.167 که زنان بتوانند آن وقت که خواستند لبخند بزنند. NOTE Paragraph 00:11:21.285 --> 00:11:22.674 (تشویق) NOTE Paragraph 00:11:22.698 --> 00:11:23.849 متشکرم. NOTE Paragraph 00:11:23.873 --> 00:11:30.563 (تشویق)(هلهله)