WEBVTT

00:00:01.410 --> 00:00:05.296
وقتی که بچه بودم،
دیوانه ی کتاب رکوردهای جهانی گینس بودم،

00:00:05.320 --> 00:00:08.776
و خیلی دلم میخواست
که خودم یک رکورد جهانی ثبت کنم.

00:00:08.800 --> 00:00:11.496
اما تنها یک اشکال کوچک در بین بود:

00:00:11.520 --> 00:00:14.270
من هیچ گونه استعدادی نداشتم.

00:00:14.520 --> 00:00:17.936
برای همین تصمیم گرفتم
در زمینهای رکورد بزنم

00:00:17.960 --> 00:00:21.540
که هیچ نوع مهارتی نیاز نداشت.

00:00:21.840 --> 00:00:23.700
تصمیم گرفتم

00:00:23.700 --> 00:00:26.720
که رکورد خزیدن را بزنم.

NOTE Paragraph

00:00:27.680 --> 00:00:30.656
(خنده)

NOTE Paragraph

00:00:30.680 --> 00:00:34.200
خب رکورد آن زمان ۲۰ کیلومتر بود،

00:00:35.460 --> 00:00:39.806
و به دلایلی فکر می کردم که کاملا از عهده اش 
برمی آیم.

NOTE Paragraph

00:00:39.846 --> 00:00:41.200
(خنده ی تماشاچیان)

NOTE Paragraph

00:00:42.140 --> 00:00:44.676
من دوستم "آن" را استخدام کردم،

00:00:44.676 --> 00:00:48.406
و با هم تصمیم گرفتیم که حتی به تمرین هم 
نیازی نداریم.

NOTE Paragraph

00:00:48.406 --> 00:00:51.016
(خنده ی تماشاچیان)

NOTE Paragraph

00:00:51.040 --> 00:00:53.026
و در روز اجرای رکورد

00:00:53.030 --> 00:00:56.536
به روی شلوار جینهایمان 
لایی مبلمان چسباندیم

00:00:56.560 --> 00:00:58.290
و راه افتادیم،

00:00:58.720 --> 00:01:01.670
و درست از همان ابتدا، به دردسر افتادیم،

00:01:01.670 --> 00:01:04.056
چون پارچه یجین در تماس با پوستمان بود،

00:01:04.056 --> 00:01:05.535
و شروع به ساییدن کرد،

00:01:05.535 --> 00:01:08.660
و در زمان کوتاهی زانوهایمان شروع به
پاره شدن کرد،

00:01:08.920 --> 00:01:10.120
ساعتها گذشت و

00:01:11.160 --> 00:01:12.360
باران گرفت.

00:01:13.520 --> 00:01:15.960
سپس، "آن" تسلیم شد.

00:01:17.400 --> 00:01:19.360
کمی بعد، هوا تاریک شد.

00:01:20.680 --> 00:01:23.496
خب، تا این لحظه، زانوهایم زیر شلوارم 
خونریزی می کرد،

00:01:23.496 --> 00:01:25.982
و من از سرما، درد و یکنواختی

00:01:25.982 --> 00:01:28.456
دچار توهم شده بودم،

00:01:28.480 --> 00:01:32.000
و برای اینکه به شما تصوری از رنجی 
که می کشیدم بدهم، باید بگویم:

00:01:33.120 --> 00:01:37.240
اولین دور از مسیرِ دو در دبیرستان ۱۰
دقیقه طول می کشید،

00:01:37.880 --> 00:01:40.680
و آخرین دور تقریبا 30 دقیقه.

NOTE Paragraph

00:01:42.000 --> 00:01:46.416
بعد از 12 ساعت خزیدن

00:01:46.440 --> 00:01:47.776
من ایستادم،

00:01:47.800 --> 00:01:50.680
و ۱۳.۵ کیلومترطی کرده بودم.

00:01:51.880 --> 00:01:55.046
بنابراین به رکورد ۲۰ کیلومتر نرسیدم.

NOTE Paragraph

00:01:55.560 --> 00:02:00.096
برای سالها ی بسیاری، فکر می کردم که این 
داستانِ شکستی تحقیرآمیز بود.

00:02:00.120 --> 00:02:02.616
اما امروز جور دیگری به آن نگاه می کنم،

00:02:02.640 --> 00:02:05.496
زیرا وقتی سعی داشتم رکورد جهانی را بشکنم،

00:02:05.520 --> 00:02:07.016
سه کار انجام می دادم:

00:02:07.040 --> 00:02:09.376
از محدوده آسایشم بیرون می آمدم،

00:02:09.400 --> 00:02:11.656
جان سختی خود را به چالش کشیدم،

00:02:11.680 --> 00:02:14.416
و به خودم و تصمیماتم

00:02:14.440 --> 00:02:15.840
اعتماد پیدا می کردم.

00:02:16.440 --> 00:02:17.696
آن زمان این را نمی دانستم،

00:02:17.720 --> 00:02:20.640
که اینها نشانه های شکست نیستند،

00:02:21.480 --> 00:02:24.080
بلکه نشانه های شجاعتند.

NOTE Paragraph

00:02:25.280 --> 00:02:27.856
سال ۱۹۸۹، در سن ۲۶ سالگی

00:02:27.880 --> 00:02:30.120
من در سان فرانسیسکو آتش نشان شدم.

00:02:30.800 --> 00:02:34.976
و در بخشی که۱۵۰۰ مرد داشت،
من پانزدهمین زن بودم.

NOTE Paragraph

00:02:35.000 --> 00:02:36.000
(تشویق)

00:02:40.086 --> 00:02:43.376
و همان طور که می توانید تصور کنید،
وقتی که رسیدم،

00:02:43.376 --> 00:02:46.683
تردیدهای بسیاری درباره 
توانایی ما در انجام این کار وجود داشت.

00:02:46.683 --> 00:02:51.690
بنابراین، حتی با وجود اینکه من یک پارو زن 
دانشگاهی با ۱۷۷ سانتیمتر قد و ۶۸ کیلو وزن بودم

NOTE Paragraph

00:02:51.690 --> 00:02:55.536
و کسی که می توانست ۱۲ ساعت درد سخت زانو 
را تحمل کند،

00:02:55.536 --> 00:02:57.026
(خنده)

NOTE Paragraph

00:02:57.026 --> 00:02:59.996
می دانستم که هنوز باید قدرت و سازگاریم 
را ثابت کنم.

NOTE Paragraph

00:02:59.996 --> 00:03:02.166
پس یک روز گزارشی از آتش سوزی به ما رسید،

NOTE Paragraph

00:03:02.166 --> 00:03:05.166
و طبعا زمانی که ماشین گروه ما به محل رسید،

00:03:05.166 --> 00:03:08.589
از یکی از ساختمان های کوچه دود سیاه بلند 
میشد.

00:03:08.589 --> 00:03:10.986
و من با یک مرد درشت هیکل به نام اسکیپ بودم.

00:03:10.986 --> 00:03:13.746
او روی دهانک لوله ی آب بود و من درست پشت
سرش قرار داشتم.

00:03:13.746 --> 00:03:15.756
و این یک آتش سوزی معمول بود،

00:03:15.756 --> 00:03:17.706
پر از دود و گرم،

00:03:18.416 --> 00:03:19.430
و ناگهان،

00:03:19.910 --> 00:03:21.906
انفجاری اتفاق افتاد،

00:03:22.186 --> 00:03:24.546
و اسکیپ و من به عقب پرت شدیم،

00:03:24.546 --> 00:03:26.666
ماسکم کنار رفته بود،

00:03:26.666 --> 00:03:28.666
و برای لحظه ای گیج بودم،

00:03:29.256 --> 00:03:31.676
اما بعد خودم را جمع و جور کردم،

00:03:31.676 --> 00:03:33.736
به لوله ی آب چنگ زدم،

00:03:33.736 --> 00:03:36.686
و کاری را انجام دادم که 
یک آتش نشان باید انجام میداد:

00:03:36.686 --> 00:03:38.480
به جلو دویدم،

00:03:38.480 --> 00:03:40.216
آب را باز کردم،

00:03:40.216 --> 00:03:42.456
و آتش را به تنهایی مهار کردم.

00:03:42.866 --> 00:03:45.100
یک آبگرمکن باعث انفجار شده بود،

00:03:45.100 --> 00:03:48.216
بنابراین کسی آسیب ندیده بود و درنهایت 
مسئله ی بزرگی نبود،

00:03:48.216 --> 00:03:51.036
اما بعدا اسکیپ پیش من آمد و گفت:

00:03:51.036 --> 00:03:53.636
«کارت خوب بود، کارولاین»

00:03:53.636 --> 00:03:55.626
با لحنی شگفت زده.

00:03:55.626 --> 00:03:57.196
(خنده ی تماشاچیان)

NOTE Paragraph

00:03:57.606 --> 00:04:01.570
و من گیج شده بودم چون آتش 
از نظر فیزیکی دشوار نبود،

NOTE Paragraph

00:04:01.570 --> 00:04:05.866
پس چرا او با حالتی شبیه به شگفتی به من
نگاه می کرد؟

00:04:06.306 --> 00:04:08.410
و سپس برایم روشن شد:

00:04:08.410 --> 00:04:10.596
اسکیپ، که البته مردی خیلی خوب

00:04:10.596 --> 00:04:13.096
و آتش نشانی ممتاز بود،

00:04:13.476 --> 00:04:16.816
نه تنها فکر می کرد که زنان 
نمی توانند قوی باشند،

00:04:16.816 --> 00:04:20.875
بلکه فکر می کرد که
آنها هم چنین نمی توانند شجاع باشند.

00:04:20.875 --> 00:04:22.610
و او تنها کسی نبود 
که اینطور فکر میکرد.

00:04:23.490 --> 00:04:25.700
دوست، آشنا و غریبه،

00:04:25.700 --> 00:04:28.006
زن و مردهای بسیاری در طول زندگی حرفه ایم،

00:04:28.006 --> 00:04:29.396
مدام از من می پرسند،

00:04:29.396 --> 00:04:33.326
«کارولاین، این همه آتش، این همه خطر،

00:04:33.326 --> 00:04:35.156
نمی ترسی؟»

00:04:35.466 --> 00:04:39.160
صادقانه بگویم، تا حالا نشنیدم کسی این 
سوال را از یک آتش نشان مرد بپرسد.

00:04:39.160 --> 00:04:41.190
پس کنجکاو شدم،

00:04:41.190 --> 00:04:45.080
چرا از زنان انتظار شجاعت نمی رفت؟

00:04:45.540 --> 00:04:47.780
پاسخ این سوال زمانی برایم روشن شد

NOTE Paragraph

00:04:47.800 --> 00:04:49.876
که یکی از دوستانم پیش من شکایت کرد

00:04:49.876 --> 00:04:52.376
که دختر جوانش یک ترسوی تمام عیار است،

00:04:52.376 --> 00:04:54.436
پس من دقت کردم و متوجه شدم،

00:04:54.436 --> 00:04:56.556
که بله، دختر مضطرب بود،

00:04:56.556 --> 00:04:59.956
اما بیشتر از او پدر و مادرش مضطرب بودند.

00:05:00.246 --> 00:05:03.470
بیشتر اوقات که دختر میخواست 
بیرون برود، به او می گفتند:

00:05:03.470 --> 00:05:07.406
«مراقب باش»، «حواست را جمع کن»
یا «نه».

00:05:08.826 --> 00:05:11.710
البته دوستان من والدین بدی نبودند.

00:05:11.710 --> 00:05:14.846
درست همان کاری را انجام می دادند
که بیشتر پدر و مادرها می کنند:

00:05:14.846 --> 00:05:18.586
هشدار دادن به دخترانشان خیلی
بیشتر از پسرانشان.

00:05:19.266 --> 00:05:24.780
در تحقیقی که درباره یک لوله فرار آتش نشانی
در زمین بازی انجام شده بود،

NOTE Paragraph

00:05:24.970 --> 00:05:28.330
محققان متوجه شدند که احتمال 
هشدار گرفتن دختربچه ها از پدر و مادرشان

00:05:28.330 --> 00:05:32.316
درباره خطرات لوله فرار بسیار بیشتر بود.

00:05:32.316 --> 00:05:35.766
و اگر دختربچه ها همچنان
اصرار به بازی با آن داشتند،

00:05:35.766 --> 00:05:39.146
به احتمال بسیار قوی یکی از 
والدین آنها را همراهی می کرد.

00:05:39.356 --> 00:05:41.170
اما پسربچه ها؟

00:05:41.170 --> 00:05:43.820
آنها به بازی بر لوله فرار تشویق می شدند

00:05:43.820 --> 00:05:46.276
با وجود هرگونه ترس و تردیدشان

00:05:46.276 --> 00:05:52.376
و اغلب والدین به پسرها درباره استفاده کردن
از آنها به تنهایی راهنمایی می کردند.

00:05:53.506 --> 00:05:57.830
بنابراین، دختر و پسرها چه پیامی 
از این رویکرد دریافت می کنند؟

00:05:57.830 --> 00:06:01.550
اینکه دخترها شکننده اند 
و به کمک بیشتری نیاز دارند.

00:06:01.550 --> 00:06:05.996
و پسرها می توانند و باید به تنهایی 
از پس کارهای سخت برآیند.

00:06:06.476 --> 00:06:09.190
اینکه دخترها باید بیمناک

00:06:09.190 --> 00:06:11.706
و پسرها بی باک باشند.

00:06:13.106 --> 00:06:15.680
و نکته اینجاست که در این سن کم

NOTE Paragraph

00:06:15.680 --> 00:06:18.246
دخترها و پسرها از نظر فیزیکی بسیار شبیهند.

00:06:18.246 --> 00:06:21.206
در واقع، دختران اغلب تا
پیش از بلوغ از پسران قوی ترند.

00:06:21.206 --> 00:06:22.726
و همینطور بالغ تر از نظر فکری.

00:06:22.726 --> 00:06:25.160
و با وجود این ما بزرگترها
چنان رفتار می کنیم

00:06:25.160 --> 00:06:27.516
که انگار دختربچه ها شکننده ترند

00:06:27.516 --> 00:06:29.056
و بیشتر به کمک نیاز دارند،

00:06:29.056 --> 00:06:31.556
و مثل پسرها از پس خودشان بر نمی آیند.

00:06:31.556 --> 00:06:34.340
این پیامی است که ما در کودکی دریافت می کنیم،

00:06:34.340 --> 00:06:37.446
و این پیامی است که کاملا
در بزرگسالی در ما درونی می شود.

00:06:37.446 --> 00:06:40.086
ما زنها باورش می کنیم، مردها هم،

00:06:40.086 --> 00:06:41.546
و حدس بزنید چی؟

00:06:41.546 --> 00:06:45.286
زمانی که صاحب فرزند می شویم،
آن را به فرزندانمان انتقال می دهیم.

00:06:45.286 --> 00:06:46.906
و همین طور ادامه می یابد.

00:06:46.986 --> 00:06:48.880
خب، پس اکنون به جوابم رسیده بودم.

NOTE Paragraph

00:06:48.880 --> 00:06:51.866
به این دلیل است که از زنها، 
حتی زن های آتش نشان،

00:06:51.866 --> 00:06:54.166
انتظار می رود که بترسند.

00:06:54.166 --> 00:06:57.436
و به این دلیل است 
که زنها اغلب می ترسند!

00:06:57.916 --> 00:07:01.230
می دانم که بعضی از شما این 
حرف من را باور نخواهید کرد،

NOTE Paragraph

00:07:01.250 --> 00:07:03.726
ولی من با ترسیدن مخالف نیستم.

00:07:03.726 --> 00:07:07.980
من می دانم که ترس احساس مهمی است 
و برای امنیت ماست که وجود دارد.

00:07:08.070 --> 00:07:11.446
ولی مشکل زمانی پیدا می شود 
که ما به دختربچه ها آموزش می دهیم

00:07:11.446 --> 00:07:13.836
که ترس اولین واکنشی باشد

00:07:13.836 --> 00:07:17.506
که در زمان روبرو شدن با چیزی 
خارج از محدوده ی آسایش خود نشان دهند.

00:07:17.886 --> 00:07:21.900
برای سالهای زیادی
من خلبان پاراگلایدر بودم.

NOTE Paragraph

00:07:22.070 --> 00:07:24.200
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:07:24.450 --> 00:07:27.436
و پاراگلایدار بالی شبیه به چترنجات است

NOTE Paragraph

00:07:27.436 --> 00:07:29.746
و بسیار خوب پرواز می کند،

00:07:29.746 --> 00:07:32.936
ولی فکر می کنم که به نظر 
بیشتر مردم شبیه ملافه ای است

00:07:32.936 --> 00:07:35.556
که به آن ریسمان آویزان کرده اند!

00:07:35.556 --> 00:07:36.076
(خنده)

NOTE Paragraph

00:07:36.076 --> 00:07:38.556
و من زمان زیادی را بر قله کوه ها

NOTE Paragraph

00:07:38.556 --> 00:07:39.816
به باد کردن این ملافه ها،

00:07:39.816 --> 00:07:41.896
دویدن و پرواز کردن سپری کرده ام.

00:07:42.600 --> 00:07:43.984
و می دانم به چی فکر می کنید.

00:07:43.984 --> 00:07:47.930
به این: کارولاین، کمی ترس
در این موقعیت منطقی است.

00:07:48.430 --> 00:07:50.770
و حق با شماست، همین طور است.

00:07:50.770 --> 00:07:52.966
به شما اطمینان می دهم 
که من با ترس مواجه شده ام.

00:07:52.966 --> 00:07:54.566
ولی برفراز آن قله،

00:07:54.566 --> 00:07:56.866
در انتظار بادی که درست و به اندازه بوزد،

00:07:56.906 --> 00:07:59.506
من چیزهای زیاد دیگری را هم احساس می کردم.

00:07:59.546 --> 00:08:02.046
هیجان و اعتماد به نفس.

00:08:02.246 --> 00:08:04.010
من می دانستم که خلبان خوبی هستم.

00:08:04.010 --> 00:08:07.126
می دانستم که شرایط مناسب است،
در غیر این صورت من آنجا نبودم.

00:08:07.226 --> 00:08:10.446
می دانستم که هزاران پا در هوا معلق بودن
چقدر فوق العاده خواهد بود.

00:08:10.446 --> 00:08:12.826
پس بله، ترس آنجا بود،

00:08:12.826 --> 00:08:15.760
ولی من با نگاهی سخت گیرانه به آن

00:08:15.760 --> 00:08:18.176
میزان به جا بودن آن را ارزیابی می کردم

00:08:18.176 --> 00:08:20.766
و بعد آن را در جای درستش قرار می دادم،

00:08:20.766 --> 00:08:22.672
که در بیشتر مواقع

00:08:22.672 --> 00:08:25.348
بعد از حس هیجان، انتظار و

00:08:25.348 --> 00:08:27.494
اعتماد به نفسم بود.

00:08:27.810 --> 00:08:29.600
پس من مخالف ترس نیستم.

00:08:29.600 --> 00:08:32.256
فقط موافق شجاعتم.

00:08:34.530 --> 00:08:37.820
البته منظورم این نیست
که دختران شما باید آتش نشان

NOTE Paragraph

00:08:37.820 --> 00:08:39.976
یا خلبان پاراگلایدر شوند.

00:08:39.976 --> 00:08:44.986
اما منظورم این است که ما دخترانمان
را ترسو و حتی درمانده بار می آوریم.

00:08:45.836 --> 00:08:49.370
و این زمانی آغاز می شود که ما
در برابر خطرات فیزیکی به آنها هشدار می دهیم.

00:08:49.370 --> 00:08:52.076
ترسی که می آموزیم و تجربیاتی 
که بابت آن از دست می دهیم

00:08:52.076 --> 00:08:54.346
در روند زن شدن با ما باقی می مانند

00:08:54.346 --> 00:08:58.286
و تبدیل به تمام معضلاتی می شود که 
با آن مواجهیم و تلاش می کنیم دور بیندازیم:

00:08:58.286 --> 00:09:00.976
تردید ما در بیان نظراتمان

00:09:00.976 --> 00:09:03.116
تسلیم بودنمان تا مورد پسند قرار بگیریم

00:09:03.116 --> 00:09:05.986
و اعتماد نداشتنمان به تصمیمات خودمان.

00:09:07.066 --> 00:09:09.430
پس چطور می شود شجاع شد؟

NOTE Paragraph

00:09:10.080 --> 00:09:11.810
خب، خبر خوب اینجاست.

00:09:11.900 --> 00:09:14.216
شجاعت آموختنی ست.

00:09:14.216 --> 00:09:15.754
و مثل هرچیز آموختنی دیگر،

00:09:15.754 --> 00:09:17.806
تنها نیاز به تمرین دارد.

00:09:17.806 --> 00:09:18.896
پس اول،

00:09:19.236 --> 00:09:21.062
باید یک نفس عمیق بکشیم

00:09:21.062 --> 00:09:23.738
و بعد دخترانمان را تشویق کنیم

00:09:23.738 --> 00:09:26.334
که اسکیت سواری کنند 
و از درخت ها بالا بروند

00:09:26.334 --> 00:09:29.190
و با دست و پا از آن لوله 
آتش نشانیِ زمین بازی بالا بروند.

00:09:29.460 --> 00:09:31.080
این کاری است که مادر من انجام داد.

00:09:31.270 --> 00:09:33.096
او آن زمان نمی دانست،

00:09:33.096 --> 00:09:35.846
اما محققان برای این موضوع نامی سراغ دارند.

00:09:35.846 --> 00:09:37.866
آنها به این کار بازی پر مخاطره می گویند.

00:09:37.866 --> 00:09:42.646
و مطالعات نشان می دهد که بازی پر مخاطره 
برای کودکان بسیار ضروریست، برای همه آنها،

00:09:42.646 --> 00:09:44.950
چرا که به آنها ارزیابی خطر را می آموزد،

00:09:44.950 --> 00:09:47.086
و همینطور به تاخیر انداختن لذت،

00:09:47.086 --> 00:09:48.754
مقاومت

00:09:48.754 --> 00:09:51.008
و اعتماد به نفس را می آموزد.

00:09:51.348 --> 00:09:52.688
به بیانی دیگر،

00:09:52.688 --> 00:09:55.614
وقتی بچه ها بیرون می روند
و تمرین شجاعت می کنند،

00:09:55.614 --> 00:09:59.520
درس های ارزشمندی از زندگی می آموزند.

00:10:00.700 --> 00:10:05.602
دوم، ما باید در هر حال دست 
از هشدار دادن به دخترانمان بر داریم.

NOTE Paragraph

00:10:05.602 --> 00:10:08.068
پس حواستان باشد بار بعدی که گفتید:

00:10:08.068 --> 00:10:09.714
«مواظب باش، ممکن است آسیب ببینی،»

00:10:09.714 --> 00:10:11.620
یا «آن کار را نکن، خطرناک است.»

00:10:12.682 --> 00:10:16.922
و به یاد داشته باشید پیام اصلی
که به او می دهید این است

00:10:16.922 --> 00:10:19.138
که او نباید به خودش فشار بیاورد.

00:10:19.138 --> 00:10:21.564
و اینکه او واقعا به اندازه 
کافی خوب نیست.

00:10:21.564 --> 00:10:23.400
و اینکه باید بترسد.

00:10:24.350 --> 00:10:25.120
سوم،

NOTE Paragraph

00:10:26.200 --> 00:10:29.600
خود ما زنان هم باید شروع
به تمرین شجاعت کنیم.

00:10:29.600 --> 00:10:33.310
تا زمانی که به خودمان نیاموزیم، 
نمی توانیم به دخترانمان بیاموزیم.

00:10:34.050 --> 00:10:36.030
و یک نکته دیگر:

00:10:36.270 --> 00:10:38.994
ترس و هیجان

00:10:38.994 --> 00:10:41.890
در عمل بسیار به هم شبیه هستند،

00:10:41.890 --> 00:10:44.150
دستان لرزان، تپش قلب،

00:10:44.150 --> 00:10:45.806
فشار عصبی،

00:10:45.806 --> 00:10:47.842
و من با بسیاری از شما شرط می بندم

00:10:47.842 --> 00:10:50.758
آخرین باری که فکر کردید 
دارید از ترس زهره ترَک می شوید،

00:10:50.758 --> 00:10:53.654
به احتمال قوی بیشتر
دچار احساس هیجان بوده اید،

00:10:53.654 --> 00:10:56.300
و به این دلیل فرصتی را از دست داده اید.

00:10:56.300 --> 00:10:58.010
پس تمرین کنید.

00:10:58.010 --> 00:11:01.690
و درحالی که دختر بچه ها باید به 
بیرون بروند تا تمرین شجاعت کنند،

00:11:01.690 --> 00:11:06.526
متوجه ام که بزرگترها چندان نمی خواهند
سوار هاوربُرد شوند یا از درخت بالا روند،

00:11:07.316 --> 00:11:09.774
پس ما همه باید تمرین کنیم

00:11:09.774 --> 00:11:12.904
درخانه یا در محل کار

00:11:12.904 --> 00:11:15.230
و حتی همین لحظه با جرات به خرج دادن

00:11:15.230 --> 00:11:17.896
و شروع صحبت با شخصی که تحسین می کنیم.

00:11:18.306 --> 00:11:19.900
در پایان

NOTE Paragraph

00:11:19.900 --> 00:11:24.566
وقتی که دخترتان سوار بر دوچرخه اش 
بر فراز تپه ای با شیب تند است،

00:11:24.566 --> 00:11:27.860
و اصرار دارد که خیلی 
از پایین رفتن می ترسد،

00:11:27.860 --> 00:11:30.790
همراهی اش کنید تا به شجاعتش دست یابد.

00:11:30.790 --> 00:11:34.734
در نهایت، شاید سراشیبی
آن تپه واقعا تند باشد،

00:11:34.734 --> 00:11:39.520
ولی دختر شما از مسیر شجاعت
به این نتیجه دست می یابد، نه ترس.

00:11:39.780 --> 00:11:44.052
چراکه موضوع، سراشیبی تندِ پیش رویش نیست،

00:11:44.052 --> 00:11:46.342
بلکه زندگی پیش روی اوست

00:11:46.342 --> 00:11:47.782
و اینکه او

00:11:47.782 --> 00:11:50.558
برای مدیریت و ارزیابی تمام خطراتی

00:11:50.558 --> 00:11:54.124
که ما نخواهیم توانست دربرابرشان
از او محافظت کنیم،

00:11:54.124 --> 00:11:58.000
و تمام چالش هایی که نخواهیم توانست
در آنها همراهی اش کنیم،

00:11:58.000 --> 00:12:01.890
و تمام آنچه که او در اینجا و در سراسر دنیا

00:12:01.890 --> 00:12:03.824
در آینده با آن مواجه خواهد شد،

00:12:03.824 --> 00:12:05.700
ابزارهای لازم را دارد.

00:12:06.330 --> 00:12:08.150
در ضمن،

NOTE Paragraph

00:12:08.150 --> 00:12:11.270
امروز رکورد جهانی خزیدن

00:12:11.270 --> 00:12:12.436
(خنده)

NOTE Paragraph

00:12:13.416 --> 00:12:17.260
56.61 کیلومتر است

NOTE Paragraph

00:12:18.310 --> 00:12:22.970
و من بسیار خوشحال خواهم شد که
روزی دختری آن را بشکند.

00:12:22.970 --> 00:12:26.176
(تشویق)