0:00:00.229,0:00:01.700
บั๊กที่มองไม่เห็น

0:00:01.700,0:00:03.429
เขียนโดย กีกี้ พรอตส์แมน

0:00:03.429,0:00:07.649
ภาพโดย ไมค์ เมเซอร์และกีกี้ พรอตส์แมน

0:00:07.649,0:00:08.879
นี่คือจัสมิน

0:00:08.879,0:00:12.730
เธอเปิดบริษัทล่าบั๊ก[br]ที่ใหญ่ที่สุดในโค้ดวิลล์

0:00:12.730,0:00:16.630
บริษัทนี้ดังเรื่องปกป้องชุมชนให้ปลอดภัย

0:00:16.630,0:00:20.480
เมื่อเช้า เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น!

0:00:20.480,0:00:24.910
มีคนเปิดประตูห้องบั๊กทิ้งไว้[br]ทำให้มีบั๊กมากมายหลุดเข้าเมือง

0:00:24.910,0:00:27.970
ก่อนมีงานแสดงพรสวรรค์พอดี

0:00:27.970,0:00:30.109
"ฉันจ้างนายมาเพื่อการนี้แหละ"

0:00:30.109,0:00:31.539
จัสมินกล่าวกับเจดี

0:00:31.539,0:00:36.760
"ถ้าเราเก็บบั๊กได้ไม่หมดก่อนบ่ายสาม[br]ดปรแกรมนี้ล่มแน่นอน!"

0:00:36.760,0:00:40.770
"ไม่น่ามีปัญหานะ" เจดีกล่าว พลางมองรอบ ๆ

0:00:40.770,0:00:43.960
"เห็นตรงนี้นิดนึง แล้วก็ตรงนู้นนิดนึง"

0:00:43.960,0:00:49.010
"อ๋อ นี่ก็แค่บั๊กที่เท่ามองเห็น" [br]จัสมินกล่าว

0:00:49.010,0:00:52.430
"บั๊กพวกนี้ควบคุมง่าย"

0:00:52.430,0:00:56.329
"บั๊กที่มองไม่เห็นต่างหาก[br]ที่สร้างปัญหามากที่สุด"

0:00:56.329,0:00:59.750
"บั๊กที่มองไม่เห็นนั้นหายากกว่า"

0:00:59.750,0:01:05.330
"มันจะแอบในส่วนที่เราไม่คิดว่ามันจะแอบ[br]และทำให้ทุกอย่างแย่ลง"

0:01:05.330,0:01:07.350
"จนทุกอย่างพังหมดเลย"

0:01:07.350,0:01:09.680
"โอ้ ไม่นะ" เจดีตะโกน

0:01:09.680,0:01:13.020
"เราจะจับครบทุกตัวทันเวลา[br]แล้วให้งานรันต่อได้ยังไง"

0:01:13.020,0:01:20.150
"ไม่ต้องห่วง[br]เดี๋ยวฉันสอนวิธีหาบั๊กที่มองไม่เห็นให้"

0:01:20.150,0:01:22.740
"ก่อนอื่น ต้องเช็คก่อนว่า[br]มันไม่อยู่ตรงไหน"

0:01:22.740,0:01:25.750
"ลองเดินดูตามถนน"

0:01:25.750,0:01:28.010
"ก้าวแรก ปกติดีไหม"

0:01:28.010,0:01:30.930
"ก้าวที่สอง ปกติดีไหม"

0:01:30.930,0:01:32.520
"แล้วก้าวที่สามล่ะ"

0:01:32.520,0:01:37.850
"ไล่ดูตามทางทีละก้าว[br]จนกว่าจะเจอสิ่งที่ไม่ปกติ"

0:01:37.850,0:01:40.330
"เจ้าบั๊กมันซ่อนตรงนั้นแหละ"

0:01:40.330,0:01:44.040
"พอรู้ว่ามันอยู่แถวไหน ก็หาตัวมันให้เจอ"

0:01:44.040,0:01:46.740
"ก็ตั้งชื่อให้มันแล้วพูดชื่อมันดัง ๆ"

0:01:46.740,0:01:49.970
"พอพูดเท่านั้น ก็จะบังเกิดเวทมนตร์"

0:01:49.970,0:01:55.600
"เจอเจ้าบั๊กแล้ว!"

0:01:55.600,0:01:59.417
ทีนี้ก็แก้ปัญหาที่บั๊กก่อไว้"

0:01:59.500,0:02:01.750
"เร็วเข้า จัสมิน! เกือบบ่ายสามแล้ว""

0:02:01.970,0:02:05.550
"ยังไม่เจอแมลงตัวใหญ่เลย" จัสมินกล่าว

0:02:05.550,0:02:07.810
"แต่โหลของฉันเต็มแล้ว"

0:02:07.810,0:02:10.258
"นายต้องหาเองแล้วหละ"

0:02:10.258,0:02:14.250
"เจดีเดินตามทางอย่างกังวล"

0:02:14.250,0:02:19.130
"ก่อนอื่นต้องเช็คก่อน[br]ว่ามันไม่อยู่ตรงไหน" เขากระซิบบอกตัวเอง

0:02:19.130,0:02:22.810
"ก้าวแรก ปกติดีไหม"

0:02:22.810,0:02:23.810
"ปกติ"

0:02:23.810,0:02:27.090
"ก้าวที่สองปกติดีไหม"

0:02:27.090,0:02:28.090
"ปกติ"

0:02:28.090,0:02:30.549
"แลวก้าวที่สามล่ะ"

0:02:30.549,0:02:31.549
"ไม่!"

0:02:31.549,0:02:35.719
"พอรู้ว่ามันอยู่แถวไหน ก็หาตัวมันให้เจอ"

0:02:35.719,0:02:37.150
"ก็ตั้งชื่อให้มัน

0:02:37.150,0:02:39.230
แล้วพูดชื่อมันดัง ๆ"

0:02:39.230,0:02:42.900
"บั๊กทำให้ไฟไม่ทำงาน[br]ฉันจะเรียกมันว่า สปาร์คกี้"

0:02:42.900,0:02:44.530
"ได้ผล!

0:02:44.530,0:02:47.180
ฉันเจอบั๊กแล้ว!"

0:02:47.180,0:02:50.670
ทีนี้ก็กำจัดบั๊กและแก้ปัญหาที่มันก่อ

0:02:50.670,0:02:53.290
ทันเวลางานแสดงพรสวรรค์พอดี

0:02:53.290,0:02:56.829
เจดีทำให้จัสมินภูมิใจมาก ๆ

0:02:56.829,0:02:59.800
ตอนนี้ทั้งเมืองได้รู้ถึงความผิดปกติ

0:02:59.800,0:03:03.340
ให้พวกกำจัดบั๊กทำงานดีกว่า!

0:03:03.340,0:03:04.560
จบ!