Hoop | Ajahn Brahm | 8 April 2016

Ajahn Brahm spreekt over het onderhouden van een positieve geesteshouding wanneer de dingen je tegen gaan.

Ik denk dat zijn mensen die hun weg naar binnen vinden. Voor het gesprek van vanavond, zoek ik iets

waarover ik kan praten vanavond, realiserend dat mensen van streek geraken, boos, depressief

over hunzelf, hun relaties, de economie, de regering en van alles

dat maar blijft gaan. Dus het gesprek van deze avond is over Hoop en hoe je het creëert, want zonder Hoop

het is niet goed

Wanneer we worden overstelpt met kijken naar de toekomst, met vooral onze media die altijd

negativiteit voorop stelt, en het is zo moeilijk soms om lieve dingen te zeggen over mensen zoals

Mijnheer Trump [lachen]... En kan je iets lief zeggen ... 1 - hij is niet Australisch... [lachen]

Ik kom in de problemen voor dit zoals gewoonlijk. Maar we hebben behoefte om soms de positieve dingen te zien

van de toekomst, en het heet Hoop. Depressie, negativiteit, is kijken naar de toekomst en de

negatieve zijde zien van de toekomst, alle dingen zien die misschien fout zullen lopen, alle

vreselijke dingen zien die misschien gaan gebeuren - en ze kunnen gebeuren, maar het kan ook van niet.

Ik herinner me altijd dat een paar maanden geleden, een van de dingen die ik doe, leven op het scherp

van de snede, met mensen die kanker hebben, want dit is deel van mijn job, het is een top job ook,

om te helpen waar je ook kan. Dus 2x per jaar ga ik naar de Kanker Wellness Association in Cottelsloe

les geven, helpen en blijkbaar werkt het, dat is waarom ze me blijven uitnodigen elk jaar. Ik ben de tel al kwijt

en hij zei dat ik al 26 kom. Ik vroeg hen, "Waarom blijf je me uitnodigen?"

en ze zeiden omdat er iets gebeurt was na de eerste keer dat ik langs kwam

om een gesprek te geven. De eerste keer dat ik daar ging, ze hadden problemen met een van hun klanten

die een vrouw van middelbare leeftijd was, die kanker had die over gegaan was, ze was genezen

maar het was niet genoeg voor haar, ze maakte zich zorgen over wat zou gebeuren als het terugkwam

en dat bezorgde haar zoveel stress dat ze om raad kwam vragen, ze kwam voor advies,

ze kwam voor vriendschap, omdat ze paranoïde was. Als je kanker hebt, je gaat door

al die behandelingen, dat is niet leuk, dus ze had een legitieme reden om bang te zijn en ze konden haar niet helpen,

en dan deze deze rare man met kale knikker en bruine kamerjas, of mijn bedovertrek liever,

die komt voorbij en met een klein zinnetje helpt hij er haar uit! En, nu weet je, is ze vrij,

en wat ik zei was gewoon iets dat is zo (?) dat haar leven veranderde. Omdat ze altijd

aan het klagen, bezorgd over wat zou gebeuren als de kanker, als het zou terug komen: wat

zou er gebeuren als het niet terug komt? En dat nam haar angst weg en verving het met hoop. Een simpel ding

zoals dat, wat ze direct begreep, en ze was klaar om het leven op een andere manier te zien.

Angst is wat zou gebeuren "als", gevolg door iets dat fout loopt. Je denkt altijd

aan de negativiteit, wat zou verkeerd gaan. In plaats van wat zou kunnen juist gaan,

dat is Hoop, Het andere is angst. En het is niet zo simpel als juist zeggen

"oh ja ja ja maar". Het punt is, als je die angst hebt, die negativiteit naar de toekomst toe

"wat zou er gebeuren als het zou fout lopen?" Wat zou gebeuren als het huwelijk niet blijft duren? Wat zou er

gebeuren als ik mij job verliezen? Wat zou gebeuren als ik mij huis verlies? Wat zou gebeuren als ... Als we

negativiteit zoals dat voelen, en het is zo gemakkelijk om te begrijpen waarom, dan wat je ook vreest, je

verhoogt de kans dat het zal gebeuren. Die vrouw, die bang was om kanker te krijgen, "Wat zou er gebeuren als

het terug komt? Wat zou gebeuren als het terug komt?" eigenlijk als ze mij niet had ontmoet het zou

waarschijnlijk zijn terug gekomen. De angst zou haar meer gespannen gemaakt hebben, de angst zou haar verhinderen om te relaxen

en haar lichaam niet toelaten terug gezond en sterk te worden. De eigenlijk angst, de psychologische impact

op haar lichaam zou waarschijnlijk het meer mogelijk maken dat kanker zou terug komen. Maar de hoop,

wat zou er gebeuren als het niet terug komt? Ok, misschien zal het niet gebeuren, ze stop met er aan te denken

, ze stop met er over te piekeren, ze geniet van haar leven en de angst van de kanker beheerst haar

dag of haar week niet meer, ze is vrij en het komt nooit meer terug. En het is niet meer terug gekomen,

ze was daar, 26 jaar, het was niet terug gekomen. Dankjewel, zo een simpele behandeling.

Maar het is niet alleen dat maar, dit is gebeurd, het is een voorbeeld van als we bang zijn van iets

dat zou mislopen dat we het meer kans geven om mis te lopen. Relaties - je hebt een lieve partner en

je zegt "Oh mijn goedheid, wat gaat gebeuren als het niet lukt?
Wat gaat er gebeuren

als hij me verlaat? Als ze er van door gaat met iemand anders?" Je wordt zo paranoia,

je wordt een control freak, ze kan je niet meer verdragen en ze verlaten je. Je weet wel, zoals gewoonlijk

dingen gebeuren, je probeert zo hard omdat je bang bent, je ontspant niet en je bent gewoon

een zeurpiet om met te leven. Snap je het? Maar als je denkt "wat gaat er gebeuren als het

lukt, als het de goeie kant op gaat, dan natuurlijk is er Hoop en dan kan het ook echt werken

omdat je relax bent, je fijn bent om met te zijn, je bent niet paranoïde wat betekent dat het veel

waarschijnlijker is dat je succesvol zal zijn. Als je dit doet met studenten die

hun examens doen, het is een beetje om de tuin leiden maar ik weet dat het werkt. Ze komen voor zegeningen,

ik doe de gezangen voor hen, geef hen gewijd water, geef hen de hele behandeling. Het is maar water,

het werkt niet ok, het is gewoon water. Zingen, ze hebben geen idee wat ik zing,

het is allemaal in Pali, een oude taal die ze toch niet verstaan, maar dat is het punt niet, het

punt is, het geeft hen Hoop, het is punt is "Ajahn Brahm heeft voor mij gezongen, hij is een hele sterke monnik,

het zal werken" - en het werkt ook. Dat is eigenlijk hoe het werkt, dat is de gewijdheid in het water,

de krachtige boodschap van Hoop die het je geeft, waardoor het wonderbaarlijk is

om te doen. Dus je kan zien dat veel van die kleine ceremonies die monniken zoals ik doen, die zijn niet

gewoon hokus-pokus, bijgeloof, er zit iets achter (?) van aanmoediging

iets heel positief in de geest van iemand. En ik weet dat positiviteit ongelofelijk krachtig is.

Wanneer ik naar gevangenissen ging, gevangenen in het gevang voelen zo een gemis aan Hoop

ja, ik bedoel ze zitten in het gevang, misdaad, ze hebben iets vreselijks gedaan, ze zijn zitten in het gevang 3, 4,

5, jaar, de meeste, vooral mannen, die ik heb ontmoet in het gevang, partners verlaten hen, ze

willen niet wachten en ze merken dat als ze wachten voor hun partner, na 3, 4, 5 jaar,

hun partner, de gast vind het zo moeilijk werk of zelfs een plek om te wonen. Nu eerlijk,

als je een werkgever bent, zou jij iemand aanwerven die iemand heeft verkracht, iemand die een sexuele misdaad heeft gepleegd of

een geweldadige misdaad, of heeft gestolen? Er zijn zoveel andere mensen om uit te kiezen, en natuurlijk

liggen ze helemaal onderaan de stapel, dus ze krijgen geen jobs, wat betekent dat ze geen werk hebben,

wat betekent dat ze terug in het gevang geraken. Eens je in die vicieuze cirkel zit, dat is een van de

redenen waarom mensen drugs nemen, het is een vicieuze cirkel van wanhoop. En wat

doen monniken zoals ik? Ik heb dit al eerder gezegd, het geeft me zo'n boost, zoiets, een prestatie,

waarvan ik hou om me te herinneren. Ik heb dit dikwijls gezegd, als iemand u complimenten geeft, aub herinner dit

want het is het waard, omdat het je een beter mens maakt, en je probeert het opnieuw te doen. Dat is

wanneer een cipier me gebeld had in Bodhinyana Monastery verschillende jaren geleden, ze zeiden, kun je

aub terug komen om les te geven in onze gevangenis? En ik zei dat ik het te druk had, en hij zei, nee echt

we willen dat je komt les geven. Omdat ik een hele druk bezette monnik ben, het is vrijdag avond conferentie,

morgen morgen om 4u vertrek ik hier naar de luchthaven om een vliegtuig te nemen naar Indonesia om

een conferentie te geven morgen avond in Medan. 244 minuten besefte ik vandaag, en dan naar een andere stad,

6 steden, 6 conferenties, 6 nachten en wanneer ik eindelijk klaar ben, ik kom hier terug op vrijdag avond,

de weer een conferentie volgende week (lachen) Dat is mijn leven! En ik geniet er van, wat betekent ik kan niet

veel andere dingen doen. Dus ik zei hem dat ik te druk was. Ik zal een andere monnik sturen, een afgevaardigde, maar

het probleem is zei hij "nee we willen jou" en natuurlijk was de volgende vraag een voor de hand liggende "waarom ik?" En

dan zei hij en dat was een van de grootste complimenten die ik ooit kreeg, hij zei,

wat dit kwam echt binnen in het hart en het maakte me emotioneel, je weet wanneer je iets gedaan hebt

, je hebt echt iets bereikt, het is echt de moeite, je voelt zoveel geluk

vanbinnen. Hij zei "de reden dat we jou willen", zei hij, "ik ga bijna op pensioen vanuit de gevangenis dienst,

Ik ben hier heel mijn leven geweest, ongeveer, alleen niet als ik een klein was, maar weet, mijn carrière,

en ik heb iets heel unieks opgemerkt. Wanneer jij naar onze gevangenis kwam, elke gevangene die je les gaf, die

naar jouw lessen kwam, wanneer ze vrij gelaten werden kwamen ze nooit meer terug. Ze kwamen nooit meer terug naar

het gevang en ik merkte dat op. Het was vreemd maar ik wil dat dat terug zou gebeuren. Kan je aub komen?

Je hebt echt iets gedaan. Je bent naar mensen gekomen die Hoop-loos waren en op een of andere manier

gaf je hen een weg uit die vreselijk in en uit gevang cirkel en ze waren vrij."

En ik herinner me, een gast, Nick, Ik herinner me zijn naam, oh dit is, ok ik begeef

me op een zijspoor, maar dit is een emotioneel verhaal waar ik echt echt van hou. Nick, hij kwam

naar mij, omdat ik op de luchthaven was aan het wachten om iemand op te pikken, een andere monk van de

luchthaven, en ik voelde een hand op mijn schouder, draaide om, het was Nick. Ik gaf hem les in

het gevang en hij zag er redelijk goed uit, in een mooi maatpak, hij zei "kijk ik doe het echt goed nu,

dankjewel, Ik mediteer nog elke dag Ajahn Brahm! Ik mediteer nog elke dag!" En ik

herinner me altijd Nick omdat hij binnen zat voor drugs dealen. En ik herinner me ook deze keer wanneer

ik ging lesgeven, en kwam 5 minuten te vroeg, hij greep me vast en zei "kom naar hier" en er was

een muur. Ik gaf meditatie les in het onderwijs deel van de onderwijs vleugel van de gevangenis en op

de muur hingen een grote hoeveelheid kaartjes, wenskaarten, allemaal voor Nick, van 5 kleine,

kleine graad 5, 6 kinderen: "Nick, dank je om naar mijn school te komen. Aub kom

en bezoek ons wanneer je vrij bent. Dank je voor wat je ons hebt geleerd, weet je, we zullen je altijd onthouden"

en getekend door deze soort van 11-12 jaar oude jongens en meisjes. Want wat was er gebeurd,

hij legde me uit, een locale school, ik kan je niet zeggen welke, had het lef

en het inzicht om een crimineel uit te nodigen die drugs heeft gedaan om de kinderen uit te leggen over

het gevaar van drugs, graad 5 en 6. En ipv psychologen, professoren, experts,

die alles weten maar weinig begrijpen, zij nodigden mensen uit de gevangenis uit op dat moment,

lijden, en het immense lijden, omdat ze aan de drugs waren. En deze mensen, je kan

je de boodschap inbeelden (?) en het lijden op dat moment, de kinderen opleiden en dat

was heel krachtig. En natuurlijk, de kinderen in de lagere school, de volgende dag, teken les,

schreven een kleine dankkaart aan Nick en ik vergeet de andere gevangene, om dank te zeggen. En dit

was recht uit het hart van de kinderen. En ik herinner me en wordt emotioneel omdat ik het me nu herinner,

Nick weende tranen met tuiten, het water liep er uit over beide wangen als hij las wat die kleine

kinderen over hem zeiden. Hij had echt iemand geholpen, niet een maar meerdere

kinderen. Hij wist uit wat ze gezegd hadden dat hij veel van deze kinderen hun leven had veranderd op een moment dat ze

meest kwetsbaar waren, zelfs op die leeftijd; hij voelde zich goed daarover, hij gaf ze wat ik hem probeerde

te leren maar hij zag het veel scherper dan zelf ik, dat hij iets waard was, hij was geen mislukking,

hij was geen mislukking, het gaf hem Hoop vanbinnen dat hij dingen kon bereiken, hij kon

iets doen, iets goed en betekenisvol, hij was geen grote mislukking (?)

en vanuit die Hoop, zodra hij vrij was gelaten uit het gevang, bouwde een mooie carrière. Het zou geweldig zijn,

Nick, als je luistert naar dit waar je ook bent, het zou fijn zijn om bij te praten, te weten komen wat

er gebeurt in je leven, ik ben zeker dat het heel heel goed doet. Want hij die

vreselijke wanhoop, die Hoop-loosheid die veel mensen in het gevang hebben en bouwde het om tot iets

dat hem een mogelijkheid geeft om de wereld in te gaan en iets goed te doen

met zijn leven. Wat een wonderbaarlijk iets dat hij kon doen. En het is ook te hopen dat je een goede mens bent,

dat was het andere ding elke keer ik naar het gevang ging en ik zag mensen,

elke keer je iemand zag en je en je moest hen laten weten dat ze geen crimineel waren,

ze zijn een persoon. Belangrijk. Zorg dat ze dat zien. Zodra een persoon het goeie in zichzelf zag,

dan was de job klaar, ze hadden Hoop, omdat net zoals je in de toekomst kijkt met

negativiteit, het is zo makkelijk om naar jezelf te kijken met negativiteit, en je voelt dat je een negatieve persoon bent,

en je hebt geen Hoop. Zoveel sociale problemen, emotionele problemen, drugs problemen, van

mensen die denken dat ze waardeloos zijn, ze zijn niet goed genoeg, er is iets mis met hen.

En er iemand hier vandaag, ze hebben me dit op voorhand gevraagd en ik beloofde dat ik het opnieuw zou zeggen,

de vergelijk van de boom. Nu, je hebt dit al meerdere keren gehoord van mij, het is een van mijn

favoriete verhalen maar ik beloofde dat ik het zou vertellen en ze kwamen op voorhand en ik had geen

tijd om hen ter vertellen. De vergelijk van de boom - perfectie en schoonheid zijn 2 verschillende dingen,

en je probeert niet perfect te zijn, je probeer om mooi te zijn. het verschil tussen perfectie

en schoonheid - ga in een bos en vind een perfect boom. Een perfecte boom is er eentje die recht is,

met alle takken erop en eraan, alleen groene blaadjes, geen gele, geen bruine bladeren, geen bladeren

waar insecten hebben aan geknabbeld, en schors die perfect is, met geen zwarte materie van

bosbranden, met geen storm schade, perfecte bast, alle takken in de juiste plaats.

en ik zeg je als je ooit zo een boom vind dat zal een overheidsplantage zijn (lachen)

ergens in Noord Korea of zoiets, waar alles gecontroleerd is. In echte bossen,

alles is kris kras door elkaar, ongecontroleerd, de bomen zijn allemaal schots en scheef en

beschadigd en gebroken takken - en deze zijn de mooie bomen, niet? Degene die

je graag hebt, degene naar waar je altijd terug gaat en naar kijkt - de beschadigde zijn de

mooiste. De perfecte, daar ben je niet in geïnteresseerd. Net zoals met mensen,

de perfecte, wat ze ook zijn, ze zijn niet interessant of mooi, de beschadigde,

die zijn de mooiste, dus als 'beschadigd goed bent' omdat dat woord gebruiken, als

je beschadigd goed bent, is het belangrijk dat je weet dat je thuis hoort in een prachtig bos van mensen,

je hoort hier thuis, dat is schoonheid. Jullie zijn het soort mensen waar ik graag met afspreek. Jullie

zijn mooi. Omdat zoals ik al zei een paar dagen geleden, perfectie is wat je met de hersenen ziet,

met de geest, die intellectueel is, maar schoonheid zie je met het hart, en spijtig genoeg

worden we bestuurd door ons brein, we proberen perfect te zijn ipv te proberen mooi te zijn,

wat is wat je ziet met je hart. En ik zag zoveel mooie mensen in het gevang, ik zag nooit perfecte

mensen daar, alleen mooie. Ja. Nu begrijp je wat Hoop is. De toekomst

is niet perfect, er zijn veel problemen, veel moeilijkheden, maar er is iets

moois daar. Er is altijd Hoop. Ik denk dat eenieder die geschiedenis studeerde,

kijk gewoon naar de feiten aub. Klimaat verandering. Ik hou er van om mensen te vertellen telkens als

ik een conferentie geef over global warming, dat het kan opgelost worden. Geef nooit Hoop op. En

de reden dat ik dat zeg, 2 kleine verhalen, ik gaf een retraite vele jaren geleden wanneer ik in

Engeland was, op een wonderbaarlijke plaats genaamd the New Forest, in het Noorden van Southhampton in de UK. Het is

genoemd "nieuw" zelf al was het aangeplant voor Australië verwesterd werd, voor welke minister

(?) says "the invasion". Ik weer in de problemen hiervoor, desalniettemin, ik denk dat je weet waarover ik

aan het praten ben, maar in die dagen, 300, 400 jaar geleden, Engeland en meestal Frankrijk of Spanje

of waar ook ze wilden, ze hadden altijd oorlogen en vele daarvan werden bevochten

op zee en zeeën hebben boten nodig en boten hout en dus de Britten hadden het hele bos gekapt

100den vierkant mijlen van eiken en andere bomen, in het Noorden van hun hoofdhaven

Portmouth in Southhampton. Maar wat de Britten deden in die tijd, ze herplanten en 300

400 jaar later kreeg je die mooi bossen, prachtige,

en er is geen manier om het verschil te zien van een natuurlijk bos. Ze hadden het terug,

het nam tijd maar Hoop neemt tijd. Of zoals dat andere ding dat ik me herinner,

zelfs uit mijn tijd, eigen leven, de goeie oude Rivier Thames. Ik was geboren in London, getogen daar,

in feit ik zeg altijd dat ik een jongen was van de bush, Sheperd Bush (lacht). Waar ik opgroeide,

dat kwalificeert mij voor een Australisch paspoort. "Waar was jij geboren?" "Oh, Ik was geboren in de

Bush, groeide op daar". Sheperds Bush is in West London trouwens. En in elk geval, daar was ik, gewoon

van te gaan wandelen naast de Thames en ik herinner me als jongen, er waren deze grote borden elke 50

meter of zo, met het telefoonnummer om je maag te laten leegpompen omdat

het water zo toxisch was. Je wist, dat als je je maag niet liet uitpompen, direct een ziekenwagen bellen

als je in de Rivier Thames viel, zou je sterven. Het was niet dat er geen vis in zat,

mensen, als je erin valt kon je sterven, dat is hoe erg het was. En, binnen de spanne van mijn leven,

het is nu opnieuw proper, er zit vis in de rivier, het is gezond. En het innovatieve

idee dat het probleem oploste was een groots inzicht, hoe je problemen oplost, maak een

gedachtensprong, denk een beetje anders en je kan hardnekkige problemen makkelijk oplossen.

het probleem was dat ze al die fabrieken hadden en ze waren allemaal op de oevers van de Thames,

omdat ze water nodig hadden voor hun industriële processen en ze namen al dat water binnen,

vervuilden het en loosden het opnieuw in de rivier. Hoe kan je dat stoppen? Boetes? Hahaha, je zou

altijd een achterpoortje vinden met slimme advocaten. Dus in plaats daarvan maakten ze een wet,

een hele simpele wet, die stelt, de fabrieken op de Thames mochten zo veel water

nemen als ze wilden van de Thames maar hun inlaat pijp moest, ik denk 5 of 10

meter, van hun uitlaat pijp staan stroomopwaarts, wat ze ook binnen namen het kwam onmiddellijk van

wat ze loosden. Hun inlaat was 5 of 10 meter stroomafwaarts van de uitlaat pijp. Dus het is

zoals je je douche water of je was water, je moet dat terug opnemen eerst voor

je volgende douche, dat is wat je daarna zal gebruiken. Wat betekende dat al deze fabrieken, ze

zuiverden hun uitlaten pijpen heel heel snel en die simpele wet herstelde de gezondheid van de

Thames. Ik zeg dat omdat het Hoop herstelt, het kan gedaan worden met innovatieve ideeën, simpele wetten

wat betekent dat we deze problemen kunnen oplossen. Kanker. Dat is de kanker van de aarde.

Kanker van menselijke wezens, hoe kunnen we dat oplossen? Met een beetje innovatie, omdat

soms nemen ze gewoon meer medicatie, chemotherapie of zo. Is er hoop voor

mensen met kanker? Wees er maar zeker van. Ik loop hier al te lang rond om ongelofelijke dingen te zien gebeuren.

Kankers waarvan je weet dat mensen sterven en ze leven nog steeds, volledige terug trekking,

tumoren die gewoon verdwijnen. En de reden is omdat, als een monnik, Ik ken de kracht van de geest over het

lichaam en ook eenvoudige wetenschap weet dat. Kijk, dat experiment waar, veel van jullie

moeten dit weten, hypnose. Die man, ze hypnotiseerden hem en ze hadden een stuk hout met een nagel op het einde,

heel simpel gereedschap, gewoon een nagel en stuk hout en ze hypnotiseerden deze

man zodat hij geloofde dat de nagel gloeiend heet was. Het was gewoon kamer temperatuur en ze raakten met de nagel

deze man zijn huid aan, hij schreeuwde van de pijn omdat hij dacht dat het warm was, dat kan je begrijpen,

maar om een blaar te zien trekken op zijn huid, dat was heel vreemd. Hij dacht de blaar

om te ontstaan, hij geloofde het, dat is waarom het gebeurde, hij kreeg blaren and er is geen fysieke

reden hiervoor omdat de nagel op kamer temperatuur was. Dat was een voorbeeld uit duizenden voorbeelden

over de kracht van de geest over het lichaam. Als je geest, omdat je het zo gelooft,

blaren kan trekken, kan de mind iets doen met, zeg nu Kankers? Er training voor nodig,

het zelfvertrouwen, de Hoop. En dat is het probleem soms, het probleem is dat we soms

hopeloos zijn, soms (?) soms denkend, altijd het negatieve zien in het leven en we

denk echt dat het gaat erger, erger, erger, erger worden en dat neemt onze hoop weg

en dat waarom mensen sterven. Dus soms een sprankeltje gewijd water, een beetje gezang

van de monniken of van iemand anders, wie ook die de Hoop kan herstellen, de kracht is ongelofelijk

Omdat het onze Hoop herstelt is er een mogelijkheid, er is een pad en het is niet gewoon

dat, het is niet gewoon het geloofsgedeelte, het is dat geloof in jouw eigen hoofd te krijgen zodat

je geen geloof hoeft te hebben in andere mensen, dat is zelfvertrouwen dat je het zelf kan doen.

Waarmee ik nu duidelijk bij Boeddhisme aankom: Karma. Karma is niet het noodlot. Wat karma wil

zeggen is dat je steeds de kans hebt op elk moment om tussen te komen in, "lotsbestemming", als je het zo wil

noemen, jouw levensloop. Het betekent dat je controle kan nemen en invloed hebben. Het is

geen controle zoals door een of andere boze geest ergens in de lucht of zo, of door een zelfs groter soms

meer kwaadaardig en almachtig wezen de Wetenschap genaamd, wetenschap kan ook heel kwaadaardig zijn zonder enige

vorm van mededogen, oorzaak-en-gevolg waar mensen niet kunnen in tussen komen. Nee, je kan tussen komen.

Ik heb hier in mijn zak, iemand, een van de wetenschappers die ik ontmoete in Europa,

hij werkt in de Large Hadron Collider, hij leerde me PEAR kennen. Je kan het Googlen. P-E-A-R is

een experiment op Princeton University, het is waar Einstein les gaf en zijn

onderzoek deed. Princeton University was experimenten aan het doen hoe de geest kan interfereren met

wetenschap en ze vonden hele positieve resultaten. P-E-A-R project, ik vergeet het... Princeton something

experimenteel, iets wat ook onderzoeksprogramma, hoe de geest interfereert met

fysieke verschijnselen en het bewijst dat het een effect heeft. En het is een van die dingen die

ik echt wil, een beetje promoten, dat je niet Hoop-loos bent, je bent geen slachtoffer,

je kan dingen doen en je begrijpen dat je kan tussenkomen, het geeft je Hoop

zelfs met de gezondheid van ons eigen lichaam. Het is geen hopeloze zaak zoals je al vele keren zag.

Ik vertelde iemand een paar dagen geleden die een vriend van een vriend had, eigenlijk een vriend

ze had vergevorderde longkanker, nooit gerookt, vroeg zich af wat er aan het gebeuren was. En ik

vertelde haar dat ik ooit aan het reizen was van Ipoh Maleisië naar Penang, ik werd gevoerd van

de stad Penang om nog een conferentie te geven en in de wagen zat een kankerspecialist, een Chinese Maleisische,

ze was een specialist en ze was bijna op pensioen, 6 maand of zo voor haar pensioen, en ze zei

iets dat ik me altijd zal bijblijven, zei ze, dat nu moet ik niet meer kijken naar de

uitslagen van pathologie of naar de X-rays, ik kan zeggen wanneer een patiënt binnenkomt, een cliënt in mijn bureau's,

Ik kan met 90% zekerheid zeggen, zei ze, wie gaat overleven en wie niet,

zonder te kijken naar de rapporten van pathologie. Hun attitude, zei ze, is de indicator

dewelke ik nu heb en omdat ze die job heel haar leven deed, bijna op pensioen,

een specialist in kanker, ze zei "met 90% zekerheid kan ik zeggen of ze gaan overleven of

niet door hun attitude". Ik zal altijd onthouden wat ze zei want ik was het er helemaal mee eens,

omdat ik de kracht van deze geest van ons ken. Dus hopeloosheid is de attitude die je doodt,

die je leven vernietigt, je geluk, het vernietigt de planeet, vernietigt vooruitgang, vernietigt harmonie,

het vernietigt alles, hopeloosheid. En het de creatieve kracht van Hoop in onze eigen gezondheid,

in de toekomst van de planeet Aarde, de toekomst van onze familie, jouw leven, dat is zo belangrijk.

Ik was opnieuw tegen iemand aan het praten die 30 jaar geleden naar hier kwam en zag hoe we startten

met de Buddhist Society of Western Australia van nul, en hebben we deze mooie

kloosters, veel meer en meer monniken en nonnen dan gelijk waar in Australië. We domineren

de markt voor monniken en nonnen. (lachen) En van nul begonnen zijn en hoe is het mogelijk dat dit werkte?

Die Hoop was er een heel belangrijk deel van. Ja, geef het een kans, kijk of het kan gebeuren. En het

is gebeurd. Hoe is het mogelijk dat mensen je zullen voeden? Waarom zouden ze je eten geven? Monniken hebben geen geld,

voeden ons niet. Waarom? In die tijd, nee we gaven niet zoveel les en je wist niet of we

konden les geven. Feitelijk ik was een hopeloze leraar in die tijd. Er was, ik hou ervan om dit verhaal te vertellen,

een van deze hechte leerlingen in Singapore, ze kwam op bezoek, een beetje rusteloos, dus ze was

in de bibliotheek aan het zoeken voor iets, om haar wat verstrooiing te brengen, ze zal me waarschijnlijk op de vingers tikken

omdat ik dit zeg, maar ze kwam uit op een van mijn conferenties van toen ik voor het eerst naar Perth kwam. Het was op een van

die oude cassetten. Ze wou weten of ik veranderd was in al die jaren? Was ik een natuurtalent

als spreker? En ze luisterde ernaar en ze kwam naar mij erna en zei "Ajahn Brahm,

dat was ongelofelijk, dat was de slechtste conferentie die ik ooit heb beluisterd (lachen) En dat was waar,

wanneer ik in het begin conferenties gaf hier liepen mensen naar buiten, "dit is saai" Maar je had Hoop,

je had deze positieve attitude, je bleef proberen, je bleef werken, je bleef dingen doen,

en nu hebben deze fantastische Buddhist Society nu en ik reis de hele wereld af,

Ik ben heel gelukkig dat ik duizenden mensen les kan geven. Alleen maar omdat ik die Hoop had, die positieve attitude,

het kan gedaan worden. Dat is Karma. Je deed het gebeuren met deze positieve attitude over de

toekomst en je stop niet, het gaat door en door en door. Je maakt Karma.

Dus als je naar de toekomst kijkt, de toekomst van de wereld, de toekomst van jouw relatie,

de toekomst van gelijk wat, als je denkt dat het niet gaat werken, dan gaat het fout, we gaan uit elkaar,

ik ga dood gaan, de planeet is hopeloos, de regeringen zijn allemaal corrupt; als je zo denk dan ben jij

het probleem. Je bent de negativiteit aan het verder zetten. Als je kijkt naar die gevangenen in het gevang en zei

"jullie zijn allemaal criminelen, jullie zijn hopeloos, jullie zijn allemaal kwaadaardig" geen van hen zou ooit, wanneer

ze vrij kwamen een leven hebben. Omdat ik Hoop zag in hen, ik zag de mooie kant in hen en zij zagen dat ook,

ze werden mooie, prachtige mensen. En dat is wat we hebben voor onszelf en de wereld,

voor onze gezondheid, voor alles. Hoop is niet zomaar een beetje "iene miene mutte",

stomme spirituele mumbo-jumbo stuff, het is een hele krachtige geestestoestand, het is deel van de wet

van Karma - je creëert jouw toekomst - je maakt het hier en nu. Niet alleen met je lichaam, jouw spraak

maar met jouw geest voornamelijk. Als je denk je kan het, dan zal je. Als

je denkt je kan niet, dan is er geen Hoop. Het is een van de redenen waarom dat eens je controle neemt,

meester van je leven, wees geen slachtoffer en denk dat het anderen hun fout is. Je kan anderen

hun Karma niet voor jou maken, jouw Karma is jouw individuele verantwoordelijkheid, waarmee ik

bedoel dat je kan Hopen, je de positieve zijde kan zien, je het goed in anderen kan zien en

dat zij het je dat goede terug geven aan jou. Je het goede in politiekers kan respecteren en dan

zullen de politiekers betere mensen zijn. Je het goeie kan zien in elke ziekte.

hier gaan we weer, dit is, ik ga maar door met herhalen van die verhalen, maar ze betekenen zoveel voor mij,

excuseer mij voor de herhaling maar ik geraak helemaal opladen van dat verhaal van het Instituut voor Mentale

gezondheid in Singapore waar ik de hoofdspreekbeurt gaf ooit, en na de hoofdspreekbeurt kwam deze professor

naar mij en zei: "Ik will dat je mijn afdeling zegent". "Wat is jouw afdeling" He was professor van

Schizofrenie? En ik vroeg hem hoe behandel je Schizofrenie in Singapore? En dat is wanneer hij

zei "ik behandel geen schizofrenie in Singapore". Dat was interessant, weet, soms geraakt je

verveeld omdat mensen altijd dezelfde dingen zeggen, maar wanneer ze iets zeggen dat je helemaal

niet verwacht, "wat bedoel je, je bent professor schizofrenie, je behandelt geen schizofrenie,

we doe je dan in dit instituut voor mentale gezondheid?" En hij zei "Ik behandel het andere deel

van de patiënt, het deel dat niet schizofreen is". En dat is zo, het was zoals de zon opkwam in mijn

hart, mensen begrepen het werkelijk, gezien de Dhamma. Hij is een catholic maar weet je,

hij begreep Boeddhisme beter dan ik het begreep. En dat is hoe dingen werken.

Heb je een partner die je moeilijkheden bezorgt, kijk naar het ander deel dat je geen

problemen bezorgd, focus daarop, behandel dat, en het zal groeien! Regeringen veroorzaken problemen - focus

op het andere deel van de regering dat geen problemen veroorzaakt (grinnikt), focus op het

andere deel van dingen, het positieve deel, het Hoopvolle deel, en dat zal groeien!

Dit is waar we onze wereld creëren, waar we ons leven creëren, we creëren onze reis. De reis

creëert niet jou, je bent geen slachtoffer, je bent niet passief .. Dit is het feit met Karma,

er is geen god daarboven die je zegt wat je moet doen, die het helemaal gepland heeft voor jou. Er is geen

wetenschap die zegt het is absoluut oorzaak-en-gevolg, er is niets dat je kan doen om tussen te komen, weet je,

het is al te ver gekomen, alle tekenen van de klimaat verandering is onomkeerbaar. Nee! Je kan iets doen, de

geest, het menselijke wezen, Karma, je kan iets doen, op elk moment. Mensen met graad 4 kanker,

ze zouden dood moeten zijn en ze het niet, 20 jaar later. Er is 1 man van Maleisië,

hij kwam naar mijn klooster een paar jaar geleden, graad 4 longkanker, moest dood zijn, kwam voorbij,

nu komt hij elk jaar. Elk jaar, nog een jaar leven, nog donatie voor mijn klooster,

"dank je wel Ajahn Brahm", nog steeds komt hij terug, zou dood moeten zijn.

Een andere man, ik hou van dit verhaaltje, hij was in Sydney, Ik was een retraite aan het geven. Wanneer ik

de retraite gaf, weet je, je bent verondersteld van stil te zijn als je mediteert? Deze man kon niet

stil zijn, hij was zo luid aan het ademen (huh huh), zo luid dat mensen klaagden "Ajahn Brahm kan je aub

de mensen zeggen om stil te ademenen" en natuurlijk dat is wanneer ik aankondigde "die man,

hij is terminaal met sinus kanker", hij heeft deze gigantische tumor in zijn neus, de dokters gaven het op,

zeggende "er is niets dat we nog kunnen doen, je bent terminaal" dus hij komt naar mijn retreat

in het geval meditatie zou werken, niks anders te doen. Hij was niet eens een Buddhist. Maar de

laatste dag van de retreat, dat is ik wanneer ik juist terug ging naar Sydney om terug te komen

naar hier, hij kwam naar me toe en zei een verbazend iets gebeurde na 9 dagen, helemaal op het einde. Weet

niet waarom deze dingen altijd gebeuren op het einde van een retreat, we zouden weet je, korte

retreats hebben die eindigen en dan de volgende retreat doen de volgende dag of zo. Maar altijd op het

einde van de retreat. Hij zei dat hij een "plop" hoorde, een "ploppend" geluid, hij kon ademen, maar enkel voor 1 minuut,

maar dat was verbazend, hij kon echt ademen door zijn neus, de eerste keer in maanden. Hij hoorde

een "plop" en hij kon opnieuw ademen maar het verstopte weer. En ik, weet je, moest terug naar Perth en ik

dacht, te laat man, weet je, je kan niet beginnen studeren de dag voor het examen,

had je maar eerder moeten doen, dus ik gaf het op maar, weet je, de wondere dingen in

het leven, nu en dan, en ik reis veel rond, wat leuk is, maar het leukste is aan

reizen dat je soms mensen ontmoet en ze komen naar je toe en zeggen

"herinner je mij" Ik zeg altijd nee, ik herinner het niet want ik ontmoet teveel mensen, en ik zeg ik

herinner je me niet en hij zei "Ik ben die man, 4 jaar geleden, en hij zei dat de kanker compleet weg was,

hij zei "Ik spendeer mijn leven aan meditatie leren aan anderen, dat is het doel van mijn

leven nu, het werkt. Ik heb zoveel gevallen gezien zoals die, de hopeloosheid, als je opgeeft sterf je,

je kan het omdraaien en wanneer je die Hoop hebt, is het verbazend wat je kan doen in het leven.

Boeddhist-gewijs neem je controle over je Karma, realiseren dat het creëren van je toekomst in jouw handen ligt en je zal

verbaasd zijn hoeveel je kan doen als je die Hoop hebt, hoe je stage 4 kanker

of een gigantische tumor in je neus en het verdwijnt. Er is geen limiet over wat je kan doen - dat is

Hoop. Dank je om te luisteren. (Publiek: Sadhu, Sadhu, Sadhu)

Ajahn: Heel goed. Okay nu hebben enkele vragen van over zee,

waarschijnlijk van Mr. Trumps zijn verkiezingscampagne omdat ik hem heb vernoemd (lacht) Laten we zien wat we hebben.

Ok dit is van de UK, van USA, nee het is niet Mr. Trump, en van Frankrijk, daar gaan we.

Vraag: Mijn vader had kanker 3 jaar geleden en kreeg het nieuw dat het terug is,

mijn ouders zijn niet Boeddhistisch maar ik wel. Hoe help ik hen/mezelf om

de vergankelijkheid te aanvaarden? Dank je Ajahn: Gewoon omdat het terug is gekomen,

het is 1x weg gegaan, het kwam terug, het kan misschien terug weggaan. Het is niet omdat het

opnieuw terug gekomen dat dat wil zeggen dat hij gaat dood gaan. Blijf Hoopvol, neem controle,

verander je leven en het is verbazend wat je kan doen. Dus die reis van

Hoop is heel heel belangrijk. Vraag: Vergankelijkheid in acht genomen,

is Hoop niet iets gevaarlijks? Hoe kunnen we Hoop hebben op een manier dat het echt positief en

gunstig gezien de aard van de dingen? Ajahn: Exact! De dingen zijn vergankelijk dus

het probleem zal veranderen. Het is deel van de natuur dat hoe donker het ook is het zal licht worden

nadien. Wanneer ik opgroeide in een land zoals de UK, in de winter, Januari en Februari,

de natuur ziet er hopeloos uit, geen bladeren op de bomen, geen bloemen in de grond en zelfs de

kleine dieren waren allemaal aan het overwinteren. Je ging naar het bos in Januari, Februari, en het

zag er een slagveld uit, alleen dode bomen overal, er is geen leven te bespeuren.

Maar je wist uit ervaring, niet zozeer van de Biologie les op school, je weet uit

ervaring dat het al dat leven aan het wachten was op een beetje warmte en water en het zou opbloeien,

en het is lente. En dat is zo belangrijk omdat te zien gebeuren - van een

hopeloosheid van de winter zie je dat het altijd wordt gevolgd tot een ongelofelijke schoonheid en levendigheid

en het leven wordt versterkt tijdens de lente. En dat is juist wanneer er een depressie is,

wanneer er een ziekte is, wanneer er een teleurstelling is, wanneer het het leven is zoals in

de wintertijd, het is vergankelijk! Winters gaan voorbij en worden lentes en zomers. Dat is belangrijk

om te onthouden want we piekeren altijd over de wintertijden van ons leven, wanneer we scheiden

van mensen waar we van houden, wanneer we een geliefde verloren, wanneer er geen Hoop is in de wereld,

wanneer de economie naar beneden gaat, wanneer er oorlog en extremisme is, dat zijn de wintertijden van onze

beschaving. Het zal veranderen en zomer worden, dat onze natuur, dat geeft Hoop,

maar het probleem is wanneer de dingen goed gaan nemen we ze vanzelfsprekend. Vanzelfsprekend nemen

is niet Hoop, het is nonchalance. Volgende. Vraag: Ik denk altijd dat Hoop geen

Boeddhistische waar is. Is Hoop geen manier om mensen te manipuleren en hun geesten te beschermen tegen de toekomst?

Ajahn: Hoop is iets persoonlijk, het verbind niet met andere mensen, Hoop is

jouw bijdrage aan de toekomst, je dringt geen Hoop op anderen. Het is een Boeddhistische waarde,

het is deel van karma, het is positief karma, gezond karma. Het is geen manier om mensen te manipuleren

omdat Hoop een persoonlijk iets is. Angst is een manier om mensen te manipuleren, waardoor er heel wat

soms, overheden, het leger, zij gebruiken angst, waarom extremistische groepen zoals ISIL angst gebruiken

en proberen om mensen te manipuleren om hun agendas door te voeren. Maar Hoop is het omgekeerde van angst. Dus van

Frankrijk hier, ik zou zeggen absoluut nee. Angst is de manier om mensen te manipuleren, hopeloosheid

is hoe je mensen manipuleert. Hoop geeft mensen kracht. Kracht om echt verandering te brengen

in je leven, om de wereld te veranderen op een goeie manier, je neemt er controle over, waarbij angst

je controle wegneemt. Dus in elk geval, dit zijn de antwoorden op wat gezegd werd van

overzee. Enige vragen van hier? Eddie! We krijgen altijd een vraag van

Eddie (lachen) Ik hoop dat het een goeie is. Vraag: Het is moeilijk voor mij om uit te drukken.. Ajahn

Brahm, zeer interessant spreekbeurt deze avond, weet je, over de kankers die je vernoemde juist,

ik denk vaak, als wetenschappers rekening hielden met onze Boeddhistische, de wet van "afhankelijk

oorsprong", de twaalf links, voor iets om te ontstaan zoals kanker het hangt af van de links daarin,

wat ik bedoel is, als ze daarnaar kunnen kijken als ze kanker behandelen met een operatie

of door je weet wel.. als die 12 links voor iets gebeurt je hebt dat deel nodig ... zie wat

ik bedoel? Verander de levensstijl, verander van dieet.. Ajahn: ik moet onderbreken, veel mensen

weten niet wat de 12 links zijn, dit is gewoon hoe de geest dingen creëert. Meeste van deze links,

eigenlijk allemaal, zijn mentale attitudes, mentale dingen en dus het

toont ons hoe de geest kan evolueren en dingen creëren, het is zoals de wet van Karma

in detail beschreven en dus het is waar meest van de geneeskunde is heel fysiek en

dit is eigenlijk leren hoe deze grote wetten van de mentale wereld, hoe de geest werkt,

hoe het evolueert, wat de oorzaak is van een ding na het andere, dat zijn hele krachtige lessen. Het is

de koppeling tussen de geest en het fysieke en als iemand wil dat, P-E-A-R, het PEAR project,

P-E-A-R. Google het en Princeton wetenschappers starten met je te tonen dat de geest

effect heeft op willekeurige processen, ze kunnen ze scheeftrekken. Eens je weet dat het

een effect heeft, geeft het de geest zoveel meer belang. En het is niet gewoon wetenschap,

de geest, in andere woorden, dingen zoals Hoop kunnen tussen komen, kunnen veranderen, kunnen dingen doen.

Eddie: Onze levensstijl veranderen, onze voeding veranderen, ons denken, onze gewoonten,

weet je... Ik denk gewoon.. Sorry.. Ajahn: het kan veel dingen veranderen. Dank je.

Ok dus nog een anderen vraag kom maar achteraf... Je hebt er daar eentje,

ja doe maar, nog eentje. Vraag: Ik was mij aan het afvragen,

het is de andere kant van bezig te zijn met kruiden geneeskunde of gewoon de kracht van de geest is dat dan mensen

niet denken dat het pad van de wetenschap en geneeskunde is een goede weg is en dus

het kan dan bijna voorkomen dat door de denken dat iets goeds kan gebeuren,

dan de slechte dingen die omgaan in jezelf hierdoor kunnen overwonnen

Ajahn: Ik snap je punt, dat soms wanneer je spreekbeurt en je juist

focust op een aspect van de wereld, het was niet echt, dat was juist een voorbeeld over

de gezondheid van het lichaam, gezondheid van de planeet, de gezondheid van je relaties, de gezond van jezelf,

je spirituele gezondheid, dat Hoop is heel heel belangrijk hier. Vele andere dingen zijn belangrijk

ook, maar eens dat je Hoop hebt dan zullen de andere dingen ook komen. Als je opgeeft, ik ga

dood hoe dan ook, wat is het punt?, natuurlijk zal je niet gelijk wat doen. Je diet, je gezondheid,

je levensstijl, natuurlijk zal je niks doen. Maar eens je je realiseert dat je

iets kan doen, je neemt alleen maar, wat zei je, kruiden geneeskunde, of dieet of sport,

je doet dit alleen omdat je weet dat er Hoop is, dat je een verschil kan maken, je kan dingen

veranderen. De enige weg om iets te doen aan klimaat verandering is, als we denken dat het hopeloos is,

het is voorbij het kantelpunt, het is juist te laat, als je zo denkt natuurlijk zal

je niets kunnen doen. Heb je Hoop dat het kan en dat is wat ik heb gezien in mijn leven, het is ongelofelijk,

het lijkt hopeloos maar mensen hebben Hoop en ze kenteren het, zoals de rivier

Thames of de vernietiging van de grote wouden. Zo belangrijk is het, wees Hoopvol eerst en al

de andere fysieke dingen zullen komen, zonder Hoop is het tijdsverlies. Dat is mijn punt in elkgeval,

maar bedankt hiervoor, het is niet gewoon zeggen, "oh, je moet geen dokter zien, zit daar maar gewoon

en heb een positieve attitude en de hele wereld zal ok zijn. " (lachten) Ok, dank je hiervoor.

Ok laten we nu respect betuigen voor de Buddha, Dhamma, Sangha.