Een leven van Kindfulness - Een homage aan Ajahn Brahm voor zijn 70ste verjaardag

Deze film is een homage aan Ajahn Brahm, gemaakt voor zijn 70ste verjaardag op 7 Augustus 2021. Het bevat fragmenten van eminente monniken en nonnen zoals Ven. Somdet Thepsirin, Bikkhu Bodhi, Ven. Analayo, Dhammananda Bikkhuni, Ven. Mettavihari en Ven Bikkhuni Kusuma. Er zijn scènes van Bodhinyana klooster in West Australië en ook van Dhammasara Nonnen klooster en ook in Thailand.

In alle tradities,
is het zo dat wanneer, weet je,

hoe krijg je een nieuwe afstamming of een
nieuwe meester heeft zijn afstamming ontwikkeld?

Ze moeten iets uniek hebben
dat hen onderscheid.

Ik herinner me heel goed mijn
eerste meeting met Ajahn Brahm,

Ik denk dat het 1993 was.

Ik verbleef toen in Vajirarama,

er was een oudere Duitse monnik
genaamd Bhante Nyanavimala

die heel toegewijd was aan
het strikte, ascetische leven.

Ik zei tegen Ajahn Brahm: - Je wil
misschien eens met die Duitse monnik spreken

genaamd Venerable Nyanavimala.

Ik zal een meeting opzetten voor jou.

En dan gingen Ajahn Brahm en de ander
monnik in de kamer

en ik was wat op afstand gebleven,
zou ik binnen gaan of zou ik op afstand blijven?

Ik dacht misschien laat ze alleen
spreken met venerable Nyanavimala

En ik bleef in mijn kamer

en ik hoorde Venerable Nyanavimala's
soort van donderende stem, weet je

het ging maar door en door.

En ik dacht, wow,
Ik kon het niet laten om te luisteren

naar die wonderbaarlijke uiteenzetting
van Venerable Nyanavimala.

Op een bepaald moment ging de deur open en
Ajahn Brahm en de andere monnik kwamen buiten

Ik keek naar Ajahn Brahm en het zag er uit
als of er sterretjes in zijn ogen fonkelden.

Hij zei, wow, dat was een van de beste
lezingen die ik ooit had gehoord.

In 1981 was er een groep van
West-Australiërs van Perth,

Ik ben nog nooit naar Perth geweest,

ze kwamen Wat Pah Pong bezoeken
en ze bezochten Wat Nanachat.

Hun intentie was om Westerse leraars
of Westerse monniken uit te nodigen

om naar Australië te komen,

in speciaal om naar Perth te komen
om een woud klooster te stichten.

Wat een beetje, weet je,
ambitieus was

terugkijkend op de staat van
de Buddhist Society of Western Australia

in die tijd.

Het was een hele kleine groep
maar ze waren heel, heel toegewijd.

Ajahn Chah was er niet echt
voor te vinden in het begin

vooral omdat de meeste van ons
heel jong waren

en Perth was heel ver weg.

Er waren veel momenten, denk ik,

wanneer de monks met honger
leefden op sommige dagen.

Ik weet de tijd nog wanneer
Ajahn Jagaro en Ajahn Brahm,

wanneer hij de onderschikte was
aan Ajahn Jagaro,

ze wisten dat ze eten hadden in de
koelkast maar konden het niet nemen

omdat er geen leken kwamen
om het te offreren.

Dus deze dingen waren zonder twijfel
heel moeilijk voor de monniken

en waarschijnlijk waarom venerable
Puriso terugkeerde naar Bangkok

en hij werd vervangen door Ajahn Brahm.

En wat een monnik, weet je,
Hij was een echte.

Wanneer hij kwam was hij mager.

Hij was echt heel, heel mager.

Ajahn Jagaro vertelde me
"deze man is een monniks monnik".

We staan op om 3u 's morgens

en dan zingen we of
doen we een groepsmeditatie om 4u

die gaat meestal door tot
juist voor zonsopgang

juist voor zonsopgang
ruimen we de eethal op met zijn allen

en wanneer het proper is we gaan
op aalmoes ronde voor een uur en een half

Er was een merkwaardig soort conferentie
in Japan

van kloosterlingen van overal ter wereld

en Ajahn Brahm was deel van de
Australische groep.

En hij doet zijn ding ...

Hij houdt een glas omhoog - ik heb geen glas
ik heb gewoon dit ding.

Ik zal het nooit vergeten.
Dus hij houdt het glas omhoog en vraagt mij:

"Analayo, hoe ben je zeker dat het
water compleet stil is?

En ik startte met denken, hmm,

Ik moet mijn schouders relaxen,
het heel zachtjes vasthouden.

En dan zette hij het glas gewoon neer
met een plof, en liet het los.

En dit transformeerde compleet mijn
begrip van cultivatie

van concentratie.

Daarna, tijdens het zitten
en het in de praktijk brengen,

Ik kreeg een compleet
ander begrip

van wat concentratie was,
wat Samadhi was

wat Samatha, stilte, wat ze betekenen.

En dat het veel meer gaat
over gewoon loslaten

en de geest laten rusten op natuurlijke
wijze bij zichzelf en zich laten samen vloeien.

En dit is een heel belangrijk
hulpbron geweest voor mij,

voor mijn eigen training, en het vormt
ook de manier waarop ik les geef.

Ik heb enkele CDs beluisterd
van verschillende westerse monniken

en ik had een beetje een vooroordeel
naar Westerse monniken toe

omdat ik dacht dat ze niet echt
de diepe van de Dhamma begrepen.

De echte lessen zijn in Asië, weet je

met die monniken die in het klooster
zijn sinds ze vijf zijn (lacht)

Zoals mijn eigen leraar.

Dus ik was niet zo geïnteresseerd.

Maar dan zag ik een andere CD
met de naam van iemand die ik niet kende,

en het zei, Ajahn Brahmavamso.

En ik dacht, Ok ik zal luisteren voor de
verandering. Iets in Engels,

want mijn leraar sprak alleen Burmees.

Ik startte de toespraak en na
de eerste toespraak was ik stom verbaasd.

omdat ik nog nooit zo'n toespraak
had gehoord over dat onderwerp

met zo'n duidelijkheid en context.

Tegen de tweede toespraak
mijn hele lichaam was vol van vervoering,

en ik had deze soort van hartopening
waar ik voelde

ik moet deze persoon vinden;
ik moet deze leraar vinden.

[Zingen]

Wat hij toont in zijn lifestyle
en de manier waarop hij zich gedraagt

en de manier waarop hij de Dhamma
aan leert,

is heel, heel belangrijk voor ons.

En zelfs wanneer hij spreekt over meditatie,

wanneer hij spreekt over Samadhi
op een andere manier,

hij noemt het niet echte concentratie

Hij noemt het kalmeren
en op 1 punt zijn.

Hij doet het op een andere manier.
Dus het is niet de normale weg.

Dat is heel inspirerend ook voor ons,
voor de monnik

ik bedoel de leek,
al zijn grappen zijn heel behulpzaam.

Maar voor een monnik
wanneer we monniken zijn

het is zijn levensstijl dat veel helpt

en we zien dat hij beoefent
waar hij over spreekt

en dat is inspirerend voor ons.

Ik denk dat de Boeddha
heel flexibel was als hij sprak.

Hij sprak tegen mensen
op een normale manier.

Hij sprak met boeren.
Hij sprak met veel verschillende mensen.

En dus je kan niet het kanon nemen en zeggen,
"kijk hier, dit is de enige weg".

Het hele ding is over
mensen te proberen inspireren.

En afhankelijk van de situatie
als je spreekt, dan is dat hulpvol.

Je spreekt tegen hem hoe
het past in hun milieu.

En ik denk dat Ajahn Brahm:
hij doet dit heel goed.

Het moet niet recht uit
het boek zijn,

maar het moet op een manier zijn
dat mensen het begrijpen

en mensen er door geïnspireerd geraken.

En ik denk dat hij heel succesvol is.

Over de jaren, zie ik dat hij veel toegankelijkere
toespraken geeft, populaire toespraken

over zaken en problemen
van mensen in het leken leven.

En over de jaren, daardoor,
ik weet dat hij

hielp om de Dhamma meer toegankelijk
en betekenisvol te maken voor de leken.

Hen toespreken op een manier
die echt hun feitelijke,

heel echte, concrete problemen behandeld van
een Boeddhistisch leven in de wereld te leiden.

Er was een facebook fanpage voor
Ajahn Brahm.

Uit nieuwgierigheid keek ik,
dat was jaren geleden.

Ik keek naar het aantal fans
van die pagina.

En uit nieuwsgierigheid, ik keek
naar de fan pagina

van de Rolling stones.

En in die tijd Ajahn Brahm had
meer fans dan de Rolling stones.

Hij schreef zoveel boeken, en
"Mindfulness, Bliss and Beyond",

bijvoorbeeld, leert mensen
hoe te mediteren

en leert mensen dat meditatie
is niet bidden, het is niet contempleren

Ik denk dat veel mensen denken

dat meditatie is ergens naartoe
gaan en om dingen vragen.

Zijn focus op samatha vipassana zijnde ...
niet het een of het andere.

Dat het kalmte en inzicht is.

Wat heel sterk is wat
Ajahn Chah zei en waar hij op drukte.

Maar in veel Boeddhistische kringen,
zelfs vandaag, ik bedoel, er is

spreken op die manier, opnieuw,
doe dit,

je doet eerder dit of het andere,

en als je de ene doet,
doe je niet de andere.

Dus zijn focus opnieuw
op de nood aan diepe concentratie,

zijn heldere instructies
om deze geesttoestanden te ontwikkelen,

denk ik hebben heel veel,

een soort van heropleving in
de beoefening van meditatie

binnenin de Boeddhistische traditie.

Wanneer ik Wat Pah Nanachat in
bezocht in het Noord-Oosten van Thailand

was ik Ajahn Brahm's
meditatie boek aan het lezen,

Mindfulness, Bliss and Beyond,

wanneer ik dit book las,

ik schreeuwde Eureka!"

Door dit boek te lezen

was de onopgeloste puzzel van
meditatie helemaal opgelost.

Ik starte meditatie wanneer ik
een eerstejaars was op universiteit

en ik oefende heel hard
met mijn wilskracht.

Ik ontmoette vele leraars, las vele
boeken over meditatie,

maar er was geen leraar.

Er was geen enkel boek dat
zei "loslaten",

gooi de wilskracht overboord.

Ik was zo gelukkig om bij hem te verblijven
in Bodhinyana Monastery in Australië.

Ik leerde heel veel van hem,
door zijn lessen,

gedrag,

zijn attitude.

Mijn eerste herinneringen van
Ajahn Brahm zijn redelijk consistent

dat hij mij altijd voorkwam als
een hele gelukkige persoon

iemand met een goede natuur,
een gelukkig iemand, heel postief.

Heel zelden enige vorm van negativiteit

of enige vorm van slechtgeluimdheid

Hij leek degene die altijd vrolijk was,
met goeie energie, vriendelijk tegen iedereen.

Ik denk niet dat er iemand was
die niet overeenkwam met Ajahn Brahm.

Er waren monks die niet met
elkaar overweg konden.

Iedereen kwam goed overeen
met Ajahn

en hij leek ook met iedereen
overeen te komen.

Gewoon van naar hem te kijken,
hij lijkt zoals de meeste Westerlingen.

Goede fysieke vorm en compositie...

Hij is aimabel,
spreekt op een openhartige manier.

Ik vroeg hem ooit hoe hij
met het eten omging toen hij hier leefde.

Hij zei dat hij het Isaan eten aankon.
Maar wanneer hij naar Perth verhuisde,

stopte hij met Isaan eten te eten.
Het werd te pikant.

Terug in het Westen, zijn tong
werd terug gewoon aan Westers eten.

Wanneer hij in Thailand leefde
was hij in staat om Isaan eten te eten.

Maar later kon hij niet meer. Pikant.

Wij maakten dat klaar voor hem.

Nu moeten we twee dingen klaarmaken.
Pizza, dat soort ding.

Ik herinner me de begindagen
wanneer ik luisterde naar zijn toespraken,

ik kreeg heel veel vervoering en diep geluk.

Ik was altijd in tranen en
heel veel geluk,

het inspireerde me altijd.

Zonder hem denk ik was het onmogelijk
we hebben Dhammasara,

we hebben zoveel nonnen.

Soms kunnen mensen heel
goed praten,

maar ze kunnen niet

het niet echt in daden omzetten,

maar hij is echt iemand die echt
kan zeggen hoe en ook doet wat hij zegt.

Wanneer Ajahn Brahm en de monniken
community van Australië

vrouwen tot non benoemden

in 2009

het was iets dat ---
ik was erg ontroerd.

Ik was heel erg ontroerd dat

feitelijk mijn broeder,
mijn monnik broeder,

de teksten begrijpt,

nog steeds de teksten leest
in de geest van hoe de Boeddha het wilde.

Dus er is een grote boodschap voor mij.

Ik heb dat nooit vernoemd aan hem,
weet je,

maar het betekende heel veel voor
iemand die alleen aan het vechten was toen

Sorry! Sorry voor ... sorry voor de tranen,

maar gewoon om te te zeggen
hoe belangrijk zijn beweging was

en voor de beweging van de Boeddhistische
community, de Theravada community

Ik zou nooit in de situatie zitten
waarin ik nu ben

moest ik een vrouw geweest zijn.

Het zou niet zo makkelijk
geweest zijn om monk te worden.

Het zou niet zo makkelijk geweest
zijn om een plek te vinden.

Ik zou niet al die ondersteuning
gekregen hebben.

En dat is gewoon heel oneerlijk.

En in het geval van discriminatie,

degene die er beter van worden,
van dat systeem,

zonder gevoelens van schuld,
maar we moeten verantwoordelijkheid nemen.

En we moeten een stap vooruit zetten
om deze discriminatie aan te kaarten.

En ik ben heel blij dat Ajahn Brahm,
en ook Bhikkhu Bodhi,

heel uitgesproken zijn hierover,

en ok Bhante Gunaratana,

dat daar enkele
belangrijke en eminente monniken

zijn die een heel duidelijk positie
innemen hierover.

Ajahn Brahmavamso - ik aanbid hem

omdat hij die ene persoon is
die een heel, heel sterkte stap nam

tegen de later gevestigde traditie.

Het zijn allemaal traditionele monniken,
ze leven niet naar de Boeddha.

Spijtig genoeg nemen de culturele
aspecten van een land

soms de originele bedoelingen
over van een religie.

En dat is wat gebeurd is met
Boeddhisme

Maar Ajahn Brahm kon verder kijken.

En hij wijdde nonnen volgens
de originele leer van de Boeddha.

De Boeddha zei dat
je de monniken hebt,

de nonnen, de leek mannen en de
leek vrouwen gevestigd in de Leer.

En hij ging zelfs zover dat hij
niet in finale Nibbana zou gaan

tot dat die viervoudige community
sterk genoeg was.

En, weet je, ze oefenden
de echte leer,

ze waren in staat om anderen
op te leiden,

ze waren in staat om de woorden
van de Boeddha te bewaren

Ik denk als Aziatisch Theravada
Boeddhisme in de 21ste eeuw komt,

dat ze deze belemmerende ideeën,
deze beperkende ideeën moeten ontgroeien

geërfd van een middeleeuwse
manier van dingen.

Ik kende Ajahn Brahm van de boeken.

En later ontmoette ik hem
in Bodhinyana

wanneer er een inwijding was van
4 nonnen,

Ajahn Vayama, Ven Seri, Ven Nirodha
en Ven Hasapanna

We zijn dankbaar voor Ajahn Brahm
omdat hij zo dapper is.

Hij geeft om de heropleving van een van
de pijlers van de leer van de Boeddha.

De leerlingen van Ajahn Brahm
zijn ook heel dapper.

Ik ben blij dat we ons niet terug trokken,
we gingen door met de inwijding

omdat het is heel stresserend, weet je,
wanneer iemand je blijf zeggen

dat je iets doet
dat is echt ...

bijvoorbeeld, een schisma veroorzaakt,
weet je.

Soms doet het je echt slecht voelen,
vreselijk, je veroorzaakt zoveel problemen,

problemen voor de Sangha, weet je,
zo'n dingen.

Ik hou enkel maar meer trainingsregels.
Ik heb niks gedaan -

- niemand pijn gedaan.

Ik hoorde van het standpunt
in het voordeel van vrouwen,

of vrouwen die nonnen werden
en zo verder,

en hoe schokkend hij werd
behandeld in Thailand.

Ik denk echt dat dit een van de meest
belangrijke onderwerpen is

die iemand kan behandelen als je
het over modern Boeddhisme hebt.

Ajahn Brahm houdt van de Leer
Ajahn Brahm is een goeie monnik.

Hij is een monnik par excellence.

Hij heeft goeie manieren, verantwoordelijk,
en zelf opofferend.

Je moet niet onder de autoriteit vallen
van Wat Nong Pah Pong of eender wie.

Je blijft een leerling van Ajahn Chah.

Je blijf een leerling van de Boeddha.

Dus je bent in Pert, Ajahn Brahm,
je bent op jezelf aangewezen.

Wees gelukkig, dapper, wees nummer 1.

Het voordeel is dat Ajahn Brahm
de dingen op zijn manier kan doen.

Hij moet niet zozeer rapporteren

of vragen antwoorden
om dicht te blijven bij

een of andere etiquette en
culturele normen die vrij belangrijk

zijn in die familie,

die niet noodzakelijk fundamenteel
zijn voor de klooster training.

Het is Thai of Thai culturele dingen.

Dus hij kan vrij zijn van die
belemmering

en laat hem toe om zijn stijl
te vormen in zijn presentatie,

zijn lessen,
de kloosters waar hij voor zorgt,

de monniken die hij traint.

Het geeft hem groter vrijheid

om de klooster traditie te vormen
dat is zijn nalatenschap, als je wil.

Soms toont het je wanneer
je klaar bent voor sommige dingen.

Dan is het zoals...
dingen komen natuurlijk samen

omdat je klaar bent om ze
te zien op die manier.

Marvellous!

Ajahn Brahmali
ik heb een vraag voor u

Als je een regelmatige
meditatie practice hebt

Westers Boeddhisme is echt
Boeddhisme uitleggen

op een manier dat het
moet uitgelegd worden,

het is niet over voorouder aanbidding,
het is niet over bidden tot de Boeddha,

het is over het begrijpen van
de vier nobele waarheden,

het is over het juiste begrijpen.

En dat is waar Ajahn Brahm
briljant in is.

En hij voorziet een unieke,
een unieke stijl van lesgeven.

En de grootste loser in de wereld
was de Boeddha zelf.

Hij was de grootste loser.
Hij verloor alles.

Dus mijn advies aan jou is:
"Aub, verlies jezelf"

[lachen]

Het is wat we doen,
we verliezen alles.

We verliezen onze gehechtheden.

Verliezen al onze ideeën van verworvenheden
en vervangen met loslaten.

Disappearing. Vanishing.
Thats the path

Ik denk wanneer mensen
hem zien,

als ze hem ontmoeten en hem zien
en het helemaal zo, weet je, grappen en plezier.

Ik denk het maakt het gezond,

het leid misschien af van de
serieusheid van zijn training.

Zijn lessen zijn altijd gefocust op
mensen naar Nibbana te krijgen.

In die zin is het heel nauw,

maar hij slaagt er in het te doen
waarmee hij veel mensen bereikt.

Een van zijn ondergewaardeerde
kunsten is de mogelijkheid

om een heel groot publiek te bereiken
en om een groot publiek te inspireren

met de Dhamma lessen die
heel simpel en heel toegankelijk zijn

en die ook leiden tot die
heel diepen inzichten en

doorbraken en staten van meditatie.

Dikwijls nemen mensen
deze hele grote lessen

zoals Jhana's en Nibbana en zo voorts

en ze verwateren ze
en maken ze dommer

zodat ze ogenschijnlijk een
groter publiek kunnen bereiken.

Ajahn Brahm never does that.

Wat hij doet is tonen dat er
echte en betekenisvolle lessen zijn

die makkelijk en simpel en
toegankelijk zijn

die iedereen kan toepassen
hier en nu.

En als je die ontwikkelt
kan je streven naar, en zelfs realiseren,

die grote en krachtige
en diepe en diepgaande dingen.

De manier waarop hij in staat is om
de Dhamma in de mainstream te brengen

door zijn toespraken die zijn opgenomen

op Youtube
op de BSWA Youtube channel,

Hij brengt de Dhamma
naar een wijder Publiek,

mensen die misschien nooit een interesse
hebben getoond in Boeddhisme of meditatie.

Dus zijn toespraken zijn relevant,
ze gaan over het leven van alledag.

Hij spreekt over handelen met
moeilijke mensen, met emoties,

hoe wrevel overkomen.

Deze dingen spreken iedereen aan.

Hoe je een ethisch leven leeft
in de wereld,

hoe de Boeddhistische ethiek toe
te passen op de dilemmas en uitdagingen.

Hoe Boeddhistische, contemplatie en
meditatie praktijken te gebruiken

om onze geesten meer
aanpasbaar en functioneel

in onze dagelijkse interacties
met andere mensen

en moeilijk situaties te
confronteren in de wereld.

Ja, ik denk dat Ajahn Brahm heel goed
werk heeft geleverd in het presenteren

van de lessen op die manier.

Ajahn is eigenlijk aan het bijdragen
aan de hele Boeddhistische community

internationaal.

Omdat hij deze monniken fabriek heeft
en de monniken fabriek is al

helemaal vol
en met een lange wachtlijst.

En de mensen die training ondergaan
daar

komen van verschillende landen.
het is een internationale groep mensen.

Veel plaatsen in de
Boeddhistische landen

we konden heel moeilijk mensen
vinden die monnik willen worden.

Maar hier heb je een lange wachtlijst.

En we denken dat deze willen helpen
om later bij te dragen

wanneer de monniken hun
training hebben gekregen

ze zullen helpen om de
hele community te groeien.

Hij heeft een fabriek voor monniken,
ze zijn staan allemaal in lijn.

Feitelijk ik leerde Ajahn Brahm kennen
toen hij juist gewijd was als monnik.

Ik luisterde naar Dhamma toespraken
in de Bhavana society,

startend met Bikkhu Bodhi.

Maar Bhikku Boddhi's toespraken waren
heel diep en heel diepzinnig en heel scholastisch.

Dus na het luisten naar de toespraken
van Bikkhu Bodhi,

Ik googlede en vond Ajahn Brahm toespraken.

En ik ontdekte dat hij een hele
goed gevoeld voor humor had.

Hij is een van de eerste Westerse monniken
die heel goed studie en oefenen balanceerde,

en dit instelde als aanpak.

En dat deze elkaar niet uitsluiten,
wat wel was,

in het speciaal in de Thaise traditie,

dit was, weet je,
soort van een van de grote verschillen.

Praktijk monniken studeren niet,
Studie monniken practicen niet.

Thai monniken volgen meestal
culturele dingen,

dus ze betuigen respect voor hun koning.

Op dezelfde manier

de monniken betuigen respect voor
de hoofd monnik of de abt.

Dus eens je hier komt,
er is zo geen relatie

tussen de jonge monniken
en de oude monniken.

Dus het is moeilijk om het op te bouwen.
Het neemt tijd om het op te bouwen.

Dus dat is waarom het goed is
om monniken naar Thailand te sturen

en training te krijgen en terug te komen.

Nu hier kan dat zo niet.

Dus dan krijgen ze die attitude,
hoe je met een hoofd monnik moet omgaan.

Maar hier, nu, dat krijgen ze niet.

Dus hij moet met de monniken handelen
op een meer behendige manier.

Dus waarom ik denk dat Ajahn Brahm
heel behendig is in het handelen,

door democratische manier
dat is hoe de Heer Boeddha het ons leerde.

Dus hoe handel je met mensen en
hoe je Vinayakammat,

hoe je de monnikenregels brengt
en hoe de regels oefent.

Het exact de Heer Boeddha
zijn manier volgen.

De manier waarop Ajahn Brahm de
Dhamma aanleert

het is niet gewoon hoe de Boeddhisten
die de voordelen krijgen

het is ook de niet-Boeddhisten.

En dit is waar de Dhamma over gaat,

voor de goedheid, het welzijn,
het geluk van alle wezens.

En door dat te doen zorgt Ajahn Brahm
het hele Dhamma-doel wordt bereikt.

Hij voorziet deze mooie,
prachtige plaats,

uniek in de wereld,

om mensen zo'n mooie plaats te
geven om te oefenen.

Ik ben naar verschillende plaatsen geweest
om te oefenen. Hier kan je niet over.

Dus ik apprecieer Ajahn's inzicht of
vooruitziendheid om dit te voorzien.

En overal heeft hij de lesgevende toer,
hij heeft de meditatie retraite,

voor mij, het is het ervaren van de
Dhamma opnieuw,

niet gewoon luisteren.

Dus ervaren, oefenen, leren,

het is de enige manier voor mij om
wijsheid op te doen, je eigen wijsheid.

Wanneer ik leerde van Ajahn Brahm
over "Doe niets"

Ik ervaarde eindelijk voor
het eerste de Nimitta.

Het was helemaal anders dan
Nimitta in Pah Awk.

Doorheen de "Doe niets" training hier

Ik begrijp de leer van de Boeddha helemaal

Wanneer ik terug ging naar Korea probeerde
ik een hybride van traditioneel Koreaans

en de Boeddha's origineel zoals
Ajahn Brahm aan te leren.

Mijn 30 jaar van traditionele beoefening
is veranderd

door gewoon één les bij Ajahn Brahm.

Iedereen die de originele lessen
van de Boeddha leert

kent Ajahn Brahm's grootse beoefening.

Ik ben zo dankbaar voor Ajahn Brahm
en zijn groep hier.

2 jaar geleden, wanneer een programma
in elkaar zetten voor hem in Malaysia,

hij schreef terug en zei,

"Victor, ik ben niet langer jong!
Ik ben een oude monnik."

Dus nu moeten we echt voorzichtig zijn,
omdat we ons soms niet realiseren

dat de mensen die bij ons zijn
feitelijk ouder worden.

En als de leraars ouder worden,
moeten we goed voor hen zorgen.

In de 6 jaar dat ik hem ken,
hij heeft heel hard gewerkt

en ik wens hem meer zelfzorg.
Dat is mijn wens

en om echt, echt te absorberen,

om iedereens liefde en respect,
appreciatie, dankbaarheid te ontvangen.

Dit is Ajahn Brahm.
Dat is Ajahn Brahm.

Ik ken hem helemaal niet,
hij is een verzinsel van mijn verbeelding.

Hij is een luchtspiegeling. Het is een waanidee.

Hij is zoals de goochelaar op het kruispunt.

Wat is je favoriete verhaal met
Ajahn Brahm?

Het favoriete verhaal met Ajahn
Brahm is wanneer hij een interview had

en hij was het beu.
En hij besliste om te vertrekken.

Bye! Bye!

[lachen]