Interview Topic: PTSD - Tulsi Gabband

VA یک سازمانی است که
ماموریت آن در محافظت

و تامین نیازهای جانبازان ما است،

کسانی که می‌روند و حاضرند
همه چیز را فدای کشور ما کنند.

و متاسفانه آنچه ما می بینیم
این است که حتی پس از آن

همه این سالها--
در هر دو دوران پس از 11 سپتامبر

بلکه با جانبازان ویتنام،
جانبازان جنگ کره،

کسانی که پیش ما آمده‌اند
خدمات هنوز هم هست

کوتاه آمدند.

و فکر می کنم این بخش از استرس پس از سانحه

یکی از زمینه های اصلی که در آن صادق است.

پیرامون این موضوع شرمندگی وجود دارد،

خواه مردم حاضر به پذیرش آن باشند یا نه،

هم در ارتش و هم با بازگشت افراد به آنجا

و در زندگی غیرنظامی آنها است.

من آن را از طریق برخی از دوستانم
که با آنها خدمت کرده ام تجربه کردم،

که واقعاً به خانه آمده اند،
واقعاً در تلاش و

زمتن سختی داشتند برای پیدا کردن
بهترین مکانی که واقعاً به آنها کمک کند.

این یکی از محرکان ادامه میزان خودکشی

جانبازان که در کشور ما شاهد آن هستیم و

نشان می‌دهد که باید بیشتر
رویکرد جامع‌گرایانه‌تر داشته باشیم

این موضوعی است که من به عنوان
رئیس جمهور رهبری خواهم کرد،

جایی که من به عنوان یک جانباز
به روشی کاملاً شخصی درک می کنم

چه کسی ریسک جنگ را می پردازد
و قیمت آن چقدر سنگین است،

و اطمینان خواهد داد که VA ما
جانبازی را پشت سر نمی گذارد،

که هر جانباز مراقبت‌های لازم را
به دست می‌آورد.

و همینطور که به استرس
پس از سانحه نگاه می کنیم،

سطوح مختلفی از چگونگی
تأثیر آن بر افراد وجود دارد

در تمام طیف.

برخی از شرایط بسیار ، بسیار شدید؛
برخی ممکن است کمتر افراطی باشند.

اما هر فردی درمان و راه خود را پیش می برد
و می یابد

به روشی متفاوت.

به عنوان VA،به عنوان یک دولت،
به عنوان یک جامعه،

ما باید بتوانیم از این سفر پشتیبانی کنیم.

من - من یک زن داشتم که می خواست
برای من در دفتر کنگره کار کند.

او یک همسر نظامی است.
شوهرش اعزام های زیادی داشت

و در معرض برخی از
محیط های سخت قرار داشته‌اند

و موقعیت هایی که واقعاً
او را تحت تأثیر قرار داده است.

او به جایی رسیده که نمی‌تواند پرواز کند،
نمی تواند سفر کند.

و آنها نمی دانستند
برای کمک به او چه باید بکنند.

او نمی خواست که فقط سعی کند
مواد مخدر را بخورد تا درد را بی حس کند.

و برای او، موفقیت
آنها هنگامی که گیاه داشته‌اند اتفاق افتاد

که در قدم اول آنها در حال مرگ بود.

و او در خانه بود،
و تازه شروع به آبیاری گیاه کرد.

مراقبت از گیاه، اصلاح گیاه.

و شروع به زنده کردن این گیاه می کند.

و او تجربه می کند،
و همانطور که همسرش دید، این بود

بیدار کردن چیزی
که در مدت طولانی از دست رفته بود.

صحبت کوتاه کنم، اکنون آنها دارای
مزرعه ای با هکتارهای زیادی هستند.

او مسیر کار خود را به سمت صلح با کار کردن
در زمین پیدا کرده است.

و سایر جانبازان آنجا را دعوت می کند
تا بیایند و به او بپیوندند،

و پیدا کردن آن ارتباط با زمین،
و رشد مواد غذایی و گیاهان

به عنوان راهی برای پیشرفت آن‌ها.

مراقبه چیزی است که دیگران
در حال یافتن آن هستند.

کار با حیوانات، اسب ها، سگ ها.

دیگران - دیگران از طریق گشت و گذار،
در حقیقت. من - من با آن گشت و گذار کرده ام

جنگجویان به شدت زخمی،
جانبازان معلول، و دیگران

که یک بار دیگر توانمندی خود را می‌یابند

در اقیانوس، و این یک چیز باورنکردنی است.

ما واقعاً باید از این رویکرد
جامع حمایت کنیم

درمان علت اصلی
و نه فقط دیدن

درمان سلامت روان و
درمان استرس پس از سانحه

به عنوان چیزی که فقط با دارو‌هایی
بیشتر می توان به آنها پاسخ داد.