Omgaan met verslavingen | Door Ajahn Brahm | 19 juni 2015

Ajahn Brahm deelt technieken hoe om te gaan met verslavingen. (Excuses voor de onhandige edit aan het begin!)

Als je deze toespraak leuk vond en je wil de Boeddhistische vereniging van West Australië steunen om deze toespraken beschikbaar te maken voor een grote publiek, aub overweeg om een donatie te maken - http://bswa.org/support/index.html

De Dhamma toespraken opgenomen door de Boeddhistische vereniging van West Australië in Dhammaloka Boeddhistisch Centrum in Perth, West Australië. Meer video's beschikbaar op http://www.dhammaloka.org.au

Als je dit kanaal leuk vind en je meer wil weten over meditatie ga naar ons meditatie kanaal https://www.youtube.com/user/DhammalokaMeditation
of ontdek de lessen van de Boeddha ga naar ons sutta studie kanaal - https://www.youtube.com/user/dhammalokasuttas

En waarom doen we dit,
en hoe geraken we eruit?

Maar waar - als we starten
met fysieke verslavingen -

en dus het eerste, overduidelijk,
is om te realiseren dat er een probleem is.

En het is echt heel gek dat mensen zoveel
ego hebben, dat ze altijd juist moeten zijn,

ze geven hun fouten niet toe -

totdat ze zoveel problemen veroorzaken
voor andere mensen en hunzelf.

Dus je hebt geen dokter nodig of
psychiater nodig om je te vertellen

dat je verslaafd bent aan bepaalde zaken,
het zou moeten overduidelijk zijn voor jou.

En eerst en vooral, nemen we het
stigma weg van deze dingen.

Je moet jezelf niet de schuld geven,
je bent geen tweederangs persoon,

je bent niet minderwaardig omdat je
verslaafd geraakt aan deze dingen.

Het overkomt sommige mensen.

Dus, een van de mooie dingen die ik
altijd heb geleerd is mensen niet te oordelen,

niet denken dat je superieur bent,
omdat je vrij bent van al die dingen

en dat deze mensen gewoon nietsnutten zijn.
Nee, dit maakt gewoon deel uit van onze wereld.

En we kijken naar verslaving, weet je,

zoals naar gelijk welke
andere ziekte, gelijk welke ziekte.

Als je de griep hebt, weet je
wordt je behandeld, wordt je verzorgd.

En dus, een ding dat ik mensen
altijd heb geleerd:

Er is heel veel ziekte
deze tijd van het jaar,

Ik zeg hoesten en niezen en velen van
jullie zijn al naar de dokter geweest

in de laatste maand,
maar hoeveel van jullie,

wanneer je naar de dokter
gaat, vertellen de dokter:

"Dokter, er is iets mis met mij,
Ik heb een irritatie in mijn keel.

Er is iets mis met mij,

mijn ontlasting is
waterig en lopend.

Er is iets mis met mij,
ik heb pijn hier, een steek daar."

Waarom zeg je dat?

Er is niets mis met
ziek zijn! Het is deel van het leven.

Kan je je hand opsteken,
als er iemand in deze ruimte is,

die nog nooit ziek is geweest in zijn leven?

Wees eerlijk, is er iemand nog
nooit ziek geweest?

Wow, Ik bedoel jullie zijn
allemaal al ziek geweest soms.

Dus ziek zijn is normaal.

Feitelijk, het zou echt abnormaal zijn
moest je nog nooit ziek geweest zijn,

je zou al die dokters hebben
die tests doen op jou om te zoeken

wat er gaande is!

Er zou echt iets mis zijn met jou,
als je nooit zou ziek worden.

Dus waarom is het, wanneer
je naar een dokter gaat,

het eerste dat je zegt is:

"Dokter er is iets mis met
mij, ik ben ziek."

Direct, je stigmatiseert
je ziekte.

Dus ik vraag je, en ik vertel je
Ik vertel dit al jaren:

Als je naar de dokter gaat morgen,
volgende week, volgend jaar, dit jaar,

aub vertel de dokter, wanneer je
in zijn of haar ruimte binnen gaat:

"Dokter, er is iets juist met mij,
ik ben alweer ziek." [lachen]

Nu eerlijk, dat
verandert het hele spel.

Je wordt niet gestigmatiseerd, je bent
niet bang om naar de dokter te gaan,

je denkt niet dat er iets
mis is met jou.

Het is normaal, het is ok om ziek te zijn.

Dus denk nooit:

"Er is iets mis met mij,
ik heb een verslaving".

Zeg:"Er is iets juist met mij,
ik heb een verslaving."

Dus onmiddellijk, je
stigmatiseert het niet

Wat betekent dat meer mensen
zullen toegeven

dat ze een probleem hebben.

Maar soms, je hebt iemand in je
familie of een vriend die verslaafd is

aan al die domme dingen.

Dus hoe kan je dat doen?

En die klein idee, is een heel
moeilijk iets om te doen, maar het werkt

En dit kwam van te kijken naar een
van mijn oude vrienden die monnik was met mij

jaren en jaren en jaren geleden.

Wanneer een van de mensen die we
heel goed kennen -

hij is een hele, hele goede monnik maar
hij kon het niet stoppen met seksueel te fantaseren,

hij was verslaafd aan sexuele fantasieën.

En hij ging naar de grote
Ajahn Chah en hij zei:

"Wat kan ik doen om die dingen te stoppen?
Ik wil een monk zijn, ik wil mediteren,

hoe kan ik die verslaving
aan seksuele fantasieën stoppen?

"Heel eenvoudig. Al wat je moet doen
is de volgende keer je een publieke toespraak geeft,

je begint en je geeft de toespraak en
je vertelt ze exact wat je denkt.

Al je fantasieën in detail.

En mensen zijn heel geïnteresseerd,
ze zullen waarschijnlijk luisteren

helemaal tot het einde."
[lachen]

Maar natuurlijk, dat is veel
te beschamend, hij deed het nooit.

Maar dat is het ding,
om toe te geven wat je doet.

En dus, als je het niet wil toegeven,
als je, gelijk, een drankprobleem hebt,

een gokprobleem of
gelijk welk soort ander probleem...

Vooral drinkproblemen
of drugsproblemen

Een van de goede dingen om te doen,
neem nu een drankprobleem:

je hebt een partner of een ouder
of een kind dat een drinkprobleem heeft -

wanneer ze dronken zijn,
haal je mobiel uit,

film ze. Film ze,
omdat het probleem is,

wanneer mensen verslaafd zijn
en ze misdragen zich,

ze zijn verslaafd aan haat of zo,

altijd roepen tegen jou,
en zich misdragen,

ze weten niet wat ze doen.

Ze zijn dronken, wat
betekent dat ze niet bewust zijn.

Ze zijn kwaad, wat een
vorm van emotionele dronkenheid is.

Weet je, ze zijn niet goed bij hun hoofd.

Dus maak een video van hen

en wanneer ze nuchter zijn of wanneer
hun boosheid - wanneer ze relax zijn - toon het.

Zeg "dit is hoe je eruit ziet,
weet je, wanneer je, gelijk,

terug komt van het casino
wanneer je thuis komt, weet je,

als je verslaafd bent aan gokken,
wanneer je thuis komt dronken,

dit is hoe je eruit ziet."
Toon het hen.

Heel dikwijls is opent
dat hun ogen,

omdat ze niet weten hoe ze
eruit zien of hoe ze zich gedragen.

Wanneer je het toon op het scherm,

whooo, dat toont hen echt
objectief hoe ze zijn.

Dat is zoals een mindfulness oefening,
bewust zijn van hoe het is.

En als dat hen niet stops,
zorg dat ze een behandeling krijgen,

en ga naar de volgende stage

en post die video op Youtube.
[lachen]

Dat zal zeker werken,
wanneer ze beschaamd worden -

dat is hoe ze echt zijn
wanneer ze dronken zijn,

dat zal hen een grote incentive geven
om iets te doen aan het probleem.

Dat is het eerste:

te realiseren dat er een probleem is,
met dit verslavend gedrag.

Nummer 2, hoe kunnen we -
eens we realiseren dat er een probleem is -

hoe overwinnen we het?

Weet je, het eerste ding, manier om
het te overwinnen, is gewoon tijdelijk -

geef die verslaving gewoon op voor,
zeg nu een week of zo.

Omdat, nummer 1, mensen
met verslavingen, ze denken:

"Ah ik ben hier in controle,
ik kan het opgeven wanneer ik wil.

roken - geen probleem, ik wil
het gewoon niet opgeven."

En zoals 1 roker zei, hij zei:

"Wel, wat er gebeurde, het
doet er niet echt toe, roken.

Je rookt, je sterft; je stop ermee,
je sterft ook, in elk geval ga je dood -

wat is het probleem?
Dat is het punt niet.

Het is hoe je sterft
en hoe vroeg je sterft.

Maar dikwijls, ze
denken dat het geen probleem is.

Dus als ze echt denken
in controle te zijn,

probeer het op te geven gewoon
voor een korte periode.

Nu, voor monniken en nonnen, hebben
we een periode die we de Regenretraîte noemen.

Het komt er snel aan, op het
einde van de maand.

Juni? Ja, het is juni? Juli, ja, Juli
de 26ste starten we de Regendag.

En dat betekent, na die tijd,
voor drie maanden komen we hier niet.

Omdat als we hier elke vrijdag komen,

dan zouden jullie ons vanzelfsprekend vinden
en je zou ons niet meer appreciëren.

al deze grappen zou je
niet echt appreciëren,

wat een rode loper is voor
de hele slecht grap van vandaag.

Dus die mensen die geen
slechte grappen leuk vinden,

haal je vinger boven of steek
ze in je oren

want deze is echt verschrikkelijk.

Het is over verslavingen en het
probleem, realiseren dat er een probleem is.

Omdat er was deze arme man
die had darmwormen.

En hij ging naar de dokter
en de dokter zei:

"Wel, er zijn 2 behandelingen, de
chemische pillen, de medicatie" -

hij zei: "Ik hou niet van de
modern chemicaliën, ik vertrouw ze niet,

ze doen vreselijke dingen met je lichaam" -
"Dus we hebben ook de natuurlijk weg" -

"Dus ik neem de natuurlijke weg".

Dus het is een beetje oncomfortabel,
maar het werkt altijd 100%.

"Ik neem de natuurlijke weg", hij zei.
"Ok, wel, elke dag, voor de volgende week,

exact 's middags, 12:00 's middags precies,
wil ik dat je een zetpil op steekt,

in je achterste, van een mini
kaas sandwich. [lachen]

En 5 minuten later, steek je een
andere zetpil op: een mini chocolade reep.

En doe dat voor 7 dagen

en kom terug voor je volgende afspraak
binnen een week om 11u45."

Hij deed dat, heel oncomfortabel,

een beetje beschamend, maar
hij volgde de orders.

Wanneer hij terug ging voor zijn
volgende afspraak, hij zei:

"I kan de wormen nog altijd voelen
vanbinnen, weet je, het werkte niet!"

Hij zei: "Dit is het laatste
deel van de therapie."

En dus, weet je, doe je broek
naar benden,

op de bank, en dan stak de
dokter, exact op de middag,

een tweede kaas sandwich
zetpil in zijn achterste

en wachtte met een hamer.
[lachen]

Vijf na twaalf, geen chocolade bar.
Tien na twaalf, geen chocolade bar.

Kwart na twaalf,

een klein hoofdje kwam naar
buiten en de worm zei:

'Aaay, waar is mijn chocolade reep?"

Whack! met de hamer,

en dat was het laatste van de worm.
[lachen]

Nu dat toon je wat
verslaving met je doet.

Die kleine worm was verslaafd
aan die chocolade reep

om 5 na twaalf elke dag voor een week,

en dat was de oorzaak van zijn dood.

We denken dat het geen verslaving is,
maar het dood ons.

Ik denk dat ik dat hoorde wanneer ik
kind was, maar in elk geval het is een leuke.

Een dwaze, maar wie geef er om.

Dus, het zijn de verslavingen, ze doden ons.

Eens we realiseren dat er een probleem is,
dat er iets is dat we kunnen doen.

Het eerste is ding is het
opgeven voor een tijdje.

Kan je zonder een chocolade reep,
kleine worm, het is maar voor een dag.

Dat geeft je een idee hoe sterk
de verslaving is.

Dus we hebben onze 3 maand Regenretraîte,
dus we geven dikwijls dingen op voor 3 maand.

Geloof het of niet, dat ene jaar
mensen bleven me zeggen:

"Ajahn Brahm, je bent verslaafd aan thee.
Je hebt altijd je tasje thee.

Een tas thee in de morgen,
Een tas thee in de namiddag,

Ik zei: "Okay, ik geef het op
voor 3 maanden."

En dan alle monniken kwamen
naar mij en zeiden:

"Aub doe dat niet.
Ik zei waarom niet?

"Omdat' zegden ze,
"Een andere monnik deed dat

en hij was echt een lastpost
voor 3 maanden zonder zijn thee -

hij was zo een vreselijk persoon
om met te leven."

"Wel nee", zei ik:"Ik ga proberen
zie om of ik er verslaafd aan ben."

Dus ik gaf het op voor 3 maanden.

Ik was heel gelukkig,
heel vredevol, geen probleem wat dan ook.

Dit is feitelijk hoe je ziet
of je verslaafd bent aan iets.

Je geeft het op voor een tijdje,
gewoon tijdelijk.

Nu het punt is, als je zegt
"geef het gewoon helemaal op",

soms voor sommige mensen
dat is te angstaanjagend.

En het leuke is, je kan het opgeven
voor een week en zien wat er gebeurt.

Het is een beetje een psychologische truc,
omdat als je het voor een week opgeeft,

wat er gebeurt is - weet je, je kan
gewoon terug gaan, het is niet angstaanjagend,

wanneer het niet definitief is.

"Ik moet voor altijd opgeven,
dat is het, nooit meer."

Eigenlijk, dat is ook de manier
waarop ons kloosterleven werkt.

Als monnik, je kan blijven als monnik
of als non zolang je wil -

als het niet meer leuk vind, je kan
vertrekken en terug de wereld in gaan.

Dus er zit geen angst in.

Je maakt een commitment:
"O mijn god, wil ik dit echt wel doen?"

Weet je, "moet ik opnieuw terug gaan?"

Soms, is het hetzelfde met -
we zouden dit niet mogen zeggen - met huwelijken,

weet je, het is nooit een doodlopende straat,
als het niet werkt, weet je,

je geeft het alles wat je hebt,
je kan altijd weer vertrekken.

En weet je hoe we dit noemen -
omdat dit Boeddhisme is -

en weet je hoe we scheiding
noemen in Boeddhisme?

We noemen het niet meer scheiding,
we noemen het -

"Recycling. Ja, we noemen het recycling.
[lachen]

"Omdat niemand raakt gescheiden in
boeddhisme, ze worden gerecylceerd.

Soms worden mensen meerdere keren
gerecycleerd. [lachen]

Het gebeurt, weet je, soms
ze starten, soms eindigen ze.

Dus het mooie ding dat je niet hoeft
te vrezen is dat als je de beslissing maakt,

je er mee moet leven voor
de rest van je leven.

Het is zoals, er geen uitweg is.
Er is geen U-turn mogelijk.

En dat is echt angstaanjagend.

Dus met verslavingen, als we kunnen,
zeg, geef het gewoon op voor, zeg,

een maand of twee of
zes weken of zoiets -

geef jezelf wat tijd.

En weet je dit ... er is een
uitweg, als het te moeilijk is voor jou.

Wat betekent, nummer 1, je hebt
veel meer kans om het op te geven.

En nummer 2: wat meestal gebeurt,
is wanneer je de verslaving opgeeft,

je voelt je zo vrij, je voelt je innerlijke kracht,
je voelt je goed over jezelf, je zelfvertrouwen ...

Je hebt iets heel moeilijk gedaan.

En dat is innerlijke kracht,
die boost in zelfvertrouwen,

die mate van geluk en vrijheid -

dat is wat dikwijls een tegengewicht
vorm tegen hervallen.

"Want dat is wat ik deed,
wanneer ik een jonge man was,

Ik was een Boeddhist en mijn
leraar bleef me zeggen:

"Je zou geen alcohol moeten drinken".

Ik hield van mijn bier, ik hield niet
van het andere, maar bier, ik hield van bier.

En hij zei: "Nee, je kan geen bier meer
drinken, je bent een Boeddhist, je mediteert.

"Moet ik dat echt?"
Hij zei: "Ja je moet.",

dus ik zei: "okay ik probeer het".

En zodra ik het probeerde,
gewoon bier opgeven,

ik voelde deze grootse
kracht in mij.

Het was alsof ik de keuze had
en ik beoefende die keuze.

Ik kan het nemen of laten, ik was
aan mezelf aan het bewijzen dat ik het kon laten.

En ik kon naar elk feestje gaan
en me nog altijd amuseren en ...

Eigenlijk, ik vond dat dat het
veel leuker was als ik nuchter was

Ok, ik was maar 18-19 die tijd.

De beste tijd op zo'n feestje,
wanneer je een leuk meisje vind,

je bent in een hoekje, aan het prutsen...
wanneer ik bier en alcohol had,

was ik dat deel vergeten.
[lachen]

En dat was het leukste deel.

En wanneer ik nuchter was,
ik had veel meer plezier.

En zoveel kleine dingen
zoals dat, gewone dingen,

het betekende dat je
jezelf meer amuseerde.

Wat betekende, wat is het
punt om terug te gaan naar alcohol?

En ik was een student die tijd
het kostte zoveel geld,

en ik had zoveel geld voor andere
dingen te doen.

Dus wat gebeurde er eigenlijk,

Ik probeerde die verslaving op te geven
voor een korte tijd, zien wat er gebeurt.

En nummer 1, ik voelde kracht
vanbinnen in mij, innerlijke kracht

je deed iets wat moeilijk was.

En nummer 2,
je amuseerde je meer.

Nu dat is ook zo met de andere
verslavingen die mensen hebben.

Als je vraagt om ze op te geven
voor altijd, dan willen ze dat nooit,

het is teveel.

Gewoon voor een korte tijd. Dat is waarom
we dingen doen zoals de Regenretraîte.

Weet je, we hebben, zeg,
in traditional Boeddhistische landen,

dat zijn de Poya dagen

Of Whan Khao in Thailand, de maandagen,
wanneer je 1 dag per goed probeert te zijn.

Je geef alcohol op,
je kibbelt niet met je vrouw,

"wa-wa-wa" wat het ook is,
één dag probeer je jezelf te stoppen.

Je kan terug de volgende dag.

Dat betekent dat je jezelf uittest,
kan je dat? En hoe het is?

Hoe het is, om vrij
te zijn van de verslavingen?

Hoe het is, om niet
naar het casino te moeten gaan?

Hoe het is, om, soort van, zeven dagen
zonder porno op het internet te kijken?

Hoe loopt dat?

En dan , wanneer je dat echt doet voor
zeven dagen, je kan altijd terug.

Het betekent dat je een beetje meer controle hebt.
En dan, kan je meer controle uitoefenen.

En het leuk ding is,
je voelt je innerlijke kracht hierdoor.

En je voelt je goed, je voelt je vrij.

Je realiseer je, eens je dat perspectief
hebt van vrij te zijn,

dat de porno
jou controleert.

Het is eigenlijk, je bent in een
gevangenis, je hebt je bevrediging nodig.

Je moet dat plezier van die drug hebben.

Je moet dat plezier hebben,
waar je ook aan verslaafd bent.

En je ziet dat alleen
wanneer je vrij bent. Gewoon voor 1 week.

En dat zal je de wijsheid geven,
de ervaring, je kan het doen,

Je weet de voordelen, je hebt het
uitgeprobeerd, gewoon als experiment -

dan, dat geef je innerlijke kracht.

En het is meestal heel makkelijk,
om het daarna te stoppen.

Maar eens je stopt daar,
soms is daar altijd een groot gevaar

van gewoon te hervallen.

Juist, wat men noemt regressie,
hervallen in de verslaving.

"Oh, ik probeer het even
gewoon uit nostalgie."

Of gelijk welk excuus. Nu het probleem is,
dat het makkelijk is om eigenlijk...

van de verslaving af te geraken, maar
het is moeilijk om er van te blijven.

Voor een lange periode.

Dus er van blijven,
dat is het moeilijke.

En het is iets dat we leerden,
in speciaal in meditatie,

wat is genaamd
"je mindfulness programmeren".

En ik heb dit veel gebruikt voor
allerlei zaken in meditatie,

maar ook om met verslaving om te gaan.

Bijvoorbeeld, er is die man
die rookt en hij zei:

"Ik heb het roken proberen opgeven, ik heb
het opgegeven voor 2 weken, maar dan, opeens,

zit er een sigaret in mijn mond,
en ik weet niet hoe dat gebeurde.

Het is gewoon een gewoonte die zo
ingebakken zit in mij, weet je,

Ik weet niet wat ik doe
en daar - "Ik rook opnieuw.

Ik weet niet hoe ik daar geraakte."

En het omdat heel wat
verslavingen gewoontes zijn

en een gewoonte is iets
waar je je niet van bewust bent.

Zoals rijden,

Je kan aan het rijden zijn
en tegen iemand praten

en het is zo automatisch
je denkt er zelfs niet aan.

Het is zoals ademen, zoals
je hart dat klopt, zoals verteren.

Het wordt een autonoom fysiek proces
waar je niet meer over moet denken.

Je doet het gewoon.
je aandacht is elders.

Nu, dus hoe laten we hier
de mindfulness

komen op de cruciale plaats,
bijvoorbeeld met roken:

Als ik de roker neem die blijft hervallen...

Of het is ... ik vergeet altijd wat het is,
"regresseren" is goed genoeg.

terug beginnen roken.

Ik zeg: "Nu, wat ik wil dat je doet,
wanneer je kalm, stil, vredig,

wanneer je je gelukkig voelt, wanneer
je mindfulness en energie hebt,

maak een resolutie.

Zeg tegen je zoiets als:
Ik zal de eerste sigaret niet aanraken.

Ik zal de eerste sigaret niet aanraken.
Ik zal de eerste sigaret niet aanraken."

Zeg dat tegen jezelf.
veel trager dan ik het zei.

En wees zo aandachtig mogelijk
als je kan.

En dan vergeet het.

En het is ongelofelijk hoe dat
werkt, het is zoals zelf-hypnose,

auto-conditionering, wat je het ook noemt -
Ik noem het "je bewustzijn programmeren,"

je opmerkzaamheid.

En wat er gebeurt is,
omdat je die suggestie hebt gemaakt,

de man staat op het punt
om een sigaret te nemen,

gewoonlijk zou hij er zich
echt niet van bewust zijn,

tot ze in zijn mond zat al aangestoken
met de rook die er al uitkomt.

Maar omdat ze die
suggestie maakten,

opeens wordt je je bewust wanneer je
die eerste sigaret opneemt.

Het is zoals een anti-virus
die je op je computer zet.

Dat is waarom ik het noem:
"Programmeer je opmerkzaamheid".

En als je niet gelooft,
er is een heel simpele oefening

Die ik je vraag om vanavond te doen.

En dat is, als je
het nog niet hebt gedaan,

de eerste keer ik dit deed
schrok is ervan,

hoe effectief dit is.

Welke tijd ga je morgen opstaan?

Zeg bijvoorbeeld, het is 4u
's morgens zoals de monniken.

Iemand die opstaat om
4u 's morgens?

Ok, laten we een andere tijd proberen.
Bijvoorbeeld 8u.

8u, is dat nog te vroeg voor
sommigen onder jullie?

Wel, laten we zeggen 8u30,
voor het punt te maken.

Je wil opstaan om
8u30 morgenochtend.

Zet je alarmklok om 8u35,
gewoon om je een gevoel van zekerheid te geven -

als het niet werkt
dan ga je maar 5 minuten verliezen.

En dan, als je vanavond naar bed gaat,
je bent ingeduffeld, heel comfortabel,

op je kussen, ogen gesloten,
zeg tegen jezelf:

"Ik zal ontwaken om 8u30
Ik zal ontwaken om 8u30

Ik zal ontwaken om 8u30."

Zeg dat tegen jezelf
in je eigen woorden,

geef je volle aandacht eraan en
nadien vergeet je het en ga je slapen.

En je zal zo versteld staan morgen-
ochtend, als je dit doet

volgens je instructief, je ogen
zullen opengaan morgenochtend,

en: "Hoe laat is het?"

Je kijkt naar de klok: 1 of 2 minuten
rond 8u30, het is zo effectief.

Wanneer ik dat eerst deed toen ik
18 jaar oud was: "Dit is vreemd."

Weet je, ik ben het uur niet in de
gaten aan het houden - is het al 8u20, 8u25,

Ik ben niet naar de klok aan het kijken.

Ik geef mijn brein gewoon de instructie
en het doet het helemaal zelf -

autonome tijdwaarneming.

En eens je dat start te doen,

dan begrijp je dat je je geest
kan programmeren voor gelijk wat.

En ik doe dat heel vaak.

Je bent misschien verbaasd
dat ik een heel bezige monnik ben,

Ik doe heel veel dingen.

Ik ben niet CEO, ik ben CEM,
Chief executive monk,

van vele Boeddhistische communities en
gemeenschappen en zaken over de hele wereld.

En er zijn zoveel zaken om te doen.

Maar, als ik iets moet doen,
bvb morgen moet ik iemand bellen.

Ik moet niet echt, soort van,
weet je, het in een agenda zetten of gewoon ...

Ik heb geen smartphone
die me eraan herinnert

of een strik rond je vinger doen.

Als ik iets echt heel belangrijk
te doen heb, ik sluit mijn ogen en ik zeg:

"Ik moet er aan denken om
de president te bellen -

niet de president van de United States -
van de Boeddhistisch Gemeenschap.

Ik moet er aan denken om de president
van de Boeddhistisch Gemeenschap te bellen

morgen om half over negen.

Ik moet me herinneren om
haar op te bellen half over negen.

Ik moet er aan denken om de president
van de Boeddhistisch Gemeenschap te bellen

half over negen morgen."

En ik heb dat al zo vaak gedaan,
ik vertrouw er op.

Ik zeg gewoon tegen mezelf,
let helemaal op, vergeet het.

En het is ongelofelijk,
ik doe iets anders,

ik lees de krant morgen ochtend -
weet je, ik moet heel wat papierwerk doen

als een monnik, maar papierwerk is een krant.
[lachen]

In elk geval, daar gaan we, soort van,
iets aan het lezen,

en dan komt de gedachte gewoon op:

"Oh, je moet de president
opbellen vandaag.

Het komt gewoon vanzelf op,
je hebt het geprogrammeerd in je geest

en het werkt zo goed.

Dat, weet je, ik vertrouw er op nu
en het maakt mijn leven zoveel gemakkelijker,

je moet niet blijven piekeren...
over, is het je partners verjaardag.

soort van, op zondag: "Ik moet
me herinneren om haar een cadeau te kopen, ik moet ..."

En je blijft het vergeten.
vertel jezelf:"Ik moet me herinneren

morgenochtend om
mijn partner een cadeau te kopen."

En je vergeet het.
Het behoed je van heel wat lijden!

Probeer het, maar in het speciaal
met verslavingen.

Wat het probleem is,
weet je, ik zal niet, soort van,

de eerste bier fles openen
of zoiets.

Je vertelt jezelf dat.
het betekent dat de gewoonte doorbroken is.

Het roept opmerkzaamheid op
die de verslaving direct confronteert,

de eerste keer dat je op het punt
staat om de verslaving te breken.

Omdat anders wordt het
te moeilijk.

Zoals een heroïne verslaafde me zei:

"Ik moet duizend maal nee zeggen
op een dag om van de heroïne te blijven.

Ik moet maar een keer ja zeggen en
ik zit er terug aan."

Hij zei het is bijna onmogelijk.

Stel je voor en stel je voor
dat je het niet op die manier moet doen.

Al wat je moet doen is je
opmerkzaamheid programmeren.

Je moet niet altijd alert zijn.

Al wat je moet doen is
zeggen tegen jezelf:

"Ik neem die eerste
shot heroïne niet op."

En dan doe je voort met
je dagelijkse bezigheid,

niet gestresseerd, niet tense, en je
ziet dat wanneer je de instructies nodig hebt,

dan zijn ze daar voor jou.

Zoals een virus, een antivirus
op je computer, niets aan het doen,

tot het tijd is dat hij nodig is, en
en springt aan en stopt je.

Dus dat is hoe we onze opmerkzaamheid
aan het werk zetten op de belangrijke zaken in ons leven.

Nu, het is niet gewoon de verslavingen aan
dingen zoals drugs, heroïne en gokken,

en porno en andere dingen
die we in het leven hebben.

Een van de dingen waar we aan verslaafd zijn,
welke, weet je, ik nu op focus,

omdat het zo spijtig is,
ik heb het al te vaak gezien:

man en vrouw of partners
die slecht spreken naar elkaar.

En weet je hoe het is, de oude grap:
in het eerste jaar van het huwelijk,

de man - nee,
de vrouw luistert naar de man;

in het tweed jaar van het huwelijk,
de man luistert naar de vrouw;

en in het derde jaar van het huwelijk,
luisteren de buren naar hun beide.

[lachen]

Je kan zien hoe lang mensen samen zijn
aan de manier waarop ze met elkaar spreken.

En je geraakt in deze vreselijke
slechte gewoonte van, weet je, ambetant zijn

en slecht dingen tegen elkaar zeggen,
en de ene zegt iets slecht,

jij zegt iets slecht terug en het
wordt gewoon echt vreselijk.

En de 2 mensen, ze houden van elkaar,
ze zorgen echt voor elkaar,

het is gewoon een slechte gewoonte
van spreken tegen elkaar.

En ik gebruik opmerkzaamheid programmeren
om mensen te leren - om dat niet te doen.

En dat is alles wat je moet doen,
omdat het een gewoonte is, dat is al wat het is.

En het is een gewoonte die, weet je,
gevormd wordt door met iemand te leven

voor lange tijd en natuurlijk,
weet je, soms zijn we in een slechte bui,

we zeggen iets slecht, en we zeggen iets
slechters terug en dan zegt de andere ook iets terug,

het is oog op oog, en het wordt slechter en
slechter en het wordt een slechte gewoonte.

Dus hoe overkomen we die slechte gewoontes,
die verslaving van lelijk spreken?

Het is dan wanneer onze
partner er niet is,

wanneer we rustig en vredevol zijn
ergens, we zeggen tegen onszelf:

"Wanneer mijn partner iets slecht zegt
tegen mij, ik zal iets liefs terug zeggen.

Wanneer ze iets slechts zegt,
ik zal iets liefs zeggen.

Wanneer ze iets slechts zegt,
ik zal iets liefs zeggen."

Wat het ook is, in je eigen woorden,

geef je geest instructie
en vergeet het dan.

Je moet niet gespannen zijn
op eieren lopen met je partner.

En je zal verbaasd zijn hoe het werkt.
Weet, ze is een beetje nukkig tegen jou

of hij zegt iets heel,
soort van, ongepast,

en je staat op het punt om de oude gewoonte
te volgen - en zegt "nee ik ga dat niet doen".

Je wordt je bewust dat er een andere
opportuniteit is, een andere mogelijkheid,

je zegt iets liefs.

Je breekt de gewoonte, je zegt
iets liefs, wanneer ze je afsnauwt:

"Je bent weer laat".

Hij zei:"Ja maar ik was
je aan het missen de hele tijd,

en ik kijk uit naar dit moment
om thuis te komen ..." [lachen]

Wat het ook is, zoiets.

En het werkt echt, omdat het breekt
deze slechte gewoonte, dit oog om oog gedoe.

En het betekent dat je de manier
waarop je praat met elkaar kan veranderen.

Als er iets is waar je de andere persoon
moet over spreken

iets dat ze echt
moeten weten,

spreek niet op die manier.

Als je het gedrag wil veranderen
van je partner

"omdat ze iets mis doen,

spreek zo niet tegen hen wanneer
ze thuis komen van het werk helemaal moe,

gestresseerd, ze hebben al genoeg te verduren.
Neem ze mee op een etentje.

Neem ze mee uit eten naar
hun favoriete restaurant,

3 of 4 gangen en ik garandeer je,

tijdens de laatste gang kan je
je partner alles vertellen.

Ze zullen zo op gemak zijn dat
het er zal in gaan, ze zullen luisteren.

Dat is de manier om iemand te vertellen
dat ze iets hebben misgedaan.

Behandel ze eerst goed, zet ze
op hun gemak eerst en vooral.

En dan kan je pil er in steken
en dan slikken ze het misschien.

Omdat ze in een goeie bui zijn
en ze zijn zo moe niet meer.

Maar begin niet met het oog om oog
gedoe. Dat is de slechte gewoonte.

Nu we hebben ook de
slechte gewoonte van spreken,

de slechte gewoonte van denken
die we soms hebben.

Mensen worden negatief en dit zijn
een van de verslavingen die niemand ziet.

Ja, ze zien als je verslaafd bent aan
drinken, gokken, wat nog...

oh, je weet al de dingen
waar mensen aan verslaafd zijn...

Maar de verslaving van negatief denken...

En dat is eigenlijk de kern van al
die andere verslavingen,

juist dat we verstrikt geraken
in slechte denkgewoonten.

En natuurlijk, een van de ergste van
die slechte gewoonten, die verslavingen,

is de fout-vindende geest.

Wanneer ik dit tegenkwam in Boeddhisme,
in de lessen van Boeddha, ik dacht:

"Waaw, wat een geweldig concept!".

Het is zoals een geest die verslaafd
geraakt aan fouten vinden in dingen.

En ik herinner gewoon een voorbeeld hiervan,
wanneer ik mijn mama bezocht in London

enkele jaren geleden en ik wandelde terug van
haar appartement naar de temple om een toespraak te geven,

en ik passeerde deze twee
jonge mannen die op de bus wachtten.

En ze zaten op een muur.

Maar spijtig genoeg, de muur was niet
plat, het was met ronde stenen vanboven.

En ze waren aan het klagen:

"Ze zouden het niet mogen toelaten om zulke
muren te bouwen, ze zouden plat moeten zijn".

Maar mijn goedheid! Je kan klagen
over gelijk wat, wat is daar mis mee?

Op zijn minst je hebt iets waar je je
kont kan opzetten, je moet niet staan!

Ja, het is niet plat maar het
is goed genoeg -

wat wil je, al de muren,

de tuinmuren, opgezet met
kussen en rugleuningen voor jou?

[lachen]

Maar je vind dat zelfs in een ontwikkeld
land, je kan altijd fouten vinden.

En dat wordt zo een slechte
gewoonte van mensen.

En je gaat naar het werk,
je vind fouten vinden met je baas.

Je vind gewoon, "mijn baas is dwaas".

Maar je altijd moeten denken, als hij intelligent
was, zou hij je dan aangeworven hebben?

[lachen]

Dat is een goeie om te reflecteren.
Dus, ze betalen je om te gaan werken,

waar denk je dat ze je voor betalen?

Weet je, om het aan te kunnen al die
nonsense van je baas en manager

en al die andere zaken. Je salaris is een
omkoopsom om iets te doen wat je niet wil doen.

Du als je je werk echt graag doen,
ga het je baas vertellen.

En dan trekt hij af...
hij zou je salaris halveren:

"Oh, ze werkt hier graag,
waarom zou ik ze betalen?" [lachen]

Dus onthou, wees niet zo fout-vindend.

En kijk, je moet maar
5 dagen per week werken tegenwoordig.

Weet je, zes dagen per week soms,

mensen moesten vroeger 7 dagen per week
werken, weet je, in de oude tijd,

acht dagen per week,
400 dagen per jaar...

Dat was hoe het voelde

in sommige van die slavenhokken
en zo'n zaken, maar

weet je, we hebben het hier goed vandaag.

Mooie huizen,
waar we beter entertainment hebben

met gewoon een druk op de knop...

Meer dan, soort van, weet je, keizers en
koningen en koninginnen zouden hebben.

Zij hadden het entertainment
niet dat jij hebt.

En de zachte bedden en de airco om
koud te houden of warm als het koud is.

Hoe kan je klagen,
wanneer je hebt wat je hebt?

Dus dit is een van de redenen waarom
de fout-vindende geest een verslaving is.

En het is een verslaving die ons zo negatief
maakt, dat zelfs onze mooie partner,

we altijd fouten vinden met haar of hem.
En zoals ik blijf zeggen tegen jullie,

aub begrijp dat
je man naast jou,

als je hem verlaat
en een andere neemt,

het exact hetzelfde zal zijn.
[lachen]

Als je het niet al hebt geleerd,
dan zal je het spoedig leren.

Mannen, ze zijn al dezelfde.
[lachen]

Meisjes, zijn allemaal dezelfde ook.

Ze mogen een ander chassis hebben,
maar ze hebben dezelfde motor vanbinnen. [lachen]

het is hoe ze zijn, dus blijf bij
degene die je hebt, hij is goed genoeg,

in vredesnaam.

En het meest belangrijke ding,
stop met fouten te vinden in hen!

Nu, dat is de verslaving.

We geraken altijd tot dit punt
van altijd zo negatief te zijn,

gebreken vinden met onze
fouten, fouten met onze kinderen...

Weet je nog toen je een kind was?

Je ma en pa? Je studeert niet
hard genoeg, ruim je kamer op,

zet de vuilbakken buiten!" En je doet
al die dingen en nog vinden ze fouten,

je doet het niet goed genoeg op school,
je hebt enkel Bs, haal As.

Wat een van de redenen is waarom ik
jongeren vertel, wanneer je een F krijgt -

weet je wat "F" betekent op school?
Fantastic. [lachen]

"E" betekent "Excellent".

"A" betekent "Arrogant".
Dus als je een A krijgt op school - arrogant.

Je denkt gewoon dat je het al bent.
[lachen]

"F" Fantastisch, "E" Excellent,
"D" voor Dik briljant. [lachen]

Geef je kinderen wat ruimte!

Dus je moedigt hen aan in plaats
van fouten te vinden!

En eerlijk, als je kinderen
hebt, wees opmerkzaam.

Hoeveel keer moedig je ze aan en
hoeveel keer geef je ze onder hun voeten?

Hoe dikwijls vind je fouten in hen?
En klaag je over hoe je kinderen zich gedragen?

Luister naar hoe je met hen praat.

Luister hoe je met je partner spreekt.

Luister hoe je baas
spreekt met de medewerkers.

Je kan begrijpen waarom er zoveel
ongeluk en stress is.

Een beetje aanmoediging
in plaats van fouten vinden.

En stop met die verslaving van
fouten vinden en dan zoveel depressie,

boosheid, zal verdwijnen in deze wereld.

Je krijgt fout-vinden. Je komt
hier en er is een verkeersopstopping.

Waarom vind je fouten? Je bent
in de wagen, het is leuk en comfortabel!

Je amuseert je in
de verkeersopstopping.

Je kan gewoon relaxen,
je moet niet snel gaan,

je moet je geen zorgen maken om
gepakt te worden door de politie of camera's.

Ik moet, Ik moet iedereen vertellen,
ik denk ...

Hoeveel snelheidsboetes had
onze klooster auto vorige maand,

ongeveer 3 of 4 denk ik?

Zoiets,
het is heel beschamend. [lachen]

We zijn verondersteld van opmerkzaam
te zijn en goed en zo, oh crikey.

[lachen]

Nu zie je, we maken fouten. En dus we
lachen ermee, we vertellen iedereen erover.

[lachen]

Maar. Stop met fouten vinden. Een van de
fouten die ik niet verteld heb voor een lange tijd nu -

Ik weet niet of ik het vertelde
een paar weken geleden,

dat wanneer ik eerst, ik was ... wanneer ik
hier eerst kwam, het was 32 jaar geleden nu,

en ik denk dat het een andere monnik
was die de hoofd monnik was

voor de de eerste 10 of 11 jaar.

Dus de laatste 20 of 21 jaar,
ben ik de monnik baas geweest.

En wanner ik eerst startte...

Weet je, je denkt altijd dat je een beetje van
een controle gek bent wanneer je start.

Dus ongeveer de eerste zes
maand nadat ik overnam,

Ik wandelde over de terreinen
van het klooster en ik vond -

een dwaze, achteloze monnik liet een hamer
achter op de terreinen en hij werd roestig.

En weet je dat
alles wat we krijgen

door jullie vrijgevigheid is,
jullie donaties.

Je steekt $5 of $2, weet je,
in de doos daar en dat is hoe we leven.

Ons eten, je brengt het
naar het klooster elke dag.

We kopen het niet zelf
het zijn jullie genereuze donaties.

En ik dacht dat een achteloze
monnik had gedacht

dit is maar een stomme oude hamer,
liet het achter in de bos om te roesten -

ze gaven niet om jullie donaties!

En als je te weten kwam dat je iets
geeft en dat we er niet voor zorgen,

we laten het gewoon buiten
roesten, je zou terecht van streek zijn.

Waarom vrijgevigheid als het niet
gerespecteerd wordt?

Dus ik dacht dit was een goeie kans
om een talk te geven aan al mijn monniken.

Dus ik had een speciale meeting in de hal.

En weet je, het was niet ...
deze keer er was niet 1 grap.

Dit was serieus.
Ik gaf ze het en zei hen:

"Kijk, we leven op vrijgevigheid,
je moet vrijgevigheid respecteren.

En wie weet wie deze hamer gaf,
misschien iemand op een pensioen,

die gespaard had hiervoor, omdat ze
houden van de monniken, ze houden van het klooster,

ze houden van Boeddhisme, ze wouden
helpen en ze gaven een monnik...

misschien spaarden ze voor
weken voor die hamer.

En jij, iemand, liet
die gewoon in de bos roesten,

je gaf er niks om. Dat is niet ok.
Je kan dat niet doen, dat is niet correct!"

Ik was echt heel woest.

En ik wordt niet meer woest deze dagen,
je zal dadelijk weten waarom.

Omdat na 45 minuten dit,
al de monniken -

niet een van hen was slaperig, ze
waren allemaal kaarsrecht zittend.

Weet je, het is wanneer je
zo aangepakt wordt,

weet je, iedereen
wordt zo recht en bang.

En dan, we eindigden de toespraak
en ik was aan het wachten.

Ik wachtte voor drie of vier
minuten voor de overtreder

om zijn hand op te steken en
te bekennen - ja, het was hen.

Ik zou ze het vergen. Weet je,
ik had genoeg gedaan, hen aangepakt.

Maar niet 1 monnik stak zijn hand op.

Geen enkele. En dat was
het ergste van het hele ding.

Ik dacht misschien ben ik erover
gegaan, ik heb ze te bang gemaakt.

Maar zolang als je bekent en zegt dat
je iets mis hebt gedaan, dat is genoeg.

En ik ging uit de hal
heel teleurgesteld en triestig

dat de monniken niet
genoeg lef hadden om te bekennen.

En als de hal uit ging, ik besefte
waarom ze het niet bekend hadden.

Omdat het me ineens te binnen viel
dat ik de hamer buiten had laten liggen.

[lachen]

Het was ik!
En ik was het helemaal vergeten.

En het was pas nadat ik
alle monniken had aangepakt,

ze echt had aangepakt,
en dan herinnerde ik het me.

Dat was een van de meest
beschamende momenten van mijn leven,

als ik terug ging in de hal:
"Kunnen jullie aub neerzitten,

Ik heb nog een aankondiging te maken".
[lachen]

"Het was ik." Heb je dat ooit gedaan?
In publiek? Ik weet zeker van wel,

het is heel beschamend,
maar op zijn minst ik gaf het toe.

En iedereen lachte. Maar dat is
wat er gebeurt wanneer je fouten zoekt.

Weet je, je leeft in een fout-vindende
wereld en jij spoedig, weet je,

het komt terug naar jou, het is Kamma.

Dus wil je in zo'n wereld leven?

Altijd fout vinden en negatief zijn?

Omdat als je dat doet, je zal heel
veel depressie en boosheid ervaren.

je wordt kwaad op iedereen,
je kan met niemand leven,

tot je op het punt komt:
"Niemand is goed genoeg".

Je laat je partner geen fouten maken,

tot je zo fout-vindend wordt
dat je niet meer met jezelf kan leven.

Dat is depressie.
En dat is ook zelfdoding soms.

Je kan niet meer met jezelf leven.

Het fout-vinden is zo verslavend geworden,
je kan niks goeds meer zien in jezelf.

Of in iemand, of in het leven.

Dat is de verslaving
waar ik op focus vanavond.

En het is zo makkelijk om te overwinnen.
Gewoon, eerst en vooral, merk op -

dat het een verslaving is.
Een mentale verslaving voor negativiteit.

En om het te overwinnen,
eens je je realiseert dat het een verslaving is,

zeg gewoon, een half uur
geen negativiteit.

Gewoon probeer het uit, tijdelijk -

je kan altijd terug naar je fout-
vindende geest achteraf.

Door neer te zitten en te mediteren.

Onthou de meditatie is niet fout
vinden, het is in vrede zijn met jezelf.

In vrede zijn met je domme geest.

Het kan overal heen gaan,
het kan compleet absurd gaan,

je kan in slaap vallen -
je vind geen fout.

Dat is de attitude die we proberen
te installeren in deze plaats

op een Vrijdag avond.

Ik herinner me dit geval,
wanneer gewoon daarergens,

vele jaren geleden, tijdens
de meditatie, iemand lag neer,

viel in slaap en begon te snurken.
Vele jaren geleden gebeurde dit.

En 3 of 4 mensen maakten haar wakker
en ik gaf een toespraak achteraf -

Ik zei: "Waarom deed je dat?"

En ik vertelde dat die bepaalde vrouw,
dit was 15-20 jaar geleden,

ze was het slachtoffer van
heel erg huishoudelijk geweld.

En ze kwam hier,
ze had niet geslapen voor weken;

ze kwam hier op een
Vrijdag avond en ze ...

dit was de eerste keer
dat ze echt veilig was, beschermd.

Dus ze legde zich neer, ze viel in slaap.
Ik zei: "Aub volgende keer, laat haar slapen".

Omdat we wisten niet waarom,
we waren aan het fout vinden.

Als je geen fout kan
vinden voor een tijdje,

dan kan je begrijpen waarom
mensen de dingen doen die ze doen.

Soms, je man
komt binnen en hij is zo negatief tegen jou

omdat hij een moeilijke dag
had op het werk.

Het is niet hem
het is gewoon de stress van het leven.

Dus aub, laat het los, vergeef het hem.

Soms managers, politiekers,
monniken, wat ook, weet je,

deze moeilijkheden die we hebben
in het leven, we zijn soms moe.

Dus, je geeft mensen altijd het
voordeel van de twijfel.

Groot voordeel van de twijfel.

Zelfs al is het zo moeilijk om
enig voordeel van de twijfel te vinden,

ga naar dat hogere niveau en
geef de persoon vergiffenis.

Wees niet fout-vindend, wees vergevend.

En dan, met dat type
van positieve geest,

je zal zien dat je veel meer
plezier en geluk hebt in het leven.

In plaats van de fouten te zien
in het leven je ziet hoe mooi de wereld is.

Je ziet niet gewoon de
hoop vuil op de grond,

je ziet alleen het gras errond,
dat mooi is.

En je kan het vuil opnemen en
het in de vuilbak gooien

in plaats van erover te klagen.
Hetzelfde met je partner in het leven -

ja, ze zijn misschien niet de beste, maar,
heel eerlijk, ze zijn redelijk goed.

Wees eerlijk. En je, jij bent niet de beste.
Maar je bent redelijk goed.

En wanneer je zo naar jezelf kijkt,
kan je een gelukkig leven hebben.

En dan apprecieer je meer dingen,

eerder dan overal fouten
te vinden in de dingen.

We spendeerden 100 jaar
de wereld proberen beter te maken.

Hebben we de wereld beter gemaakt?
Of hebben we een kwade wereld gemaakt?

Fout vinden in plaats van appreciatie.

Soort van, altijd wijzen, weet je:
"Je bent te laat".

"Dank je dat je nog bent gekomen."

"Weet je, je de mooiste,
maar ja, weet je, je hebt een mooie kont."

Dat is genoeg. [lachen]
Maar dat soort appreciatie of wat ook.

Dat betekent dat we plezier hebben in het leven,
in plaats van altijd zo negatief te zijn.

En dan, we geraken van onze verslaving vanaf

dit negatieve fout-vinden
dat je zo dikwijls ziet in de wereld.

En het vernietigd mensen, vernietigd
hun gezondheid, het vernietigd alles.

Dus opnieuw, terug waar ik startte:
zelf ziekte -

wees niet fout vindend met je ziekte.
Er is niks mis fout met ziek zijn.

Dus als je een hoest hebt. [hoest]
Dank je. En als je moe bent, wees moe.

En geef jezelf wat rust.
En dat betekent, wanneer je de dokter ziet -

vele dokters komen hier en
ze zeggen ... ze komen me zeggen:

"Ik zag een van je studenten gisteren" -
"Hoe weet je dat het mijn student is?" -

"Omdat ze in mijn consultatie
kwamen en zegden:

"Er is iets juist met mij,
[lachen] Ik heb opnieuw kanker".

"Dat was een van Ajahn Brahm's studenten."

Maar laat dat groeien,
omdat dat is een mooie attitude.

Dank je voor te luisteren.

Sadhu! Sadhu! Sadhu!

Heel goed.

Ok, dus nu hebben we wat
vragen van overzee.

Eens zien van waar we
vragen krijgen vandaag.

Hier gaan we, we hebben er van Malta,
Maldives, en de Verenigde Staten.

Ik weet niet hoe je fout kan vinden
als je van de Maldiven bent,

hele mooie plek. Maar je kan.
Van Malta, eerst en vooral -

"Kan een verslaving stoppen
zoals alcoholisme

je verslaafd maken aan
een controle freak zijn?

In die zin, kan een verslaving aan
vrijheid ook bewerkstelligd worden?

Zeer goed vraag, omdat
soms komen mensen naar me:

"Je bent gewoon verslaafd
aan het monnik zijn, Ajahn Brahm.

Komaan, probeer eens een
leek te zijn voor 3 maanden.

Nee, dit is loslaten.
Weet je, loslaten van zoveel dingen.

Vrij zijn van alcohol, je bent vrij, soort van,
weet je, de verslaving van alcohol.

Dus speel niet met woorden en
denk dat vrijheid een verslaving is.

Dat is een oxymoron, je kan niet vrij
zijn en verslaafd tegelijkertijd.

Vrijheid is het tegenovergestelde
van verslaving.

Dus waar je dingen loslaat,
natuurlijk ben je vrij!

Dat is hoe vrijheid voelt,
dat is hoe we het beschrijven.

Dus het is niet een controle freak zijn,
het is eigenlijk het tegenovergestelde.

Het is omdat de alcohol je controleerde,
nu kan je losaten,

je kan eigenlijk het
alcoholisme controleren.

Weet, als... soms mensen, als ze
willen drinken op Kerstmis of zo,

ze drinken 1 drankje
en ze zijn ok,

ze drinken niet het 2de drankje,
omdat nu zijn ze opnieuw in controle.

In plaats van altijd
een 2de drankje te nemen.

Ze kunnen naar het casino gaan en
gewoon, op een verjaardag ofzo,

"Ze hebben een honderd dollar,
Ik ga gewoon honderd dollar spenderen

en eens het op is, weet je,
dan ga ik terug naar huis."

Dat is veel verschil met iemand
dit moet blijven winnen

en ze geraken in grote schulden
daardoor.

Het is niet een controle freak zijn,
het is een wijze persoon zijn.

Controle is heel verschillend.
Controle is fout vindend.

Dan vinden we controle.

Wanneer we geen fout vinden,
dan is er niks meer te controleren.

Je partner is ok, dus je moet
hen niet controleren, je moet hen appreciëren.

Van de Malediven:

"Kan een gevoel van pijn,
bijvoorbeeld een migraine,

een verslaving worden,
zoals een verslaving aan denken

en denken aan die pijn?

Ik denk dat dit kan gebeuren
met meeste chronische ziektes.

Nu dat is een heel
interessant idee, omdat

Ik ging ooit naar een rouw en verlies
conferentie, waar ik een hele goeie,

wat ik dacht dat een goeie toespraak was,
over hoe rouw te overkomen.

Allemaal strategieën die werkten...

En dan deze vrouw kwam naar me toe,
ze was de moeder van een van de slachtoffers

van de Claremont serie moordenaar, vergat
dewelke, maar weet je, haar dochter

was vermist, dood gewaand,
en zij was de moeder.

En ze ging naar al die rouw en verlies
conferenties doorheen Australië.

Wanneer ik haar een opportuniteit
gaf om haar rouw los te laten,

ze kwam naar me toe bijna
neus-tegen-neus en zei:

"Welk recht heb jij
om mijn rouw weg te nemen!?"

En wanneer ze dat zei, dat opende
de ogen voor mij, weet je,

ze was verslaafd geraakt aan haar rouw.

Dat was wie ze was. Dat gaf haar
veel compassie van andere mensen.

Ze werd de rouwende moeder van
een slachtoffer van de Claremont serie moordenaar.

En omdat weg te nemen van haar was
teveel wegnemen van wie ze dacht ze was.

En alle privileges die
samen met dit lijden kwamen.

Dus het is eigenlijk... er is
een interessant punt hier,

kan een migraine
een verslaving zijn voor de pijn?

Omdat alle pijn, heeft soms
voordelen.

Sommige ziekten hebben voordelen en
soms, als je de voordelen ziet

met een conditie, soms neem je
de pijn zodat je de voordelen kan hebben.

Het verhaal dat dit heel duidelijk maakt ...

Er was deze guru,
wanneer ik een jonge man was,

genaamd Ram Dass - weet je,
deze hippies met lange haren, weet je,

ze gingen naar India, namen veel druges en
ze dachten dat het spiritueel ontwaken was,

een rare, maar hij zei
soms wijze dingen ook.

En hij ging naar de Verenigde Staten,
had een paar leerlingen,

"omdat hij van Harvard was blijkbaar.
Hij had een paar leerlingen

en een van de vrouwelijk leerlingen zei:
"Kijk, mijn vader is heel ziek,

in constante pijn in het Hospitaal,
kan je hem komen bezoeken,

hem wat raad geven?".
Dus hij zei: "Ja ik ga er naartoe".

Dus hij ging binnen in een van die
hospitalen in de Verenigde Staten.

En haar vader was een Redneck,
weet je,

typisch Verenigde Staten
Caucasische redneck.

Dus wanneer hij deze hippie zag
binnen komen in zijn gewaad en kralen,

hij zei"Wat doe je hier,
maak dat je weg komt!

Ik ga niet naar je luisteren,
jij rare!"

En dus, weet je,
hij wou geen raad krijgen.

Dus zijn dochter praatte
tegen haar vader.

En blijkbaar Ram Dass,
niks anders te doen,

besloot zijn patient een
voet massage te geven.

Weet je, gewoon iets liefs om te doen.
en hij gaf een voet massage,

en voor de eerste keer in dagen,
alle pijn van de patient verdween.

De pijn verdween,
het was een mirakel.

En deze man zei:
"Laat mijn voeten los, jij rare!"

Hij had nog liever zijn pijn en zijn
wereldbeeld en filosofie intact,

dan de pijn laten ophouden en onder ogen
komen dat er veel dingen zijn in zijn leven

die hij niet begrijpt.

En dat een goed voorbeeld van verslaafd
zijn aan pijn, eerder dan je kijk opgeven

over wat het leven is en wat de
realiteit is of wat religie is.

Dat was werkelijk echt
een interessant verhaal.

Dus soms kan pijn een verslaving zijn.

En het is interessant
om dat te verkennen.

Ik bedoel vaak is het dit vaak niet,
er is vaak een fysieke reden,

maar het is het waard om
de chronische pijn te verkennen

Is het omdat het zoals een verslaving is?
Kan je het loslaten?

En laatste, van de Verenigde Staten:

"Ik ben verslaafd aan proberen
meer wijs en opmerkzaam te zijn".

Hahaha, geef het op, je hebt geen kans.
[lachen]

En dan ben je wijs en mindful.
"Als het onze gewoonte is om onopmerkzaam te zijn,

is het willen van verbetering in opmerkzaamheid
een verslaving in niet-acceptatie?"

Eigenlijk, de uitgangspositie
is opmerkzaam zijn.

Dat is de uitgangspositie.

Wanneer je stopt met dingen te doen,
je stop met denken aan de toekomst,

je zorgen maken over het verleden,
denken over dit, denken over dat.

De uitgangspositie is stilte.

Dit is een meditatie les
van Ajahn Chah,

Hij hield zijn hand op,
[zwaait met de hand]

dit is voor Liza in de Verenigde Staten,
Ik zeg niet dag aan jou.

Hij zei:
"Dit hand is een blad aan de boom.

En hij beweegt enkel omdat
de wind blaast.

Als de wind stopt, het blad beweegt nog,
maar minder en minder,

tot het stopt.

Omdat de uitgangspositie
van een blad is om stil te zijn.

Het is alleen de wind dat het doet bewegen."
En Ajahn Chah zei:

"De uitgangspositie van een
menselijke geest is om stil te zijn.

Het is de wind van te willen
dat je doet bewegen."

Dus eigenlijk de uitgangspositie
van de geest is om stil te zijn.

Wanneer je niets anders wil.

Dus als je probeert om
meer wijs en opmerkzaam te zijn,

als je wijsheid wil,
als je opmerkzaamheid wil,

zal je het nooit bereiken.

Dat is een diepe les.

Als je al je willen stopt, je
blad wordt perfect stil, je geest.

En nu begrijp je wat
opmerkzaamheid is, dit is grote opmerkzaamheid,

grote stilte, grote wijsheid.

Dat is wat we doen op meditatie retraîtes.

Dat is monniken en nonnen doen,
we willen niks.

Wanneer je niks wil,
wordt je mind stil -

maar als je stil wil zijn,
wordt je nooit stil.

Als je opmerkzaamheid wil, als je
iets wil, beweegt het altijd.

En je bent opgewonden en
en je bent moe en je denkt.

Maar wanneer je stopt met willen,
het blad beweegt minder en minder,

tot het helemaal stil is.
Ja ...

Dat is opmerkzaamheid en wijsheid.

En ok, ik ga deze ook nog
vertellen.

Dit omdat ik meestal deze meestal alleen
vertel, deze vergelijkingen, op meditatie retraîtes.

Maar het is geweldig dat ik deze
aan jullie ook kan geven.

De beste vergelijking die
Ajahn Chah ooit gaf, in mijn mening.

Hij gaf deze in het eerste jaar dat ik monnik was,
ik vergat het voor vele jaren,

tot ik me het herinnerde
en wow, dit was briljant.

En het is eigenlijk in
"Good? Bad? Who knows?",

het boek, omdat ik wilde
het er in ergens.

Het is nog nooit eerder gepubliceerd.

Hij zei zijn klooster in het noord oosten
van Thailand was een mango boomgaard,

waar de mango bomen geplant waren
door de Boeddha.

Ok, het is niet echt,
het is een vergelijking.

En hij zei, nu elk van
deze mango bomen

in zijn klooster,
geplant door de Boeddha,

is vol met honderden
zoete en heerlijke mango's.

Maar, hij verteld ons de monniken, en
ik vertel jullie: als je een van die mango's wil,

als je de boom schud zal er geen
mango afvallen.

Als je de boom beklimt,
zal je er nooit een bemachtigen.

Als je een stok omhoog
gooit, geen enkele zal vallen.

Zelfs geen ladder is hoog genoeg
om hen te bereiken.

de enige manier, de enige manier
om zo'n mango te pakken te krijgen,

van de bomen geplat door de Boeddha,

is om perfect stil te zitten
onder de mango boom,

op je hand en de mango zal vallen.

Dat is absoluut briljant.

Perfect stil, niks willend op
de hele wereld, open je hart

en al deze opmerkzaamheid, wijsheid,
verlichting, het valt gewoon in je geest.

Je klimt de boom in - lukt niet.

Je schud het, je schud het tot
je sterft.

Gooit een stok omhoog en de
stok valt terug op je hoofd.

Zit perfect stil, open je hart
en de mango's vallen.

Ok, dank je om te luisteren.

Sadhu! Sadhu! Sadhu! Heel goed
en dank je voor de vragen van over zee.

Enige vragen hier? Ok, je kan een rij
maken achteraf om vragen te stellen.

Dus dat is genoeg, het is negen uur,

dus laten we respect betuigen voor
de Boeddha, Dhamma en Sangha,

en dan kunnen we gaan
en doen wat we moeten doen.

Araham samma-sambuddho bhagava

Buddham Bhagavantam abhivademi.

Svakkhato bhagavata dhammo

Dhamma namassami

Supitapanno bhagavato savakasangho

Sangham namami.