1
00:00:00,680 --> 00:00:02,586
ជាងមួយទស្សវត្សកន្លងមកហើយ

2
00:00:02,680 --> 00:00:07,516
ខ្ញុំបានសិក្សាពីក្មេងៗត្រូវគេបណ្តេញចេញពីសាលា

3
00:00:07,760 --> 00:00:10,090
ឬហៅថាក្មេងបោះបង់ការសិក្សា

4
00:00:10,320 --> 00:00:13,776
ទីបំផុតពួកគេបរាជ័យដោយសារប្រព័ន្ធអប់រំ

5
00:00:13,800 --> 00:00:17,336
ក្លាយជាក្មេងតាមចិញ្ចើមផ្លូវ រងអំពើហឹង្សា

6
00:00:17,360 --> 00:00:18,816
ការបំពានពីប៉ូលីស

7
00:00:18,840 --> 00:00:20,296
ការធ្វើបាបយ៉ាងឃោរឃៅ

8
00:00:20,320 --> 00:00:22,510
និងការចាប់ដាក់គុក

9
00:00:22,600 --> 00:00:26,776
ខ្ញុំតាមដានក្មេងទាំងនេះជាច្រើនឆ្នាំ

10
00:00:26,800 --> 00:00:29,216
នៅតាមស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធនានា

11
00:00:29,240 --> 00:00:34,950
ដើម្បីស្វែងយល់ពីអ្វីដែលយើងហៅថា “រុញចេញពីសាលា ចូលគុក”

12
00:00:36,720 --> 00:00:38,696
ពេលអ្នកមើលឃើញទិដ្ឋភាពបែបនេះ

13
00:00:38,720 --> 00:00:41,250
របស់ក្មេងៗក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់ខ្ញុំ

14
00:00:43,440 --> 00:00:44,886
អ្នកអាចនឹងឃើញបញ្ហា

15
00:00:44,896 --> 00:00:49,056
ក្មេងប្រុសម្នាក់មានកាន់ដបស្រាក្នុងដៃ

16
00:00:49,080 --> 00:00:51,216
គាត់អាយុប្រមាណ១៤ឆ្នាំ

17
00:00:51,240 --> 00:00:53,310
ហើយថ្ងៃនោះជាថ្ងៃសិក្សា

18
00:00:53,440 --> 00:00:55,936
អ្នកដទៃនៅពេលឃើញទិដ្ឋភាពបែបហ្នឹង

19
00:00:55,960 --> 00:00:57,976
មើលឃើញជាក្រុមក្មេងពាល

20
00:00:58,000 --> 00:01:00,096
ក្រុមវ៉ៃតប់

21
00:01:00,120 --> 00:01:01,320
ក្រុមឧក្រិដ្ឋជន

22
00:01:01,680 --> 00:01:03,760
ប៉ុន្តែខ្ញុំឃើញរូបភាពខុសពីហ្នឹង

23
00:01:04,000 --> 00:01:07,496
ខ្ញុំឃើញក្មេងៗទាំងនេះតាមរបៀបមួយ

24
00:01:07,520 --> 00:01:11,840
ដែលពួកគេអាចនាំនូវតំលៃដល់ប្រព័ន្ធអប់រំ

25
00:01:12,320 --> 00:01:17,336
តើអ្នកនឹងចូលរួមជាមួយខ្ញុំប្តូររបៀបយើងដាក់ងារក្មេងៗ

26
00:01:17,560 --> 00:01:21,950
ពី “បង្កគ្រោះថ្នាក់” ទៅ “ពេញដោយសក្ដានុពល” ?

27
00:01:22,480 --> 00:01:23,570
(សំលេងទះដៃ)

28
00:01:29,800 --> 00:01:32,026
តើខ្ញុំដឹងដោយរបៀបណាថាក្មេងៗទាំងនេះ

29
00:01:32,086 --> 00:01:35,070
មានសក្តានុពល និងតាំងចិត្តផ្លាស់ប្តូរ?

30
00:01:35,120 --> 00:01:38,160
ខ្ញុំដឹងព្រោះខ្ញុំជាម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះ

31
00:01:38,680 --> 00:01:43,016
ដឹងទេ ខ្ញុំធំឡើងក្នុងទីក្រុងជាមួយភាពក្រីក្រ

32
00:01:43,040 --> 00:01:44,256
ដោយគ្មានឪពុក

33
00:01:44,280 --> 00:01:47,120
គាត់បោះបង់ខ្ញុំតាំងពីខ្ញុំមិនទាន់កើតម្ល៉េះ

34
00:01:47,280 --> 00:01:49,096
យើងរស់នៅដោយពិឹងលើជំនួយ

35
00:01:49,120 --> 00:01:50,416
ពេលខ្លះគ្មានជំរក

36
00:01:50,440 --> 00:01:52,560
អត់ឃ្លានជាច្រើនលើកច្រើនគ្រា

37
00:01:52,720 --> 00:01:55,016
ពេលខ្ញុំអាយុ១៥ឆ្នាំ

38
00:01:55,040 --> 00:01:59,530
ខ្ញុំត្រូវបានគេចាប់ដាក់ឃុំ៣ដង ពីបទល្មើស៣

39
00:02:00,240 --> 00:02:03,380
មិត្តល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំត្រូវបានគេសំលាប់

40
00:02:03,760 --> 00:02:05,256
ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន

41
00:02:05,280 --> 00:02:07,816
ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងឈរក្បែរពូខ្ញុំ

42
00:02:07,840 --> 00:02:09,499
គាត់ត្រូវបានគេបាញ់

43
00:02:09,560 --> 00:02:12,056
ខណះកំពុងរង់ចាំរថយន្តសង្គ្រោះ

44
00:02:12,080 --> 00:02:13,840
ជាងមួយម៉ោង

45
00:02:16,000 --> 00:02:20,220
គាត់ហូរឈាមច្រើន ស្លាប់លើចញ្ចើមផ្លូវ

46
00:02:20,600 --> 00:02:24,170
ខ្ញុំបានបាត់បង់ជំនឿចិត្ត និងក្តីសង្ឃឹមក្នុងលោក

47
00:02:24,360 --> 00:02:28,496
ហើយខ្ញុំឈប់ជឿអ្វីទាំងអស់ ព្រោះសង្គមនេះធ្វើអោយខ្ញុំបរាជ័យ។

48
00:02:28,520 --> 00:02:30,616
ខ្ញុំគ្មានអ្វីផ្តល់អោយនរណាម្នាក់

49
00:02:30,640 --> 00:02:34,790
ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ផ្តល់អ្វីៗអោយខ្ញុំដែរ។

50
00:02:35,160 --> 00:02:36,736
ខ្ញុំជឿថានេះជាវាសនារបស់ខ្ញុំ

51
00:02:36,760 --> 00:02:40,200
ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំនឹងគ្មានជីវិតរស់ដល់អាយុ១៨ឆ្នាំផង

52
00:02:40,440 --> 00:02:42,656
មូលហេតុខ្ញុំមកទីនេះថ្ងៃនេះ

53
00:02:42,680 --> 00:02:47,176
គឺព្រោះតែគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងខ្ញុំ

54
00:02:47,200 --> 00:02:49,840
និងជួយដាស់សតិខ្ញុំរហូតមក

55
00:02:51,000 --> 00:02:52,376
គ្រូបង្រៀនម្នាក់នេះ

56
00:02:52,400 --> 00:02:54,600
គឺអ្នកស្រី រូស

57
00:02:55,920 --> 00:03:00,216
គាត់គឺជាគ្រូម្នាក់ដែលចូលចិត្តឈឺឆ្អាលរឿងកូនសិស្ស

58
00:03:00,240 --> 00:03:01,206
(សំលេងសើច)

59
00:03:02,000 --> 00:03:04,456
គាត់គឺជាគ្រូដែលតែងតែនិយាយថា៖

60
00:03:04,480 --> 00:03:07,616
វិចទ័រ ខ្ញុំនៅទីនេះ ពេលណាទើបអ្នកត្រូវការខ្ញុំ...

61
00:03:07,640 --> 00:03:08,630
(សំលេងសើច)

62
00:03:09,880 --> 00:03:11,536
តែខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួច

63
00:03:11,560 --> 00:03:15,700
ប៉ុន្តែគាត់យល់ពីគោលការណ៍គ្រឹះមួយអំពីក្មេងដូចខ្ញុំ

64
00:03:15,840 --> 00:03:17,650
ពួកយើងគឺដូចជាអ័យស្ទ័រអញ្ចឹង

65
00:03:17,760 --> 00:03:20,496
យើងបើកគំរបឡើង នៅពេលយើងត្រៀមខ្លួនរួចប៉ុណ្ណោះ

66
00:03:20,520 --> 00:03:23,800
ហើយប្រសិនបើអ្នកមិននៅទីនោះក្បែរយើងទេ

67
00:03:23,960 --> 00:03:26,274
យើងនឹងបិទគំរបរបស់យើងវិញភ្លាម

68
00:03:26,400 --> 00:03:28,096
អ្នកស្រី រូស នៅទីនោះក្បែរខ្ញុំ

69
00:03:28,120 --> 00:03:30,136
គាត់ដាក់ខ្ឡួនចូលជិតពួកយើង

70
00:03:30,160 --> 00:03:34,296
គាត់គោរពសហគមន៍ខ្ញុំ សាច់ញាតិខ្ញុំ និងក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ

71
00:03:34,320 --> 00:03:37,640
ខ្ញុំប្រាប់គាត់ពីរឿងលោកពូ រ៉ូបេន

72
00:03:38,240 --> 00:03:40,896
គាត់យកខ្ញុំទៅធ្វើការជាមួយគាត់ព្រោះខ្ញុំគ្មានលុយ

73
00:03:40,920 --> 00:03:42,776
ហើយគាត់ដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំត្រូវការលុយចាយ

74
00:03:42,800 --> 00:03:45,980
គាត់រើសអេតចាយសំរាប់ចិញ្ចឹមជីវិត

75
00:03:46,640 --> 00:03:48,376
ម៉ោង៤ភ្លឺមុនទៅសាលា

76
00:03:48,400 --> 00:03:51,450
ខ្ញុំជញ្ជូនសំបកដបបោះចូលឡានគាត់

77
00:03:51,760 --> 00:03:53,480
ធ្វើអោយសំបកដបបែក

78
00:03:53,760 --> 00:03:55,816
មុតដៃហូរឈាម

79
00:03:55,840 --> 00:03:59,520
ជោគខោនិងស្បែកជើងកីឡារបស់ខ្ញុំ

80
00:04:00,320 --> 00:04:03,930
ខ្ញុំតក់ស្លុត ឈឺយ៉ាងខ្លាំង ក៏សំរាក

81
00:04:04,880 --> 00:04:08,176
ពូសម្លឹងមុខខ្ញុំ ហើយគាត់និយាយថា

82
00:04:08,200 --> 00:04:09,536
"Mijo,

83
00:04:09,560 --> 00:04:12,240
estamos buscando vida."

84
00:04:13,040 --> 00:04:15,466
"ពួកយើងកំពុងស្វែងរកជីវិតដ៏ប្រសើរមួយ

85
00:04:15,596 --> 00:04:19,556
យើងកំពុងព្យាយាមបងើ្កតអ្វីៗ ពីបាតដៃទទេ"។

86
00:04:20,880 --> 00:04:23,696
អ្នកស្រី រូស ស្តាប់រឿងខ្ញុំ

87
00:04:23,720 --> 00:04:26,216
ចង់អោយខ្ញុំនិយាយរឿងនេះក្នុងថ្នាក់ ហើយគាត់និយាយថា

88
00:04:26,240 --> 00:04:28,820
“វិចទ័រ នេះគឺជាអំណាចរបស់អ្នក

89
00:04:28,920 --> 00:04:30,680
នេះជាសក្កានុពលរបស់អ្នក

90
00:04:30,860 --> 00:04:36,136
គ្រួសារ វប្បធម៍ សហគមន៍ បានបង្រៀននិងលុតដំអ្នកអោយចេះតស៊ូ

91
00:04:36,160 --> 00:04:41,496
អ្នកនឹងប្រើវាជាប្រយោជន៍ក្នុងការរៀនសូត្រ

92
00:04:41,520 --> 00:04:45,940
ដើម្បីអាចត្រឡប់មកជួយអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍របស់អ្នក។”

93
00:04:46,520 --> 00:04:48,416
ជាមួយការជួយរបស់អ្នកស្រី រូស

94
00:04:48,440 --> 00:04:51,190
ខ្ញុំត្រឡប់មកចូលរៀនវិញ។

95
00:04:51,480 --> 00:04:54,040
លទ្ធផលរៀនក៏បានល្អ

96
00:04:55,480 --> 00:04:57,970
ហើយខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាដូចគេឯង។

97
00:04:58,160 --> 00:04:59,440
(សំលេងទះដៃ)

98
00:05:05,760 --> 00:05:08,416
ប៉ុន្តែអ្នកស្រី រូស និយាយមកខ្ញុំមុនថ្ងៃបិទវគ្គថា

99
00:05:08,440 --> 00:05:11,440
វិចទ័រអ្នកគ្រូមានមោទនភាពចំពោះកូនណាស់

100
00:05:11,720 --> 00:05:13,696
អ្នកគ្រូដឹងច្បាស់ថាកូនអាចធ្វើបាន

101
00:05:13,720 --> 00:05:16,936
ឥឡូវដល់ពេលចូលរៀនមហាវិទ្យាល័យហើយ

102
00:05:16,960 --> 00:05:18,160
(សំលេងសើច)

103
00:05:19,320 --> 00:05:20,536
មហាវិទ្យាល័យ? ខ្ញុំហ្នឹង?

104
00:05:20,560 --> 00:05:24,400
អូយ អ្នកគ្រូនិយាយស្អីហ្នឹង ខ្ញុំហ្នឹងចូលរៀនមហាវិទ្យាល័យ?

105
00:05:24,480 --> 00:05:28,750
ក្រោយមកខ្ញុំបានដាក់ពាក្យចូលរៀន ដោយមានការណែនាំ និងជ្រំុជ្រែងពីគាត់

106
00:05:28,920 --> 00:05:31,016
ខ្ញុំទទួលបានលិខិតអនុញ្ញាតិអោយចូលរៀន

107
00:05:31,040 --> 00:05:33,256
ប៉ុន្តែឋិតក្រោមលក្ខខ័ណ្ឌមួយសរសេរថា

108
00:05:33,280 --> 00:05:37,140
"អ្នកត្រូវបានអនុញ្ញាតិអោយចូលរៀនសាកល្បងសិន។"

109
00:05:37,400 --> 00:05:39,896
“ស្អីគេ... សាកល្បងសិន”? ខ្ញុំកំពុងតែសាកល្បងស្រាប់ហើយហ្នឹង

110
00:05:39,920 --> 00:05:41,136
គ្មានបញ្ហា?"

111
00:05:41,160 --> 00:05:42,416
(សំលេងសើច)

112
00:05:42,440 --> 00:05:46,320
វាគឺការសាកល្បងផ្នែកអប់រំ មិនមែនផ្នែកព្រហ្មទណ្ឌទេ។

113
00:05:47,320 --> 00:05:51,136
តើគ្រូដូចអ្នកស្រីរូស បានធ្វើអ្វីខ្លះទើបបានជោគជ័យនឹងក្មេងៗ

114
00:05:51,160 --> 00:05:53,056
ដូចក្មេងៗឋិតក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់ខ្ញុំ?

115
00:05:53,080 --> 00:05:55,256
ខ្ញុំសូមស្នើយុទ្ធសាស្រ្តចំនួនបី

116
00:05:55,280 --> 00:05:56,496
ទីមួយ៖

117
00:05:56,520 --> 00:06:00,696
បោះចោលទស្សនៈអន់ថយក្នុងវិស័យអប់រំ

118
00:06:00,720 --> 00:06:02,976
ក្មេងទាំងនេះមកពីកន្លែងដែលប្រើហឹង្សា

119
00:06:03,000 --> 00:06:04,256
ក្រុមអ្នកក្រីក្រ

120
00:06:04,280 --> 00:06:06,856
ក្មេងទាំងនេះអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ ជាសិស្សគេចសាលា។

121
00:06:06,880 --> 00:06:11,760
ក្មេងទាំងនេះបង្រៀនយ៉ាងណាក៏មិនចេះដែរ។

122
00:06:13,040 --> 00:06:14,696
បើពួកគេមានបញ្ហា

123
00:06:14,720 --> 00:06:16,800
យើងមានដំណោះស្រាយ”

124
00:06:18,200 --> 00:06:19,400
ទីពីរ៖

125
00:06:19,840 --> 00:06:25,440
សូមអោយតំលៃរឿងរ៉ាវ ដែលពួកគេនាំមកសាលា។

126
00:06:25,560 --> 00:06:31,056
រឿងរ៉ាវជូរច៉ត់ពួកគេបានឆ្លងកាត់គឺអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់។

127
00:06:31,080 --> 00:06:35,620
ហើយខ្ញុំដឹងថា អ្នកដឹងរឿងទាំងនេះខ្លះដែរ។

128
00:06:36,840 --> 00:06:40,096
រឿងរ៉ាវ និងបទពិសោធន៍ជូរច៉ត់ទាំងនេះ

129
00:06:40,120 --> 00:06:44,760
បង្ហាញនូវភាពរឹងមាំ ចរឹតលក្ខណៈ និងភាពអត់ធន់។

130
00:06:45,640 --> 00:06:48,816
តោះជួយក្មេងៗធ្វើអោយរឿងរបស់គេកាន់តែប្រណិត។

131
00:06:48,840 --> 00:06:50,816
លើកទឹកចិត្តពួកគេអោយមានមោទនភាពចំពោះខ្លួនឯង

132
00:06:50,840 --> 00:06:54,776
ពីព្រោះប្រព័ន្ធអប់រំរបស់យើងស្វាគមន៍ ក្រុមគ្រួសារ វប្បធម៌

133
00:06:54,800 --> 00:06:56,016
សហគមន៍របស់គេ

134
00:06:56,040 --> 00:06:58,840
និងជំនាញដែលគេបានរៀនដើម្បីរស់។

135
00:06:59,680 --> 00:07:03,816
យ៉ាងណាមិញ យុទ្ធសាស្រ្តទីបីដែលជាយុទ្ធសាស្រ្តសំខាន់បំផុត

136
00:07:03,840 --> 00:07:05,056
គឺធនធានទំនុបបំរុង។

137
00:07:05,080 --> 00:07:08,920
យើងត្រូវផ្តល់ធនធានគ្រប់គ្រាន់ដល់ពួកគេ

138
00:07:10,040 --> 00:07:12,800
ភាពក្លាហានតែមួយមុខមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ

139
00:07:14,080 --> 00:07:16,256
អ្នកអាចអង្គុយចាំមើលហើយប្រាប់ខ្ញុំថា៖

140
00:07:16,280 --> 00:07:19,416
"នែប្អូនប្រុស រៀនចេះជួយខ្លួនឯងនឹងអ្វីដែលប្អូនមាន។"

141
00:07:19,440 --> 00:07:22,496
ប៉ុន្តែតើខ្ញុំជួយខ្លួនឯងយ៉ាងម៉េច បើកើតមកគ្មានអ្វីផងហ្នឹង?

142
00:07:22,520 --> 00:07:23,736
(សំលេងសើច)

143
00:07:23,760 --> 00:07:25,496
ជួយប្រាប់ផង តើខ្ញុំគួរជួយខ្លួនឯងដោយរបៀបណា?

144
00:07:25,520 --> 00:07:26,460
(សំលេងទះដៃ)

145
00:07:33,520 --> 00:07:34,736
ការបណ្តុះបណ្តាលការងារ

146
00:07:34,760 --> 00:07:35,976
ការអប់រំណែនាំ

147
00:07:36,000 --> 00:07:37,696
ការប្រឹក្សាយោបល់។ល។

148
00:07:37,720 --> 00:07:40,456
គឺបង្រៀនក្មេងៗអោយចេះរៀនពីកំហុសរបស់ខ្លួន

149
00:07:40,480 --> 00:07:42,176
ជាជាងការដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ

150
00:07:42,200 --> 00:07:45,720
និងបណ្តេញចេញពីសាលាដូចសត្វធាតុ។

151
00:07:47,400 --> 00:07:48,616
ចុះបើធ្វើដូច្នេះវិញតើអ្នកយល់យ៉ាងណាដែរ?

152
00:07:48,640 --> 00:07:54,376
ខ្ញុំសំណូមពរអោយមានប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ ស្តារសប្បទា នៅគ្រប់វិទ្យាល័យទាំងអស់ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។

153
00:07:54,400 --> 00:07:57,080
(សំលេងទះដៃ)

154
00:08:01,200 --> 00:08:07,056
យើងបានធ្វើតេស្តគំនិតទាំងនេះក្នុងសហគមន៍វ៉តក្នុងទីក្រុងអីលអេ

155
00:08:07,080 --> 00:08:10,336
ជាមួយក្មេងៗចំនួន៤០នាក់ដែលបានបណ្តេញចេញពីសាលា

156
00:08:10,360 --> 00:08:12,040
វីលៀមគឺជាក្មេងប្រុសម្នាក់ចំណោមនោះ។

157
00:08:12,600 --> 00:08:16,896
គាត់ត្រូវបានគេដាក់ងារមិនល្អជាច្រើន។

158
00:08:16,920 --> 00:08:20,136
គាត់បោះបង់ការសិក្សា គាត់ជាសមាជិកក្មេងពាល

159
00:08:20,160 --> 00:08:21,810
ជាឧក្រិដ្ឋជន។

160
00:08:22,200 --> 00:08:24,776
ពេលពួកយើងជួបគាត់ គាត់បានបដិសេធន៍យើង។

161
00:08:24,800 --> 00:08:27,216
ប៉ុន្តែខ្ញុំចាំពាក្យអ្នកស្រី រូស ធ្លាប់និយាយថា

162
00:08:27,240 --> 00:08:30,766
“ហេ ខ្ញុំនៅទីនេះចាំជួយអ្នកជានិច្ច ពេលអ្នកត្រូវការសូមមករកខ្ញុំចោះ”។

163
00:08:30,840 --> 00:08:31,815
(សំលេងសើច)

164
00:08:32,039 --> 00:08:33,320
មួយរយៈក្រោយ

165
00:08:34,480 --> 00:08:36,696
ក្រោយមកគាត់ចាប់ផ្តើមបើកចិត្ត

166
00:08:36,720 --> 00:08:39,899
ហើយខ្ញុំនៅចាំទិដ្ឋភាពថ្ងៃមួយដែលគាត់បានផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងតាមរយៈការជួយក្មេងស្រីម្នាក់។

167
00:08:39,969 --> 00:08:41,616
ពួកយើងស្ថិតក្នុងក្រុមធំមួយ

168
00:08:41,640 --> 00:08:44,736
មានក្មេងស្រីម្នាក់ក្នុងកម្មវិធីរបស់យើងយំយ៉ាងខ្លាំង

169
00:08:44,760 --> 00:08:47,440
នាងបានប្រាប់ពួកយើងពីរឿងកំសត់របស់នាង

170
00:08:48,520 --> 00:08:52,676
ដែលឪពុករបស់នាងត្រូវបានគេសំលាប់

171
00:08:52,800 --> 00:08:56,860
ហើយសាកសពគាត់ត្រូវគេចុះផ្សាយលើទំព័រកាសែតនៅថ្ងៃបន្ទាប់។

172
00:08:59,960 --> 00:09:02,176
ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវលួងនាងដោយរបៀបណា

173
00:09:02,200 --> 00:09:03,936
បានត្រឹមទុកពេលអោយនាងរំងាប់ចិត្តបន្តិចសិន

174
00:09:03,960 --> 00:09:06,200
តែវីលៀមមានទឹកចិត្តណាស់

175
00:09:06,640 --> 00:09:09,616
គាត់បានទះតុហើយស្រែកថា

176
00:09:09,640 --> 00:09:14,120
“តោះពួកយើងអោបគ្នាទាំងអស់គ្នា។”

177
00:09:15,640 --> 00:09:18,280
(សំលេងទះដៃ)

178
00:09:23,160 --> 00:09:29,176
ក្មេងស្រីនោះបានប្រែពីការស្រក់ទឹកភ្នែកឈឺចាប់ទៅជាញញឹមឡើងវិញ ហើយសំណើចក្នុងក្រុមបន្លឺឡើង

179
00:09:29,200 --> 00:09:33,776
ជាសញ្ញាប្រាប់នាងថាសហគមន៍របស់នាងនឹងគាំទ្រនាង

180
00:09:33,800 --> 00:09:38,576
ពេលនោះវីលៀមចាប់ផ្តើមយល់ពីគោលបំណងនៃការរស់នៅ

181
00:09:38,600 --> 00:09:43,560
គឺដើម្បីជួយមនុស្សក្នុងសហគមន៍របស់គាត់។

182
00:09:44,520 --> 00:09:46,176
គាត់ប្រាប់ពួកយើងពីរឿងរបស់គាត់។

183
00:09:46,200 --> 00:09:47,976
យើងធ្វើអោយរឿងគាត់កាន់តែប្រណិត

184
00:09:48,000 --> 00:09:52,816
ពីរឿងគួរអោយអាណិតទៅជារឿងគួរអោយស្ញើចសរសើរ

185
00:09:52,840 --> 00:09:55,216
ដែលបានយកឈ្នះស្ថានភាពអាក្រក់បំផុត។

186
00:09:55,240 --> 00:09:57,460
យើងអោយតំលៃខ្ពស់លើរឿងនេះ។

187
00:09:57,680 --> 00:10:01,160
វីលៀមក៏បន្តការសិក្សារហូតបានបញ្ចប់ជាស្ថាពរ

188
00:10:02,360 --> 00:10:07,096
និងទទួលបានវិញ្ញាប័នប័ត្របញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកសន្តិសុខ

189
00:10:07,120 --> 00:10:10,976
ហើយឥឡូវនេះកំពុងធ្វើការអោយសាលាមួយ។

190
00:10:11,000 --> 00:10:12,290
(សំលេងទះដៃ)

191
00:10:19,760 --> 00:10:21,336
ធម៌របស់អ្នកស្រីរូស

192
00:10:21,360 --> 00:10:23,616
គឺថា

193
00:10:23,640 --> 00:10:28,040
ពេលយើងបង្រៀនដោយបេះដូង ចិត្តក៏នឹងទៅជាមួយដែរ

194
00:10:30,600 --> 00:10:34,520
អ្នកនិពន្ធល្បីម្នាក់ ឈ្មោះខាលី ជីប្រាណ ពោលថា៖

195
00:10:35,200 --> 00:10:39,640
“ចាកផុតពីទុក្ខវេទនា កើតមានវិញ្ញាណដ៏អស្ចារ្យ

196
00:10:40,440 --> 00:10:45,360
កំពូលវីរជនមានស្នាមពេញខ្លួន"។

197
00:10:46,040 --> 00:10:51,696
ខ្ញុំជឿថាដើម្បីបដិវត្តន៍ប្រព័ន្ធអប់រំដែលយើងកំពុងនិយាយនេះ

198
00:10:51,720 --> 00:10:56,656
យើងត្រូវការក្មេងៗមកធ្វើការជាមួយយើង

199
00:10:56,680 --> 00:10:58,936
ពេលពួកគេប្រែជាល្អប្រណិត

200
00:10:58,960 --> 00:11:02,016
ស្គាល់ពីលក្ខណៈសម្បត្តិ ភាពអត់ធន់ និង ភាពក្លាហានរបស់ខ្លួន

201
00:11:02,040 --> 00:11:04,780
ដែលបានអភិវឌ្ឍន៍កន្លងមក

202
00:11:05,080 --> 00:11:09,120
ការសិក្សារបស់ពួកគេនឹងប្រសើរទៅតាមហ្នឹងដែរ។

203
00:11:11,360 --> 00:11:13,696
សូមមានភាពជឿជាក់លើក្មេងៗរបស់យើង។

204
00:11:13,720 --> 00:11:17,016
សូមផ្តល់ធនធានទំនុបបំរុងពួកគេអោយបានត្រឹមត្រូវ។

205
00:11:17,040 --> 00:11:19,696
ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកគ្រូរបស់ខ្ញុំបានផ្តល់ដល់ខ្ញុំ។

206
00:11:19,720 --> 00:11:22,200
គាត់ជឿជាក់លើខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង

207
00:11:23,120 --> 00:11:27,216
ដែលការជឿជាក់របស់គាត់ធ្វើអោយខ្ញុំជឿជាក់លើខ្លួនឯងដែរ។

208
00:11:27,240 --> 00:11:28,456
សូមអរគុណ។

209
00:11:28,480 --> 00:11:29,650
(សំលេងទះដៃ)