(μουσική)
Πάρα πολλοί άνθρωποι
τεμπελιάζουν και λένε:
«Η δουλειά μου δεν είναι αυτό που θέλω.
Θέλω κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο…»
Και ξαφνικά, τρία χρόνια μετά,
δεν έχουν βρει ακόμα δουλειά.
Αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να ψήνεις
χάμπουργκερ στα ΜακΝτόναλντς,
βρες μια δουλειά.
Βγες εκεί έξω
και απόκτησε εμπειρία, κηνύγησέ το.
Αυτό είναι ένα απ' τα πράγματα
που με δίδαξε ο πατέρας μου
που μου το εμφύτευσε,
απ' όταν ήμουν μικρό παιδί.
Έλεγε: «Κανείς δεν θα πετύχει στη ζωή του
δουλεύοντας 40 ώρες την εβδομάδα»
Όταν ήταν δεκατεσσάρων χρονών,
ο πατέρας του τον έστειλε στην Ομαχα,
στη Νεμπράσκα, με ένα φορτίο πρόβατα.
Ολομόναχο.
Για να πουλήσει τα πρόβατα.
Δεκατεσσάρων χρονών!
Ελάτε, για πρώτη φορά στη ζωή του
φόραγε μακριά παντελόνια!
Πήγε, πούλησε τα πρόβατα
και γύρισε σπίτι.
Και είπε «Μου είπε τι να κάνω,
αλλά δεν μου είπε πώς να το κάνω.»
(γέλια)
Το 1989, ο αδερφός μου κι εγώ
προσπαθούσαμε να αποφασίσουμε…
-Η μητέρα κι ο πατέρας μου
πέθαναν το 1985-
…Ποια μερίδα του πληθυσμού, των νέων,
μπορούμε να βοηθήσουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε.
Καθίσαμε και σκεφτήκαμε
όσο περισσότερο μπορούσαμε.
Κι είπαμε «Οι νέοι με αναπηρίες
συνεισφέρουν απίστευτα στην εταιρία μας.
«Τους προσλαμβάνουμε εδώ και χρόνια.
«Οι περισσότεροι από αυτούς, όμως,
είναι άνεργοι.
«Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι
να προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο
«να βοηθήσουμε αυτούς τους νέους ανθρώπους
να βρουν μια εργασία πλήρους απασχόλησης.»
Έτσι, εδώ και 23 χρόνια, η Bridges
έχει βοηθήσει πάνω από 18.000 νέους
να βρουν μια ουσιαστική εργασία.
(χειροκροτήματα)
Αυτό που κάνει η Bridges…
…Συνεργαζόμαστε με ειδικές
εκπαιδευτικές ομάδες
και ομάδες επαγγελματικής
αποκατάστασης σε διάφορες πόλεις.
Αναγνωρίζουν τους μαθητές οι οποίοι
μπορούν να είναι υποψήφιοι της Bridges.
Οι εκπρόσωποι των εργοδοτών δουλεύουν
με αυτούς τους νέους άντρες και γυναίκες,
και τους εκπαιδεύουμε στο πώς
να συμπληρώνουν μια αίτηση για δουλειά,
πώς να δίνουν συνέντευξη,
πώς να εκπληρώνουν τις εργασίες τους,
πώς να είναι υπεύθυνοι,
πώς να αναλαμβάνουν καθημερινές ευθύνες.
Μίλησα σήμερα για αυτό το γλυκό κορίτσι,
τη Μαρία, απ' το Ντάλας.
Την προσέλαβε η Bank of America, δεν είχαν
προσλάβει ποτέ κανέναν απ' το πρόγραμμα.
Έχει spina bifida, σχεδόν δεν περπατά.
Αλλά, είπε «Οι άνθρωποι πιστεύουν πως
δεν μπορώ να κάνω τίποτα…
«…Επειδή δεν μπορώ να περπατήσω ίσια.»
Αλλά η Bank of America την προσέλαβε.
Είναι καταπληκτική!
Έχει πάρει τρεις προαγωγές κι έκτοτε
έχουν προσλάβει 32 άτομα απ' το πρόγραμμα.
Επειδή είναι τόσο καλή.
Τα παιδιά αυτά κάνουν πολύ καλό
στην ηθική μιας ομάδας.
Θέλω να πω ότι,
όσοι δουλεύουν μαζί τους, λένε:
«Να κάποιος πραγματικά
ενθουσιασμένος με τη δουλειά του!»
Θέλω να πω, ουάου!
Έρχονται, δουλεύουν σκληρά,
είναι χαρούμενοι,
είναι ενθουσιασμένοι μόνο και μόνο
επειδή βρίσκονται εκεί και προσφέρουν.
Είναι καλό για όλους!
Έχουμε συνεργαστεί με 4.800
διαφορετικούς εργοδότες τόσα χρόνια.
Θέλω να πω, υπάρχουν
πολλοί εργοδότες εκεί έξω.
Και συνήθως… Μαθαίνουμε τα παιδιά
πώς να συμπληρώνουν τις αιτήσεις.
Μαθαίνουμε επίσης τους εργοδότες
πώς να συνεργάζονται με άτομα με αναπηρίες
και πώς να είναι άνετοι μαζί τους.
Η άνεση είναι το πιο σημαντικό πράγμα.
Τους κάνουμε να νιώθουν άνετα όταν
συνεργάζονται με αυτούς τους νέους
και να ξέρουν πώς μπορούν να αξιοποιήσουν
καλύτερα τα ταλέντα τους, είναι πανεύκολο.
Τα παιδιά αυτά μπορούν
πράγματι να συνεισφέρουν.
Μπορούν να μας βοηθήσουν.
Να βοηθήσουν την ηθική μας, τα κέρδη μας.
Να βοηθήσουν με τη συμμετοχή μας
στην κοινότητα.
Είναι μια υπέροχη ευκαιρία για αυτούς,
να φέρουν αυτούς τους νέους στην κοινωνία
και την εργασιακή κοινότητα.