ما چه درسی از مراسم ترحیم ایرلندیها میگیریم
-
0:02 - 0:06خب خدایان پیامی را به پادشاه پیری رساندند.
-
0:07 - 0:09«ما تو را تغییر قیافه میدهیم
-
0:09 - 0:12بنابراین تو میتوانی به اردوگاه دشمن بروی،
-
0:12 - 0:14قاتل پسرت را پیدا کنی
-
0:14 - 0:19و بعد می توانی تلاش کنی و خونبهای
پسر کشته شدهات را بازستانی.» -
0:20 - 0:23وقتی پادشاه این مطلب را به ملکه میگوید،
-
0:23 - 0:25ملکه وحشت زده میشود.
-
0:25 - 0:26«نرو!
-
0:26 - 0:30قاتل اشیل تو را نیز با بیرحمی میکشد.»
-
0:31 - 0:33اما پیرمرد،
-
0:33 - 0:35پریام پادشاه تروا،
-
0:35 - 0:38چیز عجیب و شگفت انگیزی میگوید
-
0:38 - 0:43اما این مطلب برای نسل ما
کاملا غیرقابل فهم است. -
0:44 - 0:48«برای من اهمیتی ندارد یونانیان مرا بکشند،
-
0:48 - 0:54تا زمانی که برای اولین بار جسد
-
0:54 - 0:58جگر گوشهام را در آغوش می گیرم.»
-
0:58 - 1:01«بدن مرده پسرم در دستانم؟»
-
1:02 - 1:05آیا پدر میداند که ابدان مرده
-
1:05 - 1:07بیارزش هستند؟
-
1:07 - 1:09جستجوی او بیمورد است.
-
1:09 - 1:13چه کسی جان خود را برای
یک جسد به خطر میاندازد؟ -
1:14 - 1:19داستانی از کتاب ۲۴حماسه «ایلیاد»
-
1:19 - 1:22کاری از تمدن غرب
-
1:22 - 1:26نوشته هومر ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح
-
1:26 - 1:31جنگی که در ۱۳۰۰ سال قبل از
میلاد مسیح اتفاق افتاده. -
1:31 - 1:34محاصره تروی.
-
1:34 - 1:37شعر حماسی که به خاطرها سپرده شده،
-
1:37 - 1:42هزاران سال خوانده شده
و به نمایش درآمده است. -
1:42 - 1:46شما صدای ایلیاد را شنیدید
-
1:46 - 1:52که در آن عقلانیت مرگ
و زندگی گذشتگان را در گوشمان -
1:52 - 1:55از نیاکانمان بازگو میکند.
-
1:55 - 1:57چگونه میتوان در مصیبت سرسخت بود،
-
1:57 - 2:00چگونه با مرگمان با
شجاعت مواجه شویم، -
2:00 - 2:04چگونه به فرزندانتان
بیاموزید که چطور بمیرند، -
2:04 - 2:07چگونه فناپذیر بهتری باشیم،
-
2:07 - 2:09چگونه انسان بهتری باشیم.
-
2:09 - 2:15(به زبان یونانی)
-
2:15 - 2:20آخرین خط در «داستان ایلیاد».
-
2:20 - 2:26خردی که ما عمدا فراموش و از دست دادهایم
-
2:26 - 2:29با این خودگرایی جدید ترس از مرگمان.
-
2:30 - 2:35از سوی دیگر، ما از قرارداد فناپذیریمان
بیرون آمدیم. -
2:36 - 2:42مرگ مدرن به طرزمضحکی به
تخصص پزشکی تبدیل شده است. -
2:42 - 2:45مراقبتهای موقتی یک کشور خارجی،
که اصلا ما نرفتهایم. -
2:45 - 2:49یا تنها در آخر خط زندگیمان.
-
2:49 - 2:52شکل نهایی انکار مرگ.
-
2:52 - 2:59همانطور که خودمان را نه تنها از آغوش کشیدن
-
2:59 - 3:01بلکه از دیدن مرده خودمان هم منع کردهایم.
-
3:02 - 3:04منع شده.
-
3:04 - 3:06میتوانیم امتحان کنیم؟
-
3:06 - 3:09میتوانید انگشتان دست راستتان را بگیرید؟
-
3:09 - 3:12بله... همه.
-
3:12 - 3:17و تمام جنازههایی که تا حال
دست زدهاید و دیدهاید، -
3:17 - 3:20بوسیدهاید و بغل کردهاید را ٰبشمارید؟
-
3:21 - 3:23یک؟
-
3:23 - 3:24یا دو؟
-
3:24 - 3:25یا هیچی؟
-
3:26 - 3:31این تعداد اندازه انگشتان دست چپ شما هست؟
-
3:31 - 3:33و چطور میشود،
-
3:33 - 3:36در این دنیا جایی باشد که همه فناپذیرباشند؟
-
3:37 - 3:41در تلویزیون، نشان میدهیم،
-
3:41 - 3:44که پایان بازی عشق هومریک،
-
3:44 - 3:48جسد هکتور در دستان پدرش،
-
3:48 - 3:52اصول سلایق و و قابلیت پخش در عموم،
-
3:52 - 3:54و اعلان منافع.
-
3:54 - 3:59اما حقیقت عزیمت به آن دنیا ما را عاقلتر
و قویتر نکرده است. -
3:59 - 4:01جرئت مرگپذیری بیشتر،
-
4:01 - 4:04فقط ترس بیشتر.
-
4:04 - 4:07اما ما بیشتر ناراحت هستیم،
-
4:07 - 4:09از مرگمان وحشتزده هستیم.
-
4:09 - 4:14فهم ما از مرگ منتهی شده به یک مقوله فردی،
-
4:14 - 4:16نه جمعی.
-
4:16 - 4:23یک مریض اغلب از وضعیت خود
خجالت میکشد و از دیدهها ناپدید میشود. -
4:23 - 4:27خجالت میکشیم که به همکارمان چه بگوییم
-
4:27 - 4:29که کسی را از دست دادهایم.
-
4:29 - 4:32از فانی بودنمان خجالت میکشیم.
-
4:32 - 4:36نگرانی از گفتن چیزی که آنها را ناراحت کند.
-
4:37 - 4:40ناراحتی قطعا بد است.
-
4:41 - 4:43لذت مصیبت،
-
4:43 - 4:45آشکارا با هم غصه خوردن،
-
4:45 - 4:48برای ما ناآشنا شده است.
-
4:48 - 4:51اما اینها در داستان «ایلیاد»
-
4:51 - 4:55همراه با نصیحت برای آمیزش جنسی بیشتر
-
4:55 - 4:57به عنوان شکلی از درمان حزن آمده است.
-
4:58 - 5:01نصیحتی که برگرفته از تجربه است،
-
5:01 - 5:05میتواند روح حزن و اندوه را
به دنیای خوب وصل کند. -
5:05 - 5:06(خنده)
-
5:06 - 5:10ما از مرگ بیشتر از جنگجویانی میترسیم
-
5:10 - 5:14که در دشتهای تروی بودند.
-
5:14 - 5:16مرگ بیشتر آنها را احاطه کرده.
-
5:17 - 5:21حتما، شما همیشه ناراحت و ترسیده خواهی بود
-
5:21 - 5:25اگر باور کنید که شما به تنهایی با مرگ
-
5:25 - 5:27و ترس روبرو میشوید.
-
5:27 - 5:30تجربه زمان مرگ.
-
5:30 - 5:34فرارسیدن مرگ من و نه مرگ ما.
-
5:35 - 5:37اما اگر خودتان را برای مرگ
-
5:37 - 5:40درست شبیه آموزش رانندگی آموزش بدهید چطور؟
-
5:41 - 5:44درس از استاد میگیریم.
-
5:44 - 5:47بعد یک دوری در محل با ماشین میزنیم،
-
5:47 - 5:49تست رانندگی میدهیم،
-
5:49 - 5:53اگر تست را رد بشویم، دوباره سعی میکنیم.
-
5:53 - 5:57یک تجربه اجتماعی معمول
و گذر از این مرحله. -
5:58 - 6:00سخت نیست، هست؟
-
6:00 - 6:03حالا شما هیچوقت در سوگواری تروجان
-
6:03 - 6:05یا ورژن ایسلندی یا شبیه این نبودهاید،
-
6:05 - 6:07فقط فیلمش را دیدید،
-
6:07 - 6:12شما احتمالا فکر کنید این
مثل یک مشروب خوری ایسلندی. -
6:12 - 6:15یکسری آدم در بار مست کردن،
-
6:15 - 6:19و برای عموی مردهشان که صبح خاکش کردند
زار میزنند. -
6:20 - 6:23اما شما خیلی در اشتباهید.
-
6:24 - 6:27سوگواریها رسم و رسومات قدیمی شده.
-
6:28 - 6:30زمانی که من ۷ سال داشتم،
-
6:30 - 6:33من اولین جسد مرده فردی را توسط مادرم دیدم.
-
6:33 - 6:37سوگواری ما برای نیاکان در جزیره.
-
6:37 - 6:40یک پیر مرد با دماغ پر از مو داخل یک جعبه،
-
6:40 - 6:44که چیزی بهمن میگفت آن پیرمرد نخوابیده.
-
6:45 - 6:48مادرم برای من مادری کرد
-
6:48 - 6:52به پسرش یاد داد چگونه با مرگ کنار بیاید،
-
6:52 - 6:56هم محلهایهای مادرم
-
6:56 - 6:59برای هزاران سال با ترس کنار آمدند.
-
6:59 - 7:01خانواده من در این روستا
-
7:01 - 7:05در بیرون ساحل جزیره دربخش مایو در ایسلند
-
7:05 - 7:08در ۲۵۰ سال گذشته زندگی کردند.
-
7:08 - 7:12مراسم ترحیم باید یک مرده واقعی داشته باشد.
-
7:12 - 7:14مرده یکی از بستگان ما است.
-
7:15 - 7:17در این زمانه، از این حرفا نیست،
-
7:17 - 7:21اما شما قطعا با حضور آنها میتوانید
چیزی یاد بگیرید. -
7:22 - 7:26هر انسانی که به او نزدیک شدید،
-
7:26 - 7:28کسانی که عاشقشان هستید یا متنفرید،
-
7:28 - 7:30یک پستاندار با بدن گرم.
-
7:30 - 7:35اما بدن یکمرده سرد که میشود
میتوان از آن مجسمه مرمری ساخت. -
7:35 - 7:37بعدها در زندگی،
-
7:37 - 7:40زمانی که برادر مردهام برنارد را
-
7:40 - 7:42در آغوشم گرفتم،
-
7:42 - 7:45بوسیدم و بغلش کردم،
-
7:45 - 7:47نخست باورم نمیشد
-
7:47 - 7:52به خودم گفتم این مانکن سفت و سخت
یک روزی انسان بوده. -
7:53 - 7:56این هم یکی دیگر از این تجلی وجودیت بود.
-
7:57 - 8:01در اینحین که شما بهمن گوش میکنید،
-
8:01 - 8:03خون در رگهای شما در جریان است.
-
8:03 - 8:05زمانی که این رگ بریده میشود،
-
8:05 - 8:07فشار خون از بین میرود،
-
8:07 - 8:09خون جاری میشود،
-
8:09 - 8:11گونههای شما فرو میرود،
-
8:11 - 8:13صورت شما سیاه میشود،
-
8:13 - 8:16انگشتان بدون خون شما روبه زردی میرود.
-
8:16 - 8:20یک انیمیشن شخصیت دهاتی،
-
8:20 - 8:22شبیه استارت روی ماشین شما،
-
8:22 - 8:24از دسترفته است.
-
8:24 - 8:27خب چه میشود.
-
8:27 - 8:28چهکار نباید انجام بدهیم،
-
8:28 - 8:31چهکاری بوده که نیاکان ما انجام ندادهاند،
-
8:31 - 8:33چیز عجیب غریب میگویند.
-
8:34 - 8:38مثل «پوستهای بر روی چیزی»
که فراموش میشود؟ -
8:38 - 8:40هرکسی که در این دنیا دوست دارید
-
8:42 - 8:44خارج از آن پوسته وجود ندارند
-
8:44 - 8:47و اگر آن نفر را دوست دارید،
-
8:47 - 8:52و چگونه این کسی که خیلی دوستش دارید
نباید به بدنش حرمت بگذارید؟ -
8:52 - 8:57رومانیها، کِلتها و یونانیها
به مردگانشان احترام میگذاشتند. -
8:57 - 9:01مثل یک نوزاد تازه به دنیا رسیده
هیچ مرده هرگز روی زمین نمیماند، -
9:01 - 9:04همیشه کسی هست که حواسش باشد
-
9:04 - 9:07تا زمانی که آن بدن را به خاک بسپارد.
-
9:08 - 9:10ناراحتی هم خوب است.
-
9:12 - 9:16ناله و فغان در دروازه تروی وجود ندارد.
-
9:16 - 9:20حتی آشیلی قاتل گریهکرد
-
9:20 - 9:23تا جایی که زرهش از گریه خیس بشود،
-
9:23 - 9:29در تشییع جنازهها زنان آشکارا
گریه و ناله کردند. -
9:29 - 9:32ابدان مرده ارزشمند هستند.
-
9:34 - 9:39همه باهم نیاکان ما مراسم ترحیم داشتند
-
9:39 - 9:42برای تسکین زخم غم از دسترفته،
-
9:42 - 9:44تسلا گرفتن کسانی که آزرده شدند،
-
9:44 - 9:46دفن ابدان
-
9:46 - 9:48و ادامه زندگی میدهند.
-
9:48 - 9:51به خودشان آزادی میدهند.
-
9:51 - 9:54و خوش هم میگذرانند،
-
9:54 - 9:59مهمانی و نوشیدن و رابطه جنسی
در ترحیمها داشتند. -
10:00 - 10:05مرگ -- اینجا یک ایدهی بزرگی است--
-
10:05 - 10:09یک جریانی که امروز و فردا بوده و هست.
-
10:09 - 10:12اکنون در ایرلند،
-
10:12 - 10:17افراد در این مراسمهای ترحیم شرکت میکنند،
-
10:17 - 10:20و شما ممکن است که خیلی دیده باشید،
-
10:20 - 10:24هزاران نفر مردگان زیادی دیدهاند.
-
10:25 - 10:29تشیع جنازه میتواند ناراحت کننده باشد.
-
10:29 - 10:34ارزش معنوی انتزاعی در مورد
مراسم ایرلندی وجود ندارد. -
10:35 - 10:36پیرزن در تابوت،
-
10:36 - 10:40یک بچه موقرمز کفن پیچیده شده
-
10:40 - 10:42یک انسان فوت کرده دیگر است.
-
10:42 - 10:44یکی دیگر از ما.
-
10:45 - 10:46کفن پیچی،
-
10:46 - 10:50در این مراسم مواجهه با جسد
-
10:50 - 10:53تشریفات مفصلی دارد.
-
10:53 - 10:56میبنید، درمراسمات--
-
10:56 - 10:59میفهمید که مرگ چهشکلیاست.
-
10:59 - 11:01مرگ این شکلیاست.
-
11:01 - 11:05میتوانید خود را به تابوت برسانید
لمسش کنید. -
11:05 - 11:10تشریفات به شما این اجازه را میدهد.
-
11:10 - 11:12خب برای مثال،
-
11:12 - 11:15مجوز غصه خوردن وجود دارد.
-
11:15 - 11:20عصبانیت... ترس...غم.. گریه.
-
11:20 - 11:24یک مقوله تغییر ناپذیر
-
11:24 - 11:27در یک مراسم مرگ عمومی.
-
11:27 - 11:31یک تایید همگانی از داغداری و از دستدادن.
-
11:31 - 11:35یک تنهایی پایدار فانی.
-
11:36 - 11:40مرگ ما نه مرگ من.
-
11:41 - 11:45مراسم تشیع یک مرده
-
11:45 - 11:51درس فناپذیری جد مادری ما بود.
-
11:51 - 11:54درس چطور «زندگی کردن و مردن»،
-
11:54 - 11:57با یک لیست دستور عملی مثل،
-
11:58 - 12:03فانی بودن در زندگی چیزی است
که هیچ وقت به تصمیم شما نخواهد بود. -
12:03 - 12:08چطور اینکه فکر کنید
ابدی هستید ایدهای احمقانه است. -
12:08 - 12:09چطور سوگ میتواند لذت بخش باشه،
-
12:09 - 12:14چگونه این غم میتواند
زخم فراق را التیام بدهد. -
12:15 - 12:19چگونه میتوانیم برترسمان چیره شویم.
-
12:19 - 12:21فکر خوبی است.. نه؟
-
12:21 - 12:22(همهمه در جمعیت)
-
12:22 - 12:24اما نمیدانم کسی فکر کند
-
12:24 - 12:26که این موضوع درآمریکای امروزی موثر باشد.
-
12:27 - 12:29من اصلا همسایههای بغلی را نمیشناسم،
-
12:30 - 12:31خانوادهها از هم جدا شدند،
-
12:31 - 12:35دیگر هیچکس از این مراسمات برگزار نمیکند.
-
12:36 - 12:37اما دوباره،
-
12:37 - 12:40شما شدیدا در اشتباه هستید.
-
12:40 - 12:42ما همه قدرت داریم
-
12:42 - 12:46تا خرد نیاکانمان را احیا کنیم.
-
12:46 - 12:48با فانی بودنمان مواجه بشویم،
-
12:48 - 12:51ما بعضی اوقات احساس ضعف میکنیم،
-
12:51 - 12:52مرگ ما را فرا میگیرد.
-
12:54 - 12:58تنها چیزی که نیاز دارید
این است که خودتان را دوباره کشف کنید. -
12:58 - 13:01اگر دوست دارید، کمی ایرلندی فکر کنید.
-
13:01 - 13:02(خنده)
-
13:02 - 13:06شاید شما خودتان را
-
13:06 - 13:08به عنوان بخشی از
یک جامعهی فانی پیدا نکردید. -
13:09 - 13:14با تلاش، دوباره وصل شدن کار سادهای است.
-
13:14 - 13:17نه بخاطر اینکه هم نوع دوستید،
-
13:17 - 13:20اما برای دلایلی کاملا خودخواهانه.
-
13:20 - 13:23یک درس مردن مجانی.
-
13:24 - 13:27از چه شخص دیگری غیر از
یک انسان مردهی دیگر انتظار دارید -
13:27 - 13:31یاد بدهد که چگونه بمیرید؟
-
13:32 - 13:35تنها کار غلبه برترس است،
-
13:35 - 13:38از ابزاری که در دست دارید استفاده کنید.
-
13:39 - 13:41مثل تلفن همراهتان.
-
13:41 - 13:45بنابراین هر موقع شنیدید
که کسی عزیزی را از دست داده، -
13:45 - 13:47صبر نکنید
-
13:47 - 13:49تلفن بزنید
-
13:49 - 13:54و به بستگان آن تسلیت بگویید،
-
13:54 - 13:56یا به ملاقات افراد بیمار
و در حال مرگ بروید -
13:56 - 13:59و در لحظه مرگ آنجا باشید،
-
13:59 - 14:02برای اینکه شاهد باشید.
-
14:02 - 14:06هیچچیز در این عالم نیست
-
14:06 - 14:10که از این عمیقتر
و بیشتر از این تاییدکننده زندگی باشد. -
14:10 - 14:12یا در تشیع جنازهها شرکت داشته باشید.
-
14:12 - 14:16حتی اگر آن مرده را خوب نشناسید.
-
14:17 - 14:21مطمئن هستم تا زمانی که نفس میکشید،
-
14:21 - 14:23به اندازه کافی آنها را میشناسید.
-
14:24 - 14:26خودتان را آزادانه وقف کنید.
-
14:26 - 14:30به خاطر همین قدمهای کوچک،
-
14:30 - 14:35شما به شناخت بهتر خودتان نزدیکتر میشوید
که شما فانی هستید. -
14:36 - 14:38مثل یک انسان،
-
14:38 - 14:39کسی که آسیبپذیراست
-
14:39 - 14:42مثل تمام زندگیهای پیرامون شما.
-
14:44 - 14:47مرگ مهم است چون زندگی مهم است،
-
14:47 - 14:50و هر دو غیر قابل دیدن هستند.
-
14:50 - 14:53نگران این نباشید که اول کار ناشی هستید.
-
14:53 - 14:56تمرین.. تمرین ... تمرین،
-
14:56 - 14:58تا زمانی که مثل سوار شدن به ماشین شود
-
14:58 - 15:03فقط میروید و به آن فکر نمیکنید.
-
15:03 - 15:07اگرچه مرگ خودتان تمام عمر
شما را مشغول خودش میکند -
15:07 - 15:09تا درست شود.
-
15:09 - 15:13بعد از اینکه از رفتن
به جنگهای خارجی، -
15:13 - 15:16و بلوغ جوانی انصراف دادم،
-
15:16 - 15:18یک شاعر حماسی شدم.
-
15:18 - 15:24و این شعر را در سوگ مادران جزیره نوشتم،
-
15:24 - 15:28کسانی که سالیان سال تزلزلی نداشته
-
15:28 - 15:31تا ابدان مرده را به آرامش برسانند.
-
15:31 - 15:33اسم این شعر این است؛ «من میتوانم بخوانم،»
-
15:33 - 15:35اگر میتوانستم بخوانم،
-
15:35 - 15:39سقوط شهر ایلیاس را نمیخواندم
-
15:39 - 15:41و شکوه از دسترفته
-
15:41 - 15:45یا خون خشکشده هکتور روی ماسه.
-
15:45 - 15:46نه.
-
15:46 - 15:49من آهنگ جزیرهای را میخوانم،
-
15:49 - 15:50دور از غرب،
-
15:50 - 15:56نجات یافته ازدریا، ول شده، یک قلعه سنگی،
-
15:56 - 15:59با دیوارهایی در اعماق اقیانوس.
-
15:59 - 16:02یک تروی دیگر، یک تروی ایرلندی.
-
16:02 - 16:05نزدیکتر به فرورفتن خورشید.
-
16:05 - 16:07غیر قابل فتح.
-
16:07 - 16:10اگر میتوانستید این آهنگ را بشنوید،
-
16:10 - 16:13با شور شوق بتوانید بشنوید
-
16:13 - 16:15به کااواینته
-
16:15 - 16:18زنان نوحه سرا... گریه کنان
-
16:18 - 16:20غمگین و دلشکسته،
-
16:20 - 16:23در یک همسرایی ابدی در مراسم،
-
16:23 - 16:28جایی که آخرین امید انسان
از نو شروع میشود. -
16:28 - 16:31آن موجود فانی به صورت بدن انسان درستشده
-
16:31 - 16:35بدون عشق زندگی نمیکند و تنها نمیمیرد،
-
16:37 - 16:39اگر میتوانستیم آهنگ بخوانیم،
-
16:39 - 16:42اگر میتوانستیم این آهنگ با هم بخوانیم،
-
16:42 - 16:44برادران و خواهران من،
-
16:44 - 16:49نباید خواندن این آهنگ را کنار بگذاریم.
-
16:51 - 16:52متشکرم.
-
16:52 - 16:56(تشویق)
- Title:
- ما چه درسی از مراسم ترحیم ایرلندیها میگیریم
- Speaker:
- کوین تولیس
- Description:
-
قرن هاست، مراسم تشییع جنازه درایرلند برای مردمان یک محفلی است برای تسکین خاطر بازماندگان و گردهمایی برای یادبود از مردگان. در این سخنرانی، کوین از انکار و ترس مرگ که در میان مردم جامعه یک شاخصه رو به گسترش است صحبت میکند. ایشان اذعان دارند که زندگی به این معنی است که باور کنیم فانی هستیم و راه حلی را ارائه میدهد برای ارتباط بیشتر با مرگ و افرادی که از دستشان دادهایم و آنان را دوستشان داشتیم.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:09
Masoud Motamedifar approved Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar accepted Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for What the Irish wake teaches us about living and dying |