1
00:00:07,660 --> 00:00:11,960
[Λίντα Μπένγκλις: "Το Κύμα του Κόσμου"]

2
00:00:12,860 --> 00:00:15,250
[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ]

3
00:00:18,980 --> 00:00:21,280
Νοιώθω ότι όλοι οι καλλιτέχνες βρίσκονται

4
00:00:21,280 --> 00:00:23,120
σε ένα είδος κατάστασης που

5
00:00:23,120 --> 00:00:26,200
αναπαράγει τις πρώιμες αναμνήσεις τους.

6
00:00:29,620 --> 00:00:31,150
Εγώ γεννήθηκα στη Λουιζιάνα--

7
00:00:31,150 --> 00:00:32,590
Λέικ Τσάρλς, Λουιζιάνα.

8
00:00:35,070 --> 00:00:36,970
Θυμάμαι ότι έπαιρνα λίγα ξύλα

9
00:00:36,970 --> 00:00:38,680
και λίγες βρυώδες μορφές

10
00:00:38,680 --> 00:00:40,880
και κάποιος μου είπε ότι μπορείς

11
00:00:40,880 --> 00:00:42,630
να φτιάξεις μια βάρκα με αυτόν τον τρόπο,

12
00:00:42,630 --> 00:00:44,890
με ένα φύλλο, ένα ξύλο και μια βρυώδη μορφή.

13
00:00:47,250 --> 00:00:51,280
Έτσι άρχισα να παίζω πολύ με ο,τι υπήρχε στο έδαφος--

14
00:00:51,280 --> 00:00:54,870
σκεπτόμενη απλώς τη φύση.

15
00:00:55,780 --> 00:00:58,960
Νομίζω πως όλα τα παιδιά το κάνουν.

16
00:01:00,240 --> 00:01:04,060
Αργότερα, θα ταξίδευα τους βάλτους σε μηχανοκίνητο σκάφος.

17
00:01:05,050 --> 00:01:08,570
Η Λουιζιάνα είχε μια ολόκληρη περιοχή πλωτών οδών

18
00:01:08,570 --> 00:01:10,610
που στη συνέχεια οδηγούν στον Κόλπο.

19
00:01:10,970 --> 00:01:13,630
Έτσι υπήρχαν όλα τα είδη καναλιών και πλωτών οδών,

20
00:01:13,630 --> 00:01:15,170
και τα ήξερα.

21
00:01:16,830 --> 00:01:19,860
Πράγματι προτιμούσα να είμαι στο νερό έτσι

22
00:01:19,860 --> 00:01:22,260
και να ανακαλύπτω όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα--

23
00:01:22,270 --> 00:01:25,340
βάρκες που είχαν βυθιστεί πριν πολλά χρόνια.

24
00:01:27,150 --> 00:01:30,670
[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΒΡΟΧΗΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΟΥΝ ΞΥΛΙΝΕΣ ΣΑΝΙΔΕΣ]

25
00:01:32,970 --> 00:01:35,030
[Κουίνς, Νέα Υόρκη]

26
00:01:43,700 --> 00:01:46,380
[ΗΧΟΣ ΧΤΥΠΟΥ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ]

27
00:01:46,380 --> 00:01:48,660
[Μπομπ Σπρινγκ, Χυτήριο Μοντέρνας Τέχνης]

28
00:01:49,320 --> 00:01:51,450
[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Αυτό είναι λίγο σαν να λέμε,

29
00:01:51,450 --> 00:01:53,110
"Καλωσόρισες πάλι, Λίντα."

30
00:01:54,120 --> 00:01:56,530
Η Λίντα έφτιαξε το μοντέλο για αυτό--

31
00:01:56,530 --> 00:01:57,740
αυτό το κομμάτι--

32
00:01:57,740 --> 00:01:58,920
σε αυτό το χώρο.

33
00:01:59,520 --> 00:02:02,680
[ΗΧΟΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ]

34
00:02:04,740 --> 00:02:06,640
[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ήμουν τόσο ευγνώμων.

35
00:02:06,760 --> 00:02:09,080
Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να έχει χαθεί στη θάλασσα,

36
00:02:09,080 --> 00:02:10,250
δεν ήξερα πού ήταν,

37
00:02:10,580 --> 00:02:13,450
και τότε το είδα να βρίσκεται διατηρημένο στη Λουιζιάνα.

38
00:02:14,520 --> 00:02:18,260
Τώρα, εκείνοι οι άνθρωποι που το ξέρουν και γνωρίζουν την ιστορία

39
00:02:18,260 --> 00:02:19,960
μπορούν να δουν το συντριβάνι!

40
00:02:22,180 --> 00:02:24,950
Ήταν ένας διαγωνισμός Παγκόσμιας Έκθεσης στη Νέα Ορλεάνη,

41
00:02:24,950 --> 00:02:27,600
ήταν η τελευταία Παγκόσμια Έκθεση το 1984.

42
00:02:28,200 --> 00:02:31,820
Έτσι εισήγαγα την ιδέα μου, που ήταν ένα κύμα.

43
00:02:32,650 --> 00:02:35,030
Πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον τα κύματα--

44
00:02:35,030 --> 00:02:38,610
όχι αυτά τα μεγάλα που βλέπεις στο Ακαπούλκο και τον Ειρηνικό,

45
00:02:38,610 --> 00:02:40,260
ξέρεις πού κυλούν και θα μπορούσαν...

46
00:02:40,720 --> 00:02:43,520
Αλλά είχα πάντα ενδιαφέρον για εκείνα τα μικρά κύματα του Κόλπου

47
00:02:43,520 --> 00:02:45,570
γιατί αυτό είναι το πρώτο που είδα.

48
00:02:47,170 --> 00:02:49,510
Νομίζω ότι ήταν ίσως στη δεκαετία του εβδομήντα,

49
00:02:49,510 --> 00:02:51,530
που είχα την ιδέα να φτιάχνω συντριβάνια.

50
00:02:51,800 --> 00:02:54,720
Επειδή πραγματικά, αυτό που έκανα με την ουρεθάνη

51
00:02:55,130 --> 00:02:57,810
Ήταν ένα παγωμένο είδος υγρής μορφής,

52
00:02:58,080 --> 00:03:02,940
και σκέφτηκα ότι αυτή η υγρή μορφή θα μπορούσε τόσο όμορφα να επεκταθεί με νερό.

53
00:03:05,680 --> 00:03:08,960
Είχα κάνει κύματα από τον τοίχο.

54
00:03:08,960 --> 00:03:11,690
Γι'αυτό, ήθελα να κάνω ένα ανεξάρτητο.

55
00:03:16,280 --> 00:03:21,160
Έκανα αυτό το δεκαεπτά και μισό πόδι είδος γέφυρας σε μπρούντζο

56
00:03:21,160 --> 00:03:27,480
από την ιδέα αυτής της υγρής μπρούντζινης ομπρέλας και να έχει νερό.

57
00:03:28,640 --> 00:03:32,750
[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Και κατασκεύασε το μοντέλο για αυτό από αφρό.

58
00:03:32,900 --> 00:03:36,300
[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Αναλογίας ένας-προς-έναν, πυκνότητας έξι-λιβρών αφρός πολυουρεθάνης.

59
00:03:37,370 --> 00:03:40,010
Χρησιμοποιούσα μια δομή σύρματος από κάτω,

60
00:03:40,010 --> 00:03:42,990
και σε αυτή την περίπτωση, είχα την ιδέα του μετεωρολογικού μπαλονιού.

61
00:03:43,900 --> 00:03:48,020
[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Έτσι εδώ από κάτω είχε το πρωτότυπο σχήμα αυτού

62
00:03:48,020 --> 00:03:50,360
και ύστερα καλυμμένο με πλαστικό.

63
00:03:50,650 --> 00:03:52,650
Και τότε άρχισε να εφαρμόζει τον αφρό

64
00:03:52,650 --> 00:03:54,530
αφήνοντάς τον να τρέξει.

65
00:03:55,530 --> 00:03:57,950
Και ολόκληρο το δωμάτιο έπρεπε όλο να σφραγιστεί,

66
00:03:57,950 --> 00:03:59,270
και αυτή ήταν μέσα σε...

67
00:03:59,710 --> 00:04:02,820
λοιπόν, σήμερα θα το αποκαλούσατε σχεδόν ως μια διαστημική στολή,

68
00:04:03,420 --> 00:04:06,530
γιατί οι αναθυμιάσεις από αυτό ήταν λίγο τοξικές.

69
00:04:07,350 --> 00:04:10,160
Και έτσι έπρεπε να φέρουμε μέσα φρέσκο αέρα από έξω--

70
00:04:10,160 --> 00:04:12,880
πήγε μέσα από ένα σωλήνα μέσα στη μικρή στολή της.

71
00:04:14,210 --> 00:04:15,980
Αφού τελείωσε με το μοντέλο,

72
00:04:15,980 --> 00:04:17,830
κάναμε τα καλούπια σε αυτό.

73
00:04:19,280 --> 00:04:21,260
Και κάναμε την χύτευση.

74
00:04:24,860 --> 00:04:27,510
Στο εσωτερικό είναι μια διάταξη σωληνώσεων,

75
00:04:27,510 --> 00:04:30,030
θαλάμων νερού, και οτιδήποτε άλλων.

76
00:04:34,240 --> 00:04:36,580
Και είναι πολύ ωραίο να το έχουμε ξανά.

77
00:04:36,610 --> 00:04:38,390
Και θα το φροντίσουμε γι' αυτήν,

78
00:04:38,390 --> 00:04:39,580
και οτιδήποτε άλλο.

79
00:04:43,060 --> 00:04:46,010
[ΤΖΕΦΡΕΪ ΣΠΡΙΝΓΚ] Εννοώ, αυτό το κομμάτι βρισκόταν σε αποθηκευτικό χώρο

80
00:04:46,010 --> 00:04:47,990
για χρόνια μετά την Παγκόσμια Έκθεση,

81
00:04:47,990 --> 00:04:49,430
έτσι παλαίωσε.

82
00:04:49,430 --> 00:04:50,760
[Τζέφρεϊ Σπρίνγκ, Χυτήριο Μοντέρνας Τέχνης]

83
00:04:51,110 --> 00:04:54,160
Η επιφάνεια χρειάζεται να αποκατασταθεί-- ή να επαναχρωματιστεί--

84
00:04:54,160 --> 00:04:56,000
για την ικανοποίησή της.

85
00:04:57,300 --> 00:05:00,840
Εφ 'όσον το νερό λειτουργεί σωστά, αυτό είναι που πραγματικά έχει απομείνει.

86
00:05:01,900 --> 00:05:03,840
--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Εντάξει, οπότε καμία κατεργασία, σωστά;

87
00:05:03,840 --> 00:05:04,510
--Τίποτα;

88
00:05:04,630 --> 00:05:05,800
--[ΑΝΔΡΑΣ] Απλώς κόψαμε τις πύλες...

89
00:05:05,870 --> 00:05:06,400
--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ναι, ναι...

90
00:05:06,460 --> 00:05:08,190
--[ΑΝΔΡΑΣ] ...και δώσαμε ένα τελείωμα στην επιφάνεια.

91
00:05:08,510 --> 00:05:11,820
--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ωραία. Εντάξει, ας ρίξουμε το νερό.

92
00:05:13,010 --> 00:05:16,000
[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΠΙΤΣΙΛΙΣΜΑ ΝΕΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ]

93
00:05:16,930 --> 00:05:20,490
[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη να διαπιστώνω ότι ήταν ακόμη σε υπόσταση.

94
00:05:22,420 --> 00:05:23,210
[Κένερ, Λουιζιάνα]

95
00:05:23,270 --> 00:05:26,960
Ήταν σε ένα σωρό από πράγματα έξω στην ύπαιθρο,

96
00:05:26,960 --> 00:05:28,490
και ξεχασμένο--

97
00:05:28,490 --> 00:05:29,890
εντελώς ξεχασμένο.

98
00:05:31,310 --> 00:05:35,240
Είχα σκεφτεί ότι ο τυφώνας μπορεί να το έχει παρασύρει

99
00:05:35,240 --> 00:05:36,980
και είχε αγκιστρωθεί κάπου.

100
00:05:38,420 --> 00:05:41,990
[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΠΙΤΣΙΛΙΣΜΑ ΝΕΡΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ]

101
00:05:44,790 --> 00:05:46,590
[Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα]

102
00:05:47,130 --> 00:05:52,030
[Στην ετικέτα: Λίντα Μπένγκλις. Αμερικανή, γεννηθείσα το 1941.
"Το Κύμα του Κόσμου", 1983-1984. Μπρούντζος.
Με τη μορφή δανείου από την πόλη Κένερ...]

103
00:05:52,080 --> 00:05:55,050
Σκέφτομαι τη δουλειά μου ως πολύ κλασική.

104
00:05:55,050 --> 00:05:58,780
Ουσιαστικά, νομίζω ότι επαναλαμβάνω τις ιδέες της φύσης,

105
00:05:58,780 --> 00:06:02,130
και τις επεξεργάζομαι και τις ερμηνεύω.

106
00:06:04,200 --> 00:06:07,620
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που μαθαίνουμε να κάνουμε

107
00:06:07,620 --> 00:06:09,930
είναι να καταστέλλουμε τα ερεθίσματά μας

108
00:06:09,930 --> 00:06:12,470
ή τα συναισθήματά μας για το τι βλέπουμε

109
00:06:12,470 --> 00:06:14,430
και εμείς το ονομάζουμε "γεύση".

110
00:06:16,140 --> 00:06:18,940
Ποιος είναι ο τρόπος που βλέπουμε;

111
00:06:18,940 --> 00:06:22,720
Σε τι ανταποκρινόμαστε χωρίς τη δημιουργία μιας γεύσης

112
00:06:22,720 --> 00:06:25,250
που είναι αρεστό σε όλους;

113
00:06:26,710 --> 00:06:29,690
Δεν προσπαθώ να ικανοποιήσω κανέναν.

114
00:06:30,940 --> 00:06:33,630
Πραγματικά κάνω πράγματα γιατί είμαι περίεργη--

115
00:06:33,630 --> 00:06:34,850
αυτός είναι ο λόγος.

116
00:06:34,950 --> 00:06:36,560
Δεν σκέπτομαι τα θεάματα,

117
00:06:36,560 --> 00:06:38,440
δεν σκέπτομαι οτιδήποτε άλλο εκτός από,

118
00:06:38,951 --> 00:06:42,631
"Είναι συναρπαστικό για μένα να αισθάνομαι τον ίδιο ενθουσιασμό"

119
00:06:42,631 --> 00:06:44,281
"που ένιωσα ως παιδί."