1
00:00:10,770 --> 00:00:12,370
Πριν απο μερικά καλοκαίρια,

2
00:00:12,370 --> 00:00:15,650
έφτιαχνα αυτόν τον πίνακα
που λέγεται «Παράδεισος».

3
00:00:15,660 --> 00:00:17,740
Ήταν ένας ελέυθερα-ζωγραφισμένος,

4
00:00:17,740 --> 00:00:20,520
μη-αντικειμενικός, πινακας χειρονομίας.

5
00:00:20,550 --> 00:00:25,740
Πιστεύω ότι είναι η μεταμοντέρνα εκδοχή
του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.

6
00:00:25,842 --> 00:00:30,180
Και διαβάζω τη βιογραφία του ντε Κούνινγκ,

7
00:00:30,180 --> 00:00:33,960
για το πώς ο φτωχός ντε Κούνινγκ
καθόταν σε μια καρέκλα για χρόνια,

8
00:00:33,960 --> 00:00:36,470
προσπαθώντας να τελειοποιήσει έναν πίνακα.

9
00:00:36,470 --> 00:00:39,620
Και ζωγραφίζω τον ψεύτικο
αφηρημένο μου εξπρεσιονιστικό πίνακα,

10
00:00:39,620 --> 00:00:41,410
κάνοντας ακριβώς το ίδιο πράγμα:

11
00:00:41,410 --> 00:00:42,750
Να το κοιτάζω,

12
00:00:42,750 --> 00:00:45,480
να φευγω, να το πασπατέυω λιγάκι.

13
00:00:45,480 --> 00:00:47,440
Να κάθομαι κάτω,

14
00:00:47,440 --> 00:00:48,680
Και σκέφτομαι:

15
00:00:48,680 --> 00:00:50,750
«Βρες κάποιο ενδιαφέρον, ντε Κούνινγκ!»

16
00:00:50,750 --> 00:00:51,750
Και μετά σκέφτομαι:

17
00:00:51,750 --> 00:00:54,600
«Θεέ μου, είναι όντως δύκσολο!»

18
00:00:54,600 --> 00:00:56,580
Και τότε σταμάτησα.

19
00:00:56,580 --> 00:00:57,950
(Γέλιο)

20
00:00:58,560 --> 00:01:00,700
Όταν ξεκίνησα να ζωγραφίζω,

21
00:01:00,700 --> 00:01:03,430
η ζωγραφική μου έβγαινε απο την γλυπτική,

22
00:01:03,430 --> 00:01:07,640
και χρησιμοποιούσα ακρυλικά
λες και ήταν υλικά γλυπτικής.

23
00:01:08,780 --> 00:01:10,940
Ζωγράφιζα μονάχα κάθετα

24
00:01:10,940 --> 00:01:14,020
και μετά μονάχα οριζόντια,

25
00:01:15,480 --> 00:01:17,700
γεμίζοντας τις πινελιές,

26
00:01:17,700 --> 00:01:19,260
χωρίς να τις λειαίνω,

27
00:01:19,260 --> 00:01:23,167
απλώς προσπαθούσα
να μη γίνει καθόλου εξπρεσιονιστικό.

28
00:01:23,320 --> 00:01:24,880
Τότε, κάποια στιγμή

29
00:01:24,880 --> 00:01:28,740
χρησιμοποίησα την χαρτοταινία μου
και ζωγράφισα σε όλη την επιφάνεια,

30
00:01:28,740 --> 00:01:32,620
έτσι δημιούργησα σκληρές γωνίες
και μία αίσθηση χειρονομίας,

31
00:01:32,620 --> 00:01:34,760
τα οποία συνυπήρχαν ταυτόχρονα.

32
00:01:34,760 --> 00:01:36,860
Αυτό ήταν μια τεράστια καινοτομία.

33
00:01:40,140 --> 00:01:42,200
Τα έχεις και τα δύο μαζί,

34
00:01:42,270 --> 00:01:45,670
δηλαδή ο Άλμπερς και ο Ντε Κούνινγκ
είναι στον ίδιο πίνακα.