-
Ik heet Duperval Tina.
-
Ik ben nog maar 20 jaar.
-
Ik ben geen verpleegster of arts...
-
Maar toen Handicap International naar hier kwam...
-
...heeft iemand me bij zich geroepen.
-
-
"Ze hebben mensen nodig", zei die.
-
"Ze geven opleidingen om hulpkinesist te worden"
-
Dan heb ik gezegd: "Graag, geef hen mijn naam."
-
En zo ben ik begonnen.
-
Ik wil goed zorg dragen voor de patiënten...
-
...vooral omdat we allemaal Haïtianen zijn.
-
De patiënten zijn mijn broers en mijn zussen die door de aardbeving zijn getroffen.
-
Na de aardbeving...
-
...heb ik dankzij Handicap International
-
ontdekt wat kinesitherapie is.
-
Zamor heeft op 6 maart een ongeval gehad.
-
Hij is naar het ziekenhuis gekomen.
-
Hij heeft een schouderbreuk opgelopen en we hebben hem geholpen met externe fixatie.
-
Maar hij heeft nog dikwijls erg veel pijn.
-
In zijn arm heeft hij twee kogels gehad.
-
Vlakbij een zenuw.
-
Daardoor kan hij zijn pols niet goed meer bewegen.
-
Zamor is mijn vriend, maar hij verstopt zich de hele tijd!
-
Hij wil geen therapie!
-
Af en toe gaat hij naar "Champ-de-Mars".
-
Zo heet een deeltje van de binnenplaats.
-
Dan blijft hij daar om domino te spelen...
-
Ik ben hem al altijd gaan zoeken.
-
Maar hij wil soms niet meekomen.
-
Dan zegt hij: "Tina, ik heb pijn...
-
...ik kom morgen wel."
-
En dan zeg ik: "Zamor, vandaag!"
-
"Het zal niet lang duren, maar vandaag kom je."
-
Als hij elke dag therapie krijgt...
-
...dan zal hij waarschijnlijk beter worden.
-
En hij zegt zelf
-
dat het al beter gaat om te bewegen.
-
Voordien kon Zamor zelfs dit niet doen.
-
Maar nu lukt dat wel.
-
Dat bewijst dus dat hij dankzij therapie
-
zijn pols en zijn vingers weer zal kunnen bewegen.
-
En hij weet hoe belangrijk dat is.
