Geef social media op | Cal Newport | TEDxTysons

'Diepgaande inzet' zorgt ervoor dat je beter wordt in wat je doet. Je bereikt meer in minder tijd en ervaart de voldoening die gepaard gaat met het beheersen van een vaardigheid.

Cal Newport is universitair hoofddocent computerwetenschappen aan de Universiteit van Georgetown. Behalve dat hij de theoretische fundamenten van onze digitale eeuw bestudeert, schrijft Newport ook over de impact van deze technologieën op de wereld van het werk. In zijn recentste boek, 'Deep Work', betoogt Newport dat focus het nieuwe IQ is in het moderne werkveld en dat het vermogen om je te concentreren zonder afgeleid te raken, steeds waardevoller wordt. Eerder schreef hij 'So Good They Can't Ignore You', een boek dat de oeroude overtuiging dat je steeds voor je passie moet gaan ontkracht, en drie populaire boeken met ongebruikelijke adviezen voor studenten.

Deze talk werd gehouden op een TEDx-evenement, in de stijl van de TED-conferenties, maar onafhankelijk georganiseerd door een lokaal team. Meer informatie hierover op http://ted.com/tedx.

Je realiseert je waarschijnlijk niet

dat je momenteel
eigenlijk naar iets zeldzaams kijkt.

Ik ben namelijk een millennial,
informaticus en auteur

die op een TEDx-podium staat

maar die nog nooit een
socialmedia-account heeft gehad.

De reden hierachter
is eigenlijk vrij willekeurig.

Ik hoorde voor het eerst over social media
toen ik in mijn tweede studiejaar zat

en Facebook zijn intrede deed
op onze campus.

De eerste internetzeepbel
was toen net geknapt,

waardoor ik mijn start-up moest opheffen.

En onverwacht was daar
ene Mark van Harvard,

met zijn product 'Facebook'
waarover iedereen enthousiast was.

In een vlaag van kinderachtige,
beroepsmatige jaloezie zei ik:

"Ik ga dit ding niet gebruiken.

Ik help het bedrijf van deze jongen
koste wat kost niet."

Niet veel later merkte ik
dat al mijn kennissen er dol op waren.

En vanuit de helderheid die kan ontstaan

als je enige objectiviteit
en perspectief bewaart,

realiseerde ik me
dat het ietwat gevaarlijk leek.

Dus ik meldde me nooit aan

en heb daarna nooit
een socialmedia-account gehad.

Ik ben hier om twee redenen;
ik wil twee boodschappen meegeven.

De eerste boodschap is deze:

hoewel ik nooit een account
op social media heb gehad,

gaat het goed met me --

maak je geen zorgen.

Het blijkt dat ik nog steeds vrienden heb.

Ik weet wat er in de wereld gaande is.

Als informaticus werk ik nog steeds samen
met mensen over de hele wereld.

Ik kom nog steeds bij toeval
in aanraking met interessante ideeën.

En ik heb zelden het idee
dat ik entertainmentmogelijkheden mis.

Maar ik zou zelfs meer durven te zeggen:

het gaat niet alleen goed met me
zo zonder social media;

ik geloof dat ik juist beter af ben.

Ik geloof dat ik vrolijker ben,

dat mijn leven beter houdbaar is

en dat ik beroepsmatig succesvoller ben,

doordat ik geen social media gebruik.

Dus de tweede reden waarom ik hier ben,

is dat ik jullie wil overhalen
om hetzelfde te gaan geloven.

We zullen zien of ik
jullie ervan kan overtuigen

dat jullie beter af zouden zijn
als jullie social media opgaven.

Dus als het thema van dit TEDx-event
'Future Tense' is,

geldt dit waarschijnlijk
als mijn toekomstbeeld,

één waarin minder mensen
social media gebruiken.

Zo'n bewering zal ik moeten onderbouwen.

Ik heb me daarom voorgenomen

om de drie bezwaren te nemen
die ik het vaakst hoor

wanneer ik mensen aanraad
om met social media te stoppen,

en elk van deze bezwaren
hier te ontzenuwen

en te zien of ik wellicht
wat meer realiteit kan inbrengen.

Dit is het eerste veelgehoorde bezwaar.

Dat is geen heremiet,

dat is volgens mij een
hipster-webdesigner van 8th Street.

Hipsters en heremieten
zijn soms lastig uit elkaar te houden.

Het eerste bezwaar luidt als volgt:

"Cal, social media zijn
een fundamentele technologie

van de 21e eeuw.

Social media afwijzen
zou een vorm van extreem luddisme zijn --

alsof je per paard forenst
of een telefoon met kiesschijf gebruikt.

Dat is te gedurfd voor mij."

Mijn antwoord op dat bezwaar luidt:

"Ik acht dat onzin."

Social media zijn geen
fundamentele technologie.

Ze gebruiken fundamentele technieken,

maar ze zijn beter als volgt te bekijken:

ze zijn een product ter vermaak.

Technoloog Jaron Lanier stelt

dat deze bedrijven
glimmende traktaties bieden

in ruil voor minuten van je aandacht
en stukjes persoonlijke informatie

die vervolgens gebundeld
en verkocht kunnen worden.

Geen gebruik maken van social media
is dus geen kwestie van durf;

je wisselt gewoon
vormen van vermaak tegen elkaar.

Het is niet anders dan wanneer je zegt:

"Ik vind kranten maar niks;
geef mij maar tijdschriften",

of "Ik verkies de commerciële omroep
boven de publieke omroep."

Het is geen enorm
politiek of sociaal standpunt

als je dit product niet gebruikt.

Ik gebruik hier niet toevallig
een plaatje van een fruitautomaat,

want op de keper beschouwd,
zijn het niet gewoon bronnen van vermaak,

maar het zijn ongure bronnen van vermaak.

We weten dat grote socialmediabedrijven
aandachtsdeskundigen inhuren

die tactieken toepassen
zoals men dat in casino's doet

om deze producten
zo verslavend mogelijk te maken.

Het opzet van het product
is dat je het dwangmatig gebruikt,

omdat ze zo maximaal kunnen verdienen
aan je tijd en data.

Het is dus geen fundamentele techniek,
maar een zoveelste bron van vermaak --

en op de keper beschouwd een nare variant.

Dit is het tweede veelgehoorde bezwaar
als ik adviseer social media op te geven;

deze luidt als volgt:

"Cal, ik kan social media niet opgeven,

want ze zijn van wezenlijk belang
in de 21e-eeuwse economie.

Zonder goed onderhouden socialmediaprofiel
weten mensen niet wie ik ben,

weten mensen me niet te vinden,

zullen kansen mij ontgaan

en zal ik in feite
uit de economie verdwijnen."

Mijn reactie daarop luidt wederom:

"Dit bezwaar is eveneens nonsens."

Ik schreef onlangs dit boek,

dat op basis van diverse bronnen
tracht aan te tonen dat --

in een competitieve 21e-eeuwse economie --

de markt vooral waarde hecht
aan ongewone en waardevolle producten.

Als je product ongewoon en waardevol is,
zal de markt dat waarderen.

Hetgeen de markt in de regel afwijst,

zijn banale vaardigheden
die weinig opbrengen.

Social media kunnen gebruiken
is het toppunt van een banale vaardigheid

die niet meteen iets oplevert;

het is iets wat iedere zestienjarige
met een smartphone kan.

En dus zal de markt weinig waarde
aan deze vaardigheden hechten.

Ze beloont daarentegen
de diepgaande, geconcentreerde inzet

die noodzakelijk is
voor het opbouwen van vaardigheden

waarmee men iets kan voortbrengen --

zoals een ambachtsman --

wat uitzonderlijk en waardevol is.

Met andere woorden:

kun je een verfijnd algoritme schrijven,

of een juridisch pleidooi
dat een rechtszaak kan beïnvloeden,

of een proza van duizend woorden
dat de lezer tot aan het einde vasthoudt,

kun je op een hoop ambigue data
statistiek toepassen

en met de inzichten
de bedrijfsstrategie verbeteren --

beschik je over dergelijke vaardigheden
die diepgaande inzet vereisen

en die ongewoon en waardevol zijn,

dan zullen mensen je vinden.

Je kunt zelf de basis leggen
voor een succesvol professioneel leven,

ongeacht het aantal
Instagram-volgers dat je hebt.

Dit is het derde veelgehoorde bezwaar

als ik mensen adviseer
social media op te geven --

op een zekere manier
acht ik deze het belangrijkst;

dit bezwaar luidt als volgt:

"Cal, misschien heb je gelijk.

Misschien is het
geen fundamentele technologie.

Misschien zijn social media
niet essentieel voor mijn beroepsleven.

Maar zal ik eens wat zeggen:

het is onschuldig en ik vind het leuk --

Twitter is leuk.

Ik zit er niet zo veel op.

Ik ben een [early] adopter,
ik wil het uitproberen ...

Misschien mis ik iets
als ik ze niet gebruik.

Wat is het probleem?"

Ik kijk wederom om en zeg:

"Dit bezwaar is eveneens onzin."

In dit geval gaat het bezwaar voorbij
aan een belangrijke werkelijkheid,

één waarover we meer moeten spreken:

dat social media diverse bewezen gevaren
met zich meebrengen.

We moeten deze gevaren direct confronteren
als we proberen te besluiten

of we deze technologie
al dan niet moeten omarmen

en in ons leven moeten opnemen.

We weten dat een van de gevaren
van deze technologie

te maken heeft
met je professionele succes.

Ik heb net betoogd

dat het vermogen om sterk te focussen,

buitengewone producten te maken

en marktrelevante
vaardigheden uit te bouwen

er in onze economie toe doen.

Maar direct daarvoor betoogde ik

dat social media ontworpen zijn
om verslavend te werken.

Deze producten zijn ontworpen
met als gewenste opzet

dat jij je aandacht gedurende de dag
zo veel mogelijk fragmenteert.

Een groeiend aantal studies toont aan

dat wanneer je gedurende de dag

je aandacht regelmatig fragmenteert --

het gros van je tijd
je aandacht verdeelt --

om even snel iets te controleren,

gewoon even op Instagram te kijken,

dat dit je concentratievermogen
permanent kan reduceren.

Je reduceert dus mogelijk het vermogen
om de diepgaande inzet te tonen,

die steeds noodzakelijker wordt geacht

in onze competitieve economie.

Social media zijn dus niet onschuldig,
maar kunnen een negatieve invloed hebben

op je vermogen om te functioneren
binnen de economie.

Ik ben hierover voornamelijk bezorgd
voor de jongere generatie,

die deze technologie het meest gebruikt.

Als je je concentratievermogen verliest,

verlies je meer en meer
je relevantie voor de economie.

Er zijn ook psychologische nadelen
van social media gedocumenteerd

die we ter sprake moeten stellen.

We weten door de studies
dat hoe meer je social media gebruikt,

des te waarschijnlijker het is
dat je je eenzaam of geïsoleerd voelt.

We weten dat de constante blootstelling

aan de door vrienden met zorg beheerde,
positieve weergave van hun leven

ervoor kan zorgen dat je je
onaangepast en depressief voelt.

Ik denk dat we in de toekomst
meer gaan horen

over de fundamentele mismatch
tussen de manier waarop ons brein werkt

en dit gedrag,

waarbij je je blootstelt aan stimuli
met periodieke beloningen

op elk moment van de dag.

Een paar uurtjes op een gokkast spelen
is tot daaraan toe.

Maar als je er één bij je draagt

en er van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat op speelt;

dat kunnen onze hersenen niet aan.

En er zijn aanwijzingen
dat het cognitieve gevolgen heeft,

waaronder een soort
pervasief gevoel van angst.

De kanarie in de kolenmijn
is in dit geval de universiteitscampus.

Als je universiteitspsychologen spreekt,
zullen ze je vertellen

dat sinds steeds meer studenten
smartphones en social media gebruiken,

het aantal angstgerelateerde stoornissen
op universiteiten explosief is toegenomen.

Dat is dus de kanarie in de kolenmijn.

Door dit soort gedrag
kun je je beroerd gaan voelen.

Er zit dus een kostprijs aan social media;

als je overweegt ze te gebruiken,
kun je ze niet gewoon onschuldig noemen --

je moet een significant positief
en helder voordeel zien te vinden

dat tegen de potentiële,
allesbehalve triviale gevaren opweegt.

Mensen vragen vaak:

"Oké, maar hoe is het
om zonder social media te leven?"

Het kan ietwat eng zijn
om daaraan te denken.

Volgens mensen die dit proces doorliepen,
kunnen de eerste weken zwaar zijn --

het is als een waar ontwenningsproces.

De eerste twee weken
kunnen oncomfortabel zijn:

je voelt je angstig en incompleet.

Maar daarna went het.

En een leven zonder social media
kan eigenlijk best positief zijn.

Ik kan twee ervaringen
vanuit de socialmedialoze wereld delen.

Ten eerste kan het vrij productief zijn.

Ik ben universitair hoofddocent
bij een onderzoeksinstituut,

heb boeken geschreven

en werk doordeweeks zelden tot na 17 uur.

Dit lukt me onder andere,
omdat is gebleken

dat als je je aandacht
met respect behandelt --

hem dus niet fragmenteert,
maar als één geheel houdt

en je je concentratie bewaart --

je bergen werk kunt verzetten,
heel geconcentreerd.

Focus kan tijd opleveren.

Je kunt verrassend veel
op een werkdag doen,

als je je op iedere taak
intensief kunt focussen.

Daarnaast kan ik melden
dat een leven zonder social media

buiten het werk om rustgevend kan zijn.

Ik grap weleens

dat het leven als boer in de jaren 30
me prima zou bevallen:

ik lees de krant als de zon opkomt,

ik volg honkbal via de radio,

ik zit serieus waar in een leren stoel

en lees boeken met harde kaft
als mijn kinderen 's avonds naar bed zijn.

Het klinkt ouderwets,
maar ze waren hun tijd ver vooruit.

Het is een herstellende en vredige manier
om je tijd buiten het werk om te besteden.

Je ervaart niet steeds
het gedruis van stimuli

of de angstgevoelens
die ermee gepaard gaan.

Dus het leven zonder social media
is zo slecht nog niet.

Je ziet dus waarom ik vind
dat meer mensen --

niet per se iedereen,
wel meer mensen dan nu het geval is --

social media zouden moeten afwijzen.

Dat is omdat we ten eerste
kunnen weerleggen

dat het een vitale technologie betreft.

Onzin, het zijn gokkasten op je telefoon.

We kunnen weerleggen
dat ze nodig zijn om een baan te vinden.

Onzin, wat een tiener
met een smartphone ook kan,

gaat de markt niet belonen.

En daarna benadrukte ik
dat er serieuze risico's aan kleven.

Het is niet onschuldig;

je zou er serieus profijt
van moeten hebben

alvorens deze uitruil te accepteren.

En ten slotte merkte ik op

dat er aan een leven zonder social media
serieuze voordelen zitten.

Ik hoop dan ook dat jullie
dezelfde afweging gaan maken;

dat jullie op z'n minst rekening houden
met het geschetste beeld --

dat veel mensen beter af zouden zijn
als ze deze technologie niet gebruikten.

Sommigen zullen me misschien tegenspreken
en scherpe doch correcte kritiek uiten.

Vanzelfsprekend sta ik open
voor negatieve feedback.

Ik verzoek jullie echter
jullie opmerkingen op Twitter te zetten.

Dankjewel.

(Applaus)