-
"Jestem Eric i mam wadę wzroku
zwaną chorobą Stargardta,
-
jest to zwyrodnienie plamki żółtej,
które wpływa na centrum widzenia
-
i sprawia, że czytanie jest bardzo trudne,
szczególnie małej czcionki i szczegółów.
-
Dlatego używam obrzeży oczu,
aby widzieć więcej w pobliżu.
-
[Przybliżanie tekstu włączone]
-
Główną technologią wspomagającą,
której używam na komputerze
-
jest "ZoomText".
-
Jest to powiększacz ekranu,
który pomaga mi
-
dostosować wielkość wszystkiego
na ekranie do moich potrzeb
-
w zależności od tego, co czytam.
-
ZoomText posiada też wbudowaną
funkcję czytnika ekranu,
-
której mogę użyć aby
odczytać dokumenty
-
ponieważ moje oczy
szybko się męczą.
-
Używam monitora TV,
którego trzymam na swoim biurku,
-
ponieważ pozwala mi
widzieć tablicę
-
i to, co jest na niej wyświetlane
przez nauczyciela.
-
Cześć, jestem Mike.
-
Moja choroba polega na
zaburzeniu wzroku.
-
Widzę wszystko, co bliskie,
ale z daleka wszystko jest zamazane.
-
Używam wiele różnych technologii
-
w moim codziennym życiu.
-
Mój smartfon genialnie
pomaga w tym, co muszę zrobić.
-
Ma wiele różnych aplikacji,
-
które pomogą mi w codziennym życiu.
-
Używam "Voice Dream Reader"
- apki wejściowej,
-
która pozwala na poruszanie się
po różnych typach mediów
-
i odczytanie ich dla mnie na głos.
-
[Liceum, Liceum wtorek, 19 czerwca 2016,
piąta-zero po południu.]
-
To właśnie mówi to oznaczenie.
-
Skanowanie jest niezwykle ważne
dla kogoś z zaburzeniem wzroku,
-
ponieważ ogólnie w świecie
istnieje wiele drukowanych materiałów,
-
które nie są przystosowane do
osób z zaburzeniem wzroku,
-
ani do osób ślepych.
-
Cześć.
-
Mam na imię Jessie
-
I jestem studentką czwartego roku
na Uniwersytecie Washington,
-
specjalizującą się w informatyce
oraz w odmienności.
-
Określam się jako głucha.
-
Jeśli chodzi o technologie wspomagające,
używam implantu ślimakowego,
-
który jest moim osobistym urządzeniem,
którego potrzebuję, aby słyszeć.
-
Często używam systemu FM,
który daję mojemu wykładowcy
-
żebym mogła słyszeć go lepiej
bezpośrednio przez mój implant ślimakowy.
-
Jest jak mikrofon.
-
Inne udogodnienie, które
używam niemal codziennie,
-
nazywa się CART, C-A-R-T,
-
co oznacza "Communication Access Realtime"
-
Jest to urządzenie, które zapewnia
wytworzenie napisów w czasie rzeczywistym,
-
które mogę czytać jako
transkrypcję na ekranie
-
podczas gdy wykładowca
mówi w tym samym czasie.
-
Nazywam się Takashi
-
i mam zaburzenie zwane
retinoschisis,
-
które wpływa na
moje siatkówki.
-
Głównie używam kamery
w moim telefonie,
-
żeby robić zdjęcia tablicy,
zadań i tak dalej
-
a potem powiększyć
na tyle, na ile się da.
-
Nie używam czytników ekranu
zbyt często, ale lubię je
-
tak jak ZooomText na moim laptopie.
-
Smartfony są niesamowitym narzędziem.
-
Jestem tak bardzo szczęśliwy, że
urodziłem się w dobie smartfonów,
-
ponieważ po prostu nie mogę
sobie wyobrazić chodzenia do szkoły
-
a nawet życia własnym życiem
bez smartfona.
-
Jestem całkowicie głucha.
-
Dorastałam z dwoma aparatami słuchowymi,
a w tamtym roku w wieku 17 lat
-
dostałam implant ślimakowy
w moim prawym uchu,
-
ponieważ nic przez nie nie słyszałam.
-
W szkole korzystam z usług tłumacza,
interpretora języka migowego
-
i mam też możliwość dostępu
do osoby robiącej notatki
-
na każdym kursie, jeśli o to poproszę.
-
Kiedy na lekcji jest puszczony
filmik albo film,
-
zwykle ma napisy,
a jeśli nie,
-
nauczyciel zapewni mi transkrypcję.
-
Mamy wiele prac w grupach
na moich zajęciach z inżynierii,
-
wtedy w sumie używam
tłumacza języka migowego.
-
Rozmawiam też
z innymi uczniami
-
i upewniam się, że wiedzą,
że jestem głucha.
-
Po prostu proszę ich,
aby zwolnili trochę
-
albo mówili głośniej i zwykle
łatwo przystosowują się do mnie.
-
Mam na imię Vincenr
-
i jestem obecnie
doktorantem w Georgia Tech
-
z informatyki skupionej na człowieku.
-
Tak jak w przypadku
wszystkich osób z różnymi zaburzeniami,
-
osoby z tym samym zaburzeniem często
inaczej uzyskują dostęp do informacji.
-
Przykładowo, jestem całkowicie ślepy
i głównie używam moich komputerów -
-
mówię tak, ponieważ mam
pięć czy sześć różnych komputerów
-
z różnymi systemami operacyjnymi -
-
i używam ich do innych rzeczy.
-
Znajduję dostęp do wielu rzeczy używając
różnych programów odczytujących ekran
-
z syntezatorami sprzętowymi
i opartymi na programowaniu.
-
Noszę coś, czego
nikt jeszcze nie zauważył.
-
Noszę teraz technologię prosto z półki.
-
Kiedyś była dostępna dla wojska,
potem niezwykle podrożała.
-
Są to słuchawki przewodnictwa kostnego
zaprojektowane dla biegaczy.
-
Noszę takie niemal cały czas.
-
Jest to technologia z półki,
której może używać każdy,
-
a mój zegarek jest do niej połączony tak,
-
że kiedy dźwięki docierają do niego
słyszę je w mojej głowie,
-
nawet ludzi naookoło,
-
no i słyszę powiadomienia i takie tam,
-
wiadomości SMS, newsy.
-
Więc teraz nie muszę nawet
sięgać po mój telefon.
-
Nazywam się Sheryl Burgstahler
-
i dowodzę
Dostępnymi Usługami Technologicznymi
-
na Uniwersyecie Washington
w Seattle.
-
Jak można zauważyć,
jest niezwykle ważnym,
-
aby osoby z zaburzeniami mieli dostęp
do technologii, której potrzebują,
-
wliczając w to technologię wpsomagającą,
-
ażeby odnosili sukcesy
w edukacji, karierze
-
i we wszystkich inicjatywach,
które zdecydują się prowadzić.
-
Istotnym jest także,
aby programiści IT,
-
którzy tworzą witryny internetowe,
dokumenty, oprogramowania i inne,
-
upewniali się, że ich produkty są przystępne
dla osób korzystających z technologii wspomagającej
-
jak i do wszystkich innych.