วัฏจักรชีวิตของรองเท้าผ้าใบ - แองเจิล ชาง
-
0:09 - 0:13ชาวออสเตรเลียเรียกมันว่า "รันเนอร์"
ชาวอังกฤษเรียกมันว่า "เทรนเนอร์" -
0:13 - 0:17ชาวอเมริกันเรียกมันว่า "รองเท้าเทนนิส"
หรือ "สนีกเกอร์" -
0:17 - 0:21ไม่ว่าคุณจะเรียกมันว่าอะไร
รองเท้าลำลองพื้นยางพวกนี้ -
0:21 - 0:24มีคนสวมใส่นับพันล้านคนทั่วโลก
-
0:24 - 0:27มันถูกคิดค้นขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 ตอนปลาย
-
0:27 - 0:31สิ่งประดิษฐ์ที่ทำจากผ้าใบและยางเหล่านี้
ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก -
0:31 - 0:33ตั้งแต่มีการตบเท้าเข้ามาขายเป็นครั้งแรก
-
0:33 - 0:37ทุกวันนี้ การใช้จ่ายไปกับรองเท้าผ้าใบ
อยู่ในจุดที่สูงเป็นประวัติการณ์ -
0:37 - 0:41และไม่มีประเทศไหนซื้อรองเท้าผ้าใบ
เยอะไปมากกว่าสหรัฐอเมริกา -
0:41 - 0:44ที่ที่คนซื้อรองเท้าเฉลี่ยปีละ 3 คู่
-
0:44 - 0:49เพื่อให้ตรงกับความต้องการ จึงมีการผลิต
รองเท้าปีละราวๆ 2.3 หมื่นล้านคู่ -
0:49 - 0:53โดยหลักๆ จะผลิตที่โรงงานในประเทศจีน
และประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ -
0:53 - 0:57แต่การผลิตรองเท้านั้นเริ่มซับซ้อนมากขึ้น
ใช้แรงงานมากขึ้น -
0:57 - 0:59และบางครั้งอาจอันตรายมากขึ้น
-
0:59 - 1:03ทั้งต่อคนงานที่เกี่ยวข้อง และโลกของเรา
-
1:03 - 1:05การผลิตรองเท้านั้นปล่อย
ก๊าซคาร์บอนต่างๆ ออกมาราว -
1:05 - 1:091 ใน 5 ส่วนของทั้งอุตสาหกรรมแฟชั่น
-
1:09 - 1:16แค่รองเท้าผ้าใบอย่างเดียวก็ปล่อย
คาร์บอนไดออกไซด์ออกมา 313 ล้านตันทุกปี -
1:16 - 1:21ซึ่งเทียบเท่ากับรถ 66 ล้านคันต่อปีรวมกัน
-
1:21 - 1:24เพื่อให้เข้าใจร่องรอยคาร์บอนฟุต
ในรองเท้าของคุณมากขึ้น -
1:24 - 1:27เราไปดูโครงสร้างของรองเท้าผ้าใบกันดีกว่า
-
1:27 - 1:32เริ่มกันที่ ส่วนของส้นรองเท้า
อินโซล มิดโซล และตัวรองเท้า -
1:32 - 1:37เป็นส่วนที่ผลิตมาจากผ้าใยสังเคราะห์
เช่น โพลีเอสเตอร์ ไนลอน ลาเท็กซ์ -
1:37 - 1:39และโพลียูรีเทน
-
1:39 - 1:44การขุดเชื้อเพลิงฟอสซิลมาทำวัสดุเหล่านี้
ทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจกอย่างมหาศาล -
1:44 - 1:48และการแปรรูปวัตถุดิบ
ให้กลายเป็นผ้าใยสังเคราะห์นั้น -
1:48 - 1:53ใช้พลังงานเยอะมากเช่นกัน
ซึ่งทำให้มลพิษทวีคูณขึ้นอีก -
1:53 - 1:56ตัวรองเท้าบางรุ่นทำจากวัสดุธรรมชาติ
อย่างเช่นหนัง -
1:56 - 1:59แต่การฟอกหนังจำเป็นต้องใช้โครเมี่ยม
-
1:59 - 2:04สารเคมีก่อมะเร็งที่สามารถ
สร้างความเสียหายให้ระบบนิเวศน้ำจืดได้ -
2:04 - 2:07พื้นรองเท้าส่วนใหญ่จะทำมาจากยาง
-
2:07 - 2:10ที่ผ่านกระบวนการวัลแคไนซ์
หรือการคงรูปยาง -
2:10 - 2:15กระบวนการนี้จะเติมกำมะถัน
ลงในยางที่มีความร้อนสูง -
2:15 - 2:18เพื่อให้ได้วัตถุดิบที่ยืดหยุ่นและแข็งแรง
-
2:18 - 2:22รองเท้าผ้าใบใช้ยางธรรมชาติ
ในกระบวนการนี้จนถึงปัจจุบัน -
2:22 - 2:27แต่ทุกวันนี้ พื้นรองเท้าทำมาจาก
วัสดุสังเคราะห์ผสมจากยางธรรมชาติ -
2:27 - 2:30และผลิตผลพลอยได้จากน้ำมันกับถ่าน
-
2:30 - 2:35การผลิตวัสดุเหล่านี้คิดเป็น 20%
ของร่องรอยคาร์บอนในรองเท้าคู่หนึ่ง -
2:35 - 2:40แต่อีก 2 ใน 3 ส่วนจะเกิดขึ้นในขั้นตอนต่อไป
-
2:40 - 2:42ซึ่งก็คือกระบวนการผลิตรองเท้านั่นเอง
-
2:42 - 2:46รองเท้าผ้าใบทั่วไปประกอบด้วย
ชิ้นส่วนที่ต่างกัน 65 ชิ้น -
2:46 - 2:49แต่ละชิ้นก็จะผลิตโดยเครื่องจักรเฉพาะของมัน
-
2:49 - 2:54นั่นหมายความว่า ถ้าให้ 1 โรงงานผลิต 1 ชิ้น
แต่ผลิตทีละเยอะๆ ก็จะถูกกว่า -
2:54 - 2:57แทนที่จะผลิตชิ้นส่วนทุกชิ้น
ในโรงงานเดียวกัน -
2:57 - 3:01แต่การขนส่งชิ้นส่วนพวกนี้
-
3:01 - 3:05ไปยังโรงงานประกอบรองเท้าโรงเดียว
ทำให้เกิดคาร์บอนไดออกไซด์มากยิ่งขึ้น -
3:05 - 3:08เมื่อชิ้นส่วนไปถึงสายการประกอบ
-
3:08 - 3:13ก็จะไปผ่านการตัด เท หลอม
อบ เย็นตัว และติดกาว -
3:13 - 3:17ก่อนที่จะเย็บรองเท้าเข้าด้วยกัน
-
3:17 - 3:21การประกอบรองเท้าผ้าใบทั่วๆ ไป
มีขั้นตอนมากถึง 360 ขั้นตอน -
3:21 - 3:27และคิดเป็น 20% ของมลภาวะจากรองเท้าคู่หนึ่ง
-
3:27 - 3:33โรงงานที่กระจัดกระจายกัน
ทำให้เกิดอีกปัญหา : การละเมิดสิทธิแรงงาน -
3:33 - 3:36แบรนด์ส่วนมากไม่ได้เป็นเจ้าของโรงงาน
และไม่ได้บริหารโรงงาน -
3:36 - 3:39ฉะนั้นโรงงานที่ทำงานร่วมกับแบรนด์ต่างๆ
-
3:39 - 3:42มักเป็นประเทศที่ไม่มีกฏหมายคุ้มครองแรงงาน
หรือมีน้อยมาก -
3:42 - 3:46เป็นผลให้แรงงานหลายคน
ได้ค่าแรงต่ำกว่าค่าครองขีพ -
3:46 - 3:50และได้รับสารเคมีอันตรายเข้าไป
อย่างเช่นไอควันจากกาว -
3:50 - 3:52เมื่อการผลิตเสร็จสมบูรณ์
-
3:52 - 3:56รองเท้าจะถูกบรรจุและส่งไปตามร้านค้าทั่วโลก
-
3:56 - 3:59รองเท้าสามารถอยู่ได้หลายปีสำหรับหลายๆ คน
-
3:59 - 4:02แต่กับคนที่วิ่ง 20 ไมล์ต่อสัปดาห์
-
4:02 - 4:06รองเท้าวิ่ง 1 คู่จะเริ่มสึกหรอ
เมื่อใช้งานราวๆ 6 เดือน -
4:06 - 4:10เนื่องจากรองเท้าทำมาจากวัสดุหลายชนิด
-
4:10 - 4:14มันจึงแทบเป็นไปไม่ได้
ที่จะแยกชิ้นส่วนมารีไซเคิล -
4:14 - 4:19รองเท้า 20% ถูกนำไปเผาทำลาย
และที่เหลือก็ลงหลุมฝังดินไป -
4:19 - 4:23ซึ่งใช้เวลามากถึง 1,000 ปีเพื่อย่อยสลาย
-
4:23 - 4:26แล้วเราจะสมดุลความรักที่มีต่อรองเท้า
-
4:26 - 4:28กับการรักษาธรรมชาติอย่างยั่งยืนยังไงล่ะ?
-
4:28 - 4:31ขั้นแรก นักออกแบบควรปรับปรุง
องค์ประกอบของการออกแบบ -
4:31 - 4:34และให้ความสนใจกับวัสดุที่เป็นมิตรต่อโลก
-
4:34 - 4:38โรงงานจำเป็นต้องพัฒนากระบวนการผลิต
ที่ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ -
4:38 - 4:41ซึ่งสามารถรวบขั้นตอนทำรองเท้า
กับชิ้นส่วนรองเท้าให้เร็วขึ้น -
4:41 - 4:44และผู้บริโภคควรสนับสนุน
ให้บริษัทใช้พลังงานสะอาด -
4:44 - 4:47และกระบวนการผลิตที่มีจริยธรรม
-
4:47 - 4:50เราสามารถซื้อรองเท้าให้น้อยลงได้
ใส่รองเท้าให้นานขึ้นได้ -
4:50 - 4:53และสามารถบริจาคคู่ที่ไม่ใช้แล้วได้
-
4:53 - 4:58ฉะนั้น ไม่ว่าสไตล์ของคุณจะเป็นแบบไหน
เราจะก้าวไปสู่อนาคตที่ยั่งยืนด้วยกัน
- Title:
- วัฏจักรชีวิตของรองเท้าผ้าใบ - แองเจิล ชาง
- Speaker:
- แองเจิล ชาง
- Description:
-
more » « less
ดูบทเรียนฉบับเต็ม: https://ed.ted.com/lessons/the-life-cycle-of-a-sneaker-angel-chang
ชาวออสเตรเลียเรียกมันว่า "รันเนอร์" ชาวอังกฤษเรียกมันว่า "เทรนเนอร์" ชาวอเมริกันเรียกมันว่า "สนีกเกอร์" ไม่ว่าคุณจะเรียกว่าอะไร รองเท้าผ้าใบพวกนี้ก็มีคนสวมใส่หลายพันล้านคนทั่วโลก ทุกวันนี้ รองเท้าผ้าใบถูกผลิตออกมาราว 2.3 หมื่นล้านคู่ทุกปี ฉะนั้น เราจะสมดุลความรักในรองเท้าคู่เก่งกับการรักษาธรรมชาติอย่างยั่งยืนยังไงได้บ้าง? แองเจิล ชางจะพาทุกคนไปเรียนรู้ว่าอุตสาหกรรมการผลิตรองเท้ามีผลกระทบต่อโลกของเราอย่างไร
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TED-Ed
- Duration:
- 05:03
|
Sakunphat Jirawuthitanant edited Thai subtitles for The wildly complex anatomy of a sneaker | |
|
|
Sakunphat Jirawuthitanant approved Thai subtitles for The wildly complex anatomy of a sneaker | |
|
|
Sakunphat Jirawuthitanant accepted Thai subtitles for The wildly complex anatomy of a sneaker | |
|
|
Sakunphat Jirawuthitanant edited Thai subtitles for The wildly complex anatomy of a sneaker | |
|
Worawut Weerawan edited Thai subtitles for The wildly complex anatomy of a sneaker |