Return to Video

چگونه ذهنیت خود را تغییر داده و آینده خود را انتخاب کنید

  • 0:01 - 0:06
    من هرگز فکر نمی‌کردم که صحبت TED
    خود را در جایی مثل این ارائه دهم.
  • 0:06 - 0:08
    اما، مانند نیمی از بشریت،
  • 0:08 - 0:11
    من چهار هفته گذشته را قرنطینه گذراندم
  • 0:11 - 0:14
    به دلیل همه‌گیری جهانی ایجاد شده
    توسط کووید-۱۹.
  • 0:14 - 0:18
    من بسیار خوش‌شانس هستم که در این مدت
  • 0:18 - 0:22
    توانسته‌ام به این جنگل‌های نزدیک خانه خودم
    در جنوب انگلستان بیایم.
  • 0:23 - 0:25
    این جنگل‌ها همیشه الهام بخش من بوده‌اند،
  • 0:25 - 0:30
    و چون بشریت اکنون می‌کوشد درباره این
    فکر کند که چگونه می‌توانیم
  • 0:30 - 0:32
    برای کنترل مجدد اقداماتمان الهام بگیریم
  • 0:32 - 0:35
    تا اتفاقات وحشتناک پیش نیایند
  • 0:35 - 0:37
    بدون اینکه ما برای جلوگیری
    از آنها اقدامی انجام دهیم،
  • 0:37 - 0:40
    فکر کردم این مکان مناسبی
    برای صحبت کردن است.
  • 0:41 - 0:44
    و من می‌خواهم این داستان را
    از شش سال پیش شروع کنم،
  • 0:44 - 0:47
    وقتی برای اولین بار به
    سازمان ملل پیوسته بودم.
  • 0:48 - 0:52
    اکنون، من کاملاً معتقدم که سازمان ملل
    اهمیت بی‌نظیری
  • 0:52 - 0:54
    در جهان
  • 0:54 - 0:56
    برای ارتقاء همکاری و تشریک مساعی دارد.
  • 0:57 - 0:59
    اما آنچه وقتی عضو می‌شوید به شما نمی‌گویند
  • 0:59 - 1:02
    این است که این کار اساسی
  • 1:02 - 1:05
    عمدتا در قالب جلسات
    بسیار خسته کننده ایراد می‌شود--
  • 1:05 - 1:08
    جلسات بسیار طولانی و خسته کننده.
  • 1:08 - 1:12
    احتمالا احساس کنید که در زندگی‌تان
    درجلسات طولانی و کسل کننده شرکت کردید،
  • 1:12 - 1:14
    و من مطمئن هستم که کردید.
  • 1:14 - 1:16
    اما این جلسات سازمان ملل
    در سطح بالاتری است،
  • 1:16 - 1:19
    و هر کس که در آنجا کار می‌کند
    با آرامشی به آن‌ها رو می‌کند که
  • 1:19 - 1:22
    معمولاً فقط توسط استادان ذِن حاصل می‌شود.
  • 1:22 - 1:24
    اما خودم، برای آن آماده نبودم.
  • 1:24 - 1:28
    من به انتظار دراما و تنش و پیشرفت عضو شدم.
  • 1:28 - 1:30
    چیزی که من برای آن آماده نبودم
  • 1:30 - 1:33
    فرایندی بود که به نظر می‌رسید
    با سرعت کوه یخ حرکت می‌کند،
  • 1:33 - 1:36
    با سرعت کمی که کوه یخ
    مجبور به حرکت در آن است.
  • 1:37 - 1:39
    در وسط یکی از این جلسات طولانی،
  • 1:39 - 1:41
    به من یک یادداشت داده شد.
  • 1:41 - 1:44
    دوست و همکار نویسنده‌ام
    آن را به من داد،
  • 1:44 - 1:46
    کریستینا فیگورس.
  • 1:46 - 1:49
    کریستینا دبیر اجرایی
  • 1:49 - 1:52
    چارچوب کنوانسیون سازمان ملل متحد
    در مورد تغییرات اقلیم بود،
  • 1:52 - 1:55
    و به همین ترتیب، مسئولیت کلی داشت
  • 1:55 - 1:58
    برای دستیابی سازمان ملل به آنچه
    که به توافق پاریس تبدیل می‌شود.
  • 1:58 - 2:01
    من برای او استراتژی سیاسی را اجرا می‌کردم.
  • 2:02 - 2:03
    وقتی این یادداشت را به من داد،
  • 2:03 - 2:07
    من تصور کردم که این دستورالعمل
    شامل مفاهیم سیاسی مفصلی است
  • 2:07 - 2:10
    در مورد چگونگی بیرون رفتن
    از این گرداب و باتلاق کابوس‌وار
  • 2:10 - 2:12
    که به نظر می‌رسید به دامش افتاده‌ایم.
  • 2:12 - 2:14
    یادداشت را برداشتم و نگاه کردم.
  • 2:14 - 2:16
    می‌گفت: «دردناک است.
  • 2:16 - 2:17
    اما بیایید با عشق نزدیک شویم! »
  • 2:18 - 2:20
    اکنون، من به دلایل زیادی
    این یادداشت را دوست دارم.
  • 2:20 - 2:24
    من عاشق نحوه بیرون آمدن پیچک‌های
    کوچک از کلمه «دردناک» هستم.
  • 2:24 - 2:27
    این یک تصویر واقعا خوب از آنچه
    در آن لحظه احساس می‌کردم بود.
  • 2:28 - 2:30
    اما من ویژه دوستش دارم چون
    همانطور که به آن نگاه کردم،
  • 2:30 - 2:33
    فهمیدم که این یک دستورالعمل سیاسی بود،
  • 2:33 - 2:36
    و اگر می‌خواستیم موفق باشیم،
  • 2:36 - 2:38
    این‌ روشی بود که
    چطورمی‌خواستیم انجامش دهیم.
  • 2:38 - 2:40
    بگذارید این را توضیح دهم.
  • 2:41 - 2:45
    آنچه در آن جلسات احساس می‌کردم
    در واقع در مورد کنترل بود.
  • 2:45 - 2:50
    زندگی‌ام را از بروکلین در نیویورک
    به بن در آلمان منتقل کرده بودم
  • 2:50 - 2:53
    با حمایت بسیار پایین همسرم.
  • 2:53 - 2:56
    فرزندان من در مدرسه‌ای بودند که
    نمی‌توانستند به آن زبان صحبت کنند،
  • 2:56 - 2:59
    و من فکر کردم مقدار این
    همه اختلال در جهانم
  • 2:59 - 3:02
    این بود که می‌خواستم تا حدودی
    بر آنچه اتفاق می‌افتد، کنترل داشته‌باشم.
  • 3:02 - 3:06
    من سال‌ها احساس کردم بحران اقلیم
    چالش تعیین کننده
  • 3:06 - 3:07
    نسل ما است،
  • 3:07 - 3:12
    و در اینجا من آماده بودم که نقش خودم را
    بازی کنم و کاری برای بشریت انجام دهم.
  • 3:12 - 3:15
    اما دستم را روی اهرم‌های کنترل که
    به من داده شده بود، قرار دادم
  • 3:15 - 3:16
    و آنها را کشیدم،
  • 3:16 - 3:17
    و هیچ اتفاقی نیفتاد.
  • 3:17 - 3:21
    فهمیدم چیزهایی که می‌توانم کنترل کنم
    چیزهای روزمره بی ارزش بود.
  • 3:21 - 3:24
    «آیا با دوچرخه ام سر کار بروم؟»
    و « کجا ناهار بخورم؟»،
  • 3:24 - 3:27
    در حالی که چیزهایی که قرار بود تعیین کنند
  • 3:27 - 3:28
    که آیا ما موفق شده ایم یا خیر
  • 3:28 - 3:31
    مسائلی بود مانند «آیا روسیه مذاکرات
    را خراب می‌کند؟»
  • 3:32 - 3:34
    «آیا چین مسئولیت انتشارات خود را
    بر عهده خواهد گرفت؟»
  • 3:34 - 3:39
    «آیا آمریکا به کشورهای فقیری که با بار
    تغییرات اقلیمی سروکار دارند کمک می‌کند؟»
  • 3:39 - 3:40
    تفاوت بزرگی حس می‌شد،
  • 3:40 - 3:43
    هیچ‌راهی برای ربط دادن آن
    دو به هم نمی‌دیدم.
  • 3:43 - 3:44
    احساس بیهودگی کردم.
  • 3:44 - 3:46
    من احساس کردم که اشتباه کرده‌ام.
  • 3:46 - 3:48
    افسرده شدم.
  • 3:49 - 3:50
    اما حتی در آن لحظه،
  • 3:50 - 3:54
    فهمیدم آنچه احساس می‌کنم
    شباهت‌های زیادی دارد
  • 3:54 - 3:58
    به آنچه سال‌های قبل در اولین یافته‌هایم
    درباره بحران اقلیم حس می‌کردم.
  • 3:58 - 4:03
    من بسیاری از سال‌های سازنده خود را
    به عنوان راهب بودایی گذرانده‌ام
  • 4:03 - 4:05
    در اوایل دهه ۲۰زندگی‌ام،
  • 4:05 - 4:09
    اما من زندگی صومعه را ترک کردم،
    زیرا حتی در آن زمان، ۲۰ سال پیش،
  • 4:09 - 4:14
    احساس کردم که بحران اقلیم حال حاضر یک
    وضعیت اضطراری سریع در حال گسترش است
  • 4:14 - 4:15
    و می‌خواستم نقش خود را انجام دهم.
  • 4:16 - 4:18
    اما وقتی رها کردم و دوباره
    به جهان وصل شدم،
  • 4:18 - 4:20
    به آنچه می‌توانم کنترل کنم نگریستم.
  • 4:20 - 4:24
    که چند تن از انتشارات خود من
    و ضروریات خانوادگی‌ام بود،
  • 4:24 - 4:26
    که حزب سیاسی بودند که من
    برای هر چند سال رای دادم،
  • 4:26 - 4:28
    خواه یک راهپیمایی بروم یا دو تا.
  • 4:28 - 4:31
    و سپس من به مواردی که نتیجه
    را تعیین می کند، نگاه کردم،
  • 4:31 - 4:33
    و آنها مذاکرات ژئوپلیتیکی بزرگی بودند،
  • 4:33 - 4:36
    برنامه‌های کلان هزینه‌های زیرساختی،
  • 4:36 - 4:37
    کاری که دیگران کردند.
  • 4:37 - 4:39
    دوباره تفاوت بزرگی احساس شد
  • 4:39 - 4:42
    که اصلا نمی‌توانم تصورکنم
    که بتوانم از آن عبور کنم.
  • 4:42 - 4:43
    من سعی می‌کردم اقدام کنم،
  • 4:43 - 4:45
    اما واقعاً وقفه داشت.
  • 4:45 - 4:46
    بیهوده احساس می‌شد.
  • 4:47 - 4:51
    اکنون می‌دانیم که این می‌تواند یک تجربه
    مشترک برای بسیاری از افراد باشد،
  • 4:51 - 4:53
    و شاید شما این تجربه را داشته‌اید.
  • 4:53 - 4:55
    وقتی با یک چالش عظیم روبرو شدید
  • 4:55 - 4:59
    که احساس می‌کردیم هیچ وساطت
    یا کنترلی بر روی آن نداریم،
  • 4:59 - 5:01
    ذهن حقه‌ای کوچک برای
    محافظتمان انجام می‌دهد.
  • 5:01 - 5:03
    ما دوست نداریم احساس کنیم
    که کنترلی برای
  • 5:03 - 5:05
    روبرو شدن با نیروهای بزرگ نداریم،
  • 5:05 - 5:07
    بنابراین ذهن ما به ما خواهد گفت،
    «شاید این مهم نباشد.
  • 5:08 - 5:10
    شاید این به شکلی که مردم می‌گویند
    اتفاق نمی‌افتد.»
  • 5:10 - 5:12
    یا، این نقش خودمان را کم می‌کند.
  • 5:12 - 5:16
    «هیچ‌کاری نیست که بتوانید انفرادی
    انجام دهید، پس چرا سعی کنید؟»
  • 5:17 - 5:19
    اما یک چیز عجیب در اینجا اتفاق می‌افتد.
  • 5:20 - 5:26
    آیا این واقعیت است که انسان‌ها فقط به
    اقدامات پایدار و اختصاصی
  • 5:26 - 5:29
    در مورد مسئله بسیار مهم می‌پردازند
  • 5:29 - 5:32
    وقتی احساس می‌کنند کنترل زیادی دارند؟
  • 5:33 - 5:35
    به این عکس‌ها نگاه کنید.
  • 5:35 - 5:39
    این افراد مراقب و پرستار هستند
  • 5:39 - 5:43
    که به انسانیت کمک کرده‌اند تا با کووید-۱۹
    کرونا ویروس روبرو شود
  • 5:43 - 5:47
    همانطور که در چند ماه اخیر به عنوان
    یک بیماری همه گیر دنیا را گرفته است.
  • 5:48 - 5:52
    آیا این افراد قادر به جلوگیری
    از شیوع بیماری هستند؟
  • 5:52 - 5:53
    خیر.
  • 5:54 - 5:57
    آیا آنها می‌توانند از مرگ
    بیماران جلوگیری کنند؟
  • 5:58 - 6:01
    برخی، آنها قادر به جلوگیری هستند،
  • 6:01 - 6:04
    اما دیگران، این فراتر از
    کنترل آنها خواهد بود.
  • 6:04 - 6:08
    آیا این باعث می شود کار
    آنها بیهوده و بی‌معنی باشد؟
  • 6:09 - 6:12
    در واقع، حتی پیشنهاد کردن آن
    توهین آمیز است.
  • 6:12 - 6:15
    آنچه انجام می‌دهند مراقبت
    از همنوعان خود
  • 6:15 - 6:17
    در لحظه بزرگترین آسیب پذیری آنها است.
  • 6:17 - 6:20
    و آن کار معنی عظیمی دارد،
  • 6:20 - 6:23
    تا جایی که فقط باید آن تصاویر
    را به شما نشان دهم
  • 6:23 - 6:24
    برای آنکه مشهود شود
  • 6:24 - 6:28
    این شجاعت و انسانیت است
    که آنها نشان می‌دهند
  • 6:28 - 6:31
    کار آنها را به بعضی از پرمعنی‌ترین
    کارها تبدیل می‌کند
  • 6:31 - 6:33
    که می‌تواند به عنوان انسان انجام شود،
  • 6:33 - 6:36
    حتی اگر آنها نتوانند نتیجه را کنترل کنند.
  • 6:37 - 6:38
    اکنون، این جالب است،
  • 6:38 - 6:41
    زیرا به ما نشان می‌دهد
    که انسان‌ها قادر
  • 6:41 - 6:43
    به انجام اقدام ویژه و پایدار هستند،
  • 6:43 - 6:45
    حتی اگر نتوانند نتیجه را کنترل کنند.
  • 6:46 - 6:48
    اما آن ما را با چالش دیگری ترک می‌کند.
  • 6:48 - 6:50
    با بحران اقلیم،
  • 6:50 - 6:55
    عملی که انجام می‌دهیم از تأثیر آن جداست،
  • 6:55 - 6:57
    در حالی که آنچه با این
    تصاویر اتفاق می‌افتد
  • 6:57 - 7:02
    این است که این پرستاران با هدف عالی
    تغییر جهان ماندگار نمی‌شوند
  • 7:02 - 7:07
    بلکه با خوشحالی روزانه مراقبت
    از یک انسان دیگر
  • 7:07 - 7:08
    در لحظات ضعف آنها اینگونه می‌شوند.
  • 7:09 - 7:11
    با بحران اقلیمی، این جدایی عظیم را داریم.
  • 7:11 - 7:14
    قبلاً ما با زمان جدا می‌شدیم.
  • 7:14 - 7:18
    تاثیرات بحران اقلیم قرار بود
    در آینده از بین برود.
  • 7:18 - 7:21
    اما اکنون، آینده برای دیدار با ما
    فرا رسیده است.
  • 7:21 - 7:22
    قاره‌ها در آتش می‌سوزند.
  • 7:22 - 7:24
    شهرها زیر آب می‌روند.
  • 7:24 - 7:25
    کشورها زیر آب می‌روند.
  • 7:25 - 7:29
    صدها هزار نفر در نتیجه تغییرات اقلیمی
    در حال مهاجرت هستند.
  • 7:29 - 7:33
    اما حتی اگر آن تأثیرات دیگر به مرور
    زمان از ما جدا نشوند،
  • 7:33 - 7:36
    هنوز به شکلی از ما دورند که
    احساس این ارتباط مستقیم
  • 7:36 - 7:37
    را دشوار می‌کند.
  • 7:37 - 7:40
    آنها جایی دیگر برای شخص
    دیگری اتفاق می‌افتد
  • 7:40 - 7:43
    یا برای ما به روشی متفاوت از آنچه
    عادت کرده ایم که تجربه‌اش کنیم.
  • 7:44 - 7:47
    بنابراین حتی اگر داستان آن پرستار
    چیزی را به ما
  • 7:47 - 7:48
    در مورد طبیعت انسان نشان دهد،
  • 7:48 - 7:51
    ما می‌خواهیم روشی متفاوت
  • 7:51 - 7:53
    در برخورد مداوم با بحران اقلیمی پیدا کنیم.
  • 7:54 - 7:57
    راهی وجود دارد که ما بتوانیم
    این کار را انجام دهیم،
  • 7:57 - 8:01
    یک ترکیب قدرتمند از یک نگرش عمیق و پشتیبان
  • 8:01 - 8:04
    که وقتی با عملکرد مداوم ترکیب شود
  • 8:04 - 8:08
    می‌تواند جوامع کل را قادر سازد که به صورت
    مداوم اقدام ویژه‌ای را
  • 8:08 - 8:09
    به سمت یک هدف مشترک انجام دهند.
  • 8:10 - 8:12
    در طول تاریخ از این اثر استفاده شده است.
  • 8:12 - 8:16
    پس بگذارید یک داستان تاریخی
    برای شما توضیح بدهم.
  • 8:17 - 8:21
    در حال حاضر، من در جنگل نزدیک خانه‌ام
    در جنوب انگلستان ایستاده‌ام.
  • 8:21 - 8:24
    و این جنگل‌های خاص فاصله
    چندانی با لندن ندارند.
  • 8:24 - 8:27
    هشتاد سال پیش، آن شهر مورد حمله قرار گرفت.
  • 8:27 - 8:29
    در اواخر دهه ۱۹۳۰،
  • 8:29 - 8:33
    مردم انگلیس هر کاری می‌کردند برای جلوگیری
    از مواجهه با این حقیقت
  • 8:33 - 8:36
    که برای تسخیر اروپا هیتلر به
    هیچ وجه متوقف نمی‌شود.
  • 8:37 - 8:39
    با خاطراتی فراموش نشده از جنگ جهانی اول،
  • 8:39 - 8:42
    آنها از تجاوز نازی‎‌ها وحشت داشتند
  • 8:42 - 8:45
    و هر کاری می‌کردند تا از مواجهه با
    آن حقیقت جلوگیری کند.
  • 8:45 - 8:47
    در پایان، واقعیت چیره شد.
  • 8:48 - 8:52
    چرچیل برای بسیاری چیزها به یاد می‌آید،
    و همه آنها مثبت نیستند،
  • 8:52 - 8:54
    اما او در آن روزهای آغازین
    جنگ کاری که او انجام داد
  • 8:54 - 8:58
    این بود که او داستانی را که مردم انگلیس
    به خودشان می‌گفتند، تغییر داد
  • 8:58 - 9:01
    در مورد آنچه انجام می‌دادند
    و چیزی که قرار بود اتفاق بیفتد.
  • 9:01 - 9:05
    در جایی که قبلاً وحشت و عصبانیت
    و ترس وجود داشته است،
  • 9:05 - 9:07
    آرامش آمد،
  • 9:07 - 9:09
    یک جزیره تنها،
  • 9:09 - 9:10
    ساعتی بهتر،
  • 9:10 - 9:13
    نسلی عالی‌تر،
  • 9:13 - 9:16
    کشوری که با آنها در سواحل و تپه ها
  • 9:16 - 9:17
    و در خیابان‌ها بجنگد،
  • 9:17 - 9:20
    کشوری که هرگز تسلیم نمی‌شود.
  • 9:20 - 9:23
    این تغییر از ترس و وحشت است
  • 9:23 - 9:26
    روبرو شدن با واقعیت، هرچه که بود
    و به هر اندازه که تاریک بود،
  • 9:27 - 9:30
    هیچ ارتباطی با احتمال پیروزی در جنگ نداشت.
  • 9:30 - 9:33
    هیچ خبری از بهتر پیش رفتن
    نبردها در جبهه نبود
  • 9:33 - 9:36
    حتی در آن مقطع که متحد جدید قدرتمند
    به جنگ پیوسته بود
  • 9:36 - 9:38
    و شانس به نفع آنها تغییر کرد.
  • 9:38 - 9:39
    این واقعا یک انتخاب بود.
  • 9:39 - 9:43
    شکلی عمیق، مصمم و سرسختانه
    از خوش‌بینی ظاهر شد،
  • 9:43 - 9:46
    اجتناب یا انکار تاریکی نبود
    که فشار می‌آورد
  • 9:47 - 9:49
    اما نادیده گرفتنش روحیه را تضعیف می‌کرد.
  • 9:49 - 9:52
    آن خوش‌بینی شدید قدرتمند است.
  • 9:52 - 9:55
    به این فرض که نتیجه خوب
    خواهد بود
  • 9:55 - 9:58
    یا داشتن نوعی افکار واهی
    در مورد آینده بستگی ندارد.
  • 9:58 - 10:01
    با این حال، آنچه انجام می‌دهد عمل کردن است
  • 10:01 - 10:03
    و آن را با معنی القا می‌کند.
  • 10:03 - 10:05
    ما از آن زمان می‌دانیم که،
  • 10:05 - 10:07
    با وجود خطر و با وجود چالش،
  • 10:07 - 10:10
    آن زمانی پر معنی و پر هدف بود،
  • 10:10 - 10:12
    و چندین گزارش تأیید کرده‌اند
  • 10:12 - 10:15
    اقداماتی که دامنه آن
    از خلبانان در جنگ بریتانیا
  • 10:15 - 10:17
    تا عمل ساده کشیدن سیب زمینی از خاک
  • 10:17 - 10:19
    با معنی القا می‌شد.
  • 10:19 - 10:23
    آنها به سمت یک هدف مشترک و
    یک نتیجه مشترک حرکت کردند.
  • 10:23 - 10:26
    ما آن را در طول تاریخ دیده‌ایم.
  • 10:26 - 10:30
    این ترکیب خوش‌بینی
    سرسختانه و عمیق همراه با عمل،
  • 10:30 - 10:33
    وقتی خوش‌بینی منجر به یک عمل معین می‌شود،
  • 10:33 - 10:35
    می‌توانند خود پایدار شوند:
  • 10:35 - 10:38
    بدون خوش‌بینی سرسختانه،
    عمل به خودش ادامه نمی‌یابد؛
  • 10:38 - 10:41
    بدون عمل، خو‌ش‌بینی سرسختانه
    فقط یک نگرش است.
  • 10:41 - 10:46
    این دو با هم می‌توانند یک مسئله کلی را
    متحول کنند و جهان را تغییر دهند.
  • 10:46 - 10:48
    ما این را در چندین زمان دیگر دیدیم.
  • 10:48 - 10:51
    ما آن را دیدیم وقتی روزا پاركس از بلند شدن
    در اتوبوس امتناع كرد.
  • 10:51 - 10:54
    ما آن را در راهپیمایی‌های طولانی نمک
    گاندی به ساحل دیدیم.
  • 10:54 - 10:59
    ما وقتی آنرا دیدیم که زنان طرفدار حق رای
    گفتند: «شجاعت را همه جا شجاعت می‌نامد.»
  • 10:59 - 11:02
    و ما آن را وقتی دیدیم
    که کندی گفت در طی ۱۰ سال،
  • 11:02 - 11:03
    یک مرد را روی ماه قرار می‌دهد.
  • 11:03 - 11:06
    این یک نسل را به هیجان آورد و آنها را
    بر هدف مشترک
  • 11:06 - 11:09
    در برابر یک دشمن تاریک
    و ترسناک متمرکز کرد،
  • 11:09 - 11:12
    حتی اگر آنها نمی‌دانستند
    چگونه به آن برسند.
  • 11:12 - 11:13
    در هر یک از این موارد،
  • 11:13 - 11:18
    خوش‌بینی واقع‌گرایانه و پرتحرک
    اما مصمم و سرسخت
  • 11:18 - 11:20
    نتیجه موفقیت نبود.
  • 11:20 - 11:21
    علت آن بود.
  • 11:21 - 11:24
    تحولی که در دستیابی
  • 11:24 - 11:26
    به توافق پاریس اتفاق افتاد همین‌گونه بود.
  • 11:26 - 11:31
    آن جلسات چالش برانگیز،
    دشوار و بدبینانه متحول شدند
  • 11:31 - 11:35
    هرچه بیشتر و بیشتر تصمیم می‌‌گرفتند
    که این لحظه ما برای کاوش است
  • 11:35 - 11:38
    و تعیین می‌کردند که ما در
    دیده‎‌هایمان اشتباه نمی‌کنیم،
  • 11:38 - 11:41
    و نتیجه‌ای را می‌گیریم که
    می‌دانستیم ممکن است
  • 11:41 - 11:44
    هر چه بیشتر مردم خود را به
    سمت این دیدگاه تغییر دادند
  • 11:44 - 11:45
    و شروع به کار کردند،
  • 11:45 - 11:49
    و در پایان، آن کار کرد و راه خود را به
    موجی از حرکت تبدیل کرد
  • 11:49 - 11:50
    که بر سر ما خرد شد
  • 11:50 - 11:53
    و بسیاری از آن مسائل چالش برانگیز
    را تحویل داد
  • 11:53 - 11:55
    با نتیجه‌ای بهتر از آنچه
    ممکن است تصور کنیم.
  • 11:55 - 12:00
    و حتی اکنون، سال‌ها بعد و با
    انکار اقلیم در کاخ سفید،
  • 12:00 - 12:03
    چیزهایی که در آن روزها در معرض
    حرکت قرار گرفتند هنوز باز هستند،
  • 12:03 - 12:07
    و همه چیز را برای بازی در ماه‌ها
    و سال‌های آینده
  • 12:07 - 12:08
    در مورد برخورد با بحران اقلیم داریم.
  • 12:09 - 12:14
    بنابراین در حال حاضر، ما در حال عبور از
    یکی از پر چالش ترین دوره‌ها
  • 12:14 - 12:16
    در زندگی بیشترمان هستیم.
  • 12:16 - 12:18
    همه‌گیری جهانی وحشتناک است،
  • 12:18 - 12:22
    خواه تراژدی شخصی درگیر شده باشد یا نه.
  • 12:22 - 12:26
    اما این باور ما را نیز
    متلاطم ساخته است که ما
  • 12:26 - 12:27
    در مقابل تغییر بزرگ ناتوان هستیم.
  • 12:28 - 12:30
    در فاصله چند هفته،
  • 12:30 - 12:35
    ما تا حدی بسیج شدیم که نیمی از بشریت
    دست به اقدامات جدی زدند
  • 12:35 - 12:36
    برای محافظت از آسیب پذیرترین افراد.
  • 12:37 - 12:39
    اگر ما توانایی این کار را داریم،
  • 12:39 - 12:43
    شاید ما هنوز حدود کارهایی که بشریت
    می‌تواند انجام دهد را آزمایش نکرده‌ایم
  • 12:43 - 12:45
    وقتی که برای برطرف کردن یک چالش
    مشترک به پا می‌خیزد.
  • 12:46 - 12:50
    اکنون ما باید فراتر از این
    روایت از ناتوانی برویم،
  • 12:50 - 12:52
    برای اینکه اشتباه نکنید -
  • 12:52 - 12:56
    بحران اقلیم فرمان بزرگتری
    بدتر از همه گیری خواهد بود
  • 12:56 - 13:00
    اگر عملی را انجام ندهیم که هنوز
    هم می‌توانیم انجام دهیم
  • 13:00 - 13:03
    برای جلوگیری از فاجعه‌ای که می‌بینیم
    به سمت ما می‌آید.
  • 13:03 - 13:07
    ما دیگر نمی‌توانیم احساس
    بی‌قدرتی را تحمل کنیم.
  • 13:08 - 13:10
    حقیقت این است که نسل‎‌های آینده
  • 13:10 - 13:12
    با شگفتی به این لحظه دقیق نگاه خواهند کرد
  • 13:12 - 13:16
    همانطور که در تقاطع بین آینده
    احیا کننده
  • 13:16 - 13:18
    و جایی که همه آنرا
    دور انداخته‌ایم ایستاده‌ایم.
  • 13:18 - 13:22
    و حقیقت این است که در این انتقال خیلی
    چیزهای خوب برایمان پیش می‌رود.
  • 13:22 - 13:24
    هزینه‌های انرژی پاک کم می‌شود.
  • 13:24 - 13:27
    شهرها در حال تغییر و تحول هستند.
    زمین در حال بازسازی است.
  • 13:27 - 13:29
    مردم در خیابان‌ها خواستار تغییر هستند
  • 13:29 - 13:31
    با مهر و سرسختی
  • 13:31 - 13:33
    که برای یک نسل ندیده‌ایم.
  • 13:33 - 13:36
    موفقیت واقعی در این انتقال ممکن است،
  • 13:36 - 13:39
    و شکست واقعی نیز ممکن است،
  • 13:39 - 13:42
    که باعث می‌شود این هیجان انگیزترین
    زمان برای زنده ماندن باشد.
  • 13:42 - 13:46
    ما می‌توانیم همین حالا تصمیم بگیریم
    که به این چالش نزدیک می‌شویم
  • 13:46 - 13:50
    با شکلی سرسخت و خوش بینانه،
    واقع بینانه و مصمم
  • 13:50 - 13:54
    و همه چیز را در توان خود انجام دهیم تا
    مطمئن شویم که مسیر را شکل می‌دهیم
  • 13:54 - 13:58
    از آنجا که ما از این همه گیری به سمت
    آینده احیا کننده بیرون می‌آییم.
  • 13:58 - 14:01
    همه ما می‌توانیم تصمیم بگیریم که چراغ‌های
    مهربانی برای بشریت باشیم
  • 14:02 - 14:04
    حتی اگر روزهای تاریک در پیش رو باشند،
  • 14:04 - 14:06
    و می‌توانیم تصمیم بگیریم
    که ما مسئول خواهیم بود،
  • 14:06 - 14:09
    ما حداقل ۵۰ درصد میزان انتشار
    خود را
  • 14:09 - 14:10
    در ۱۰سال آینده کاهش می‌دهیم،
  • 14:10 - 14:15
    و ما برای تعامل با دولت‌ها و
    شرکت‌ها اقدام خواهیم کرد
  • 14:15 - 14:18
    تااطمینان یابیم آنچه لازم است ازبیماری
    همه‌گیررها شویم انجام می‌دهند
  • 14:18 - 14:20
    برای بازسازی جهانی که
    ما از آنها می‌خواهیم.
  • 14:21 - 14:24
    در حال حاضر، همه این موارد ممکن است.
  • 14:25 - 14:28
    بنابراین برگردیم به آن
    اتاق ملاقات خسته کننده
  • 14:28 - 14:31
    جایی که من به آن یادداشت
    از کریستینا نگاه می‌کنم.
  • 14:32 - 14:34
    و نگاه کردن به آن من را عقب برد
  • 14:34 - 14:37
    به برخی از تحول آورترین
    تجربه‌های زندگی من.
  • 14:38 - 14:41
    یکی از چیزهای زیادی که من
    به عنوان راهب یاد گرفتم
  • 14:41 - 14:47
    این است که ذهن روشن و قلب شاد
    در زندگی همراه و هم هدف هستند.
  • 14:48 - 14:52
    این خوش بینی سرسختانه
    نوعی عشق کاربردی است.
  • 14:53 - 14:55
    این هر دو دنیایی است و راهی که
  • 14:55 - 14:58
    می‌توانیم آن جهان را ایجاد کنیم است.
  • 14:58 - 15:00
    و این یک انتخاب برای همه ما است.
  • 15:00 - 15:04
    انتخاب این که در این لحظه
    با خوش بینی سرسختانه
  • 15:04 - 15:07
    می‌توانیم زندگی‌مان را با
    معنا و هدف پر کنیم،
  • 15:07 - 15:11
    و با انجام این کار می توانیم
    دستی بر قوس تاریخ ببریم
  • 15:11 - 15:13
    و آن را به سمت آینده‌ای
    که انتخاب می‌کنیم خم کنیم.
  • 15:14 - 15:18
    بله، اکنون زندگی احساس خارج
    از کنترل بودن دارد.
  • 15:18 - 15:21
    این احساس وحشتناک و ترسناک و جدید است.
  • 15:22 - 15:25
    اما بیایید در این مهمترین
    انتقال ناامید نشویم
  • 15:25 - 15:27
    که همین الان به سمت ما می‌آید.
  • 15:28 - 15:31
    بیایید با خوش بینی سرسختانه
    و مصمم با آن روبرو شویم.
  • 15:32 - 15:35
    بله، اکنون شاهد تغییراتی در جهان هستیم
  • 15:35 - 15:36
    می‌تواند دردناک باشد.
  • 15:37 - 15:38
    اما بیایید با عشق به آن نزدیک شویم.
  • 15:39 - 15:40
    سپاسگزارم.
Title:
چگونه ذهنیت خود را تغییر داده و آینده خود را انتخاب کنید
Speaker:
تام ریوت - کارنک
Description:

وقتی صحبت از مشکلات بزرگ زندگی می‌شود، ما اغلب در یک چهارراه ایستاده ایم: یا اعتقاد داشته باشیم که در برابر تغییر بزرگ ناتوان هستیم، یا برای رفع این چالش قیام می‌کنیم. تام ریوت- کارنك ، استراتژیست سیاسی، در فراخوان فوری برای اقدام، قضیه را برای اتخاذ ذهنیت «خوش بینی سرسختانه» برای مقابله با تغییرات اقلیم- یا هر بحرانی كه ممكن است بر سر راهمان باشد - انجام داده و اقدام لازم را برای ساختن آینده‌ای احیا كننده حفظ كند. . همانطور که او بیان می‌کند: «خوش بینی سرسختانه می‌تواند زندگی ما را با معنی و هدف پر کند.»
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:54

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.