Kulaklarınızdaki bu çınlama nedir? - Marc Fagelson

Tam dersi görüntülemek için: https://ed.ted.com/lessons/what-s-that-ringing-in-your-ears-marc-fagelson

Kulak çınlaması, Antik Babil'den beri insanlığı rahatsız etmekte; Leonardo da Vinci'den Charles Darwin'e kadar herkese eziyet vermekte. Bugün, dünya çapında yaklaşık yedi kişiden biri bu işitsel hassasiyeti deyimlemektedir. Öyleyse kulak çınlaması tam olarak nedir ve bu ısrarcı ses nereden gelmektedir? Marc Fagelson, sessizliğin kayboluşunu keşfetmek için işitme sistemine yolculuk ediyor.

Ders Marc Fagelson, animasyon Zedem Media tarafından yapılmıştır.

Uzun bir günün ardından eve varınca
yalnız sakin bir akşam için yerleşirsiniz.

Ancak sessizliğin sesi yerine
ses çıkaran hiçbir şey olmamasına rağmen

sürekli bir ses duyarsınız.

Deneyimlediğiniz şeye
kulak çınlaması denir,

hiçbir dış ses kaynağı olmadan
meydana gelen çınlama, uğultu, tıslama

ya da tıklama gibi
bir sesin algılanmasıdır.

Kulak çınlaması, Antik Babil'den beri
insanlığı rahatsız etmekte,

Leonardo da Vinci'den Charles Darwin'e
kadar herkese eziyet vermekte.

Bugün, dünya çapında
yaklaşık yedi kişiden biri

bu işitsel hassasiyeti deneyimlemektedir.

Öyleyse bu ısrarcı ses nereden geliyor?

Normalde bir şey duyduğunuzda

ses dalgaları kulağınızın
çeşitli bölgelerine çarpar

ve kokleanın içindeki
sıvının yerini alan titreşimler yaratır.

Titreşimler yeterince büyükse

onları biyoelektrik sinyallere dönüştüren
kimyasal bir tepki ortaya çıkarırlar.

Bu sinir uyarıları, daha sonra
işitme yolu üzerinden beyne iletilir

ve burada algıladığımız
seslerle sonuçlanır.

Ancak kulak çınlaması vakalarının
büyük çoğunluğunda,

bu gizemli sesleri üreten sinir sinyalleri
kulağınızdan hiç geçmez.

Bunun yerine kendi merkezi sinir
sisteminiz tarafından dahilen üretilirler.

Olağan koşullar altında,

kendinden üretilen bu sinyaller
işitmenin önemli bir parçasıdır.

Tüm memeliler, işitme yolları boyunca
devam eden sinirsel faaliyet gösterirler.

Hiç ses olmadığında

bu faaliyet, sessizlik için sinirsel
kodunuzu oluşturan bir ana çizgidir.

Bir ses ortaya çıktığında
bu faaliyet değişir,

beyin, sessizlik ve ses arasında
ayrım yapmasına izin verir.

Ancak işitme sisteminin sağlığı,
bu arka plan sinyalini etkileyebilir.

Yüksek sesler, hastalıklar,
toksinler ve doğal yaşlanma bile

koklea hücrelerinize zarar verebilir.

Bunlardan bazıları
birkaç saat içinde iyileşebilir.

Ancak yeteri kadar hücre
ya zamanla ya da birdenbire ölürse

işitme sistemi daha az hassas hale gelir.

Bilgi ileten daha az koklea hücresiyle

yeni gelen sesler daha güçsüz
sinir sinyallerini meydana getirir

ve birçok çevresel sesler,
tamamen kaybedilebilir.

Bunu telafi etmek için beyniniz,

işitme yolunu izlemeye
daha fazla enerji ayırır.

Tıpkı bir radyonun düğmelerini
ayarlayabileceğiniz gibi

beyin, daha net bir sinyal almak için
ayar düğmesini değiştirirken

sinirsel faaliyeti de değiştirir.

Arka plandaki
bu sinirsel faaliyeti artırmak

zayıf işitsel girdileri işlemenize
yardımcı olmayı amaçlamaktadır.

Ancak sessizlik için
ana çizginizi değiştirebilirsiniz.

Öyle ki bir sesin eksikliği
artık hiç sessiz gelmez.

Buna subjektif kulak çınlaması denir

ve kulak çınlaması vakalarının
büyük çoğunluğundan sorumludur.

Subjektif kulak çınlaması,

bilinen hemen hemen her kulak
hastalığıyla ilişkili bir semptomdur,

ancak ille de kötü bir şey değildir.

Görünüşü şaşırtıcı olabilirken

subjektif kulak çınlamasının
doğası gereği olumsuz sonuçları yoktur.

Ancak bazıları için
kulak çınlaması olayları,

sesin müdahaleciliğini artıran
travmatik anıları

ya da aksi halde rahatsız edici
duyguları tetikleyebilir.

Bu psikolojik döngü,
genellikle TSSB, insomnia,

anksiyete ve depresyon
semptomlarını şiddetlendirebilen

"rahatsız edici kulak çınlaması"
olarak bilinen duruma yol açar.

Subjektif kulak çınlaması için
bilinen bir tedavi yoktur.

Doktorların yapabileceği en önemli şey,

insanların bu işitsel olayı
anlamalarına yardımcı olmak

ve bu genellikle rahatsız edici seslerle
tarafsız ilişkiler kurmaktır.

Örneğin ses terapisi, kulak çınlamasını
maskelemek ve stresi azaltmak için

yağmur, kuş ötüşü
ya da müzik gibi gürültüleri kullanır.

Bilgilendirici maskeleme
adı verilen bir form,

beyni kulak çınlamasından uzaklaştıran

yatıştırıcı, karmaşık
işitsel sinyaller kullanır.

Enerjik maskeleme denilen bir diğeri ise

aksi halde kulak çınlaması sinyallerini
gönderecek olan nöronları işgal etmek için

hastanın kulak çınlamasıyla
aynı frekanstaki sesleri kullanır.

Rehberliğin yanı sıra uygulanan
bu müdahaleler,

insanların kulak çınlamasıyla ilişkilerini
yeniden değerlendirmelerine olanak tanır.

Sessizliğin sesini kaybetmek,
en basit tabirle rahatsız edici olabilir.

Kulak çınlaması,
beyninizin kendi iç gürültüsünü

filtrelemekte başarısız olsa bile

etrafınızdaki dünyayı
sürekli incelediğini meydana çıkarır.

Bir bakıma kulak çınlamasını deneyimlemek,

beyninizin kendi kendine konuşmasına
kulak misafiri olmak demektir,

duymak istediğiniz
bir konuşma olmayabilir.