What is the true meaning of average?
Let me tell you my story.
In 2010, I had some back problems,
and I went to see a physician.
The physician told me,
"Swimming is good for your back."
So, what did I do?
I started swimming.
And I was, and I'm still ...
an average swimmer.
Can you raise a hand, how many of you
can swim a lap in the pool?
So, why?
Because I swim three kilometers per hour,
and this is an average speed.
But even though I was an average swimmer,
in 2015, I had a dream.
I had the dream of swimming
the English Channel:
the strip of water
which goes from England to France,
and its shortest part is 33 kilometers,
and it's known for its cold water
and strong currents.
And last summer,
after two failed attempts,
I was lucky, and I managed
to swim across it.
(Applause)
Thanks.
(Applause)
Let me describe what happened that day.
I went at 11 o'clock at night
to the harbor.
Departure time was midnight.
I met my crew in the harbor:
the crew from my support boat.
It was cold, it was dark,
and I knew that was going to be
my third and last attempt.
I knew it's either now or never.
I jumped into the water
without wearing a wet suit -
just a swimming cap,
the goggles and the costume
because that's how the tradition
wants us to do the swim.
If you wear a wet suit, it doesn't count.
During the night, I started having cramps,
and after five hours,
I was thinking about giving up.
This is a picture of me
when I saw the sun rise,
and I started feeling better.
But it was not over -
I still had to swim
across blooms of jellyfish,
against the currents
and who knows how many hours
left to finish.
After 13 hours,
I was one mile away from France,
but the waves started pulling me
back into the Channel.
I spent four hours to swim to finish.
I spent four hours swimming
in front of the same rock.
And after 17 hours,
eventually, I managed to arrive to France.
And I was lucky, because not many people -
less than 2,000 people -
managed to do the swim
in the last 150 years.
And that's not many
if you compare with the number of people
who finished an Ironman only last year:
50,000 people.
Or if you compare with the people
who finished a marathon last year
only in the US:
500,000 people.
So I realized
under perfect conditions,
in the swimming pool,
I was an average swimmer.
But under extreme conditions,
although doing the same thing,
swimming,
I achieved the extraordinary.
So, how is it possible
that an average swimmer can manage
to swim the English Channel?
Let's think about the difference
between the swimming pool
and the open water.
In my opinion, it's the same difference
as between theory and practice.
Swimming in the pool is the theory.
I can focus on my technique,
I have no distraction,
I can swim straight,
the water is comfortable,
and visibility is great.
Practice is like the English Channel.
You never go straight
because of the waves, because of the wind
because of the current.
The water is cold,
and everything can happen,
like meeting the jellyfish
or swimming at night with no visibility.
So, pool and open water
are two totally different games.
So, how did I manage to swim
across the English Channel?
Well, I was persistent,
I had a training plan,
and I was surrounded by people
sharing the same passion.
But that's not the real question.
The real question is,
How is it possible
that an average-skilled person
manages to belong to the 99.99th quantile?
And in my opinion, with my story,
we can excel when doing something
under a challenging environment.
So, for example, I can be extraordinary
doing the same job but in another country.
I can be extraordinary doing the same job
but in another company.
So, this is a message
that I want to share with you tonight.
It's a misconception
that we have in real life
that to excel one needs
to be the best, without flaws.
So, what's the true meaning of average?
For me, being average was enough,
and under extreme conditions,
it was extraordinary.
Thank you.
(Applause)
ما هو المعنى الحقيقي للمستوى العادي؟
دعوني أخبركم قصتي.
عانيت من مشاكل في الظهر عام 2010،
فذهبت لرؤية أخصائي
أخبرني حينها بأن السباحة جيدة لعلاج ظهري.
إذا، ماذا فعلت؟
بدأت السباحة.
كنت، ومازلت
سبّاحا عاديّا.
هل ممكن أن ترفعوا يدكم، كم منكم من يستطيع
إتمام جولة في حمام السباحة؟
حسنا، لماذا؟
ﻷنني أسبح ثلاثة كيلومترات في الساعة،
وهذه تعد سرعة متوسطة.
مع أنني كنت سبّاحا عاديا،
كان لدي حلم عام 2015.
وهو قطع القناة الإنجليزية سباحة.
القناة التي تصل بين بريطانيا وفرنسا،
والتي يبلغ عرضها 33 كيلومتر في أضيق حافة.
وهي معروفة بمائها البارد
وتياراتها القوية.
في الصيف الماضي،
بعد محاولتين فاشلتين،
كنت محظوظا، وتمكنت أخيرًا من تحقيق ذلك.
(تصفيق)
شكرا.
(تصفيق)
دعوني أصف لكم ما حدث معي ذلك اليوم.
توجهت في الساعة الثانية عشر مساءً
إلى الميناء.
كان وقت الانطلاق عند منتصف الليل.
قابلت الطاقم عند الميناء:
طاقم القارب الذي سيرافقني في تجربتي هذه.
كان الجو باردا والسماء مظلمة،
وكنت أعلم أنها ستكون
محاولتي الثالثة واﻷخيرة.
وإما اﻵن أو لن تحدث أبدا.
قفزت في الماء دون ارتداء بدلة الغطس
قبعة السباحة والنظارات وزي السباحة فقط
فهذه هي التقاليد المتبعة في السباحة.
إن ارتديت بدلة الغطس، فلن يتم حساب تجربتك.
خلال الليل، بدأت أعاني من تشنجات،
وبعد خمس ساعات، كنت أفكر بالانسحاب.
هذه صورة لي.
عندما رأيت الشمس تشرق، بدأت أشعر بالتحسن.
ولكني لم أكن قد وصلت بعد -
فلا يزال أمامي أسراب من قناديل البحر،
عكس تيار الماء
ومن يدري كم ساعة تبقى للوصول.
بعد 13 ساعة،
كنت على بعد ميل واحد من فرنسا،
ولكن الأمواج بدأت تدفعني للخلف.
استغرقت أربع ساعات للوصول.
وقضيت ثلاث ساعات في السباحة
أمام نفس الصخرة.
وبعد 17 ساعة،
أخيرا تمكنت من الوصول إلى فرنسا.
وكنت محظوظا؛ ﻷنه ليس الكثيرين
من يتمكنون من تحقيق ذلك -
وهم أقل من ألفين شخص
خلال 150 عام الماضية.
وهذا ليس بالعدد الكبير
مقارنة بعدد اﻷشخاص الذين أنهوا تحدي
الرجل الحديدي فقط خلال العام الماضي
إذ بلغ عددهم 50,000 شخص.
أو مقارنة باﻷشخاص الذين فازوا
بماراثون العام الماضي
في الولايات المتحدة فقط:
500,000 شخص.
لذا أدركت
أنه تحت الظروف المثالية
كنت سبّاحا عاديا.
ولكن تحت ظروف قاسية،
بالرغم من قيامي بنفس الشيء
وهو السباحة،
فقد قمت بشيء استثنائي.
لذا، كيف يمكن
لسبّاح عادي أن يعبر
القناة الإنجليزية سباحة؟
دعونا نفكر بالفرق
بين حوض السباحة والمياه المفتوحة.
أرى أنه ذات الفرق ما بين النظرية والتطبيق.
السباحة في حوض السباحة هي النظرية.
فهناك يمكنني التركيز على تقنيتي،
وليس هناك أية معيقات،
يمكنني السباحة مباشرة،
فالماء مريح للسباحة،
والرؤية واضحة.
أما التطبيق فهو كالقناة الإنجليزية.
لا يمكنك السباحة بطريق مستقيم
بسبب اﻷمواج والريح
وبسبب التيار أيضا.
كما أن الماء بارد، ويمكن حدوث أي شيء،
مثل الاصطدام بقناديل البحر
أو السباحة في الليل بلا إضاءة واضحة.
لذا، حمام السباحة والمياه المفتوحة
شيئان مختلفان كليا.
إذن، كيف تمكنت من السباحة
عبر القناة الإنجليزية؟
حسنا، كنت مصمما عليها،
وكان لدي خطة للتدرّب،
وكنت محاطا بأشخاص يشاركونني نفس الشغف.
ولكن ليس هذا هو السؤال الحقيقي.
بل السؤال الحقيقي هو:
كيف يمكن لشخص ذي مهارة سباحة متوسطة
أن يصبح من أفضل من خاضوا هذا التحدي؟
من وجهة نظري وبناءً على تجربتي
فنحن يمكن أن نتميز في أداء شيء ما
في بيئة حافلة بالتحديات.
فعلى سبيل المثال، يمكن أن أكون متميزا
أقوم بالعمل نفسه ولكن في دولة أخرى.
يمكنني أن أكون متميزا وأنا أقوم
بالعمل نفسه ولكن في شركة أخرى.
هذه هي الرسالة التي أود
أن أشاركها معكم الليلة.
هناك فهم خاطئ شائع بيننا، وهو
إن أراد المرء أن يتميز فعليه
أن يكون اﻷفضل دون أي نقص.
حسنَا، ما هو المعنى الحقيقي
للمستوى المتوسط أو العادي؟
بالنسبة لي، المستوى المتوسط كان كافيًا
ولكن تحت الظروف القاسية كنت استثنائيا.
شكرا لكم.
(تصفيق)
Ποιο είναι το πραγματικό
νόημα του μετρίου;
Θα σας πω την ιστορία μου.
Το 2010 είχα πρόβλημα με τη μέση μου
και πήγα σε έναν γιατρό.
Ο γιατρός μού είπε,
«το κολύμπι κάνει καλό στη μέση».
Οπότε, τι έκανα;
Άρχισα να κολυμπάω.
Ήμουν κι εξακολουθώ να είμαι...
ένας μέτριος κολυμβητής.
Σηκώστε το χέρι όσοι από εσάς
κολυμπάτε κανένα γύρο σε πισίνα.
Ο λόγος είναι
ότι κολυμπώ τρία χιλιόμετρα ανά ώρα
κι αυτή είναι μια μέτρια ταχύτητα.
Όμως αν κι ήμουν ένας μέτριος κολυμβητής,
το 2015 είχα ένα όνειρο.
Είχα το όνειρο να διασχίσω τη Μάγχη,
τη λωρίδα νερού που εκτείνεται
μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας,
που το στενότερο σημείο της
έχει μήκος 33 χιλιόμετρα,
και φημίζεται για το κρύο νερό
και τα δυνατά ρεύματα.
Πέρσι το καλοκαίρι,
μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες,
ήμουν τυχερός και κατάφερα να τη διασχίσω.
(Χειροκρότημα)
Ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)
Θα σας περιγράψω τι έγινε εκείνη τη μέρα.
Πήγα στο λιμάνι η ώρα 11 το βράδυ.
Η αναχώρηση ήταν τα μεσάνυχτα.
Βρήκα το πλήρωμα στο λιμάνι -
το πλήρωμα από τη βάρκα διάσωσης.
Έκανε κρύο, ήταν σκοτάδι,
κι ήξερα ότι αυτή θα ήταν
η τρίτη και τελευταία μου προσπάθεια.
Ήξερα ότι ήταν ή τώρα ή ποτέ.
Πήδηξα στο νερό
χωρίς να φοράω στολή κατάδυσης -
μόνο ένα σκουφάκι κολύμβησης,
γυαλάκια και μαγιό,
επειδή αυτό απαιτεί η παράδοση.
Αν φοράς στολή κατάδυσης δεν μετράει.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας
άρχισα να νιώθω κράμπες,
και μετά από πέντε ώρες
σκεφτόμουν να τα παρατήσω.
Αυτή είναι μια φωτογραφία μου,
όταν είδα τον ήλιο να ανατέλλει
κι άρχισα να νιώθω καλύτερα.
Όμως δεν είχε τελειώσει -
είχα ακόμα να κολυμπήσω
πάνω από τσούχτρες,
κόντρα στο ρεύμα,
και ποιος ξέρει σε πόσες ώρες θα τελείωνα.
Μετά από 13 ώρες
ήμουν ένα μίλι μακριά απ' τη Γαλλία,
αλλά τα κύματα άρχισαν
να με τραβάνε πίσω στη Μάγχη.
Κολυμπούσα τέσσερις ώρες
μέχρι να τερματίσω.
Κολυμπούσα τέσσερις ώρες
μπροστά απ' τον ίδιο βράχο.
Μετά από 17 ώρες,
κατάφερα να φτάσω στη Γαλλία, τελικά.
Κι ήμουν τυχερός, επειδή λίγοι άνθρωποι
- λιγότεροι από 2.000 -
κατάφεραν να διασχίσουν τη Μάγχη
τα τελευταία 150 χρόνια.
Καθόλου μεγάλος αριθμός
σε σχέση με τον αριθμό αυτών
που τερμάτισαν το τρίαθλο Ironman πέρσι:
50.000 άτομα.
Ή όσους τερμάτισαν πέρσι στον μαραθώνιο
μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες:
500.000 άτομα.
Οπότε κατάλαβα,
ότι υπό ιδανικές συνθήκες, στην πισίνα,
ήμουν ένας μέτριος κολυμβητής.
Όμως κάτω από ακραίες συνθήκες,
παρόλο που έκανα το ίδιο πράγμα,
κολυμπούσα,
κατάφερα κάτι αναπάντεχο.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν
ένας μέτριος κολυμβητής
να καταφέρει να διασχίσει τη Μάγχη;
Ας σκεφτούμε τη διαφορά
μεταξύ πισίνας κι ανοιχτής θάλασσας.
Κατά τη γνώμη μου διαφέρουν
όπως η θεωρία απ' την πράξη.
Το κολύμπι στην πισίνα είναι η θεωρία.
Συγκεντρώνομαι στην τεχνική μου,
δεν μου αποσπάται η προσοχή,
μπορώ να κολυμπήσω ευθεία,
το νερό είναι άνετο,
κι έχω τέλεια ορατότητα.
Η Μάγχη είναι η πρακτική.
Δεν πας ποτέ ευθεία
λόγω των κυμάτων, λόγω των ανέμων,
λόγω του ρεύματος.
Το νερό είναι κρύο
και τα πάντα μπορούν να συμβούν,
όπως το να συναντήσεις τσούχτρες
ή να κολυμπήσεις το βράδυ
χωρίς ορατότητα.
Οπότε, η πισίνα κι η ανοιχτή θάλασσα
είναι δυο εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Λοιπόν, πώς κατάφερα
να κολυμπήσω διαμέσου της Μάγχης;
Ήμουν επίμονος,
ήμουν προπονημένος,
κι είχα ανθρώπους γύρω μου
που είχαν το ίδιο πάθος.
Όμως αυτό δεν είναι το πραγματικό ερώτημα.
Το ερώτημα είναι:
Πώς είναι δυνατόν
ένας άνθρωπος με μέτριες ικανότητες
να καταφέρει να ανήκει
στο 99,99ο ποσοστημόριο.
Και κατά τη γνώμη μου,
σύμφωνα με την ιστορία μου,
μπορούμε να διαπρέψουμε όταν κάνουμε κάτι
κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Οπότε, για παράδειγμα,
μπορώ να είμαι εξαιρετικός
κάνοντας την ίδια δουλειά
αλλά σε άλλη χώρα.
Μπορώ να είμαι εξαιρετικός κάνοντας
την ίδια δουλειά αλλά σε άλλη εταιρεία.
Αυτό είναι ένα μήνυμα
που θέλω να μοιραστώ απόψε μαζί σας.
Είναι εσφαλμένη η αντίληψη
που έχουμε στη ζωή μας
ότι για να διαπρέψουμε πρέπει
να είμαστε οι καλύτεροι, χωρίς ατέλειες.
Ποιο είναι η πραγματικό νόημα
του μέτριου, λοιπόν;
Για μένα ήταν αρκετό να είμαι μέτριος
και κάτω από ακραίες συνθήκες
ήταν εξαιρετικό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)
¿Cuál es el verdadero significado
del promedio?
Déjenme contarles mi historia.
En 2010 tuve algunos problemas
de espalda, y fui a ver a un médico.
El médico me dijo:
"Nadar es bueno para la espalda".
Entonces, ¿qué hice?
Empecé a nadar.
Y era, y todavía soy...
un nadador promedio.
¿Pueden levantar la mano todos los que
pueden nadar un largo en la piscina?
Así que, ¿por qué?
Porque nado tres kilómetros por hora,
y esta es una velocidad promedio.
Pero aunque era un nadador promedio,
en 2015 tuve un sueño.
Soñaba con atravesar a nado
el Canal de la Marcha:
la franja de agua
que va de Inglaterra a Francia,
cuya parte más corta es de 33 km,
y que es conocida por su agua fría
y sus corrientes fuertes.
Y el verano pasado,
después de dos intentos fallidos,
tuve suerte y lo logré.
(Aplausos)
Gracias.
(Aplausos)
Permítanme describir lo que pasó ese día.
Fui al puerto a las 11 de la noche.
La hora de salida era medianoche.
Conocí a mi tripulación en el puerto:
la tripulación de mi barco de apoyo.
Hacía frío, estaba oscuro,
y yo sabía que eso iba a ser
mi tercer y último intento.
Sabía que era ahora o nunca.
Salté al agua sin llevar traje de baño,
sólo un gorro de baño,
las gafas y el traje,
porque así es como manda la tradición.
Si llevan un traje de baño, no cuenta.
Por la noche empecé a tener calambres,
y después de cinco horas,
estaba pensando en rendirme.
Esta es una foto mía
cuando vi salir el amanecer,
y empecé a sentirme mejor.
Pero no se había terminado.
Todavía tenía que nadar
a través de numerosas medusas,
contra las corrientes
y quién sabe cuántas horas
quedarían para terminar.
Después de 13 horas,
estaba a una milla de Francia,
pero las olas empezaron a arrastrarme
de vuelta al Canal.
Pasé cuatro horas nadando para terminar.
Pasé cuatro horas nadando
delante de la misma roca.
Y después de 17 horas,
finalmente, logré llegar a Francia.
Y tuve suerte, porque no mucha gente,
menos de 2 000 personas,
lograron atravesarlo a nado
en los últimos 150 años.
Y no son muchas
si se compara con el número de personas
que terminaron un Ironman el año pasado:
50 000 personas.
O si se compara con la gente
que terminó un maratón el año pasado
sólo en los Estados Unidos:
500 000 personas.
Así que me di cuenta
de que bajo condiciones perfectas,
en la piscina,
era un nadador promedio.
Pero en un entorno desafiante,
aunque haciendo lo mismo,
nadar,
lograba lo extraordinario.
Entonces, ¿cómo es posible
que un nadador promedio pueda
atravesar a nado el Canal de la Mancha?
Pensemos en la diferencia
entre la piscina y las aguas abiertas.
En mi opinión, es la misma diferencia
que entre la teoría y la práctica.
Nadar en la piscina es la teoría.
Me puedo enfocar en mi técnica,
no tengo distracción,
puedo nadar recto,
el agua es cómoda,
y la visibilidad es genial.
La práctica es como el Canal de la Mancha.
Nunca se va recto
debido a las olas, debido al viento
debido a la corriente.
El agua está fría, y puede pasar de todo,
como encontrarse medusas
o nadar de noche sin visibilidad.
Así que, piscina y agua abierta
son dos juegos totalmente diferentes.
Entonces, ¿cómo conseguí
atravesar a nado el Canal de la Mancha?
Bueno, era persistente,
tenía un plan de entrenamiento,
y estaba rodeado de gente
que compartía la misma pasión.
Pero esa no es la pregunta real.
La pregunta real es,
¿cómo es posible que una persona
con habilidades promedio
logre pertenecer al 99 99 no promedio?
Y, en mi opinión, según mi historia,
podemos sobresalir cuando hacemos algo
en un entorno desafiante.
Por ejemplo, puedo ser extraordinario
haciendo el mismo trabajo
pero en otro país.
Puedo ser extraordinario haciendo
el mismo trabajo, pero en otra empresa.
Este es un mensaje
que quiero compartir con Uds. esta noche.
Tenemos la errónea idea
de que para sobresalir la vida real
uno necesita ser el mejor, sin defectos.
Entonces, ¿cuál es
el verdadero significado del promedio?
Para mí, ser promedio era suficiente,
y en un entorno desafiante,
fue extraordinario.
Gracias.
(Aplausos)
Que signifie vraiment être moyen ?
Je vais vous raconter mon histoire.
En 2010, je souffrais du dos
et je suis allé chez le médecin.
Il m'a conseillé la natation
car c'est bon pour le dos.
Qu'ai-je fait ?
J'ai commencé à nager.
J'étais, et je reste...
un nageur moyen.
Si vous savez nager une longueur,
levez-la main svp !
Pourquoi ?
En fait, je nage à trois km/h.
C'est une vitesse moyenne.
En dépit de mes performances moyennes,
je nourrissais un rêve en 2015.
Je rêvais de traverser
La Manche à la nage :
cette partie de la Mer du Nord
entre l'Angleterre et la France.
Le passage le plus étroit
fait 33 kilomètres,
la température de l'eau est basse
et ses courants sont forts.
L'été dernier,
après deux tentatives infructueuses,
j'ai eu plus de chance
et j'ai réussi à la traverser à la nage.
(Applaudissements)
Merci.
(Applaudissements)
Que s'est-il passé ce jour-là ?
Je me suis rendu au port à 23 heures.
L'heure du départ était à minuit.
J'y avais donné rendez-vous à mon équipe.
L'équipe de soutien qui me suit en bateau.
Il faisait froid, noir.
Je savais qu'il s'agissait de
ma troisième et dernière tentative.
Je savais que
c'était cette fois-ci ou jamais.
J'ai sauté dans l'eau sans combinaison,
avec seulement mon bonnet de bain,
les lunettes et le maillot.
La tradition veut que nous traversions
La Manche dans cette tenue.
En combinaison, ça ne compte pas.
Pendant la nuit, j'ai commencé
à ressentir des crampes
et au bout de cinq heures,
je songeais à abandonner.
Voici une photo de moi
au moment où le soleil s'est levé,
ce qui m'a revigoré.
Mais mon épreuve n'était pas encore finie.
Je devais encore nager à travers
des bancs de méduses,
à contre-courant,
pendant un nombre incalculable d'heures
avant la ligne d'arrivée.
Après 13 heures,
il me restait 1,5 kilomètre
pour rejoindre la France
mais les vagues
me repoussaient vers la mer.
J'ai dû nager pendant quatre heures
pour rejoindre l'arrivée.
J'ai passé quatre heures à nager
devant le même rocher.
Après 17 heures,
j'ai enfin rejoint la France.
J'ai de la chance car peu de nageurs,
moins de 2 000, ont réussi
à traverser La Manche
ces 150 dernières années.
C'est très peu
en comparaison du nombre d'athlètes
qui ont terminé un Ironman l'an dernier :
50 000.
Ou en comparaison avec des athlètes
qui ont terminé un marathon l'an dernier
aux États-Unis :
500 000 personnes.
J'ai pris conscience
que quand les conditions
sont parfaites, en piscine,
je suis un nageur moyen.
Mais sous des conditions extrêmes,
alors que je fais la même chose,
nager,
j'ai accompli l'extraordinaire.
Comment est-il possible
pour un nageur moyen
de traverser La Manche ?
Réfléchissons à la différence
entre la piscine et la mer.
À mes yeux, c'est la même différence
qu'entre la théorie et la pratique.
Nager en piscine, c'est la théorie.
On se concentre sur la technique,
il n'y a aucune distraction,
on peut nager droit,
la température de l'eau est confortable
et la visibilité est bonne.
Traverser La Manche, c'est la pratique.
On ne nage jamais droit,
à cause des vagues, du vent
et du courant.
L'eau est froide
et n'importe quoi peut arriver :
des bancs de méduses
ou nager la nuit sans rien voir.
On ne nage pas dans la même catégorie
en piscine ou en mer.
Comment ai-je pu traverser
La Manche à la nage alors ?
J'ai été tenace,
j'avais un plan d'entraînement
et j'étais entouré de personnes
qui partageaient la même passion que moi.
Mais ce n'est pas la bonne question.
La bonne question, c'est :
comment est-il possible qu'un nageur moyen
puisse faire partie des très rares
nageurs à avoir traversé La Manche ?
Ce que mon histoire me laisse penser,
c'est que nous pouvons exceller à
une chose dans des conditions extrêmes.
Par exemple,
je peux devenir extraordinaire
dans mon travail mais dans un autre pays.
Je peux devenir extraordinaire dans mon
travail mais dans une autre entreprise.
C'est mon message de ce soir.
C'est une idée fausse que
nous avons dans la vraie vie
que de penser que l'excellence exige
de nous d'être les meilleurs et parfaits.
Quelle est la vraie signification
d'être moyen ?
Pour moi, être moyen était suffisant
et dans des conditions extrêmes,
ce fut extraordinaire.
Merci.
(Applaudissements)
औसत का सही अर्थ क्या है?
मैं आपको अपनी कहानी बताता हूँ।
२०१० में, मुझे पीठ की समस्या समस्या थी,
इसलिये मैं एक चिकित्सक को मिलने गया।
चिकित्सक ने मुझे से कहा,
"तैरना आपकी पीठ के लिए अच्छा है।"
तो, मैंने क्या किया?
मैंने तैरना शुरू किया।
और मैं था, और मैं अभी भी हूँ...
एक औसत तैराक।
क्या आप हाथ उठा सकते हैं, आप में से कितने
पूल में एक चक्कर कर सकते हैं?
तो, क्यों?
क्योंकि मैं तीन किलोमीटर
प्रति घंटे तैरता हूँ,
और यह एक औसत गति है।
लेकिन भले ही मैं एक औसत तैराक था,
२०१५ में, मैंने एक सपना देखा।
इंगग्लिश चैनल तैरने का मेरा सपना था:
पानी की पट्टी
जो इंग्लैंड से फ्रांस जाती है,
और इसका सबसे छोटा हिस्सा ३३ किलोमीटर है,
और यह अपने ठंडे पानी और प्रबल
धाराओं के लिए जाना जाता है।
और पिछली गर्मियों में,
दो असफल कोशिशों के बाद,
मैं ख़ुशनसीब था,
और मैं इसमें तैरने में कामयाब रहा।
(तालियाँ)
धन्यवाद।
(तालियाँ)
उस दिन क्या हुआ, मुझे वर्णन करने दीजिए।
मैं रात को ११ बजे बंदरगाह पर गया।
प्रस्थान का समय आधी रात को था।
मैं अपने दल से बंदरगाह में मिला:
मेरे समर्थन नाव से दल।
ठंड थी, अंधेरा था,
और मुझे पता था कि यह मेरी
तीसरी और आखिरी कोशिश होगी।
मुझे पता था कि यह अब है या कभी नहीं।
मैं पानी में कूद गया
आर्द्र सूट पहने बिना -
बस एक तैराकी टोपी,
काला चश्मा और पोशाक
क्योंकि उसी तरह परंपरा
हमें तैरने को चाहता है।
यदि आप एक आर्द्र सूट पहनेंगे,
तो यह अमान्य है।
रात के वक्त, मुझे मरोड़ होना शुरू हुआ,
और पाँच घंटे बाद,
मैं हार मानने के बारे में सोच रहा था।
यह मेरी एक तस्वीर है
जब मैंने सूरज को उगते हुए देखा,
और मैं बेहतर महसूस करने लगा।
लेकिन यह खत्म नहीं हुआ था -
मुझे अभी भी तैरना था
जेलीफ़िश के झुण्ड के पार,
धाराओं के विरुद्ध
और कौन जाने कि कितने
घंटे बाकी थे खत्म करने में।
१३ घंटे बाद,
मैं फ्रैन्स से एक मील दूर था,
लेकिन लहरें मुझे वापस
चैनल में खींचने लगीं।
मैंने तैरना ख़त्म करने में चार घंटे बिताए।
एक ही चट्टान के सामने
मैंने चार घंटे तैरने में बिताए।
और १७ घंटे के बाद,
आखिरकार, मैं फ्रैंस पहुँचने
में कामयाब रहा।
और मैं ख़ुशनसीब था, क्योंकि बहुत कम लोग -
पिछले १५० सालों में
२,००० से कम लोग -
तैराकी करने में कामयाब रहे।
और वह कुछ ज़्यादा नहीं था
अगर उन लोगों की संख्या से तुलना करें
पिछले साल जिन्होंनेआयरनमैन को ख़त्म किया:
५०,००० लोग।
अगर उन लोगों की संख्या से तुलना करें
जिन्होंने पिछले साल मैरथान को ख़त्म किया
सिर्फ अमेरिका में:
५००,००० लोग।
तो मुझे एहसास हुआ
सही परिस्थितियों में,
स्विमिंग पूल में,
मैं एक औसत तैराक था।
लेकिन अत्यधिक परिस्थितियों में,
हालांकि एक ही काम कर रहा था,
तैराकी,
मैंने असाधारण हासिल किया।
तो, यह कैसे संभव है
कि एक औसत तैराक इंगग्लिश चैनल
तैरने में सफल हो सकता है?
स्विमिंग पूल और खुले पानी के बीच
अंतर के बारे में सोचते हैं।
मेरी राय में, यह सिद्धांत और प्रयोग
के बीच के जैसा अंतर है।
पूल में तैरना सिद्धांत है।
मैं अपनी तकनीक पर
ध्यान केंद्रित कर सकता हूँ,
मुझे कोई विकर्षण नहीं है,
मैं सीधे तैर सकता हूँ,
पानी आरामदायक है,
और दृश्यता बहुत अच्छी है।
प्रयोग इंगग्लिश चैनल की तरह है।
आप कभी सीधे नहीं जा सकते
लहरों के कारण, हवा के कारण
धाराओं के कारण।
पानी ठंडा है,
और सब कुछ हो सकता है,
जैसे कि जेलिफ़िश से मिलना
या दृश्यता के बिना रात में तैरना।
तो, पूल और खुला पानी
दोनो पूरी तरह से अलग हैं।
तो, मैंने इंगग्लिश चैनल
में तैरना कैसे पूरा किया?
जी,मैं ज़िद्दी था,
मेरे पास एक प्रशिक्षण योजना थी,
और मैं उसी जुनून वाले
लोगों से घिरा हुआ था।
लेकिन सवाल यह नहीं है।
सवाल यह है,
यह कैसे संभव है कि
एक औसत-कुशल व्यक्ति
९९.९९ वें विभाजक से संबंधित है?
और मेरी राय में, मेरी कहानी से,
हम चुनौतीपूर्ण वातावरण में कुछ
करते वक्त अग्रगण्य हो सकते हैं।
उदाहरण के लिए, मैं वही काम
करने में असाधारण हो सकता हूँ,
लेकिन दूसरे देश में।
मैं वही काम करने में असाधारण हो
सकता हूँ लेकिन दूसरे कंपनी में।
इसलिए, यह संदेश है जो मैं आज
रात आपके साथ साझा करना चाहता हूँ।
वास्तविक जीवन में
यह गलत धारणा है कि हम
अग्रगण्य होने के लिए एक को सबसे
अच्छा होना चाहिए, खामियों के बिना।
तो, औसत का सही अर्थ क्या है?
मेरे लिए, औसत होना काफी था,
और अत्यधिक परिस्थितियों में,
यह असाधारण था।
धन्यवाद।
(तालियाँ)
Qual è il vero significato di "media"?
Vi racconto la mia storia.
Nel 2010 ho avuto problemi alla schiena,
e sono andato a vedere un medico.
Il medico mi disse:
"Il nuoto fa bene alla schiena".
Quindi che feci?
Iniziai a nuotare.
E lo ero, e sono ancora ...
un nuotatore nella media.
Per alzata di mano,
quanti di voi sanno nuotare in piscina?
Perchè?
Perché nuoto tre chilometri all'ora,
e questa è una velocità nella media.
Ma anche se ero un nuotatore nella media,
nel 2015 feci un sogno.
Sognai di attraversare a nuoto
il Canale della Manica,
la zona di mare
che va dall'Inghilterra alla Francia,
la cui parte più corta è di 33 km,
nota per la sua acqua fredda
e le sue forti correnti.
E la scorsa estate,
dopo due tentativi falliti,
sono stato fortunato e sono riuscito
ad attraversarla a nuoto.
(Applausi)
Grazie.
(Applausi)
Lasciatemi descrivere
cosa successe quel giorno.
Andai al porto alle 11 di sera.
L'orario di partenza era mezzanotte.
Incontrai il mio equipaggio al porto:
l'equipaggio della mia barca di supporto.
Faceva freddo, era buio,
e sapevo che sarebbe stato
il mio terzo e ultimo tentativo.
Sapevo che era "o ora o mai più".
Mi tuffai in acqua
senza indossare la muta,
solo con una cuffia da nuoto,
gli occhialini e il costume
perché è così che si nuota
secondo la tradizione.
Se indossi una muta non è valido.
Durante la notte, iniziai ad avere crampi,
e dopo cinque ore,
pensai di arrendermi.
Questa è una mia foto
quando vidi sorgere il sole,
e iniziai a sentirmi meglio.
Ma non era finita,
dovevo ancora nuotare
attraverso fioriture di meduse,
contro le correnti
e chissà quante ore
mi mancavano per finire.
Dopo 13 ore,
a circa 1,5 km dalla Francia,
le onde iniziarono a trascinarmi
di nuovo nel canale.
Ci misi quattro ore per finire.
Impiegai quattro ore a nuotare
di fronte allo stesso scoglio.
E dopo 17 ore,
alla fine riuscii ad arrivare in Francia.
E fui fortunato, perché non molte persone
meno di 2.000, sono riuscite
ad attraversare a nuoto quel tratto
negli ultimi 150 anni.
E non sono molti
se si confrontano con il numero di persone
che ha finito un Ironman l'anno scorso:
50.000 persone.
O se li confronti con la gente
che ha finito una maratona l'anno scorso
solo negli Stati Uniti:
500.000 persone.
Quindi realizzai che,
in perfette condizioni, in piscina,
ero un nuotatore nella media.
Ma in condizioni estreme,
pur facendo la stessa cosa,
nuotando,
ho raggiunto traguardi straordinari.
Com'è possibile
che un nuotatore nella media
attraversi il Canale della Manica?
Pensiamo alla differenza
tra la piscina e il mare aperto.
Secondo me, è la stessa differenza
tra teoria e pratica.
Il nuoto in piscina è la teoria.
Posso concentrarmi sulla mia tecnica,
non ho distrazioni,
posso nuotare dritto,
l'acqua ha una temperatura gradevole,
e la visibilità è fantastica.
La pratica è come il Canale della Manica.
Non vai mai dritto
a causa dell'acqua e del vento,
a causa della corrente.
L'acqua è fredda,
e può succedere qualsiasi cosa,
come incontrare una medusa,
o nuotare di notte senza visibilità.
Quindi, piscina e mare aperto
sono due giochi totalmente diversi.
Come sono riuscito a nuotare
attraverso il Canale della Manica?
Beh, sono stato persistente,
ho avuto un piano di allenamento,
ed ero circondato da persone
che condividevano la stessa passione.
Ma questa non è la vera domanda.
La vera domanda è:
Come è possibile
che una persona nella media
riesca ad appartenere
al 99.99esimo quantile?
E secondo me
possiamo eccellere quando agiamo
in situazioni avverse.
Quindi, per esempio, posso eccellere
facendo lo stesso lavoro
ma in un altro paese.
Posso eccellere facendo lo stesso lavoro
ma in un'altra compagnia.
Questo è un messaggio
che voglio condividere con voi stasera.
Viviamo con l'idea sbagliata
che per eccellere sia necessario
essere il migliore, senza difetti.
Qual è il vero significato
di essere nella media?
Per me, essere nella media era abbastanza,
e in condizioni estreme,
è stato straordinario.
Grazie.
(Applausi)
O que é o verdadeiro sentido de média?
Vou contar-vos a minha história.
Em 2010, estava com problemas
nas costas e fui ao médico.
O médico disse-me: "A natação
é boa para as costas".
Então, o que é que eu fiz?
Eu comecei a nadar.
Eu era, e ainda sou,
um nadador mediano.
Levante a mão quem consegue
nadar uma volta na piscina?
Então porquê?
Porque eu nado três quilómetros por hora
e isso é uma velocidade mediana.
Mas embora eu fosse um nadador mediano
em 2015, tinha um sonho.
Tinha o sonho de atravessar
o Canal da Mancha.
a faixa de água que vai
da Inglaterra a França.
A parte mais estreita é 33 quilómetros
e é famoso pela sua água fria
e pelas correntes fortes.
E no verão passado,
depois de duas tentativas fracassadas,
tive sorte e consegui nadar
até ao outro lado.
(Aplausos)
Obrigado.
(Aplausos)
Vou descrever o que aconteceu
naquele dia.
Fui às 11 da noite ao porto.
A hora da partida era à meia-noite.
Eu encontrei a minha equipa no porto,
a equipa do meu barco do apoio.
Estava frio, estava escuro.
Eu sabia que ia ser a minha terceira
e última tentativa.
Sabia que era agora ou nunca.
Eu entrei na água sem usar
um fato de mergulho,
só uma touca de natação,
os óculos e o calção de banho
porque é assim que a tradição
quer que façamos a travessia.
Se usarmos um fato de mergulho,
isso não conta.
Durante a noite, comecei a ter cãibras,
e ao fim de cinco horas,
estava a pensar desistir.
Isto é uma foto minha
quando vi o nascer do sol
e comecei a sentir-me melhor.
Mas ainda não acabara
ainda tive de nadar através
de proliferação de medusas,
contra as correntes
e, quem sabe, quantas horas
mais para terminar.
Ao fim de 13 horas,
eu estava a uma milha
de distância da França
mas as ondas começavam a puxar-me
outra vez para o Canal.
Gastei quatro horas a nadar
para terminar.
Passei quatro horas a nadar
em frente da mesma rocha.
E ao fim de 17 horas
acabei por conseguir chegar a França.
Tive sorte porque
não há muitas pessoas
— menos de 2000 pessoas —
que conseguiram fazer a travessia
nos últimos 150 anos.
Não são muitas,
se compararmos com o número de pessoas
que acabaram um Ironman no ano passado:
50 000 pessoas.
Ou se compararmos com as pessoas
que terminaram uma maratona
no ano passado
só nos EUA:
500 000 pessoas.
Então percebi
que, em condições perfeitas,
na piscina,
eu era um nadador mediano,
mas, em condições extremas,
apesar de fazer a mesma coisa, nadar,
eu consegui o extraordinário.
Então, como é possível
que um nadador mediano
consiga atravessar o Canal da Mancha?
Vamos pensar na diferença
entre a piscina e o mar aberto
Na minha opinião, é a mesma diferença
que entre teoria e prática.
Nadar na piscina é a teoria.
Posso concentrar-me na técnica.
Não tenho distrações.
Posso nadar em linha reta
a água é confortável
e a visibilidade é ótima.
A prática é como o Canal da Mancha.
Nunca vamos em linha reta
por causa das ondas, por causa do vento
por causa das correntes.
A água é fria,
e tudo pode acontecer,
como encontrar medusas
ou nadar à noite sem visibilidade.
Então, a piscina e o mar aberto
são dois jogos totalmente diferentes.
Então, como consegui atravessar
o Canal da Mancha?
Bem, eu era persistente
tive um plano de treino
e estava rodeado de pessoas
com a mesma paixão.
Mas a pergunta real não é essa.
A verdadeira pregunta é:
Como é possível que uma pessoa
com uma capacidade média
consegue situar-se no percentil 90?
Na minha opinião,
com a minha história,
podemos ser excelentes quando fazemos
uma coisa num ambiente desafiador.
Então, por exemplo,
posso ser extraordinário
a fazer o mesmo trabalho
mas noutro país.
Posso ser extraordinário a fazer
o mesmo trabalho mas noutra empresa.
Isto é uma mensagem que quero
partilhar convosco esta noite.
É um equívoco que temos na vida real
que, para ser excelente,
temos de ser o melhor, sem falhas.
Então, o que é o verdadeiro
sentido de média?
Para mim, ser médio era suficiente
e, sob condições extremas,
foi extraordinário.
Obrigado.
(Aplausos)
Qual o real significado de mediano?
Deixe-me contar minha história.
Em 2010 tive problemas na coluna
e fui ver um médico.
Ele disse: "Nadar é bom para sua coluna".
Então o que eu fiz?
Comecei a nadar.
E eu era, e ainda sou,
um nadador mediano.
Levantem a mão os que conseguem
nadar uma volta na piscina?
Por quê?
Porque eu nado a três quilômetros por hora
e essa é uma velocidade mediana.
Porém, mesmo sendo um nadador mediano,
em 2015, eu tinha um sonho.
Tinha o sonho de atravessar
o Canal da Mancha a nado;
a faixa de água
entre a Inglaterra e a França,
cuja parte mais estreita é de 33 km
e é conhecida pela água gelada
e correntezas fortes.
No verão passado,
depois de duas tentativas fracassadas,
tive sorte e consegui atravessar nadando.
(Aplausos)
Obrigado.
(Aplausos)
Vou descrever o que houve naquele dia.
Fui para o porto às 11 horas da noite.
A partida era à meia-noite.
Encontrei minha equipe no porto,
a equipe do meu barco de apoio;
estava frio, estava escuro
e eu sabia que seria
minha terceira e última tentativa.
Sabia que era agora ou nunca.
Pulei na água sem usar roupa de mergulho,
apenas touca de natação,
óculos e traje de banho,
pois é assim que manda a tradição.
Se usar roupa de mergulho, não conta.
Durante a noite, comecei a ter câimbras,
e, depois de cinco horas,
pensava em desistir.
Esta é uma foto minha
quando o sol nasceu e me senti melhor.
Mas ainda não tinha acabado.
Ainda tinha que nadar
entre colônias de águas-vivas,
contra a correnteza
e sabe-se lá quantas horas até terminar.
Depois de 13 horas,
eu estava a 1,6 km da França,
mas as ondas me puxavam para o Canal.
Demorei quatro horas para nadar até o fim.
Nadei quatro horas diante da mesma rocha.
Depois de 17 horas,
finalmente, consegui chegar à França.
Eu tive sorte porque poucas pessoas,
menos de 2 mil, concluíram a travessia
nos últimos 150 anos.
E não são muitas, se compararmos
com as que concluíram um Ironman
apenas ano passado:
50 mil pessoas.
Ou com as que concluíram
uma maratona, ano passado,
apenas nos EUA:
500 mil pessoas.
Então eu percebi que,
sob condições perfeitas, na piscina,
eu era um nadador mediano.
Porém, sob condições extremas,
mesmo fazendo a mesma coisa,
nadando,
eu atingi o extraordinário.
Então, como é possível
que um nadador mediano
atravesse o Canal a nado?
Vamos pensar na diferença
entre a piscina e o mar aberto.
Para mim, é a mesma diferença
entre a teoria e a prática.
Nadar na piscina é a teoria.
Posso focar na minha técnica,
não tenho distrações,
posso nadar reto,
a água é confortável
e a visibilidade é ótima.
A prática é igual ao Canal da Mancha.
Você nunca nada reto
por causa das ondas,
dos ventos e da correnteza.
A água é gelada e acontece de tudo,
como encontrar águas-vivas
ou nadar à noite sem enxergar nada.
Logo, a piscina e o mar aberto
são casos muito diferentes.
Então como consegui
atravessar o Canal a nado?
Bem, eu fui persistente,
tive um plano de treinamento
e estava rodeado de pessoas
com a mesma paixão.
Mas essa não é a verdadeira questão.
A verdadeira questão é:
como uma pessoa mediana
consegue pertencer ao 99,99º quantil?
Na minha opinião, com a minha história,
podemos nos destacar quando desafiados.
Por exemplo, posso ser extraordinário
fazendo o mesmo trabalho em outro país.
Ou em outra empresa.
Essa é a mensagem que gostaria de dividir.
Temos uma concepção errada de que,
na vida real, para nos destacarmos
devemos ser o melhor
e não cometer falhas.
Então qual o real significado de mediano?
Para mim, ser mediano era suficiente
e, sob condições extremas,
fui extraordinário.
Obrigado.
(Aplausos)
Ortalamanın gerçek anlamı ne?
Hikayemi anlatayım.
2010'da, sırtımda ağrı
hissettim ve doktora gittim.
Doktor şöyle dedi:
''Yüzmek sırtına iyi gelir.''
Peki ben ne yaptım?
Yüzmeye başladım.
hem o zaman
hem de hâlâ...
ortalama bir yüzücüydüm.
Kaçınız havuz kulvarında bir tur yüzebilir
elinizi kaldırabilir misiniz?
Peki, neden?
Çünkü ben saatte üç kilometre yüzüyorum
bu da ortalama bir hız.
Fakat ortalama bir yüzücü olmama rağmen,
2015'te bir hayalim vardı.
Manş Denizini yüzerek
geçtiğimi istiyordum.
İngiltere'den Fransa'ya giden su akıntısı,
bunun en kısa kısmı da 33 kilometre.
Burası aynı zamanda soğuk suyuyla
ve güçlü akıntısıyla biliniyor.
Geçen yaz,
iki başarısız denemeden sonra,
Şanslıydım ve yüzerek geçmeyi başardım.
(Alkışlar)
Teşekkürler.
(Alkışlar)
O gün ne olduğunu anlatayım..
Gece on birde limana gittim.
Hareket saati gece yarısıydı.
Destek botumdan ekibimle
limanda buluştum.
Hava soğuk ve karanlıktı,
bunun da benim üçüncü
ve son denemem olacağını biliyordum.
Biliyordum ki ya şimdi ya da hiçti.
Dalgıç kıyafeti giymeden;
sadece kostüm, bone
ve gözlükle suya atladım.
Çünkü gelenek böyle yüzmeyi gerektiriyor.
Eğer dalgıç kıyafeti giyerseniz sayılmaz.
Gece içinde vücuduma kramp girdi,
beş saat sonra vazgeçmeyi
düşünmeye başladım.
Bu benim fotoğrafım
güneşin doğduğunu gördüğümde,
daha iyi hissetmeye başladım.
Fakat henüz bitmemişti -
Hâlâ deniz analarının arasından,
akıntıya karşı ve
kaç saatin kaldığını bilmeden
yüzmek zorundaydım.
13 saat sonra,
Fransa'nın bir buçuk
kilometre uzağındaydım
ama dalgalar beni kanala
doğru çekmeye başlamıştı.
Bitirmek için dört saat daha yüzdüm.
Dört saat boyunca
aynı kayanın önünde yüzdüm.
17 saat sonra,
nihayet Fransa'ya varmayı başardım.
Şanslıydım, çünkü az sayıda insan -
iki binden daha az, son 150 yılda
bunu başarabilmişti.
Bu sayı çok değil.
Sadece geçen yıl Demir Adam filmini
bitiren 50 bin insanla
karşılaştırabiliriz.
Veya sadece Amerika'da
geçen sene maraton bitiren
500 bin insan var.
Yani şunun farkına vardım ki
yüzme havuzundaki
kusursuz koşullar altında
ben ortalama bir yüzücüydüm.
Ama ekstrem koşullar altında,
aynı şeyi yapmama,
yüzmeme rağmen
olağanüstü bir şey başardım.
Peki, ortalama bir yüzücünün
Manş Denizini geçmesi
nasıl mümkün olabilir?
Yüzme havuzu ile denizin
farkını karşılaştırmaya çalışalım.
Bence, teori ve uygulamanın
farkıyla aynı.
Havuzda yüzmek bir teori.
Kendi tekniğime odaklanabilirim.
Dikkatim dağılmaz.
Dümdüz yüzebilirim.
Su ve görüş mesafesi
benim için rahat olur.
Uygulama ise Manş Denizinde yüzmek.
Dalgalardan, rüzgârdan
ve akıntıdan dolayı
hiç dümdüz yüzemezsin.
Su soğuk olur
ve her şey başına gelebilir.
Deniz analarına rastlamak
veya gece görüş mesafesi olmadan yüzmek gibi.
Yani, havuz ve deniz
tamamen farklı iki oyun gibi.
Peki ben Manş Denizini
yüzerek geçmeyi nasıl başardım?
Israrcıydım,
çalışma planım vardı
ve etrafım benimle aynı tutkuyu
paylaşan insanlarla doluydu.
Ama asıl soru bu değil.
Asıl soru şu,
Orta derecede becerikli bir kişinin
99.99 luk yüzdelik dilime girmeyi
başarması nasıl mümkün olabilir?
Ve bence benim hikayemden yola çıkarak,
bir şeyi zorlu bir ortamda
yapıyorsak, onu başarabiliriz.
Örneğin, ben başka bir
ülkede aynı işi yaparak
sıradışı olabilirim.
Aynı işi başka bir şirkette
yaparak da sıradışı olabilirim.
Yani sizinle bu akşam
paylaşmak istediğim mesaj şu:
Hayatta, birinin sivrilmesi için
mükemmelleşmesi,
kusursuz olması gerektiği fikri yanlış.
Peki, ortalamanın gerçek anlamı ne?
Benim için ortalama olmak yeterliydi,
aşırı koşullar altında ise
sıra dışıydı.
Teşekkür ederim.
(Alkışlar)