Zaprawa - Ciemna strona [J 1, 1-5. 9-14]

Styczeń w Pogłębiarce taki bardzo
wyjazdowy się zrobił w tym roku.

Dzisiaj jest 4 stycznia, sobota
i Czechowice-Dziedzice.

Mamy spotkanie „Emocje w modlitwie",
dobry temat, wszyscy chcą słuchać.

Miałem wracać ze spotkania pociągiem
a Pan Marek z żoną postanowili

pojechać do Warszawy
z Czechowic-Dziedzic,

tak 300 km w jedną stronę, razem 600 km.

Może tak być, plus zjazd do Mc Donalda.

Wariaty, Boże wariaty. Bardzo Boże.

Ale zapraszam do Zaprawy.

Z Ewangelii świętego Jana:

[ J,1-5-14].

To był naprawdę szalony dzień
i jeszcze się nie skończył,

więc zróbmy tę Zaprawę.

Co jest najciekawsze,
moim zdaniem, w tej Ewangelii,

i gdzie chciałbym, abyśmy poszli
w ramach medytacji?

Bardzo mi się podobają dwa wersety,
jeden obok drugiego:

„W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,

a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła"

i dalej: „Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli".

I dlaczego jest tak,
że swoi Go nie przyjmują?

Przychodzi światłość -
są jakieś mroki w moim życiu,

bo tak każdy ma, ty i ja,
że są w życiu momenty mroczności,

i przychodzi światłość,
a my jej nie przyjmujemy.

Często w narracji religijnej
mówi się o Panu Bogu,

że On przychodzi
i pokazuje mi zło w moim życiu.

I tu chyba jest problem.

Dlatego że światłość, dobroć, życie
zaczynamy interpretować tak,

że miałyby one działać w taki sposób,

który sprawia mi gwałt, trud,
robi coś przeciwko mnie.

Mówimy: „Zobaczyłem Pana Boga
i On oświetlił moje zło,

w końcu zobaczyłem
wszystkie moje ciemne zakamarki..."

To kto chce takie światła?

Wydaje mi się, że naprawdę tak jest,
że czasami mamy mroczne sfery w życiu.

Jakieś części grzeszne
albo niezałatwione, nieprzemyślane

albo o których jeszcze z nikim
nie gadaliśmy, a może trzeba by było,

ale nie robimy tego, bo się obawiamy,

że to będzie świecenie
jak policjant latarką na przesłuchaniu,

który świeci po oczach nagle
- i właśnie tak będzie robił Pan Bóg.

Wydaje mi się, że tu właśnie leży problem.

W dynamice doświadczeń duchowościowych
czy w dynamice chrześcijańskiego rozwoju,

a przynajmniej w duchowości ignacjańskiej,

zanim wejdziemy w pierwszy tydzień,
w doświadczenie trudnych sfer życia,

to wcześniej wcześniej trzeba
doświadczyć miłości Pana Boga.

Moje doświadczenie jest takie,
że kiedy sam przed sobą się przyznawałem:

„to jest złe w moim życiu",
to albo sam naciskałem na siebie,

upodlałem się, aby udowodnić sobie,
że jestem nic nie warte... (nie powiem co)

- to było autoagresywne -

albo były to sytuacje, gdy przy Panu Bogu
poczułem się dobrze, bezpiecznie,

gdy zobaczyłem Jego dobroć.

One powodowały,
że odpuszczałem i się przyznawałem.

W tych pierwszych dokładałem sobie
i niczego to nie zmieniało.

A drugie powodowały,
że bardziej prawdziwy byłem wtedy.

Nikogo nie udawałem.

Światłość, która zaświeciła po oczach
w taki sposób, że nie bolało.

Nie świeciła po oczach,
świeciła po rzeczywistości dookoła.

Dlatego bardzo chciałbym,
aby na medytacji pójść w kierunku...

W Czechowicach-Dziedzicach to mówiłem,
więc jak ktoś był, to się powtórzę teraz.

Eucharistía z greckiego to
delikatna łaskawość.

Pan Bóg to jest Delikatna Łaskawość.

On delikatnie, życzliwie,
bardzo łaskawie w stosunku do mnie

- że jestem dla Niego priorytetem -
wychodzi naprzeciw mnie.

Jego Dobre Oko jest wpatrzone
cały czas we mnie - to jest Pan Bóg.

Spróbujmy popatrzeć na Pana Boga,
że jest Dobry, Życzliwy i Łagodny.

Jak w taki sposób popatrzę,
że takie jest Jego światło na moje życie,

że to jest Delikatna Łaskawość,
która jest dobra i patrzy.

to być może wtedy zobaczę,
że zaprzyjaźniłem się z ciemnością,

dlatego że wolę tę byle jaką, trudną,
niewygodną ciemność,

która jednak coś mi daje,
bo wiem, czego się po niej spodziewać.

Wiem, gdzie się oszukuję,
i znajduję świetne argumenty

żeby tłumaczyć sobie,
dlaczego akurat tkwię w tym kłamstwie.

Zazwyczaj jest to tak sztywne,
że nie do ruszenia.

Rusza się dopiero wtedy,
kiedy dopuszczę delikatną łaskawość,

to, że Bóg jest życzliwy wobec mnie,
w sposób delikatny, nienachalny.

Nie zmusza, nie gwałci,
wyczekuje takiego momentu kiedy powiem:

„No dobrze, Panie Boże,
zaryzykuję wyobrazić sobie,

że Ty jesteś życzliwy wobec mnie
- i wtedy jaki Jesteś?"

Jak dopuszczę do siebie
delikatną łaskawość...

To jest doświadczenie
ostatnich moich dni...

„Są strefy mojego życia,
które są czarne, gdzie wolę mrok

Boję się Tobie oddać kontrolę,

boję się, że będziesz mi świecił
latarką po oczach, a ja tego nie chcę.

A jak dopuszczam, że Ty jesteś
Dobra Łaskawość, Delikatna Życzliwość,

to odpuszczam
i przynajmniej mnie to pomaga.

Moi Drodzy, popatrzmy na Pana Boga,
który jest Delikatną Łaskawością,

Dobrocią w stosunku do mnie,
zaryzykujmy takie wyobrażenie.

Wtedy najprawdopodobniej będziemy mogli
te ciemne sfery w sobie odkryć i zostawić,

nie będziemy musieli się gwałcić, niszczyć

i Bóg stanie się
orędownikiem naszego rozwoju.

To bym chciał zaproponować
na medytacji.

Dziękuję Wam jeszcze raz

za ten szalony dzień,
który spędziliście ze mną.

Do zobaczenia na medytacji
o godzinie 21:15.

Jak ktoś jeszcze nie subskrybował
tego kanału, to zapraszam.