Sita Sings the Blues

Donate to the filmmaker here: http://questioncopyright.org/sita_distribution#donate

Buy DVDs, etc, here: http://questioncopyright.com/sita.html

"Sita Sings the Blues" is based on the Hindu epic "The Ramayana". Sita is a goddess separated from her beloved Lord and husband Rama. Nina Paley is an animator whose husband moves to India, then dumps her by email. Three hilarious shadow puppets narrate both ancient tragedy and modern comedy in this beautifully animated interpretation of the Ramayana. Set to the 1920's jazz vocals of torch singer Annette Hanshaw, Sita Sings the Blues earns its tagline as "the Greatest Break-Up Story Ever Told." It is written, directed, produced and animated by American artist Nina Paley.

"Sita Sings the Blues" was released in 2008 only after long negotiations with the copyright holders of the 80-year-old songs recorded by Annette Hanshaw. Following the experience of almost having her film blocked from distribution, Nina Paley released it freely under a Creative Commons Attribution-ShareAlike license, and now devotes a significant portion of her time to free culture activism. She is Artist in Residence at the non-profit QuestionCopyright.org.

If you'd like to help pay off the $50,000.00 loan she took out to pay the music monopoly fee, you can donate to the Sita Distribution Project (tax-deductible in the US) at http://questioncopyright.org/sita_distribution#donate . Donations to that project go exclusively to that purpose and other expenses Nina incurred in releasing the film. You can also purchase DVDs, prints, shirts, and other Sita-related merchandise at http://questioncopyright.com/sita.html ; revenue is shared with Nina Paley.

For more about the film and about Nina Paley's other work, see http://sitasingstheblues.com .

For more about how retroactive copyright restrictions almost prevented the release of the film, see this interview with Nina Paley: http://questioncopyright.org/nina_paley_sita_interview .

For more information about QuestionCopyright.org and its projects, please see our web site: http://questioncopyright.org .

QuestionCopyright.org is a 501(c)(3) non-profit organization, and donations are fully tax-deductable to the extent permitted by law. You can support our work at http://questioncopyright.org/donate .

โอ้ที่รัก ฉันรักเธอเหลือเกิน

ไม่ว่าเธอจะใจร้ายขนาดไหน

ผู้ชายอย่างเธอ\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

ผู้หญิงอย่างฉัน...

ผู้หญิงอย่างฉัน... ผู้หญิงอย่างฉัน...

ริคเขาบอกว่าจ้างผมล่ะ!\Nตอนนี้เขาอยู่ที่สตูดิโอใหม่

ที่ไหนเหรอคะ?

อินเดีย!

อินเดีย

นานมาแล้ว

เมื่อไหร่ล่ะ?

ผมจำไม่ได้ว่าปีอะไรแน่...

เป็นช่วงที่ยังไม่มีการนับปี...

คุณจะรู้ได้ไงว่าเป็นปีอะไร?

ชั้นคิดว่าเคยได้ยินว่าเป็นช่วงศตวรรษที่ 14 นะ

ศตวรรษที่ 14 เพิ่งจะผ่านมาไม่นานเองนะ

ไม่หรอก...ไม่รู้สิ...

เป็นช่วงที่...ราชวงศ์โมกุลปกครอง\nคือพระเจ้าบาบูร์ ที่อินเดียน่ะ

อ๋อ งั้นน่าะเป็นช่วงศตวรรษที่ 11\Nก่อนคริสตกาลต่างหากล่ะ

ก่อนคริสตกาลแน่ๆ

และผมคิดว่าเป็นที่อโยธยา เมืองที่รามเกิด

ผมรู้เพราะพวกเขาทำลายวัดนั้นแล้ว

พวกเขาบอกว่า รามเกิดที่นั่น\nแต่ผมไม่เชื่อหรอกนะ

- แต่เขาก็ว่ากันว่างั้น

และอโยธยาก็อยู่ในแคว้นอุตตรประเทศ

ที่นั่นแหละ! งั้นเรื่องนี่ก็น่าจะเป็นเรื่องจริง

มันอาจจะอิงเรื่องจริงบ้าง

พอๆกับคัมภีร์ไบเบิลนั่นล่ะ

คุณอยากรู้เรื่องทั้งหมดหรือเปล่า?

โอ้ เนื่องจากพ่อของพระรามมีมเหสี 4 องค์

3 องค์

3 เหรอ?

พระโอรส 4 องค์

โอรส 4 มเหสี 3\nโอเค!

อย่างน้อยผมก็รู้ชื่อพระโอรสนะ

เกาสุริยา...

ไม่ใช่ นั่นชื่อมเหสี\nชั้นหมายถึงชื่อมเหสีนั่นแหละ

เกาสุริยา สมุทรเทวี และไกยเกษี

และพระโอรสของเกาสุริยาคือพระราม

พระโอรสของสมุทรเทวีคือพระลักษมณ์

พระโอรสของไกยเกษีคือพระพรต

เยี่ยมมาก!

ใช่ และพระสตรุต\nรู้สึกจะเป็นน้องชายของพระลักษมณ์

นั่นหมายความว่าเขาต้องเป็น\nเอ่อ.... โอรสของนางสมุทรเทวี

นางสีดาคือมเหสีของพระราม

ใช่ และผมก็รู้ด้วยว่า\nพระบิดาของนางสีดาคือท้าวชนก

นางสีดามีหลายชื่อ\nชื่อสีดาชื่อนึงล่ะ

ใช่

ชานกี! ชานกี!

ชานกีด้วย

แล้วก็ ไวหิช ไวหิช เอ่อ...

ผมเคยดูละคร-\nไวเทหิ\N-หา?

ไวเทหิ ผมดูจากละครเรื่องไวเทหิ\nใช่แล้ว ถึงได้รู้อีกชื่อนึงของนางสีดา

พระรามกำลังจะรับมงกุฎจากท้าวทศรถ\nให้ขึ้นครองราชย์

นางไกยเกษีได้เข้าเฝ้าท้าวทศรถ

และเนื่องจากนางได้เคยทำความดีไว้อย่างมาก

รู้สึกว่าเพราะเคยดูแลท้าวทศรถ\nในช่วงที่ประชวรหนัก

หรืออะไรทำนองนั้น ใช่แล้ว

ท้าวทศรถจึงตรัสกับนางไว้ว่า...

"เจ้าได้รับพรข้อหนึ่ง\nอะไรก็ตามที่เจ้าปรารถนาจากข้า ข้าจะให้"

นางจึงขอให้ท้าวทศรถ\nขับไล่พระรามไปเป็นเวลา 14 ปี

ลองนึกดูสิ มันเป็นเวลาที่นานทีเดียว

ถ้าคุณจากไปเป็นเวลา 14 ปี

คุณก็คงถูกลืมไปแล้ว

อโยธยา

นานมาแล้ว ก่อนคริสตกาล

ราม ลูกรัก

วันนี้ข้าควรจะสถาปนาเจ้าให้เป็นกษัตริย์แห่งอโยธยา

แต่มเหสีชั่วของข้า ไกยเกษี-

ได้เตือนข้าเกี่ยวกับสิ่งที่ข้าเคยให้สัญญาไว้

เพื่อให้เป็นไปตามสัญญานั้น

แทนที่ข้าจะสถาปนาเจ้าให้เป็นกษัตริย์

ข้าต้องเนรเทศเจ้า\nให้ไปอยู่ที่ป่า เป็นเวลา 14 ปี!

ลาก่อน ลูกรัก

เจ้ามีจิตใจสูงส่ง และเป็นคนดี

เป็นตัวแทนแห่งความเที่ยงธรรม

เจ้าชายนักรบผู้กล้าหาญ

ความยินดีแห่งสวรรค์และโลก

มหาบุรุษ

ขอให้พระเจ้าจงอยู่กับเจ้า

อย่าให้ประตูกระแทกก้นตอนแกออกไปล่ะ

นั่นเป็นสิ่งที่นางได้ขอไว้\nและทำให้ท้าวทศรถตรอมใจ

แต่

ชาวอินเดียทุกคน เป็นคนรักษาสัจจะ...

เขาจึงต้อง...

ทำอย่างนั้น

แล้วเขาก็ตาย

เขาไม่ได้ตายนี่?\N-เปล่า ผม...

เขาตายในที่สุด...

ไม่ แต่บทละครเรื่องราม\nทั้งหมดที่ผมเคยดูตอนยังเด็ก...

เขาตายทันทีเหรอ?

นี่เป็นฉากสำคัญเลยล่ะ\nสะเทือนใจมาก

เขาหัวใจวายตอนที่โอรสจากไป

ผมว่าเขาล้มป่วย...

ใช่ ถูกต้อง

แล้วเขาก็มีเรื่องทุกข์ใจ ใช่

เขาทุกข์เพราะรู้สึกผิด

เพราะพระรามเป็นลูกที่ดี

และราม ตอนที่เขาถูกเนรเทศ

เขาก็บอกว่าเขาจะไป\nเขาไม่ได้สร้างปัญหา ไม่ได้ถามเลยว่า

"ทำไม?"

เขาพูดแค่ว่า

หากนั่นเป็นพระประสงค์ของพระบิดา

ลูกก็จะไป

แล้วเขาก็ไป

นางสีดาจึงพูดว่า\N"ถ้าท่านไป ข้าก็จะไปด้วย"

อย่าเลย สีดา

ในป่าเต็มไปด้วยปิศาจรากษส

พวกมันตามรังควาญพราหมณ์\nและหมิ่นไฟศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

ข้าจะต้องต่อสู้กับพวกมัน...

ตามลำพัง

แต่ว่า ท่านราม\nที่ของสตรีคือการได้อยู่เคียงข้างสามี!

ข้าจะยอมรับความยากลำบากทุกอย่าง

ข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน

ข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน...\Nข้าอยู่ไม่ได้หากไม่มีท่าน...

ฉันไม่อยากคิดเลย\nว่าถ้าฉันไม่ได้พบเธอ ฉันจะเป็นอย่างไร

ทำไมฉันต้องสมมุติเรื่องแบบนี้ด้วย?

วันอันแสนเหนื่อย\nค่ำคืนอันอ้างว้าง ช่างลืมได้ง่ายดาย

ตั้งแต่ฉันอยู่ที่นี่ และมีเธออยู่เคียงข้าง

มีเพียงสองเรา เธอและฉัน

ปล่อยให้โลกนี้หมุนไป

ก่อนนี้ที่ฉันได้เฝ้ารอ ฉันรู้สึกได้ ที่รัก

ว่าเธอจะได้พบฉัน และฉันจะได้พบกับเธอ

อยู่ด้วยกัน ลำพังเพียงเราสอง

เราจะยังต้องการสิ่งใดอีก?

และแม้ว่าเราจะไม่ได้มั่งมีเงินทอง

เราก็ยังมีความสุขได้

เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ตรงนี้!

มีเพียงสองเรา เธอและฉัน

ปล่อยให้โลกนี้หมุนไป

ก่อนนี้ที่ฉันได้เฝ้ารอ ฉันรู้สึกได้ ที่รัก

ว่าเธอจะได้พบฉัน\nและฉันจะได้พบกับเธอ

อยู่ด้วยกัน ลำพังเพียงเราสอง

เราจะยังต้องการสิ่งใดอีก?

และแม้ว่าเราจะไม่ได้มั่งมีเงินทอง

เราก็ยังมีความสุขได้

เมื่อเราอยู่ด้วยกัน ตรงนี้!

เอวัง!

ฉันคงคิดถึงคุณมาก

สัญญาน่ะแค่ 6 เดือนเท่านั้นเอง

ผมจะกลับมาก่อนคุณจะรู้ตัวซะอีก!

ราพณาสูร\nเป็นกษัตริย์ที่ชั่วร้ายผู้ปกครองกรุงลงกา

และเขาได้ลักพานางสีดา

เขาเป็นผู้ปราดเปรื่องเลยล่ะ

อันที่จริง เรื่องไม่ดีเรื่องเดียวที่เขาทำ...

...ก็คือการลักพาตัวนางสีดานี่แหละ

ซึ่งค่อนข้างน่าสนใจนะ\N...การจับนางสีดา ลักพาตัวนางสีดา

ซึ่งค่อนข้างน่าสนใจนะ\N...การจับนางสีดา ลักพาตัวนางสีดา

เพราะเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับเขาเป็นการยืนยัน\nว่าเขาเป็นผู้ปราดเปรื่องจริงๆ

ทั้งเชี่ยวชาญศาสตราวุธ

บูชาเทพที่ควรบูชา คิดว่างั้นนะ...

ทั้งหมดนี้! เขาน่าจะเป็นกษัตริย์ที่ดี

นอกซะจากว่า เราได้ถูกชักจูงให้เชื่อ\nว่าเขาเป็นผู้ดีพร้อมขนาดนั้น...

เหมือนในหนังเรื่อง Mogambo

ใช่เลย เขาอาศัยอยู่ที่เกาะด้วย!

เขาจงรักภักดีต่อพระศิวะ

และเขาก็เล่น -\N- เครื่องดนตรีพวกนี้ทั้งหมด...

บรรเลงพิณโดยใช้ลำไส้

ลำไส้เนี่ยนะ?

ใช่ บรรเลงถวายพระศิวะ

ทั้งนี้ก็เพื่อแสดงความจงรักภักดีนั่นแหละ

แล้วเขาก็ได้ขอพรจากพระศิวะ

และ รู้มั้ย\nเนื่องจากเขาใช้ลำไส้บรรเลงพิณ

เวลารบ คงจะเอาชนะ\nคนแบบนั้นได้ยากแน่ๆ เพราะว่า

จะมีอะไรทำร้ายคนที่เล่นพิณด้วยลำไส้ได้ล่ะ?

ไม่สำคัญหรอก

สิ่งที่ผมประทับใจมากคือ\nเขาเป็นกษัตริย์ของศรีลังกา

ไม่ใช่ เขาเป็นกษัตริย์ของกรุงลงกา

ลงกานั่นแหละ ที่เรียกว่าสิงหล\nผมว่าเป็นประเทศเดียวกันนะ

ซึ่งพวกเราแค่เชื่ออย่างนั้น

พวกเขาได้สร้างสะพานไว้ด้วย

สะพานนั้นก็ยังอยู่ จากภาพถ่ายของนาซ่า

จริงเหรอ? นาซ่าเหรอ? งั้นนี่ต้องเป็นเรื่องจริงล่ะสิ!

พวกเขาอาจจะเห็นสะพานนั่นบนดวงจันทร์ก็ได้!

นั่นไม่ใช่เรื่องของนางสรรพนักขาเหรอ?\Nสรรพนักขาใช่มั้ย?

สัมนักขา

ผมแอบเปลี่ยนชื่อนางซะแล้ว\nพวกเขาจะตามมาเล่นงานผมแน่ๆ

นางสัมนักขา มีจมูกที่น่าเกลียดมาก

สัมนักขา แต่นางเป็นน้องสาวของราพณาสูร

ท่านราพณาสูร!

พระรามได้ฆ่าปิศาจรากษสของท่านในป่า

ท่านจะต้องแก้แค้น!

อย่าเลย นายท่าน

พระรามมีฤทธิ์มาก

น้องรัก

เจ้าไม่ควรรบกวนข้า\nด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้

ท่านราพณาสูร พี่ข้า

ท่านได้เห็นนางสีดา\nมเหสีของพระรามแล้วหรือ?

นางเป็นสาวงามที่สุดในปฐพี

ผิวของนางนวลผ่องดุจดอกบัวบาน

ตาของนางเหมือนบึงบัว

มือของนางเหมือน เอ่อ ดอกบัว

หน้าอกของนางเหมือนดอกบัว\nที่ใหญ่ กลม กระชับ และฉ่ำ!

จงทำให้นางเป็นมเหสีของท่านเถิด ท่านราพณาสูร

ชิงนางมาจากพระรามเสีย!

อย่าเลย นายท่าน!

อย่าได้ขัดขวางข้า เจ้ามารีศ

เจ้าจะต้องช่วยข้า

จงแปลงการเป็น\Nกวางทองไปล่อไอ้ราม

เมื่อนางสีดาอยู่ตามลำพัง

ข้าจะจับนางมา!

นางสีดาจะต้องเป็นของข้า!

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

ช่างเป็นกวางทองที่สวยอะไรอย่างนี้!

โอ้ ท่านราม ท่านจะจับมันให้ข้าได้มั้ย?

ไม่รู้สิสีดา มันอาจจะเป็นแผนลวงก็ได้!

โอ้ท่านราม ได้โปรด

ก็ได้ สีดา เจ้าขอในสิ่งเล็กน้อย\nแต่ได้ทำอะไรให้ข้ามากมาย

แต่จงสัญญาว่าจะไม่ไปจากกระท่อม\nในขณะที่ข้าไม่อยู่

ในป่านั้นอันตราย

ข้าสัญญา!

โอ้ท่านราม ข้ารักท่าน!

ข้ารักเจ้า สีดา

ความรักเคยทำให้ฉันตาบอด\nแต่ตอนนี้ความรักก็เมตตาฉัน

และทำให้ตาของฉันมองเห็นทุกสิ่ง

ตั้งแต่มีความรัก ชีวิตเป็นดั่งเกม

ที่ฉันได้พบแต่สิ่งดีๆ ที่ไม่คาดคิด

ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย\nว่ามันจะดีถึงเพียงนี้

เป็นทาสของผู้ที่เป็นโลกทั้งโลกของฉัน

ฉันรักเขาตั้งแต่แรกพบ\nและลึกซึ้งจนถึงหัวใจของเขา

ฉันรู้ว่าเขารักฉัน มันไม่มีเหตุผล

และเมื่อเขาบอกว่าเขาอยู่ไม่ได้หากไม่มีฉัน

จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

เขาไม่ได้เป็นเทวดาหรือนักบุญ\nแต่ก็ไม่เห็นต่างกันตรงไหนที่เขาไม่ได้เป็น

ทุกความผิดพลาดของเขา\nฉันรู้ว่าเขาจะผ่านมันไปได้

ฉันจะจริงใจกับเขา\nจะไม่ทำให้เขาระแวงฉันเลย

จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

โอ้ เมื่อฉันได้พักพิงกายที่อ่อนล้า\nลงบนหัวไหล่ของเขา

ฉันหลับตาลง\nและอยากจะหยุดวัยของฉันไว้

ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว\nฉันจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขา

ฉันรักเขามากกว่าใครจะรักได้

ฉันเป็นเพียงเด็กน้อยเมื่อเขาโอบกอดฉันไว้

จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว\nฉันจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขา

ฉันรักเขามากกว่ารักตัวเอง

ฉันเป็นเพียงเด็กน้อยเมื่อเขาโอบกอดฉันไว้

จะมีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้?

ไม่มีอะไรที่ฉันทำเพื่อเขาไม่ได้

เอวัง!

คุณรู้สินะ ว่านางสีดาทำอะไรในตอนนั้น?

ที่นางทำคือการทิ้งร่องรอยเอาไว้\nโดยการทิ้งเครื่องประดับลงมา

ตลอดทาง

ซึ่งจะทำให้พวกเขาตามหานางจนเจอได้

ทิ้งเป็นทางจนถึงกรุงลงกาเลย

นางต้องทิ้งเครื่องประดับกี่ครั้งกัน?

นางต้องใส่เครื่องประดับมากมาย\nทั้งๆที่อยู่ในป่า

ฉันหมายถึง ไม่ใช่หรอก จำได้มั้ย\nนางไม่ได้สวมเครื่องประดับเพราะนางละทิ้งสมบัติทุกอย่าง

ก่อนออกจากอโยธยา และนางใส่ชุด -\N- โอ้ นางทิ้งทุกอย่างเลยเหรอ?

ใช่ แต่งตัวแบบสันยาสี

อย่าจับผิดเรื่องพวกนี้ดีกว่า

นางจากไปแล้ว

ข้าบอกนางแล้วว่าอย่าไปจากกระท่อม!

โอ้ ข้าจะไปตามหาเธอได้ที่ไหน?

สีดา! สีดา!

โอ้ สีดา เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า?

อันที่จริง ต้นกำเนิดของหนุมาน...

ปิศาจพวกนี้กำลังทำลายโลกมนุษย์

แล้วก็ตามคาด\nเหล่าเทพและทุกๆคนไปเข้าเฝ้าพระวิศณุ

แล้วก็ร้องว่า\N"ช่วยพวกเราด้วย ช่วยพวกเราด้วย!"

พระวิศณุจึงตอบว่า\nท่านจะไปเกิดเป็นพระราม

แต่ก็ได้ไปเกิดเป็นกฤษณะด้วย\nตรงนี้สับสนมาก

เป็นการอวตาร\nทั้งหมด 10 ชาติด้วยกัน

ดังนั้น...ชาติที่ 10 เป็นชาติสุดท้าย\nซึ่งยังมาไม่ถึง

ยังไงก็ตาม นี่ล่ะที่เขาบอกว่าจะทำ

พระศิวะจะไปเกิด

เป็นผู้ช่วย ดังนั้นพระศิวะ...

จริงๆแล้วหนุมานเป็นร่างอวตารชาตินึงของพระศิวะ

โอ้ ผมไม่เคยมารู้มาก่อนเลยนะ\N- ฉันก็เพิ่งรู้นี่แหละ

ดังนั้น หนุมานจึงไปเกิดด้วยวัตถุประสงค์เฉพาะ

คือไปพบพระราม

และช่วยเขา นั่นล่ะคือเหตุผลของการไปเกิดล่ะ

ข้าจะช่วยท่าน

เจ้าเป็นใคร?

ข้าคือหนุมาน

นักรบวานร!

วายุบุตร!

ข้าคือราม เจ้าชายแห่งอโยธยา

เราจงร่วมมือกัน

ข้าจะเป็นผู้รับใช้ท่านตลอดไป

งั้นเจ้าจงออกตามหานางสีดา!

ฮัลโหล?

นี่ผมเองนะ

เดฟ! คุณอยู่ที่ไหน?

ตริวันดรัมน่ะ อยู่ที่บ้าน

คุณมีโทรศัพท์บ้านด้วยเหรอ?

แน่นอน

คุณไปตั้งเดือนนึงแล้ว\nแต่ไม่เคยอีเมลมาบอกเบอร์โทรคุณเลย

ผมไม่ได้ส่งเหรอ?\Nนี่ ผมมีข่าวดีล่ะ

พวกเขาต่อสัญญาผมไปอีกปีนึงล่ะ!

อะไรนะ อีกปีนึงเหรอ?\Nไหนคุณบอกว่าจะกลับมาใน 6 เดือนไง

แต่ผมชอบที่นี่นะ

แล้วชั้นล่ะ? แล้วเจ้าเลกซี่ล่ะ?

แล้วอพาร์ทเมนต์ของเราล่ะ?

แล้วเรื่องของเราล่ะ?

อย่าร้องไห้สิ นีน่า

ผมรักคุณนะ

คุณมาที่นี่ก็ได้...

นางนั่งอยู่ใต้ต้นไม้

แล้วก็ร้องไห้

แล้วก็คิดถึงพระราม

สวดมนต์ถึงพระราม

แล้วก็มีพวกปิศาจฝ่ายร้าย

ก็เหมือนในหนังหรือละคร\nที่พวกเราเคยดูนั่นแหละ

พวกฝ่ายร้ายก็มาทำให้นางกลัว\nนางจึงสวดวิงวอนพระราม

แต่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง

เป็นผู้หญิงหรือปิศาจ อะไรก็ช่างเถอะ\nที่ควรจะมามาปกป้องนาง ก็เกิดประหลาดใจ

ในความเทิดทูนพระรามของนาง

ราพณาสูรจึงมาหา และบอกกับนางว่า

"ไอ้รามมันทำอะไรให้เจ้าได้\nบลา บลา บลา ที่ข้าทำไม่ได้กัน?"

แต่นางก็ยังคงพูดว่า "ท่านรามจะมาที่นี่\nและแกยังมีโอกาสครั้งสุดท้าย"

"เพราะถ้าเขามาที่นี่แล้วล่ะก็ รู้มั้ย?

แกเตรียมตัวเดือดร้อนได้"

ข้ารักเจ้านะ สีดา

เจ้าจะต้องเป็นมเหสีของข้า

ไม่มีทาง

ข้ารักเพียงท่านรามเท่านั้น

ข้าคือภรรยาโดยจิตวิญญาณของชายคนหนึ่ง\nโดยถือความบริสุทธิ์และปฏิบัติพรหมจรรย์

ข้าเป็นของท่านราม\nเหมือนแสงอาทิตย์เป็นของดวงอาทิตย์

จงคืนข้าให้กับท่านราม\nไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องได้สดับเสียงศรพรหมมาศ

ที่มีเสียงดุจสายฟ้าของพระอินทร์!

บุรุษใดยิ่งพูดดีกับสตรีแล้ว

ก็ย่อมถูกสตรีนั้นเชือดเฉือนด้วยวาจา!

เจ้ามีเวลาตัดสินใจสองเดือน สาวน้อย

แล้วเจ้าจะต้องเป็นเมียข้า!

และถ้าเจ้าไม่ตกลง

ปิศาจรากษสของข้าจะฆ่าเจ้า\nเพื่อเป็นอาหารเช้าของข้า

ดวงตาสีเหลืองอันน่าเกลียดของเจ้า\nจะหลุดออกจากหัว หากเจ้ายังจ้องข้า\nด้วยสายตาอันเปี่ยมด้วยราคจิต เจ้าราพณาสูร

สาเหตุเดียวที่ข้าไม่เผาเจ้า\nให้เป็นจุณด้วยอิทธิฤทธิ์ของข้าเอง

ก็เพราะท่านรามไม่ได้สั่งข้าให้ทำ

เมื่อคำคืนมาเยือน\nและฉันควรจะนอนอยู่ในเตียง

ถ้าคุณหันมามอง จะพบว่าฉันกำลังร้องไห้

ที่รักของฉันปล่อยให้ฉันต้องเดียวดาย\nเขาบอกว่าจะกลับมา แต่ไม่ได้บอกว่าเมื่อไหร่

คืนแล้วคืนเล่าที่ฉันได้แต่ร้องไห้\nที่รัก เมื่อไหร่ที่เธอจะกลับมาบ้าน?

กลับมาได้ไหมที่รัก\nฉันเหงาเหลือเกิน

ไม่มีใครมาแทนที่ของเธอได้

บ้านดูไร้ความหมายเมื่อขาดเธอไป

ไม่จำเป็นต้องเคาะประตู\nประตูนั้นเปิดรอเธออยู่แล้ว

ได้โปรด ที่รัก

นาฬิกาก็ยังคงเดินต่อไป\nที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม

เธอจะต้องเดินทางนานขนาดนั้นเชียวหรือ?

มีคนอื่นอีกหลายคน\nที่วนเวียนเข้ามา

ฉันไม่ใจอ่อนหรอก\nแต่ก็เริ่มรู้สึกว่าอาจจะเปลี่ยนใจ

ที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม?

ได้โปรด ที่รัก

นาฬิกาก็ยังคงเดินต่อไป\nที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม

เธอจะต้องเดินทางนานขนาดนั้นเชียวหรือ?

มีคนอื่นอีกหลายคน\nที่วนเวียนเข้ามา

ฉันไม่ใจอ่อนหรอก\nแต่ก็เริ่มรู้สึกว่าอาจจะเปลี่ยนใจ

ที่รัก เธอจะกลับมาได้ไหม?

เอวัง!

แต่นางก็มีส่วนผิดอยู่เหมือนกันนะ

อันที่จริงนางควรจะกลับไปพร้อมกับหนุมาน

เพราะมัวคิดว่า "ยังไงพระรามก็ต้องมาช่วย"

ทั้งที่ตัวก็ไม่ได้ใหญ่อะไรนี่

แค่กระโดดขึ้นหลังลิง

กลับบ้าน ชิวๆ

จะได้ไม่ต้องมีใครตายไง จริงมั้ย?

เป็นไปได้ว่านางอาจจะยังไม่ไว้ใจเจ้าลิงก็ได้นี่?

เป็นไปได้นะ

ไม่หรอก ชั้นว่านางน่ะไว้ใจเจ้าลิงแน่นอน

แต่นางอยากให้พระรามมาหามากกว่า

โอเค ก็ประมาณว่า\N"ท่านต้องพิสูจน์ให้ข้าเห็นสิ!"

"แสดงฝีมือหน่อย!"\N-แต่ว่า-\N-นางก็รู้-

โทษที เชิญต่อ-\nแต่นางก็อยากกำจัดปิศาจราพณาสูรด้วย

ถึงอยากให้พระรามมาจัดการไงล่ะ -

โอเค งั้นทำไมไม่กลับไปก่อน

ราพณาสูรก็จะไม่มีตัวประกัน แล้วก็จัดการซะเลย

อาจจะเป็นเพราะนางอยากสรรเสริญพระราม\nถึงต้องให้พระรามทำแบบนั้น

ประมาณว่า "เขาจะต้องมา\nแล้วก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยได้"

"เพราะเขาเป็นฝ่ายธรรมะ\nเขาจะกำจัดราพณาสูร แล้วก็..."

ยังไงซะ-\nนางก็เป็นผู้หญิงกระหายเลือดสินะ

ให้เช่าช่วง: ผู้เช่าต้องรักแมว อพาร์ทเมนต์ห้องนอนเดี่ยว\nที่ซานฟรานซิสโก ตั้งแต่ 1 มิย. จนถึงปีหน้า\nต้องรักและดูแลเจ้าแมวเลกซี่ของเราด้วย

แต่ผมสงสัยอยู่อย่างนะ พวกนั้นเป็นลิงเหรอ?\Nเพราะว่าพวกเขา-

พวกเขาบินได้-

ไม่ใช่ลิงหรอก อืม เท่าที่ผมเข้าใจนะ\nพวกเขาจะต่างจากลิงทั่วไป

ประมาณว่า ลิงเป็นสปีชีส์นึง

แล้ววานรก็เป็นอีกสปีชีส์นึง

เป็นพวกครึ่งคนครึ่งลิง

โอเค เพราะพวกเขามีหางด้วย

ถูกต้อง แต่พวกเขาไม่มี...

ใช่ ผมว่าหางแล้วก็...

พวกเขาเป็นพันธุ์ผสม...\Nพวกครึ่งลิงน่ะ ถ้าไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

ใช่ แต่นั่นล่ะสิ่งที่กองทัพนั้นเป็น

เพราะไม่งั้นแล้วก็จะมีแค่สองพี่น้อง\nไม่มีกองทัพลิง

สองพี่น้อง\nแล้วก็กองทัพใหญ่ของสุครีพ เป็นพวก...

เสนาวานร\nเสนาวานร ใช่

หนุมาน! จงจัดเตรียมกองทัพลิง

เราจะข้ามทะเลไปยังกรุงลงกา\nและช่วยสีดา

ได้พะย่ะค่ะ เราจะเคลื่อนพล ณ บัดนี้!

เสียงใครเคาะประตูนะ?\Nอย่ารอข้างนอกเลย เข้ามาเถอะ!

เช้านี้รู้สึกแปลกจัง

วันนี้คงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแน่เลย

ได้ยินเสียงแว่วมา ฉันไม่ทันตั้งตัว

รู้สึกว่าวันนี้จะโชคดีแน่ๆ!

เอ๊ะ หรือว่าจะเป็น\nเสียงของใครบางคนที่กลับมาหาฉัน

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

ฉันรอมานานเหลือเกิน\nถ้าไม่ใช่อย่างที่คิด ฉันคงผิดหวังมาก

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

ฉันรู้ว่าคงไม่ใช่ไปรษณีย์ คนส่งถ่าน\nหรือคนส่งน้ำแข็ง เพราะวันนี้เขาได้มาแล้ว

ไม่ใช่คนขายของชำ คนขายเนื้อ\nคนขายขนมปัง เพราะเขาไม่ได้เคาะแบบนี้

ถ้านอกประตูนั่นเป็นที่รักของฉัน\nหัวใจฉันก็เตรียมต้อนรับเขาอยู่แล้ว

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

โอ้ ดีจัง ดูเหมือนว่าจะมีใครมาเยี่ยม

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

เห็นเวลามั้ย? นี่แปดโมงแล้ว\Nฟังดูคล้ายเสียงเคาะที่คุ้นหู

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

หวังว่าจะไม่ใช่คนส่งนม คนส่งแก๊ส\nหรือคนส่งขนมปังจะมาเก็บเงิน

หวังว่าคงไม่ใช่คนส่งนมหรือไข่\nจะมาวางบิลหรอกนะ

ถ้านั่นเป็นที่รักของฉัน\nฉันจะล็อคประตูขังเขาไว้ แล้วทิ้งกุญแจไป

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

ไม่ใช่ช่างประปา พ่อค้าเร่\nหรือช่างทำผม เพราะฉันจ่ายเงินเขาแล้ว

หวังว่าคงไม่ใช่หมอหรือหมอฟัน\nพวกเขารักษาฉันไม่ได้หรอก

ถ้านั่นเป็นคนที่ฉันรู้จัก\nฉันจะทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน

นั่นเสียงใครเคาะอยู่ที่ประตู?

เอวัง!

เดฟ!

โอ้ เดฟ!

เราอยู่ในอินเดียนะ\nเขาห้ามจูบในที่สาธารณะ

เอ่อ เอาล่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะ

อนิจจา

ผมรู้ว่าจากนั้นเขาทำอะไร\nเขาทำอะไรหลังจากพบนางที่กรุงลงกา

กอดและจูบนาง...

ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ\nเขาเย็นชามาก

ทำไมเขาถึงเย็นชากับสีดาล่ะ?

ผมก็จำไม่ค่อยได้นะ\nอันที่จริงผมไม่ค่อยแน่ใจตรงส่วนนี้...

คุณอาจคิดไปเองก็ได้...

เจ้าได้มาอยู่ในบ้านของชายอื่น\nเจ้าไม่เหมาะจะเป็นมเหสีของข้าอีกต่อไป

อะไรนะ?

ข้าได้ทำตามหน้าที่\nคือช่วยเจ้าให้ปลอดภัยจากศัตรูแล้ว

และได้ล้างแค้นสิ่งที่มันทำไว้กับข้า

ข้าเคลือบแคลงในตัวเจ้า\nและพฤติกรรมของเจ้ายิ่งนัก

เจ้าราพณาสูรรู้ถึง\nความงามของเจ้าเป็นอย่างดี

ใยจะปล่อยให้เจ้าอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน\nโดยไม่แตะต้องตัวเจ้า

ยิ่งเห็นเจ้าข้ายิ่งผิดหวัง

เจ้าจะไปที่ใดก็ได้ตามใจต้องการ

ข้าไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้าอีกแล้ว สีดา

ถ้าข้ารู้ว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้

ข้าจะฆ่าตัวตายเสียก่อน\nท่านจะได้ไม่ต้องทำสงครามครั้งนี้

เช่นนั้นโปรดตั้งเชิงตะกอนให้ข้า

ข้าไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

ทั้งที่ข้ายังรักษาพรหมจรรย์\nแต่กลับถูกสามีปฏิเสธ

เห็นได้ชัดว่าเขาสงสัยในความ เอ่อ...

บริสุทธิ์น่ะ

ผมคิดว่าความเชื่อ\nเกี่ยวกับความบริสุทธิ์เนี่ย...แปลก

มันน่าพิลึกนะ\nไม่มีใครยกย่องราพณาสูรที่ไม่ได้ขืนใจ...

ผมหมายถึง ผมรู้ว่าเรา\nไม่ควรยกย่องใครเรื่องแบบนั้น แต่ว่า

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาข่มขืนนาง?

ใช่ หมายถึงในแง่ฝ่ายเลว?\N-ใช่แล้ว-

ผมหมายถึง เราคาดหวังว่าฝ่ายเลว\Nก็จะต้องทำเรื่องเลวๆ

แต่สำหรับราพณาสูร ประมาณว่า\N"ถ้าเจ้าไม่มาหาข้าด้วยความเต็มใจ ข้าก็จะไม่แตะต้องเจ้า"\N-ถูกต้อง-

"ข้าจะไม่บังคับเจ้าให้เข้ามาในบ้าน"\N-ใช่-

"ข้าจะไม่ขืนใจเจ้า..."

งั้นเขาก็ไม่ได้มีอะไรกับนางสีดาใช่มั้ย?

เปล่า นางสีดาก็ได้พิสูจน์ตั้งหลายครั้ง

ด้วยการลุยไฟ

เธอใจร้ายกับฉัน

ทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย?

ได้โปรดที่รัก ดูเหมือนว่าเธอ

จะชอบเห็นฉันร้องไห้\nฉันไม่รู้ว่าทำไม

ฉันอยู่ที่บ้าน\nแต่ละคืนที่เธอบอกว่าจะโทรมาหา

แต่เธอก็ไม่โทรมา\nปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว

ร้องเพลงเศร้าและได้แต่ถอนใจ

เธอเย็นชากับฉันทุกวัน

เธอต่อว่าฉันประจำ

เวลาที่ใครอยู่ใกล้ฉัน\nที่รัก

เธอคงสนุกที่ได้ใจร้ายกับฉัน\nเธอไม่ควรเลย

โอ้ เธอไม่เห็นหรือ\nว่าเธอสำคัญกับฉันเพียงใด

ที่รัก ฉันรักเธอ\nเธอเป็นทุกสิ่งสำหรับฉัน

แต่ฉันกลัวว่าเธอจะไม่ใส่ใจฉันเลย

เธอไม่เคยแสดงออกให้ฉันรู้

ทุกคนบอกว่าฉันโง่

ที่เฝ้าร่ำหาแต่เธอตลอดเวลา\nทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย?

เธอใจร้ายกับฉัน\nทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย

โอที่รัก ดูเหมือนว่าเธอ\nจะชอบเห็นฉันร้องไห้

โปรดบอกฉันได้ไหมว่าทำไม

ฉันอยู่ที่บ้าน\nแต่ละคืนที่เธอบอกว่าจะโทรมาหา

แต่เธอก็ไม่โทรมา\nปล่อยให้ฉันร้องเพลงเศร้าและได้แต่ถอนใจ

เธอเย็นชากับฉันทุกวัน

เธอต่อว่าฉันประจำ\nเวลาที่ใครอยู่ใกล้ฉัน ที่รัก

เธอคงสนุกที่ได้ใจร้ายกับฉัน\nเธอไม่เห็นหรือว่าเธอทำกับฉันอย่างไร

โปรดบอกฉันได้ไหม\nว่าทำไมเธอต้องใจร้ายกับฉันด้วย

เอวัง!

แต่เขาก็ยังไม่ค่อยมั่นใจ ดูเหมือนว่า

หลังจากที่นางผ่านพิธีลุยไฟแล้ว

ชั้นหมายถึงมันคล้ายกับ-

ไม่นะ ผมว่าเขามั่นใจแล้วล่ะ แต่เป็นเพราะ\nความกดดันเพราะเป็นเจ้าชาย

เรื่องเกิดหลังจากนั้น เรื่องของคนรับจ้างซักผ้า\N-ใช่ เพราะคนรับจ้างซักผ้า-

เขามั่นใจน่ะแหละ\nเพราะดูไม่เหมือนว่าเขาสงสัยนางเลย

ประมาณว่า "โอเค เจ้าบริสุทธิ์"

และผมคิดว่าเขากอดนางด้วย\nแล้วมีบุปผาสวรรค์ร่วงลงมา หรืออะไรทำนองนั้น

อุ๊บส์ ข้าคิดว่าผลคือเจ้าบริสุทธิ์นะ

เจ้าจะให้อภัยข้าได้ไหม สีดา?

แน่นอนท่านราม\nข้ามีชีวิตอยู่เพื่อท่านเท่านั้น

เฮ้ พวกเขาอยากให้ฉันเข้าร่วมประชุมมากนะ\nถึงขนาดจะออกค่าตั๋วไปนิวยอร์กให้ด้วย

5 วัน ทุกอย่างฟรีหมด!

เยี่ยมเลย คุณต้องสนุกมากแน่ๆ

เจอกันอาทิตย์หน้านะคะ

ไม่ใช่ๆ มันเป็นเกวียน แบบที่บินได้\nพระเจ้าส่งเกวียนมาให้

ผมไม่รู้นะ มันเป็นอะไรซักอย่าง\N-รถไฟของญี่ปุ่นมั้ง!-

ผมเข้าใจว่ามันเป็นอะไรที่เจ๋งมากนะ

ทำนองว่าเป็นเครื่องบินลำแรกของโลก\nหรืออะไรทำนองนั้นล่ะ

มันเหมือนกับว่า - เหมือนกับอยู่บนหลังของนก

ผมคิดว่าพวกเขาขี่นกกลับไป

ขี่นกใช่มั้ย?

ผมว่ามันเป็นอะไรบางอย่างที่บินได้น่ะ

พวกเขานั่งพรมเหมือนอาละดินไง

ไม่ๆ มันเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีรายละเอียดนะ

ปุษปกน่ะ!

นั่นล่ะที่พวกเค้าใช้เดินทางกลับ เกวียนบินได้\N-ปุษปกวิมานไง

งั้นนั่นก็เป็นเครื่องบินจัมโบ้เจ็ต\nของอินเดียเลยสินะ

แล้วก็มีหนังเรื่องนึงด้วย เป็นหนังเงียบ

แต่นั่นล่ะคือสิ่งที่ผมจะบอก\nคือเจ้าพาหนะนี้ล่ะ

มันไม่ใช่นก-\N-ปุษปกวิมาน\N-ใช่เลย -ใช่แล้ว

ผมรู้สึกว่าในเนื้อเรื่องช่วงนี้\nเวลากำลังจะผ่านไปครบ 14 ปีแล้ว

พวกเขาก็เลยหาทางกลับให้เร็วที่สุด

จะเป็นอะไรไป\nถ้าเธอต้องเจอกับวันที่ฝนตก

ได้ยินแต่เสียงฝนพรำ?

เธอไม่ควรจะเศร้าเพราะฝนตกหรอกนะ

เพราะมีสิ่งดีๆ รออยู่ในท้ายที่สุด

จงเผชิญหน้ากับปัญหา\nเพราะเสียงพร่ำบ่นมิได้ช่วยอะไร

หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

ความสุขที่รออยู่จะมากเป็นสองเท่า\nหากแลกมาด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อย

หากเธออยากเห็นสายรุ้ง\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

จะเป็นอย่างไรถ้าคู่รักของเธอหมางเมิน\nบางครั้งพวกเขาก็เป็นแบบนั้น

และเมื่อเธอขอคืนดีด้วยการจูบ\nนั่นทำให้ฉันถึงกับใจสั่น

ความเศร้าจบลงด้วยความสุข\nหยาดฝนมิได้ไร้ความหมาย

หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

เฝ้ารอวันที่ฟ้าเป็นใจ\nดวงอาทิตย์จะสดใสอีกครั้ง

หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

จงรวบรวมสติ ร้องเพลงด้วยความสุข

หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

หากดวงดาวแห่งโชคละทิ้งเธอไป\nหากมันเป็นคืนที่ไร้แสงใดนำทาง

แม้เธอจะอ้างว้าง\nเธอจงหัวเราะให้กับมัน

ยิ้มให้ความสูญเสีย\nเพื่อรับสิ่งดีๆ กลับคืนมา

หากเธออยากเห็นรุ้งงาม\Nก็ต้องทนผ่านสายฝนไปให้ได้

เอวัง!

นีน่าที่รัก, ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วนะ รัก, เดฟ

นีน่าที่รัก, ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วนะ รัก, เดฟ

ท่านราม ข้าท้อง!

นั่นวิเศษมาก ที่รักของข้า

บางทีพวกเขาอาจจะเป็นพวกชอบ\nทำกิจกรรมบนที่สูงๆ บนปุษปกวิมาน

เราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วนางท้องเมื่อไหร่แน่-\N-ภายหลังจากนั้นไม่นาน นั่นล่ะสาเหตุ

ก็อาจเชื่อได้ว่า\nคงไม่ได้ท้องเพราะพระราม

แต่ผมว่าน่าจะใช่ระรามนะ\N-โธ่เอ๊ย พระรามนั่นแหละ

ข้าไม่เหมือนพระรามหรอกนะ ที่จะรับได้\nถ้าเมียไปนอนอยู่ที่บ้านชายอื่น!

ไม่ใช่ แต่นั่นล่ะสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนรับจ้างซักผ้า\N-เป็นเรื่องของคนรับจ้างซักผ้า

คุณรู้นี่ เรื่องคนรับจ้างซักผ้า-\nใช่ เขาว่ากันว่า-

เมียของคนรับจ้างซักผ้าไปอยู่กับผู้ชายอีกคน\nแล้วเมื่อนางกลับมา

เขาพูดว่า "เจ้าคิดว่าข้าจะเหมือนพระรามหรือ\nที่รับได้หลังจากที่นางสีดา..."

คุณว่าคนรับจ้างซักผ้าพูดถูกมั้ย? เขาเป็นคนซักผ้า-\N-และเมื่อข่าวนั้นมาถึงพระราม-

พระรามจึงพูดว่า "ข้าจะปกครงไม่ได้\nหากประชาชนไม่ศรัทธาข้า เจ้าจึงต้อง..."

อันที่จริงนั่นเป็นตอนที่เขาขับไล่นางสีดา โทษที\nถูกต้อง

เอ่อ นี่ สีดา

เจ้าต้องการออกเดินทางบ้างไหม?

แต่เราก็เพิ่งมาถึงนี่เอง

ใช่ เหมาะแล้ว จงเตรียมตัวได้

ลักษมณ์น้องข้า พฤติกรรมอันน่าสงสัย\nของนาง ทำให้ตัวข้าถูกผู้คนสงสัยไปด้วย

จงพาสีดาไปยังป่า แล้วทิ้งนางไว้ที่นั่น

ขาให้นางอยู่ในอาณาจักรไม่ได้อีกต่อไป

ผมว่าเป็นเพราะเขาเป็นกษัตริย์\nจึงจำเป็นต้องทำ...

ถ้าผู้ชายทั่วไปทำอย่างนั้นกับเมียล่ะก็

กษัตริย์ก็ไม่น่าจะละเว้นเช่นกัน\nคงต้องทำเหมือนกัน

ผมเชื่อว่าเขาไม่ได้ขับไล่นาง\nเพราะไม่เชื่อเรื่องความบริสุทธิ์หรอกนะ

แต่เพราะเขาบอกว่า เมื่อเป็นกษัตริย์

ประชาชนก็ต้องศรัทธาในตัวเขา\nซึ่งเขาจะได้รับการศรัทธาไม่ได้-

ชั้นว่าอันที่จริงเขาก็ยังสงสัยนาง\nในเรื่องนั้นอยู่ ชั้นหมายถึง

เหตุผลก็คือเพราะเขา\nรักษาพรหมจรรย์ อย่างที่เขาเล่ากันมา

แล้วคุณก็รู้ว่าเขาต้อง\nรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับพระบิดา

แล้วก็ประชาชนของเขา\nอาณาจักรของเขา

แต่ชั้นคิดว่าเขาสงสัยเรื่องนี้ตลอดมา\nว่านางอาจจะไม่บริสุทธิ์

วันนี้ฉันรู้สึกแย่จัง\nสงสัยจะไม่สบายหนัก

รู้สึกแย่เหลือเกิน\nคงจะไม่สบายจริงๆ

แถมยังกลัวว่าที่รักของฉันจะหมางเมิน

ผ่านไปวันแล้ววันเล่า\nฉันยังจมอยู่ในความเศร้านี้

วันแล้ววันเล่า\nฉันนึกหวั่นในข่าวลือที่ได้ยิน

กลัวว่าต้องเสียที่รักของฉันไป

พร่ำเพ้อถึงแต่เขา ฉันรักเขาเหลือเกิน\nถึงแม้เขาจะโหดร้ายกับฉันขนาดไหน

เขาเป็นผู้ชายประเภทที่\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

ฉันคงตายหากที่รักของฉันต้องจากไป\nถ้าฉันตายไปแล้วเขาจะอยู่ที่ใด?

ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

ไม่รู้เหตุผล ว่าทำไมเขาถึง\nไม่ใยดีฉันอีกแล้ว ฉันทำอะไรผิดไป?

เมื่อเขาไม่สบายใจ ฉันยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้น\nฉันไม่ควรต้องถูกมองอย่างนั้น

พร่ำเพ้อถึงแต่เขา เขากำลังจะจากฉันไป\nฉันกลัวเหลือเกิน

ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

ไม่รู้เหตุผล ว่าทำไมเขาถึง\nไม่ใยดีฉันอีกแล้ว ฉันทำอะไรผิดไป?

เมื่อเขาไม่สบายใจ ฉันยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้น\nฉันไม่ควรต้องถูกมองอย่างนั้น

พร่ำเพ้อถึงแต่เขา เขากำลังจะจากฉันไป\nฉันกลัวเหลือเกิน

ผู้ชายแบบเขา\nต้องการผู้หญิงอย่างฉัน

ฉันคงทำบาปทำกรรมไว้หนักหนาในชาติก่อน\nชาตินี้จึงต้องทนทุกข์เพียงนี้

ถ้าเด็กในท้องนี้ไม่ใช่ลูกของท่านรามแล้วล่ะก็\nข้ากระโดดน้ำตายไปแล้ว

เป็นที่รู้กันว่านางท้อง-\N-ในภายหลัง

ไม่ ตอนที่นางถูกเนรเทศ\nและนางกลับไปอยู่ในป่าอีกครั้ง

ในป่า นางได้พบกับฤาษีตนนั้น\N-วาลมิกิ -วาลมิกิ โทษที

จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฤาษีวาลมิกิเขียน\nรามายานะขึ้น เพราะได้ฟังเรื่องจากนางสีดา

ฉันเป็นเพียงผู้หญิง ลำพังคนเดียว\nได้แต่เฝ้ามองสายน้ำไหล

ฉันเป็นเพียงผู้หญิง แค่คนธรรมดาคนนึง\nคนที่เขาควรรู้สึกผิดในสิ่งที่ทำไว้ให้

ฉันตื่นมาในตอนเช้า ตั้งแต่เช้ามืด

โดยไม่มีวี่แววใดๆ\nจู่ๆเขาก็จากไป

ทำไมเขาต้องไป? เขาทิ้งฉันลงได้อย่างไร?\Nเขาไม่เคยทำแบบนี้

ช่างเศร้านัก เศร้าเหลือเกิน

เห็นน้ำตาของฉันแล้วเธอคงรู้

เศร้าเหลือเกิน เธอก็คงเป็นเหมือนกัน

ถ้าอนาคตที่เธอฝันไว้กับคนรัก\nพังทลายลง

ครั้งหนึ่ง ฉันเป็นหนึ่งเดียวของเขา

แต่ตอนนี้ฉันต้องเศร้าเพียงลำพัง

วันแห่งความสุขได้ผ่านไป

พร้อมกับเขาที่จากไป มันจบลงแล้ว\nฉันดูเศร้าใช่ไหม

เศร้าเหมือนฟ้าที่หม่นหมอง

เธออาจสงสัย\nน้ำตาในตาของฉันบอกอะไรกับเธอ?

ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกนั้น

ฮือ ฮือ ฮือ

อนาคตที่ฉันฝันไว้กับคนรัก\nพังทลายลงแล้ว

ครั้งหนึ่ง ฉันเป็นหนึ่งเดียวของเขา

แต่ตอนนี้ฉันต้องเศร้าเพียงลำพัง

วันแห่งความสุขได้ผ่านไป

ผ่านไปพร้อมกับเขาที่จากฉันไป\nมันจบลงแล้ว

เขาจากไปแล้ว มันจบลงแล้ว\nฉันดูเศร้าใช่ไหม

ยังไงก็ตาม พระลพ และพระกุศ\nหรือพระลวะ และพระมงกุฎ

ถือกำเนิดจากนางสีดาในป่านั้น

ได้ศึกษาวิชาจากฤาษีวาลมิกิ

ที่ได้สอนพวกเขา\nให้ร้องเพลงเพื่อบูชาพระราม

เจ้าลพ เจ้ากุศ\nจงร้องเพลงบูชาพระรามเถิด

พระรามเจ๋ง พระรามแจ๋ว\nพระรามทำแต่สิ่งที่ควร

พระรามดี พระรามถูก\nพระรามคือแสงชี้ทางเรา

เป็นคนดี เป็นลูกที่ดี\nใครๆเขาก็รักพระราม

ถูกเสมอ ไม่เคยผิด\nเราจึงร้องเพลงยกย่องท่าน

บูชาท่าน สดุดีท่าน

ท่านทำให้มเหสีเดือดร้อน

พานางไปที่บ้าน แล้วไล่นางออกมา

เพื่อไม่ให้ชาวบ้านแคลงใจ

พระรามฉลาด พระรามยุติธรรม

พระรามทำในสิ่งจำเป็น

หน้าที่มาก่อน สีดาไว้ทีหลัง

พระอำนาจยิ่งใหญ่เหลือเกิน!

พระรามเจ๋ง พระรามแจ๋ว\nพระรามทำแต่สิ่งที่ควร

พระรามดี พระรามถูก\nพระรามคือแสงชี้ทางเรา

เป็นคนดี เป็นลูกที่ดี\nใครๆเขาก็รักพระราม

ถูกเสมอ ไม่เคยผิด\nเราจึงร้องเพลงยกย่องท่าน

ฮัลโหล?

ให้ฉันกลับไปเถอะ!\Nได้โปรด ได้โปรด!

จะให้ฉันทำอะไรก็ได้! ได้โปรด!

ถ้าผู้หญิงคนนึงถูกกระทำอย่างแย่มากๆ

จากคนรักคนก่อน หรือคนปัจจุบันของเธอ

แต่เธอก็ยังคงบอกว่า\N"ไม่ ทุกวันฉัน

ต้องแน่ใจว่าได้ทำอาหาร\nเตรียมอาหารให้เขาทุกๆวัน"

คุณจะไม่บอกเธอเหรอ ว่า\N"นี่ฟังนะ เขาไม่ได้ชอบคุณ ไม่พูดกับคุณ..."

"ตาสว่างเสียทีสิ มีอะไรผิดปกติแล้ว" โอเคมั้ย?

นางสีดาก็ยังบูชาพระรามทุกวัน...\Nผมหมายถึง ผมรู้สึกว่า...

มันดูเหมือนเรื่องที่ "ดี" หรือ "ไม่ดี" กันแน่?

ที่เราคาดหวังให้ใครๆ\nต้องเป็นคนดีทั้งหมด หรือเลวทั้งหมด?

ผมว่าสีดาก็มีปัญหาเพราะตัวนางเองด้วย

เช่น ทำไมถึงไม่กลับไปพร้อมหนุมาน

ซึ่งจะทำให้\nคนหลายร้อยหลายพันไม่ต้องตาย

โดยเฉพาะฝ่ายลิง\nใช่ ไม่คิดถึงสิทธิสัตว์บ้างเหรอ?

แล้วนางก็บูชาหมอนี่ทุกวัน

คิดดูสิ!

แต่ในยุคนั้นน่ะ ที่เขาเรียกว่า\N"ความรักแบบปราศจากเงื่อนไข"

รู้มั้ย สำหรับนางก็เหมือนกับว่า โอเค

"ผู้ชายคนนี้ เขารักข้า"

เป็นความรู้สึกของฝ่ายหญิง\nแต่แบบนั้นผมไม่เห็นด้วยหรอก

เพราะมันเหมือนกับ คุณอาจจะพูดว่า\N"นางทำไปด้วยความรัก"

รู้มั้ย มันเหมือนกับ\Nก็จริง แต่นางก็ไม่ควรรักคนที่ทำไม่ถูกต้อง

-คนที่ทำไม่ดีกับคุณ

โอเคมั้ย?\Nนั่นคือความผิดของนางล่ะ

นั่นจึงเป็น\N"ความรักแบบปราศจากเงื่อนไข"

เธอจากไป ฉันปล่อยให้เธอจากไป

จบความสัมพันธ์ของสองเรา

ฉันอยากลืมเธอเหลือเกิน

อยากทิ้งอดีตไว้ตรงนี้

แต่ภาพคืนที่ฉันพบเธอนั้น

ยังคงวนเวียนในใจฉันเสมอ...

ท้องฟ้ากว้างใหญ่สีคราม

พระจันทร์สดใส เหมือนความรักของเรา

หัวใจของฉันขับขานเสียงเพลงอย่างร่าเริง

"ที่รัก เธออยู่ที่ไหนนะ?"

ในที่สุดเธอก็มา\nความรักมีเวลาของมัน

แล้วรักนั้นก็ผ่านไป\nจากไปพร้อมกับเธอ

หัวใจของฉันขับขานเสียงเพลงอย่างปวดร้าว

"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

ฉันยังจดจำทุกสิ่งเล็กน้อยที่เธอทำ

ฉันเหงาเหลือเกิน

ไปยังทุกที่ที่ฉันเคยไปกับเธอ

แน่นอน ฉันเหงาเหลือเกิน

ท้องฟ้าสีคราม ค่ำคืนเหน็บหนาว

พระจันทร์สดใส แต่ความรักโรยรา

ฉันยังคงเฝ้ารอ\nในใจดวงนี้ยังคงขับขานเสียงเพลง

"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

ท้องฟ้าสีคราม ค่ำคืนเหน็บหนาว\nพระจันทร์สดใส แต่ความรักโรยรา

ฉันยังคงเฝ้ารอ\nในใจดวงนี้ยังคงขับขานเสียงเพลง

"ที่รัก โปรดกลับมาหาฉัน"

เอวัง!

ตอนที่พระรามอยู่ในป่า\Nก็บังเอิญได้ยินเสียงเด็กสองคนนี้ร้องเพลง

เขาไม่รู้ว่าเด็กสองคนนี้เป็นใคร\nแต่เขาเดินมาหา แล้วก็พูดทำนองว่า

"ใครกัน พวกเจ้าเป็นใคร?"

นั่นเป็นวันที่เขาได้รู้ว่า

นางสีดาอยู่ที่นั่น\nแล้วเด็กสองคนนี้คือลูกของนาง

ลูกข้า!

พระบิดา?

จงกลับวังอโยธาเพื่อสืบราชบัลลังก์กับข้าสืบไปเถิด!

ตอนนั้นเขาอยากพาเด็กทั้งสองกลับไปด้วย

แต่ก็ลังเลว่าจะต้องพานางกลับไปด้วย

สีดา! เอ้อ ใช่จริงๆ สีดา...

สิ่งที่นางต้องทำคือพิสูจน์ความบริสุทธิ์อีกครั้ง

บางทีอาจจะลุยไฟเพื่อพิสูจน์อีกครั้ง

หรืออาจจะลุยน้ำ\nเพื่อดูว่านางจะจมหรือลอย

ถ้านางจม นางบริสุทธิ์\nแต่ถ้านางลอย...

ไม่ เดี๋ยวก่อน\nถ้านางลอย นางบริสุทธิ์ แต่ถ้านางจม...

เขาได้ขอให้นางพิสูจน์ความบริสุทธิ์อีกครั้ง\N- ผมว่านะ

ผมไม่แน่ใจนะ เขาขอให้นางพิสูจน์\nหรืออะไรทำนองนี้ - แต่นางบอกว่า

ข้าจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้ท่านได้เห็น

หากข้ามีเพียงท่านรามคนเดียว

หากข้าไม่เคยคิดมีชายอื่น

หากข้าบริสุทธิ์ทั้งร่างกายและวิญญาณ

ขอให้พระแม่ธรณีจงรับข้ากลับสู่อุทรของนาง!

เหมือนว่าฉันบินได้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

ฉันจ้องมองเธอ และรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ส่งแหวนให้ฉัน แล้วฉันจะตอบตกลง

ฉันเดินทางเพียงลำพัง\nแต่ตอนนี้คงได้มีเพื่อนร่วมทาง

ฉันตื่นเต้นเหลือเกิน

เฮ้ เธอจงเตรียมตัว\nเพราะฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

ที่รัก ฉันไม่เคยรู้สึกอะไรอย่างนี้มาก่อน

เหมือนล่องลอยในอากาศอย่างมีความสุข

ช่างน่าตลก ทำไมฉันเป็นแบบนี้ไปได้

ไม่รู้ว่าควรหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกดีจัง!

เหมือนว่าฉันบินได้\nแต่ช่างน่าขัน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ

และเธอก็รู้

ฉันจ้องมองเธอ นั่นล่ะสาเหตุ\nแต่ช่างน่าขัน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ส่งแหวนให้ฉัน แล้วฉันจะรับมันไว้

ฉันเดินทางเพียงลำพัง\nแต่ตอนนี้คงได้มีเพื่อนร่วมทาง โอ้

ฉันตื่นเต้นเหลือเกิน

โอ้ เธอจงเตรียมตัว\nอย่าเพิ่งหนีไปไหน

ฉันรู้สึกเหมือนกำลังร่วงลง

ฉันกำลังร่วงลงเพราะเธอ!

เอวัง!

บรรยายไทยโดย\NPJSOFT