TRAIN

Uprzejmie odmówiono nam wstępu na zamek

Cóż za niespodziewany obrót zdarzeń

Niestety, moja oficjalna pisemna prośba

była również bezowocna

Otrzymałam notkę z przeprosinami,

pustą kartę gościa oraz zdjęcie

dlatego też musieliśmy opuścić Mayhorn

przynajmniej do czasu

aż znajdę inne dojścia

lub odpowiednie władze, którym będę mogła

przedstawić problem

Jutro wyjeżdżamy do Daerington

Później chcę odwiedzić Summerhill

w nadziei, że znajdę tam

jakieś informacje o...

Zarządca posiadłości wziął roczne

wynagrodzenie, jednak nie odpowiedział

na żaden z moich ostatnich listów

Mam szczerą nadzieję, że moje obawy

iż coś mogło się stać, są bezpodstawne

W żadnym wypadku nie chcę żeby o sprawie

dowiedziały się osoby trzecie, dlatego

muszę odwiedzić posiadłość w Summerhill

i zapytać osobiście

Co do tej enigmatycznej księgi,

pismo zniknęło

już nie jest ciężka

próbowałam skonfrontować ją

z innym rodzajem dźwięków muzyki

ale nie zadziałało w ten sam sposób

A jeśli chodzi o zamek Lorda Greene –

To czym tu się przejmować?

To zdjęcie jest datowane na rok 1859

Co oznacza, że klub został założony

jeszcze przed moimi narodzinami

to przeczy wszystkim moim przypuszczeniom

„Vita Somnium Breve” było ich oficjalną

nazwą, bądź wciąż nią jest

Nazywali się „Zakonem Bezsennych”

arystokratyczne zgromadzenie naukowców,

wynalazców, historyków

i badaczy wszelakiej maści

i z tego co wiem, mój ojciec piastował

znaczące stanowisko w zakonie, jako że

spotykali się zarówno w zamku Lorda Greene

jak i w naszej rodowej posiadłości

nie tej w Daerington, ale w Summerhill

Cudowne urocze ustronie

które planuję wkrótce z tobą odwiedzić

To był posag mojej matki

Po jej śmierci, mój tata zaangażował się

w ekspedycje i wyprawy

razem z członkami klubu

Byli wyczerpani jak nigdy wcześniej

po powrocie z ekspedycji z Kairu

Przez całą drogę powrotną

taszczyli ze sobą duży fragment skalny

Spotkania Zakonu stały się coraz częstsze

Dobrze wspominam tamten okres

Błogie czasy

Zakradanie się na ich spotkania

było jedną z moich ulubionych zabaw

Pamiętam, że gdziekolwiek zebranie

miało miejsce, zawsze mieli tam karafkę

na stole w salonie

i czarki dla wszystkich członków

To była jakaś ceremonia

Kiedy raz się zakradłam

po skończonym zebraniu

i wzięłam łyk z jednej z nich

zostałam skarcona za

moje okropne zachowanie

i powiedziano mi bym nie ważyła się

nigdy więcej tego robić

Co za niedorzeczność, to była tylko woda

Mniejsza z tym

Sądzę że

to ten głaz jest powodem zniknięcia

mojego ojca, jestem tego niemal pewna

Miał obsesję na punkcie pewnej idei,

wyalienował się ze społeczeństwa,

stał się jeszcze bardziej zdystansowany

Rok temu, gdy byłam w Egipcie

próbowałam odnaleźć ludzi, którzy

pracowali z moim ojcem w Kairze...

Pozwól, że to odłożę

Pomyślałam, że może

poczytamy sobie coś później

a tymczasem,

jak ci już mówiłam, mam przyjaciela

który pomaga mi w tej sprawie

w Egipcie

Pamiętasz dzień w którym się poznaliśmy?

Wracałam właśnie z Kairu

Powiedziałam ci, że zostałam zaproszona

na zwiedzanie starożytnych miejsc

Cóż, to był oficjalny motyw

-Witajcie

-Czy ktoś panią ściga?

-To tylko kolejne popołudnie

-Czy my się znamy?

-Czyżby wielkoduszna dama

z Orient Expressu?

To nie przypadek

Czy moje przypuszczenie się sprawdziło?

-Prawie

Mówiąc szczerze, nie wierzę w takie rzeczy

jednakowoż uważam, że są zabawne

-Łamie mi pani serce

cóż, przynajmniej rozbawiłam panią

A ty?

Wierzysz w „takie rzeczy”?

Co powiesz na wróżenie z dłoni?

Niech no spojrzę...

-Zawsze mnie ciekawiło, czy do obu dłoni

stosuje się te same zasady?

-Oczywiście, że nie

A zatem...

Nie widzę żadnej klątwy na tobie, nie, nie

Widzę natomiast

przygody,

wiele przygód,

wojaży, podróży

bardzo wyjątkowych podróży, o tak

bardzo interesujące...

-Czy to linia życia?

-Nie, Jaśnie Pani, to linia serca

Widzę długą drogę

Będę musiała potwierdzić moje

przypuszczenia przy pomocy kart

-Och karty

-Podróż bez entuzjazmu

Musiałaś(-eś) wyjechać,

mimo iż nie chciałaś(-eś)

To była nagła konieczność, czyż nie?

Zmuszono cię

Niech no spojrzę

Oto rada dla ciebie:

Niczego nie żałuj

rób to co trzeba zrobić,

Przed tobą jeszcze więcej przygód, o tak

-To pewnie linia związku

-Ta?

-Nie, ta

-Nie, nie, nie

To kolejna interpretacja twojej ścieżki

widzę, że nigdy z niej nie zboczyłaś(-eś)

jesteś wytrwała(-y)

ale widzę też wątpliwości

niepewność,

nie wiesz którą drogę wybrać, mimo iż

w przeszłości już wybierałaś(-eś) dobrze

Idź za głosem serca

zaufaj przeczuciu, nie rozsądkowi, o nie

Wiem, że w przeszłości już to robiłaś(-eś)

Nigdy cię nie zawiodło. Rób tak dalej

Zerknę jeszcze raz

Widzę cię pośród bardzo potężnych ludzi

widzę cię uhonorowaną i szanowaną

to grupa naprawdę możnych ludzi

Potężna kobieta jest twoją przewodniczką

lub będzie w przyszłości

pozwól, że spojrzę jeszcze raz

Widzę że znajdziesz kilka ukrytych skarbów

Każdy kolejny jest lepszy od poprzedniego

ale na pierwszy rzut oka

w ogóle nie będą przypominać skarbów

nawet nie myśl o tym by je ukrywać

trzymaj je w widocznym miejscu

spraw by rzucały się w oczy

w ten sposób będą bezpieczne

Widzę też próby,

trudne zadania,

Zmagasz się z problemem, którego korzenie

sięgają daleko w przeszłość

Tak

Bardzo skomplikowana sprawa

Widzę, że staniesz się rozwiązaniem

swoich własnych problemów

Nie znajdziesz odpowiedzi

w zewnętrznym świecie

Raz będziesz zamkiem, a raz kluczem

Rozwiązanie jest pośrodku, gdzieś pomiędzy

Nic więcej na ten temat

nie jestem w stanie powiedzieć

Spytajmy o coś innego

Naucz się zarządzać własnym sercem

albowiem im silniejsza(-y) się stajesz,

tym spokojniej bije

Wiedz, że jesteś gotowa(-y)

masz wiedzę i doświadczenie oraz siłę

Nie wahaj się, nie, nie

Co jeszcze?

Nie mów nikomu o planie

kiełkującym w twoim sercu i duszy

Nikomu

Jeśli znajdziesz się w trudnej sytuacji

pamiętaj by nie kłamać

ale nie musisz też mówić prawdy

-Wywróży mi pani coś?

-O tak, oczywiście

Trumna

-Wielkie nieba!

-Znaczenie jest inne niż to co na obrazku

To karta przemiany

Nie obawiaj się nadchodzących zmian

To wyprawa

nie wiesz co przed tobą odkryje

jednak znajdziesz odpowiedź

Będę musiała się już zbierać

prawdopodobnie złożę wam jeszcze wizytę

Stokrotne dzięki Jaśnie Pani

Nie obawiajcie się,

szczęście jest z wami

Nie żegnam się

Cóż, jak się czujesz?

Możemy kontynuować?

Emily Brontë,

Jane Austen,

Zhuangzi

kilka bajek

Jestem w nastroju na Zhuangzi

A ty?

Poczytamy sobie kilka chińskich mądrości?

Chyba otworzę na dowolnej stronie

i przeczytam kilka fragmentów

Mam nadzieję znaleźć przypowieść o motylu

Jeśli spośród trojga osób

podróżujących razem

jeden błądzi,

to jednak dojdą do celu,

bo błądzących jest mniejszość.

Jednak jeśli dwoje z nich błądzi,

będą iść, aż do wyczerpania

i nie dojdą nigdzie, gdyż

błądzących jest większość.

Anna: W porządku,

a co jeśli jest nas dwoje?

Co mamy następne?

Huizi powiedział do Zhuangzi:

„Król Wei podarował mi nasiona tykwy

Posiałem je i wydały owoce na tyle duże

by pomieścić pięć piculi (jednostka masy)

Próbowałem ich użyć jako zbiorników wody

ale były zbyt ciężkie bym je uniósł,

przeciąłem je na pół

by zrobić z nich czerpaki

ale były zbyt duże i nieporęczne

i nie mogłem je nigdzie zanurzyć

Może i tykwy były fantastycznie duże,

ale zdecydowałem, że na nic

mi się nie przydadzą

więc roztrzaskałem je na kawałki”

Zhuangzi odparł:

„Widać żeś tępy, gdy chodzi o

użyteczność rzeczy wielkich!”

W Song żył kiedyś człowiek, który umiał

tworzyć maść na spierzchnięte dłonie

Z pokolenia na pokolenie jego rodzina

utrzymywała się z wybielania

jedwabiu w wodzie

Pewien podróżnik usłyszał o owej maści

i zaoferował sto uncji złota jako zapłatę

za zdradzenie receptury

Mężczyzna zebrał całą rodzinę na naradę

– Od pokoleń wybielamy jedwab, a nigdy

nie udało nam się zarobić więcej jak

kilka uncji złota – powiedział

– Jeśli sprzedamy nasz sekret możemy

zarobić sto w jeden poranek,

przekażmy mu tę recepturę!”

Podróżnik otrzymał maść i zaprezentował

ją królowi Wu, który miał problemy z

plemionami Yue

Król mianował mężczyznę dowódcą swojej

floty i jeszcze tamtej zimy walczyli

w bitwie morskiej z ludem Yue,

bijąc ich na głowę

Część podbitych terenów została

ofiarowana mężczyźnie jako lenno

W obu przypadkach potęgą maści było

jedynie zapobieganie pierzchnięciu dłoni,

ale jeden człowiek dzięki niej zdobył

lenno, drugi zaś nie zaszedł dalej niż

wybielanie jedwabiu, ponieważ użyli

tej potęgi w zupełnie inny sposób.

Bażant błotny musi zrobić dziesięć kroków

dla jednego kęsa, a sto kroków,

żeby się napić, a jednak nie pragnie

być żywiony w klatce

Choć ma tam czego dusza zapragnie,

nie cieszy go to wcale

Ludzie, gdy widzą Mao Quiang i Lady Li,

mówią, że są przepiękne, jednakże

ryby na ich widok nurkują

na dno strumienia, ptaki odlatują,

a jelenie puszczają się galopem

Spośród tej czwórki, kto wie czym jest

prawdziwe piękno?

Anna: Dobrze

-Hej!

Hej

-Tak?

-Miej baczenie na swojego

przyjaciela/przyjaciółkę

-O czym pani mówi?

-Dobrze wiem co mówię

Pani towarzysz(ka) żyje równolegle

w trzech różnych światach

-Nie rozumiem

-Ja tylko chcę Panią ostrzec

Załóżmy, że doszłoby między nami do

potyczki słownej

gdybyś to ty wygrał ze mną

czy koniecznie to ty miałbyś rację

a ja byłbym w błędzie?

Czy gdybym to ja wygrał,

oznaczałoby to, że jesteś w błędzie,

a ja koniecznie muszę mieć rację?

Czy tylko jedno z nas może mieć rację?

A może oboje ją mamy,

lub oboje jesteśmy w błędzie?

Jeśli ty i ja nie znamy odpowiedzi,

to reszta ludzi tym bardziej skazana jest

na niewiedzę

Cieśla Shi w drodze do [księstwa]Qi

dotarłszy do Kii-jiian

zobaczył dąb piłkowany

stojący obok wiejskiej kapliczki

Był on tak wielki, że zmieściłoby się

pod nim tysiące wołów,

a w obwodzie miał sto piędzi

i wznosił się wysoko jakby jaka góra

Najniższe gałęzie były osiemdziesiąt

stóp nad ziemią i jakiś tuzin z nich

rozmiarowo nadawał się do zrobienia łodzi

Było tak wielu zwiedzających, że

miejsce przypominało raczej targowisko

Cieśla minął dąb nawet się nie obejrzawszy

ale jego uczeń nie mógł

oderwać oczu od drzewa

Dogoniwszy swego majstra, powiedział:

„Odkąd żem się wziął za siekierę i topór,

żeby iść za tobą, mistrzu,

jeszczem nie widział tak pięknego drzewa

Dlaczegoś, panie, nie raczył nawet

na nie spojrzeć ani się zatrzymać?”

„Dość - odpowiedział cieśla Shi

- ani słowa więcej. To drzewo

jest do niczego niezdatne

Jeślibyś zrobił z niego czółno, to zatonie

gdybyś z niego zrobił trumnę,

to prędko zgnije, zrobisz z niego wiadro,

to prędko się rozpadnie

zrobisz z niego drzwi to pociekną wilgocią

zrobisz z niego słup, to będzie robaczywy

To drzewo na nic nie jest zdatne,

nie ma żadnego zastosowania.

I dlatego mogło osiągnąć taki wiek”

Gdy Cieśla Shi wrócił do domu

dąb ukazał mu się we śnie i spytał:

Z czym ty mnie porównujesz?

Porównujesz mnie do tych

bezużytecznych drzew?

Jabłoni, gruszy, drzew cytrusowych

i innych owoconośnych drzew i krzewów

Gdy tylko ich owoce dojrzeją

są niszczone i wykorzystywane.

Ich wielkie gałęzie łamane, a mniejsze

rozszarpywane. Ich przydatność

czyni ich życie nieszczęsnym

Nie dane im zasmakować pełni życia,

które niebiosa im podarowały, zamiast tego

przedwcześnie kończą żywot same ściągając

na siebie ciosy pospolitego tłumu

jak wszystkie inne stworzenia

Jeśli chodzi o mnie,

długo starałem się być bezużytecznym

i teraz gdy jestem już u swego schyłku

widzę że okazało się to dla mnie korzystne

Gdybym był przydatny do czegokolwiek,

czy udało by mi się

osiągnąć taką wielkość?

Co więcej

Ja i ty tak samo jesteśmy stworzeniami:

Jakim prawem osądzasz inne?

Ty - śmiertelny

i bezużyteczny człowiecze

co ty możesz wiedzieć

o mej bezużyteczności