1 00:00:14,500 --> 00:00:18,260 ชุมชนโกวานาส เมืองบรุกลิน 2 00:00:19,180 --> 00:00:23,520 การเป็นศิลปินขึ้นอยู่กับกิจวัตรในแต่ละวัน 3 00:00:23,540 --> 00:00:25,820 การพบปะผู้คนในแต่ละวัน และการเมืองในแต่ละวัน 4 00:00:28,200 --> 00:00:32,960 ผลงานส่วนมากคือการแสดงตัวตน 5 00:00:41,100 --> 00:00:46,020 ภาพนามธรรมในทุกวัน ของมาเรียม โฮไซนี่ 6 00:00:55,500 --> 00:01:00,960 ครั้งแรกที่ฉันตระหนักว่า การวาดภาพคือสิ่งที่ฉันรัก 7 00:01:00,960 --> 00:01:03,230 คือตอนฉันอายุสิบสามปี 8 00:01:03,230 --> 00:01:06,100 คุณครูที่โรงเรียนของฉัน 9 00:01:06,100 --> 00:01:09,110 และวิธีที่คุณครูสอน 10 00:01:09,110 --> 00:01:11,640 และความเป็นผู้หญิงแกร่งของท่าน 11 00:01:11,640 --> 00:01:15,390 มีความเหมือนกับผู้หญิงที่ประเทศอิหร่าน 12 00:01:15,390 --> 00:01:18,980 และฉันคิดว่าฉันสนใจในสิ่งนี้ 13 00:01:21,409 --> 00:01:25,560 ฉันจำได้อย่างขึ้นใจ ว่าตอนนั้นฉันเป็นอย่างไร 14 00:01:25,570 --> 00:01:28,890 ฉันอยากจะเข้าเรียนวิชาวาดภาพ 15 00:01:28,890 --> 00:01:30,780 ฉันอยากจะสร้างผลงานต่อไปเรื่อยๆ 16 00:01:30,780 --> 00:01:37,000 และฉันมีภาพวาดมากมายที่บ้านของพ่อแม่ 17 00:01:42,850 --> 00:01:45,020 ฉันรู้ตัวเสมอว่าฉันเป็นนักวาดภาพ 18 00:01:45,020 --> 00:01:47,130 ฉันเริ่มต้นวาดและฉันระบายสี 19 00:01:47,130 --> 00:01:48,781 และฉันวาดทับลงไปอีก 20 00:01:48,781 --> 00:01:50,920 มันเป็นกระบวนการซ้ำๆ 21 00:02:00,060 --> 00:02:05,720 มีคนให้ฉันวาดภาพเกี่ยวกับบทกวีนี้ 22 00:02:05,720 --> 00:02:07,740 “ไลลากับมัจนูน” 23 00:02:08,320 --> 00:02:10,480 มันเกี่ยวกับความรักต้องห้าม 24 00:02:11,080 --> 00:02:14,040 ฉันสร้างสรรค์เรื่องราวนี้ 25 00:02:14,040 --> 00:02:16,880 "ความลับของเธอและเงาของเธอ" 26 00:02:18,260 --> 00:02:22,820 ฉันรู้สึกสนใจในตัวละครหญิงมากกว่า 27 00:02:22,820 --> 00:02:26,760 เพราะเห็นได้ชัดว่าไม่มีใคร ให้ความสนใจในตัวเธอ 28 00:02:26,760 --> 00:02:30,860 เพราะเรื่องมันเกี่ยวกับการที่มัจนูนเสียสติ 29 00:02:33,060 --> 00:02:41,190 ฉันตีความว่าเลย์ลาคือ ผู้หญิงที่มีความเปราะบาง 30 00:02:41,190 --> 00:02:44,139 เธอถูกห้ามมีปากเสียง 31 00:02:44,139 --> 00:02:46,109 ถึงขนาดห้ามมิให้มีความปรารถนา 32 00:02:46,109 --> 00:02:48,680 ในสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ 33 00:03:07,320 --> 00:03:11,780 ผลงานของฉันเป็นส่วนผสมของความตลกขบขัน และความกลัว 34 00:03:11,780 --> 00:03:14,150 มันมีส่วนที่คุณสามารถหัวเราะ 35 00:03:14,150 --> 00:03:16,540 แม้ว่าคุณจะกลัวอะไรหลายสิ่ง 36 00:03:20,010 --> 00:03:22,240 ผลงานของฉันในตอนแรกๆ 37 00:03:22,240 --> 00:03:26,920 ช่องว่างระหว่างส่วนประกอบภาพ จะดูชัดเจนกว่า 38 00:03:27,980 --> 00:03:30,310 เมื่อซักปีสองปีที่ผ่านมา 39 00:03:30,310 --> 00:03:33,640 ฉันใช้วิธีการแสดงความชัดเจน 40 00:03:33,640 --> 00:03:37,770 ฉันวาดภาพร่ายกายโดยปราศจากศรีษะ 41 00:03:37,770 --> 00:03:41,160 เพราะเรื่องการเมืองเกี่ยวกับอัตลักษณ์ 42 00:04:02,460 --> 00:04:05,540 ช่องว่างของพื้นที่ 43 00:04:05,540 --> 00:04:07,900 และการแตกหักของร่างกาย 44 00:04:07,900 --> 00:04:14,329 คือการสะท้องถึงประสบการณ์ชีวิตของฉัน 45 00:04:14,329 --> 00:04:15,329 ในฐานะผู้ผลัดถิ่น 46 00:04:15,329 --> 00:04:20,670 และในฐานะคน ที่ไม่สามารถเดินทางไปประเทศของตัวเองได้ 47 00:04:20,670 --> 00:04:24,740 และต้องกลับมาทำงานและอาศัยอยู่ที่อเมริกา 48 00:04:25,400 --> 00:04:27,699 ร่างกายพวกนี้มีความวิตกกังวล 49 00:04:27,700 --> 00:04:31,820 ในทางกลับกันมันมีความแข็งแกร่ง 50 00:04:31,820 --> 00:04:33,540 ฉันให้พลังแก่มัน 51 00:04:38,920 --> 00:04:43,930 ฉันคิดถึงความสัมพันธ์ของร่างกายในภาพวาด 52 00:04:43,930 --> 00:04:48,120 กับความสัมพันธ์ของร่างกายกับ ช่องว่างที่เป็นรูปธรรมรอบๆตัว 53 00:04:49,250 --> 00:04:54,860 ฉันสนใจเรื่องช่องว่างระหว่างการลงสีและการวาด 54 00:04:54,870 --> 00:04:56,620 ทั้งภายในและภายนอก 55 00:04:56,620 --> 00:05:02,379 ภายในช่องว่างนั้นมีความตรงไปตรงมา 56 00:05:02,379 --> 00:05:06,060 สำหรับร่างกายที่จะขยับอย่างไหลลื่น 57 00:05:06,060 --> 00:05:08,880 สำหรับการตีความของผู้ชม 58 00:05:09,560 --> 00:05:11,860 การปรากฎตัวของผู้ชมนั้น 59 00:05:11,870 --> 00:05:14,060 เกือบจะเติมเต็ม 60 00:05:14,060 --> 00:05:16,120 หรือสร้าง 61 00:05:16,600 --> 00:05:17,640 ผลงานนี้