WEBVTT

00:00:01.400 --> 00:00:04.103
Όταν ήμουν παιδί είχα πολλές φοβίες.

00:00:04.507 --> 00:00:07.061
Φοβόμουν τις αστραπές, τα έντομα,

00:00:07.085 --> 00:00:09.700
τους δυνατούς θορύβους
και μεταμφιεσμένους χαρακτήρες.

00:00:10.373 --> 00:00:13.720
Επίσης, είχα δύο πολύ έντονες φοβίες

00:00:13.744 --> 00:00:15.901
των γιατρών και ενέσεων.

00:00:16.552 --> 00:00:20.406
Καθώς προσπαθούσα να ξεφύγω
από τον οικογενειακό μας γιατρό,

00:00:20.430 --> 00:00:22.577
γινόμουν τόσο μαχητική

00:00:22.601 --> 00:00:25.877
που μια φορά με χαστούκισε
για να με ζαλίσει.

00:00:25.901 --> 00:00:27.147
Ήμουν έξι ετών.

00:00:27.972 --> 00:00:30.515
Τότε ήταν είτε πάλη είτε φυγή

00:00:30.539 --> 00:00:34.683
και η ακινητοποίησή μου για ένα απλό
εμβόλιο απαιτούσε 3 ή 4 ενήλικες,

00:00:34.707 --> 00:00:36.307
μαζί με τους γονείς μου.

NOTE Paragraph

00:00:37.712 --> 00:00:41.553
Αργότερα, η οικογένειά μας μετακόμισε
απ' τη Νέα Υόρκη στη Φλόριντα

00:00:41.577 --> 00:00:43.801
μόλις ξεκινούσα το γυμνάσιο

00:00:43.825 --> 00:00:46.356
και ενώ ήμουν η καινούρια
στο επαρχιώτικο σχολείο,

00:00:46.380 --> 00:00:47.533
δίχως να γνωρίζω κανέναν

00:00:47.557 --> 00:00:49.849
και ανησυχώντας για το αν θα ταιριάξω,

00:00:49.873 --> 00:00:51.744
την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου,

00:00:51.768 --> 00:00:55.637
μια καθηγήτρια παίρνει παρουσίες 
και φωνάζει «Αν Μαρί Αλμπάνο»,

00:00:55.661 --> 00:00:58.236
κι απαντώ [με προφορά από
το Στέιτεν Άιλαντ] «Παρούσα!»

00:00:58.260 --> 00:01:01.940
Γελάει και λέει «Ω, τι γλυκιά, σήκω.

00:01:01.964 --> 00:01:04.508
Πες Σ-Κ-Υ-Λ-Ο-Σ».

00:01:04.512 --> 00:01:07.050
Κι απαντώ [με προφορά
από το Στέιτεν Άιλαντ] «Σκύλος;»

00:01:07.050 --> 00:01:10.847
Η τάξη ξέσπασε σε γέλια 
μαζί με την καθηγήτρια.

00:01:11.282 --> 00:01:12.804
Και έτσι συνεχίστηκε,

00:01:12.828 --> 00:01:16.063
γιατί είχε κι άλλες λέξεις 
για να με εξευτελίσει.

NOTE Paragraph

00:01:17.230 --> 00:01:19.413
Γύρισα σπίτι κλαίγοντας με αναφιλητά,

00:01:19.437 --> 00:01:20.729
απελπισμένη

00:01:20.753 --> 00:01:23.077
και ικετεύοντας να γυρίσω στη Νέα Υόρκη

00:01:23.101 --> 00:01:25.204
ή σε κάποιο μοναστήρι.

00:01:25.228 --> 00:01:28.541
Δεν ήθελα να επιστρέψω 
σ' αυτό το σχολείο. Με τίποτα.

NOTE Paragraph

00:01:29.168 --> 00:01:30.855
Οι γονείς μου με άκουσαν

00:01:30.879 --> 00:01:35.972
και μου είπαν πως θα το ερευνούσαν 
με τον μονσινιόρ πίσω στη Νέα Υόρκη

00:01:35.996 --> 00:01:40.133
αλλά πως έπρεπε να συνεχίσω να πηγαίνω
για να συγκεντρώνω παρουσίες

00:01:40.157 --> 00:01:42.893
ώστε να μεταφερθώ στην τρίτη γυμνασίου
στο Στέιτεν Άιλαντ.

00:01:44.319 --> 00:01:47.952
Αυτό ήταν πριν τα email και τα κινητά,

00:01:47.976 --> 00:01:50.731
οπότε τις επόμενες εβδομάδες

00:01:50.755 --> 00:01:56.589
υποτίθεται πως αποστέλλονταν γράμματα
ανάμεσα στην Αρχιεπισκοπή του Μανχάταν

00:01:56.613 --> 00:01:57.858
και του Μαϊάμι

00:01:57.882 --> 00:01:59.575
και το Βατικανό,

00:01:59.599 --> 00:02:04.101
και κάθε μέρα, πήγαινα στο σχολείο
κλαίγοντας - το ίδιο κι όταν γύριζα

00:02:04.125 --> 00:02:08.428
ενώ η μητέρα μου με ενημέρωνε 
πως κάποιος καρδινάλιος ή επίσκοπος

00:02:08.452 --> 00:02:11.810
ήθελε να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο
μέχρι να μου βρουν μια θέση.

NOTE Paragraph

00:02:12.714 --> 00:02:14.612
Ήμουν αφελής, έτσι;

NOTE Paragraph

00:02:14.636 --> 00:02:15.842
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:02:16.488 --> 00:02:20.180
Λοιπόν, λίγες εβδομάδες μετά,
κάποια μέρα ενώ περίμενα το σχολικό,

00:02:20.204 --> 00:02:22.332
γνώρισα ένα κορίτσι, την Ντέμπι,

00:02:22.356 --> 00:02:24.426
και με σύστησε στους φίλους της.

00:02:25.222 --> 00:02:27.680
Έγιναν και δικοί μου φίλοι

00:02:27.704 --> 00:02:30.207
κι έτσι ο Πάπας τη γλίτωσε.

NOTE Paragraph

00:02:30.231 --> 00:02:31.250
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:02:31.274 --> 00:02:33.612
Άρχισα να ηρεμώ και να συνηθίζω.

NOTE Paragraph

00:02:35.169 --> 00:02:40.062
Οι προηγούμενες τρεις δεκαετίες
έρευνας πάνω στο άγχος των παιδιών

00:02:40.086 --> 00:02:43.621
πηγάζουν εν μέρει από προσωπική έρευνα
για την κατανόηση του εαυτού.

00:02:43.645 --> 00:02:45.201
Και έχω μάθει πολλά.

00:02:46.439 --> 00:02:53.373
Για τους νέους, το άγχος είναι
η πιο συχνή παιδοψυχολογική πάθηση.

00:02:54.341 --> 00:02:58.326
Αυτές οι διαταραχές ξεκινούν
νωρίς, στα τέσσερα έτη,

00:02:58.350 --> 00:03:03.647
και μέχρι την εφηβεία, ένας στους 12 νέους
αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα

00:03:03.671 --> 00:03:07.815
στη λειτουργικότητά του στο σπίτι,
στο σχολείο και με τους φίλους.

00:03:08.699 --> 00:03:11.628
Αυτά τα παιδιά φοβούνται,

00:03:11.652 --> 00:03:12.808
ανησυχούν τόσο πολύ,

00:03:12.832 --> 00:03:16.371
νιώθουν κυριολεκτικά σωματικά άβολα
εξαιτίας του άγχους τους.

00:03:16.936 --> 00:03:19.985
Είναι δύσκολο για εκείνα 
να προσέχουν στο σχολείο,

00:03:20.009 --> 00:03:21.644
να χαλαρώσουν και να διασκεδάσουν,

00:03:21.644 --> 00:03:22.797
να κάνουν φίλους

00:03:22.821 --> 00:03:25.319
και ό,τι άλλο θα έπρεπε
να κάνουν ως παιδιά.

00:03:26.099 --> 00:03:29.454
Το άγχος μπορεί να κάνει 
το παιδί δυστυχισμένο

00:03:29.478 --> 00:03:34.276
και οι γονείς βιώνουν τη δυσφορία 
των παιδιών τους από πρώτο χέρι.

NOTE Paragraph

00:03:35.874 --> 00:03:39.601
Καθώς γνώριζα όλο και περισσότερα παιδιά
με άγχος εξαιτίας της δουλειάς μου,

00:03:39.625 --> 00:03:43.994
έπρεπε να πάω πίσω στους γονείς μου
και να τους ρωτήσω μερικά πράγματα.

00:03:44.018 --> 00:03:46.161
Γιατί με κρατούσατε ακίνητη

00:03:46.185 --> 00:03:49.060
όταν φοβόμουν τόσο πολύ τις ενέσεις

00:03:49.084 --> 00:03:50.552
και με αναγκάζατε να τις κάνω;

00:03:51.280 --> 00:03:54.750
Και γιατί μου λέγατε τόσα ψέματα
για να πάω στο σχολείο

00:03:54.774 --> 00:03:57.866
όταν ανησυχούσα πως 
θα γινόμουν πάλι ρεζίλι;

00:03:59.152 --> 00:04:03.696
Μου είπαν «Η καρδιά μας
ράγιζε για σένα κάθε φορά,

00:04:03.720 --> 00:04:07.044
αλλά γνωρίζαμε ότι ήταν όλα
πράγματα που έπρεπε να κάνεις.

00:04:07.535 --> 00:04:10.666
Έπρεπε να ρισκάρουμε ότι θα εκνευριζόσουν

00:04:10.690 --> 00:04:14.655
ενώ περιμέναμε να συνηθίσεις την κατάσταση

00:04:14.679 --> 00:04:17.206
με τον καιρό και με παραπάνω εμπειρία.

00:04:17.616 --> 00:04:19.780
Έπρεπε να εμβολιαστείς.

00:04:19.804 --> 00:04:21.526
Έπρεπε να πας στο σχολείο».

NOTE Paragraph

00:04:23.081 --> 00:04:25.120
Οι γονείς μου δεν ήξεραν

00:04:25.144 --> 00:04:28.925
ότι με εμβολίαζαν για κάτι 
παραπάνω από ιλαρά.

00:04:29.568 --> 00:04:35.328
Με εμβολίαζαν επίσης
για διαταραχές άγχους μιας ζωής.

00:04:36.526 --> 00:04:41.421
Το υπερβολικό άγχος σε νέο παιδί
είναι σαν υπερβακτήριο -

00:04:41.445 --> 00:04:44.805
και μεταδοτικό και πολλαπλασιάζεται,

00:04:44.829 --> 00:04:47.042
τόσο που οι νέοι που βλέπω

00:04:47.066 --> 00:04:51.799
έρχονται με παραπάνω από μία
διαταραχή άγχους ταυτόχρονα.

00:04:51.823 --> 00:04:54.169
Για παράδειγμα, έχουν συγκεκριμένη φοβία

00:04:54.193 --> 00:04:58.349
μαζί με άγχος αποχωρισμού 
αλλά και κοινωνικό άγχος.

00:04:59.020 --> 00:05:00.577
Αν δεν θεραπευτεί,

00:05:00.601 --> 00:05:05.389
το άγχος στην παιδική ηλικία 
μπορεί να οδηγήσει σε εφηβική κατάθλιψη.

00:05:06.146 --> 00:05:10.512
Μπορεί επίσης να συντελέσει
σε χρήση ουσιών και αυτοκτονικές τάσεις.

NOTE Paragraph

00:05:12.187 --> 00:05:14.239
Οι γονείς μου δεν ήταν ψυχοθεραπευτές.

00:05:14.263 --> 00:05:16.166
Δε γνώριζαν κανέναν ψυχολόγο.

00:05:16.709 --> 00:05:22.572
Το μόνο που γνώριζαν ήταν πως αυτές
οι καταστάσεις ήταν μεν άβολες για μένα

00:05:22.596 --> 00:05:24.185
αλλά δεν ήταν επιβλαβείς.

00:05:25.112 --> 00:05:30.380
Το υπερβολικό άγχος θα με έβλαπτε
περισσότερο μακροχρόνια,

00:05:30.404 --> 00:05:33.720
αν μου επέτρεπαν να αποφεύγω
αυτές τις καταστάσεις

00:05:33.744 --> 00:05:37.496
και να μη μάθω πώς να αντέχω
την περιστασιακή δυσφορία.

00:05:38.330 --> 00:05:41.706
Οπότε στην ουσία, οι γονείς μου έκαναν
τη δική τους, σπιτική εκδοχή

00:05:41.730 --> 00:05:43.307
θεραπείας έκθεσης,

00:05:44.236 --> 00:05:47.528
που αποτελεί δομικό στοιχείο

00:05:47.552 --> 00:05:50.426
της γνωσιακής συμπεριφορικής
θεραπείας για το άγχος.

NOTE Paragraph

00:05:51.446 --> 00:05:56.450
Διενεργήσαμε τη μεγαλύτερη 
τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη

00:05:56.474 --> 00:06:00.426
των θεραπειών του άγχους
σε παιδιά επτά έως 17 ετών.

00:06:01.307 --> 00:06:06.650
Διαπιστώσαμε πως η παιδοκεντρική γνωσιακή
συμπεριφορική θεραπεία έκθεσης

00:06:06.674 --> 00:06:11.154
ή η φαρμακευτική αγωγή με εκλεκτικούς
αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης,

00:06:11.178 --> 00:06:14.093
είναι αποτελεσματικές για το 60%
όσων νέων λαμβάνουν θεραπεία

00:06:14.962 --> 00:06:20.349
και ο συνδυασμός τους θεραπεύει
το 80% των παιδιών εντός τριών μηνών.

00:06:20.958 --> 00:06:22.698
Πρόκειται για καλά νέα.

00:06:22.722 --> 00:06:24.845
Αν συνεχίσουν τη φαρμακευτική αγωγή

00:06:24.869 --> 00:06:28.742
ή κάνουν μηνιαίες θεραπείες έκθεσης
όπως κάναμε κατά τη διάρκεια της μελέτης,

00:06:28.766 --> 00:06:31.347
θα παραμείνουν καλά 
για παραπάνω από χρόνο.

00:06:32.675 --> 00:06:36.409
Παρόλ' αυτά, μόλις τελείωσε αυτή η μελέτη,

00:06:36.433 --> 00:06:40.592
επιστρέψαμε με μια επαναληπτική εξέταση
ενός απ' των συμμετεχόντων

00:06:40.616 --> 00:06:44.696
και εντοπίσαμε ότι, με τον καιρό,
πολλά παιδιά υποτροπίασαν.

00:06:44.720 --> 00:06:48.935
Και παρά τις καλύτερες θεραπείες
βασισμένες σε μελέτες,

00:06:48.959 --> 00:06:53.318
διαπιστώσαμε ακόμα ότι περίπου
το 40% των παιδιών με άγχος,

00:06:53.342 --> 00:06:56.185
παρέμεινε σε άσχημη κατάσταση
καθ' όλη τη διάρκεια.

NOTE Paragraph

00:06:57.291 --> 00:07:00.914
Έχουμε αναλογιστεί αρκετά τα αποτελέσματα.

00:07:01.977 --> 00:07:03.542
Τι μας ξέφευγε;

00:07:04.638 --> 00:07:08.163
Έχουμε υποθέσει πως, 
επειδή επικεντρωνόμασταν

00:07:08.187 --> 00:07:11.669
μόνο στην παιδοκεντρική επέμβαση,

00:07:11.693 --> 00:07:15.861
ίσως είναι σημαντικό 
να απευθυνθούμε στους γονείς

00:07:15.885 --> 00:07:18.146
και να τους συμπεριλάβουμε στη θεραπεία.

NOTE Paragraph

00:07:19.989 --> 00:07:23.633
Έρευνες από το εργαστήριό μου
και από συναδέλφους απ' όλον τον κόσμο

00:07:23.657 --> 00:07:25.931
έδειξαν μια σύμφωνη τάση:

00:07:26.776 --> 00:07:30.915
οι καλοπροαίρετοι γονείς συχνά
εμπλέκονται ακούσια

00:07:30.939 --> 00:07:32.660
στον κύκλο του άγχους.

00:07:33.361 --> 00:07:36.798
Υποχωρούν και διευκολύνουν πολύ το παιδί

00:07:36.822 --> 00:07:41.287
και επιτρέπουν στα παιδιά να ξεφεύγουν
από απαιτητικές καταστάσεις.

00:07:42.094 --> 00:07:44.055
Θέλω να το σκεφτείτε ως εξής:

00:07:44.587 --> 00:07:48.920
το παιδί σας μπαίνει στο σπίτι κλαίγοντας.

00:07:48.944 --> 00:07:51.191
Είναι πέντε ή έξι ετών.

00:07:51.215 --> 00:07:54.134
«Κανείς στο σχολείο δε με συμπαθεί!
Τα παιδιά είναι κακά.

00:07:54.158 --> 00:07:55.941
Κανείς δεν παίζει μαζί μου».

00:07:57.023 --> 00:07:59.509
Πώς νιώθετε βλέποντας
το παιδί σας τόσο ταραγμένο;

00:08:00.628 --> 00:08:01.788
Τι κάνετε;

00:08:02.646 --> 00:08:08.075
Το φυσικό γονεϊκό ένστικτο
είναι να το παρηγορήσετε,

00:08:08.099 --> 00:08:10.928
να το προστατέψετε
και να επιλύσετε την κατάσταση.

00:08:12.164 --> 00:08:14.359
Καλείτε τον δάσκαλο για να παρέμβει

00:08:14.359 --> 00:08:18.984
ή τους γονείς για να συναντηθούν τα παιδιά
για παιχνίδι, που είναι καλό μέχρι 5 ετών.

00:08:19.359 --> 00:08:24.517
Αλλά τι κάνετε αν το παιδί συνεχίζει
να έρχεται κλαίγοντας κάθε μέρα;

00:08:25.182 --> 00:08:30.006
Συνεχίζετε να επιλύετε τα πάντα
για εκείνα στα 8, 10 ή 14;

00:08:30.594 --> 00:08:32.668
Γιατί τα παιδιά, καθώς αναπτύσσονται,

00:08:32.692 --> 00:08:37.318
πάντα θα αντιμετωπίζουν 
απαιτητικές καταστάσεις:

00:08:37.342 --> 00:08:40.996
διανυκτερεύσεις σε σπίτι φίλου,
προφορικές εργασίες,

00:08:41.020 --> 00:08:43.171
ένα δύσκολο ξαφνικό διαγώνισμα,

00:08:43.195 --> 00:08:47.128
δοκιμασία για μια αθλητική ομάδα
ή μια θέση στη σχολική παράσταση,

00:08:47.152 --> 00:08:49.074
διενέξεις με συνομηλίκους...

00:08:49.706 --> 00:08:53.121
Όλες οι καταστάσεις εμπεριέχουν ρίσκο:

00:08:53.145 --> 00:08:56.487
το ρίσκο της αποτυχίας,
του να μην πάρουν αυτό που θέλουν,

00:08:56.511 --> 00:08:58.988
ενδεχομένων λαθών

00:08:59.012 --> 00:09:00.636
ή του εξευτελισμού.

NOTE Paragraph

00:09:01.616 --> 00:09:03.827
Τα παιδιά με άγχος

00:09:03.851 --> 00:09:06.603
που δεν παίρνουν ρίσκο ούτε εμπλέκονται,

00:09:07.555 --> 00:09:11.542
δε μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται
τέτοιους τύπους καταστάσεων.

00:09:12.080 --> 00:09:13.235
Σωστά;

00:09:13.259 --> 00:09:17.455
Γιατί οι δεξιότητες αναπτύσσονται
σταδιακά μέσω της έκθεσης

00:09:17.479 --> 00:09:21.520
επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε καθημερινές
καταστάσεις που αντιμετωπίζουν:

00:09:22.680 --> 00:09:24.569
δεξιότητες αυτοανακούφισης

00:09:24.593 --> 00:09:28.368
ή η δυνατότητα να ηρεμήσουν
μόνα τους όταν είναι αναστατωμένα

00:09:28.947 --> 00:09:30.518
δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων,

00:09:30.518 --> 00:09:33.892
συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας
να επιλύσουν διενέξεις με τρίτους,

00:09:34.631 --> 00:09:36.523
καθυστέρηση της ευχαρίστησης,

00:09:36.547 --> 00:09:38.775
ή η δυνατότητα
να συνεχίσουν την προσπάθεια

00:09:38.799 --> 00:09:42.387
παρά το γεγονός ότι πρέπει να περιμένουν 
καιρό για να δουν τι θα συμβεί.

00:09:43.270 --> 00:09:46.361
Αυτές και πολλές άλλες δεξιότητες
αναπτύσσονται στα παιδιά

00:09:46.385 --> 00:09:48.523
που παίρνουν ρίσκα κι εμπλέκονται.

00:09:49.325 --> 00:09:52.455
Σχηματίζεται η αυτοαποτελεσματικότητα,

00:09:52.479 --> 00:09:55.863
που, με απλά λόγια, αποτελεί
την πίστη στον εαυτό σου

00:09:55.887 --> 00:09:59.306
ότι μπορείς να υπερνικήσεις
απαιτητικές καταστάσεις.

NOTE Paragraph

00:10:00.650 --> 00:10:05.856
Γιατί τα παιδιά με άγχος
που αποφεύγουν τέτοιες καταστάσεις

00:10:05.880 --> 00:10:08.732
και βάζουν άλλους 
να τις αντιμετωπίζουν γι' αυτά,

00:10:08.756 --> 00:10:11.809
γίνονται ολοένα και πιο 
αγχώδη με τον καιρό

00:10:11.833 --> 00:10:14.455
ενώ ταυτόχρονα λιγότερο σίγουρα 
για τον εαυτό τους.

00:10:15.328 --> 00:10:19.368
Σε αντίθεση με τους συνομηλίκους τους
που δεν έχουν άγχος,

00:10:19.392 --> 00:10:24.239
πιστεύουν πως είναι ανίκανα
να διαχειριστούν αυτές τις καταστάσεις.

00:10:24.768 --> 00:10:28.631
Θεωρούν ότι χρειάζονται κάποιον,
παραδείγματος χάριν τους γονείς τους,

00:10:28.655 --> 00:10:30.214
για να τις επιλύσουν για εκείνα.

NOTE Paragraph

00:10:31.769 --> 00:10:37.472
Ενώ το φυσικό γονεϊκό ένστικτο
είναι η προστασία, παρηγοριά

00:10:37.596 --> 00:10:39.152
κι ο καθησυχασμός των παιδιών,

00:10:40.207 --> 00:10:44.383
το 1930, ο ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ

00:10:44.407 --> 00:10:46.706
είχε ήδη προειδοποιήσει τους γονείς

00:10:46.730 --> 00:10:49.770
ότι όσο και να αγαπάμε το παιδί

00:10:49.794 --> 00:10:52.196
δεν πρέπει να καταλήξει εξαρτώμενο.

00:10:52.838 --> 00:10:57.123
Συμβούλεψε τους γονείς να ξεκινήσουν
να εκπαιδεύουν τα παιδιά εξαρχής

00:10:57.147 --> 00:10:59.192
να στέκονται στα πόδια τους.

00:10:59.964 --> 00:11:04.051
Επίσης, προειδοποίησε ότι, αν τα παιδιά
δημιουργήσουν την εντύπωση

00:11:04.075 --> 00:11:08.767
ότι οι γονείς τους ζουν και αναπνέουν
για να είναι πάντα στη διάθεσή τους,

00:11:08.791 --> 00:11:11.525
θα αποκτούσαν μια λανθασμένη 
ιδέα της αγάπης.

NOTE Paragraph

00:11:13.189 --> 00:11:17.050
Γιατί τα παιδιά με άγχος 
στη σημερινή εποχή,

00:11:17.074 --> 00:11:19.698
συνεχώς καλούν τους γονείς τους

00:11:19.722 --> 00:11:24.218
ή στέλνουν μηνύματα κινδύνου 
όλη την ημέρα, οποιαδήποτε ώρα.

00:11:24.242 --> 00:11:29.762
Αν τα μικρά παιδιά με άγχος δεν μάθουν 
τους σωστούς μηχανισμούς αντιμετώπισης,

00:11:29.786 --> 00:11:31.888
τι συμβαίνει όταν μεγαλώσουν;

NOTE Paragraph

00:11:33.055 --> 00:11:37.900
Δουλεύω με ομάδες γονιών
νέων ενηλίκων με αγχώδεις διαταραχές.

00:11:39.034 --> 00:11:42.728
Αυτοί οι νέοι είναι από 18 έως 28 ετών.

00:11:43.561 --> 00:11:45.893
Οι περισσότεροι ζουν στο σπίτι

00:11:45.917 --> 00:11:47.933
και εξαρτώνται από τους γονείς τους.

00:11:48.798 --> 00:11:52.647
Πολλοί από αυτούς έχουν πάει 
στο σχολείο και στο κολέγιο.

00:11:52.671 --> 00:11:54.135
Κάποιοι έχουν αποφοιτήσει.

00:11:54.907 --> 00:11:57.616
Σχεδόν κανείς τους δε δουλεύει,

00:11:57.640 --> 00:12:00.400
απλώς κάθονται σπίτι χωρίς
να κάνουν και πολλά πράγματα.

00:12:00.928 --> 00:12:04.194
Δεν έχουν ουσιώδεις σχέσεις με άλλους

00:12:04.218 --> 00:12:06.645
και περιμένουν από τους γονείς τους

00:12:06.669 --> 00:12:08.799
να κάνουν διάφορα πράγματα για εκείνους.

00:12:09.802 --> 00:12:12.788
Οι γονείς τους ακόμη κλείνουν
τα ραντεβού τους στον γιατρό.

00:12:13.729 --> 00:12:17.178
Καλούν τους παλιούς φίλους τους
και τους ικετεύουν να τα επισκεφθούν.

00:12:17.202 --> 00:12:19.626
Πλένουν για τα παιδιά
και τους μαγειρεύουν

00:12:20.098 --> 00:12:23.874
και βρίσκονται σε σύγκρουση
με τον νέο ενήλικα,

00:12:23.898 --> 00:12:28.213
γιατί το άγχος έχει ανθίσει
αλλά ο νεαρός όχι.

00:12:29.285 --> 00:12:32.191
Αυτοί οι γονείς νιώθουν τεράστια ενοχή,

00:12:32.215 --> 00:12:33.906
αλλά έπειτα πικρία

00:12:33.930 --> 00:12:35.661
κι ύστερα, περισσότερη ενοχή.

NOTE Paragraph

00:12:36.662 --> 00:12:38.709
Εντάξει, τι θα λέγατε 
για τα χαρμόσυνα νέα;

00:12:39.661 --> 00:12:44.523
Αν οι γονείς και τα σημαντικά
άτομα στη ζωή του παιδιού

00:12:44.547 --> 00:12:48.883
μπορούν να το βοηθήσουν να έρθει
αντιμέτωπο με τους φόβους του

00:12:48.907 --> 00:12:50.933
και να μάθει πώς να επιλύει προβλήματα,

00:12:50.957 --> 00:12:54.182
τότε είναι πιθανότερο πως
τα παιδιά θα αναπτύξουν

00:12:54.206 --> 00:12:58.376
τους δικούς τους εσωτερικούς μηχανισμούς
διαχείρισης του άγχους τους.

00:12:59.729 --> 00:13:03.737
Διδάσκουμε τους γονείς
να έχουν επίγνωση στη στιγμή

00:13:03.761 --> 00:13:07.420
και να σκέφτονται την αντίδρασή τους
στο άγχος του παιδιού τους.

00:13:08.613 --> 00:13:10.138
Τους ζητάμε,

00:13:10.162 --> 00:13:14.220
«Κοιτάξτε την κατάσταση και αναρωτηθείτε:
"Ποια είναι η επικείμενη κατάσταση;

00:13:14.669 --> 00:13:17.121
Πόσο απειλητική είναι για το παιδί μου;

00:13:17.145 --> 00:13:20.120
Και τι θέλω να μάθουν απ' αυτήν τελικά;"»

NOTE Paragraph

00:13:20.812 --> 00:13:23.904
Βέβαια, θέλουμε οι γονείς 
να ακούνε προσεκτικά,

00:13:23.928 --> 00:13:27.847
γιατί αν ένα παιδί υφίσταται εκφοβισμό
ή βρίσκεται σε κίνδυνο,

00:13:27.871 --> 00:13:29.448
θέλουμε να επεμβαίνουν,

00:13:29.472 --> 00:13:30.761
σε κάθε περίπτωση.

00:13:31.738 --> 00:13:36.050
Αλλά στις συνηθισμένες καταστάσεις
που προκαλούν άγχος,

00:13:36.074 --> 00:13:38.426
οι γονείς βοηθούν το παιδί περισσότερο

00:13:38.450 --> 00:13:41.998
αν παραμείνουν ήρεμοι και θερμοί,

00:13:42.022 --> 00:13:44.785
εάν επιβεβαιώσουν τα συναισθήματά του

00:13:44.809 --> 00:13:46.821
αλλά έπειτα βοηθήσουν το παιδί,

00:13:46.845 --> 00:13:50.888
το βοηθήσουν στο πώς
θα διαχειριστεί την κατάσταση.

00:13:51.627 --> 00:13:53.520
Κι έπειτα -- αυτό είναι σημαντικό --

00:13:53.544 --> 00:13:57.226
να βάζουν το παιδί να διαχειρίζεται
μόνο του την κατάσταση.

NOTE Paragraph

00:13:59.092 --> 00:14:03.792
Φυσικά, είναι θλιβερό να βλέπεις
ένα παιδί να υποφέρει,

00:14:03.816 --> 00:14:06.723
όπως μου είπαν οι γονείς μου
χρόνια αργότερα.

00:14:07.339 --> 00:14:09.131
Όταν βλέπεις το παιδί σου να υποφέρει

00:14:09.155 --> 00:14:13.920
αλλά πιστεύεις πως μπορείς να επέμβεις
και να το σώσεις από τον πόνο,

00:14:13.944 --> 00:14:16.340
είναι τα πάντα, σωστά;

00:14:16.364 --> 00:14:17.807
Αυτό θέλουμε να κάνουμε.

00:14:19.000 --> 00:14:21.542
Αλλά είτε είμαστε νέοι είτε γέροι,

00:14:21.566 --> 00:14:27.033
το υπερβολικό άγχος οδηγεί στην
υπερεκτίμηση του ρίσκου και της δυσφορίας

00:14:27.057 --> 00:14:30.098
ενώ υποτιμάμε τη δυνατότητά μας 
να ανταπεξέλθουμε.

00:14:31.700 --> 00:14:36.920
Γνωρίζουμε ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση
σε αυτά που φοβόμαστε μειώνει το άγχος,

00:14:36.944 --> 00:14:39.719
ενώ παράλληλα χτίζει
ικανότητες κι ανθεκτικότητα.

NOTE Paragraph

00:14:40.639 --> 00:14:42.538
Κάτι ήξεραν οι γονείς μου.

00:14:43.158 --> 00:14:46.676
Αυτή την εποχή, οι υπεραγχωμένοι νέοι
δεν μπορούν να βοηθηθούν

00:14:46.700 --> 00:14:48.990
από υπερπροστατευτικούς γονείς.

00:14:50.149 --> 00:14:54.695
Η χαλάρωση κι η αυτοπεποίθηση, 
πέρα από συναισθήματα.

00:14:55.179 --> 00:14:58.928
Είναι και δεξιότητες αντιμετώπισης
που γονείς και παιδιά μπορούν να μάθουν.

NOTE Paragraph

00:14:59.912 --> 00:15:01.088
Σας ευχαριστώ.

NOTE Paragraph

00:15:01.112 --> 00:15:04.400
(Χειροκρότημα)