1
00:00:01,400 --> 00:00:04,103
Όταν ήμουν παιδί είχα πολλές φοβίες.

2
00:00:04,507 --> 00:00:07,061
Φοβόμουν τις αστραπές, τα έντομα,

3
00:00:07,085 --> 00:00:09,700
τους δυνατούς θορύβους
και μεταμφιεσμένους χαρακτήρες.

4
00:00:10,373 --> 00:00:13,720
Επίσης, είχα δύο πολύ έντονες φοβίες

5
00:00:13,744 --> 00:00:15,901
των γιατρών και ενέσεων.

6
00:00:16,552 --> 00:00:20,406
Καθώς προσπαθούσα να ξεφύγω
από τον οικογενειακό μας γιατρό,

7
00:00:20,430 --> 00:00:22,577
γινόμουν τόσο μαχητική

8
00:00:22,601 --> 00:00:25,877
που μια φορά με χαστούκισε
για να με ζαλίσει.

9
00:00:25,901 --> 00:00:27,147
Ήμουν έξι ετών.

10
00:00:27,972 --> 00:00:30,515
Τότε ήταν είτε πάλη είτε φυγή

11
00:00:30,539 --> 00:00:34,683
και η ακινητοποίησή μου για ένα απλό
εμβόλιο απαιτούσε 3 ή 4 ενήλικες,

12
00:00:34,707 --> 00:00:36,307
μαζί με τους γονείς μου.

13
00:00:37,712 --> 00:00:41,553
Αργότερα, η οικογένειά μας μετακόμισε
απ' τη Νέα Υόρκη στη Φλόριντα

14
00:00:41,577 --> 00:00:43,801
μόλις ξεκινούσα το γυμνάσιο

15
00:00:43,825 --> 00:00:46,356
και ενώ ήμουν η καινούρια
στο επαρχιώτικο σχολείο,

16
00:00:46,380 --> 00:00:47,533
δίχως να γνωρίζω κανέναν

17
00:00:47,557 --> 00:00:49,849
και ανησυχώντας για το αν θα ταιριάξω,

18
00:00:49,873 --> 00:00:51,744
την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου,

19
00:00:51,768 --> 00:00:55,637
μια καθηγήτρια παίρνει παρουσίες 
και φωνάζει «Αν Μαρί Αλμπάνο»,

20
00:00:55,661 --> 00:00:58,236
κι απαντώ [με προφορά από
το Στέιτεν Άιλαντ] «Παρούσα!»

21
00:00:58,260 --> 00:01:01,940
Γελάει και λέει «Ω, τι γλυκιά, σήκω.

22
00:01:01,964 --> 00:01:04,508
Πες Σ-Κ-Υ-Λ-Ο-Σ».

23
00:01:04,512 --> 00:01:07,050
Κι απαντώ [με προφορά
από το Στέιτεν Άιλαντ] «Σκύλος;»

24
00:01:07,050 --> 00:01:10,847
Η τάξη ξέσπασε σε γέλια 
μαζί με την καθηγήτρια.

25
00:01:11,282 --> 00:01:12,804
Και έτσι συνεχίστηκε,

26
00:01:12,828 --> 00:01:16,063
γιατί είχε κι άλλες λέξεις 
για να με εξευτελίσει.

27
00:01:17,230 --> 00:01:19,413
Γύρισα σπίτι κλαίγοντας με αναφιλητά,

28
00:01:19,437 --> 00:01:20,729
απελπισμένη

29
00:01:20,753 --> 00:01:23,077
και ικετεύοντας να γυρίσω στη Νέα Υόρκη

30
00:01:23,101 --> 00:01:25,204
ή σε κάποιο μοναστήρι.

31
00:01:25,228 --> 00:01:28,541
Δεν ήθελα να επιστρέψω 
σ' αυτό το σχολείο. Με τίποτα.

32
00:01:29,168 --> 00:01:30,855
Οι γονείς μου με άκουσαν

33
00:01:30,879 --> 00:01:35,972
και μου είπαν πως θα το ερευνούσαν 
με τον μονσινιόρ πίσω στη Νέα Υόρκη

34
00:01:35,996 --> 00:01:40,133
αλλά πως έπρεπε να συνεχίσω να πηγαίνω
για να συγκεντρώνω παρουσίες

35
00:01:40,157 --> 00:01:42,893
ώστε να μεταφερθώ στην τρίτη γυμνασίου
στο Στέιτεν Άιλαντ.

36
00:01:44,319 --> 00:01:47,952
Αυτό ήταν πριν τα email και τα κινητά,

37
00:01:47,976 --> 00:01:50,731
οπότε τις επόμενες εβδομάδες

38
00:01:50,755 --> 00:01:56,589
υποτίθεται πως αποστέλλονταν γράμματα
ανάμεσα στην Αρχιεπισκοπή του Μανχάταν

39
00:01:56,613 --> 00:01:57,858
και του Μαϊάμι

40
00:01:57,882 --> 00:01:59,575
και το Βατικανό,

41
00:01:59,599 --> 00:02:04,101
και κάθε μέρα, πήγαινα στο σχολείο
κλαίγοντας - το ίδιο κι όταν γύριζα

42
00:02:04,125 --> 00:02:08,428
ενώ η μητέρα μου με ενημέρωνε 
πως κάποιος καρδινάλιος ή επίσκοπος

43
00:02:08,452 --> 00:02:11,810
ήθελε να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο
μέχρι να μου βρουν μια θέση.

44
00:02:12,714 --> 00:02:14,612
Ήμουν αφελής, έτσι;

45
00:02:14,636 --> 00:02:15,842
(Γέλια)

46
00:02:16,488 --> 00:02:20,180
Λοιπόν, λίγες εβδομάδες μετά,
κάποια μέρα ενώ περίμενα το σχολικό,

47
00:02:20,204 --> 00:02:22,332
γνώρισα ένα κορίτσι, την Ντέμπι,

48
00:02:22,356 --> 00:02:24,426
και με σύστησε στους φίλους της.

49
00:02:25,222 --> 00:02:27,680
Έγιναν και δικοί μου φίλοι

50
00:02:27,704 --> 00:02:30,207
κι έτσι ο Πάπας τη γλίτωσε.

51
00:02:30,231 --> 00:02:31,250
(Γέλια)

52
00:02:31,274 --> 00:02:33,612
Άρχισα να ηρεμώ και να συνηθίζω.

53
00:02:35,169 --> 00:02:40,062
Οι προηγούμενες τρεις δεκαετίες
έρευνας πάνω στο άγχος των παιδιών

54
00:02:40,086 --> 00:02:43,621
πηγάζουν εν μέρει από προσωπική έρευνα
για την κατανόηση του εαυτού.

55
00:02:43,645 --> 00:02:45,201
Και έχω μάθει πολλά.

56
00:02:46,439 --> 00:02:53,373
Για τους νέους, το άγχος είναι
η πιο συχνή παιδοψυχολογική πάθηση.

57
00:02:54,341 --> 00:02:58,326
Αυτές οι διαταραχές ξεκινούν
νωρίς, στα τέσσερα έτη,

58
00:02:58,350 --> 00:03:03,647
και μέχρι την εφηβεία, ένας στους 12 νέους
αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα

59
00:03:03,671 --> 00:03:07,815
στη λειτουργικότητά του στο σπίτι,
στο σχολείο και με τους φίλους.

60
00:03:08,699 --> 00:03:11,628
Αυτά τα παιδιά φοβούνται,

61
00:03:11,652 --> 00:03:12,808
ανησυχούν τόσο πολύ,

62
00:03:12,832 --> 00:03:16,371
νιώθουν κυριολεκτικά σωματικά άβολα
εξαιτίας του άγχους τους.

63
00:03:16,936 --> 00:03:19,985
Είναι δύσκολο για εκείνα 
να προσέχουν στο σχολείο,

64
00:03:20,009 --> 00:03:21,644
να χαλαρώσουν και να διασκεδάσουν,

65
00:03:21,644 --> 00:03:22,797
να κάνουν φίλους

66
00:03:22,821 --> 00:03:25,319
και ό,τι άλλο θα έπρεπε
να κάνουν ως παιδιά.

67
00:03:26,099 --> 00:03:29,454
Το άγχος μπορεί να κάνει 
το παιδί δυστυχισμένο

68
00:03:29,478 --> 00:03:34,276
και οι γονείς βιώνουν τη δυσφορία 
των παιδιών τους από πρώτο χέρι.

69
00:03:35,874 --> 00:03:39,601
Καθώς γνώριζα όλο και περισσότερα παιδιά
με άγχος εξαιτίας της δουλειάς μου,

70
00:03:39,625 --> 00:03:43,994
έπρεπε να πάω πίσω στους γονείς μου
και να τους ρωτήσω μερικά πράγματα.

71
00:03:44,018 --> 00:03:46,161
Γιατί με κρατούσατε ακίνητη

72
00:03:46,185 --> 00:03:49,060
όταν φοβόμουν τόσο πολύ τις ενέσεις

73
00:03:49,084 --> 00:03:50,552
και με αναγκάζατε να τις κάνω;

74
00:03:51,280 --> 00:03:54,750
Και γιατί μου λέγατε τόσα ψέματα
για να πάω στο σχολείο

75
00:03:54,774 --> 00:03:57,866
όταν ανησυχούσα πως 
θα γινόμουν πάλι ρεζίλι;

76
00:03:59,152 --> 00:04:03,696
Μου είπαν «Η καρδιά μας
ράγιζε για σένα κάθε φορά,

77
00:04:03,720 --> 00:04:07,044
αλλά γνωρίζαμε ότι ήταν όλα
πράγματα που έπρεπε να κάνεις.

78
00:04:07,535 --> 00:04:10,666
Έπρεπε να ρισκάρουμε ότι θα εκνευριζόσουν

79
00:04:10,690 --> 00:04:14,655
ενώ περιμέναμε να συνηθίσεις την κατάσταση

80
00:04:14,679 --> 00:04:17,206
με τον καιρό και με παραπάνω εμπειρία.

81
00:04:17,616 --> 00:04:19,780
Έπρεπε να εμβολιαστείς.

82
00:04:19,804 --> 00:04:21,526
Έπρεπε να πας στο σχολείο».

83
00:04:23,081 --> 00:04:25,120
Οι γονείς μου δεν ήξεραν

84
00:04:25,144 --> 00:04:28,925
ότι με εμβολίαζαν για κάτι 
παραπάνω από ιλαρά.

85
00:04:29,568 --> 00:04:35,328
Με εμβολίαζαν επίσης
για διαταραχές άγχους μιας ζωής.

86
00:04:36,526 --> 00:04:41,421
Το υπερβολικό άγχος σε νέο παιδί
είναι σαν υπερβακτήριο -

87
00:04:41,445 --> 00:04:44,805
και μεταδοτικό και πολλαπλασιάζεται,

88
00:04:44,829 --> 00:04:47,042
τόσο που οι νέοι που βλέπω

89
00:04:47,066 --> 00:04:51,799
έρχονται με παραπάνω από μία
διαταραχή άγχους ταυτόχρονα.

90
00:04:51,823 --> 00:04:54,169
Για παράδειγμα, έχουν συγκεκριμένη φοβία

91
00:04:54,193 --> 00:04:58,349
μαζί με άγχος αποχωρισμού 
αλλά και κοινωνικό άγχος.

92
00:04:59,020 --> 00:05:00,577
Αν δεν θεραπευτεί,

93
00:05:00,601 --> 00:05:05,389
το άγχος στην παιδική ηλικία 
μπορεί να οδηγήσει σε εφηβική κατάθλιψη.

94
00:05:06,146 --> 00:05:10,512
Μπορεί επίσης να συντελέσει
σε χρήση ουσιών και αυτοκτονικές τάσεις.

95
00:05:12,187 --> 00:05:14,239
Οι γονείς μου δεν ήταν ψυχοθεραπευτές.

96
00:05:14,263 --> 00:05:16,166
Δε γνώριζαν κανέναν ψυχολόγο.

97
00:05:16,709 --> 00:05:22,572
Το μόνο που γνώριζαν ήταν πως αυτές
οι καταστάσεις ήταν μεν άβολες για μένα

98
00:05:22,596 --> 00:05:24,185
αλλά δεν ήταν επιβλαβείς.

99
00:05:25,112 --> 00:05:30,380
Το υπερβολικό άγχος θα με έβλαπτε
περισσότερο μακροχρόνια,

100
00:05:30,404 --> 00:05:33,720
αν μου επέτρεπαν να αποφεύγω
αυτές τις καταστάσεις

101
00:05:33,744 --> 00:05:37,496
και να μη μάθω πώς να αντέχω
την περιστασιακή δυσφορία.

102
00:05:38,330 --> 00:05:41,706
Οπότε στην ουσία, οι γονείς μου έκαναν
τη δική τους, σπιτική εκδοχή

103
00:05:41,730 --> 00:05:43,307
θεραπείας έκθεσης,

104
00:05:44,236 --> 00:05:47,528
που αποτελεί δομικό στοιχείο

105
00:05:47,552 --> 00:05:50,426
της γνωσιακής συμπεριφορικής
θεραπείας για το άγχος.

106
00:05:51,446 --> 00:05:56,450
Διενεργήσαμε τη μεγαλύτερη 
τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη

107
00:05:56,474 --> 00:06:00,426
των θεραπειών του άγχους
σε παιδιά επτά έως 17 ετών.

108
00:06:01,307 --> 00:06:06,650
Διαπιστώσαμε πως η παιδοκεντρική γνωσιακή
συμπεριφορική θεραπεία έκθεσης

109
00:06:06,674 --> 00:06:11,154
ή η φαρμακευτική αγωγή με εκλεκτικούς
αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης,

110
00:06:11,178 --> 00:06:14,093
είναι αποτελεσματικές για το 60%
όσων νέων λαμβάνουν θεραπεία

111
00:06:14,962 --> 00:06:20,349
και ο συνδυασμός τους θεραπεύει
το 80% των παιδιών εντός τριών μηνών.

112
00:06:20,958 --> 00:06:22,698
Πρόκειται για καλά νέα.

113
00:06:22,722 --> 00:06:24,845
Αν συνεχίσουν τη φαρμακευτική αγωγή

114
00:06:24,869 --> 00:06:28,742
ή κάνουν μηνιαίες θεραπείες έκθεσης
όπως κάναμε κατά τη διάρκεια της μελέτης,

115
00:06:28,766 --> 00:06:31,347
θα παραμείνουν καλά 
για παραπάνω από χρόνο.

116
00:06:32,675 --> 00:06:36,409
Παρόλ' αυτά, μόλις τελείωσε αυτή η μελέτη,

117
00:06:36,433 --> 00:06:40,592
επιστρέψαμε με μια επαναληπτική εξέταση
ενός απ' των συμμετεχόντων

118
00:06:40,616 --> 00:06:44,696
και εντοπίσαμε ότι, με τον καιρό,
πολλά παιδιά υποτροπίασαν.

119
00:06:44,720 --> 00:06:48,935
Και παρά τις καλύτερες θεραπείες
βασισμένες σε μελέτες,

120
00:06:48,959 --> 00:06:53,318
διαπιστώσαμε ακόμα ότι περίπου
το 40% των παιδιών με άγχος,

121
00:06:53,342 --> 00:06:56,185
παρέμεινε σε άσχημη κατάσταση
καθ' όλη τη διάρκεια.

122
00:06:57,291 --> 00:07:00,914
Έχουμε αναλογιστεί αρκετά τα αποτελέσματα.

123
00:07:01,977 --> 00:07:03,542
Τι μας ξέφευγε;

124
00:07:04,638 --> 00:07:08,163
Έχουμε υποθέσει πως, 
επειδή επικεντρωνόμασταν

125
00:07:08,187 --> 00:07:11,669
μόνο στην παιδοκεντρική επέμβαση,

126
00:07:11,693 --> 00:07:15,861
ίσως είναι σημαντικό 
να απευθυνθούμε στους γονείς

127
00:07:15,885 --> 00:07:18,146
και να τους συμπεριλάβουμε στη θεραπεία.

128
00:07:19,989 --> 00:07:23,633
Έρευνες από το εργαστήριό μου
και από συναδέλφους απ' όλον τον κόσμο

129
00:07:23,657 --> 00:07:25,931
έδειξαν μια σύμφωνη τάση:

130
00:07:26,776 --> 00:07:30,915
οι καλοπροαίρετοι γονείς συχνά
εμπλέκονται ακούσια

131
00:07:30,939 --> 00:07:32,660
στον κύκλο του άγχους.

132
00:07:33,361 --> 00:07:36,798
Υποχωρούν και διευκολύνουν πολύ το παιδί

133
00:07:36,822 --> 00:07:41,287
και επιτρέπουν στα παιδιά να ξεφεύγουν
από απαιτητικές καταστάσεις.

134
00:07:42,094 --> 00:07:44,055
Θέλω να το σκεφτείτε ως εξής:

135
00:07:44,587 --> 00:07:48,920
το παιδί σας μπαίνει στο σπίτι κλαίγοντας.

136
00:07:48,944 --> 00:07:51,191
Είναι πέντε ή έξι ετών.

137
00:07:51,215 --> 00:07:54,134
«Κανείς στο σχολείο δε με συμπαθεί!
Τα παιδιά είναι κακά.

138
00:07:54,158 --> 00:07:55,941
Κανείς δεν παίζει μαζί μου».

139
00:07:57,023 --> 00:07:59,509
Πώς νιώθετε βλέποντας
το παιδί σας τόσο ταραγμένο;

140
00:08:00,628 --> 00:08:01,788
Τι κάνετε;

141
00:08:02,646 --> 00:08:08,075
Το φυσικό γονεϊκό ένστικτο
είναι να το παρηγορήσετε,

142
00:08:08,099 --> 00:08:10,928
να το προστατέψετε
και να επιλύσετε την κατάσταση.

143
00:08:12,164 --> 00:08:14,359
Καλείτε τον δάσκαλο για να παρέμβει

144
00:08:14,359 --> 00:08:18,984
ή τους γονείς για να συναντηθούν τα παιδιά
για παιχνίδι, που είναι καλό μέχρι 5 ετών.

145
00:08:19,359 --> 00:08:24,517
Αλλά τι κάνετε αν το παιδί συνεχίζει
να έρχεται κλαίγοντας κάθε μέρα;

146
00:08:25,182 --> 00:08:30,006
Συνεχίζετε να επιλύετε τα πάντα
για εκείνα στα 8, 10 ή 14;

147
00:08:30,594 --> 00:08:32,668
Γιατί τα παιδιά, καθώς αναπτύσσονται,

148
00:08:32,692 --> 00:08:37,318
πάντα θα αντιμετωπίζουν 
απαιτητικές καταστάσεις:

149
00:08:37,342 --> 00:08:40,996
διανυκτερεύσεις σε σπίτι φίλου,
προφορικές εργασίες,

150
00:08:41,020 --> 00:08:43,171
ένα δύσκολο ξαφνικό διαγώνισμα,

151
00:08:43,195 --> 00:08:47,128
δοκιμασία για μια αθλητική ομάδα
ή μια θέση στη σχολική παράσταση,

152
00:08:47,152 --> 00:08:49,074
διενέξεις με συνομηλίκους...

153
00:08:49,706 --> 00:08:53,121
Όλες οι καταστάσεις εμπεριέχουν ρίσκο:

154
00:08:53,145 --> 00:08:56,487
το ρίσκο της αποτυχίας,
του να μην πάρουν αυτό που θέλουν,

155
00:08:56,511 --> 00:08:58,988
ενδεχομένων λαθών

156
00:08:59,012 --> 00:09:00,636
ή του εξευτελισμού.

157
00:09:01,616 --> 00:09:03,827
Τα παιδιά με άγχος

158
00:09:03,851 --> 00:09:06,603
που δεν παίρνουν ρίσκο ούτε εμπλέκονται,

159
00:09:07,555 --> 00:09:11,542
δε μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται
τέτοιους τύπους καταστάσεων.

160
00:09:12,080 --> 00:09:13,235
Σωστά;

161
00:09:13,259 --> 00:09:17,455
Γιατί οι δεξιότητες αναπτύσσονται
σταδιακά μέσω της έκθεσης

162
00:09:17,479 --> 00:09:21,520
επαναλαμβανόμενης έκθεσης σε καθημερινές
καταστάσεις που αντιμετωπίζουν:

163
00:09:22,680 --> 00:09:24,569
δεξιότητες αυτοανακούφισης

164
00:09:24,593 --> 00:09:28,368
ή η δυνατότητα να ηρεμήσουν
μόνα τους όταν είναι αναστατωμένα

165
00:09:28,947 --> 00:09:30,518
δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων,

166
00:09:30,518 --> 00:09:33,892
συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας
να επιλύσουν διενέξεις με τρίτους,

167
00:09:34,631 --> 00:09:36,523
καθυστέρηση της ευχαρίστησης,

168
00:09:36,547 --> 00:09:38,775
ή η δυνατότητα
να συνεχίσουν την προσπάθεια

169
00:09:38,799 --> 00:09:42,387
παρά το γεγονός ότι πρέπει να περιμένουν 
καιρό για να δουν τι θα συμβεί.

170
00:09:43,270 --> 00:09:46,361
Αυτές και πολλές άλλες δεξιότητες
αναπτύσσονται στα παιδιά

171
00:09:46,385 --> 00:09:48,523
που παίρνουν ρίσκα κι εμπλέκονται.

172
00:09:49,325 --> 00:09:52,455
Σχηματίζεται η αυτοαποτελεσματικότητα,

173
00:09:52,479 --> 00:09:55,863
που, με απλά λόγια, αποτελεί
την πίστη στον εαυτό σου

174
00:09:55,887 --> 00:09:59,306
ότι μπορείς να υπερνικήσεις
απαιτητικές καταστάσεις.

175
00:10:00,650 --> 00:10:05,856
Γιατί τα παιδιά με άγχος
που αποφεύγουν τέτοιες καταστάσεις

176
00:10:05,880 --> 00:10:08,732
και βάζουν άλλους 
να τις αντιμετωπίζουν γι' αυτά,

177
00:10:08,756 --> 00:10:11,809
γίνονται ολοένα και πιο 
αγχώδη με τον καιρό

178
00:10:11,833 --> 00:10:14,455
ενώ ταυτόχρονα λιγότερο σίγουρα 
για τον εαυτό τους.

179
00:10:15,328 --> 00:10:19,368
Σε αντίθεση με τους συνομηλίκους τους
που δεν έχουν άγχος,

180
00:10:19,392 --> 00:10:24,239
πιστεύουν πως είναι ανίκανα
να διαχειριστούν αυτές τις καταστάσεις.

181
00:10:24,768 --> 00:10:28,631
Θεωρούν ότι χρειάζονται κάποιον,
παραδείγματος χάριν τους γονείς τους,

182
00:10:28,655 --> 00:10:30,214
για να τις επιλύσουν για εκείνα.

183
00:10:31,769 --> 00:10:37,472
Ενώ το φυσικό γονεϊκό ένστικτο
είναι η προστασία, παρηγοριά

184
00:10:37,596 --> 00:10:39,152
κι ο καθησυχασμός των παιδιών,

185
00:10:40,207 --> 00:10:44,383
το 1930, ο ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ

186
00:10:44,407 --> 00:10:46,706
είχε ήδη προειδοποιήσει τους γονείς

187
00:10:46,730 --> 00:10:49,770
ότι όσο και να αγαπάμε το παιδί

188
00:10:49,794 --> 00:10:52,196
δεν πρέπει να καταλήξει εξαρτώμενο.

189
00:10:52,838 --> 00:10:57,123
Συμβούλεψε τους γονείς να ξεκινήσουν
να εκπαιδεύουν τα παιδιά εξαρχής

190
00:10:57,147 --> 00:10:59,192
να στέκονται στα πόδια τους.

191
00:10:59,964 --> 00:11:04,051
Επίσης, προειδοποίησε ότι, αν τα παιδιά
δημιουργήσουν την εντύπωση

192
00:11:04,075 --> 00:11:08,767
ότι οι γονείς τους ζουν και αναπνέουν
για να είναι πάντα στη διάθεσή τους,

193
00:11:08,791 --> 00:11:11,525
θα αποκτούσαν μια λανθασμένη 
ιδέα της αγάπης.

194
00:11:13,189 --> 00:11:17,050
Γιατί τα παιδιά με άγχος 
στη σημερινή εποχή,

195
00:11:17,074 --> 00:11:19,698
συνεχώς καλούν τους γονείς τους

196
00:11:19,722 --> 00:11:24,218
ή στέλνουν μηνύματα κινδύνου 
όλη την ημέρα, οποιαδήποτε ώρα.

197
00:11:24,242 --> 00:11:29,762
Αν τα μικρά παιδιά με άγχος δεν μάθουν 
τους σωστούς μηχανισμούς αντιμετώπισης,

198
00:11:29,786 --> 00:11:31,888
τι συμβαίνει όταν μεγαλώσουν;

199
00:11:33,055 --> 00:11:37,900
Δουλεύω με ομάδες γονιών
νέων ενηλίκων με αγχώδεις διαταραχές.

200
00:11:39,034 --> 00:11:42,728
Αυτοί οι νέοι είναι από 18 έως 28 ετών.

201
00:11:43,561 --> 00:11:45,893
Οι περισσότεροι ζουν στο σπίτι

202
00:11:45,917 --> 00:11:47,933
και εξαρτώνται από τους γονείς τους.

203
00:11:48,798 --> 00:11:52,647
Πολλοί από αυτούς έχουν πάει 
στο σχολείο και στο κολέγιο.

204
00:11:52,671 --> 00:11:54,135
Κάποιοι έχουν αποφοιτήσει.

205
00:11:54,907 --> 00:11:57,616
Σχεδόν κανείς τους δε δουλεύει,

206
00:11:57,640 --> 00:12:00,400
απλώς κάθονται σπίτι χωρίς
να κάνουν και πολλά πράγματα.

207
00:12:00,928 --> 00:12:04,194
Δεν έχουν ουσιώδεις σχέσεις με άλλους

208
00:12:04,218 --> 00:12:06,645
και περιμένουν από τους γονείς τους

209
00:12:06,669 --> 00:12:08,799
να κάνουν διάφορα πράγματα για εκείνους.

210
00:12:09,802 --> 00:12:12,788
Οι γονείς τους ακόμη κλείνουν
τα ραντεβού τους στον γιατρό.

211
00:12:13,729 --> 00:12:17,178
Καλούν τους παλιούς φίλους τους
και τους ικετεύουν να τα επισκεφθούν.

212
00:12:17,202 --> 00:12:19,626
Πλένουν για τα παιδιά
και τους μαγειρεύουν

213
00:12:20,098 --> 00:12:23,874
και βρίσκονται σε σύγκρουση
με τον νέο ενήλικα,

214
00:12:23,898 --> 00:12:28,213
γιατί το άγχος έχει ανθίσει
αλλά ο νεαρός όχι.

215
00:12:29,285 --> 00:12:32,191
Αυτοί οι γονείς νιώθουν τεράστια ενοχή,

216
00:12:32,215 --> 00:12:33,906
αλλά έπειτα πικρία

217
00:12:33,930 --> 00:12:35,661
κι ύστερα, περισσότερη ενοχή.

218
00:12:36,662 --> 00:12:38,709
Εντάξει, τι θα λέγατε 
για τα χαρμόσυνα νέα;

219
00:12:39,661 --> 00:12:44,523
Αν οι γονείς και τα σημαντικά
άτομα στη ζωή του παιδιού

220
00:12:44,547 --> 00:12:48,883
μπορούν να το βοηθήσουν να έρθει
αντιμέτωπο με τους φόβους του

221
00:12:48,907 --> 00:12:50,933
και να μάθει πώς να επιλύει προβλήματα,

222
00:12:50,957 --> 00:12:54,182
τότε είναι πιθανότερο πως
τα παιδιά θα αναπτύξουν

223
00:12:54,206 --> 00:12:58,376
τους δικούς τους εσωτερικούς μηχανισμούς
διαχείρισης του άγχους τους.

224
00:12:59,729 --> 00:13:03,737
Διδάσκουμε τους γονείς
να έχουν επίγνωση στη στιγμή

225
00:13:03,761 --> 00:13:07,420
και να σκέφτονται την αντίδρασή τους
στο άγχος του παιδιού τους.

226
00:13:08,613 --> 00:13:10,138
Τους ζητάμε,

227
00:13:10,162 --> 00:13:14,220
«Κοιτάξτε την κατάσταση και αναρωτηθείτε:
"Ποια είναι η επικείμενη κατάσταση;

228
00:13:14,669 --> 00:13:17,121
Πόσο απειλητική είναι για το παιδί μου;

229
00:13:17,145 --> 00:13:20,120
Και τι θέλω να μάθουν απ' αυτήν τελικά;"»

230
00:13:20,812 --> 00:13:23,904
Βέβαια, θέλουμε οι γονείς 
να ακούνε προσεκτικά,

231
00:13:23,928 --> 00:13:27,847
γιατί αν ένα παιδί υφίσταται εκφοβισμό
ή βρίσκεται σε κίνδυνο,

232
00:13:27,871 --> 00:13:29,448
θέλουμε να επεμβαίνουν,

233
00:13:29,472 --> 00:13:30,761
σε κάθε περίπτωση.

234
00:13:31,738 --> 00:13:36,050
Αλλά στις συνηθισμένες καταστάσεις
που προκαλούν άγχος,

235
00:13:36,074 --> 00:13:38,426
οι γονείς βοηθούν το παιδί περισσότερο

236
00:13:38,450 --> 00:13:41,998
αν παραμείνουν ήρεμοι και θερμοί,

237
00:13:42,022 --> 00:13:44,785
εάν επιβεβαιώσουν τα συναισθήματά του

238
00:13:44,809 --> 00:13:46,821
αλλά έπειτα βοηθήσουν το παιδί,

239
00:13:46,845 --> 00:13:50,888
το βοηθήσουν στο πώς
θα διαχειριστεί την κατάσταση.

240
00:13:51,627 --> 00:13:53,520
Κι έπειτα -- αυτό είναι σημαντικό --

241
00:13:53,544 --> 00:13:57,226
να βάζουν το παιδί να διαχειρίζεται
μόνο του την κατάσταση.

242
00:13:59,092 --> 00:14:03,792
Φυσικά, είναι θλιβερό να βλέπεις
ένα παιδί να υποφέρει,

243
00:14:03,816 --> 00:14:06,723
όπως μου είπαν οι γονείς μου
χρόνια αργότερα.

244
00:14:07,339 --> 00:14:09,131
Όταν βλέπεις το παιδί σου να υποφέρει

245
00:14:09,155 --> 00:14:13,920
αλλά πιστεύεις πως μπορείς να επέμβεις
και να το σώσεις από τον πόνο,

246
00:14:13,944 --> 00:14:16,340
είναι τα πάντα, σωστά;

247
00:14:16,364 --> 00:14:17,807
Αυτό θέλουμε να κάνουμε.

248
00:14:19,000 --> 00:14:21,542
Αλλά είτε είμαστε νέοι είτε γέροι,

249
00:14:21,566 --> 00:14:27,033
το υπερβολικό άγχος οδηγεί στην
υπερεκτίμηση του ρίσκου και της δυσφορίας

250
00:14:27,057 --> 00:14:30,098
ενώ υποτιμάμε τη δυνατότητά μας 
να ανταπεξέλθουμε.

251
00:14:31,700 --> 00:14:36,920
Γνωρίζουμε ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση
σε αυτά που φοβόμαστε μειώνει το άγχος,

252
00:14:36,944 --> 00:14:39,719
ενώ παράλληλα χτίζει
ικανότητες κι ανθεκτικότητα.

253
00:14:40,639 --> 00:14:42,538
Κάτι ήξεραν οι γονείς μου.

254
00:14:43,158 --> 00:14:46,676
Αυτή την εποχή, οι υπεραγχωμένοι νέοι
δεν μπορούν να βοηθηθούν

255
00:14:46,700 --> 00:14:48,990
από υπερπροστατευτικούς γονείς.

256
00:14:50,149 --> 00:14:54,695
Η χαλάρωση κι η αυτοπεποίθηση, 
πέρα από συναισθήματα.

257
00:14:55,179 --> 00:14:58,928
Είναι και δεξιότητες αντιμετώπισης
που γονείς και παιδιά μπορούν να μάθουν.

258
00:14:59,912 --> 00:15:01,088
Σας ευχαριστώ.

259
00:15:01,112 --> 00:15:04,400
(Χειροκρότημα)