Return to Video

ฉันเป็นมิตรกับความจริงได้อย่างไร

  • 0:01 - 0:04
    ก่อนอื่นฉันอยากเตือนคุณในแบบที่ยายฉันทำ
  • 0:05 - 0:07
    ด้วยเสียงสัญลักษณ์ โอ้ย ห้าครั้ง
  • 0:07 - 0:09
    "โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย"
  • 0:09 - 0:10
    (เสียงหัวเราะ)
  • 0:10 - 0:13
    โอเค ตอนนี้คุณพร้อมหรือยัง
  • 0:14 - 0:15
    เอาล่ะ
  • 0:16 - 0:19
    ฉันเป็นมะเร็งปอดระยะที่สี่
  • 0:20 - 0:22
    โอ้ ฉันรู้ "แย่จริง"
  • 0:22 - 0:23
    แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นหรอก
  • 0:23 - 0:25
    ฉันโอเค
  • 0:25 - 0:28
    และยอมรับมัน ฉันมีข้อดีที่
  • 0:28 - 0:30
    ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถ
    ยอมรับเรื่องอย่างร่าเริงได้
  • 0:30 - 0:32
    ฉันไม่มีลูกเล็ก
  • 0:32 - 0:36
    ลูกสาวฉันโตแล้ว สดใส มีความสุข
    และเป็นคนดีเยี่ยม
  • 0:37 - 0:40
    ฉันไม่มีความกังวลเรื่องการเงิน
  • 0:41 - 0:43
    มะเร็งของฉันไม่ได้ออกอาการรุนแรง
  • 0:43 - 0:45
    เป็นแบบผู้นำประชาธิปไตยหน่อย ๆ
  • 0:45 - 0:49
    (เสียงหัวเราะ)
  • 0:49 - 0:51
    ดูไม่มีทีท่าว่าจะเอาชนะฉันได้เลย
  • 0:51 - 0:52
    มันแค่นั่งอยู่ที่นั่น
  • 0:52 - 0:55
    รอให้โกลด์แมนด์ แซ็คให้เงิน
  • 0:55 - 0:56
    (เสียงหัวเราะ)
  • 0:56 - 1:01
    (เสียงปรบมือ)
  • 1:01 - 1:03
    โอ้ สิ่งที่ดีที่สุดคือ
  • 1:03 - 1:07
    ฉันประสบความสำเร็จในเรื่องหลัก ๆ
    และก็พอใจมาก
  • 1:07 - 1:08
    ใช่
  • 1:08 - 1:12
    ฉันไม่ได้นึกถึงจนมีคนทัก
    โดยการทวีตเมื่อปีที่แล้ว
  • 1:12 - 1:14
    และนี่คือสิ่งที่คนเหล่านั้นบอก
  • 1:14 - 1:16
    "คุณรับผิดชอบ
  • 1:17 - 1:20
    ต่อการลดความแข็งกร้าวของชายอเมริกัน"
  • 1:20 - 1:22
    (เสียงหัวเราะ)
  • 1:22 - 1:26
    (เสียงปรบมือ)
  • 1:26 - 1:29
    ฉันคงรับเครดิตเรื่องนั้นทั้งหมดไม่ได้
    แต่
  • 1:29 - 1:33
    (เสียงหัวเราะ)
  • 1:33 - 1:37
    แต่ถ้าคุณไม่ได้โชคดีแบบฉันล่ะ
  • 1:37 - 1:40
    คำแนะนำเดียวที่ฉันสามารถให้คุณคือ
    การทำสิ่งที่ฉันได้ทำ
  • 1:41 - 1:43
    ทำความรู้จักกับความเป็นจริง
  • 1:44 - 1:47
    เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะมีความสัมพันธ์เลวร้าย
    กับความจริงไปมากกว่าฉัน
  • 1:48 - 1:50
    จากจุดเริ่มต้น
  • 1:51 - 1:53
    ฉันไม่ได้สนความจริงสักนิด
  • 1:53 - 1:56
    ถ้าใช้แอพฯ ทินเดอร์ (Tinder) กับความจริง
  • 1:56 - 1:57
    ฉันคงจะปัดซ้าย
  • 1:57 - 1:59
    แล้วทุกอย่างจะได้จบ ๆ ไป
  • 1:59 - 2:01
    (เสียงหัวเราะ)
  • 2:01 - 2:03
    ในความเป็นจริง ฉัน -
  • 2:03 - 2:06
    เราไม่ได้มีค่านิยมเดียวกัน
    เป้าหมายเดียวกัน -
  • 2:06 - 2:07
    (เสียงหัวเราะ)
  • 2:07 - 2:10
    โดยสัตย์จริง ฉันไม่มีเป้าหมาย
  • 2:10 - 2:12
    ฉันมีจินตนาการมากมาย
  • 2:12 - 2:16
    พวกมันเหมือนเป้าหมาย แต่ไม่ต้องทำงานหนัก
  • 2:16 - 2:18
    (เสียงหัวเราะ)
  • 2:18 - 2:20
    (เสียงปรบมือ)
  • 2:20 - 2:23
    ฉันไม่ได้นิยมการทำงานอย่างหนักนัก
  • 2:23 - 2:25
    แต่คุณรู้ไหม ความเป็นจริง -
  • 2:25 - 2:28
    มันผลักดัน ผลักและดัน ดัน ดัน
  • 2:28 - 2:32
    ผ่านการทำงานของสมอง
  • 2:32 - 2:34
    หนึ่งใน"เย้" เฮือกสุดท้าย
  • 2:34 - 2:37
    การทำงานของสมอง
    ไม่สามารถต้อนฉันได้หรอก
  • 2:37 - 2:41
    (เสียงหัวเราะ)
  • 2:41 - 2:45
    แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น
  • 2:45 - 2:49
    ทำให้ฉันรู้ว่า
  • 2:49 - 2:53
    เรื่องจริงอาจไม่ใช่ความเป็นจริง
  • 2:54 - 2:55
    ดังนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
  • 2:55 - 3:00
    ฉันอยากให้เจ้าความจริงปล่อยฉันไปเสีย
  • 3:00 - 3:03
    แต่ปล่อยในบ้านที่ดีหน่อยนะ
  • 3:03 - 3:06
    บ้านที่มีเตาอบยี่ห้อวูฟ
    และตู้เย็นแบบซับ ซีโล่
  • 3:06 - 3:09
    คลาสเรียนโยคะส่วนตัว
  • 3:09 - 3:13
    สรุปฉันลงเอยที่ดิสนีย์
  • 3:13 - 3:16
    วันหนึ่ง ฉันอยู่ที่ออฟฟิศใหม่ของฉัน
  • 3:16 - 3:18
    บนถนน ทู ดูปี้ ไดรฟ์ (Two Dopey Drive)
  • 3:18 - 3:21
    (เสียงหัวเราะ)
  • 3:21 - 3:24
    ซึ่งดูความเป็นจริงที่ฉันควรภาคภูมิใจ
  • 3:24 - 3:26
    (เสียงหัวเราะ)
  • 3:26 - 3:30
    แล้วฉันก็จ้องมองของขวัญที่คนเหล่านั้น
    ให้ตอนฉันมาถึง
  • 3:30 - 3:35
    ไม่ใช่แจกันแก้วลาคีท (Lalique)
    หรือแกรนด์เปียโนที่ฉันได้ยินมา
  • 3:35 - 3:39
    แต่เป็นมิกกี้เมาส์สูงสามฟุต
  • 3:39 - 3:40
    (เสียงหัวเราะ)
  • 3:40 - 3:42
    กับแคตตาล็อก
    ในกรณีที่ฉันอยากสั่งซื้อเพิ่ม
  • 3:42 - 3:44
    ซึ่งไม่ได้ตรงกับความเป็นฉันเลย
  • 3:45 - 3:46
    (เสียงหัวเราะ)
  • 3:46 - 3:47
    และเมื่อฉันดูในแค็ตตาล็อก
  • 3:47 - 3:52
    เพื่อเช็คว่ามิกกี้เมาส์สูงสามฟุตนี้แพง
    แค่ไหน
  • 3:52 - 3:55
    นี่เขาอธิบาย
  • 3:56 - 3:58
    "ขนาดเท่าตัวจริง"
  • 3:58 - 4:03
    (เสียงหัวเราะ)
  • 4:03 - 4:04
    และนั่นเป็นเวลาที่ฉันได้รู้ว่า
  • 4:05 - 4:07
    เรื่องจริงไม่ใช่ "ความเป็นจริง"
  • 4:07 - 4:09
    ความเป็นจริงเป็นสิ่งหลอกลวง
  • 4:10 - 4:14
    ฉันจึงหันเหมาที่ควอนตัม ฟิสิกส์
    และทฤษฎีแสนวุ่นวาย
  • 4:14 - 4:17
    เพื่อพยายามหาเรื่องที่แท้จริง
  • 4:17 - 4:18
    และฉันเพิ่งเสร็จจากหนัง
  • 4:18 - 4:20
    ใช่ ในที่สุดก็เสร็จ
  • 4:21 - 4:22
    เกี่ยวกับเรื่องเหล่านั้น
  • 4:22 - 4:23
    ฉันขอไม่เล่าเรื่องนี้นะคะ
  • 4:23 - 4:26
    อย่างไรก็ตาม จนฉันได้ถ่ายหนัง
  • 4:26 - 4:28
    เมื่อฉันขาหัก และอาการไม่ดีขึ้น
  • 4:28 - 4:30
    พวกเขาเลยตต้องผ่าตัด
    หนึ่งปีให้หลัง
  • 4:30 - 4:31
    ใช่ ใช้เวลาหนี่งปี
  • 4:31 - 4:33
    สองปีบนรถเข็น
  • 4:33 - 4:39
    และนั่นเป็นตอนที่ฉันสัมผัส
    กับความเป็นจริงแบบจัง ๆ
  • 4:39 - 4:40
    ขีดจำกัดมากมาย
  • 4:41 - 4:44
    ขีดจำกััดที่ฉันปฎิเสธมัน
    มาทั้งชีวิต
  • 4:44 - 4:46
    ทั้งผละออก และเพิกเฉย
  • 4:47 - 4:49
    มันคือของจริง
  • 4:49 - 4:51
    และฉันก็ต้องรับมือกับมัน
  • 4:51 - 4:57
    มันต้องใช้จินตนาการ
    ความคิดสร้างสรรค์และทักษะทั้งหมดของฉัน
  • 4:57 - 5:02
    กลายเป็นว่าฉันเก่งในเรื่องจริงนี่
  • 5:02 - 5:04
    ฉันไม่ได้เพียงพยายามเข้าใจ
  • 5:04 - 5:06
    ฉันตกหลุมรัก
  • 5:06 - 5:07
    และฉันควรจะรู้ว่า
  • 5:07 - 5:11
    สร้างความประหวั่นพอ ๆ กับ
    การความสัมพันธ์ทางความคิดร่วมสมัย
  • 5:12 - 5:16
    ฉันจะบอกว่า
    ถ้าใครอยู่ในตลาดของเบตาแม็กซ์ (Betamax)
  • 5:16 - 5:18
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:19 - 5:23
    ฉันควรรู้ว่า
    ช่วงเวลาที่ฉันตกหลุมรักกับความจริง
  • 5:23 - 5:26
    คนอื่น ๆ ของประเทศเลือก
    จะไปในทิศทางตรงกันข้าม
  • 5:26 - 5:28
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:28 - 5:33
    แต่ฉันไม่ได้มาเพื่อพูดเรื่องทรัมป์ (Trump)
    ลัทธิขวาจัดหรือปธิเสธเรื่องสภาพภูมิอากาศ
  • 5:33 - 5:35
    หรือแม้กระทั่งผู้ผลิต
  • 5:35 - 5:37
    ที่ฉันควรเรียกว่ากล่อง
  • 5:37 - 5:40
    ยกเว้นที่นี่ ที่กล่าวว่า
  • 5:40 - 5:43
    "นี่ไม่ใช่กล่อง"
  • 5:43 - 5:47
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:47 - 5:49
    พวกเขากำลังหลอกฉัน
  • 5:49 - 5:51
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:51 - 5:54
    (เสียงปรบมือ)
  • 5:55 - 5:59
    แต่สิ่งที่ฉันต้องการพูด
  • 5:59 - 6:05
    คือความท้าทายของฉันในเรื่องความจริง
  • 6:05 - 6:07
    ที่ฉันถือวิสาสะ
  • 6:07 - 6:14
    และต้องการพูดเกริ่นว่า
    ฉันรักวิทยาศาสตร์จริง ๆ
  • 6:14 - 6:16
    ฉันมีสิ่งนี้
  • 6:16 - 6:18
    ไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์เอง
  • 6:18 - 6:23
    แต่เป็นความสามารถลึกลับ
    ที่เข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ได้
  • 6:23 - 6:24
    ยกเว้นวิทยาศาสตร์แท้ ๆ
  • 6:24 - 6:25
    (เสียงหัวเราะ)
  • 6:25 - 6:27
    ที่เป็นคณิตศาสตร์
  • 6:27 - 6:31
    แต่แนวคิดแปลกประหลาดที่สุด
    กลับตอบโจทย์สำหรับฉัน
  • 6:33 - 6:34
    ทฤษฎีเส้นเชือก
  • 6:34 - 6:39
    ความคิดที่ว่า ความจริงทั้งหมดฟุ้ง
    ออกมาจากการสั่นสะเทือนของสิ่งเล็ก ๆ
  • 6:39 - 6:40
    ที่ฉันเรียกมันว่า
    สีเส้นซอยักษณ์ (Big Twang)
  • 6:41 - 6:42
    (เสียงหัวเราะ)
  • 6:42 - 6:44
    ทวิภาคของคลื่น–อนุภาค
  • 6:44 - 6:48
    ความคิดที่ว่า
    สิ่งหนึ่งที่สามารถพิสูจน์สองสิ่ง
  • 6:48 - 6:49
    คุณรู้ไหมคะ
  • 6:49 - 6:53
    ว่า โฟตอนสามารถแสดงออกมา
    เป็นคลื่นและเป็นอนุภาคได้
  • 6:53 - 6:55
    สอดคล้องกับความคิดเบื้องลึกที่สุดของฉัน
  • 6:55 - 6:57
    ว่าคนมีดีและไม่ดี
  • 6:57 - 6:59
    ความคิดมีถูกต้องและผิด
  • 6:59 - 7:02
    ฟรอยด์ (Freud) พูดถูก
    เรื่องการอิจฉาชายที่มีองคชาต
  • 7:02 - 7:04
    และก็ผิดเกี่ยวกับคนที่มีมัน
  • 7:04 - 7:08
    (เสียงหัวเราะ)
  • 7:08 - 7:10
    (เสียงปรบมือ)
  • 7:10 - 7:12
    ขอบคุณ
  • 7:12 - 7:13
    (เสียงปรบมือ)
  • 7:13 - 7:16
    มีรูปแบบเปลี่ยนไปเล็กน้อย
  • 7:16 - 7:19
    ซึ่งความจริงดูเหมือนสองสิ่ง
  • 7:19 - 7:23
    แต่กลับกลายเป็นปฏิสัมพันธ์ของทั้งสองสิ่ง
  • 7:23 - 7:25
    เช่นพื้นที่ - เวลา
  • 7:25 - 7:27
    มวล - พลังงาน
  • 7:27 - 7:30
    ชีวิตและความตาย
  • 7:30 - 7:32
    ดังนั้น ฉันไม่เข้าใจ -
  • 7:32 - 7:35
    ฉันแค่ไม่เข้าใจ
  • 7:35 - 7:39
    ความคิดของคนที่จะออกไป "พิชิตความตาย" และ
    "เอาชนะความตาย"
  • 7:39 - 7:41
    คุณทำแบบนั้นได้อย่างไร
  • 7:41 - 7:44
    คุณเอาชนะความตายโดยไม่ฆ่าชีวิตได้อย่างไร
  • 7:45 - 7:47
    ไม่สมเหตุสมผลสำหรับฉันเลย
  • 7:47 - 7:49
    แล้วฉันต้องพูดว่า
  • 7:49 - 7:53
    ฉันเนรคุณอย่างไม่น่าเชื่อ
  • 7:53 - 7:55
    ฉันหมายความว่า
    คุณได้รับของขวัญพิเศษนี้
  • 7:55 - 7:57
    ชีวิต
  • 7:57 - 8:01
    แต่คล้ายกับคุณขอซานต้าว่าอยากได้
    รถโรลสรอยส์สีเงินคันงาม
  • 8:01 - 8:04
    ได้รับเครื่องปั่นแห้งผักสลัด
    มาแทน
  • 8:05 - 8:07
    คุณรู้ เนื้อ
  • 8:07 - 8:11
    มาพร้อมกับวันหมดอายุ
  • 8:11 - 8:13
    ความตายเป็นตัวหักหาญการยอมรับ
  • 8:14 - 8:15
    ฉันไม่เข้าใจ
  • 8:15 - 8:16
    ฉันไม่เข้าใจ
  • 8:16 - 8:18
    สำหรับฉัน มันดูไม่เคารพเลย
  • 8:18 - 8:20
    ไม่เคารพธรรมชาติ
  • 8:20 - 8:23
    ความคิดที่ว่า เราจะคุมธรรมชาติ
  • 8:23 - 8:25
    เราจะเป็นนายของธรรมชาติ
  • 8:25 - 8:29
    ธรรมชาติอ่อนแอเกินกว่าสติปัญญาของเรา
  • 8:30 - 8:33
    ไม่ ฉันไม่คิดอย่างนั้น
  • 8:33 - 8:36
    ฉันว่าถ้าคุณได้อ่านเรื่องควอนตัมฟิสิกส์
    อย่างที่ฉันได้ลอง
  • 8:36 - 8:39
    ฉันอ่านอีเมลจากคนที่ได้อ่านวิชานี้ แต่
  • 8:39 - 8:43
    (เสียงหัวเราะ)
  • 8:43 - 8:45
    คุณต้องเข้าใจ
  • 8:45 - 8:48
    ว่าเราไม่ได้อยู่ในจักรวาลของนิวตันอีกต่อไป
  • 8:48 - 8:52
    เราอาศัยอยู่ในจักรวาลเปลือกกล้วย
  • 8:52 - 8:55
    และเราไม่สามารถรู้ทุกอย่างได้
  • 8:55 - 8:57
    หรือควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง
  • 8:57 - 8:59
    หรือทำนายได้ทุกอย่าง
  • 8:59 - 9:01
    ธรรมชาติเหมือนกับรถที่ขับด้วยตนเอง
  • 9:01 - 9:04
    สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือ
    เหมือนหญิงชราในเรื่องตลก
  • 9:04 - 9:06
    ฉันไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินไหม
  • 9:06 - 9:09
    หญิงชราคนหนึ่งกำลังขับรถ
  • 9:09 - 9:13
    กับลูกสาววัยกลางคนที่นั่งอยู่
    ตรงที่นั่งผู้โดยสาร
  • 9:13 - 9:15
    คุณแม่ขับไปทางขวา
    ฝ่าสัญญาณไฟสีแดง
  • 9:15 - 9:19
    ลูกสาวไม่ต้องการพูดอะไรที่ดูเหมือน
  • 9:19 - 9:21
    "แม่แก่เกินไปที่จะขับรถ"
  • 9:21 - 9:23
    เธอก็เลยไม่ได้พูดอะไร
  • 9:23 - 9:26
    จากนั้น แม่ก็ขับฝ่าสัญญาณไฟสีแดงอันที่สอง
  • 9:26 - 9:28
    ลูกสาวระวังคำพูดมากที่สุด
    เท่าที่จะทำได้
  • 9:28 - 9:30
    เธอพูดว่า "แม่รู้ไหม
  • 9:30 - 9:33
    แม่เพิ่งผ่านฝ่าสัญญาณไฟสีแดงสองอัน"
  • 9:33 - 9:35
    แม่พูดว่า "โอ้ แม่กำลังขับรถรึ"
  • 9:35 - 9:39
    (เสียงหัวเราะ)
  • 9:39 - 9:43
    (เสียงปรบมือ)
  • 9:43 - 9:45
    ดังนั้น
  • 9:46 - 9:50
    และตอนนี้ฉันจะก้าวมาทางจิต
  • 9:50 - 9:54
    ซึ่งเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน
    เพราะฉันเป็นนักแสดงสตันส์ในด้านจิต
  • 9:54 - 9:56
    ป้ายทะเบียนรถฉันเขียนคำว่า
  • 9:56 - 9:59
    "ฉันคิด ฉันจึงมี (Cogito ergo zoom)"
  • 9:59 - 10:02
    ฉันหวังว่า คุณเห็นด้วยกับฉัน
  • 10:02 - 10:08
    แต่ปัญหาที่แท้จริงของฉันกับความคิด
    เรื่องเอาชนะความตาย
  • 10:08 - 10:12
    คือถ้าคุณต่อต้านความตาย
  • 10:12 - 10:14
    ซึ่งในความคิดฉัน มันคือการต่อต้านชีวิต
  • 10:14 - 10:18
    และแปลว่า การต่อต้านธรรมชาติ
  • 10:18 - 10:21
    แล้วยังแปลว่า ฉันต่อต้านผู้หญิงด้วย
  • 10:21 - 10:26
    เพราะผู้หญิงขนาดนามว่า
    คือธรรมชาติมาช้านานแล้ว
  • 10:26 - 10:28
    และแหล่งที่มาของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้มาจาก Hannah
    Arendt
  • 10:28 - 10:32
    ปราชญ์ชาวเยอรมันผู้เขียนหนังสือ
    "เงื่อนไขของคน" (The Human Condition)
  • 10:32 - 10:36
    ในนั้น เธอเล่าอย่างคลาสสิก
  • 10:36 - 10:38
    ว่างานเกี่ยวข้องกับผู้ชาย
  • 10:38 - 10:41
    งานคือสิ่งที่ออกมาจากหัว
  • 10:41 - 10:42
    คือสิ่งที่เราคิดค้น
  • 10:42 - 10:43
    คือสิ่งที่เราสร้าง
  • 10:43 - 10:46
    เป็นวิธีที่พวกเราสร้างเครื่องหมายไปทั่วโลก
  • 10:47 - 10:52
    ในขณะที่แรงงานคือร่างกาย
  • 10:52 - 10:55
    เกี่ยวข้องกับคนที่ทำงาน
  • 10:55 - 10:56
    หรือใช้แรงงาน
  • 10:57 - 11:00
    ดังนั้น สำหรับฉัน
  • 11:00 - 11:04
    ความคิดที่ปฏิเสธว่า
  • 11:04 - 11:08
    เราเชื่อมจังหวะตรงกับจังหวะทางชีวภาพ
  • 11:08 - 11:11
    จังหวะวัฏจักรของจักรวาล
  • 11:11 - 11:17
    ไม่ได้สร้างสภาพแวดล้อม
    ที่เอื้ออำนวยให้ผู้หญิง
  • 11:17 - 11:19
    หรือให้คนที่เกี่ยวกับงานแรงงาน
  • 11:19 - 11:21
    ซึ่งหมายถึง
  • 11:21 - 11:24
    คนที่เราเชื่อมโยงเป็นลูกหลานของพวกทาส
  • 11:24 - 11:27
    หรือคนที่ทำงานด้วยตนเอง
  • 11:28 - 11:34
    และนี่คือลักษณะที่เห็นได้จาก
    มุมมองจักรวาลแบบกล้วยปอกเปลือก
  • 11:34 - 11:37
    จากความคิดของฉัน ที่เรียกว่า
    "จักรวาลของเอมิลี่"
  • 11:38 - 11:39
    ประการแรก
  • 11:40 - 11:46
    ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งต่อชีวิต
  • 11:46 - 11:48
    แต่ฉันไม่อยากเป็นอมตะ
  • 11:48 - 11:52
    ฉันไม่สนว่าจะมีชื่อฉัน
    หลังจากฉันจากโลกไปแล้ว
  • 11:52 - 11:54
    จริง ๆ แล้ว ฉันไม่ต้องการมีชื่อเสียงเลย
  • 11:54 - 11:56
    เพราะจากข้อสังเกตของฉัน
  • 11:56 - 11:59
    ไม่ว่าจะดีและฉลาดแค่ไหน
  • 11:59 - 12:00
    หรือมีพรสวรรค์มากแค่ไหน
  • 12:00 - 12:03
    50 ปีหลังจากคุณตาย
    สิ่งเหล่านั้นกลับมาหาคุณอยู่ดี
  • 12:03 - 12:05
    (เสียงหัวเราะ)
  • 12:05 - 12:07
    และฉันมีหลักฐานจริงในเรื่องนี้
  • 12:07 - 12:10
    พาดหัวหนังสือพิมพ์ลอส แองเจิลลิส ไทมส์
    (Los Angeles Times)
  • 12:10 - 12:14
    "แอน แฟรงค์ (Anne Frank): ไม่น่ารักเลย"
  • 12:14 - 12:19
    (เสียงหัวเราะ)
  • 12:19 - 12:22
    นอกจากนี้ ฉันยังรักการซิงค์
  • 12:22 - 12:25
    กับจังหวะของวัฏจักรของจักรวาล
  • 12:25 - 12:27
    นั่นคือสิ่งพิเศษเกี่ยวกับชีวิต
  • 12:27 - 12:29
    เป็นวงจรของการเกิด
  • 12:29 - 12:31
    การเสื่อมสภาพ
  • 12:31 - 12:32
    การฟื้นฟู
  • 12:32 - 12:36
    "ฉัน" เป็นแค่กลุ่มของอนุภาค
  • 12:36 - 12:39
    ที่จัดอยู่ในรูปแบบนี้
  • 12:39 - 12:42
    แล้วจะสลายตัวและ
  • 12:42 - 12:44
    ทั้งหมดจะกลายส่วนประกอบของธรรมชาติ
  • 12:44 - 12:47
    เพื่อเปลี่ยนและเรียงอยู่ในรูปแบบอื่น
  • 12:48 - 12:50
    สำหรับฉันแล้ว มันน่าตื่นเต้น
  • 12:50 - 12:55
    และทำให้ฉันรู้สึกยิ่งขอบคุณ
    ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้
  • 12:55 - 12:57
    คุณรู้ไหม
  • 12:57 - 13:03
    ฉันมองความตายจากมุมมอง
    ของนักชีววิทยาเยอรมัน
  • 13:03 - 13:05
    อันเดรอาส เวบเบอร์
    (Andreas Weber)
  • 13:05 - 13:08
    ที่มองว่า เป็นของขวัญส่วนหนึ่งทางเศรษฐกิจ
  • 13:08 - 13:11
    คุณได้ของขวัญยิ่งใหญ่นี้ ซึ่งคือชีวิต
  • 13:11 - 13:13
    คุณเสริมสร้างชีวิตให้ดีที่สุด
  • 13:13 - 13:15
    แล้วคุณจะให้กลับมา
  • 13:16 - 13:19
    และคุณรู้มั้ย อานตี้ มาม (Auntie Mame)
    กล่าวว่า "ชีวิตคืองานเลี้ยง"
  • 13:19 - 13:21
    เอ้อ ฉันกินส่วนของฉัน
  • 13:22 - 13:24
    ฉันมีความกระหายมากมาย
  • 13:24 - 13:26
    ฉันบริโภคชีวิต
  • 13:26 - 13:28
    แต่ในความตาย ฉันจะถูกบริโภค
  • 13:28 - 13:32
    ฉันจะกลับสู่พื้นดินแบบที่ฉันเป็น
  • 13:32 - 13:35
    และที่นั่น ฉันเชิญจุลชีพ
  • 13:35 - 13:36
    และเศษซาก
  • 13:36 - 13:38
    และตัวย่อยสลาย
  • 13:38 - 13:39
    มากัดกินจนเติมเต็ม -
  • 13:40 - 13:42
    ฉันคิดว่าพวกนั้นคงชอบรสศพฉัน
  • 13:42 - 13:43
    (เสียงหัวเราะ)
  • 13:43 - 13:45
    จริง ๆ นะ
  • 13:46 - 13:51
    ดังนั้น สิ่งดีที่สุดในทัศนคติของฉัน
    ฉันคิดว่า คือความแท้จริง
  • 13:51 - 13:52
    คุณสามารถดูได้
  • 13:52 - 13:53
    คุณสามารถสังเกตได้
  • 13:53 - 13:55
    มันเกิดขึ้นจริง
  • 13:55 - 13:58
    ก็อาจไม่ได้เพิ่มคุณค่าของขวัญชิ้นนี้
  • 13:58 - 14:00
    ฉันไม่รู้หรอก
  • 14:00 - 14:04
    แต่ชีวิตของฉันถูกเติมค่าคนอื่น ๆ
  • 14:04 - 14:05
    โดย TED
  • 14:05 - 14:08
    ซึ่งแนะนำฉันสู่เครือข่ายของผู้คน
  • 14:08 - 14:11
    ผู้เสริมคุณค่าให้ชีวิตของฉัน
  • 14:11 - 14:14
    รวมทั้งทริเชีย แม็กกิลส์ (Tricia McGillis)
    นักออกแบบเว็บไซต์ของฉัน
  • 14:14 - 14:16
    ที่ทำงานกับลูกสาวที่ยอดเยี่ยมของฉัน
  • 14:16 - 14:20
    เพื่อสร้างและทำให้เว็บไซต์กลายเป็น
  • 14:20 - 14:22
    ที่ที่ฉันทำก็แค่เขียนบล็อก
  • 14:22 - 14:24
    ฉันไม่จำเป็นต้องใช้สมองแบบผู้บริหาร
  • 14:24 - 14:28
    ฮา ฮ่า ฮ่า ฉันชนะ!
  • 14:28 - 14:29
    (เสียงหัวเราะ)
  • 14:29 - 14:32
    และฉันรู้สึกขอบคุณคุณมาก
  • 14:33 - 14:35
    ฉันไม่ต้องการที่จะพูดว่า "ผู้ฟัง"
  • 14:35 - 14:40
    เพราะฉันไม่เห็นว่าพวกเราต่างกันตรงไหน
  • 14:40 - 14:45
    ฉันคิดดูอีกที ในแง่ควอนตัมฟิสิกส์
  • 14:46 - 14:51
    และคุณก็รู้ว่า
    นักควอนตัมฟิสิกส์ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น
  • 14:51 - 14:54
    เมื่อคลื่นกลายเป็นอนุภาค
  • 14:54 - 14:55
    มีทฤษฎีที่แตกต่างกัน
  • 14:56 - 14:57
    การสลายของฟังก์ชันคลื่น
  • 14:57 - 14:58
    ความไม่เชื่อมโยงกัน
  • 14:58 - 15:00
    แต่ทุกสิ่งต่างมีจุดร่วมกันคือ
  • 15:00 - 15:03
    ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นผ่านการปฏิสัมพันธ์
  • 15:06 - 15:08
    (เสียงทำลาย) คุณก็เช่นกัน
  • 15:09 - 15:11
    และผู้ฟังทุกคนของฉัน
  • 15:11 - 15:13
    ในอดีตและปัจจุบัน.
  • 15:14 - 15:17
    ขอบคุณมากที่ทำให้ชีวิตของฉันเป็นของจริง
  • 15:18 - 15:19
    (เสียงปรบมือ)
  • 15:19 - 15:20
    ขอขอบคุณ
  • 15:20 - 15:21
    (เสียงปรบมือ)
  • 15:21 - 15:22
    ขอบคุณค่ะ
  • 15:23 - 15:24
    (เสียงปรบมือ)
  • 15:24 - 15:25
    ขอบคุณ
  • 15:25 - 15:26
    (เสียงปรบมือ)
  • 15:26 - 15:27
    ขอขอบคุณค่ะ
Title:
ฉันเป็นมิตรกับความจริงได้อย่างไร
Speaker:
เอมิลี เลวีน (Emily Levine)
Description:

ด้วยเอกลักษณ์ของ เอมิลี เลวีน (Emily Levine) ที่ฉลาดและมีอารมณ์ขัน เธอท้าทายสิ่งต่าง ๆ ในฐานะนักแสดงตลกและนักปรัชญา: เธอทำให้ฮาครืน ในการพูดนี้ เธอพาเราไปพบกับความเป็นจริง และความสงบสุขพร้อมความตาย ชีวิตเป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ เลวีนกล่าวว่า "คุณเสริมสร้าง ทำให้ดีที่สุดได้ และจากนั้นคุณจะได้คืน"
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
15:27
TED Translators admin approved Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality
Show all

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.