Πώς έκανα φίλο την πραγματικότητα
-
0:01 - 0:05Πρώτα, θα σας πω κάτι,
που στη γιαγιά μου -
0:05 - 0:07θα προκαλούσε
έναν συναγερμό πανικού: -
0:07 - 0:09«Πω-πω-πω-πω-πω».
-
0:09 - 0:10(Γέλιο)
-
0:10 - 0:13Αυτό είναι λοιπόν, είστε έτοιμοι;
-
0:14 - 0:15Εντάξει.
-
0:16 - 0:19Είμαι στο 4ο στάδιο
καρκίνου του πνεύμονα. -
0:20 - 0:22Α, ξέρω, «καημένη μου».
-
0:22 - 0:23Δε νιώθω έτσι.
-
0:23 - 0:25Είμαι μια χαρά με αυτό.
-
0:25 - 0:28Και ομολογουμένως,
έχω κάποια πλεονεκτήματα - -
0:28 - 0:30δεν μπορούν όλοι να έχουν
τόσο αλαζονική στάση. -
0:30 - 0:32Δεν έχω μικρά παιδιά.
-
0:32 - 0:36Έχω μια ενήλικη κόρη που είναι
πανέξυπνη, χαρούμενη και θαυμάσια. -
0:37 - 0:40Δεν έχω κάποιο τεράστιο
οικονομικό άγχος. -
0:41 - 0:43Ο καρκίνος μου δεν είναι
τόσο επιθετικός. -
0:43 - 0:45Είναι κάπως σαν την Δημοκρατική ηγεσία,
-
0:45 - 0:48(Γέλιο)
-
0:49 - 0:51που δεν είναι σίγουρη για την νίκη.
-
0:51 - 0:52Βασικά, κάθεται απλώς εκεί
-
0:52 - 0:55και περιμένει να της δώσει
η Γκόλντμαν Σακς λίγα χρήματα. -
0:55 - 0:56(Γέλιο)
-
0:57 - 1:00(Χειροκρότημα)
-
1:01 - 1:03Α, και το καλύτερο απ' όλα,
-
1:03 - 1:07έχω καταφέρει κάτι πολύ σπουδαίο.
-
1:07 - 1:08Ναι.
-
1:08 - 1:12Ούτε καν το ήξερα, μέχρι που κάποιος
μου έγραψε στο Τουίτερ πριν ένα χρόνο. -
1:12 - 1:14Και μου είπε το εξής:
-
1:14 - 1:17«Είσαι υπεύθυνη
-
1:17 - 1:20για την θηλυπρέπεια του Αμερικανού άνδρα».
-
1:20 - 1:22(Γέλιο)
-
1:22 - 1:26(Χειροκρότημα)
-
1:26 - 1:29Όχι πως μπορώ
να πάρω όλα τα εύσημα, αλλά ... -
1:29 - 1:32(Γέλιο)
-
1:33 - 1:37Και αν εσείς δεν έχετε
τα πλεονεκτήματα που έχω εγώ; -
1:37 - 1:41Η μόνη συμβουλή που μπορώ να σας δώσω
είναι να κάνετε αυτό που έκανα εγώ: -
1:41 - 1:43γίνετε φίλοι με την πραγματικότητα.
-
1:44 - 1:47Δεν υπάρχει χειρότερη σχέση
με την πραγματικότητα -
1:47 - 1:48από αυτή που είχα εγώ.
-
1:48 - 1:50Από την αρχή,
-
1:51 - 1:53δεν ένοιωθα έλξη για την πραγματικότητα.
-
1:53 - 1:56Αν υπήρχε το Τίντερ τότε,
όταν γνώρισα την πραγματικότητα, -
1:56 - 1:57θα είχα σύρει αριστερά
-
1:57 - 1:59και το όλο πράγμα θα είχε τελειώσει.
-
1:59 - 2:01(Γέλιο)
-
2:01 - 2:03Και η πραγματικότητα κι εγώ
-
2:03 - 2:06δεν μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες,
τους ίδιους στόχους. -
2:06 - 2:07(Γέλιο)
-
2:07 - 2:10Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω στόχους,
-
2:10 - 2:12έχω φαντασιώσεις.
-
2:12 - 2:16Είναι ακριβώς σαν τους στόχους,
αλλά χωρίς την σκληρή δουλειά. -
2:16 - 2:18(Γέλιο)
-
2:18 - 2:20(Χειροκρότημα)
-
2:20 - 2:23Δεν είμαι φανατική της σκληρής δουλειάς,
-
2:23 - 2:25αλλά ξέρετε πώς είναι η πραγματικότητα,
-
2:25 - 2:28είναι: «δούλευε, δούλευε»
-
2:28 - 2:32μέσω του εκπροσώπου της,
την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου. -
2:32 - 2:34Ένα από τα «συν» του θανάτου:
-
2:34 - 2:38η εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου μου
δε θα μπορεί να με ταλαιπωρεί πλέον. -
2:38 - 2:40(Γέλιο)
-
2:41 - 2:45Αλλά κάτι συνέβη,
-
2:45 - 2:49που με έκανε να αντιληφθώ
-
2:49 - 2:53ότι η πραγματικότητα μπορεί
να μην είναι η πραγματικότητα. -
2:54 - 2:55Αυτό που έγινε, λοιπόν,
-
2:55 - 2:57επειδή βασικά ήθελα
-
2:57 - 3:00η πραγματικότητα να με αφήσει ήσυχη,
-
3:00 - 3:03αλλά ήθελα να με αφήσει ήσυχη
σε ένα όμορφο σπίτι, -
3:03 - 3:06με έναν φούρνο Γούλφ
και ένα ψυγείο Σαμπ Ζίρο -
3:06 - 3:09και με ιδιωτικά μαθήματα γιόγκα,
-
3:09 - 3:13βρέθηκα με μια αναπτυξιακή
συμφωνία με την Ντίσνεϋ. -
3:13 - 3:16Και μια μέρα βρέθηκα
στο νέο μου γραφείο, -
3:16 - 3:18στην οδό «Χαζούλη» 2,
-
3:18 - 3:21(Γέλιο)
-
3:21 - 3:24για το οποίο η πραγματικότητα
νόμιζε ότι θα ήμουν περήφανη, -
3:24 - 3:26(Γέλιο)
-
3:26 - 3:30και κοιτάζοντας το δώρο,
που μου έστειλαν για την άφιξή μου - -
3:30 - 3:35όχι το κρυστάλλινο βάζο ή το πιάνο με ουρά
που έχω ακούσει ότι κάποιοι παίρνουν, -
3:35 - 3:39αλλά έναν Μίκυ Μάους
λούτρινο, ένα μέτρο ψηλό, -
3:39 - 3:40(Γέλιο)
-
3:40 - 3:43με έναν κατάλογο σε περίπτωση
που ήθελα να αγοράσω κάτι άλλο -
3:43 - 3:45που επίσης θα υποτιμούσε
την αισθητική μου. -
3:45 - 3:46(Γέλιο)
-
3:46 - 3:47Και όταν κοίταξα τον κατάλογο
-
3:47 - 3:52για να δω πόσο κοστίζει
αυτό το ψηλό ποντίκι του ενός μέτρου, -
3:52 - 3:55να πώς το περιέγραφε:
-
3:56 - 3:58«Πραγματικού μεγέθους».
-
3:58 - 4:01(Γέλιο)
-
4:03 - 4:04Και τότε κατάλαβα.
-
4:05 - 4:07Η πραγματικότητα δεν ήταν «πραγματική».
-
4:07 - 4:09Η πραγματικότητα ήταν μια απάτη.
-
4:10 - 4:14Έτσι έπεσα με τα μούτρα στην κβαντική
φυσική και στην θεωρία του χάους -
4:14 - 4:17προσπαθώντας να βρω
την αληθινή πραγματικότητα -
4:17 - 4:18και μόλις ολοκλήρωσα μια ταινία -
-
4:18 - 4:21ναι, επιτέλους την τελείωσα -
-
4:21 - 4:23για όλα αυτά, που δεν θα αναλύσω εδώ,
-
4:23 - 4:25και αφότου γυρίσαμε την ταινία
-
4:25 - 4:27κι έσπασα το πόδι μου και δεν επουλώθηκε,
-
4:27 - 4:30και χρειάστηκε άλλη μία εγχείριση,
ένα χρόνο αργότερα, -
4:30 - 4:33και αυτό διήρκεσε έναν χρόνο,
δύο χρόνια σε καροτσάκι. -
4:33 - 4:36και τότε ήρθα σε επαφή
-
4:36 - 4:39με την αληθινή πραγματικότητα:
-
4:39 - 4:40τα όρια.
-
4:41 - 4:44Αυτά τα όρια που πέρασα
όλη μου την ζωή να αρνούμαι, -
4:44 - 4:47να ξεπερνώ και να αγνοώ
-
4:47 - 4:49ήταν αληθινά,
-
4:49 - 4:51κι έπρεπε να τα αντιμετωπίσω,
-
4:51 - 4:55και χρειαζόμουν φαντασία,
δημιουργικότητα -
4:55 - 4:57δηλαδή όλα μου τα προσόντα.
-
4:57 - 5:02Αποδείχτηκε, ότι ήμουν πολύ καλή
στην αληθινή πραγματικότητα. -
5:02 - 5:04Δεν συμβιβάστηκα απλά με αυτήν,
-
5:04 - 5:06την ερωτεύτηκα.
-
5:06 - 5:07Κι έπρεπε να το ξέρω,
-
5:07 - 5:11έχοντας μια εξίσου ασταθή σχέση
με το «πνεύμα των καιρών», -
5:12 - 5:16θα πω μόνο ότι αν κάποιος ψάχνει
να βρει μια κασέτα Betamax... -
5:16 - 5:18(Γέλιο)
-
5:19 - 5:23Έπρεπε να το ήξερα, την στιγμή
που ερωτεύτηκα την πραγματικότητα, -
5:23 - 5:26η υπόλοιπη χώρα θα αποφάσιζε
να πάει στην αντίθετη κατεύθυνση. -
5:26 - 5:28(Γέλιο)
-
5:28 - 5:33Δεν θα πω για τον Τραμπ, τους ακροδεξιούς,
τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής -
5:33 - 5:35ή τους δημιουργούς αυτού του πράγματος
-
5:35 - 5:37που θα ονόμαζα κουτί,
-
5:37 - 5:40μόνο που εδώ λέει:
-
5:40 - 5:43«Αυτό δεν είναι ένα κουτί».
-
5:43 - 5:46(Γέλιο)
-
5:47 - 5:49Θα με τρελάνουν!
-
5:49 - 5:51(Γέλιο)
-
5:51 - 5:54(Χειροκρότημα)
-
5:55 - 5:59Αλλά αυτό που θέλω να πω
-
5:59 - 6:05είναι μια προσωπική πρόκληση
με την πραγματικότητα -
6:05 - 6:07που παίρνω προσωπικά
-
6:07 - 6:10και θέλω να την εισάγω
-
6:10 - 6:14λέγοντας πως αγαπώ την επιστήμη.
-
6:16 - 6:18Χωρίς να είμαι επιστήμονας η ίδια,
-
6:18 - 6:23έχω μία απίστευτη ικανότητα
να καταλαβαίνω τα πάντα για την επιστήμη, -
6:23 - 6:24εκτός από την πραγματική επιστήμη,
-
6:24 - 6:25(Γέλιο)
-
6:25 - 6:27που είναι τα μαθηματικά.
-
6:27 - 6:31Αλλά οι πιο αλλόκοτες έννοιες
έχουν λογική για εμένα. -
6:33 - 6:34Η θεωρία των χορδών·
-
6:34 - 6:39η ιδέα ότι όλη η πραγματικότητα αναδύεται
από τις δονήσεις αυτού του μικροσκοπικού -
6:39 - 6:41που αποκαλώ «Το Μεγάλο Τουάγκ.»
-
6:41 - 6:42(Γέλιο)
-
6:42 - 6:44Ο κυματοσωματιδιακός δυϊσμός:
-
6:44 - 6:48η ιδέα ότι ένα κάτι μπορεί
να παρουσιαστεί ως δύο πράγματα... -
6:48 - 6:49ξέρετε;
-
6:49 - 6:53Το ότι ένα φωτόνιο μπορεί να παρουσιάσει
κυματική και σωματιδιακή συμπεριφορά -
6:53 - 6:55συνέπεσε με τη βαθύτερή μου διαίσθηση,
-
6:55 - 6:59ότι οι άνθρωποι είναι και καλοί και κακοί,
οι ιδέες είναι και σωστές και λάθος. -
6:59 - 7:02Ο Φρόιντ είχε δίκιο για το φθόνο του πέους
-
7:02 - 7:04και είχε άδικο για το ποιος το έχει.
-
7:04 - 7:07(Γέλιο)
-
7:08 - 7:10(Χειροκρότημα)
-
7:10 - 7:12Σας ευχαριστώ.
-
7:12 - 7:13(Χειροκρότημα)
-
7:13 - 7:16Και υπάρχει και μια παραλλαγή σε αυτό,
-
7:16 - 7:19ότι η πραγματικότητα μοιάζει
να αποτελείται από δύο πράγματα, -
7:19 - 7:23αλλά στην πραγματικότητα είναι
η αλληλεπίδραση αυτών των δύο, -
7:23 - 7:25όπως ο χώρος - ο χρόνος,
-
7:25 - 7:27η μάζα - η ενέργεια,
-
7:27 - 7:30και η ζωή και ο θάνατος.
-
7:30 - 7:32Οπότε δεν καταλαβαίνω,
-
7:32 - 7:35απλά δεν καταλαβαίνω
-
7:35 - 7:37τη νοοτροπία των ανθρώπων
-
7:37 - 7:39που θέλουν να «νικήσουν»
και να «ξεπεράσουν» τον θάνατο. -
7:39 - 7:41Πώς το κάνετε αυτό;
-
7:41 - 7:44Πώς νικάτε το θάνατο,
χωρίς να συντρίβετε την ζωή; -
7:45 - 7:47Δεν το βρίσκω λογικό.
-
7:47 - 7:49Επίσης, πρέπει να πω
-
7:49 - 7:52ότι το βρίσκω απίστευτα αχάριστο.
-
7:53 - 7:55Εννοώ, πως σου δίνεται
αυτό το ξεχωριστό δώρο - -
7:55 - 7:57η ζωή -
-
7:57 - 8:01αλλά είναι σα να έχεις ζητήσει από τον
Άι Βασίλη μια Σίλβερ Σάντοου Ρολλς Ρόυς -
8:01 - 8:04και αντ' αυτού παίρνεις
ένα σουρωτήρι για σαλάτες. -
8:05 - 8:07Ξέρετε, είναι το φιλέτο -
-
8:07 - 8:11μαζί με το φιλέτο έρχεται
και η ημερομηνία λήξης. -
8:11 - 8:13Ο θάνατος είναι καθοριστικός παράγοντας.
-
8:14 - 8:16Δεν το καταλαβαίνω,
-
8:16 - 8:18για μένα υποδηλώνει έλλειψη σεβασμού.
-
8:18 - 8:20Είναι ασέβεια για την φύση.
-
8:20 - 8:23Η ιδέα ότι θα εξουσιάσουμε την φύση,
-
8:23 - 8:25θα τιθασεύσουμε την φύση,
-
8:25 - 8:29η φύση είναι πολύ αδύναμη,
για να αντισταθεί της νοημοσύνης μας - -
8:30 - 8:33όχι, δε νομίζω.
-
8:33 - 8:37Πιστεύω, ότι έχετε ασχοληθεί
με την κβαντική φυσική, όπως εγώ - -
8:37 - 8:39ναι, έχω διαβάσει ένα μέιλ
κάποιου που είχε ασχοληθεί. -
8:39 - 8:43(Γέλιο)
-
8:43 - 8:46Πρέπει να καταλάβετε
ότι δεν ζούμε πια -
8:46 - 8:48στο σύμπαν του ωρολογιακού
μηχανισμού του Νεύτωνα. -
8:48 - 8:51Ζούμε σε ένα σύμπαν,
που μοιάζει με φλούδα μπανάνας -
8:52 - 8:55και δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση
να ξέρουμε τα πάντα -
8:55 - 8:57ή να ελέγχουμε τα πάντα
-
8:57 - 8:59ή να προβλέπουμε τα πάντα.
-
8:59 - 9:01Η φύση είναι σαν ένα αυτόνομο αυτοκίνητο.
-
9:01 - 9:04Στην καλύτερη περίπτωση, θα είμαστε
σαν την γριά στο ανέκδοτο. -
9:04 - 9:06Δεν ξέρω αν το έχετε ξανακούσει.
-
9:06 - 9:09Μια γριά κυρία οδηγεί,
-
9:09 - 9:13με την μεσήλικη κόρη της
στη θέση του συνοδηγού -
9:13 - 9:15και η μητέρα περνάει
το κόκκινο φανάρι. -
9:15 - 9:19Και η κόρη δεν θέλει να πει κάτι
που θα ακουστεί όπως: -
9:19 - 9:21«Είσαι πολύ μεγάλη για να οδηγείς»,
-
9:21 - 9:23έτσι, δεν λέει τίποτα.
-
9:23 - 9:26Αλλά μετά η μητέρα περνάει
ένα δεύτερο κόκκινο φανάρι, -
9:26 - 9:28και η κόρη όσο διακριτικά μπορεί,
-
9:28 - 9:30λέει: «Μαμά, ξέρεις,
-
9:30 - 9:33μόλις πέρασες δύο κόκκινα φανάρια;»
-
9:33 - 9:35Και η μητέρα λέει: «Α, εγώ οδηγώ;»
-
9:35 - 9:38(Γέλιο)
-
9:39 - 9:42(Χειροκρότημα)
-
9:43 - 9:45Λοιπόν ...
-
9:46 - 9:50και τώρα θα κάνω ένα πνευματικό άλμα,
-
9:50 - 9:54που είναι εύκολο για μένα επειδή είμαι
ο Έβελ Κνίβελ των πνευματικών αλμάτων· -
9:54 - 9:56η πινακίδα κυκλοφορίας μου λέει:
-
9:56 - 9:59«Σκέφτομαι, άρα γκαζώνω».
-
9:59 - 10:02Ελπίζω να είστε πρόθυμοι
να έρθετε μαζί μου σε αυτό, -
10:02 - 10:05αλλά το πρόβλημα με αυτή τη νοοτροπία
-
10:05 - 10:08που επικεντρώνεται στην νίκη του θανάτου
-
10:08 - 10:12είναι, ότι αν είσαι αντί του θανάτου,
-
10:12 - 10:14που για μένα μεταφράζεται
ως αντί της ζωής, -
10:14 - 10:18που για μένα μεταφράζεται,
ως αντί της φύσης, -
10:18 - 10:21μεταφράζεται επίσης για μένα,
ως αντί της γυναίκας, -
10:21 - 10:25επειδή οι γυναίκες, από παλιά
ταυτίζονται με την φύση. -
10:26 - 10:28Η πηγή μου γι' αυτό, είναι η Χάνα Άρεντ
-
10:28 - 10:32η γερμανίδα φιλόσοφος που έγραψε το βιβλίο
που λέγεται «Η Ανθρώπινη Κατάσταση». -
10:32 - 10:36Και σε αυτό λέει ότι στην κλασική παράδοση
-
10:36 - 10:38η εργασία σχετίζεται με τους άνδρες.
-
10:38 - 10:41Η εργασία είναι τα όσα βγαίνουν
από το κεφάλι μας· -
10:41 - 10:43είναι ό,τι εφευρίσκουμε,
είναι ό,τι δημιουργούμε, -
10:43 - 10:46είναι το σημάδι που αφήνουμε
σε αυτόν τον κόσμο. -
10:47 - 10:52Ενώ η δουλειά συνδέεται με το σώμα.
-
10:52 - 10:55Σχετίζεται με ανθρώπους που επιτελούν έργο
-
10:55 - 10:57ή υποβάλλονται σε εργασία.
-
10:57 - 11:00Έτσι, για μένα,
-
11:00 - 11:04η νοοτροπία που αμφισβητεί αυτό,
-
11:04 - 11:08που αρνείται ότι είμαστε
συγχρονισμένοι με τους βιορυθμούς, -
11:08 - 11:11τους κυκλικούς ρυθμούς του σύμπαντος,
-
11:11 - 11:17δεν δημιουργεί ένα φιλόξενο
περιβάλλον για τις γυναίκες -
11:17 - 11:19ή για τους ανθρώπους,
που συνδέονται με την δουλειά, -
11:19 - 11:21που σημαίνει,
-
11:21 - 11:24ότι είναι άνθρωποι που σχετίζουμε
με απογόνους των σκλάβων, -
11:24 - 11:27ή με άτομα που κάνουν
χειρωνακτική εργασία. -
11:28 - 11:31Έτσι, ορίστε πώς μοιάζει
-
11:31 - 11:34από την σκοπιά του κόσμου-μπανάνα,
-
11:34 - 11:37από τη νοοτροπία
που αποκαλώ «Το σύμπαν της Έμιλυ». -
11:38 - 11:39Πρώτα απ' όλα,
-
11:40 - 11:46είμαι απίστευτα ευγνώμων για τη ζωή,
-
11:46 - 11:48αλλά δε θέλω να είμαι αθάνατη.
-
11:48 - 11:52Δεν ενδιαφέρομαι καθόλου
να με θυμούνται μετά τον θάνατο. -
11:52 - 11:54Στην πραγματικότητα, δεν το θέλω καθόλου
-
11:54 - 11:56επειδή έχω παρατηρήσει
-
11:56 - 11:59ότι όσο καλή και εξαιρετική
-
11:59 - 12:00ή όσο ταλαχτούχα και αν είσαι,
-
12:00 - 12:0350 χρόνια μετά τον θάνατό σου,
στρέφονται εναντίον σου. -
12:03 - 12:05(Γέλιο)
-
12:05 - 12:07Και έχω αληθινές αποδείξεις γι' αυτό.
-
12:07 - 12:10Ένας τίτλος από την "Los Angeles Times":
-
12:10 - 12:14«Άννα Φρανκ: Όχι και τόσο καλή, τελικά».
-
12:14 - 12:17(Γέλιο)
-
12:19 - 12:22Επιπλέον, λατρεύω να είμαι συγχρονισμένη
-
12:22 - 12:25με τους κυκλικούς ρυθμούς του σύμπαντος.
-
12:25 - 12:27Αυτό είναι το ξεχωριστό με την ζωή:
-
12:27 - 12:32είναι ένας κύκλος γέννησης,
φθοράς, αναγέννησης. -
12:32 - 12:36«Εγώ» απλά είμαι μια συλλογή από σωματίδια
-
12:36 - 12:39που είναι ταξινομημένα σε αυτό το σχέδιο
-
12:39 - 12:41που στη συνέχεια θα αποσυντεθεί
-
12:41 - 12:45και θα ελευθερωθούν όλα
τα συστατικά του στοιχεία στην φύση, -
12:45 - 12:47για να αναδιοργανωθούν σε ένα άλλο σχέδιο.
-
12:48 - 12:50Για μένα, αυτό είναι τόσο συναρπαστικό,
-
12:50 - 12:55και με κάνει ακόμα πιο ευγνώμων,
που είμαι κομμάτι αυτής της διαδικασίας. -
12:55 - 12:57Ξέρετε,
-
12:57 - 12:59τώρα κοιτάζω τον θάνατο
-
12:59 - 13:03από την άποψη ενός Γερμανού βιολόγου,
-
13:03 - 13:05του Αντρέας Βέμπερ,
-
13:05 - 13:08που τον βλέπει ως κομμάτι
της οικονομίας του δώρου. -
13:08 - 13:11Σου δίνεται ένα τεράστιο δώρο - η ζωή -
-
13:11 - 13:13την εμπλουτίζεις όσο πιο πολύ μπορείς,
-
13:13 - 13:15και μετά την δίνεις πίσω.
-
13:16 - 13:19Ξέρετε, η Θεία Μέιμ είπε:
«Η ζωή είναι ένα γεύμα». -
13:19 - 13:22κι έχω φάει το μερίδιο μου.
-
13:22 - 13:24Είχα μια απίστευτη όρεξη για ζωή,
-
13:24 - 13:26«κατανάλωσα» την ζωή,
-
13:26 - 13:28αλλά στον θάνατο, θα καταναλωθώ.
-
13:28 - 13:32Πηγαίνω στο χώμα, έτσι όπως ακριβώς είμαι,
-
13:32 - 13:35κι εκεί καλώ κάθε μικρόβιο,
-
13:35 - 13:36κάθε τρίμμα
-
13:36 - 13:38και κάθε διαλύτη
-
13:38 - 13:40να έχουν το μερίδιο τους
-
13:40 - 13:42- πιστεύω θα με βρουν νοστιμότατη.
-
13:42 - 13:43(Γέλιο)
-
13:43 - 13:45Το πιστεύω.
-
13:46 - 13:49Πιστεύω πως το καλύτερο με την στάση μου
-
13:49 - 13:51είναι ότι είναι αληθινή.
-
13:51 - 13:53Μπορείτε να το δείτε, να το παρατηρήσετε.
-
13:53 - 13:55Συμβαίνει στ' αλήθεια.
-
13:55 - 13:58Βέβαια, όχι ο εμπλουτισμός του δώρου μου
-
13:58 - 14:00- δεν είμαι και τόσο βέβαιη γι' αυτό -
-
14:00 - 14:04αλλά η ζωή μου έχει σίγουρα
εμπλουτιστεί από άλλους ανθρώπους. -
14:04 - 14:05Από το TED,
-
14:05 - 14:08που με σύστησε σε ένα
ολόκληρο δίκτυο ανθρώπων, -
14:08 - 14:11που έχουν εμπλουτίσει την ζωή μου,
-
14:11 - 14:14μαζί με την Τρίσι Μαγκίλις,
την σχεδιάστρια του ιστολογίου μου, -
14:14 - 14:16που δουλεύει με την υπέροχη κόρη μου
-
14:16 - 14:20για να μεταμορφώσει
το ιστολόγιό μου σε κάτι -
14:20 - 14:22που το μόνο που κάνω είναι να γράφω.
-
14:22 - 14:24Δεν χρησιμοποιώ
το εκτελεστικό μέρος του εγκεφάλου. -
14:24 - 14:28Χα, χα, χα, κερδίζω!
-
14:28 - 14:29(Γέλιο)
-
14:29 - 14:32Και είμαι τόσο ευγνώμων σε εσάς.
-
14:33 - 14:35Δεν θέλω να πω: «το κοινό»
-
14:35 - 14:40επειδή δεν θεωρώ ότι είμαστε
δύο ξεχωριστά πράγματα. -
14:40 - 14:44Το σκέφτομαι σύμφωνα με τους κανόνες
-
14:44 - 14:46της κβαντικής φυσικής, ξανά.
-
14:46 - 14:51Ξέρετε, η οι κβαντικοί φυσικοί
δεν είναι και τόσο σίγουροι τι συμβαίνει -
14:51 - 14:54όταν το κύμα γίνεται σωματίδιο.
-
14:54 - 14:55Υπάρχουν διάφορες θεωρίες -
-
14:55 - 14:58η αποσυνοχή, η κατάρρευση
της κυματικής λειτουργίας, -
14:58 - 15:00αλλά όλοι έχουν συμφωνήσει σε ένα:
-
15:00 - 15:04ότι η πραγματικότητα
δημιουργείται μέσω μιας επικοινωνίας. -
15:06 - 15:08(Σπασμένη φωνή) Το ίδιο κι εσείς.
-
15:09 - 15:11Και οποιοδήποτε κοινό κι αν είχα,
-
15:11 - 15:13στο παρελθόν ή το παρόν.
-
15:14 - 15:18Σας ευχαριστώ τόσο πολύ,
που κάνετε την ζωή μου πραγματική. -
15:18 - 15:19(Χειροκρότημα)
-
15:19 - 15:20Σας ευχαριστώ.
-
15:20 - 15:23(Χειροκρότημα)
-
15:26 - 15:27Σας ευχαριστώ.
- Title:
- Πώς έκανα φίλο την πραγματικότητα
- Speaker:
- Έμιλι Λεβίν
- Description:
-
Με το χαρακτηριστικό της πνεύμα και με τη σοφία της, η Έμιλι Λεβίν συναντά την απόλυτη πρόκληση ως κωμικός/φιλόσοφος: κάνει τον θάνατο αστείο. Σε αυτή την προσωπική ομιλία, μάς παίρνει στο ταξίδι της που πιάνει φιλία με την πραγματικότητα - και κάνει ειρήνη με τον θάνατο. Η ζωή είναι ένα τεράστιο δώρο, λέει η Λεβίν: «Την εμπλουτίζεις όσο καλύτερα μπορείς και μετά την δίνεις πίσω.»
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:27
Maria Pericleous approved Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality | ||
Maria Pericleous edited Greek subtitles for How I made friends with reality |