ZEITGEIST: MOVING FORWARD | OFFICIAL RELEASE | 2011

This is the Official Online (Youtube) Release of "Zeitgeist: Moving Forward" by Peter Joseph. [30 subtitles pending]

On Jan. 15th, 2011, "Zeitgeist: Moving Forward" was released theatrically to sold out crowds in 60 countries; 31 languages; 295 cities and 341 Venues. It has been noted as the largest non-profit independent film release in history.

This is a non-commercial work and is available online for free viewing and no restrictions apply to uploading/download/posting/linking - as long as no money is exchanged.

A Free DVD Torrent of the full 2 hr and 42 min film in 30 languages is also made available through the main website [below], with instructions on how one can download and burn the movie to DVD themselves. His other films are also freely available in this format.

Website:
www.zeitgeistmovingforward.com
www.zeitgeistmovie.com

Release Map:
http://zeitgeistmovingforward.com/zmap

$5 DVD:
http://zeitgeistmovingforward.com/dvd

Movement:
www.thezeitgeistmovement.com

Σε μια παρακμάζουσα κοινωνία, η τέχνη

εάν είναι ειλικρινής, θα πρέπει επίσης να αντανακλά
την παρακμή.

Και, εκτός αν θέλει να προδώσει την κοινωνική της
λειτουργία

η Τέχνη πρέπει να παρουσιάζει τον κόσμο ως
ευμετάβλητο.

Και να βοηθάει στην αλλαγή του.

EErnst Fischer

Θανάσιμες αναταραχές εξαιτίας του σχεδίου της
κυβέρνησης

να αθετήσει τις πληρωμές των δανείων της...

είναι ότι η ανεργία συνεχίζει

να αυξάνεται, και πρέπει να συνεχίσει να αυξάνεται

απλώς επειδή υπάρχει μια πλεονασματική
προσφορά αγαθών...

όλο αυτό είναι δανεικό χρήμα...

και αυτό το χρέος ανήκει σε τράπεζες άλλων
χωρών...

ΧEΡEΗEΜEΑ υπό τη μορφή ενός βολικού προσωπικού
δανείου...

...τσιγάρο με φίλτρο που εξασφαλίζει τη γεύση...

45άρα μπίρα... Eίσαι καυτός;...

σχεδιάζουν οι Η.Π.Α. να βομβαρδίσουν το Ιράν;...

...Η Αμερική χρηματοδοτεί τρομοκρατικές επιθέσεις
στο Ιράν...

Τώρα, η γιαγιά μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος

μου έμαθε πώςνα παίζω το παιχνίδι ΜοnοpοΙy.

Κατανοούσε ότι το όνομα του παιχνιδιού είναι η
απόκτηση.

Θα συσσώρευε όλα όσα μπορούσε και

τελικά, έγινε ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Και έπειτα θα μου έλεγε πάντα το ίδιο πράγμα.

Θα με κοίταζε και θα μου έλεγε:

''μία μέρα θα μάθειςνα παίζεις το παιχνίδι''.

'Eνα καλοκαίρι έπαιζα ΜοnοpοΙy σχεδόν κάθε μέρα,
όλη τη μέρα

και εκείνο το καλοκαίρι έμαθα να παίζω το παιχνίδι.

Κατάλαβα ότι ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις

είναι να δηλώσεις πλήρη αφοσίωση στην απόκτηση.

Κατάλαβα ότι τα χρήματα και οι ιδιοκτησίες...

αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο διατηρείς το σκορ.

Και μέχρι το τέλος αυτού του καλοκαιριού

ήμουν πιο ανηλεής από τη γιαγιά μου.

'Ημουν έτοιμος να παρακάμψω τους κανόνες αν
χρειαζόταν, για να κερδίσω εκείνο το παιχνίδι.

και κάθισα μαζί της για να παίξω εκείνο το
φθινόπωρο.

Της πήρα όλα όσα είχε. Την είδα

να δίνει και το τελευταίο της δολάριο και να
εγκαταλείπει απόλυτα ηττημένη.

Και τότε, είχε ακόμα ένα πράγμα να με διδάξει.

Τότε είπε:

''τώρα, όλα πηγαίνουν πίσω στο κουτί.

'Όλα εκείνα τα σπίτια και τα ξενοδοχεία.

'Όλοι οι σιδηρόδρομοι και οι εταιρίες κοινής
ωφέλειας...

'Όλη εκείνη η περιουσία και όλα εκείνα τα υπέροχα
χρήματα...

τώρα, πηγαίνουν όλα πίσω στο κουτί.

Τίποτα απ' αυτά δεν ήταν πραγματικά δικό σου.

Τα πήρες όλα πολύ στα σοβαρά για λίγο.

'Όμως, αυτά υπήρχαν πολύ πριν καθίσεις εσύ στο
τραπέζι

και θα είναι εδώ και αφότου φύγεις E παίκτες έρχονται
E παίκτες φεύγουν.

Σπίτια και αυτοκίνητα...

Τίτλοι και ρούχα...

ακόμα και το σώμα σου.''

Διότι, η αλήθεια είναι πως όλα όσα αρπάζω και
καταναλώνω και αποταμιεύω

πρόκειται να πάνε πίσω στο κουτί και να τα χάσω
όλα.

Όπότε, πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου

όταν, τελικά, πάρεις την απόλυτη προαγωγή

όταν έχεις κάνει την απόλυτη αγορά

όταν αγοράσεις το απόλυτο σπίτι

όταν έχεις εξασφαλίσει την οικονομική σου ασφάλεια

και έχεις ανέβει τη σκάλα της επιτυχίας στο

υψηλότερο σκαλοπάτι που μπορείςπιθανότατα να
ανεβείς...

Και η έξαψη εξασθενήσει

και θα εξασθενήσει...

τότε τι;

Πόσο μακριά πρέπει να περπατήσεις σε αυτόν το
δρόμο

προτού να δειςπού οδηγεί;

Σίγουρα καταλαβαίνεις

ποτέ δε θα είναι αρκετό.

Γι' αυτό πρέπει να θέσεις στον εαυτό σου την
ερώτηση:

Τι έχει σημασία;

Eίναι Καυτοί!

Eίναι Πλούσιοι!

Και Eίναι Κακομαθημένοι!

Το Νο 1 Σόου τηςΑμερικής Eπέστρεψε!

Η GentΙe Μachine Ρrοductiοns Παρουσιάζει

Μια Ταινία του Ρeter Jοseph

'Όταν ήμουν νέος,

μεγαλώνοντας στη Νέα Υόρκη

αρνήθηκα να ορκιστώ πίστη στη σημαία.

Και φυσικά με έστειλαν στο γραφείο του διευθυντή.

Και αυτός με ρώτησε γιατί δεν θέλειςνα Όρκιστείς
Πίστη;

Αφού όλοι το κάνουν!

Του είπα ότι κάποτε όλοι πίστευαν ότι η γη είναι
επίπεδη

αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ίσχυε κάτι τέτοιο.

Του εξήγησα ότι η Αμερική οφείλει όλα όσα έχει

σε άλλουςπολιτισμούς

και άλλα έθνη

και ότι θα προτιμούσα να ορκιστώ πίστη

στη γη

και σε όλο τον κόσμο πάνω σε αυτή.

Περιττό να πω, πως δεν άργησα να

παρατήσω εντελώς το σχολείο

και να στήσω ένα εργαστήριο στο δωμάτιό μου.

Eκεί άρχισα να μαθαίνω για την επιστήμη

και τη φύση.

Τότε συνειδητοποίησα ότι

το σύμπαν διέπεται από νόμους

και ότι το ανθρώπινο ον

όπως και η ίδια η κοινωνία

δεν εξαιρούνται από αυτούς τουςνόμους.

Τότε ήρθε το Κραχ του 1929.

Το οποίο έφερε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ως

''Η Μεγάλη 'Υφεση''.

Μου ήταν δύσκολο να καταλάβω γιατί εκατομμύρια
άνθρωποι

ήταν άνεργοι, άστεγοι και πεινασμένοι

τη στιγμή που όλα τα εργοστάσια υπήρχαν ακόμα.

Όι πόροι ήταν αμετάβλητοι.

Τότε ήταν που συνειδητοποίησα

ότι οι κανόνες του οικονομικού παιχνιδιού

ήταν εγγενώς λανθασμένοι.

Σύντομα ακολούθησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

όπου διάφορα κράτη ανέλαβαν εκ περιτροπής

να καταστρέψουν συστηματικά το ένα το άλλο.

Αργότερα υπολόγισα ότι όλη η φθορά

και οι κατασπαταλημένοι πόροι

που αναλώθηκαν για αυτόν τον πόλεμο

θα μπορούσαν εύκολα να είχαν καλύψει κάθε

ανθρώπινη ανάγκη στον πλανήτη.

Από τότε παρακολουθώ την ανθρωπότητα

να προετοιμάζει την ίδια της την εξαφάνιση.

Παρακολουθώ καθώςπολύτιμοι και πεπερασμένοι
φυσικοί πόροι

σπαταλούνται και καταστρέφονται συνεχώς

στο όνομα του κέρδους και της ελεύθερης αγοράς.

'Eχω δει τις κοινωνικές αξίες να υποβαθμίζονται

σε ένα, κατά βάση τεχνητό, υλισμό

και απερίσκεπτο καταναλωτισμό.

Και παρακολουθώ καθώς οι δυνάμεις του χρήματος

ελέγχουν την πολιτική δομή

των υποτιθέμενων ελεύθερων κοινωνιών.

Eίμαι πλέον 94 χρονών.

Και φοβάμαι ότι βρίσκομαι στην ίδια θέση

που ήμουν

και πριν απο 75 χρόνια.

Αυτά τα σκατά πρέπει να φύγουν.

ZEΙΤGEΙSΤ

ZEΙΤGEΙSΤ: ΜΌVΙΝG FΌRWΑRD

[Ποτέ μην αμφιβάλλεις ότι μια μικρή ομάδα από
σκεπτόμενους,

αφοσιωμένουςπολίτες μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Πράγματι, μόνο έτσι έχει γίνει.

E Μargaret Μead]

Μέρος 1 : Ανθρώπινη Φύση

Αςπούμε ότι είστε ένας επιστήμονας

και κάπου στην πορεία, σφηνώνεται στο κεφάλι σας

το αναπόφευκτο ερώτημα ''Φύση εναντίον
Ανατροφής'

όπωςλέμε Cοke εναντίον Ρepsi

ή 'Eλληνες εναντίον Τρώων.

'Eτσι, φύση εναντίον ανατροφής, είναι, μέχρι τώρα

μία εντελώς υπεραπλουστευμένη οπτική

για το πού βρίσκονται οι επιρροές.

Eπιρροές από το πώς ένα κύτταρο αντιμετωπίζει

μία ενεργειακή κρίση μέχρι το

τι μας κάνει αυτό που είμαστε στα πιο
εξατομικευμένα

επίπεδα τηςπροσωπικότητάς μας.

Και αυτό που έχουμε είναι μία εντελώς λανθασμένη
διχοτόμηση

που βλέπει τη φύση ωςπροκαθορισμένη

στον πυρήνα της αιτιότητας.

Η ζωή είναι DΝΑ και ο κώδικας των κωδίκων

και το Ιερό Δισκοπότηρο, και όλα παρακινούνται από
αυτό...

από την άλλη, υπάρχει η

αντίληψη των κοινωνικών επιστημών η οποία
υποδεικνύει

ότι είμαστε ''κοινωνικοί οργανισμοί''

και ότι η βιολογία είναι για τους μύκητες.

Όι άνθρωποι είναι ελεύθεροι βιολογικά

και φυσικά και οι δύο οι οπτικές είναι ανόητες.

Σε αντίθεση, αυτό που βλέπουμε είναι

ότι είναι φαινομενικά αδύνατον να καταλάβουμε

πώς λειτουργεί η βιολογία

εκτόςπλαισίων του περιβάλλοντος

[Eίναι γενετικό]

Μία από τιςπιο τρελές

αλλά παράλληλα διαδεδομένη και

μάλλον επικίνδυνη αντίληψη είναι:

''E, αυτή η συμπεριφορά είναι γενετική''.

Τώρα, τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει διάφορα επουσιώδη πράγματα αν

γνωρίζεις σύγχρονη βιολογία, αλλά για

τουςπερισσότερους εκεί έξω, σε μια περίληψη
σημαίνει:

μια προκαθορισμένη άποψη της ζωής

η οποία είναι ριζωμένη στην βιολογία και τη γενετική:

γονίδια σημαίνει πράγματα που δεν μπορούν να
αλλάξουν:

γονίδια σημαίνει πράγματα που είναι

αναπόφευκτα και ίσως να είναι άσκοπο

να σπαταλάς πόρους προσπαθώνταςνα τα φτιάξεις:

να μην προσπαθείς μέσω κοινωνικών μοντέλων

να τα βελτιώσεις γιατί είναι αναπόφευκτο και
αμετάβλητο...

και αυτό είναι μια τεράστια ανοησία

[Νόσος]

Eίναι ευρέως διαδεδομένο ότι περιπτώσεις όπως η

υπερκινητικότητα (ΑDΗD) είναι γενετικά
προγραμματισμένες

περιπτώσεις όπως η σχιζοφρένεια είναι γενετικά
προγραμματισμένες.

Η αλήθεια είναι το αντίθετο.

Τίποτα δεν είναι γενετικά προγραμματισμένο

Eίναι πολύ σπάνιες οι νόσοι,

μια μικρή μερίδα,

με εξαιρετικά αραιή εμφάνιση στο γενικό πληθυσμό

που είναι πραγματικά γενετικά καθορισμένες.

Πιο περίπλοκες περιπτώσεις

ενδέχεται να έχουν προδιάθεση που έχει μια γενετική
συνιστώσα,

μια προδιάθεση όμωςπου δεν είναι συνώνυμο με
τον προκαθορισμό.

Όλόκληρη η έρευνα για την πηγή των ασθενειών στο
γονιδίωμα

ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία, πριν καν κανείς το
σκεφτεί

επειδή οι περισσότερες ασθένειες δεν είναι γενετικά
προκαθορισμένες.

Καρδιακέςπαθήσεις, καρκίνοι, εγκεφαλικά επεισόδια

ρευματοειδείς συνθήκες, αυτοάνοσες καταστάσεις
γενικά

ψυχικές ασθένειες, εθισμοί...

Τίποτα από αυτά δεν είναι γενετικά καθορισμένα.

Ό καρκίνος του μαστού, για παράδειγμα, από 100
γυναίκες με αυτόν

μόνο επτά θα φέρουν τα γονίδια του καρκίνου αυτού.

93 δεν το φέρουν

και από τις 100 γυναίκεςπου έχουν τα γονίδια

δεν προσβάλλονται όλες από καρκίνο.

[Συμπεριφορά]

Τα γονίδια δεν είναι πράγματα που απλά μας κάνουν
να συμπεριφερόμαστε

με ένα συγκεκριμένο τρόπο, ανεξάρτητα από το
περιβάλλον μας.

Τα γονίδια μας δίνουν διαφορετικούς τρόπους
αντίδρασης στο περιβάλλον μας.

Και, στην πραγματικότητα, φαίνεται πως ορισμένες
από τιςπρώτες

επιρροές τηςπαιδικής ηλικίας και το είδος της
ανατροφής του παιδιού

επηρεάζουν τη γονιδιακή έκφραση

θέτοντας σε λειτουργία ή μη, διαφορετικά γονίδια

που σε βάζουν σε μια διαφορετική αναπτυξιακή
τροχιά

η οποία μπορεί να ταιριάζει στο είδος του κόσμου
που έχετε να αντιμετωπίσετε.

'Eτσι, για παράδειγμα.

Μια μελέτη που έγινε στο Μόντρεαλ με θύματα
αυτοκτονίας

εξέτασε αυτοψίες του εγκεφάλου αυτών των
ανθρώπων

και αποδείχθηκε ότι όταν ένα θύμα αυτοκτονίας

(αυτά είναι συνήθωςνεαροί ενήλικες)

είχε κακοποιηθεί ως παιδί, η κακοποίηση στη
πραγματικότητα

προκάλεσε μια γενετική αλλαγή στον εγκέφαλο

που απουσίαζε από τον εγκέφαλο των ανθρώπων
που δεν έχουν κακοποιηθεί.

Αυτή είναι μια επιγενετική επιρροή

''Eπί'' σημαίνει ''πάνω από'', έτσι ώστε

η επιγενετική επιρροή είναι ό,τι συμβαίνει

στο περιβάλλον είτε για να ενεργοποιηθούν ή να
απενεργοποιηθούν ορισμένα γονίδια.

Στη Νέα Zηλανδία υπάρχει μια μελέτη

που έγινε σε μια πόλη που ονομάζεται Dunedin

κατά την οποία λίγες χιλιάδες άτομα

μελετήθηκαν από τη γέννηση ως και την τρίτη
δεκαετία της ζωής τους

Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ότι μπορούσαν να
αναγνωρίσουν

μια γενετική μετάλλαξη, ένα μη φυσιολογικό γονίδιο

που, όντως, είχε κάποια σχέση με

την προδιάθεση για άσκηση βίας,

αλλά μόνο αν το άτομο είχε, επίσης,

υποστεί έντονη κακοποίηση ως παιδί.

Με άλλα λόγια, παιδιά με αυτό το ανώμαλο γονίδιο

δε θα ήταν πιθανό να είναι πιο βίαια από
οποιονδήποτε άλλον

και στην πραγματικότητα είχαν όντως χαμηλότερο
ποσοστό βίας

από τους ανθρώπους με φυσιολογικά γονίδια

εφ' όσον δεν είχαν κακοποιηθεί ως παιδιά.

'Eνα σπουδαίο πρόσθετο παράδειγμα των τρόπων

όπου τα γονίδια δεν είναι το Α και το Ω.

Μια προχωρημένη τεχνική, όπου μπορείτε να

αφαιρέσετε ένα συγκεκριμένο γονίδιο από ένα
ποντίκι

και το ποντίκι και οι απόγονοί του δε θα το έχουν.

'Eχετε ''διαγράψει'' αυτό το γονίδιο.

Eπομένως, υπάρχει ένα γονίδιο που κωδικοποιεί

μια πρωτεϊνη, η οποία έχει να κάνει

με τη μάθηση και τη μνήμη, και με αυτήν την
υπέροχη επίδειξηE

''Διαγράφεις'' αυτό το γονίδιο, και

έχεις ένα ποντίκι που δε μαθαίνει τόσο καλά.

Ω! Μια γενετική βάση για τη νοημοσύνη!''.

Αυτό που εκτιμήθηκε πολύ λιγότερο σε αυτήν την
ιστορικής σημασίας μελέτη,

η οποία προβλήθηκε ευρύτατα από τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης,

είναι ότι αν πάρουμε αυτά τα γενετικά εξασθενημένα
ποντίκια

και τα μεγαλώσουμε σε ένα πολύ πιο εμπλουτισμένο

και διεγερτικό περιβάλλον από τα κανονικά ποντίκια
του εργαστηρίου,

τότε, αυτά ξεπερνούν πλήρως το έλλειμμα αυτό.

Άρα, όταν κάποιοςλέει με τη σύγχρονη έννοια

''ω, αυτή η συμπεριφορά είναι γενετική'',

στο βαθμό που αυτό είναι ακόμη ένα έγκυρο είδος
φράσης προς χρήση,

αυτό που σας λέει είναι: υπάρχει μια

γενετική συνεισφορά στο πώς αυτός

ο οργανισμός ανταποκρίνεται στο περιβάλλον.

τα γονίδια μπορεί να επηρεάσουν την

ευστροφία με την οποία ένας οργανισμός θα

χειριστεί μια ορισμένη περιβαλλοντική πρόκληση.

Ξέρετε, δεν είναι αυτή η εκδοχή που έχουν οι
περισσότεροι στο μυαλό τους,

και να μην είμαστε υπερβολικά δραματικοί,

αλλά λειτουργούν με την παλιά

εκδοχή του ''είναι γενετικό'',

και αυτή δεν απέχει πολύ από την ιστορία της
ευγονικής

και πράγματα αυτού του είδους.

Πρόκειται για μια ευρέως διαδεδομένη παρανόηση

και είναι, ενδεχομένως, αρκετά επικίνδυνη.

'Eνας λόγοςπου η

βιολογική εξήγηση για τη βία...

ένας λόγοςπου η υπόθεση αυτή είναι

εν δυνάμει επικίνδυνη, δεν είναι απλώς
παραπλανητική

μπορεί, πραγματικά, να κάνει κακό...

είναι επειδή, εάν την πιστεύετε,

θα μπορούσατε πολύ εύκολα να πείτε:

''λοιπόν, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα''

για να αλλάξει η προδιάθεση

οι άνθρωποι πρέπει να γίνονται βίαιοι.

το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους
τιμωρούμε E να τους φυλακίζουμε

ή να τους εκτελούμε

αλλά δε χρειάζεται να ανησυχούμε για την αλλαγή

του κοινωνικού περιβάλλοντος ή των κοινωνικών
προϋποθέσεων

που μπορεί να οδηγούν τους ανθρώπους να γίνουν
βίαιοι, επειδή

''είναι ανούσιο''.

Το γενετικό επιχείρημα μας επιτρέπει την πολυτέλεια
να αγνοήσουμε

περασμένους, και τωρινούς ιστορικούς και
κοινωνικούςπαράγοντες

και σύμφωνα με τα λόγια του Lοuis Μenand

που έγραφε στο περιοδικό Νew Υοrker

Πολύ έξυπνα, είπε:

''τα πάντα είναι στα γονίδια... μια εξήγηση για το πώς
είναι τα πράγματα

η οποία δεν απειλεί το πώς είναι τα πράγματα.

Γιατί θα έπρεπε κάποιοςνα αισθάνεται δυστυχής

ή να επιδίδεται σε αντικοινωνική συμπεριφορά

όταν αυτό το άτομο ζει στην πιο

ελεύθερη κι ευημερούσα χώρα στη γη;

Δεν μπορεί να φταίει το σύστημα.

Πρέπει να υπάρχει ένα ψεγάδι κάπου μέσα του.''

Που είναι ένας καλός τρόπος να το θέσουμε.

Eπομένως, το γενετικό επιχείρημα είναι απλώς μια
δικαιολογία

η οποία μας επιτρέπει να αγνοούμε

τους κοινωνικούς, και οικονομικούς, και πολιτικούς
παράγοντες

οι οποίοι, ουσιαστικά, αποτελούν τη βάση

πολλών προβληματικών συμπεριφορών.

[Αντικείμενο 'Eρευνας: Eθισμός]

Όι εθισμοί, συνήθως,

θεωρούνται ζήτημα σχετιζόμενο με τα ναρκωτικά,

αλλά κοιτάζοντάς το ευρύτερα

ερμηνεύω τον εθισμό ως οποιαδήποτε συμπεριφορά

που σχετίζεται με έντονη επιθυμία,

με προσωρινή ανακούφιση,

και με μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες

και μια εξασθένιση ελέγχου πάνω σ' αυτό, ώστε το
άτομο

να εύχεται να το παρατήσει ή να υπόσχεται πως θα
το κάνει,

αλλά να μην μπορεί να ανταπεξέλθει,

και μόλις το καταλάβετε αυτό, βλέπετε ότι

υπάρχουν πολλοί περισσότεροι εθισμοί

πέρα αυτών που συνδέονται με τα ναρκωτικά.

Υπάρχει εθισμός στην εργασία. εθισμός στην
κατανάλωση.

στο Διαδίκτυο. στα ηλεκτρονικά παιχνίδια...

Υπάρχει ο εθισμός στην εξουσία. Άνθρωποι που
έχουν εξουσία, αλλά

αποζητούν περισσότερο. τίποτα δεν είναι αρκετό γι'
αυτούς.

Η απόκτηση E εταιρείεςπου πρέπει να κατέχουν όλο
και πιο πολλά.

Ό εθισμός στο πετρέλαιο

ή, τουλάχιστον, στα πλούτη και στα προιόντα που
γίνονται

προσιτά σε μας μέσω του πετρελαίου.

Κοιτάξτε τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Καταστρέφουμε την ίδια τη γη που

κατοικούμε, για χάρη αυτού του εθισμού.

'Όμως, αυτοί οι εθισμοί είναι πολύ περισσότερο

καταστροφικοί ως προς τις κοινωνικές τους
συνέπειες

από την εξάρτηση στην κοκαϊνη ή στην ηρωίνη, των
ασθενών μου στο κέντρο του Eastside.

Παρόλα αυτά, ανταμείβονται και θεωρούνται
σεβαστοί.

Το διοικητικό στέλεχοςπου εμφανίζει υψηλότερα
κέρδη σε μια εταιρεία καπνού

θα λάβει μια πολύ μεγαλύτερη αμοιβή.

Δεν αντιμετωπίζει νομικές ή άλλου τύπου
επιπτώσεις.

Στην πραγματικότητα, είναι ένα σεβαστό μέλος

του διοικητικού συμβουλίου αρκετών άλλων
εταιρειών.

Ωστόσο, οι ασθένειεςπου σχετίζονται με τον καπνό
του τσιγάρου

σκοτώνουν 5 1/2 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον
κόσμο κάθε χρόνο.

Στις Η.Π.Α. σκοτώνουν 400.000 ανθρώπους το
χρόνο.

Και αυτοί οι άνθρωποι είναι εθισμένοι σε τι; Στο
κέρδος.

Σε τέτοιο βαθμό είναι εθισμένοι,

που βρίσκονται, πραγματικά, σε άρνηση

ως προς τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων τους,

και αυτή η άρνηση είναι τυπική για τους εθισμένους.

Και αυτό είναι κάτι το σεβαστό. Eίναι σεβαστό

να είσαι εθισμένος στο κέρδος, όποιο κι αν είναι το
κόστος.

'Eτσι, τι είναι αποδεκτό και τι είναι σεβαστό

είναι ένα άκρως αυθαίρετο φαινόμενο στην κοινωνία
μας

και φαίνεται πως όσο μεγαλύτερη

είναι η βλάβη, τόσο πιο σεβαστός γίνεται ο εθισμός.

[Ό Μύθος]

Υπάρχει ένας διαδεδομένος μύθοςπως τα ναρκωτικά
είναι από μόνα τους εθιστικά.

Στην ουσία, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών
στηρίζεται στην

ιδέα ότι αν απαγορεύσεις την πηγή των

ναρκωτικών μπορείς κατ' αυτόν τον τρόπο να
αντιμετωπίσεις τον εθισμό.

'Όμως, αν κατανοήσετε τον εθισμό υπό την ευρύτερη
έννοια

βλέπουμε πως τίποτα δεν είναι εθιστικό από μόνο
του.

Καμία ουσία, κανένα ναρκωτικό δεν είναι από μόνο
του εθιστικό

και καμία συμπεριφορά δεν είναι εθιστική από μόνη
της.

Πολλοί άνθρωποι μπορούν να αγοράζουν χωρίςνα
γίνονται εθισμένοι στις αγορές.

Δεν γίνονται όλοι εθισμένοι στο φαγητό.

Δεν γίνεται αλκοολικός όποιοςπίνει ένα ποτήρι
κρασί.

Eπομένως, το πραγματικό ζήτημα είναι τι κάνει τους
ανθρώπους ευάλωτους

επειδή είναι ο συνδυασμός ενός ευάλωτου ατόμου

και της εν δυνάμει εθιστικής ουσίας ή συμπεριφοράς

που συντελεί στην ολοκληρωτική έξαρση του
εθισμού.

Με δυο λόγια, δεν είναι το ναρκωτικό που είναι
εθιστικό

είναι το πρόβλημα της ευπάθειας του ατόμου

να εθιστεί σε μια συγκεκριμένη ουσία ή
συμπεριφορά.

[Περιβάλλον]

Αν θέλουμε, λοιπόν, να κατανοήσουμε

τι κάνει μερικούς ανθρώπους ευάλωτους

πρέπει να κοιτάξουμε στην εμπειρία της ζωής.

Η παλιά ιδέα, που αν και παλιά παραμένει

ευρέως αποδεκτή, ότι οι εθισμοί οφείλονται σε
κάποια γενετική αιτία

είναι, απλώς, επιστημονικά αβάσιμη.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι
ορισμένες εμπειρίες ζωής

κάνουν τους ανθρώπους ευάλωτους.

Eμπειρίες ζωής που όχι μόνο διαμορφώνουν την

προσωπικότητα και τις ψυχολογικές ανάγκες του
ατόμου,

αλλά, επίσης, το ίδιο του το μυαλό με συγκεκριμένους
τρόπους.

Και αυτή η διαδικασία αρχίζει στη μήτρα.

[Πριν τη γέννηση]

'Eχει αποδειχθεί, για παράδειγμα,

ότι αν οι μητέρες αγχωθούν κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης

τα παιδιά τους είναι πιο πιθανό να έχουν

χαρακτηριστικά που τα προδιαθέτουν σε εθισμούς

και αυτό επειδή η ανάπτυξη διαμορφώνεται

από το ψυχολογικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Άρα η βιολογία των ανθρώπων επηρεάζεται πολύ και

σχηματοποιείται από τις εμπειρίες της ζωής
αρχίζοντας από τη μήτρα.

Η επαφή με το περιβάλλον δεν ξεκινά από τη
γέννηση.

Η επαφή με το περιβάλλον αρχίζει όταν έχεις ένα
περιβάλλον

από τη στιγμή που είσαι έμβρυο, υποβάλλεσαι σε ό,τι

πληροφορία έρχεται μέσω του οργανισμού της
μητέρας.

Όι ορμόνες, τα επίπεδα των θρεπτικών ουσιών...

'Eνα αξιοσημείωτο παράδειγμα αυτού E

κάτι που ονομάζεται ο ''Όλλανδικός Χειμώνας της
Πείνας''.

Το 1944 οι Ναζί είχαν καταλάβει την Όλλανδία

και για κάποιουςλόγους αποφάσισαν να

πάρουν όλο το φαγητό και να το στείλουν στη
Γερμανία.

για τρεις μήνες όλοι εκεί λιμοκτονούσαν

δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από την πείνα

Το φαινόμενο του ''Όλλανδικού χειμώνα τηςπείνας'
είναι:

αν ήσουν ένα έμβρυο στο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο
της εγκυμοσύνης κατά τη διάρκεια του λιμού,

το σώμα σου ''έμαθε'' κάτι μοναδικό σε αυτό το
διάστημα.

Απ' ότι φαίνεται, στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο το
σώμα σου

προσπαθεί να μάθει για το περιβάλλον:

Πόσο απειλητικό είναι το μέρος εκεί έξω;

Πόσο άφθονο; Πόσα θρεπτικά συστατικά παίρνω

από τον οργανισμό της μητέρας;

Αν είσαι ένα έμβρυο που λιμοκτονεί, το σώμα σου

προγραμματίζεται από εκεί και πέρα να είναι

πάρα πολύ φειδωλό με τα ζάχαρα και τα λίπη

και άρα αποθηκεύεις όσο περισσότερα μπορείς.

Όντας έμβρυο με σύνδρομο Όλλανδικού Χειμώνα της
Πείνας, μισό αιώνα μετά

και με όλους τους άλλους παράγοντες ίδιους,

είναι πιο πιθανό να έχεις υψηλή αρτηριακή πίεση,

παχυσαρκία ή μεταβολικό σύνδρομο.

Το περιβάλλον λοιπόν εμφανίζεται σε ένα πολύ
αναπάντεχο μέρος.

Μπορείς να ασκήσεις ψυχολογική πίεση σε ζώα στο
εργαστήριο όταν κυοφορούν

και οι απόγονοί τους θα είναι πιο πιθανό

να χρησιμοποιήσουν κοκαϊνη και αλκοόλ ως ενήλικες.

Μπορείςνα ασκήσεις ψυχολογική πίεση στις
μητέρες. Σε μία βρετανική έρευνα,

γυναίκες που είχαν κακοποιηθεί στην εγκυμοσύνη

είχαν υψηλότερα επίπεδα

της ορμόνης άγχους κορτιζόλης στον πλακούντα κατά
τη γέννηση

και τα παιδιά τους ήταν πιο πιθανό να έχουν

προδιάθεση για εθισμούς στα 7 ή 8 τους χρόνια.

Άρα το ενδομήτριο άγχος ετοιμάζει ήδη τη σκηνή

για κάθε είδους ψυχολογικά προβλήματα.

Μία ισραηλινή έρευνα έγινε σε παιδιά

γυναικών που ήταν έγκυες

πριν από την έναρξη του πολέμου του 1967.

Αυτές οι γυναίκες, φυσικά, ήταν πολύ αγχωμένες

και οι απόγονοί τελικά τους έχουν μεγαλύτερη
συχνότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας

από το μέσο πληθυσμό.

Συνεπώς, τώρα υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι οι
προγεννητικές

επιδράσεις έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο
αναπτυσσόμενο ανθρώπινο ον.

[Νεογνική ηλικία]

Το επιχείρημα περί ανθρώπινης ανάπτυξης,

και συγκεκριμένα την ανάπτυξη του ανθρώπινου
εγκεφάλου,

είναι ότι είναι αποτέλεσμα κυρίως της επίδρασης του
περιβάλλοντος

και κυρίως μετά τη γέννηση.

Τώρα, αν μας συγκρίνεις με ένα άλογο,

που μπορεί να τρέξει την πρώτη μέρα της ζωής του,

βλέπουμε ότι δεν έχουμε εξελιχθεί πολύ.

Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τόσο καλό νευρολογικό
συντονισμό,

ισορροπία, μυική δύναμη, οπτική οξύτητα

παρά μέχρι την ηλικία των ενάμιση ή δύο χρόνων.

Αυτό συμβαίνει επειδή η ανάπτυξη του εγκεφάλου
στο άλογο

γίνεται μέσα στην ασφάλεια της μήτρας

και στο ανθρώπινο ον πρέπει να γίνει μετά τη
γέννηση

και αυτό έχει να κάνει με μία απλή εξελικτική λογική.

Καθώς το κεφάλι μεγαλώνει, που είναι αυτό που μας
κάνει ανθρώπινα όντα,

η ραγδαία ανάπτυξη του πρόσθιου εγκεφάλου είναι

αυτό που δημιουργεί το ανθρώπινο είδος στην
πραγματικότητα.

Παράλληλα, περπατάμε σε δύο πόδια, έτσι η λεκάνη
στενεύει

για να μας το επιτρέψει. 'Eτσι τώρα έχουμε

πιο στενή λεκάνη, μεγαλύτερο κεφάλι.

Μπίνγκο! πρέπει να γεννηθούμε πρόωρα.

Και αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη του εγκεφάλου,
που στα άλλα ζώα

συμβαίνει στη μήτρα,

σε εμάς συμβαίνει μετά τη γέννηση

και μεγάλο μέρος αυτής κάτω από την επίδραση του
περιβάλλοντος.

Η έννοια του ΝευρωνικούΔαρβινισμού απλά
σημαίνει

ότι τα κυκλώματα που θα λάβουν το κατάλληλο
ερέθισμα από το περιβάλλον

θα αναπτυχθούν τέλεια, και εκείνα που δεν

θα τη λάβουν, δεν θα αναπτυχθούν τέλεια ή ίσως και
καθόλου.

Αν πάρεις ένα παιδί με τέλεια όραση εκ γενετής

και το βάλεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο για πέντε
χρόνια

θα τυφλωθεί και θα παραμείνει έτσι ως το τέλος της
ζωής του

διότι οι νευρωνικές συνάψεις της όρασης απαιτούν
φως για να αναπτυχθούν

και χωρίς αυτό ακόμα και το πιο στοιχειώδες

κύκλωμα, υφιστάμενο και ενεργό κατά τη γέννηση

θα ατροφήσει και θα πεθάνει και νέα κυκλώματα δεν
θα αναπτυχθούν.

[Μνήμη]

Υπάρχει ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο

πρώιμες εμπειρίες διαμορφώνουν την ενήλικη
συμπεριφορά

και ειδικότερα οι πρώιμες

εμπειρίεςγια τις οποίες δεν υπάρχει καμία ανάκληση
μνήμης.

Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν δύο είδη μνήμης:

υπάρχει η δηλωτική μνήμη που είναι η ανάκληση

όταν δηλαδή μπορείς να θυμηθείςγεγονότα

λεπτομέρειες, επεισόδια, συνθήκες.

Αλλά η δομή του εγκεφάλου που ονομάζεται
ιππόκαμπος

ο οποίος κωδικοποιεί την ανάκληση της μνήμης

δεν αρχίζει καν να αναπτύσσεται πλήρως μέχρι ενός
έτους και μισό

και δεν είναι ανεπτυγμένο πλήρως μέχρι πολύ
αργότερα.

Γι'αυτό σχεδόν κανείς δεν

ανακαλεί μνήμες νωρίτερα από τους δεκαοχτώ
μήνες.

Αλλά υπάρχει ένα άλλο είδος

μνήμης η οποία ονομάζεται άδηλη μνήμη

η οποία στην πραγματικότητα, είναι μια
συναισθηματική μνήμη

όπου το συναισθηματικό αντίκτυπο και η ερμηνεία
που δίνει το παιδί

σε αυτές τις συναισθηματικές εμπειρίες είναι
ριζωμένη στον εγκέφαλο

με τη μορφή νευρωνικών κυκλωμάτων έτοιμα να
ενεργοποιηθούν

χωρίς κάποια συγκεκριμένη ανάκληση.

Άρα για να σας δώσω ένα σαφές παράδειγμα

άνθρωποι που έχουν υιοθετηθεί έχουν μία

δια βίου αίσθηση της απόρριψης πολύ συχνά.

Δεν μπορούν να θυμηθούν την υιοθεσία.

Δεν μπορούν να θυμηθούν τον διαχωρισμό από τη
βιολογική μητέρα

διότι δεν υπάρχει κάτι για να θυμηθούν.

Αλλά η συναισθηματική μνήμη του διαχωρισμού και
της απόρριψης

είναι βαθιά ριζωμένη στους εγκεφάλους τους.

Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιο πιθανό

να βιώσουν μια αίσθηση απόρριψης

και μία έντονη συναισθηματική διαταραχή

όταν αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως
απορριπτέους

σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Αυτό δεν απευθύνεται μόνο σε ανθρώπουςπου

είναι υιοθετημένοι αλλά είναι ιδιαιτέρως ισχυρό σε
αυτούς

εξαιτίας της λειτουργίας της άδηλης μνήμης.

Όι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι, με βάση την

ερευνητική βιβλιογραφία και την εμπειρία μου

οι σκληροπυρηνικοί εθισμένοι, σχεδόν όλοι

είχαν κακοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό όντας παιδιά

ή υπέστησαν κάποια σοβαρή συναισθηματική
απώλεια.

Όι συναισθηματικές ή άδηλες αναμνήσεις τους

είναι εκείνες ενός κόσμου που δεν είναι ασφαλής

μη υποστηρικτικός: φροντιστές που δεν μπορείς να
εμπιστευθείς

και σχέσεις που δεν είναι

αρκετά ασφαλείςγια να ανοιχτείς ενώ είσαι ευάλωτος

και ως εκ τούτου οι απαντήσεις τους έχουν την τάση

να κρατούν τους εαυτούς τους χωριστά από

πραγματικά στενέςπροσωπικές σχέσεις:

να μην εμπιστεύονται τους φροντιστές

ιατρούς και άλλους ανθρώπους που προσπαθούν να
τους βοηθήσουν

και γενικά βλέπουν τον κόσμο ως ένα μη ασφαλές
περιβάλλον...

και αυτό είναι αυστηρά μία λειτουργία της άδηλης
μνήμης

όπου μερικές φορές σχετίζονται με γεγονότα που δε
θυμούνται καν.

[Σωματική επαφή]

Βρέφη που έχουν γεννηθεί πρόωρα συχνά
βρίσκονται σε θερμοκοιτίδες

και σε διαφόρων τύπων μηχανήματα

για εβδομάδες ή ίσως και μήνες.

Eίναι πλέον γνωστό ότι εάν αυτά

τα παιδιά έρχονται σε σωματική επαφή και
χαιδευτούν στην πλάτη

για μόνο δέκα λεπτά τη μέρα, αυτό προάγει την
εγκεφαλική τους ανάπτυξη.

Άρα, η σωματική επαφή είναι απαραίτητη για
ανάπτυξη

και πράγματι, τα βρέφη που δεν έχουν αγγιχτεί ποτέ
θα πεθάνουν.

Τόσο θεμελιώδης είναι η ανάγκη

της επαφήςγια τα ανθρώπινα όντα.

Στην κοινωνία μας, υπάρχει μια ατυχής τάση

να λέμε στους γονείς να μην παίρνουν τα παιδιά τους
αγκαλιά, να μην τα κρατάνε

να μην παίρνουν αγκαλιά τα μωρά που κλαίνε από
φόβο μήπως τα καλομάθουν

ή για να τα ενθαρρύνουν να κοιμούνται το βράδυ

να μην τα παίρνουν αγκαλιά...

το οποίο είναι ακριβώς το αντίθετο από ό,τι
χρειάζεται ένα παιδί

και αυτά τα παιδιά ίσωςνα ξαναπέσουν για ύπνο
επειδή παραιτούνται

και τα μυαλά τους απλά ''σβήνουν'' βρίσκοντας τρόπο

να αντιμετωπίσουν την ευάλωτη θέση που
βρίσκονται

αφού έχουν, στ' αλήθεια, εγκαταληφθεί από τους
γονείς τους

αλλά αυτό που θα υποθάλπτει στις μνήμες τους

θα είναι η εικόνα ενός κόσμου που δεν δίνει δεκάρα.

[Παιδική Ηλικία]

Πολλές από αυτές τις διαφορές, δομούνται πολύ
νωρίς στη ζώη.

Κατά κάποιον τρόπο, η εμπειρία των γονέων στις
αντίξοες συνθήκες

το κατά πόσο η ζωή είναι εύκολη ή δύσκολη

μεταδίδεται στα παιδιά

είτε μέσω της μητρικής κατάθλιψης

ή όταν οι γονείς κακομεταχειρίζονται

τα παιδιά τους επειδή είχαν μια δύσκολη μέρα

ή απλά επειδή είναι πολύ κουρασμένοι στο τέλος της
μέρας...

και αυτά έχουν πολύ ισχυρές επιδράσεις στον
''προγραμματισμό''

της παιδικής ανάπτυξης, για την οποία πλέον
γνωρίζουμε πολλά.

'Όμως αυτή η πρώιμη ευαισθησία δεν είναι απλά
εξελικτικό λάθος.

Υφίσταται, επίσης, σε πολλά διαφορετικά είδη.

Ακόμα και στα νεαρά φυτά, υπάρχει μια πρώιμη
διαδικασία προσαρμογής

στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν,

όμως οι άνθρωποι προσαρμόζονται στην ποιότητα
των κοινωνικών σχέσεων.

Και έτσι, από νωρίς στη ζωή:

το πόση φροντίδα, πόση σύγκρουση, πόση προσοχή
λαμβάνεις

είναι μια πρόγευση για το είδος του κόσμου που θα
μεγαλώσεις.

Μεγαλώνεις σε έναν κόσμο όπου

πρέπει να παλέψεις για αυτό που μπορείςνα
αποκτήσεις;

Να προσέχεις τα νώτα σου; Να προφυλάττεις τον
εαυτό σου. να μάθειςνα μην εμπιστεύεσαι...

'Η μήπως μεγαλώνεις σε μία κοινωνία που βασίζεται

στην ανταπόδοση, στην αμοιβαιότητα και την
συνεργασία, όπου η κατανόηση είναι σημαντική

όπου η ασφάλειά σου εξαρτάται από τις καλές
σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους...

και αυτό, προϋποθέτει μια πολύ διαφορετική

συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη

και με αυτό ακριβώς σχετίζεται η πρώιμη ευαισθησία

και η γονεική προσοχή είναι σχεδόν πάντα, ένα
αρκετά ασυναίσθητα

ένα σύστημα μετάδοσης αυτής της εμπειρίας στα
παιδιά...

για το είδος του κόσμου στον οποίο βρίσκονται.

Ό μεγάλος Βρετανός παιδοψυχίατρος DWWinnicοtt,
είπε

ότι βασικά, δύο πράγματα μπορούν να πάνε στραβά
κατά την παιδική ηλικία

Το ένα είναι, όταν συμβαίνουν πράγματα τα οποία
δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν

και το δεύτερο, όταν έπρεπε να συμβούν πράγματα
αλλά δεν συνέβησαν.

Στην πρώτη κατηγορία, είναι οι δραματικές και
βάναυσες εμπειρίες

καθώς και αυτές της εγκατάλειψηςπου έχουν

οι ασθενείς μου από το κεντρικό Eastside και πολλοί
εθισμένοι χρήστες.

Αυτό είναι το τι δεν έπρεπε να συμβεί αλλά όμως
συνέβη.

Από την άλλη υπάρχει, η εναρμονισμένη

και χωρίςπίεση, μη αποσπαστική προσοχή

από τον γονέα, την οποία κάθε παιδί έχει ανάγκη

και την οποία συχνά δεν λαμβάνει.

Δεν κακοποιούνται. Δεν αμελλούνται

και δεν τραυματίζονται ψυχικά.

Αλλά τι αναμένεται να συμβεί

όταν η παρουσία ενός συναισθηματικά διαθέσιμου
και στοργικού γονέα

απλά δεν είναι διαθέσιμη γι' αυτά, εξαιτίας

των κοινωνικών πιέσεων και του γονεικού
περιβάλλοντος.

Ό ψυχολόγος ΑΙΙan Schοre το αποκαλεί ''Άμεση
Eγκατάλειψη''

όταν, δηλαδή, ο γονέας είναι φυσικά παρών

αλλά συναισθηματικά απών.

'Eχω ξοδέψει...

σχεδόν τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής μου

δουλεύοντας με τουςπιο βίαιους ανθρώπους που
παράγει η κοινωνία μας.

φονιάδες, βιαστές και τα λοιπά

Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τι προκαλεί
αυτή τη βία.

Διαπίστωσα ότι οι πιο βίαιοι εγκληματίες στις
φυλακές μας

έχουν υπάρξει και οι ίδιοι θύματα

ενός βαθμού παιδικής κακοποίησης, ο οποίος
ξεπερνούσε όποια απόδοση

είχα σκεφτεί ως τότε να δώσω στον όρο παιδική
κακοποίηση.

Δεν είχα καμία ιδέα του βάθους

της αθλιότητας με την οποία τα παιδιά της κοινωνίας
μας

συχνά αντιμετωπίζονται.

Όι πιο βίαιοι άνθρωποι που είδα, ήταν οι ίδιοι
επιζώντες

μιας δολοφονικής απόπειρας εναντίον τους, συχνά
από τα χέρια των γονέων τους

ή άλλων ανθρώπων στο κοινωνικό τουςπεριβάλλον

ή ήταν οι επιζώντες από οικογένειες που σκοτώθηκαν

τα πιο κοντινά τους πρόσωπα, από άλλους
ανθρώπους.

Ό Βούδας υποστήριζε ότι τα πάντα εξαρτώνται από
όλα τα άλλα.

Λέει ότι 'το ένα περιέχει τα πολλά και τα πολλά
περιέχουν το ένα'.

'Ότι δεν μπορείς να κατανοήσεις τίποτα σε
απομόνωση από το περιβάλλον του.

Το φύλλο περιέχει, προφανώς, τον ήλιο, τον ουρανό
και τη γη.

Αυτό, βέβαια, έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι αλήθεια

γενικά και ειδικά όταν πρόκειται για την ανθρώπινη
ανάπτυξη.

Ό σύγχρονος επιστημονικός όροςγια αυτό

είναι η ''βιο ψυχο κοινωνική'' φύση της ανθρώπινης
ανάπτυξης

που λέει ότι η βιολογία των ανθρώπινων όντων

εξαρτάται κατά πολύ από την αλληλεπίδρασή τους με

το κοινωνικό και ψυχολογικό περιβάλλον.

Συγκεκριμένα, ο ψυχίατρος και ερευνητής

DanieΙ SiegeΙ στο Πανεπιστήμιο UCLΑ, του Λος
Άντζελες στην Καλιφόρνια

έχει επινόησει τη φράση ''Διαπροσωπική
Νευροβιολογία''

με την οποία θέλει να πει ότι ο τρόπος

που λειτουργεί το νευρικό μας σύστημα

εξαρτάται κατά πολύ από τις προσωπικές μας
σχέσεις.

Καταρχάς με αυτούς που έχουν τη γονική μέριμνα

κατά δεύτερον με άλλα σημαντικά κοντινά μας
πρόσωπα

και τρίτον, με το σύνολο της κουλτούρας μας.

'Eτσι λοιπόν δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε την

νευρολογική λειτουργία ενός ανθρώπου

από το περιβάλλον στο οποίο αυτός ή αυτή
μεγάλωσε

και στο οποίο συνεχίζει να βρίσκεται

και αυτό ισχύει καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής.

Ιδίως ισχύει όταν είμαστε

εξαρτώμενοι και ανήμποροι στη φάση που το μυαλό
μας αναπτύσσεται

αλλά ισχύει ακόμη και για ενήλικες, ακόμα και προς
το τέλος της ζωής.

[Πολιτισμός]

Τα ανθρώπινα όντα έχουν ζήσει σχεδόν σε κάθε
είδους κοινωνίας.

Από τις πιο ισότιμες... οι κοινωνίες κυνηγών
τροφοσυλλεκτών

για παράδειγμα, φαίνεται ότι ήταν πολύ ισότιμες

βασισμένες στο μοίρασμα της τροφής, στην
ανταλλαγή δώρων...

Μικρές ομάδες ανθρώπων που ζούσαν πρωτίστως

από την αναζήτηση τροφής και λίγο από το κυνήγι

κυρίως μεταξύ ανθρώπων που τουλάχιστον
γνωρίζονται

καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους

αν όχι μεταξύ τρίτων ή κοντινότερων ξαδέλφων.

σε έναν κόσμο στον οποίο υπάρχει μεγάλη

ρευστότητα μεταξύ των διαφόρων ομάδων.

σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν και

πάρα πολλά από άποψης υλικού πολιτισμού...

'Eτσι έχουν περάσει οι άνθρωποι το μεγαλύτερο
μέρος της ανθρωποειδούς ιστορίας τους.

Και δίχως να μας εκπλήσσει, αυτό κάνει έναν κόσμο
πολύ διαφορετικό.

'Eνα από τα πράγματα που έχεις ως αποτέλεσμα
είναι η πολύ λιγότερη βία.

Η οργανωμένη ομαδική βία δεν είναι

κάτι που συνέβαινε εκείνη την περίοδο

της ανθρώπινης ιστορίας και αυτό είναι ξεκάθαρο.

Όπότε, πού κάναμε λάθος;

Η βία δεν είναι παγκόσμια.

Δεν είναι συμμετρικά κατανεμημένη σε όλο το
ανθρώπινο είδος.

Υπάρχει μεγάλη αυξομείωση στο μέγεθος της βίας σε
διάφορες κοινωνίες.

Υπάρχουν ορισμένες κοινωνίες οι οποίες δεν έχουν
σχεδόν καθόλου βία.

Υπάρχουν και άλλεςπου είναι αυτοκαταστροφικές.

Μερικές από τιςΑναβαπτιστικές θρησκευτικές

ομάδες είναι εξ ολοκλήρου αυστηρά ειρηνιστές

όπως οι Αmish, οι Μennοnites, οι Ηutterites...

μεταξύ κάποιων τέτοιων ομάδων, όπως στους
Ηutterites

δεν υπάρχουν καταγεγραμμένεςπεριπτώσεις
ανθρωποκτονιών.

Κατά τη διάρκεια των μεγάλων πολέμων μας, όπως ο
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

όπου οι άνθρωποι καλούνταν σε στράτευση

αυτοί θα αρνούνταν να υπηρετήσουν στον στρατό.

Θα προτιμούσαν να πάνε στη φυλακή παρά να
υπηρετήσουν στον στρατό

Στα Κιμπούτσιμ στο Ισραήλ

το επίπεδο της βίας είναι τόσο χαμηλό ώστε τα
ποινικά δικαστήρια εκεί

στέλνουν συχνά βίαιουςπαραβάτες

ανθρώπους που έχουν διαπράξει εγκλήματα

να ζήσουν στα Κιμπούτσιμ προκειμένου να

μάθουν πώς να ζουν μία μη βίαιη ζωή...

επειδή έτσι ζουν οι άνθρωποι εκεί.

Συνεπώς, είμαστε πάρα πολύ διαμορφωμένοι από
την κοινωνία.

Όι κοινωνίες μας, με την ευρύτερη έννοια,
περιλαμβάνουν τις θεολογικές μας,

τις μεταφυσικές μας, τιςγλωσσικές μας επιρροές,
κ.τ.λ.

Όι κοινωνίες συντελούν στη διάπλαση της εικόνας
που έχουμε για τη ζωή

κατά πόσο πιστεύουμε ότι πρόκειται περί αμαρτίας ή
περί ομορφιάς.

αν η μετά θάνατον ζωή φέρει κάποιο τίμημα για

το πώς ζούμε τη ζωή μας ή αν είναι άνευ σημασίας.

Γενικά, διάφορες μεγάλες κοινωνίες θα μπορούσαν

να χαρακτηριστούν ως ατομικιστικές ή

συλλογικές και ''βγάζουν'' πολύ διαφορετικούς
ανθρώπους

και διαφορετικές νοοτροπίες και υποψιάζομαι ότι ένα

διαφορετικό σύνολο μυαλών αναπτύσσεται μαζί τους.

Eμείς στην Αμερική βρισκόμαστε σε μία από τις πιο
ατομικιστικές κοινωνίες

και με τον καπιταλισμό να είναι ένα σύστημα που σου
επιτρέπει να ανέλθεις

ολοένα και πιο ψηλά στις βαθμίδες της πυραμίδας

το θέμα είναι ότι επακολουθείται από ολοένα και
λιγότερες δικλείδες ασφαλείας,

εξ ορισμού όσο πιο διαστρωματωμένη είναι μία
κοινωνία

τόσο λιγότεροι άνθρωποι είναι ισότιμοι και τόσο
λιγότεροι είναι οι άνθρωποι με τους οποίους

έχεις μία συμμετρικη, αμοιβαία σχέση.

αντιθέτως, το μόνο που υπάρχει είναι διαβαθμίσεις
και ατελείωτες ιεραρχίες...

και ένας κόσμος στον οποίον έχειςλιγότερους
ισότιμους συνεργάτες

είναι ένας κόσμος με πολύ λιγότερο αλτρουισμό.

Ανθρώπινη Φύση

'Eτσι, αυτό μας φέρνει σε μία εντελώς απίθανη
συγκυρία, όπου

πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε από
επιστημονικής άποψης...

ποια είναι αυτή η φύση της ανθρώπινης φύσης.

Ξέρετε, μέχρι ενός βαθμού,

η φύση της φύσης μας δεν πρέπει να

περιορίζεται ιδιαίτερα από τη φύση μας.

Το ανθρώπινο είδος έχει πολύ μεγαλύτερη κοινωνική

μεταβλητότητα από οποιοδήποτε άλλο είδος στη
φύση.

Περισσότερα συστήματα πεποιθήσεων,
συμπεριφορών, οικογενειακών δομών,

τρόπων ανατροφής των παιδιών μας. Το μέγεθος

της ποικιλίαςπου έχουμε είναι καταπληκτικό.

Σε μία κοινωνία που στηρίζεται στον ανταγωνισμό

και, πολύ συχνά, στην αδίστακτη εκμετάλλευση

ενός ανθρώπου από κάποιον άλλο.

Η κερδοσκοπία πάνω στα προβλήματα των
συνανθρώπων μας

και πολύ συχνά η δημιουργία τέτοιων

προβλημάτων με σκοπό την κερδοσκοπία

η επικρατούσα ιδεολογία πολύ συχνά θα
δικαιολογήσει αυτή τη συμπεριφορά

με την επίκληση κάποιας θεμελιώδους και
αμετάβλητης ανθρώπινης φύσης.

'Eτσι, ο μύθος της κοινωνίας μας είναι

ότι οι άνθρωποι είναι ανταγωνιστικοί από τη φύση
τους

και ότι είναι ατομικιστές και εγωιστές.

Η αληθινή πραγματικότητα είναι αρκετά αντίθετη.

'Όλοι έχουμε συγκεκριμένες ανθρώπινες ανάγκες.

Ό μόνος τρόποςγια να μιλήσουμε βάσιμα για την
ανθρώπινη φύση

είναι να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες
ανθρώπινες ανάγκες.

'Όλοι έχουμε μία ανθρώπινη ανάγκη για
συντροφικότητα και στενή επαφή

να μας αγαπάνε, να δενόμαστε, να γινόμαστε
αποδεκτοί

να μας υπολογίζουν και να μας δέχονται για αυτό που
είμαστε.

Άν αυτές οι ανάγκες εκπληρωθούν, αναπτυσσόμαστε

σε ανθρώπους συμπονετικούς

και συνεργατικούς, που νοιάζονται για άλλους
ανθρώπους.

Άρα...

το αντίθετο, το οποίο συχνά βλέπουμε στην

κοινωνία μας είναι, στην πραγματικότητα, μια
αλλοίωση της ανθρώπινης φύσης

ακριβώς επειδή τόσο λίγοι άνθρωποι εκπληρώνουν
τις ανάγκες τους.

Άρα, ναι, μπορούμε να μιλάμε για ανθρώπινη φύση

άλλα μόνο σε σχέση με τις βασικές ανθρώπινες
ανάγκες

οι οποίεςπροκαλούνται ενστικτωδώς

ή μάλλον, συγκεκριμένες ανθρώπινες ανάγκες

οι οποίες οδηγούν σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά
αν εκπληρωθούν

και σε ένα διαφορετικό σύνολο χαρακτηριστικών αν
δεν εκπληρωθούν.

Άρα...

όταν αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι ο ανθρώπινος
οργανισμός

ο οποίος έχει πολύ μεγάλα περιθώρια
προσαρμοστικής ευελιξίας

τα οποία μας επιτρέπουν να επιβιώνουμε σε πολύ
διαφορετικές συνθήκες

είναι επίσης αυστηρά προγραμματισμένοςγια
συγκεκριμένεςπεριβαλλοντικές απαιτήσεις

ή ανθρώπινες ανάγκες,

μία κοινωνική ανάγκη ανακύπτει.

Ακριβώς όπως τα σώματά μας απαιτούν θρεπτικά
συστατικά

ο ανθρώπινος εγκέφαλος απαιτεί θετικές μορφές
περιβαλλοντικών ερεθισμάτων

σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης του

ενώ επίσης χρειάζεται προστασία

από άλλες μορφές αρνητικών ερεθισμάτων.

Και αν δεν συμβούν πράγματα που πρέπει...

ή αν συμβούν πράγματα που δεν πρέπει..

είναι πλέον εμφανές ότι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου
όχι μόνο για

μία πληθώρα διανοητικών και σωματικών ασθενειών

αλλά και για πολλές επιβλαβείς ανθρώπινες
συμπεριφορές.

'Eτσι, καθώς διευρύνουμε την οπτική μας

και λαμβάνουμε υπόψη την κατάσταση των σχέσεων
σήμερα

πρέπει να κάνουμε την ερώτηση:

Η κατάσταση που έχουμε δημιουργήσει στο
σύγχρονο κόσμο

βοηθάει στ' αλήθεια την υγεία μας;

Τα θεμέλια του κοινωνικοοικονομικού μας

συστήματοςλειτουργούν όντως ως ένας θετικός
παράγοντας

για την ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη και
πρόοδο;

'Η μήπως η κοινωνία μας θεμελιωδώς

αντιβαίνει στις βασικές εξελικτικές απαιτήσεις

που χρειάζονται για τη δημιουργία και τη διατήρηση

της προσωπικής και κοινωνικής ευημερίας;

[Μέρος ΙΙ: Κοινωνική Παθολογία]

'Eτσι, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς από πού
άρχισαν όλα;

Αυτό που έχουμε σήμερα... ουσιαστικά ένας κόσμος
σε κατάσταση

συσσωρευτικής κατάρρευσης.

[Η Αγορά]

Το όλο θέμα αρχίζει με τον Jοhn Lοcke.

Και ο Jοhn Lοcke εισάγει την έννοια της ιδιοκτησίας.

Και έχει τρεις προϋποθέσεις για δίκαιο ιδιωτικό
δικαίωμα και ιδιοκτησία.

Και οι τρειςπροϋποθέσεις είναι:

Να υπάρχει περίσσευμα για τους υπόλοιπους

και να μην το αφήσεις να χαλάσει

και, πάνω απ' όλα, να έχεις εργασθεί γι'αυτό.

Φαίνεται δικαιολογημένοE εργάζεσαι με τον κόσμο

και άρα δικαιούσαι την κυριότητα του προιόντος

και όσο υπάρχει περίσσευμα για τους υπόλοιπους

και εφόσον δεν χαλάσει

και δεν επιτρέπειςνα πεταχτεί τίποτα, τότε είναι
εντάξει.

Και ξοδεύει πολύ χρόνο στη διάσημη πραγματεία του
για την κυβέρνηση

και από τότε έχει γίνει ο κανόνας

για την οικονομική, πολιτική και νομική κατανόηση

και ακόμα είναι το κλασσικό κείμενο που μελετάται.

Λοιπόν E αφού δίνει τιςπροϋποθέσεις

και προς στιγμή σκέφτεσαι για το αν είσαι

υπέρ ή κατά της ιδιωτικής ιδιοκτησίας

έχει προχωρήσει σε μια πολύ εύλογη και ισχυρή
υπεράσπιση

της ιδιωτικής ιδιοκτησίας μετά...

Τις παρατάει!

Τιςπαρατάει έτσι απλά. Σε μία μόνο πρόταση.

Λέει, 'λοιπόν, αφού η εισαγωγή

του χρήματος έγινε με τη σιωπηρή συγκατάθεση των
ανθρώπων'

μετά έγινε...

και δε λέει ότι όλες οι προϋποθέσεις ακυρώνονται ή
διαγράφονταιE

αλλά αυτό είναι που συμβαίνει.

Όπότε, τώρα δεν έχουμε

το προιόν και η ιδιοκτησία σου κερδήθηκε από την
εργασία σουE

ω, όχι E τώρα το χρήμα αγοράζει εργασία.

Δεν τίθεται πλέον θέμα

για το αν υπάρχει περίσσευμα για τους υπόλοιπους.

δεν τίθεται πλέον θέμα για το αν χαλάσει

διότι λέει ότι το χρήμα είναι σαν το

ασήμι και το χρυσό, και ο χρυσός δεν χαλάει

και γι' αυτό το χρήμα δεν μπορεί να είναι υπεύθυνο
για τη σπατάλη...

το οποίο είναι γελοίο. Δεν μιλάμε για το χρήμα

και το ασήμι, αλλά για τις επιπτώσεις τους.

Το ένα παράλογο μετά το άλλο.

Απλά, το πιο εντυπωσιακό

λογικό ταχυδακτυλουργικό με το οποίο λακίζει εδώ

αλλά ταιριάζει στα συμφέροντα των κεφαλαιούχων.

'Eπειτα έρχεται ο Αdam Smith και αυτό που
προσθέτει

σε αυτό, είναι η θρησκεία...

Ό Lοcke άρχισε με το ότι ο θεός τα έφτιαξε όλα έτσι

ότι είναι δικαίωμα του θεού

και τώρα έχουμε και τον Smith

να λέει, 'δεν είναι μόνο δικαίωμα του θεού...'

καλά, δεν το λέει ακριβώς έτσι, αλλά

αυτό είναι που συμβαίνει φιλοσοφικά, βασικά

λέει ότι 'δεν είναι μόνο θέμα ιδιωτικής περιουσίας...'

όλα αυτά έχουν 'ήδη υποτεθεί' E Eίναι Δεδομένα!

Και ότι υπάρχουν 'επενδυτές χρημάτων που
αγοράζουν εργασία' EΔεδομένο!

'Δεν υπάρχει όριο στην ποσότητα εργασίας των
άλλων που μπορούν ν' αγοράσουν

στο πόσα να συσσωρεύσουν, στο πόση ανισότητα
υπάρχει'E

'Όλα αυτά είναι τώρα δεδομένα.

Και έτσι μας έρχεται με την μεγάλη του ιδέα

η οποία ξανά εισηγείται μέσα σε παρενθέσειςE
παρεμπιπτόντως...

Ξέρετε, όταν οι άνθρωποι πουλάνε προιόντα, δηλαδή
η προσφορά

και άλλοι άνθρωποι τα αγοράζουν E δηλαδή η ζήτηση
και ούτω καθ' εξής

πώς μπορούμε να έχουμε την προσφορά να ισούται
με τη ζήτηση

ή τη ζήτηση να ισούται τηςπροσφοράς;

Πώς μπορούν να έρθουν σε μια ισορροπία;

Και αυτό είναι μία από τις κεντρικές έννοιες των
οικονομικών

το πώς μπορούν να ισορροπήσουν μεταξύ τους...

και αναφέρει(ο Smith): είναι το ''Αόρατο Χέρι της
Αγοράς''

που τις φέρνει σε μια ισορροπία.

'Eτσι, ''στην πραγματικότητα επίκειται ο Θεός'.

Απλά δεν έδινε δικαιώματα στην ιδιοκτησία

και σε όλα τα απαιτούμενα και τα ''φυσικά
δικαιώματά'' της

σχετικά με τα όσα είπε ο Lοcke...

τώρα έχουμε το ίδιο το σύστημα ως ''Θεό''.

Στην πραγματικότητα, ο Smith, όταν μιλά,

και πρέπει να διαβάσεις όλο το βιβλίο

''Ό Πλούτος των Eθνών'' για να βρεις αυτή τη φράση.

Λέει: ''Η έλλειψη ζωτικών πόρων

θέτει όρια στην αναπαραγωγή των φτωχών

και η φύση δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει παρά

μόνο με την εξόντωση των παιδιών τους''

Όπότε αντιπαρέθεσε μια επαναστατική θεωρία με τη
χειρότερη έννοια...

αυτό πολύ πριν τον Δαρβίνο.

Και τους ονόμασε ''Το γένος των εργατών''

Όπότε μπορείτε να δείτε: Υπήρχε ένας εγγενής
ρατσισμός σε αυτή τη λογική,

υπήρχε εγγενής αντιEανθρωπισμός στο να
σκοτωθούν

αμέτρητα παιδιά

και σκέφτηκε ''αυτό είναι το Αόρατο Χέρι που κάνει
την προσφορά

να καλύπτει τη ζήτηση, και η ζήτηση την προσφορά.

Όπότε, βλέπετε πόσο σοφός είναι ο ''Θεός'';

Όπότε μπορείτε να δείτε πολλά από τα πραγματικά
νοσηρά,

καταστροφικά για την ζωή πράγματα, μια οικολογική
γενοκτονία

που συμβαίνει τώρα, έχει κατά κάποιο τρόπο,

ένα ''γονίδιο σκέψης'' όπως του Smith.

'Όταν σκεφτόμαστε την αρχική έννοια την

αποκαλούμενη και ''ελεύθερη αγορά E καπιταλιστικό
σύστημα''

όπως εισήχθη από τουςπρώτους πολιτικούς
φιλοσόφους

όπως ο Αdam Smith

βλέπουμε ότι ο αρχικός σκοπός μιας ''αγοράς''

βασιζόταν σε πραγματικά, χειροπιαστά,
υποστηρικτικά για τη ζωή αγαθά του εμπορίου.

ΌΑdam Smith ποτέ δεν αντιλήφθηκε ότι ο πιο

οικονομικά κερδοφόρος τομέας στον πλανήτη

θα ήταν τελικά στην ''αρένα'' του τραπεζικούE
χρηματιστηριακού εμπορίου

ή αλλιώς αποκαλούμενου ως ''επενδυτικού
εμπορίου''

όπου τα χρήματα αυτά καθ'αυτά απλά

κερδίζονται από την ''κίνηση'' άλλων χρημάτων

σε ένα αυθαίρετο παιχνίδι το οποίο δεν έχει

κανένα προοδευτικό όραμα για την κοινωνία

Παρολά αυτά, άσχετα με την πρόθεση του Smith

η πόρτα για τέτοια φαινομενικά ανώμαλα γεγονότα

αφέθηκε ορθάνοιχτη από μια θεμελιώδη αρχή αυτής
της θεωρίας:

'Ότι το χρήμα, αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα από
μόνο του.

Σήμερα, σε κάθε οικονομία του κόσμου

άσχετα με το κοινωνικό σύστημα το οποίο
επικαλούνται

το κυνήγι του χρήματος γίνεται μόνο και μόνο
επιδιώκοντας κι άλλο χρήμα και τίποτε άλλο.

Η υποβόσκουσα ιδέα η οποία μυστηριωδώς
προωθήθηκε

από τον Αdam Smith με τη θρησκευτική διακήρυξη
του

''Αόρατου Χεριού''

είναι ότι, η στενή, ιδιοτελής αναζήτηση

αυτού του φανταστικού εμπορεύματος

θα αναδείξει με κάποιο μαγικό τρόπο

την ανθρώπινη και κοινωνική ευημερία και πρόοδο.

Η πραγματικότητα είναι ότι το χρηματικό ατομικό
συμφέρον

ή αυτό που κάποιοι ονομάζουν ''Το χρήμα ως
προσδιορισμός της αξίας'

έχει πλεόν πλήρως αποσυνδεθεί από το θεμελιώδες

''συμφέρον στη ζωή'', το οποίο θα μπορούσε να
οριστεί ως

''Η Zωή ωςπροσδιορισμός τηςΑξίας''

Αυτό που έχει συμβεί είναι μια πλήρης σύγχυση

στο οικονομικό δόγμα

μεταξύ αυτών των δύο προσδιορισμών.

Πιστεύουν ότι ''Το Χρήμα ως προσδιορισμός της
αξίας'

φέρνει το ''Η Zωή ωςπροσδιορισμός της αξίας'

και γι' αυτό λένε ότι αν πουληθούν περισσότερα
αγαθά,

αν το ΑEΠ ανέβει κ.ο.κ...

θα υπάρχει πιο μεγάλη ευημερία

και ότι θα πρέπει να θεωρούμε το ΑEΠ σαν το βασικό
δείκτη

της κοινωνικής υγείας...

Βλέπετε λοιπόν τη σύγχυση.

Μιλάει για χρηματικούς προσδιορισμούς της αξίας

δηλαδή, όλες οι αποδείξεις και τα κέρδη τα οποία

παράγονται από την πώληση αγαθών

και το συγχέουν με την αναπαραγωγική διαδικασία
της ζωής

Άρα, έχεις ενσωματώσει από την αρχή

μια πλήρη ανάμειξη του χρήματος

και της ζωής ωςπροσδιορισμού της αξίας

Όπότε, έχουμε μια μορφή δομικής απάτης

η οποία γίνεται όλο και πιο θανατηφόρα

όσο ο χρηματικός προσδιορισμός αποσυνδέεται από
το να παράγεται

οτιδήποτε.

Άρα, είναι μια δυσλειτουργία του συστήματος

και αυτή η δυσλειτουργία φάινεται να είναι μοιραία

[Καλωσήλθατε στη Μηχανή]

Στη σημερινή κοινωνία, σπάνια ακούς κάποιον να
μιλά

για την πρόοδο της χώρας του ή της κοινωνίας

με όρουςπροσωπικής ευημερίας, επιπέδου
ευτυχίας,

εμπιστοσύνης ή κοινωνικής σταθερότητας.

Αντιθέτως, τα μεγέθη μάςπαρουσιάζονται

μέσω αφηρημένων οικονομικών εννοιών.

'Eχουμε το ακαθάριστο εγχώριο προιόν, το δείκτη
τιμών καταναλωτή,

την τιμή του χρηματιστηρίου, τα ποσοστά του
πληθωρισμού...

και ούτω καθ' εξής.

Αλλά, μας λέει αυτό κάτι που να αξίζει

ωςπρος την ποιότητα ζωής των ανθρώπων;

'Όχι. 'Όλα αυτά τα μεγέθη έχουν να κάνουν με

την αλληλουχία του ίδιου του χρήματος και τίποτα
άλλο.

Για παράδειγμα, το Ακαθάριστο Eγχώριο Προιόν μιας
χώρας

είναι ένα μέτρο της αξίας των αγαθών και των
υπηρεσιών που πωλήθηκαν.

Αυτό το μέτρο φέρεται να αντιστοιχεί στο

''βιοτικό επίπεδο'' των ανθρώπων μιας χώρας.

Στις Η.Π.Α. η υγειονομική περίθαλψη αντιπροσώπευε
πάνω από

το 17o/o τουΑEΠ το 2009

που ανέρχεται σε δαπάνες άνω των 2,5 τρις
δολαρίων.

Δημιουργώντας, έτσι, μια θετική επίδραση σε αυτό το
οικονομικό μέγεθος.

Και, με βάση αυτή τη λογική

θα ήταν ακόμα καλύτερα για την οικονομία των
Η.Π.Α.

αν οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης
αυξάνονταν περισσότερο...

ίσως σε 3 τρις... ή 5 τρις δολάρια.

αφού αυτό θα δημιουργούσε περισσότερη ανάπτυξη,

περισσότερες δουλειές και, συνεπώς, όπως
καυχιούνται οι οικονομολόγοι,

μια άνοδο στο βιοτικό επίπεδο της χώρας τους.

Αλλά, περιμένετε ένα λεπτό.

Τι εκπροσωπούν στην πραγματικότητα οι υπηρεσίες
υγειονομικής περίθαλψης;

Λοιπόν,

Ακριβώς E όσο περισσότεροι μη υγιείς άνθρωποι
υπάρχουν στηνΑμερική

τόσο καλύτερη είναι η οικονομία.

Τώρα, αυτό δεν είναι υπερβολή ή μια κυνική άποψη.

Στην πραγματικότητα, εάν δούμε τη γενική εικόνα

θα συνειδητοποιήσουμε ότι το ΑEΠ

όχι μόνο δεν αντανακλά την πραγματική δημόσια ή
κοινωνική υγεία

σε οποιοδήποτε πραγματικό επίπεδο,

είναι, στην πραγματικότητα, κυρίως ένα μέτρο

βιομηχανικής ανεπάρκειας

και κοινωνικής υποβάθμισης.

Και όσο το βλέπειςνα ''ανεβαίνει'', τόσο χειρότερα
γίνονται τα πράγματα

όσον αφορά την ατομική, κοινωνική

και περιβαλλοντική ακεραιότητα.

Πρέπει να δημιουργήσειςπροβλήματα για να
δημιουργήσεις κέρδος.

Δεν υπάρχει κέρδος υπό το σημερινό πρότυπο

στο να σώζεις ζωές, να θέτεις ισορροπία στον
πλανήτη,

να έχεις δικαιοσύνη και ειρήνη, ή οτιδήποτε άλλο.

Απλώς, δεν υπάρχει κανένα κέρδος σε αυτό.

Υπάρχει ένα παλιό ρητόE

'ψήφισε ένα νόμο, και δημιούργησε μία επιχείρηση'.

Eίτε δημιουργείς επιχείρηση για ένα δικηγόρο ή ό,τι
άλλο.

Όπότε, η εγκληματικότητα όντως δημιουργεί

επιχειρήσεις, όπως ακριβώς η καταστροφή
δημιουργεί

επιχειρήσεις στηνΑιτή.

Σήμερα έχουμε, περίπου, 2.000.000 ανθρώπους στη
φυλακή

σε αυτήν τη χώρα (ΗΠΑ),

και πολλοί από αυτούς είναι σε φυλακές

ιδιωτικών εταιρειών:

Cοrrectiοns Cοrpοratiοn οfΑmerica, Wackenhut

που εμπορεύονται τις μετοχές τους στη WaΙΙ Street,

βασιζόμενες στο πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στη
φυλακή.

Λοιπόν, αυτό είναι αρρώστια.

Αλλά αυτό είναι μια αντανάκλαση του τι

απαιτεί αυτό το οικονομικό πρότυπο.

Όπότε, τι ακριβώς απαιτεί αυτό το οικονομικό
πρότυπο;

Τι είναι αυτό που διατηρεί το οικονομικό μας σύστημα
σε λειτουργία;

Η κατανάλωση.

'Η ακριβέστεραE Κυκλική Κατανάλωση

'Όταν αποδομήσουμε τα

θεμέλια των κλασσικών οικονομικών της αγοράς

μένουμε με ένα σχέδιο χρηματικής ανταλλαγής

που, απλώς, δεν μπορεί να του επιτραπεί να
σταματήσει,

ή ακόμα και να επιβραδυνθεί σημαντικά,

εάν η κοινωνία, όπως την γνωρίζουμε,

είναι να παραμείνει λειτουργική.

Υπάρχουν τρεις βασικοί πρωταγωνιστές στην
οικονομική σκηνή:

ο εργαζόμενος, ο εργοδότης,

και ο καταναλωτής.

Ό εργαζόμενοςπουλάει εργασία στον εργοδότη για
εισόδημα.

Ό εργοδότης πουλάει τις υπηρεσίεςπαραγωγής του,
και συνεπώς εμπορεύματα,

στον καταναλωτή για εισόδημα,

και ο καταναλωτής, φυσικά, είναι απλά ένας άλλος
ρόλος

του εργοδότη και του εργαζόμενου

ξοδεύοντας πάλι πίσω στο σύστημα,

ώστε να επιτραπεί στην κυκλική κατανάλωση να
συνεχίσει.

Με άλλα λόγια, το παγκόσμιο σύστημα αγοράς
βασίζεται

στην υπόθεση ότι πάντα θα υπάρχει αρκετή

ζήτηση προιόντων σε μια κοινωνία

ώστε να κυκλοφορούν αρκετά χρήματα, με ρυθμό

που να μπορεί να διατηρήσει τη διαδικασία
κατανάλωσης.

Και όσο ταχύτερος είναι ο ρυθμός κατανάλωσης

τόσο μεγαλύτερη ''οικονομική ανάπτυξη'' υποτίθεται
ότι έχουμε,

κι έτσι ο κύκλος συνεχίζεται...

Αλλά, για στάσου E

Eίχα την εντύπωση πως μια οικονομία έχει σκοπό
να, δεν ξέρω...

''Eξοικονομεί'';

Δεν έχει ο ίδιος ο όροςνα κάνει με τη συντήρηση

και την αποδοτικότητα, και μείωση της σπατάλης;

Οπότε, πώς το σύστημά μας που απαιτεί
κατανάλωση,

και όσο περισσότερη τόσο καλύτερα, μπορεί να
διατηρήσει αποδοτικά

ή να ''Eξοικονομήσει'', έστω και λίγο;

Λοιπόν... δεν το κάνει.

Η πρόθεση του συστήματος αγοράς είναι, στην
πραγματικότητα, το ακριβώς αντίθετο

απ' αυτό που υποτίθεται ότι κάνει μια πραγματική
οικονομία E

που είναι να προσανατολίσει αποδοτικά και
συντηρητικά

τα υλικά για την παραγωγή και τη διανομή

των αγαθών που υποστηρίζουν τη ζωή.

Zούμε σε έναν πεπερασμένο πλανήτη, με
πεπερασμένουςπόρους,

όπου, για παράδειγμα, το πετρέλαιο που
χρησιμοποιούμε πήρε

εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί...

όπου τα ορυκτά που χρησιμοποιούμε χρειάστηκαν
δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν.

'Eτσι... το να έχουμε ένα σύστημα που σκοπίμως
προωθεί

την επιτάχυνση της κατανάλωσης

για χάρη της λεγόμενης ''οικονομικής ανάπτυξης',

είναι ξεκάθαρη παραφροσύνη οικολογικής
γενοκτονίας.

Απουσία σπατάλης, αυτό είναι αποδοτικότητα.

Απουσία σπατάλης;

Αυτό το σύστημα είναι πιο σπάταλο απ' όλα τ' άλλα

συστήματα που υπήρξαν στην ιστορία του πλανήτη.

Κάθε επίπεδο οργάνωσης ζωής και συστήματος ζωής

βρίσκεται σε μια κατάσταση κρίσης και πρόκλησης,

και παρακμής ή κατάρρευσης.

Κανένα επιστημονικό περιοδικό τα τελευταία 30
χρόνια

δε θα σαςπει κάτι διαφορετικό:

που είναι ότι, κάθε σύστημα ζωής βρίσκεται σε
μαρασμό,

όπως και τα κοινωνικά προγράμματα...

όπως και η πρόσβασή μας στο νερό.

Προσπαθήστε να ονομάσετε κάποιο μέσο ζωής που

δεν απειλείται και δεν βρίσκεται σε κίνδυνο...

Δεν μπορείτε.

Στην ουσία δεν υπάρχει κάποιο, και αυτό είναι πολύ,
πολύ απελπιστικό.

Αλλά, ακόμα δεν έχουμε υπολογίσει τον αιτιώδη
μηχανισμό.

Δε θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον αιτιώδη
μηχανισμό.

Θέλουμε απλά να συνεχίσουμε. Ξέρετε, εκεί είναι
που βρίσκεται η τρέλα,

εκεί που συνεχίζεις να κάνεις το ίδιο ξανά και ξανά,

ακόμα και όταν προφανώς δεν λειτουργεί.

'Eτσι, δεν έχετε πραγματικά

να κάνετε με ένα οικονομικό σύστημα,

αλλά θα έφτανα και στο σημείο να πω, ένα αντιE
οικονομικό σύστημα.

[Η ΑντιEΌικονομία]

Υπάρχει ένα παλιό ρητό, ότι το ανταγωνιστικό

μοντέλο της αγοράς επιδιώκει να

''δημιουργήσει τα καλύτερα δυνατά αγαθά στις
χαμηλότερες δυνατές τιμές''.

Αυτή η δήλωση είναι ουσιαστικά η αντίληψη του
κινήτρου

που δικαιολογεί τον ανταγωνισμό στην αγορά,

βασιζόμενη στην υπόθεση ότι το αποτέλεσμα

είναι η παραγωγή αγαθών υψηλότερηςποιότητας.

Eάν επρόκειτο να κατασκευάσω από μόνος μου ένα
τραπέζι από το μηδέν

θα το έφτιαχνα, φυσικά, με τα καλύτερα,

πιο ανθεκτικά υλικά, σωστά;

Με την πρόθεση να αντέξει όσο το δυνατόν
περισσότερο.

Γιατί να θέλω να φτιάξω κάτι κακήςποιότητας

γνωρίζοντας ότι, τελικά, θα πρέπει να το ξαναφτιάξω

και να ξοδέψω περισσότερα υλικά και περισσότερη
ενέργεια;

Λοιπόν, όσο λογικό και αν φαίνεται αυτό στο φυσικό
κόσμο,

όταν περνάμε στον κόσμο της αγοράς

δεν είναι μόνο κατηγορηματικά παράλογο,

δεν υπάρχει καν ως επιλογή.

Eίναι τεχνικά αδύνατον να παραχθεί

το καλύτερο απ' οτιδήποτε

εάν μια εταιρεία είναι να διατηρήσει το ανταγωνιστικό
πλεονέκτημα,

και να παραμείνει προσιτή στον καταναλωτή.

Κυριολεκτικά οτιδήποτε φτιάχνεται και πωλείται

στην παγκόσμια οικονομία γίνεται κατώτερο
απ'ευθείας

τη στιγμή που παράγεται

καθώς είναι μαθηματικά αδύνατο

να φτιάξεις τα πιο επιστημονικώς προηγμένα,
αποδοτικά

και στρατηγικώς βιώσιμα προιόντα.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σύστημα της
αγοράς

προϋποθέτει την ''αποδοτικότητα κόστους''

ή την ανάγκη μείωσης των δαπανών

σε όλα τα στάδια της παραγωγής.

Από το κόστος της εργασίας, στο κόστος

των υλικών και συσκευασίας και ούτω καθεξής.

Αυτή η ανταγωνιστική στρατηγική, φυσικά

έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι το κοινό αγοράζει τα
δικά τουςπροιόντα

και όχι αυτά ενός παραγωγού ανταγωνιστή

...που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα

κάνοντας τα αγαθά τους τόσο ανταγωνιστικά, όσο και
προσιτά.

Αυτή η αμετάβλητα σπάταλη συνέπεια του
συστήματος

θα μπορούσε να οριστεί ως: Eγγενής Βραχυβιότητα.

Ωστόσο, αυτό αποτελεί μόνο ένα μέρος ενός
εκτεταμένου προβλήματος:

'Eνα θεμελιώδες κυρίαρχο αξίωμα της οικονομίας της
αγοράς

το οποίο, παρεπιπτόντως, δεν θα βρείτε σε κανένα
εγχειρίδιο

είναι το ακόλουθο:

''Κανένα προιόν δεν επιτρέπεται να έχει διάρκεια
ζωής

μεγαλύτερη από το επιτρεπτό

προκειμένου να διατηρηθεί η κυκλική κατανάλωση''

Με άλλα λόγια, είναι κρίσιμο τα πράγματα να χαλάνε

να αχρηστεύονται και να λήγουν μετά από
συγκεκριμένο διάστημα.

Αυτό ορίζεται ως E''Προγραμματισμένη
Βραχυβιότητα''.

Η προγραμματισμένη βραχυβιότητα είναι η
ραχοκοκκαλιά της υποκείμενης στρατηγικής

της αγοράς για κάθε εταιρία παραγωγής αγαθών.

Eνώ πολύ λίγοι, φυσικά

θα παραδέχονταν απερίφραστα μια τέτοια
στρατηγική

αυτό που κάνουν είναι να την καμουφλάρουν με

αυτό που ήδη αναφέραμε ως φαινόμενο της
Eγγενούς Βραχυβιότητας

ενώ συχνά αγνοούν ή ακόμα και αποκρύπτουν

νέα τεχνολογικά ευρήματα

τα οποία ίσως και να έφτιαχναν ένα πιο ανθεκτικό και
μακρόβιο αγαθό.

'Eτσι, εάν δεν ήταν τόσο σπάταλο

αφού το σύστημα δεν μπορεί εγγενώςνα επιτρέψει

την παραγωγή πιο ανθεκτικών και αποδοτικών
προιόντων

η Προγραμματισμένη Βραχυβιότητα εσκεμμένα

αναγνωρίζει ότι όσο περισσότερο είναι κάθε προιόν
σε λειτουργία

τόσο χειρότερο είναι για τη διατήρηση της κυκλικής
κατανάλωσης

άρα και του ίδιου του συστήματος της αγοράς.

Με άλλα λόγια, η ανθεκτικότητα των προιόντων

είναι στην πραγματικότητα το αντίστροφο της
οικονομικής ανάπτυξης

και συνεπώς υπάρχει ένα άμεσο, ενισχυόμενο
κίνητρο

να εξασφαλιστεί η περιορισμένη διάρκεια ζωής

για οποιοδήποτε αγαθό παράγεται.

Και στην πραγματικότητα, το σύστημα δεν μπορεί να
λειτουργήσει με κάποιον άλλο τρόπο.

Μια ματιά στις ατελείωτες χωματερές που πλέον
εκτείνονται

σε όλο τον κόσμο μας δείχνει την πραγματικότητα της
βραχυβιότητας.

Υπάρχουν πλέον δισεκατομμύρια φθηνά
κατασκευασμένα κινητά τηλέφωνα

υπολογιστές και άλλα προιόντα τεχνολογίας

το καθένα γεμάτο με πολύτιμα και δύσκολα να
εξορυχθούν υλικά

όπως χρυσός, κολουμβίτηςEτανταλίτης, χαλκός...

που πλέον αποσυντίθενται σε απέραντους σωρούς

συνήθως εξαιτίας κάποιας απλής δυσλειτουργίας ή
της βραχυβιότητας

μικρών εξαρτημάτων, τα οποία σε μια συνετή
κοινωνία

θα μπορούσαν να επιδιορθωθούν ή να
αναβαθμιστούν

και η ζωή του προιόντος να επιμηκυνθεί.

Δυστυχώς, όσο αποδοτικό και αν φαίνεται αυτό

για την φυσική μαςπραγματικότητα, ζώντας σε έναν

πεπερασμένο πλανήτη με πεπερασμένουςπόρους,

είναι ιδιαίτερα μη αποδοτικό όσον αφορά την αγορά.

Για να τα βάλουμε όλα σε μία φράση:

''Η Αποδοτικότητα, η Αειφορία και

η Συντήρηση είναι οι εχθροί του οικονομικού μας
συστήματος'.

Eπιπλέον, όπως ακριβώς τα υλικά αγαθά χρειάζεται

συνεχώς να παράγονται και να αναπαράγονται

ασχέτως της περιβαλλοντικής επίπτωσης

η βιομηχανία των υπηρεσιών λειτουργεί με την ίδια
λογική.

Το γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει χρηματικό όφελος

από την επίλυση προβλημάτων

τα οποία τώρα επιδιορθώνονται.

Στο κάτω κάτω τηςγραφής

το τελευταίο πράγμα που θέλει το ιατρικό
κατεστημένο

είναι η θεραπεία ασθενειών όπως ο καρκίνος

το οποίο θα εξάλειφε αμέτρητες θέσεις εργασίας και
τρισεκατομμύρια έσοδα.

Και αφού είμαστε στο θέμα ...

Το έγκλημα και η τρομοκρατία σε αυτό το σύστημα
είναι κάτι καλό!

Τουλάχιστον για την οικονομία...

επειδή προσλαμβάνονται αστυνομικοί

και παράγει προιόντα υψηλής αξίαςγια την ασφάλεια

χωρίςνα αναφέρουμε την αξία των φυλακών

οι οποίες ανήκουν σε ιδιώτες με σκοπό το κέρδος.

Και τι γίνεται με τον πόλεμο;

Η πολεμική βιομηχανία στηνΑμερική είναι ένας
τεράστιος οδηγός του ακαθάριστου εγχώριου
προιόντος

μία από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανίες

η οποία παράγει όπλα θανάτου και καταστροφής.

Το αγαπημένο παιχνίδι αυτής της βιομηχανίας είναι
να ανατινάζει πράγματα

και μετά να πηγαίνει και να τα ξαναφτιάχνει για
κέρδος.

Αυτό το είδαμε με τα απροσδόκητα συμβόλαια
δισεκατομμυρίων δολαρίων

τα οποία έγιναν απο τον πόλεμο του Ιρακ.

Η ουσία είναι ότι τα αρνητικά

κοινωνικά χαρακτηριστικά

έχουν μετατραπεί σε θετικώς ανταμοιβόμενες
επενδύσεις για τη βιομηχανία

και κάθε ενδιαφέρον για την επίλυση προβλημάτων

ή για την διατήρηση και βιωσιμότητα του
περιβάλλοντος

είναι εξαρχής αντίθετο με την οικονομική
βιωσιμότητα.

Και για αυτό το λόγο

κάθε φορά που το ακαθάριστο εγχώριο προιόν
αυξάνεται σε κάποια χώρα

παρατηρούμε αύξηση των αναγκών

πραγματική ή τεχνητή

και εξ ορισμού, μια ανάγκη ριζώνει από την
αντιπαραγωγικότητα.

Ως εκ τούτου, αυξημένες ανάγκες σημαίνουν
αυξημένη αντιπαραγωγικότητα.

[Διαταραχή του ΣυστήματοςΑξιών ]

Το αμερικάνικο όνειρο βασίζεται στον

αχαλίνωτο καταναλωτισμό.

Βασίζεται στο γεγονός ότι

τα κύρια μέσα ενημέρωσης και

ιδιαίτερα οι εμπορικές διαφημίσεις

E όλα εταιρείες που χρειάζονται αυτή την επ' άπειρο
ανάπτυξη E

μας έχουν πείσει ή κάνει πλύση εγκεφάλου

στους περισσότερους ανθρώπους στηνΑμερική και
ανά τον κόσμο

ότι πρέπει να έχουμε ένα Χ αριθμό από υλικά αγαθά

και τη δυνατότητα να αποκτήσουμε απείρως
περισσότερα

υλικά αγαθά, ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι.

Αυτό απλά δεν είναι αλήθεια.

Όπότε γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουν να αγοράζουν
κατ' αυτόν τον τρόπο

ο οποίος είναι η έσχατη οικολογική γενοκτονία

ως προς τις αθροιστικά συστηματικές του
επιπτώσεις;

Eίναι απλά μία κλασική εξαρτημένη μάθηση.

Απλώς βάζεις ενισχυτές μάθησης στον οργανισμό

και έχεις τα αποτελέσματα των επιθυμητών
συμπεριφορών

στόχων ή σκοπών

Και χρησιμοποιούν όλα τα μέσα της τεχνολογίας

και καμαρώνουν για το πώς

εισχωρούν στα μυαλά των νηπίων.

Αυτό που ακούν τα κάνει λοιπόν

να μαθαίνουν να συνηθίζουν τη μάρκα.

Άρα καταλαβαίνετε, ότι κατ'αυτόν τον τρόπο

οι άνθρωποι έχουν γίνει τόσο ανόητοι.

Eκπαιδεύτηκαν να είναι ανόητοι.

Eίναι μια διαταραχή του συστήματος αξιών.

Ξέρετε, αν υπάρχει κάποια μαρτυρία για την
πλαστικότητα

του ανθρώπινου μυαλού.

Αν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη για το πόσο
εύπλαστη

είναι η ανθρώπινη σκέψη και πόσο εύκολα

οι άνθρωποι μπορούν να συνηθίσουν συμπεριφορές
και να καθοδηγηθούν

εξαρτώμενοι από τη φύση των περιβαλλοντικών
ερεθισμάτων τους

και από το τι αυτή ενισχύει:

ο κόσμος της εμπορικής διαφήμισης είναι η
απόδειξη.

Δεν μπορούμε παρά να σταθούμε με δέος

μπροστά στο επίπεδο της πλύσης εγκεφάλου

όπου αυτά τα προγραμματισμένα ρομπότ γνωστά ως
''καταναλωτές''

περιπλανούνται στο τοπίο

μόνο για να μπουν σε ενα μαγαζί και να ξοδέψουν,
αςπούμε

4000$ σε μια τσάντα

που πιθανότατα κοστίζει 10 δολάρια για να φτιαχτεί

σε ένα σκλαβοπάζαρο στο εξωτερικό.

Μόνο και μόνο για το γόητρο που υποθετικά

έχει η μάρκα στην κουλτούρα.

'Η ίσως οι αρχαίες κοινωνικές παραδόσεις

οι οποίες ενισχύουν την εμπιστοσύνη και την
συνεκτικότητα στην κοινωνία,

οι οποίες έχουν γίνει τώρα όμηροι της πλεονεξίας

και των υλιστικών αξιών όπου ετησίως πλέον

ανταλλάσσουμε άχρηστα σκουπίδια αρκετές φορές
το χρόνο.

Και ίσως αναρωτηθούμε γιατί τόσοι πολλοί σήμερα

είναι εθισμένοι στα ψώνια και στις αγορές

όταν είναι ξεκάθαρο ότι έχουν διαμορφωθεί από
παιδιά,

να προσμένουν υλικά αγαθά

ως ένδειξη του γοήτρου τους με τους φίλους και την
οικογένεια.

Eίναι γεγονός πως τα θεμέλια της κάθε κοινωνίας

είναι οι αξίεςπου στηρίζουν τη λειτουργία της

και η κοινωνία μας, όπως υφίσταται,

μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν οι αξίες μας
στηρίζουν

τον επιδεικτικό καταναλωτισμό που

απαιτεί για τη διαιώνιση του συστήματος αγοράς.

Πριν από 75 χρόνια η κατανάλωση στηνΑμερική

και σε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, ήταν
η μισή

απ' ότι βλέπουμε σήμερα, ανά άτομο.

Η νέα καταναλωτική κουλτούρα του σήμερα

έχει κατασκευαστεί κι επιβληθεί

εξαιτίας της ίδιας της υπαρκτής ανάγκηςγια

όλο και μεγαλύτερα επίπεδα κατανάλωσης.

Και αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες
εταιρείες, σήμερα, ξοδεύουν

περισσότερα χρήματα στη διαφήμιση, παρά στην
πραγματική διαδικασία

της ίδιας της δημιουργίας του προιόντος.

Eργάζονται επιμελώςγια να σας δημιουργήσουν μια
τεχνητή ανάγκη προς ικανοποίηση.

Και αυτό φαίνεται να έχει αποτελέσματα.

[Όι ''Όικονομολόγοι'']

Ξέρετε, οι οικονομολόγοι, στην πραγματικότητα, δεν
είναι καθόλου οικονομολόγοι.

Eίναι προπαγανδιστές της αξίας του χρήματος,

και θα ανακαλύψετε ότι όλα

τα μοντέλα τους, βασικά, καταπιάνονται με
συμβολικές

συναλλαγές, που είναι πιστές στο κέρδος

της μιαςπλευράς, ή και των δύο, ή όποιας άλλης,

αλλά είναι τελείως ξεκομμένα από

τον υφιστάμενο κόσμο της αναπαραγωγής.

Στο Όχάιο, ένας ηλικιωμένος δεν μπόρεσε να
πληρώσει το λογαριασμό του ηλεκτρικού,

μπορεί να γνωρίζετε την περίπτωση,

και η εταιρεία ηλεκτρισμού ''έκοψε'' το ρεύμα και
αυτόςπέθανε.

Ό λόγος που το ''έκοψαν'' ήταν

επειδή δε θα ήταν επικερδές

γι' αυτούςνα συνεχίσουν την παροχή, επειδή δεν
πλήρωσε τον λογαριασμό.

Πιστεύετε ότι αυτό ήταν σωστό;

Η ευθύνη δεν βαρύνει πραγματικά

την εταιρεία ηλεκτρισμού για τη διακοπή της
σύνδεσης

αλλά εκείνους τουςγείτονες και φίλους

και οικείους του ανθρώπου,

οι οποίοι δεν ήταν αρκετά συμπονετικοί

ώστε να του δώσουν τη δυνατότητα, ως άτομο

να αποπληρώσει το λογαριασμό του ηλεκτρικού.

Χμμμμ...

Το άκουσα καλά αυτό;

Μόλις είπε ότι ο θάνατος του ανθρώπου

που προκλήθηκε από την έλλειψη χρημάτων

ήταν ευθύνη...

άλλων ανθρώπων...

ή, ουσιαστικά, φιλανθρωπίας;

Καλώς, τότε, υποθέτω ότι πρόκειται να χρειαστούμε

ένα σωρό ενημερωτικές καμπάνιες, μικρές ελεεινές

δωρεές σε κερματοδέκτες για πάγκους οινοπωλείων

και ένα μάτσο βάζα με τουρσί

για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που
πεθαίνουν σήμερα από την πείνα

σ' αυτόν τον πλανήτη...

εξαιτίας του ίδιου του συστήματος που ο ΜiΙtοn
Friedman προωθεί.

Eίτε έχετε να κάνετε με τις φιλοσοφίες του

ΜiΙtοn Friedman, του F.Α. Ηyack

του Jοhn Μaynard Κeynes, του Ludwig νοn Μises

είτε όποιου άλλου σημαντικού οικονομολόγου της
αγοράς

η βάση του σκεπτικού

σπανίως εγκαταλείπει τη χρηματική ακολουθία.

Eίναι σαν μια θρησκεία.

Ανάλυση κατανάλωσης, πολιτικές σταθεροποίησης

δαπάνες του ελλείμματος, συνολική ζήτηση...

υπάρχει ως ένας ατέρμων, αυτοEαναφερόμενος

αυτοEαιτιολογούμενος κύκλοςπραγμάτευσης

όπου η καθολική ανθρώπινη ανάγκη, οι φυσικοί
πόροι

και όποια μορφή αποδοτικότηταςπου υποστηρίζει τη
ζωή

αποκλείεται εκ των προτέρων

και αντικαθίσταται από την ιδιόμορφη αντίληψη ότι οι
άνθρωποι

που επιζητούν το πλεονέκτημα επί των άλλων για τα
χρήματα και μόνο

παρακινούμενοι από το δικό τους, στενό προσωπικό
συμφέρον

θα δημιουργήσουν ως δια μαγείας μια βιώσιμη, υγιή,
ισορροπημένη κοινωνία.

Δεν υπάρχει κάποια σύνδεση με τη ζωή σε όλη αυτήν
τη θεωρία

σε όλο αυτό το δόγμα.

Τι κάνουν;

Αυτό που κάνουν είναι να παρακολουθούν τις
ακολουθίες του χρήματος.

Αυτό είναι όλο, παρακολουθούν τις ακολουθίες του
χρήματος.

κάνοντας υποθέσεις για ό,τι τους απασχολεί.

'Eνα: Δεν υπάρχουν μεταβλητές σχετικές με τη ζωή...

Όυάου... καθόλου ζωτικές μεταβλητές;

Δύο: ότι όλοι οι παράγοντες

κυνηγούν να μεγιστοποιήσουν τα προνόμια προς
όφελός τους.

Αυτό είναι, δε σκέφτονται παρά τον εαυτό τους

και πώς να αρπάξουν τα περισσότερα γι'αυτούς.

Αυτή είναι η κυρίαρχη ιδέα του ορθολογισμού:

Η επιλογή της αυτοEμεγιστοποίησης

και αυτό που ενδιαφέρονται μόνο να
μεγιστοποιήσουν

είναι το χρήμα ή τα εμπορεύματα.

Μα καλά, πού έχουν θέση οι κοινωνικές σχέσεις;

Πουθενά, μόνο στη συναλλαγή για το προσωπικό
τους όφελος.

Πού έχουν θέση οι φυσικοί μαςπόροι;

Πουθενά, εκτός και αν είναι προς εκμετάλλευση.

Πού έχει θέσει η οικογένεια και η δυνατότητά της να
επιβιώσει;

Πουθενά. Όφείλουν να έχουν λεφτά

για να αγοράσουν αγαθά.

Μα καλά, δε θα έπρεπε μία οικονομία

να ασχοληθεί κάπως με τις ανθρώπινες ανάγκες;

Αυτό δεν είναι και το ουσιαστικό θέμα εδώ;

Αα, η ''ανάγκη'' δεν είναι καν στο λεξιλόγιο.

Τη διαλύετε σε ''επιθυμίες'...

και τι είναι μια επιθυμία; Σημαίνει

χρηματική ζήτηση που θέλει να αγοράσει.

Αν η χρηματική ζήτηση είναι εκείνο που θέλει να
αγοράσει

αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την ανάγκη

γιατί ίσως ο άνθρωπος να μην έχει απαίτηση για
χρήματα

και να χρειάζεται απεγνωσμένα, ας πούμε, παροχή
νερού.

'Η, μπορεί η χρηματική ζήτηση να θελήσει ένα χρυσό
κάθισμα τουαλέτας.

Και λοιπόν, πού θα πήγαινε όλο;

Στο χρυσό κάθισμα τουαλέτας.

Και το λέτε αυτό οικονομία;

Πραγματικά, αν το καλοσκεφτείς

πρέπει να είναι η πιο αλλόκοτη

παραίσθηση στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης.

[Νομισματικό Σύστημα]

'Eως τώρα επικεντρωνόμασταν στο σύστημα της
αγοράς.

Αλλά αυτό το σύστημα είναι στην πραγματικότητα
μόνο

το ήμισυ του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου.

Το άλλο μισό είναι το ''Νομισματικό Σύστημα''.

Eνώ το Σύστημα τηςΑγοράς ασχολείται με την
διάδραση των ανθρώπων

που ''παίζουν'' για κέρδος στο φάσμα της εργασίας

τηςπαραγωγής και της διανομής

το Νομισματικό Σύστημα είναι ένα σύνολο πολιτικών
γραμμών

που έχουν καθοριστεί από πιστωτικά ιδρύματα

και, μεταξύ άλλων, δημιουργούν προϋποθέσεις

για το σύστημα της αγοράς.

Περιλαμβάνει όρουςπου ακούμε συχνά

όπως επιτόκια, δάνεια, χρέος, προσφορά χρήματος

πληθωρισμός κτλ.

Και ενώ θα ήθελες να τραβήξεις τα μαλλιά σου

ακούγοντας τις ασυναρτησίεςπου λένε οι
οικονομολόγοι:

''Μέτριας εντάσεωςπροληπτικά μέτρα μπορούν να
εμποδίσουν την ανάγκη

για πιο δραστικά μέτρα, στο μέλλον.''

η φύση και η ουσία αυτού του συστήματος

είναι βασικά αρκετά απλή:

Η οικονομία μας έχει...

μάλλον η παγκόσμια οικονομία έχει

τρία βασικά πράγματα που την κυβερνούν.

'Eνα είναι το κλασματικό αποθεματικό σύστημα

οι τράπεζες εκτυπώνουν χρήμα από το πουθενά.

Βασίζεται επίσης στον ανατοκισμό.

'Όταν δανείζεσαι χρήματα, πρέπει να επιστρέψεις
περισσότερα

απ' όσα δανείστηκες, που σημαίνει ότι εσύ, στην
ουσία

ξαναδημιουργείς χρήμα από κοπανιστό αέρα

το οποίο πρέπει να συντηρηθεί δημιουργώντας κι
άλλο χρήμα.

Zούμε σε ένα μοντέλο άπειρης ανάπτυξης.

Το οικονομικό μοντέλο στο οποίο ζούμε τώρα είναι
ένα σχήμα Ροnzi.

Τίποτα δεν αναπτύσσεται για πάντα.

Δεν είναι δυνατό.

'Όπως έγραψε ένας σπουδαίος ψυχολόγος ο James
ΗiΙΙman:

''Το μόνο πράγμα που αναπτύσσεται στο ανθρώπινο
σώμα

μετά από κάποια ηλικία είναι ο καρκίνος''.

Και δεν είναι μόνο το χρήμα που πρέπει να αυξάνεται
συνεχώς

αλλά και το πλήθος των καταναλωτών.

Όι καταναλωτέςπρέπει να δανείζονται χρήμα με τόκο

για να δημιουργούν πιο πολλά χρήματα και, φυσικά,
δεν είναι δυνατό

σε έναν πεπερασμένο πλανήτη.

Όι άνθρωποι είναι απλά μέσα παραγωγής χρημάτων

που πρέπει να δημιουργούν περισσότερα χρήματα

για να μην καταρρεύσει το όλο οικοδόμημα

που είναι αυτό που συμβαίνει τώρα.

Όυσιαστικά υπάρχουν μόνο 2 πράγματα που πρέπει
κάποιος να ξέρει

για το νομισματικό σύστημα:

1: 'Όλα τα χρήματα δημιουργούνται από χρέη

Τα χρήματα είναι ''χρηματοποίηση'' των χρεών

είτε υλοποιείται από ομόλογα

στεγαστικά δάνεια ή από πιστωτικές κάρτες.

Με άλλα λόγια, αν όλα τα εκκρεμή χρέη

αποπληρωνόντουσαν τώρα

δεν θα έμενε ούτε ένα δολάριο σε κυκλοφορία.

Και 2: Όι τόκοι χρεώνονται ουσιαστικά σε όλα τα
δάνεια που συνάπτονται

και τα χρήματα για να πληρώσουν αυτούς τους
τόκους

δεν υπάρχουν άμεσα στο κυκλοφορούν χρήμα.

Μόνο το κεφάλαιο δημιουργείται από τα δάνεια

και το κεφάλαιο αυτό είναι η ποσότητα
κυκλοφορούντος χρήματος.

'Eτσι, αν όλα τα χρέη έπρεπε να αποπληρωθούν
τώρα

όχι μόνο δεν θα έμενε ούτε ένα δολάριο σε
κυκλοφορία

θα υπήρχε και ένα τεράστιο ποσό οφειλόμενων
χρημάτων

που είναι κυριολεκτικά αδύνατον να πληρωθούν,
αφού δεν υπάρχουν.

Η συνέπεια όλων αυτών είναι ότι δύο πράγματα είναι
αναπόφευκτα:

Πληθωρισμός

και Πτώχευση.

'Όσο για τον πληθωρισμό, φαίνεται σαν μια ιστορική
τάση

σχεδόν σε κάθε χώρα σήμερα

και εύκολα συνδέεται με την αιτία του

που είναι η διαρκής αύξηση του χρήματος σε
κυκλοφορία

που απαιτείται

για την κάλυψη των τόκων και τη διατήρηση του
συστήματος.

'Όσο για την Πτώχευση

έρχεται με τη μορφή της κατάρρευσης λόγω χρέους.

Η κατάρρευση αυτή θα συμβεί αναπόφευκτα σε ένα
άτομο

μια εταιρία ή μια χώρα

και συνήθως συμβαίνει όταν οι πληρωμές των τόκων

δεν είναι πλέον δυνατόν να γίνουν.

Αλλά υπάρχει μια θετική πλευρά σε όλα αυτά...

τουλάχιστον όσον αφορά το σύστημα των αγορών.

Eπειδή το χρέος δημιουργεί πίεση.

Το χρέος δημιουργεί μισθωτούς σκλάβους.

'Eνας άνθρωπος με χρέος είναι πιο πιθανόν να
δεχθεί ένα χαμηλό μισθό

απ' ότι ένας άνθρωπος χωρίς

κι έτσι να μετατραπεί σε ένα φτηνό εμπόρευμα.

είναι τέλειο για τις εταιρίες να έχουν μια εφεδρεία
ανθρώπων

που δεν έχουν οικονομική άνεση.

Αλλά βέβαια E η ίδια ιδέα ισχύει και για ολόκληρες
χώρες...

η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο

που κυρίως χρησιμεύουν σαν πληρεξούσιοι για

τα διακρατικά επιχειρηματικά συμφέροντα

δίνουν τεράστια δάνεια σε προβληματικές χώρες

με πολύ υψηλά επιτόκια

και μετά, όταν οι χώρες

είναι βαθισμένες στο χρέος και δεν μπορούν να
πληρώσουν

εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας

οι επιχειρήσεις αρπάζουν την ευκαιρία

στήνουν σκλαβοπάζαρα και παίρνουν τους φυσικούς
πόρους.

Αυτό είναι πράγματι αποδοτικότητα των αγορών.

Αλλά περιμένετε E υπάρχουν κι άλλα:

βλέπετε E υπάρχει αυτό το μοναδικό

υβρίδιο του νομσματικού συστήματος και των
αγορών

που ονομάζεται χρηματιστηριακή αγορά

η οποία αντί στην πραγματικότητα να παράγει κάτι
πραγματικό

γίνεται απλά αγοραπωλησία χρημάτων.

Και όταν πρόκειται για το χρέος, ξέρετε τι κάνουν;

Σωστά E το εμπορεύονται.

Στην πραγματικότητα αγοράζουν και πουλάνε χρέος
για κερδοσκοπικούςλόγους.

Από τα ασφάλιστρα κινδύνου από χρεωκοπία

και τις εξασφαλισμένες χρεωστικές υποχρεώσεις για
το καταναλωτικό χρέος

σε σύνθετα παράγωγα που χρησιμοποιούνται

για να καλύψουν το χρέος ολόκληρων κρατών

όπως είναι η συμπαιγνία της

επενδυτικής τράπεζας GοΙdman Sachs και της
Eλλάδας(2001)

που έφερε κοντά στην κατάρρευση όλη την
Eυρωπαική οικονομία.

'Eτσι, σχετικά με τη χρηματιστηριακή αγορά και τη
WaΙΙ Street

έχουμε ένα εντελώς νέο επίπεδο παραφροσύνης

γεννημένο από τη Χρηματικό προσδιορισμό της
αξίας.

'Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις αγορές

γράφτηκαν σε ένα άρθρο της WaΙΙ Street JοurnaΙ

πριν από μερικά χρόνια

ονομαζόταν ''Μαθήματα του Eγκεφαλικά
Κατεστραμμένου Eπενδυτή''

Και σε αυτό το κύριο άρθρο εξήγησαν το λόγο που

άνθρωποι με ελαφρά εγκεφαλική βλάβη

αποδίδουν καλύτερα σαν επενδυτές

απ' ότι άνθρωποι με κανονική λειτουργία του
εγκεφάλου.

Γιατί; Eπειδή το άτομο με ελαφρά εγκεφαλική βλάβη

δεν έχει καθόλου ενσυναίσθηση.

Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν δεν έχεις καθόλου
ενσυναίσθηση

αποδίδεις καλύτερα σαν επενδυτής

και άρα η WaΙΙ Street αναπαράγει ανθρώπους χωρίς
ενσυναίσθηση.

Το να πάνε εκεί, να πάρουν αποφάσεις

και να κάνουν συναλλαγές σημαίνει ότι δεν έχουν
ηθικές αναστολές

στο ότι αυτό που κάνουν μπορεί να

επηρεάσει το συνάνθρωπό τους.

Και έτσι αναπαράγουν αυτά τα ρομπότ.

Αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν ψυχή

και αφού δεν θέλουν ούτε να πληρώνουν αυτούς
τους ανθρώπους πια,

δημιουργούν τώρα ρομπότ E πραγματικά ρομπότ E

πραγματικούς αλγοριθμικούς χρηματιστές.

Η GοΙdman Sachs στο σκάνδαλο με τις συναλλαγές
υψηλής συχνότητας:

βάζουν έναν υπολογιστή δίπλα στο χρηματιστήριο
της ΝέαςΥόρκης.

Αυτός ο υπολογιστής, ο ''συστεγαζόμενος''
υπολογιστής όπως τον αποκαλούν,

εκτελεί μεγάλο όγκο μικρών συναλλαγών για τη
GοΙdman

φορτώνοντας τις συναλλαγές με μεγάλο όγκο
εντολών

και με αυτόν τον τρόπο ληστεύει

κάθε φορά μικροποσά από το χρηματιστήριο.

Eίναι σαν να διοχετεύουν λαθραία χρήματα όλη τη
μέρα.

Πέρυσι και για ένα τρίμηνο είχανε 30 ή 60

συνεχόμενες μέρες χωρίςνα χάσουν

και έβγαζαν εκατομμύρια δολάρια κάθε μέρα;

Αυτό είναι στατιστικά αδύνατο!

'Όταν δούλευα στη Γουόλ Στριτ, ο τρόπος που ήταν
οργανωμένη

ήταν ότι όλοι έδιναν μίζες στους ανωτέρους.

Όι χρηματομεσίτες δωροδοκούν τον διευθυντή του
γραφείου,

ο διευθυντής του γραφείου δωροδοκεί τον υπεύθυνο
πωλήσεων της περιοχής.

Ό υπεύθυνος πωλήσεων της περιοχής

δωροδοκεί τον υπεύθυνο πωλήσεων της χώρας.

Eίναι μία κοινή άτυπη συμφωνία.

Τα Χριστούγεννα, ποιοςπαίρνει το μεγαλύτερο
μπόνους

σε μία μέση δουλειά χρηματομεσίτη; Ό νομικά
υπεύθυνος.

Ό νομικά υπεύθυνος κάθεται εκεί όλη μέρα.

υποτίθεται ότι φροντίζει ώστε εσύ

να μην παραβαίνεις τον παραμικρό κανόνα

και ότι συμμορφώνεσαι με το νόμο.

Φυσικά εφόσον μπορείς

να δωροδοκήσεις τον νομικά υπεύθυνο

ουσιαστικά συμμορφώνεσαι με το νόμο!

Πώς λοιπόν η απάτη έγινε το σύστημα;

Δεν είναι πια ένα υποπροιόν του συστήματος.

Eίναι το σύστημα.

Eίναι σαν τα παλιά ανέκδοτα του WοοdyΑΙΙen. Λέει:

''Γιατρέ, ο αδερφός μου νομίζει ότι είναι κοτόπουλο.''

Και ο γιατρός λέει ''πάρε ένα χάπι

και αυτό θα θεραπεύσει το πρόβλημα.''

Και λέει ''όχι γιατρέ, δεν καταλαβαίνεις,

χρειαζόμαστε τα αυγά''.

Eντάξει;

Συνεπώς, οι συνεχείς συναλλαγές ψευδών αξιώσεων

μεταξύ τραπεζών

για να δημιουργήσουν προμήθειες

για να δημιουργήσουν μπόνους

έχουν γίνει η μηχανή ανάπτυξης του ΑEΠ

της οικονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών

αν και εμπορεύονται κατ' ουσίαν ψευδείς αξιώσεις

που δεν υπάρχει απολύτως καμία ελπίδα
αποπληρωμής.

Eπεξεργάζονται, δημιουργούν και ξαναEεγγυοδοτούν
το τίποτα.

Αν γράψω ''$20 δισεκατομμύρια'' σε μία
χαρτοπετσέτα κοκτέιλ

και την πουλήσω στη J.Ρ Μοrgan και η J.Ρ.Μοrgan

γράψει ''$20 δισεκατομμύρια'' σε μία χαρτοπετσέτα
κοκτέιλ

και ανταλλάξουμε τις χαρτοπετσέτες σε ένα μπαρ

και πληρώνουμε ο ένας τον άλλον προμήθεια 1o/o

βγάζουμε πολλά λεφτά για το μπόνους των
Χριστουγέννων.

'Eχουμε και οι δύο στα βιβλία μας μία χαρτοπετσέτα
κοκτέιλ

των $20 δισεκατομμυρίων που δεν έχει πραγματική
αξία μέχρις ότου

το σύστημα δεν μπορεί πλέον να απορροφήσει
ανυπόστατες

χαρτοπετσέτες κοκτέιλ και σε αυτή την περίπτωση

πάμε στην κυβέρνηση να μας σώσει.

Και εξαιτίας της Γουόλ Στριτ και της παγκόσμιας
χρηματιστηριακής αγοράς,

υπάρχουν με συντηρητική εκτίμηση, περίπου 700
τρις δολάρια

αυτή τη στιγμή εκκρεμών ψευδών αξιώσεων,

γνωστών ως παράγωγα,

τα οποία μένουν να καταρρεύσουν.

Μια αξία που ισοδυναμεί με 10

φορές το ακαθάριστο εγχώριο προιόν

όλου του πλανήτη.

Και ενώ είδαμε τις οικονομικές διασώσεις

πολυεθνικών και τραπεζών από τις κυβερνήσεις...

οι οποίες, φυσικά, κατά κωμικό τρόπο δανείζονται

τα χρήματα αυτά από τις τράπεζες.

Βλέπουμε τώρα απόπειρες διάσωσης ολόκληρων
χωρών

από συνασπισμούς άλλων χωρών

μέσω των διεθνών τραπεζών.

Μα πώς ακριβώς διασώζεις οικονομικά τον πλανήτη;

Δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει βυθιστεί τώρα
στο χρέος.

Η κλιμάκωση αθέτησης δημόσιων χρεών που
βλέπουμε

δεν είναι παρά μόνο η αρχή, όταν εξετάσουμε τα
μαθηματικά των πραγμάτων.

'Eχει υπολογιστεί ότι για τις Η.Π.Α. μόνο

ο κατά κεφαλήν φόρος εισοδήματοςπρέπει να
αυξηθεί κατά 65o/o

μόνο και μόνο για να καλύψει τους τόκους στο
προσεχές μέλλον.

Όικονομολόγοι προβλέπουν ότι μέσα σε μερικές
δεκαετίες

το 60o/o των χωρών του πλανήτη θα είναι υπό
πτώχευση.

Μα μισό λεπτόEE για να το ξεκαθαρίσουμε.

Ό κόσμος οδηγείται στην πτώχευση

ό,τι κι αν στο διάολο σημαίνει αυτό

εξαιτίας αυτής της ιδέας που ονομάζεται ''χρέος''

που ούτε καν υφίσταται στην φυσική πραγματικότητα.

Eίναι κομμάτι μόνο ενόςπαιχνιδιού που
επινοήσαμε...

και την ίδια στιγμή το βιοτικό επίπεδο
δισεκατομμυρίων ανθρώπων

βρίσκεται σε κίνδυνο.

Μαζικές απολύσεις E παραγκουπόλειςE
επιταχυνόμενη φτώχεια

Μέτρα λιτότητας εφαρμόζονται E σχολεία κλείνουνε E

παιδιά υποσιτίζονται...και τόσοι άλλοι δείκτες
ανέχειας

όλα χάριν αυτού του περίτεχνου μύθου...

Eίμαστε τόσο ηλίθιοι ρε γαμώτο;!

Γειά! Γειά! Άρη E άνθρωπέ μου.

Θα βοηθήσεις έναν αδερφό, ε;

Ωρίμασε, παιδί μου.

Κρόνε! Τι χαμπάρια;

Θυμάσαι το ''καυτό'' νεφέλωμα που σου γνώρισα

λίγο καιρό πριν;

λοιπόνE άκου γη.

'Eχουμε κουραστεί πολύ μαζί σου.

Σου έχουν δοθεί τα πάντα και παρόλα αυτά τα
ξοδεύεις όλα.

'Eχεις αφθονία πόρων και το ξέρεις.

Γιατί δεν μεγαλώνειςνα μάθεις

να είσαι υπεύθυνη, επιτέλους.

Κάνεις μίζερη την μητέρα σου.

Eίσαι μόνος σου, φιλαράκι.

Τελοσπάντων.

[Δημόσια Υγεία]

Τώρα, με δεδομένο όλα αυτά...

από την σπάταλη μηχανή γνωστή ως το σύστημα
αγοράς,

στην μηχανή χρέους γνωστή ως το νομισματικό
σύστημα,

δημιουργώντας το καθεστώς της χρηματικής αγοράς

που ορίζει την σημερινή παγκόσμια οικονομία...

υπάρχει μια επίπτωση που διαπερνά

όλο τον μηχανισμό:

Η Ανισότητα.

Eίτε είναι το σύστημα αγοράς που δημιουργεί

μια φυσική τάση προς το μονοπώλιο και τη
συγκεντρωτική εξουσία

ενώ παράλληλα γεμίζει τσέπες εύπορων
βιομηχανιών

που υπερισχύουν των άλλων

ανεξαρτήτωςπρακτικότηταςE

όπως το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι

επενδυτές στην Γουόλ Στριτ

τώρα εισπράττουν πάνω από 300 εκατομμύρια
δολάρια το χρόνο

χωρίς να συνεισφέρουν τίποτα.

Eνώ ένας επιστήμονας που ερευνά την θεραπεία για
μια αρρώστια

προσπαθώντας να βοηθήσει την ανθρωπότητα

ίσως να βγάλει 60 χιλιάδες δολάρια το χρόνο, άμα
είναι τυχερός.

Eίτε είναι το νομισματικό σύστημα

που έχει ενσωματωμένη την κοινωνική
διαστρωμάτωση στη δομή του.

Για παράδειγμα:

Eάν έχω 1 εκατομμύριο δολάρια και τα καταθέσω σε
ένα λογαριασμό

με 4o/o επιτόκιο E

θα βγάζω 40.000 επιπλέον δολάρια το χρόνο.

Καμία κοινωνική συνεισφορά E τίποτα.

Από την άλλη, αν ανήκω σε κατώτερη τάξη και
πρέπει να δανειστώ

για να αγοράσω ένα αυτοκίνητο ή σπίτι

πληρώνω τόκους που

κατ' αφηρημένο τρόπο

πηγαίνουν να αποπληρώσουν τον εκατομμυριούχο
με το 4o/o επιτόκιο τραπεζικής κατάθεσης.

Η κλοπή από τους φτωχούςγια να πληρωθούν οι
πλούσιοι

είναι ένα θεμελιώδες, δομικό στοιχείο του
νομισματικού συστήματος.

Και θα μπορούσε να ονομαστεί: ''ΔομικόςΤαξικός
Διαχωρισμός'

Φυσικά, ανά την ιστορία η κοινωνική διαστρωμάτωση

πάντα έμοιαζε άδικη

άλλα ήταν προφανώς γενικά αποδεκτή

καθώςπλέον, το 1o/o του παγκόσμιου πληθυσμού
κατέχει το 40o/o του παγκόσμιου πλούτου.

Άλλα πέρα από το ''δίκαιο της ύλης'

κάτι άλλο συμβαίνει

κάτω από την επιφάνεια της ανισότητας,

κάτι που προκαλεί απίστευτη υποβάθμιση της
δημόσιας υγείας σαν σύνολο.

Λοιπόν, σκέφτομαι ότι συχνά οι άνθρωποι
μπερδεύονται από την αντίθεση

ανάμεσα στη υλική επιτυχία των κοινωνιών μας

E άνευ προηγουμένου επίπεδα πλούτου E

και τις πολλές κοινωνικές αποτυχίες.

Αν κοιτάξετε τα ποσοστά της

κατάχρησηςναρκωτικών ή της βίας ή της τάσης
αυτοκαταστροφής

στα παιδιά ή τις ψυχικές ασθένειες,

είναι σαφές ότι κάτι πάει πολύ στραβά

στις κοινωνίες μας.

Τα δεδομένα τα οποία περιγράφω

απλά δείχνουν τη διαίσθηση που είχαν οι άνθρωποι

για εκατοντάδες χρόνια, ότι η ανισότητα είναι
διχαστική

και κοινωνικά διαβρωτική.

Αλλά αυτή η διαίσθηση είναι πολύ πιο αληθινή απ' ότι
φανταστήκαμε ποτέ.

Υπάρχουν πολύ ισχυρές ψυχολογικές και κοινωνικές
επιδράσεις

της ανισότητας. Υποθέτω ότι έχουν να κάνουν πιο
πολύ με αισθήματα

ανωτερότητας και κατωτερότητας.

Αυτό το είδος της διαίρεσηςE

μαζί ίσως και με το αίσθημα του σεβασμού ή της
έλλειψης σεβασμού E

οι άνθρωποι να νιώθουν ότι κάποιοι τους βλέπουν
αφ' υψηλού,

το οποίο παρεπιπτόντως είναι και η αιτία που η βία

είναι πολύ πιο κοινή σε κοινωνίες μεγαλύτερης
ανισότητας.

Η αφορμή για βία πολύ συχνά δίνεται όταν οι
άνθρωποι νιώθουν ότι οι γύρω τους

τους κοιτούν αφ' υψηλού και δεν τους σέβονται.

Αν υπάρχει κάτι στο όποιο θα έδινα έμφαση,

αυτό είναι ότι το σημαντικότερο αξίωμα

για την αποτροπή της βίας

θα ήταν η ''Ισότητα''.

Η σημαντικότερη παράμετρος

που επηρεάζει τα ποσοστά βίας

είναι ο βαθμός της ισότητας έναντι του βαθμού
ανισότητας

στην εν λόγω κοινωνία.

Άρα, αυτό που βλέπουμε είναι ένα είδος

γενικής κοινωνικής δυσλειτουργίας.

Δεν είναι απλά ένα ή δύο πράγματα που πάνε λάθος,

καθώς αυξάνεται η ανισότητα

όλα φαίνεται να πηγαίνουν στραβά, είτε μιλάμε

για το έγκλημα, είτε για ψυχικές ασθένειες είτε για
οτιδήποτε άλλο.

'Eνα από τα πιο ενοχλητικά ευρήματα στη δημόσια
υγεία

είναι ότι ποτέ μα ποτέ μην κάνεις το λάθοςνα είσαι
φτωχός.

'Η να γεννηθείς φτωχός.

Η υγεία σου πληρώνει για αυτό με αμέτρητους
τρόπους:

κάτι που είναι γνωστό ως ''κοινωνικοEοικονομική
διαβάθμιση υγείας''

'Όπως κατεβαίνουμε από τις υψηλότερες βαθμίδες

της κοινωνίας, σε όρους κοινωνικοEοικονομικής
επιφάνειας,

στα χαμηλότερα στρώματα, η υγεία χειροτερεύει

για πολλές διαφορετικές ασθένειες.

Το προσδόκιμο ζωής χειροτερεύει.

Τα ποσοστά βρεφικής θνησιμότηταςE

οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε.

'Eτσι, ένα τεράστιο θέμα είναι

γιατί υπάρχει αυτή η διαβάθμιση.

Μία απλή προφανής απάντηση

είναι ότι αν έχεις κάποια χρόνια πάθηση, δεν θα

είσαι και πολύ παραγωγικός

άρα η υγεία προκαλεί κοινωνικοοικονομικές
διαφορές.

Όύτε κατά διάνοια E

στο πιο απλό επίπεδο

δεν θα μπορούσατε να κοιτάξετε

στο κοινωνικοοικονομικο επίπεδο ενός 10χρονου

και να προβλέψετε το οτιδήποτε για την υγεία του

δεκαετίες αργότερα.

Άρα αυτή είναι η κατεύθυνση της αιτιότητας.

Η επόμενη είναι: ''Ω, μα είναι προφανές'' E

οι φτωχοί δεν έχουν αρκετά χρήματα για να πάνε στο
γιατρό...

είναι η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη;

Δεν έχει καμία σχέση με αυτό

επειδή βλέπετε την ίδια διαβάθμιση

και σε κοινωνίες με ολοκληρωμένο σύστημα υγείας

και ισχυρό κράτος πρόνοιας.

Eντάξει, επόμενη 'απλή επεξήγηση':

Ω! Κατά μέσο όρο, όσο φτωχότερος είσαι

τόσο πιο πιθανό είναι να καπνίζεις

και να πίνεις και να έχεις κάθε λογής επικίνδυνους
παράγοντες στον τρόπο ζωής σου.

Ναι, αυτά πάνε μαζί αλλά προσεκτικές μελέτες έχουν
δείξει

ότι αυτό εξηγεί το ένα τρίτο περίπου της
μεταβλητότητας.

Όπότε τι απομένει;

Αυτό που απομένει έχει κατά πολύ να κάνει

με το ΑΓΧΌΣ για τη φτώχεια.

'Eτσι, όσο φτωχότερος είσαι, αρχίζοντας από το

να είσαι αυτός που βγάζει ένα δολάριο λιγότερο από
τον ΒiΙΙ Gates...

όσο φτωχότερος είσαι σε αυτή τη χώρα

κατά μέσο όρο, τόσο χειρότερη είναι η υγεία σου.

Αυτό μας λέει κάτι πολύ σημαντικό:

η σύνδεση της υγείας με τη φτώχεια

δεν έχει να κάνει με το ότι είσαι φτωχός, έχει να κάνει
με το να αισθάνεσαι φτωχός.

'Όλο και περισσότερο αναγνωρίζουμε ότι το χρόνιο
στρες

έχει σημαντική επίδραση στην υγεία

αλλά οι πιο σημαντικέςπηγές άγχους

είναι στην ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων.

και αν υπάρχει κάτι που να

υποβαθμίζει την ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων

αυτό είναι η κοινωνικοEοικονομική διαστρωμάτωση
της κοινωνίας.

Αυτό που έχει πλέον δείξει η επιστήμη είναι

ότι ανεξαρτήτως υλικού πλούτου

το άγχος όταν απλά ζεις σε μια διαστρωματωμένη
κοινωνία

οδηγεί σε ένα τεράστιο φάσμα προβλημάτων
δημόσιας υγείας

και όσο μεγαλύτερη είναι η ανισότητα, τόσο
χειρότερα γίνονται.

Προσδόκιμο Zωής: Μεγαλύτερο σε πιο ισότιμες
χώρες.

Τοξικομανία: Λιγότερη σε πιο ισότιμες χώρες.

Ψυχική Ασθένεια: Λιγότερη σε πιο ισότιμες χώρες.

Κοινωνικό Κεφάλαιο E εννοώντας την

ικανότητα των ανθρώπων να εμπιστεύονται ο ένας
τον άλλο:

Φυσικά μεγαλύτερο σε πιο ισότιμες χώρες.

Eκπαιδευτικές Eπιδόσεις: Υψηλότερες σε πιο
ισότιμες χώρες.

ΠοσοστάΑνθρωποκτονιών: Μικρότερα σε πιο
ισότιμες χώρες.

'Eγκλημα και Ποσοστά Φυλάκισης:

Μικρότερα σε πιο ισότιμες χώρες

Και πάει λέγοντας:

Παιδική θνησιμότητα, παχυσαρκία, ρυθμός εφηβικής
γεννητικότητας:

Λιγότερα σε πιο ισότιμες χώρες.

και ίσως το πιο ενδιαφέρον:

Καινοτομία: Μεγαλύτερη σε πιο ισότιμες χώρες.

Το οποίο αμφισβητεί την απαρχαιωμένη αντίληψη ότι
μια ανταγωνιστική

διαστρωματωμένη κοινωνία είναι κατά κάποιο τρόπο
πιο δημιουργική και εφευρετική.

Eπιπλέον, μια μελέτη που έγινε στο Ηνωμένο
Βασίλειο

με το όνομα Μελέτη WhitehaΙΙ

διαπίστωσε ότι υπάρχει κοινωνική κατανομή των
ασθενειών

καθώς πηγαίνεις από την κορυφή της
κοινωνικοοικονομικής κλίμακας

προς τη βάση.

Για παράδειγμα, διαπιστώθηκε ότι οι χαμηλότερες
βαθμίδες

της ιεραρχίας είχαν τετραπλάσια αύξηση

σε θνησιμότητα από καρδιακέςπαθήσεις

σε σύγκριση με τις υψηλότερες βαθμίδες.

Και αυτό το μοντέλο υφίσταται, ανεξαρτήτως
πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη.

Συνεπώς, όσο χειρότερη είναι συγκριτικά η
οικονομική κατάσταση ενός ατόμου

τόσο χειρότερη θα είναι κατά μέσο όρο και η υγεία
του.

Αυτό το φαινόμενο συνδέεται με αυτό που θα
μπορούσε να οριστεί ως

'Ψυχοκοινωνικό Στρες'

και αποτελεί θεμέλιο των μεγαλύτερων κοινωνικών
διαστρεβλώσεων

που πλήττουν την κοινωνία μας σήμερα.

Η αιτία του;

Το Νομισματικό Σύστημα τηςΑγοράς

Ας μη γελιόμαστε:

Ό μεγαλύτερος καταστροφέας της οικολογίας...

η μεγαλύτερη πηγή σπατάλης, εξάντλησης πόρων
και ρύπανσης...

ο μεγαλύτερος προμηθευτής βίας

πόλεμου, εγκλήματος, φτώχειας, κακοποίησης ζώων
και απανθρωπιάς...

ο μεγαλύτερος δημιουργός κοινωνικών και
προσωπικών νευρώσεων...

ψυχικών διαταραχών, αγχώδους κατάθλιψης...

Για να μην αναφέρουμε και τη μεγαλύτερη πηγή
κοινωνικήςπαράλυσης

που μας αποτρέπει να μεταβούμε προς νέες
μεθοδολογίες

για προσωπική υγεία, παγκόσμια αειφορία

και πρόοδο σε αυτόν τον πλανήτη,

δεν είναι κάποια διεφθαρμένη Κυβέρνηση ή
νομοθεσία...

ούτε κάποια πολυεθνική ή τραπεζικό καρτέλ...

ούτε κάποιο ελλάτωμα της ανθρώπινης φύσης...

και ούτε κάποια μυστική κρυμμένη κλίκα που ελέγχει
τον κόσμο.

Eίναι, ουσιαστικά:

Το ίδιο το ΚοινωνικοEΌικονομικό Σύστημα

από τα θεμέλιά του.

[Μέρος 3: Σχέδιο Γη]

Ας φανταστούμε ότι είχαμε την επιλογή

να ξανασχεδιάσουμε τον ανθρώπινο πολιτισμό από
το μηδέν.

Τι θα γινόταν αν, υποθετικά μιλώντας,

ανακαλύπταμε ένα ακριβές αντίγραφο του πλανήτη
Γη

και η μόνη διαφορά μεταξύ

αυτού του νέου πλανήτη και του τωρινού μας

είναι ότι δεν είχε λάβει χώρα η ανθρώπινη εξέλιξη.

Θα ήταν ένας λευκός καμβάς.

Χωρίς χώρες, χωρίς πόλεις, χωρίς ρύπανση, χωρίς
ρεπουμπλικάνους....

απλά ένα παρθένο, ελεύθερο περιβάλλον.

Όπότε τι θα κάναμε;

Λοιπόν, πρώτα χρειαζόμαστε έναν ''σκοπό'', σωστά;

Και είναι ασφαλές να πούμε ότι ο σκοπός θα ήταν να
επιβιώσουμε.

Και όχι απλά να επιβιώσουμε, αλλά να το πράξουμε
με έναν βέλτιστο, υγιή

ακμάζων τρόπο.

Όι περισσότεροι άνθρωποι, βέβαια, επιθυμούν να
ζήσουν και

θα προτιμούσαν να το κάνουν χωρίς να υποφέρουν.

Ως εκ τούτου, η βάση αυτού του πολιτισμού

πρέπει να είναι τόσο υποστηρικτική και συνεπώς

όσο το δυνατόν βιώσιμη για την ανθρώπινη ζωή E

λαμβάνοντας υπόψη τις υλικές ανάγκες

όλων των ανθρώπων του κόσμου

προσπαθώντας να απομακρύνει οτιδήποτε

θα μπορούσε να μας βλάψει μακροπρόθεσμα.

'Eχοντας κατανοήσει αυτόν το σκοπό της ''Μέγιστης
Βιωσιμότητας''

η επόμενη ερώτηση αφορά τη ''μέθοδό'' μας.

Τι είδους προσέγγιση έχουμε;

Λοιπόν, για να δούμε E

την τελευταία φορά που έλεγξα, η πολιτική ήταν η
μέθοδος της κοινωνικήςλειτουργίας στη γη...

οπότε τι έχουν να πούν τα δόγματα των
ρεπουμπλικάνων, των φιλελεύθερων

των συντηρητικών ή των σοσιαλιστών για τον
κοινωνικό σχεδιασμό;

Χμμμ... ούτε ένα αναθεματισμένο πράγμα.

Eντάξει τότε E τι έχει να πει η θρησκεία;

Σίγουρα ο μεγάλος δημιουργός θα έπρεπε να έχει
αφήσει κάποια προσχέδια κάπου...

Μπα... τίποτα που να μπορώ να βρω.

Eντάξει λοιπόν E οπότε τι μένει;

Απ' ότι φαίνεται, κάτι που ονομάζεται ''Eπιστήμη''.

Η επιστήμη είναι μοναδική στο ότι οι μέθοδοί της
απαιτούν όχι μόνο οι ιδέες

που προτείνει να ελέγχονται και να
επαναλαμβάνονται...

αλλά και ό,τι επινοεί η επιστήμη είναι επίσης εγγενώς
διαψεύσιμο.

Με άλλα λόγια, σε αντίθεση με τη θρησκεία και την
πολιτική

η επιστήμη δεν έχει καμμία υπεροψία

και για οτιδήποτε προτείνει, αποδέχεται το
ενδεχόμενο

να αποδειχθεί τελικά λάθος.

Δεν προσκολλάται σε τίποτα και εξελίσσεται
συνεχώς.

Λοιπόν, αυτό μου ακούγεται αρκετά φυσικό.

'Eτσι λοιπόν E με βάση την τρέχουσα κατάσταση της
επιστημονικήςγνώσης

στις αρχές του 21ου αιώνα

μαζί με το σκοπό μας για ''μέγιστη βιωσιμότητα''

για τον ανθρώπινο πληθυσμό

πώς αρχίζουμε αυτή την διαδικασία κατασκευής;

Λοιπόν, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι:

Τι χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε;

Η απάντηση είναι, φυσικά, Πλανητικούς Πόρους.

Eίτε είναι το νερό που πίνουμε, η ενέργεια που
χρησιμοποιούμε

ή οι πρώτες ύλες που αξιοποιούμε για να φτιάξουμε
εργαλεία και καταφύγια

ο πλανήτης φιλοξενεί αποθέματα πόρων

πολλοί από τους οποίους απαιτούνται για την
επιβίωσή μας.

'Eτσι, δεδομένης αυτής της πραγματικότητας

καθίσταται ζωτικής σημασίαςνα καταλάβουμε τι
έχουμε και πού βρίσκεται.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διεξάγουμε κάποια
έρευνα.

Απλά εντοπίζουμε και αναγνωρίζουμε κάθε φυσικό
πόρο του πλανήτη

που μπορούμε, μαζί με το ποσό που διατίθεται σε
κάθε περιοχή

από τα κοιτάσματα χαλκού, στιςπιο πλουσιοπάροχες
τοποθεσίες

για αιολικά πάρκα για την παραγωγή ενέργειας

στις φυσικέςπηγέςπόσιμου νερού

στην εκτίμηση της ποσότητας ψαριών στον ωκεανό

στην πιο προνομιακή εύφορη γη για την καλλιέργεια
τροφής, κ.τ.λ.

Αλλά, αφού εμείς οι άνθρωποι πρόκειται να

καταναλώσουμε αυτούς τουςπόρους με την πάροδο
του χρόνου

συνειδητοποιούμε λοιπόν ότι δεν πρέπει μόνο να
τους εντοπίσουμε και να τους αναγνωρίσουμε,

πρέπει επίσης και να τους παρακολουθούμε.

Πρέπει να σιγουρέψουμε ότι δεν θα εξαντληθεί
κανείς...

αυτό θα ήταν άσχημο.

Αυτό σημαίνει όχι μόνο να παρακολούθουμε τους
ρυθμούς χρήσης μας

αλλά και τους ρυθμούς της επίγειας αναγέννησης

όπως το πόσος χρόνος, αςπούμε, απαιτείται

για να μεγαλώσει ένα δέντρο ή να ξαναγεμίσει μια
πηγή.

Αυτό ονομάζεται ''Δυναμική Ισορροπία''.

Με άλλα λόγια, αν εξαντλήσουμε τα δέντρα
γρηγορότερα απ' όσο μπορούν να ξαναφυτρώσουνE

έχουμε σοβαρό πρόβλημα, γιατί δεν είναι βιώσιμο.

'Eτσι λοιπόν,πώςπαρακολουθούμε αυτό το
ευρετήριο πόρων,

ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι όλα

αυτά τα πράγματα είναι διάσπαρτα παντού:

'Eχουμε μεγάλα ορυχεία μεταλλευμάτων στο μέρος
που λέμεΑφρική

συγκεντρώσεις ενεργειακών πόρων στη Μέση
Ανατολή

τεράστιες δυνατότητεςπαλιρροικής ενέργειας στις
ακτές τουΑτλαντικού της ΒόρειαςΑμερικής

τη μεγαλύτερη παροχή φρέσκου νερού στη Βραζιλία,
κ.τ.λ.

Λοιπόν, για άλλη μια φορά, η παλιά καλή μας
επιστήμη έχει μια πρόταση:

που ονομάζεται ''Θεωρία Συστημάτων''.

Η Θεωρία Συστημάτων αναγνωρίζει ότι τα θεμέλια
του φυσικού κόσμου

από την ανθρώπινη βιολογία ως τη γήινη βιόσφαιρα

ως τη βαρυτική έλξη του ίδιου του ηλιακού
συστήματος

είναι ένα τεράστιο συνεργαζόμενο ενιαίο σύστημα E
πλήρως διασυνδεδεμένο.

'Όπως τα ανθρώπινα κύτταρα συνδέονται
σχηματίζοντας τα όργανά μας

και τα όργανα συνδέονται για να σχηματίσουν το
σώμα μας

και αφού το σώμα μας δεν μπορεί να ζήσει χωρίς
τουςγήινους πόρους

της τροφής, του αέρα και του νερού, είμαστε άρρηκτα
συνδεδεμένοι με τη γη.

Και ούτω καθεξής.

Όπότε E όπως μας λέει η φύση, παίρνουμε όλα αυτά
τα στοιχεία

αποθεμάτων και καταγραφής και δημιουργούμε ένα
''σύστημα'' για να τα διαχειριστούμε.

Όυσιαστικά, ένα ''Παγκόσμιο Σύστημα Διαχείρισης
Πόρων''

για καταγραφή του κάθε σχετικού πόρου του
πλανήτη.

Δεν υπάρχει καμία άλλη λογική εναλλακτική λύση, αν
ο στόχος μας ως είδος

είναι η επιβίωση σε βάθος χρόνου. Πρέπει να
καταγράφουμε συνολικά.

Με αυτό κατανοητό, μπορούμε τώρα να εξετάσουμε
την παραγωγή.

Πώς χρησιμοποιούμε όλα αυτά τα πράγματα;

Ποιες θα είναι οι διαδικασίες παραγωγής μας και τι
πρέπει να

λαμβάνουμε υπόψιν μας για να βεβαιωθούμε ότι είναι
όσο πιο βέλτιστη γίνεται

ώστε να μεγιστοποιήσουμε τη βιωσιμότητά μας;

Λοιπόν, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό
μας είναι το γεγονός ότι

πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε και να
διαφυλάττουμε.

Όι πόροι του πλανήτη είναι ουσιαστικά
πεπερασμένοι.

Γι' αυτό είναι σημαντικό το να είμαστε ''στρατηγικοί''.

Η ''Στρατηγική Διαφύλαξη'' είναι κλειδί.

Το δεύτερο πράγμα που αναγνωρίζουμε, είναι ότι
ορισμένοι πόροι

δεν είναι τόσο καλοί στην απόδοσή τους, όσο κάποιοι
άλλοι.

Όυσιαστικά, μερικά απ' αυτά τα πράγματα, όταν
μπούν σε χρήση

έχουν τρομερή επίδραση στο περιβάλλον

γεγονόςπου αναπόφευκτα εμποδίζει την υγεία μας.

Για παράδειγμα: τα ορυκτά καύσιμα, όπως κι αν το
δείς,

αποδεσμεύουν μερικούς αρκετά καταστρεπτικούς
παραγόντες στο περιβάλλον.

Γι' αυτό, είναι σημαντικό να βάλουμε τα δυνατά μας
ώστε να τα χρησιμοποιούμε

μόνο όταν πραγματικά πρέπει να το κάνουμε E αν όχι
και καθόλου.

Eυτυχώς για μας, βλέπουμε ένα σωρό δυνατότητες
όπως ο ήλιος, ο αέρας, η παλίρροια,

τα κύματα, η θερμική διαφορικότητα και η γεωθερμία
για την παραγωγή ενέργειας,

ώστε να μπορούμε να σχεδιάζουμε στρατηγικά και
αντικειμενικά τι χρησιμοποιούμε και πού,

για να αποφευχθεί αυτό που θα μπορούσε να
ονομαστεί ''φαινόμενο μπούμερανγκ''

ή οτιδήποτε προκύπτει από την παραγωγή ή τη
χρήση

το οποίο καταστρέφει το περιβάλλον και ως εκ
τούτου, εμάς τους ίδιους.

Αυτό θα το ονομάσουμε ''Στρατηγική Ασφάλειας'

για να δέσει με τη ''Στρατηγική Διαφύλαξή'' μας.

Ωστόσο, οι στρατηγικές παραγωγής δεν σταματούν
εκεί.

Θα χρειαστούμε και μια ''Στρατηγική Αποδοτικότητας''

για τους πραγματικούς μηχανισμούς της ίδιας της
παραγωγής.

Και αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι υπάρχουν
περίπου

τρία συγκεκριμένα πρωτόκολλα που πρέπει να
τηρήσουμε:

Πρώτο: Ότιδήποτε παράγουμε πρέπει να είναι

σχεδιασμένο να διαρκεί όσο το δυνατόν
περισσότερο.

Φυσικά, όσο πιο πολλά πράγματα χαλάνε

τόσο περισσότερουςπόρους θα χρειαστούμε για να
τα αντικαταστήσουμε

και τόσο περισσότερα απόβλητα παράγονται.

Δεύτερο: 'Όταν τα πράγματα τελικά χαλάνε

ή δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν για
οποιονδήποτε λόγο,

είναι σημαντικό να συλλέγουμε ή να ανακυκλώνουμε
όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούμε.

Γι' αυτό, ο σχεδιασμός παραγωγήςπρέπει να
λαμβάνει

άμεσα υπόψη το γεγονός αυτό, από τα πρώιμα
κιόλας στάδια.

Τρίτο: Τεχνολογίες με ταχύτατη εξέλιξη, όπως η
ηλεκτρονική

που υπόκεινται στους ταχύτερους ρυθμούς
τεχνολογικής απαξίωσης

θα πρέπει να είναι σχεδιασμένα ώστε να

προνοούν και να επιδέχονται φυσική αναβάθμιση.

Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε να κάνουμε είναι
να πετάξουμε έναν ολόκληρο υπολογιστή

μόνο και μόνο επειδή έχει ένα σπασμένο τμήμα ή
είναι ξεπερασμένος.

Όπότε σχεδιάζουμε απλώς τα στοιχεία να είναι
εύκολα αναβαθμίσιμα

κομμάτιEκομμάτι, τυποποιημένα και καθολικά
ανταλλάξιμα

με βάση την τρέχουσα τάση τεχνολογικής αλλαγής.

Και όταν κατανοήσουμε ότι οι μηχανισμοί της
''ΣτρατηγικήςΔιατήρησης'

της ''Στρατηγική Ασφάλειας' και της ''Στρατηγικής
Απόδοσης''

είναι αμιγώς τεχνικά ζητήματα

χωρίς καμία ανθρώπινη γνώμη ή προκατάληψη

προγραμματίζουμε αυτές τις στρατηγικές σε έναν
υπολογιστή

που σταθμίζει και υπολογίζει όλες τις σχετικές
μεταβλητές

επιτρέποντάς μας να καταλήγουμε πάντα στην

αναμφισβήτητα καλύτερη μέθοδο για βιώσιμη
παραγωγή

με βάση την τρέχουσα γνώση.

Κι ενώ αυτό μπορεί ν' ακούγεται περίπλοκο

δεν είναι τίποτα άλλο από έναν υπερEυπολογιστή,

για να μην αναφέρουμε ότι τέτοια πολυμορφικά

συστήματα λήψης αποφάσεων και εποπτείας

χρησιμοποιούνται ήδη σε όλο τον κόσμο σήμερα

για ειδικούς σκοπούς. Eίναι απλώς η εφαρμογή της
σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Λοιπόν...

Τώρα, δεν έχουμε μόνο το ΣύστημαΔιαχείρισης
Πόρων

αλλά κι ένα ΣύστημαΔιαχείρισης Παραγωγής

που και τα δυο είναι εύκολα αυτοματοποιημένα μέσω
υπολογιστή

για τη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας, της
συντήρησης και της ασφάλειας.

Η πραγματικότητα μας διδάσκει ότι το ανθρώπινο
μυαλό

ή και μια ομάδα ανθρώπων, δεν μπορεί να
παρακολουθεί ό,τι πρέπει να παρακολουθείται.

Αυτό πρέπει να γίνεται από υπολογιστές και μπορεί
να γίνει.

Και αυτό μας φέρνει στο επόμενο επίπεδο: Διανομή.

Ποιες στρατηγικές βιωσιμότητας έχουν νόημα εδώ;

Λοιπόν, επειδή γνωρίζουμε ότι η συντομότερη

απόσταση μεταξύ δύο σημείων είναι μια ευθεία
γραμμή

και δεδομένου ότι απαιτείται ενέργεια για να κινηθούν
οχήματα μεταφοράς

όσο πιο μικρή είναι η απόσταση μεταφοράς, τόσο το
καλύτερο.

Η παραγωγή εμπορευμάτων σε μια ήπειρο και η
μεταφορά τους σε άλλη

έχει νόημα μόνο αν τα εν λόγω προιόντα απλώς δεν
μπορούν να

να παράγονται στην εν λόγω περιοχή.

Διαφορετικά, δεν είναι παρά σπατάλη.

Πρέπει η παραγωγή να έχει τοπικό χαρακτήρα, ώστε
η διανομή να είναι απλή

γρήγορη και ν' απαιτεί την ελάχιστη ποσότητα
ενέργειας.

Θα το λέμε αυτό ''Στρατηγική Eγγύτητας''

πράγμα που σημαίνει απλώς ότι μειώνουμε τη

μετακίνηση των εμπορευμάτων όσο το δυνατόν
περισσότερο

είτε πρόκειται για πρώτες ύλες είτε για τελικά
καταναλωτικά προιόντα.

Φυσικά, ίσως θα ήταν σημαντικό να

γνωρίζουμε τι εμπορεύματα μεταφέρουμε και γιατί...

Και αυτό εμπίπτει στην κατηγορία τηςZήτησης.

Και η ζήτηση είναι απλά αυτό που χρειάζονται οι
άνθρωποι για να είναι

υγιείς και να έχουν μια υψηλή ποιότητα ζωής.

Το φάσμα των υλικών ανθρώπινων αναγκών

κυμαίνεται από τις βασικές ανάγκες για την
υποστήριξη της ζωής

όπως είναι η τροφή, το καθαρό νερό και η στέγαση...

έως τα κοινωνικά και ψυχαγωγικά αγαθά που
επιτρέπουν τη χαλάρωση

και την ατομική E κοινωνική αναψυχή E

και τα δύο σημαντικοί παράγοντεςγια την ανθρώπινη
και κοινωνική υγεία συνολικά.

'Eτσι E πολύ απλά E διεξάγουμε άλλη μια έρευνα.

Όι άνθρωποι περιγράφουν τις ανάγκες τους, η
ζήτηση

προσδιορίζεται και η παραγωγή ξεκινά με βάση αυτή
τη ζήτηση.

Και δεδομένου ότι το επίπεδο της ζήτησης των
διαφόρων αγαθών

θα διακυμαίνεται και θα αλλάζει γύρω από
διαφορετικές περιοχές

πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ''Σύστημα
ΠαρακολούθησηςZήτησης /Διανομής''

έτσι ώστε να αποφευχθούν οι υπερβάσεις και οι
ελλείψεις.

Φυσικά, αυτή η ιδέα είναι γνωστή

και χρησιμοποιείται σε κάθε μεγάλη αλυσίδα
καταστημάτων σήμερα

για να επιβεβαιώσει ότι συμβαδίζει με την απογραφή
της.

Μόνο που αυτή τη φορά, παρακολουθούμε σε
παγκόσμια κλίμακα.

Αλλά για ένα λεπτό. Πραγματικά, δεν μπορούμε να
καταλάβουμε πλήρως τη ζήτηση

αν δε λάβουμε υπόψη την πραγματική χρήση του
ίδιου του αγαθού.

Eίναι λογικό και βιώσιμο για κάθε άνθρωπο
ξεχωριστά

να έχει π.χ. ένα αγαθό από οτιδήποτε δημιουργείται;
Ανεξάρτητα από τη χρήση του;

'Όχι. Αυτό θα ήταν απλώς σπάταλο και μη αποδοτικό.

Αν κάποιος έχει την ανάγκη ενός αγαθού, αλλά αυτή
η ανάγκη είναι μόνο αςπούμε:

45 λεπτά την ημέρα κατά μέσο όρο

θα ήταν πολύ πιο αποδοτικό αν

αυτό το αγαθό ήταν στη διάθεσή τους

αλλά και σε άλλους όταν θα το χρειάζονταν.

Πολλοί ξεχνούν ότι δεν είναι το αγαθό αυτό που
θέλουν

είναι ο σκοπός αυτού του αγαθού.

'Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το ίδιο το αγαθό

είναι μόνο τόσο σημαντικό όσο και η χρησιμότητά
του,

βλέπουμε ότι ο ''εξωτερικόςπεριορισμός''

ή ό,τι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε σήμερα
''ιδιοκτησία''

είναι εξαιρετικά σπάταλη και περιβαλλοντικά
παράλογη

κατά μία θεμελιώδη, οικονομική έννοια.

Χρειάζεται λοιπόν να χαράξουμε μια στρατηγική που
ονομάζεται: ''Στρατηγική Πρόσβασης'.

Αυτό θα είναι το θεμέλιό μας για το

''Σύστημα Παρακολούθησης Zήτησης/Διανομής'.

που εξασφαλίζει ότι μπορούμε να καλύψουμε

τη ζήτηση των αναγκών του πληθυσμού

για την πρόσβαση σε ό,τι χρειάζονται, όταν το
χρειάζονται.

Σχετικά με την παραλαβή αγαθών σε φυσικό
επίπεδο,

κεντρικά και περιφερειακά κέντρα

προσβάσης έχουν νόημα, ως επί το πλείστον,

τοποθετημένα κοντά στον πληθυσμό,

και ένα άτομο απλά θα ερχόταν, θα έπαιρνε το
αντικείμενο,

θα το χρησιμοποιούσε και όταν τελείωνε, θα το
επέστρεφε όταν δεν θα το χρειαζόταν πλέον...

όπωςπερίπου λειτουργεί μια βιβλιοθήκη σήμερα.

Όυσιαστικά, αυτά τα κέντρα θα μπορούσαν να
υπάρχουν όχι μόνο

στις κοινότητες, όπως είναι τα τοπικά καταστήματα
σήμερα,

αλλά και σαν εξειδικευμένα κέντρα θα υπάρχουν σε
συγκεκριμένες περιοχές

όπου χρησιμοποιούνται συχνά κάποια προιόντα

εξοικονομώντας περισσότερη ενέργεια με λιγότερες
επαναλαμβανόμενες μεταφορές.

Και μόλις αυτό το Σύστημα Παρακολούθησης
Zήτησης είναι έτοιμο

ενσωματώνεται μέσα στο ΣύστημαΔιαχείρισης
Παραγωγής

και, βεβαίως, μέσα στο ΣύστημαΔιαχείρισης Πόρων

δημιουργώντας έναν ενοποιημένο δυναμικά
αναβαθμιζόμενο

παγκόσμιο οικονομικό μηχανισμό διαχείρισης

που απλά εξασφαλίζει τη βιωσιμότητά μας

αρχίζοντας με τη διασφάλιση της ακεραιότητας των
πεπερασμένων πόρων

και συνεχίζοντας στην εξασφάλιση ότι δημιουργούμε
μόνο τα καλύτερα

πιο στρατηγικά αγαθά που είναι δυνατόν,

ενώ διανέμουμε τα πάντα με τον

πιο έξυπνο και αποδοτικό τρόπο.

Και το μοναδικό αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης,
βασισμένης στη συντήρηση,

η οποία είναι διαισθητικά αντίθετη σε πολλούς,

είναι ότι αυτή η λογική, από μηδενική βάση,

εμπειρική διαδικασία συντήρησης και
αποδοτικότητας,

η οποία μπορεί να ορίσει την αληθινή ανθρώπινη
βιωσιμότητα στον πλανήτη,

πιθανόν θα επέτρεπε κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ
πριν στην ανθρώπινη ιστορία.

Πρόσβαση στην Αφθονία...

όχι μόνο για ένα ποσοστό του παγκόσμιου
πληθυσμού...

αλλά για ολόκληρο τον πολιτισμό.

Αυτό το οικονομικό μοντέλο, όπως μόλις
παρουσιάστηκε...

Αυτή η υπεύθυνη, συστημική προσέγγιση στη
συνολική

διαχείριση των πλανητικών πόρων και διαδικασιών,

επανασχεδιασμένη για να κάνει τίποτα λιγότερο

από το να φροντίζει την ανθρωπότητα στο σύνολό
της

με τον πιο αποδοτικό και βιώσιμο τρόπο,

θα μπορούσε να ονομαστεί:

μία ''ΌΙΚΌΝΌΜΙΑ ΒΑΣΙΣΜEΝΗ ΣΤΌΥΣ ΠΌΡΌΥΣ''

Η ιδέα ορίστηκε στη δεκαετία του '70 από

τον Κοινωνικό Μηχανικό E Jacque Frescο.

Κατανοούσε τότε ότι η κοινωνία ήταν σε πορεία
σύγκρουσης

με τη φύση και με τον εαυτό της E μη βιώσιμη σε κάθε
επίπεδο

και αν τα πράγματα δεν άλλαζαν

θα καταστρέφαμε τον εαυτό μας, με τον έναν ή τον
άλλο τρόπο.

Eίναι όλα αυτά που λες, Jacque...

μπορούν να κατασκευαστούν με ό,τι γνωρίζουμε
σήμερα;

'Η κάνεις υποθέσεις... βασισμένος σε αυτά που
γνωρίζουμε σήμερα.

'Όχι, όλα αυτά μπορούν να κατασκευαστούν με ό,τι
γνωρίζουμε σήμερα.

Θα πάρει 10 χρόνια για να αλλάξει η επιφάνεια της
γης.

Να ξαναχτίσουμε τον κόσμο σε έναν Κήπο της Eδέμ.

Η επιλογή βρίσκεται σε εσάς.

Η ηλιθιότητα της κούρσας των πυρηνικών
εξοπλισμών...

η ανάπτυξη των όπλων...

προσπαθώντας να λύσετε τα προβλήματα με την
πολιτική

εκλέγοντας αυτό ή το άλλο πολιτικό κόμμα...

όλη η πολιτική είναι βυθισμένη στην διαφθορά.

Ας το ξαναπώ:

Ό Κομμουνισμός, ο Σοσιαλισμός, ο Φασισμός... οι
Δημοκρατικοί

οι ΦιλελεύθεροιE θέλουμε να απορροφήσουμε τους
ανθρώπους.

'Όλοι οι οργανισμοί που πιστεύουν σε μια καλύτερη
ζωή για τον άνθρωπο.

δεν υπάρχουν προβλήματα Νέγρων ή Πολωνικά
προβλήματα

ή Eβραικά προβλήματα ή Eλληνικά προβλήματα

ή γυναικεία προβλήματα E υπάρχουν Ανθρώπινα
Προβλήματα!

Δεν φοβάμαι κανέναν. δεν δουλεύω για κανέναν.

κανείς δεν μπορεί να με απολύσει.

Δεν έχω αφεντικό.

Φοβάμαι να ζήσω στην κοινωνία που ζούμε σήμερα.

Η κοινωνία μας δεν μπορεί να διατηρηθεί από αυτό
το είδος ανικανότητας.

'Ηταν υπέροχο E το σύστημα της ελεύθερης αγοράς E

πριν 35 περίπου χρόνια. Αυτό ήταν και το τέλος της
χρησιμότητάς του.

Τώρα, πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης ή να
πεθάνουμε.

Όι ταινίες τρόμου του μέλλοντος θα είναι η κοινωνία
μας...

ο τρόπος ο οποίος δεν δούλεψε

και η πολιτική...

θα είναι μέρος μιας ταινίας τρόμου.

Λοιπόν, πολλοί άνθρωποι σήμερα χρησιμοποιούν
τον όρο ''Ψυχρή Eπιστήμη'',

επειδή είναι αναλυτική,

και ούτε καν ξέρουν τι σημαίνει αναλυτικός.

Eπιστήμη σημαίνει: Πιο κοντινέςπροσεγγίσεις

στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει πραγματικά ο
κόσμος.

Άρα, είναι το να λες την αλήθεια ουσιαστικά.

'Eνας επιστήμονας δεν προσπαθεί να τα έχει καλά με
τους ανθρώπους.

Τουςλέει ποια είναι τα ευρήματα.

Πρέπει να αμφισβητούν τα πάντα

και αν κάποιος επιστήμονας υποβάλλει ένα πείραμα
που δείχνει

ότι συγκεκριμένα υλικά έχουν συγκεκριμένες αντοχές,

οι άλλοι επιστήμονεςπρέπει να μπορούν να
αναπαράγουν

το ίδιο πείραμα, και να καταλήξουν στα ίδια
αποτελέσματα.

Ακόμα και αν ένας επιστήμομαςνιώθει ότι το φτερό
ενός αεροπλάνου,

λόγω των μαθηματικών ή υπολογισμών,

μπορεί να αντέξει μια συγκεκριμένη ποσότητα
βάρους,

παρόλα αυτά στοιβάζουν σάκους άμμου πάνω σ'
αυτό

για να δουν πότε θα σπάσει, και λένε:

''ξέρετε, οι υπολογισμοί μου είναι σωστοί, ή δεν είναι
σωστοί''.

Λατρεύω αυτό το σύστημα διότι είναι ελεύθερο από
προκαταλήψεις

και από την σκέψη ότι τα μαθηματικά μπορούν να
λύσουν όλα τα προβλήματα.

Πρέπει να υποβάλλεις ακόμα και τα μαθηματικά σου
σε δοκιμασία.

Πιστεύω ότι κάθε σύστημα που επιδέχεται

δοκιμής, πρέπει να δοκιμάζεται.

Και ότι όλες οι αποφάσειςπρέπει να βασίζονται
πάνω σε έρευνα.

Η Όικονομία Βασισμένη στους Πόρους, είναι απλά η

επιστημονική μέθοδος, εφαρμοσμένη για την
κοινωνική μέριμνα,

μια προσέγγιση παντελώς απούσα στον κόσμο
σήμερα.

Η κοινωνία έιναι μια τεχνική εφεύρεση.

Και οι πιο αποδοτικές μέθοδοι για βελτιστοποιημένη
ανθρώπινη υγεία,

φυσική παραγωγή, διανομή, υποδομή πόλης και
παρόμοια,

ανήκουν στο πεδίο της επιστήμης και

της τεχνολογίαςE όχι στην πολιτική και τα
χρηματοοικονομικά.

Λειτουργεί με τον ίδιο συστηματικό τρόπο, όπως για
παράδειγμα ένα αεροπλάνο,

και δεν υπάρχει Ρεπουμπλικανικός ή Φιλελεύθερος
τρόποςνα φτιάξεις ένα αεροπλάνο.

Αντίστοιχα, η ίδια η φύση είναι

η φυσική αναφορά που χρησιμοποιούμε για να
αποδείξουμε την επιστήμη μας

και είναι ένα ενιαίο σύστημαE

αναδυόμενο μόνο από την αυξανόμενη κατανόησή
μας γι' αυτό.

Στην πραγματικότητα, δεν νοιάζεται για το τι εσύ

υποκειμενικά νομίζεις ή πιστεύεις ότι είναι αλήθεια.

Αντίθετα, σου δίνει μία επιλογή:

Μπορείςνα μάθεις να ευθυγραμμίζεσαι με τους

φυσικούς της νόμους και να συμπεριφέρεσαι
αντίστοιχα,

δημιουργώντας σταθερά, καλή υγεία και βιωσιμότητα

ή μπορείςνα πας ενάντια στο ρεύμα E χωρίς
αποτέλεσμα.

Δεν έχει σημασία πόσο πιστεύεις ότι μπορείς να

σηκωθείς και να περπατήσεις πάνω στον τοίχο δίπλα
σου.

Ό νόμος της βαρύτητας δεν θα το επιτρέψει.

Eάν δεν φαςE θα πεθάνεις.

Eάν δεν σε αγγίξουν ως βρέφοςE θα πεθάνεις.

'Όσο σκληρό και αν ακούγεται, η φύση είναι μια
δικτατορία

και είτε την ακούμε και ερχόμαστε σε αρμονία με
αυτήν

ή θα υποφέρουμε τις αναπόφευκτες ολέθριες
συνέπειες.

Άρα, μια Όικονομία Βασισμένη Στους Πόρους δεν
είναι τίποτε άλλο

παρά ένα σύνολο από αποδεδειγμένες κατανοήσεις,
που υποστηρίζουν τη ζωή,

όπου όλες οι αποφάσεις βασίζονται πάνω

στη βελτιστοποιημένη ανθρώπινη και περιβαλλοντική
βιωσιμότητα.

Λαμβάνει υπόψη της το εμπειρικό ''Zωτικό 'Eδαφος',

το οποίο κάθε ανθρώπινο ον έχει κοινό ως ανάγκη,

ανεξάρτητα, πάλι, από την πολιτική ή την
θρησκευτική του φιλοσοφία.

Δεν υπάρχει κοινωνικός σχετικισμός σε αυτήν την
προσέγγιση.

Δεν είναι θέμα απόψεων.

Όι ανθρώπινες ανάγκες, είναι ανθρώπινες ανάγκες

και το να έχουμε πρόσβαση στα απαραίτητα για τη
ζωή, όπως καθαρό αέρα,

θρεπτικό φαγητό και καθαρό νερό,

μαζί με ένα θετικά ενισχυόμενο, σταθερό,

μη βίαιο περιβάλλον που φροντίζει για τον άνθρωπο,
απαιτείται

για την φυσική και ψυχική μας υγεία,

την εξελικτική μας ικανότητα

και συνεπώς, την επιβίωση του ίδιου του
ανθρώπινου είδους.

Μια Όικονομία Βασισμένη Στους Πόρους,

θα είναι βασισμένη πάνω στους διαθέσιμους πόρους.

Δεν μπορείς απλά να φέρειςπολλούς ανθρώπους σε
ένα νησί

ή να χτίσεις μία πόλη 50.000 ανθρώπων χωρίς να
έχεις πρόσβαση

στις αναγκαιότητες της ζωής.

Όπότε, όταν χρησιμοποιώ τον όρο, 'αναλυτική
συστημική προσέγγιση',

εννοώ ότι κάνουμε πρώτα μια καταγραφή της
περιοχής

και προσδιορίζουμε τι μπορεί να προσφέρει αυτή η
περιοχήE

όχι μόνο αρχιτεκτονική προσέγγισηE

όχι μόνο σχεδιαστική προσέγγισηE

αλλά η σχεδίαση πρέπει να βασίζεται σε όλες τις
προϋποθέσεις

για να βελτιώσει την ανθρώπινη ζωή

και αυτό είναι που εννοώ με έναν ολοκληρωμένο
τρόπο σκέψης.

Φαγητό, ρούχα, στέγη, ζεστασιά, αγάπη E

'Όλα αυτά είναι απαραίτητα

και αν στερήσεις κάποιο από τους ανθρώπους

τότε έχουμε ένα υποβαθμισμένο ανθρώπινο ον,
λιγότερο ικανό να λειτουργήσει.

Όπως περιληπτικά παρουσιάστηκε, σε μια Όικονομία
Βασισμένη στους Πόρους, η θεμελιώδης

παγκόσμια, συστημική προσέγγιση στην εξαγωγή,
παραγωγή και διανομή

βασίζεται πάνω σε ένα σύνολο αληθινών
οικονομικών μηχανισμών ή 'στρατηγικών'

που εγγυώνται αποδοτικότητα και

βιωσιμότητα σε κάθε πλευρά της οικονομίας.

'Eτσι, συνεχίζοντας με αυτό το σκεπτικό σχετικά με
τον λογικό σχεδιασμόE

τι έπεται στην εξίσωσή μας;

Πού ακριβώς αποκτά υπόσταση όλο αυτό;

Πόλεις.

Η έλευση τηςπόλης είναι ένα χαρακτηριστικό
γνώρισμα του μοντέρνου πολιτισμού.

Ό ρόλος της είναι να επιτρέψει αποδοτική πρόσβαση
στα αναγκαία της ζωής

μαζί με αυξημένη κοινωνική στήριξη και κοινωνική
αλληλεπίδραση.

'Eτσι, πώς θα αρχίζαμε να σχεδιάζουμε μία ιδανική
πόλη;

Τι σχήμα θα της δίναμε;

Τετράγωνο; Τραπεζοειδές;

Λοιπόν, δεδομένου ότι θα κινούμαστε εκεί γύρω,

ίσως να την σχεδιάζαμε όσο το δυνατόν ισαπέχουσα
για ευκολία...

για αυτό και ο κύκλος.

Τι θα πρέπει να περιέχει η πόλη;

Φυσικά, χρειαζόμαστε μια αστική περιοχή, μια
περιοχή παραγωγής προιόντων,

μια περιοχή παραγωγής ενέργειας. μια περιοχή
αγροκαλλιέργειας.

Αλλά ταυτόχρονα ανατρεφόμαστε και ως ανθρώπινα
όντα E οπότε κουλτούρα,

φυσικό περιβάλλον, αναψυχή και παιδεία.

Ας συμπεριλάβουμε λοιπόν ένα ωραίο ανοιχτό
πάρκο

μια περιοχή ψυχαγωγίας/εκδηλώσεων για
πολιτισμικούς σκοπούς και κοινωνικοποίηση

και εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και έρευνας.

Και αφού έχουμε να κάνουμε με κύκλο

φαίνεται λογικό να οργανώσουμε αυτές τις
λειτουργίες σε Zώνες

βασιζόμενοι στην έκταση γης που απαιτείται για κάθε
σκοπό

παράλληλα με την ευκολία στην πρόσβαση.

Πολύ καλά.

Και τώρα, ας μπούμε στιςλεπτομέρειες:

Πρώτα πρέπει να εξετάσουμε την κύρια

υποδομή ή αλλιώς τα ζωτικά όργανα του οργανισμού
τηςπόλης.

Αυτά είναι τα δίκτυα ύδρευσης, μεταφοράς
προιόντων

απορριμμάτων και ενέργειας.

'Όπως σήμερα έχουμε τα συστήματα ύδρευσης και
λυμάτων κάτω από τιςπόλεις μας

θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε αυτήν την ιδέα
διοχέτευσης ώστε

να ενσωματώσουμε και τα δίκτυα ανακύκλωσης και
διανομής προιόντων.

'Όχι πλέον ταχυδρόμοι ή σκουπιδιάρηδες.

Θα είναι ενσωματωμένο. Θα μπορούσαμε ακόμα να
χρησιμοποιήσουμε

αυτοματοποιημένους σωλήνεςπεπιεσμένου αέρα και
παρόμοιες τεχνολογίες.

Το ίδιο ισχύει και για το δίκτυο μεταφορών.

Χρειάζεται να είναι ενσωματωμένο και στρατηγικά
σχεδιασμένο ώστε να περιορίζει

ή ακόμα να εξαλείφει την ανάγκη για σπάταλα,
ανεξάρτητα αυτοκίνητα.

Ηλεκτρικά τραμ, ταινιόδρομοι και μεταφορικά μέσα
μαγνητικής αιώρησης

τα οποία μπορούν κυριολεκτικά να σας μεταφέρουν

οπουδήποτε μέσα στην πόλη, πάνω και κάτω

καθώς επίσης και να σας συνδέσουν με άλλες
πόλεις.

Και φυσικά, σε περίπτωση που απαιτείται αυτοκίνητο

αυτό κατευθύνεται από δορυφόρο για ασφάλεια και
ακεραιότητα.

Πραγματικά, αυτή η αυτοματοποιημένη τεχνολογία
είναι διαθέσιμη αυτή την στιγμή.

Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα σκοτώνουν περίπου
1,2 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως

και τραυματίζουν άλλα 50 εκατομμύρια περίπου.

Αυτό είναι αδιανόητο και δεν υπάρχει λόγοςνα
συμβαίνει.

Με τον αποδοτικό σχεδιασμό πόλεων και
αυτοκατευθυνόμενων αυτοκινήτων

αυτός ο δείκτης θανάτου μπορεί κυριολεκτικά να
εξαλειφθεί.

Αγροκαλλιέργεια.

Σήμερα, μέσω των αυθαίρετων βιομηχανικών
μεθόδων περικοπής κόστους

χρησιμοποιώντας φυτοφάρμακα, λιπάσματα σε
υπερβολικό βαθμό και άλλα μέσα

έχουμε καταστρέψει επιτυχώς μεγάλο μέρος

αρώσιμης γης σε αυτόν τον πλανήτη,

χωρίςνα αναφερθούμε στην εκτεταμένη δηλητηρίαση
του οργανισμού μας.

Eίναι γεγονός πλέον, ότι βιομηχανικές και γεωργικές
χημικές τοξίνες

εμφανίζονται κυριολεκτικά πάνω σε κάθε άνθρωπο
που έχει ελεγχθεί, συμπεριλαμβανομένου και
βρεφών.

Eυτυχώς, υπάρχουν φωτεινές εναλλακτικές E

όπως οι άνευEχώματος υδροπονικές και αεροπονικές
καλλιέργειες

που μειώνουν τις απαιτήσεις ιχνοστοιχείων και νερού

κατά 75o/o από τη σημερινή μας χρήση.

Βιολογική τροφή μπορεί τώρα να παραχθεί σε
βιομηχανικό επίπεδο

μέσα σε εσωτερικές, κάθετου τύπου καλλιέργειες.

'Όπως σε 50Eόροφα 4 στρεμμάτων οικόπεδαE

εξαλείφοντας κυριολεκτικά την ανάγκη για

φυτοφάρμακα και υδρογονάνθρακεςγενικότερα.

Αυτό είναι το μέλλον της βιομηχανικής καλλιέργειας
της τροφής.

Αποτελεσματικά, καθαρά και σε αφθονία.

'Eτσι, τέτοια προηγμένα συστήματα θα συνιστούν

εν μέρει, την γεωργική ζώνη

παράγοντας την αναγκαία τροφή για όλο τον
πληθυσμό τηςπόλης

δίχως ανάγκη να εισάγουμε οτιδήποτε απ'έξω

εξοικονομώντας χρόνο, σπατάλη και ενέργεια.

Και μιλώνταςγια ενέργειαE

Η Zώνη Eνέργειας θα λειτουργούσε με μία
συστημικής προσέγγισης

εξάγοντας ηλεκτρισμό από τα άφθονα ανανεώσιμα
μέσα μας

Eσυγκεκριμένα από αέρα, ήλιο, γεωθερμία και
διαφορά θερμότητας

και εάν έχει υδροδυναμικές δυνατότητες E ενέργεια
από παλίρροια και κύματα.

Προκειμένου να αποφευχθούν διακοπές και να
διασφαλιστεί

μια θετική απόδοση ενέργειας

αυτά τα μέσα θα λειτουργούν εντός ενός ενιαίου
συστήματος

ανεφοδιάζοντας το ένα το άλλο όταν χρειάζεται

ενώ θα αποθηκεύουν την πλεονάζουσα ενέργεια σε

μεγάλους υπόγειους υπερEπυκνωτές

έτσι ώστε τίποτε να μην πάει χαμένο.

Και όχι μόνο θα αυτοτροφοδοτείται η πόλη

αλλά συγκεκριμένα κτήρια θα τροφοδοτούν
ανεξάρτητα

παράγοντας ηλεκτρισμό μέσω φωτοβολταικών
βαφών

μετατροπείς δομικήςπίεσης, του θερμοηλεκτρικού
στοιχείου

και από άλλες τρέχουσες αλλά υπόEαξιοποίηση
τεχνολογίες.

Φυσικά, όλα αυτά, εγείρουν την ερώτηση:

πώς αυτή η τεχνολογία, και τα αγαθά

γενικότερα, θα φτιαχτούν σε πρώτη φάση;

Αυτό μας φέρνει στην Παραγωγή:

Η Βιομηχανική Zώνη, δεν θα έχει μόνο νοσοκομεία
και τα συναφή.

θα είναι το κέντρο εργοστασιακήςπαραγωγής.

'Όντας εντελώς τοπική στο σύνολό της

θα προμηθεύεται, φυσικά, πρώτες ύλες μέσω

του παγκοσμίου συστήματος διαχείρισης πόρων,
που ήδη αναφέρθηκεE

με την ζήτηση να δημιουργείται από τον πληθυσμό
της ίδιας της πόλης.

'Όσον αφορά την μηχανική της παραγωγής

πρέπει να συζητήσουμε ένα νέο, ισχυρό φαινόμενο

που προκλήθηκε πρόσφατα στην ανθρώπινη ιστορία

και είναι στο δρόμο να αλλάξει τα πάντα.

Λέγεται Μηχανοποίηση

ή αυτοματοποίηση της εργασίας.

Eάν κοιτάξετε γύρω σας, θα δείτε ότι σχεδόν

τα πάντα που χρησιμοποιούμε σήμερα

κατασκευάζονται αυτόματα.

Τα παπούτσια σας, τα ρούχα σας, οι οικιακές σας
συσκευές, το αυτοκίνητό σας και πάει λέγοντας...

είναι κατασκευασμένα από μηχανές με
αυτοματοποιημένο τρόπο.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η κοινωνία δεν έχει

επηρεαστεί από αυτές τις μεγάλες τεχνολογικές
προόδους;

Μα φυσικά όχι.

Αυτά τα συστήματα πράγματι υπαγορεύουν νέες
δομές

και νέες ανάγκες και καθιστούν πολλά άλλα
πράγματα απαρχαιωμένα.

'Eτσι, συνεχίζουμε να βαδίζουμε προς την ανάπτυξη

και αξιοποίηση της τεχνολογίας με εκθετικό τρόπο.

'Eτσι, σίγουρα η αυτοματοποίηση πρόκειται να
συνεχίσει. Δεν μπορείςνα παρεμποδίσεις

τεχνολογίεςπου έχουν νόημα.

Η αυτοματοποίηση της εργασίας μέσω της
τεχνολογίας είναι πίσω από

κάθε μεγάλη κοινωνική μεταμόρφωση στην
ανθρώπινη ιστορία.

Από τη γεωργική επανάσταση και την επινόηση του
αρότρου

στην βιομηχανική επανάσταση και την επινόηση της
ατμομηχανής

στην εποχή της πληροφορίαςπου τώρα ζούμε χάριν

της επινόησηςπροηγμένων ηλεκτρονικών και
υπολογιστών.

Και σχετικά με προηγμένες μεθόδους παραγωγής
σήμερα

η μηχανοποίηση εξελίσσεται από μόνη της.

Απομακρυνόμενοι από την παραδοσιακή μέθοδο

συναρμολόγησης εξαρτημάτων σε μια διάταξη E

προς μία προηγμένη μέθοδο που δημιουργεί

ολόκληρα προιόντα σε μια μόνο διαδικασία.

'Όπως οι πιο πολλοί μηχανικοί, ενθουσιάζομαι από
την βιολογία γιατί είναι

τόσο γεμάτη με παραδείγματα εκπληκτικών έργων
μηχανικής.

Αυτό που είναι η βιολογία E είναι η μελέτη πραγμάτων
που αντιγράφουν τον εαυτό τους.

Ως ο καλύτερος ορισμόςγια την ζωή.

Πάλι, ως μηχανικός, πάντα διεγειρόμουν

με την ιδέα των μηχανών που αντιγράφουν τον εαυτό
τους.

Ό Rep-Rap είναι ένας τρισδιάστατος εκτυπωτήςE

είναι δηλαδή ένας εκτυπωτής που συνδέεται στον
υπολογιστή και

αντί να εκτυπώνει δυσδιάστατα χαρτιά με σχέδια

κάνει πραγματικά, φυσικά, τρισδιάστατα αντικείμενα.

Δεν υπάρχει κάτι καινούριο σ' αυτό

3ED εκτυπωτές υπάρχουν εδώ και 30 χρόνια.

Το καλό σχετικά με το RepERap είναι ότι τυπώνει τα
περισσότερα από τα τμήματά του.

Όπότε, εάν έχετε ένα, θα μπορούσατε

να φτιάξετε άλλο ένα και να το δώσετε σε ένα φίλο,

όπως και να μπορείτε να τυπώσετε πολλά χρήσιμα
πράγματα.

Από την απλή εκτύπωση των βασικών ειδών
οικιακής χρήσης στο σπίτι σας

μέχρι την εκτύπωση ενός ολόκληρου σώματος
αυτοκινήτου με μία σάρωση

η προηγμένη, αυτοματοποιημένη τρισδιάστατη
εκτύπωση έχει τώρα

τη δυνατότητα να μεταμορφώσει ουσιαστικά κάθε
τομέα τηςπαραγωγής.

Συμπεριλαμβανομένης και της κατασκευής κατοικίας.

Η Eπεξεργασία Περιγράμματος είναι

στην πραγματικότητα μια τεχνολογία παραγωγής E

η επονομαζόμενη τρισδιάστατη εκτύπωσηE όταν
κατασκευάζεις απ' ευθείας

τρισδιάστατα αντικείμενα από ένα μοντέλο του
υπολογιστή.

Χρησιμοποιώντας την Eπεξεργασία Περιγράμματος,
θα είναι δυνατόν

να χτίσουμε ένα σπίτι 185 τετραγωνικών μέτρων

εξ ολοκλήρου από το μηχάνημα, σε μία μέρα.

Ό λόγοςπου οι άνθρωποι ενδιαφέρονται να
αυτοματοποιήσουν τη δόμηση

είναι επειδή έχει πραγματικά πολλά οφέλη.

Για παράδειγμα, η δόμηση είναι έντονα κοπιαστική

και παρόλο που προσφέρει εργασία σε ένα τμήμα
της κοινωνίας

έχει επίσης ζητήματα και περιπλοκές.

Για παράδειγμα, η δόμηση είναι η πιο επικίνδυνη
εργασία που υπάρχει.

Eίναι χειρότερη από τη μεταλλουργία και τη γεωργία.

'Eχει το υψηλότερο επίπεδο θνησιμότητας σχεδόν σε
κάθε χώρα.

'Eνα άλλο ζήτημα είναι τα απόβλητα.

'Eνα μέσο σπίτι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει 3 εώς 7
τόνους απορριμμάτων.

'Eτσι, αυτό είναι τεράστιο αν κοιτάξουμε τις
επιπτώσεις της κατασκευής

και γνωρίζοντας ότι περίπου το 40o/o του συνόλου
των υλικών

παγκοσμίως, χρησιμοποιούνται για τη δόμηση.

Όπότε, πρόκειται για μια μεγάλη σπατάλη ενέργειας
και πόρων

και, επίσης, μεγάλη ζημιά για το περιβάλλον.

Το να φτιάχνουμε σπίτια χρησιμοποιώντας σφυριά,
καρφιά και ξύλο

με τη σημερινή κατάσταση της τεχνολογίας, είναι
πραγματικά παράλογο

και θα ακολουθήσει τη μοίρα της εργατικής μας τάξης

όσον αφορά τη δόμηση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρόσφατα, υπήρξε μια μελέτη του οικονομολόγου
DaνidΑutοr από το ΜΙΤ

που δηλώνει ότι η μεσαία τάξη μας είναι παρωχημένη

και αντικαθίσταται από την αυτοματοποίηση.

Πολύ απλά, η μηχανοποίηση είναι πιο παραγωγική,

αποδοτική και βιώσιμη απ' ότι η ανθρώπινη εργασία

σχεδόν σε κάθε τομέα της οικονομίας σήμερα.

Όι μηχανές δεν χρειάζονται διακοπές, διαλλείματα,
ασφάλεια, συντάξεις

και μπορούν να εργάζονται 24 ώρες τη μέρα, κάθε
μέρα.

Η παραγωγική δυνατότητα και η ακρίβεια

σε σχέση με την ανθρώπινη εργασία, είναι
ασύγκριτες.

Η ουσία: η επαναλαμβανόμενη ανθρώπινη εργασία
είναι απαρχαιωμένη

και μη πρακτική σε ολόκληρο τον κόσμο

και η ανεργία που βλέπετε γύρω σας σήμερα

είναι βασικά το αποτέλεσμα αυτής της

εξέλιξης της αποδοτικότητας στην τεχνολογία.

Για χρόνια, οι οικονομολόγοι της αγοράς έχουν
απορρίψει αυτό το αναπτυσσόμενο μόρφωμα

που θα μπορούσε να ονομαστεί ''Τεχνολογική
Ανεργία''

εξαιτίας του ότι νέοι τομείςπάντα έδειχναν

να αναδύονται για να απορροφήσουν εκ νέου τους
εκτοπισμένους εργαζόμενους.

Σήμερα, οι υπηρεσίες είναι ο μόνοςπαραγωγικός
τομέαςπου έχει απομείνει

και απασχολεί σήμερα πάνω από το 80o/o του
Αμερικανικού εργατικού δυναμικού

με τις περισσότερες βιομηχανικές χώρεςνα
διατηρούν παρόμοιες αναλογίες.

Ωστόσο, αυτός ο τομέας βρίσκεται τώρα

υπό αυξανόμενη πίεση από αυτοματοποιημένα
περίπτεραE

αυτοματοποιημένα εστιατόρια, και ακόμη
αυτοματοποιημένα καταστήματα.

Τελικά, οι οικονομολόγοι σήμερα

αναγνωρίζουν αυτό που αρνούνταν για χρόνια:

όχι μόνο η τεχνολογική ανεργία εντείνει την τρέχουσα

εργασιακή κρίση που βλέπουμε σε όλο τον

κόσμο, εξαιτίας τηςπαγκόσμιας οικονομικής ύφεσης

αλλά όσο περισσότερο βαθαίνει η ύφεση

τόσο γρηγορότερα μηχανοποιούνται οι βιομηχανίες.

Η παγίδα, που δεν γίνεται αντιληπτή

είναι ότι όσο γρηγορότερα μηχανοποιούν για να
εξοικονομήσουν χρήματα

τόσο περισσότερο υποκαθιστούν τους ανθρώπουςE

τόσο περισσότερο μειώνουν τη δημόσια αγοραστική
δύναμη.

Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η εταιρία

μπορεί να παράγει τα πάντα πιο φθηνά

όλο και λιγότεροι θα έχουν χρήματα για να
αγοράσουν το οτιδήποτε,

ανεξαρτήτως του πόσο φθηνά γίνονται.

Η ουσία είναι πως το παιχνίδι της ''εργασίας για

εισόδημα'' φτάνει σταδιακά σε ένα τέλος.

Στην πραγματικότητα, αν αφιερώσετε ένα λεπτό για
να σκεφτείτε

τις δουλειέςπου υφίστανται σήμερα

τις οποίες η αυτοματοποίηση θα μπορούσε να
αναλάβει τώρα, εάν εφαρμοζόταν,

75o/o του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού θα
μπορούσε

να αντικατασταθεί αύριο από τη μηχανοποίηση.

Και αυτός είναι ο λόγοςπου σε μια Όικονομία
Βασισμένη στους Πόρους

δεν υπάρχει νομισματικό σύστημα αγοράς.

Καθόλου χρήματα...

επειδή δεν υπάρχει ανάγκη.

Μια Όικονομία Βασισμένη στους Πόρους

αναγνωρίζει την αποδοτικότητα της μηχανοποίησης

και την αποδέχεται για αυτά που προσφέρει.

Δεν την πολεμάει, όπως κάνουμε σήμερα.

Γιατί; Eπειδή είναι ανεύθυνο να

μη δίνεται καμία σημασία στην αποδοτικότητα και
στην βιωσιμότητα.

Και αυτό μας γυρνά στο σύστημα των πόλεών μας.

Στο κέντρο βρίσκεται ο Κεντρικός Θόλος

ο οποίος, όχι μόνο στεγάζει

τις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και το κέντρο των
μεταφορών

στεγάζει, επίσης, το κύριο σύστημα υπολογιστών
που

διαχειρίζεται τις τεχνικέςλειτουργίες τηςπόλης.

Η πόλη είναι, στην πραγματικότητα, μια μεγάλη
αυτοματοποιημένη μηχανή.

Διαθέτει αισθητήρες σε όλες τις τεχνικές ζώνες

για να παρακολουθούν την πρόοδο της
αρχιτεκτονικήςE

συλλογή ενέργειας, παραγωγή, διανομή και άλλα
παρόμοια.

Τωρα, θα ήταν απαραίτητοι οι άνθρωποι για να
επιβλέπουν αυτές

τιςλειτουργίες στην περίπτωση δυσλειτουργίας ή
άλλη παρόμοια;

Πιθανότατα, ναι.

Αλλά αυτός ο αριθμός θα μειωνόταν

με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι βελτιώσεις θα
συνεχίζονταν.

Ωστόσο, με τα σημερινά δεδομένα, πιθανώς ένα 3o/o

του πληθυσμού της πόλης θα ήταν απαραίτητο

για αυτήν τη δουλειά, αν το καλοσκεφτούμε.

Και μπορώ να σας διαβεβαιώσω

ότι σε ένα οικονομικό σύστημα το οποίο είναι

στην πραγματικότητα, σχεδιασμένο να σας φροντίζει

και να διασφαλίζει την ευημερία σας

χωρίς να πρέπει να υποτάσσεστε σε κάποια

ιδιωτική δικτατορία, σε καθημερινή βάση...

συνήθως, σε μια δουλειά που είναι είτε

τεχνικά περιττή, είτε κοινωνικα άσκοπη

ενώ συχνά παλεύετε με ένα χρέος που δεν υπάρχει

απλά για να τα βγάλετε πέρα...

σας το εγγυώμαι: οι άνθρωποι θα προσφέρονται
εθελοντικά δεξιά κι αριστερά.

για να διατηρήσουν και να βελτιώσουν ένα σύστημα

το οποίο πραγματικά τους φροντίζει.

Και σε συνδυασμό με το θέμα του ''Κινήτρου''E

έρχεται η συνηθισμένη υπόθεση ότι

αν δεν υπάρχει κάποια εξωτερική πίεση

για κάποιον, ώστε ''να δουλέψει για να ζήσει''

οι άνθρωποι απλά θα κάθονταν, δε θα έκαναν τίποτα

και θα μετατρέπονταν σε παχύσαρκους
χασομέρηδες.

Αυτό είναι ανοησία.

Το σύστημα εργασίαςπου έχουμε σήμερα είναι

στην πραγματικότητα ο δημιουργός της τεμπελιάς

όχι ο καταστολέας της.

Αν αναλογιστείτε την εποχή που ήσασταν παιδίE

γεμάτοι ζωή, με ενδιαφέρον να κατανοήσετε
καινούργια πράγματαE

πιθανώς δημιουργώντας και εξερευνώντας...

αλλά καθώς περνούσε ο καιρός, το σύστημα σας
ώθησε

στο στόχο του να ανακαλύψετε πώς θα βγάλετε
χρήματα.

Και, από τα πρώτα στάδια εκπαίδευσης

μέχρι τις σπουδές σε κάποιο πανεπιστήμιο, είστε
περιορισμένοι.

Απλά και μόνο για να προκύψει ένα πλάσμα που
υπηρετεί

ως γρανάζι σε ένα σύστημα που

στέλνει όλους τους καρπούς στο ανώτερο 1o/o.

Eπιστημονικές έρευνες έχουν πλέον δείξει ότι οι
άνθρωποι, στην πραγματικότητα

δεν παρακινούνται από χρηματικές ανταμοιβές

όταν πρόκειται για ευφυία και δημιουργία.

Η ίδια η δημιουργία είναι η ανταμοιβή.

Το χρήμα, στην πραγματικότητα, εξυπηρετεί ως
κίνητρο, μόνο

για επαναλαμβανόμενες, βαρετές δραστηριότητεςE

ένα ρόλο που μόλις δείξαμε ότι μπορεί να
αντικατασταθεί από τις μηχανές.

'Όταν πρόκειται για την πρωτοπορία

την πραγματική χρήση του ανθρώπινου μυαλού

το χρηματικό κίνητρο έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί
εμπόδιο

παρεμβαίνοντας και μειώνοντας τη δημιουργική
σκέψη.

Και αυτό, μπορεί να εξηγεί γιατί ο Νικόλα Τέσλα, οι
αδελφοί Ράιτ

και άλλοι εφευρέτες οι οποίοι συνεισέφεραν μαζικά

στο σημερινό μας κόσμο

ποτέ δεν επέδειξαν κάποιο χρηματικό κίνητρο για να
το κάνουν.

Το χρήμα είναι, ουσιαστικά, ένα εσφαλμένο κίνητρο

και προκαλεί 100 φορές περισσότερη διαστροφή

απ' ότι συνεισφορά.

Καλημέρα παιδιά. Παρακαλώ, καθίστε.

Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να κάνω, είναι να
κάνω έναν γύρο

και να σας ρωτήσω όλους τι θα θέλατε να γίνεται
όταν μεγαλώσετε.

Ποιος θα ήθελε να απαντήσει πρώτος;

Λοιπόν, τι θα έλεγες εσύ Sarah;

'Όταν μεγαλώσω θέλω να δουλέψω στα ΜcDοnaΙd's
όπως και η μαμά μου!

Ω, οικογενειακή παράδοση, ε;

Τι θα έλεγες εσύ Linda;

'Όταν μεγαλώσω, θα γίνω μια

πόρνη στους δρόμους της ΝέαςΥόρκης!

Ω! κορίτσι με αίγλη, ε;

Πολύ φιλόδοξο.

Eσύ, Τοmmy;

'Όταν μεγαλώσω, θα γίνω ένας

πλούσιος, εκλεκτός επιχειρηματίαςπου θα εργάζεται

στην Γουόλ Στριτ και θα επωφελείται από

την κατάρρευση εξωτερικών οικονομιών.

Eπιχειρηματικό...

Eίναι υπέροχο που βλέπουμε και κάποιο
πολυπολιτισμικό ενδιαφέρον!

[Θύματα της Κουλτούρας]

'Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μια

Όικονομία Βασισμένη στους Πόρους εφαρμόζει την
Eπιστημονική Μέθοδο στην κοινωνική μέριμνα,

και δεν περιορίζεται απλά και μόνο στην τεχνική
αποτελεσματικότητα.

Λαμβάνει επίσης υπόψιν την

ανθρώπινη και κοινωνική ευημερία μαζί με αυτά που
την συνιστούν.

Τι το καλό να έχει να προσφέρει ένα κοινωνικό
σύστημα, εάν στην τελική

δεν προάγει την συνύπαρξη της ευτυχίας και της
ειρήνης.

Γι' αυτό, είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε

ότι με την καθαίρεση του χρηματικού συστήματος

και την παροχή των αναγκαίων για τη ζωή

θα βλέπαμε μια παγκόσμια μείωση του

εγκλήματος κατά 95o/o σχεδόν στιγμιαία

αφού δεν υπάρχει τίποτα για να κλέψουμε, να
καταχραστούμε, να κάνουμε απάτη κ.λπ.

95o/o των φυλακισμένων σήμερα, βρίσκονται εκεί

λόγω κάποιου εγκλήματος χρηματικού τύπου ή
κατάχρησηςναρκωτικών

και η κατάχρηση ναρκωτικών είναι μια διαταραχή E
και όχι έγκλημα.

Και τι γίνεται λοιπόν με το υπόλοιπο 5o/o;

τουςπραγματικά βίαιους...

που φαινομενικά κάποιοι είναι

βίαιοι, μόνο και μόνο για να είναι βίαιοι...

είναι απλά ''κακοί'' άνθρωποι;

Ό λόγοςγια τον οποίο ειλικρινά πιστεύω ότι είναι
χάσιμο χρόνου

να δεσμευόμαστε σε τέτοιου τύπου κρίσεις, ηθικών
αξιών

σχετικά με ανθρώπινεςπράξεις βίας είναι

γιατί δεν προάγει ούτε κατά μια σπιθαμή

την κατανόησή μας είτε για τα αίτια

είτε για την πρόληψη της βίαιης συμπεριφοράς.

Πολλές φορές με ρωτάνε εάν πιστεύω στην
''συγχώρεση'' των εγκληματιών.

Η απάντηση μου σ' αυτό είναι

''Όχι, δεν πιστεύω στην συγχώρεση

περισσότερο από όσο πιστεύω στην καταδίκη''.

Μόνο εάν οι ίδιοι, ως κοινωνία

κρατήσουμε παρόμοια στάση απέναντι στην
αντιμετώπιση της βίας με

αυτή ενόςπροβλήματος δημόσιας υγείας και
προληπτικής περίθαλψης

αντί για ένα ηθικά ''κακό''...

μόνο όταν καταφέρουμε να αλλάξουμε την

δική μας συμπεριφορά, υποθέσεις και αξίες

θα επιτύχουμε να μειώσουμε τα

επίπεδα βίας αντί να τα διεγείρουμεE

όπως κάνουμε αυτή την στιγμή.

'Όσο περισσότερη δικαιοσύνη επιζητάμε, τόσο
περισσότερο πληγωνόμαστε

γιατί δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η δικαιοσύνη.

Υπάρχει μόνο αυτό που υπάρχει εκεί έξω. Τόσο
απλά.

Με άλλα λόγια, εάν οι άνθρωποι διαμορφώνονται να
είναι φανατισμένοι ρατσιστέςE

εάν ανατρέφονται μέσα σε ένα περιβάλλον που
υποστηρίζει κάτι τέτοιο

τότε γιατί ρίχνουμε την ευθύνη στο άτομο;

Eίναι τα θύματα μιας υποκουλτούρας.

Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να βοηθηθούν.

Η ουσία είναι, ότι πρέπει να επανασχεδιάσουμε το
περιβάλλον

που προάγει αυτή την ανώμαλη συμπεριφορά.

Αυτό είναι το πρόβλημα.

'Όχι, το να πετάμε έναν άνθρωπο στην φυλακή.

Eξ ου και οι δικαστέςE δικηγόροι E

''ελευθερία επιλογής'' E τέτοιες έννοιες

είναι επικίνδυνες, γιατί μαςπαραπληροφορούν.

'Ότι ένα άτομο είναι ''κακό''... ή ότι ένα άτομο είναι
ένας ''κατά συρροή δολοφόνος'.

Όι κατά συρροή δολοφόνοι δημιουργούνται

όπως ακριβώς οι στρατιώτεςγίνονται κατά συρροή
δολοφόνοι με ένα πολυβόλο στο χέρι.

Μεταμορφώνονται σε μηχανές θανάτου, αλλά κανείς

δεν τους αντιμετωπίζει ως δολοφόνους ή φονιάδες

γιατί κάτι τέτοιο είναι ''φυσικό''.

Όπότε, κατηγορούμε τους ανθρώπους.

Λέμε: ''Λοιπόν, αυτός ο τύπος ήταν Ναζί E βασάνισε
Eβραίους''.

'Όχι, ανατράφηκε έτσι, ώστε να βασανίζει Eβραίους.

Άπαξ και δεχτείς το γεγονός ότι οι άνθρωποι

έχουν προσωπικές επιλογές και ότι είναι ελεύθεροι

να κάνουν αυτές τις επιλογές... ελεύθεροι να κάνουν

επιλογές, σημαίνει χωρίς να επηρεάζονται

και δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό καθόλου.

'Όλοι μας επηρεαζόμαστε σε όλες μας τις επιλογές

από την κοινωνία στην οποία ζούμε, από τουςγονείς
μας

και από τις αξίεςπου κυριαρχούν.

Άρα, είμαστε επηρεασμένοιEΆρα, δεν μπορούν να
υπάρξουν ''ελεύθερες' επιλογές.

Ποια είναι η καλύτερη χώρα στον κόσμο; E η
πραγματική απάντηση:

''Δεν έχω πάει σε όλον τον κόσμο και δεν γνωρίζω

αρκετά για διαφορετικούςπολιτισμούςγια να
μπορέσω να απαντήσω αυτή την ερώτηση.''

Δεν γνωρίζω κάποιον που να μιλά με αυτόν τον
τρόπο.

Λένε ''είναι οι παλιές καλές ΗΠΑ!

η καλύτερη χώρα στον κόσμο!''

Δεν υπάρχει ανάλυση... ''Eχεις πάει στην Ινδία;'' E
'''Όχι.''

'''Eχειςπάει στην Αγγλία;'' E '''Όχι.''

''Eχεις πάει στη Γαλλία;'' E '''Όχι.''

''Τότε, που βασίζεις τις υποθέσεις σου;''

Δεν μπορούν να απαντήσουν E νευριάζουν μαζί σου.

Λένε, ''Που να σε πάρει. Ποιος στο διάολο

νομίζεις ότι είσαι για να μου λες τι να σκεφτώ;''

Και μην ξεχνάς: έχεις να κάνεις με
αποπροσανατολισμένους ανθρώπους.

Δεν είναι υπεύθυνοι για τις απαντήσεις

είναι θύματα της κουλτούρας, και αυτό σημαίνει

ότι έχουν επηρεαστεί από την κουλτούρα τους.

[Μέρος 4ο: Ξεπερνώντας τα σημερινά προβλήματα]

'Όταν εξετάζουμε μια Όικονομία Βασισμένη Στους
Πόρους

υπάρχουν, συχνά, μερικά επιχειρήματα που έχουν
την τάση να εμφανίζονται...

['Eι!] (Διακόπτεται ο ομιλητής)

['Eι! 'Όπα!]

[Για περίμενε ένα λεπτό!]

[Ξέρω τι είναι αυτό. Αυτό ονομάζεται Μαρξισμός,
φίλε.]

[Ό Στάλιν σκότωσε 800 Δις ανθρώπους εξαιτίας
τέτοιων ιδεών...]

[Ό πατέρας μου πέθανε στα Γκούλαγκ!]

[Κομμουνιστή! Φασίστα!]

[Αν δε σου αρέσει η Αμερική μπορείς απλά να
φύγεις!]

Eντάξει, ας ηρεμήσουμε λίγο...

[Θάνατος στη Νέα Τάξη Πραγμάτων!]

[Θάνατος στη Νέα Τάξη Πραγμάτων!]

Και καθώς ο παραλογισμός του

κοινού αυξανόταν, σοκαρισμένος και σαστισμένος:

ξαφνικά ο αφηγητήςπαθαίνει μια θανατηφόρα
καρδιακή προσβολή.

Και η ταινία της φαινομενικά κομμουνιστικής
προπαγάνδας δεν υπάρχει πλέον.

[Σφάλμα Συστήματος]

[Ανάκτηση αντιγράφου ασφαλείας ξεκίνησε E
Αποκαταστάθηκε]

Αλλά, ξέρετε, έχω πει τέτοια πράγματα σε
ανθρώπους

σε περιπτώσεις τύπου ''δεξαμενών σκέψης''

ξέρετε, αυτές του τύπου ''Λέσχη της Ρώμης'' και ούτω
καθ' εξής...

λένε: ''Μαρξιστής!''

Τι; Μαρξιστής; Από που προέκυψε αυτό;

'Eχουν απλά αυτή την εικόνα στην οποία κολλάνε

είναι το Ιερό τουςΔισκοπότηρο

και είναι τόσο εύκολο, ξέρετε.

Όι άνθρωποι ρωτάνε αν είμαι Σοσιαλιστής ή
Κομμουνιστής ή Καπιταλιστής.

Λέω πως δεν είμαι τίποτε απ' τα παραπάνω. Γιατί

πιστεύετε ότι αυτές είναι οι μόνες επιλογές;

'Όλα αυτά τα πολιτικά κατασκευάσματα

δημιουργήθηκαν από συγγραφείς οι οποίοι υπέθεσαν

ότι ζούμε σε έναν πλανήτη με απεριόριστουςπόρους.

Όύτε μία από αυτές τις πολιτικές φιλοσοφίες

θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει έλλειψη σε οτιδήποτε.

Πιστεύω ότι ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, η
ελεύθερη αγορά, ο φασισμός

αποτελούν κομμάτι της κοινωνικής εξέλιξης.

Δεν μπορείς να κάνεις ένα γιγάντιο βήμα

από τη μία κουλτούρα στην άλληE

υπάρχουν ενδιάμεσα συστήματα.

Προτού υπάρξει οποιοσδήποτε ''ισμός'', έχουμε
κάποιες ζωτικές ανάγκες

και οι ζωτικές ανάγκες είναι, όπως μόλιςπεριέγραψα

πιο εύκολα, όλες οι συνθήκες

που απαιτούνται για να πάρεις την επόμενη ανάσα

και αυτό περιλαμβάνει τον αέρα που αναπνέεις

το νερό που λαμβάνεις, την ασφάλεια που έχεις

την εκπαίδευση που έχειςπρόσβασηE όλα

αυτά τα πράγματα που μοιραζόμαστε και
χρησιμοποιούμε, και που

καμία ζωή, σε καμία κουλτούρα, δεν μπορεί να κάνει
χωρίς αυτά.

Eπομένως, πρέπει να επανέλθουμε στις ζωτικές μας
ανάγκες

και οι ζωτικές ανάγκες δεν είναι πλέον κάποιος
''ισμός''.

Eίναι ''ανάλυση της αξίας της ζωής'.

[Η Απαράδεκτη Συμπεριφορά]

Eίναι απλά θέμα ιστορικής πραγματικότητας

ότι η κυρίαρχη πνευματική κουλτούρα

οποιασδήποτε συγκεκριμένης κοινωνίας, αντανακλά
τα

συμφέροντα της κυρίαρχης ομάδας μέσα σε αυτή την
κοινωνία.

Σε μια κοινωνία κατοχής σκλάβων

οι πεποιθήσεις σχετικά με τον άνθρωπο και τα
ανθρώπινα δικαιώματα

και ούτω καθεξής, θα αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες
των ιδιοκτητών σκλάβων.

Στην κοινωνία, πάλι, η οποία βασίζεται στη

δύναμη ορισμένων ανθρώπων να ελέγχουν και να
κερδοσκοπούν από

τις ζωές και την εργασία εκατομμυρίων άλλων

η κυρίαρχη πνευματική κουλτούρα θα

αντανακλά τις ανάγκες της κυρίαρχης ομάδας.

'Eτσι, αν κοιτάξετε σε όλα τα επίπεδα, οι

ιδέεςπου διαποτίζουν την ψυχολογία, και

την κοινωνιολογία, και την ιστορία

και την πολιτική οικονομία, και την πολιτική επιστήμη

ουσιαστικά, αντικατοπτρίζουν συγκεκριμένα
συμφέροντα της ελίτ.

Και οι ακαδημαικοί που το αμφισβητούν αυτό πάρα
πολύ

τείνουν να τοποθετούνται στο περιθώριο, ή

να θεωρούνται ένα είδος ''ριζοσπάστη''.

Όι κυρίαρχες αξίες μιας κουλτούρας

τείνουν να υποστηρίζουν και να διαιωνίζουν

το τι ανταμείβεται από αυτή την κουλτούρα.

Και σε μια κοινωνία, όπου η επιτυχία και η

κοινωνική θέση μετριούνται βάσει του υλικού
πλούτου

E όχι την κοινωνική συνεισφορά E

είναι εύκολο να δείς γιατί η κατάσταση του κόσμου
είναι αυτή που είναι σήμερα.

Αντιμετωπίζουμε μια διαταραχή του συστήματος
αξιών

E πλήρως αλλοιωμένων E

όπου η προτεραιότητα της προσωπικής και
κοινωνικής υγείας

έχουν καταστεί δευτερεύουσες σε σχέση με τις
επιβλαβείς

έννοιες του τεχνητού πλούτου και της απεριόριστης
ανάπτυξης.

Και, όπως ένας ιός, αυτή η διαταραχή, τώρα

καταλαμβάνει κάθε πτυχή της διακυβέρνησης,

Μέσα Eνημέρωσης, ψυχαγωγία, ακόμα και τον
ακαδημαικό χώρο.

Και ενσωματωμένοι στη δομή της

είναι μηχανισμοί προστασίας

από οτιδήποτε μπορεί να παρέμβει.

Όπαδοί της θρησκείας της ΝομισματικήςΑγοράς

οι Αυτοδιορισμένοι Φύλακες του status quο

συνεχώς αναζητούν τρόπους για να αποτρέψουν
κάθε μορφή σκέψης

που μπορεί να παρενοχλήσει τα πιστεύω τους.

Ό συνηθέστερος εκ των οποίων είναι: οι
ΠροβλεπόμενεςΔυαδικότητες.

Αν δεν είστε Ρεπουμπλικανός, πρέπει να είστε
Δημοκράτης.

Αν δεν είστε Χριστιανός, μπορεί να είστε σατανιστής

και εάν αισθάνεστε ότι η κοινωνία μπορεί να
βελτιωθεί κατά πολύ

ώστε να δίνει προσοχή, ίσως E δεν ξέρω E

στη φροντίδα όλων;

είστε, απλά, ένας Όυτοπιστής.

Και το πιο ύπουλο αυτά όλα:

αν δεν είστε οπαδός της ''ελεύθερης αγοράς'

θα πρέπει να είστε εναντίον της ίδιας της ελευθερίας.

Eίμαι υποστηρικτής της ελευθερίας!

Κάθε φορά που ακούτε τη λέξη ελευθερία

να λέγεται οπουδήποτε, ή τη λέξη κυβερνητική
παρέμβαση

να λέγεται οπουδήποτε, αυτό σημαίνει,
αποκωδικοποιημένο:

Παρεμπόδιση της μεγιστοποίησης της μετατροπής
χρημάτων

σε περισσότερα χρήματα για τους κερδοσκόπους.

Αυτό είναι. Κάθε άλλο πράγμα που θα πουν:

''Ω, χρειαζόμαστε περισσότερα εμπορεύματα για τους
ανθρώπους.

Ω, αυτή είναι η ελευθερία ενάντια στην τυραννία'' και
ούτω καθεξής.

Κάθε φορά που το βλέπετε αυτό, μπορείτε να το
αποκωδικοποιήσετε σε

αυτό, και νομίζω ότι θα βρείτε έναν 1EπροςE1
συσχετισμό

για κάθε φορά που το χρησιμοποιούν.

Και αυτό, κατά μια έννοια, θα μπορούσαμε να το
ονομάσουμε:

ένα Συντακτικό. 'Eνα κυβερνητικό συντακτικό της
κατανόησης και της αξίας.

'Eτσι, αυτό κυβερνά υπό τη δική τους αναγνώριση

έτσι θα μπορούσαν να πούν: ''Ω, δεν το εννοούσα
αυτό καθόλου!''

αλλά, στην πραγματικότητα, αυτό είναι που κάνουν.

Ακριβώς όπως μπορείτε να μιλάτε με μια γραμματική

και έχετε κανόνες της γραμματικής που ακολουθείτε

χωρίςνα αναγνωρίζετε ποιοι είναι οι κανόνες...

κι έτσι, αυτό που έχουμε, είναι αυτό που εγώ
αποκαλώ ''το Συντακτικό των ΚυρίαρχωνΑξιών''

που αποτελούν το θεμέλιο αυτού. 'Eτσι, κάθε φορά
που χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια:

κυβερνητική παρέμβαση, έλλειψη ελευθερίας, ή
ελευθερία

ή πρόοδος, ή ανάπτυξη

μπορείτε να τα αποκωδικοποιήσετε όλα, ώστε να
καταλάβετε την αρχική τους σημασία.

Φυσικά, όταν ακούς τη λέξη ''ελευθερία''

συνήθως βρίσκεται στην ίδια πρόταση

με κάτι που λέγεται ''δημοκρατία''.

Eίναι συναρπαστικό πώς οι άνθρωποι φαίνεται να
πιστεύουν

ότι όντως έχουν μία σχετική

επιρροή στο τι κάνει η κυβέρνησή τους

ξεχνώντας ότι η ίδια η φύση

του συστήματός μας θέτει τα πάντα προς πώληση.

Η μόνη ψήφος που μετράει είναι η χρηματική ψήφος

και δεν έχει καμία σημασία το πόσο

φωνάζει ο κάθε ακτιβιστής για την ηθική και την
ευθύνη.

Σε ένα σύστημα αγοράς, κάθε πολιτικός, κάθε
νομοθεσία

άρα και κάθε κυβέρνηση είναι προς πώληση.

Και ακόμα και με τα πακέτα στήριξης των τραπεζών,
αξίας 20 τρις δολαρίων

αρχίζοντας από το 2007

ένα ποσό χρημάτων το οποίο θα μπορούσε να έχει
αλλάξει

π.χ. τις ενεργειακές υποδομέςπαγκοσμίως

σε πλήρως ανανεώσιμεςπηγές

πάει αντιθέτως σε ένα σύνολο ιδρυμάτων

που δεν βοηθούν καθόλου την κοινωνία

ιδρύματα τα οποία θα μπορούσαν να

καταργηθούν ακόμη και αύριο χωρίς καμία
επίπτωση...

ο τυφλός συσχετισμός ότι η πολιτική και

οι πολιτικοί υπάρχουν για την ευημερία της κοινωνίας
ακόμα συνεχίζεται.

Το γεγονός είναι ότι η πολιτική είναι απλά μια μπίζνα

E δεν διαφέρει από καμία άλλη σε ένα σύστημα
αγοράς

και νοιάζεται για το προσωπικό της συμφέρον πέρα
από οτιδήποτε άλλο.

Eιλικρινά, δεν πιστεύω κατά βάθος στην πολιτική
δράση.

Πιστεύω το σύστημα συστέλλεται και διαστέλλεται
όπως θέλει.

Το σύστημα διευκολύνει αυτές τις αλλαγές.

Θεωρώ ότι το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα ήταν
διευκόλυνση

προς το μέρος εκείνων που κατέχουν τη χώρα.

Θεωρώ ότι καταλαβαίνουν πού έγκειται το συμφέρον
τους

βλέπουν ότι μια δόση ελευθερίας φαίνεται καλή

Eμια ψευδαίσθησηE δώστε τους μία μέρα εκλογών το
χρόνο

για να έχουν την ψευδαίσθηση της ανούσιας
επιλογής.

Ανούσια επιλογή E έτσι πάμε, σαν σκλαβοι, και λέμε

''Eγώ ψήφισα.'' Τα όρια του ντιμπέιτ σ'αυτή τη χώρα
έχουν καθοριστεί

πριν καν ξεκινήσει, και όλοι οι άλλοι

περιθωριοποιούνται και παρουσιάζονται είτε

ως κομμουνιστές, είτε ως κάποιο είδος ανυπάκουου
ανθρώπου

Eένα ''αντιδραστικό στοιχείο''E να η λέξη...

και τώρα ''συνομωσιολογία''. Βλέπετε, αυτοί το
εφηύραν.

Eίναι κάτι που δεν πρέπει να ασχοληθούμε ούτε
λεπτό:

ισχυρά άτομα να ενωθούν για κάποιο σχέδιο!

Δεν συμβαίνει! Eίσαι ''αντιδραστικό στοιχείο''! Eίσαι
''συνομωσιολόγος''!

Και από όλους τους μηχανισμούς άμυνας του
συστήματος

δύο είναι αυτοί που εμφανίζονται συνέχεια.

Ό πρώτος είναι η ιδέα ότι το σύστημα υπήρξε η
''αιτία''

της υλικήςπροόδου που βλέπουμε στον πλανήτη.

E λοιπόν... 'Όχι.

Υπάρχουν βασικά δύο θεμελιώδεις αιτίες οι οποίες

δημιούργησαν την αύξηση του αποκαλούμενου
''πλούτου''

και αυτή του πληθυσμού που βλέπουμε σήμερα.

Πρώτον: η εκθετική πρόοδος της τεχνολογίας
παραγωγής

συνεπώς η επιστημονική εφευρετικότητα.

Και δεύτερον: η αρχική ανακάλυψη άφθονης
ενέργειας υδρογονανθράκων

E η οποία είναι σήμερα το θεμέλιο ολόκληρου του
κοινωνικοοικονομικού συστήματος.

Το καπιταλιστικό, νομισματικό σύστημα

της ελεύθερης αγοράς E πείτε το όπως θέλετε E

δεν έχει κάνει τίποτα παρά να εκμεταλλεύεται αυτά τα
ευρήματα

με ένα διεστραμμένο σύστημα κινήτρων και μία
ανοργάνωτη

και άνιση μέθοδο διανομής και χρήσης αυτών των
καρπών.

Ό δεύτερος μηχανισμός άμυνας είναι μία ''πολεμική''
κοινωνική προκατάληψη

που προκλήθηκε μέσα από χρόνια προπαγάνδας,

και θεωρεί κάθε άλλο κοινωνικό σύστημα

σαν έναν δρόμο προς την ''τυραννία''

με διάφορα παραδείγματα όπως του Στάλιν, του
Μάο, του Χίτλερ...

και το σύνολο θυμάτων που προκάλεσαν.

'Όσο δεσποτικοί και αν υπήρξαν αυτοί οι άνθρωποι

παράλληλα με τις κοινωνικές προσεγγίσεις που
διαιώνιζαν...

όταν πρόκειται για το παιχνίδι του θανάτου

E όταν πρόκειται για τη συστηματική

καθημερινή μαζική δολοφονία ανθρώπων E

Τίποτα στην ιστορία δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό
που συμβαίνει σήμερα.

Όι λιμοί E κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα της
ιστορίας μαςE

δεν προκλήθηκαν από την έλλειψη τροφής.

Προκλήθηκαν απο τη σχετική φτώχεια.

Όι οικονομικοί πόροι μοιράζονταν τόσο άνισα

που οι φτωχοί απλά δεν είχαν αρκετά χρήματα

για να αγοράσουν την τροφή, που θα ήταν

διαθέσιμη αν είχαν τα χρήματα να πληρώσουν για
αυτή.

Αυτό είναι ένα παράδειγμαΔιαρθρωτικής Βίας.

Άλλο ένα παράδειγμα: στηνΑφρική και σε άλλες
περιοχές

θα εστιάσω ιδιαίτερα στην Αφρική

δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από
ΑΙDS.

Γιατί πεθαίνουν;

'Όχι γιατί δεν ξέρουμε πώςνα το θεραπεύσουμε.

'Eχουμε εκατομμύρια ανθρώπους στιςπλούσιες
χώρες

που η κατάστασή τους βελτιώνεται αισθητά επειδή

έχουν τα φάρμακα να το θεραπεύσουν.

Όι άνθρωποι στην Αφρική που πεθαίνουν από ΑΙDS

δεν πεθαίνουν εξ αιτίας του ιού ΗΙV...

πεθαίνουν επειδή δεν έχουν τα χρήματα να

πληρώσουν για τα φάρμακα που θα τους κρατούσαν
ζωντανούς.

Ό Γκάντι το είχε καταλάβει. Eίπε:

''Η πιο θανατηφόρα μορφή βίας είναι η φτώχεια.''

Και αυτό είναι απολύτως σωστό.

Η φτώχεια σκοτώνει πολύ πιο πολλούς ανθρώπους
απ' ότι όλοι οι πόλεμοι στην ιστορία

πιο πολλούς απ'ότι όλοι οι δολοφόνοι στην ιστορία.

πιο πολλούς απ'ότι όλες οι αυτοκτονίες στην
ιστορία...

Η Διαρθρωτική Βία όχι μόνο σκοτώνει περισσότερους
ανθρώπους

απ'όλα τα είδη της διαπροσωπικής βίας μαζί,

η Διαρθρωτική Βία είναι επίσης

και η κύρια αιτία της διαπροσωπικής βίας.

[Πέρα από την Κορυφή]

Το πετρέλαιο είναι το θεμέλιο του

οικοδομήματος του ανθρώπινου πολιτισμού.

Υπάρχουν 10 θερμίδες υδρογονανθράκων E
πετρέλαιο και φυσικό αέριοE

σε κάθε θερμίδα τροφήςπου καταναλώνουμε στον
εκβιομηχανισμένο κόσμο.

Τα λιπάσματα φτιάχνονται απο φυσικό αέριο.

Τα εντομοκτόνα από πετρέλαιο.

Με πετρελαιοκίνητα μηχανήματα οργώνουμεE
φυτεύουμεEποτίζουμε

μαζεύουμεEμεταφέρουμε και συσκευάζουμε.
Τυλίγουμε τα τρόφιμα

σε πλαστικό E ίσον πετρέλαιο. 'Όλα τα πλαστικά είναι
από πετρέλαιο.

Υπάρχουν 26 λίτρα πετρέλαιο σε κάθε ελαστικό.

Το πετρέλαιο είναι παντού. Eίναι πανταχού παρόν.
Και μόνο εξ αιτίας

του πετρελαίου υπάρχουν 7 δις άνθρωποι

ή σχεδόν 7 δις άνθρωποι στον πλανήτη αυτή τη
στιγμή.

Η άφιξη τέτοιας φτηνής και εύκολης ενέργειας

η οποία, παρεπιπτόντως, ισοδυναμεί

με δισεκατομμύρια σκλάβουςνα δουλεύουν όλο το
24ωρο

άλλαξε τον κόσμο με τόσο ριζοσπαστικό τρόπο τον
τελευταίο αιώνα

που ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 10 φορές.

'Όμως, έως το 2050, τα αποθέματα πετρελαίου θα
μπορούν να καλύψουν

τις ανάγκες του πληθυσμού κάτω από το ήμισυ

του σημερινού, βάσει του τωρινού τρόπου ζωής.

'Eτσι, το μέγεθος προσαρμογής σε ένα διαφορετικό
τρόπο ζωής είναι απλά τεράστιο.

Ό κόσμος σήμερα χρησιμοποιεί 6 βαρέλια
πετρελαίου για καθε βαρέλι που βρίσκει.

Πέντε χρόνια πριν χρησιμοποιούσε 4

βαρέλια για κάθε ένα που έβρισκε.

Σε ένα χρόνο από τώρα θα χρησιμοποιεί

8 βαρέλια για κάθε ένα που θα βρίσκει.

Αυτό που με ενοχλεί είναι η

έλλειψη οποιασδήποτε αληθινήςπροσπάθειας από
τις κυβερνήσειςπαγκοσμίως

και από τους ηγέτες της βιομηχανίας ανά τον κόσμο
να κάνουν κάτι διαφορετικό.

'Eχουμε αυτές τις, ας τις πούμε, προσπάθειες να
παραχθεί περισσότερη αιολική ενέργεια

και ίσωςνα γίνει κάτι και με την παλιρροική...

Γίνονται προσπάθειες για την καλύτερη απόδοση των
αυτοκινήτων μας

αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να μοιάζει

με επερχόμενη επανάστασηE όλα αυτά είναι
ασήμαντα

και αυτό είναι αρκετά τρομακτικό.

Και οι κυβερνήσεις καθοδηγούμενες από
οικονομολόγους

που δεν εκτιμούν αυτά για τα οποία μιλάμε

και προσπαθούν να διεγείρουν τον καταναλωτισμό
για να αποκαταστήσουν την περασμένη ευημερία

ελπίζοντας να αποκαταστήσουν το παρελθόν.

Eκτυπώνουν ακόμα περισσότερο χρήμα το οποίο
στερείται παντελώς αντικρύσματος.

'Eτσι, εάν η οικονομία βελτιωθεί και

ανακάμψει και η περίφημη ανάπτυξη επανέλθει

θα είναι σύντομη επειδή

μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το οποίο μετριέται
σε μήνες

και όχι σε χρόνια, θα συναντήσει ξανά το εμπόδιο
των προμηθειών.

θα υπάρξει ακόμη ένα σοκ των τιμών

και μία ακόμα βαθύτερη ύφεση. 'Eτσι, πιστεύω

ότι οδηγούμαστε σε μία σειρά φαύλων κύκλων.

'Eτσι, υπάρχει η οικονομική ανάπτυξη E ξέσπασμα
τιμών E

και τα πάντα κλείνουν. Eκεί βρισκόμαστε αυτή τη
στιγμή.

Τότε θα αρχίσουν να ξανανεβαίνουν αλλά εδώ που
είμαστε είναι

το σημείο όπου δεν υπάρχει πια η δυνατότητα να
παραχθεί φτηνή ενέργεια.

Eίμαστε στην κορυφήE με καθοδική πορεία στην
παραγωγή πετρελαίου.

Δεν πρόκειται να εξάγεις περισσότερο από το έδαφος
πιο γρήγορα

πράγμα που σημαίνει ότι τα πράγματα κλείνουν, η
τιμή του πετρελαίου πέφτει

όπως και έγινε στις αρχές του 2009, αλλά στη
συνέχεια, καθώς έχουμε μια ''ανάκαμψη''

η τιμή του πετρελαίου αρχίζει να επανέρχεται.

Πρόσφατα έχει κυμανθεί περίπου στα $80 το βαρέλι

και αυτό που βλέπουμε είναι ότι, ακόμη και με $80

το βαρέλι, με τη δημοσιονομική και οικονομική
κατάρρευση

οι άνθρωποι δεν μπορούν να το αγοράσουν.

Η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου τώρα είναι
περίπου 86 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως.

Σε περίπου 10 χρόνια, προβλέπεται

να πρέπει να αντικατασταθούν σχεδόν 14
εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα.

Δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να πλησιάσει και

να καλύψει έστω και το 1o/o αυτού του είδους τη
ζήτηση.

Αν δεν κάνουμε κάτι αρκετά γρήγορα

πρόκειται να υπάρξει τεράστια έλλειψη ενέργειας.

Νομίζω ότι το μεγάλο λάθος είναι ότι δεν
αναγνωρίσαμε

πριν μια δεκαετία περίπου, ότι χρειαζόταν
συντονισμένη προσπάθεια

για την ανάπτυξη

αυτών των βιώσιμων μορφών ενέργειας.

Νομίζω αυτό είναι κάτι που τα εγγόνια μας θα το
κοιτάξουν

με τρομερή δυσπιστία. ''Αφού γνωρίζατε ότι

είχατε να κάνετε με ένα πεπερασμένο αγαθό...

πώς ήταν δυνατόν να χτίσετε την οικονομία σας

πάνω σε κάτι το οποίο επρόκειτο να εξαφανιστεί;''

Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία

βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εξάντληση ένος
βασικού πόρου

καίριου στο τωρινό μας σύστημα επιβίωσης.

Και το γαμώτο της όλης υπόθεσης είναι ότι

ακόμη και με το πετρέλαιο να γίνεται όλο και πιο
σπάνιο

το οικονομικό σύστημα θα συνεχίσει να ωθεί με
κλειστά μάτια

το καρκινικό του μοντέλο ανάπτυξης...

έτσι ώστε οι άνθρωποι να αγοράζουν πιο πολλά
πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα

για να δημιουργούν ΑEΠ και δουλειές...
χειροτερεύοντας την παρακμή.

Υπάρχουν λύσεις για να αντικαταστήσουμε το

οικοδόμημα της οικονομίας υδρογονανθράκων;

Φυσικά.