Bu Video Sizi Ağlatacak

The Simple Message That Every Student and Young Person Needs to Hear by Marc Mero.
►Marc's book "How to be the Happiest Person on the Planet" - https://amzn.to/2y2O7kI
►If you struggle and have a hard time, consider taking an online therapy session with our partner BetterHelp:
http://bit.ly/TryOnlineTherapyMotivation2Study

►Speaker: Marc Mero

Marc Mero is a motivational speaker, Author and a former WWE Wrestling Champion. Marc shares his captivating journey with audiences worldwide and inspires people to examine their life choices. Everyone faces adversity. “It’s not how many times you get knocked down, it’s how many times you get back up. You can do anything you set your mind to!”

►Follow Marc Mero:

YouTube: https://www.youtube.com/user/championofchoices
Twitter: https://twitter.com/MarcMero
Facebook: https://www.facebook.com/MarcMeroPage/
Donate to his nonprofit: http://thinkpoz.org/donate
Learn more: https://thinkpoz.org/

►Follow Motivation2Study:

Subscribe for new Motivational Videos every week:
http://bit.ly/StudyMotivation
Facebook: https://www.facebook.com/Motivation2Study/
Group: https://www.facebook.com/groups/motivation2study/
Instagram: https://www.instagram.com/motivation2.study/
Twitter: https://twitter.com/Motivation2S
Pinterest: https://www.pinterest.com/motivation2study/

►Music: Touch by Mattia Cupelli

►Video footage: For all video footage used, please see the credits at the end of the video.

Annem bütün spor etkinliklerimde olurdu.

Diyelim ki futbol oynuyorum.

Annem kenar çizgisinde olurdu.

Sahadaki oyun başladığında annem başlardı.

MARK, YEN ONLARI, YEN ONLARI

ve ben de “Aman Allah’ım”.

Arkadaşlarımla bir araya geldiğimde,

onlar “Mark, o senin annen mi?” derlerdi.

Ben de “Hayır, onu hayatım boyunca hiç görmedim” derdim

Annemin bana verdiği harika hediyeyi gördün mü?

O bana inanırdı.

3 kez ölmemi gerektirecek kadar aşırı dozda uyuşturucu aldım.

Ama bir sebepten dolayı hayatta kaldığıma inanıyorum.

Bana arkadaşlarını göster, sana geleceğini göstereyim.

Bunu nasıl mı biliyorum?

Eziklerle takıldım ve onların en eziği oldum.

Çünkü etrafımdaki arkadaşlarım yüzünden çocukken kurduğum bütün hayallerimden vazgeçtim.

Arkadaşlarım beni eve 2.3.4 gibi bırakırlardı.

İçer, uyuşturu kullanır, arabada kahkahalar atardık.

Arabayı evin önüne çekerdik ve onlar “Mark, Mark. Işıklar yandı” dediler.

“Adamım, annem kalktı” dedim.

Annem oğlunun hala hayatta olup olmadığını öğrenene kadar yatağa gitmezdi.

İçeri girdiğimde annem “Merhaba Mark, gecen nasıldı?” diye sorardı.

“İyiydi anne. Yorgunum. Sadece uyumak istiyorum.” dedim.

“Bir dakika konuşabilir miyim?”

“Gidiyorum anne. Çok yorgunum. Uyumak istiyorum”

“Mark. Seni bütün gün ve gece görmedim. Lütfen seninle konuşabilir miyim?”

“Beni yalnız bırak. Beni rahatsız ediyorsun.” Dedim ve yatak odamın kapısını çarptım,

bana inanan birinin üzerine.

Japonya’da güreştiğimde dünya turundaydım.

Güreş maçımdan sonra otel odama gittim ve uyuyakaldım.

Sabah 3 de kapım çalındı.

Yataktan kalktım ve kapı deliğinden baktım. Bir Japon organizatörü.

Kapıyı açtım ve bana “Mark, evi araman lazım. Acil bir durum var.” dedi.

Gittim, otelin telefonuyla İngiltere yi aradım ve “Hey, neler oluyor?”

Dedi ki “Mark, bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.”

“Hadi söyle. Ne oldu?”

Ağlamak üzereydim ve onlar “Söyleyemem” diyorlardı.

“Sadece söyle” dedim.

“Mark.”

"Annen öldü"

Telefonu fırlattım. Otel odamdan koşarak çıktım.

Asansörle lobiye indim ve asansörün kapıları açılınca sokağa koştum.

Araba yoktu. İnsanlar yoktu. Sabahın 3 ü.

Ve Hiroshima da caddenin ortasına yürüdüm.

Bakınırken “Anne. Çok çok üzgünüm” dediğimi hatırlıyorum.

Annemin cenazesi için eve uçtum.

Tabutuna yürürken çok gergindim. Bu yüzden sadece arkada durdum.

Uzaktan bakmaya devam ettim. Kendi kendime düşünürken,

Anne. Lütfen uyan. Lütfen kalk.

Ve sonunda cesaretimi topladım ve ona doğru yürüdüm.

Yaklaştığım gibi annemi ilk kez gördüm.

O çok güzeldi. Beyaz giydirilmişti. Demek istediğim, o melek gibi görünüyordu.

Orada durdum ve “Anne. Sen benim kahramanımsın.”

“Olduğum her şey, umduğum her şey senin sayende oldu.”

“sen beni çok çok sevdin. Bana bir hayat verdin. Bana her zaman inanan tek kişiydin.”

Ona borcumu nasıl öderim?

Sarhoş olmak, uyuşturucu kullanmak, aptal olmak, eziklerle takılmak. Ne için?

Tüm yapmak istediği benimle konuşmaktı.

Keşke seninle şimdi konuşabilseydim anne.

Keşke ne yaptığımı görebilseydin.

Neden daha iyi bir evlat olmadım?

Seçimlerimiz bizi ifade eder.

Ama kendinizi içkiye, uyuşturucuya, haplara karıştırmış insanlar tarafından kuşatırsanız, bunun sonu ölümdür.

Buraya sana vaaz vermeye gelmedim.

Bu hayatı yaşadığımı sana anlatmak için buradayım.

Bu hayat, seni kırık kalplere, bozuk ilişkilere, kötü rüyalara ve ölüme götürür.

Ne için? Yükselmek için mi?

Annen ya da baban varsa, eve geldiğinde onları ne kadar çok sevdiğini anlat.

Bütün hayatım zengin ve ünlü olmaya uğraşmakla geçti.

Milyoner olmak zorundaydım. Yarış kazanmak zorundaydım.

Evliliğim, ailem, arkadaşlarım pahasına yarışı kazanmak zorundaydım. Ne için?

Tüm dünyada yalnız kalmak için mi?

Neyin önemli olduğunu öğrendim. Ve bu,

yaşam armağının, ailemizin ne kadar değerli olduğu ve

bunun ne kadar hızlı elimizden alındığı.

Şimdi daha uzun bir zaman içerisinde yaşıyorum. Bu anda yaşıyorum.

Önemli olan cebinizde olan şey değil

Kalbinizde olan şey.

Sevgi. Sevgi sadece bir kelime. Ta ki biri gelip ona anlamını verene kadar.

Sen. Anlam sensin.

Sonunda anladım anne.

Sonunda anladım anne.
Seni çok özlüyorum.