Bayraklar bizi nasıl birleştirir (ve ayrıştırır)

Bayrak bilimci Michael Green diyor ki: "Bayraklar hem en basit, hem de en güçlü tasarımlardan biridir. Gururla kabarmamıza ve nefretle yanmamıza sebep olabilirler. Hatta insanlara, adına ölmeye veya öldürmeye ilham verebilirler." Green, bayrakların arkasındaki birleştiren ve ayıran coşkuyu keşfederken tarih boyunca kısa bir gezinti yapın. Bizi birleşmiş tek bir kimlikte, insanlıkta bir araya gelebileceğimiz bir gelecek düşünmeye davet ediyor.

1989'da

TED sahnesini de şereflendiren

Dread Scott adında bir sanatçı

Chicago'da bir sanat eseri yaptı.

O, burada Amerikan bayrağını yere koydu

ve daha sonra sizi
o bayrağın üzerinde durup

bir deftere nasıl hissettirdiğini
kaydetmeniz için davet etti.

Bana göre bu deftere yazılan

en güçlü şeylerden birisi
özünde diyordu ki

"Neden evsiz insanlarla, yerde yatan
insanlarla ilgili bir sorunumuz yok da

bayraklarla var?"

Bazılarınız için bu sanat eseri
oldukça rahatsız edici.

Bu, az çok bu konuşmanın amacı.

Keyfinizi kaçırmak
ya da sizi kızdırmak değil

ama bayrakların inanılmaz güçleri
olduğunu size kanıtlamak.

Bayrakları umursamadığınızı
düşünseniz bile umursuyorsunuz.

Umursadığınızı biliyorsunuz.

Pekala.

Sonuna geldiğimizde,
umarım buradan çıkınca

bayrakların gücünü dizginlemek

ve daha iyi bir dünya uğruna
savaşmak için esinlenirsiniz.

Ama bu noktaya ulaşmadan önce,

görüntünün ters tarafından başlayacağız.

Sıradakileri size göstermeden önce
size şunu söylemem lazım:

Burada gösterdiğim
hiçbir şey bir onay değil,

genellikle tam tersi.

Ama her şeyden öte burada yapmak istediğim

bayraklara, tasarımlara bakıp

bize nasıl hissettirdiklerini
inceleyebilmek için alan oluşturmak.

Duygularımız hakkında konuşacağız.

Bu, herkes için uygun mu?

Tamam.

İlk bayrağınız için hazır mısınız?

Güzel, kolay bir taneyle başlayacağız.

Bu, bir şakaydı. (Gülüşmeler)

Pekala, bununla aynı odada oturmak

bazılarınız için
biraz rahatsız edici olabilir.

Ben önüne durduğum için
kesinlikle rahatsız hissediyorum.

Bazılarınız biraz gururlu hissedebilir.

Bu, anlaşılabilir. Bu, Teksas.
Nadir gördüğümüz bir şey değil, değil mi?

Ama hadi gerçeklerle başlayalım.

Bu bir müttefik bayrağı değil, tamam mı?

Bu General Robert E. Lee'nin
önderliğindeki

Kuzey Virginia ordusunun savaş bayrağı.

Yani birinin size bunun mirası kültürel
olduğunu söylediği bir sonraki sefer

aileleri bu çok spesifik ordu için

savaşmamış olduğu sürece
yanılıyorlardır, değil mi?

Siz bunu onlara söylemek için
bayrak uzmanlarının onayına sahipsiniz.

Bu bayrak, 1950'lerin ortalarında
ve 60'larda yükselen

Sivil Haklar Hareketi'ne
cevap olarak ortaya çktı

ve tabii ki günümüzde

çoğumuz için Konfederasyon'u
temsil eder hale geldi.

Ama Konfederasyon'un ne olduğunu
size hatırlatmama gerek olmamalı.

O Birleşik Devletler'e karşı kalkışan,

ABD'ye karşı savaş açan

ve bir noktada Amerikan kültürüne

tam zıt konumda olduğu
kabul edilebilecek bir haydut devletti.

Ama yine de bu bayrak;

Florida, Georgia, Kuzey Karolina,
Mississippi ve Louisiana eyaletlerinde

Birleşik Devletler'in bayrağını
korumakta olan aynı yasalarla korundu.

Ama bir süreliğine Georgia'nın
üzerinde duralım, olur mu?

1956 yılında,

devlet okullarında ırk ayrımının
kaldırılmasının şart koşulmasından

birkaç sene sonra Georgia,
eyalet bayrağını bununla değiştirdi.

Sanırım gören herkes kabul edecektir ki

bu her Georgia'lının evinin önünde

dalgalandırmaktan gurur duyacağı
bir bayrak değil, değil mi?

Hayır.

Tıpkı 1950'lerin ortasında ve 60'larda
dikilen her Konfederasyon heykeli gibi

bu bayrakla amaçlanan şey,
kontrole sahip olanlarla

olmayanların işaret edildiği
bir sembol yaratmaktı.

Bu bayrak, 2001 yılına kadar
Georgia'nın bayrağı olarak kaldı.

O sene bayraklarını bununla değiştirdiler.

Bir bayrak uzmanı olarak
söyleyebilirim ki bu resmen çirkin.

Bu bayrağa gülmekte bir sorun yok.

Çirkin ve bu kadar çirkin olması,

iki yıl önce onu değiştirmeleri için
nedenlerden birisiydi.

Bununla şu anki Georgia bayrağı arasında
seçim yapacakları bir referandum yaptılar.

Şimdi bazılarınız merak ediyor olabilir.

"Bir saniye Michahel,

bu önceden
Konfederasyon bayrağı değildiyse

Konfederasyon bayrağı neydi?"

Georgia, Amerika Konfedere Devletleri'nin
ilk bayrağını bugüne dek dalgalandırıyor.

Sadece üzerine
eyalet mühürlerini yapıştırdılar.

Peki, bir saniye için
duygularımıza geri dönelim.

Bu diğeri kadar
içinize oturmadı, değil mi?

Doğru mu?

İşte bu yüzden bayrakları seviyorum.

Onlar genellikle iki ya da üç renkli,

en basit tasarıma sahip

çubuklar ve şeritlerdir.

Ama yine de içimizdeki
en derin duyguları hatırlatabilirler.

Bizi gururla şişirebilir

ya da nefretle yakabilirler.

Bir bayrak için ölebiliriz

ve hatta birisini öldürebiliriz.

En sevdiğim tasarımcılardan biri
olan Wally Olins'a

ulus markalamanın babası derler,

onun sözünden alıntı yapılarak denir ki

"Herkes ait olmak

ve sonra da aidiyet işaretlerini
sergilemek ister."

Birbirine dikilmiş
ya da boyanmış kumaş parçalarının

kimliğimizin parçaları oldukları için

kutsal hale gelmesi çılgınca.

Onlar birleştirmek için güçlü araçlar

ama ayrıştırmak için de
aynı güce sahipler.

Sıradaki bayrak için hazır mısınız?

Pekala.

Bir an için durun.

Bu ekrana düştüğünde
nasıl hissettiğinizi iyice irdeleyin.

Sunum sayfasını hızlıca değiştireceğim ki

bunun önünde dururken
fotoğraflarımı çekmeyin.

(Gülüşmeler)

Tamam mı?

I. Dünya Savaşından sonra Almanya

oldukça kötü bir haldeydi

ve genç Adolf Hitler'in Almanya'nın
bulunduğu noktaya nasıl geldiği

ve oradan nasıl çıkacağı hakkında
pek çok, sözüm ona, fikri vardı.

"Kavgam" denen kitabında,
ki okumanızı tavisye etmem,

I. Dünya Savaşı'nda Almanya'nın
savaşı nasıl kaybettiğinden bahseder.

Kaybetmenin bir sebebi de

İngilizler daha iyi grafik tasarımına
ve propogandaya sahipti.

Yani, Nazi Partisi'nin baş ismi Hitler

gördüğüm en kalın
marka rehberlerinden birini oluşturdu.

Günümüzdeki marka
rehberlerinden daha kalındı

ve rehberde başlıkları, üniformaları

ve fazlaca bayrağı detaylıca anlatmıştı.

Hitler bayrağın gücünü biliyordu.

"Kavgam" kitabında

"Yeni bayrak,
geniş bir poster kadar etkili olmalıdır

[çünkü] birçok durumda
güçlü bir simgeye sahip olmak,

bir eyleme ilgi uyandıracak
ilk sebep olabilir."

Her şeyden önce bir sanatçıydı.

Görsel tanım ve üniformaların,

Alman kimliğini yeniden oluşturabilecek
güce sahip olduğunu biliyordu.

Milyonlarca alman için bu simge,
kabul edilebilir bir simgeydi.

Fakat tabii ki bu simge
diğerleri için bir ölüm işaretiydi.

Genelde bayrakları
bir silah olarak düşünmeyiz

fakat Konfederasyon'un bayrağı gibi,

Almanlar da bayraklarını

kendisinden olmayanları
memnuniyetsiz bırakmak

ve ezmek için kullandı.

Gördüğünüz üzere, bayrak oluşturunca
anında iki şey yaparsınız:

Bir iç grup yaratırsınız,

bu sembolü temsil etmekten
memnun bir gruptur

fakat sonra istemsizce
bir dış grup yaratırsınız.

Genelde göze çarpmaz.

Bir yan üründür.

Ana amaç onlar değildir.

Fakat Almanlar svastikanın kimi temsil
edip etmediği konusunda gayet açıktılar.

1935'te, Yahudilerin Alman bayraklı
uçaklarda uçması yasaklandı.

Böylelikle Almanlar, tarihte birçok kez
bayrağın her iki yönünü de kullandılar:

hem birleştirmek hem de ayırmak için.

Bayraklar tanımlayıcı silahlar
olarak kullanıldı.

2019'da Nazi bayrağını birinin taşıması

Almanya, Avusturya, Macaristan
Rusya ve Ukrayna'da yasaktır.

Bir düşünün.

Sadece bir kumaş parçası
ama yasaklandı.

Kesinlikle bu çılgınca gözüküyor.

Fakat buradaki hiç kimsenin bunun
iyi olduğunu düşündüğünü zannetmiyorum.

Daha çok silah gibi.

Bayrak bilimci olarak,

bir bayrak hakkındaki en ilginç şeyin

tasarımı değil,

bayrağın sahip olduğu
yasalardır diyebilirim.

Mesela,

Hindistan'da Hint bayrağı oluşturmak için

"khadi" adı verilen iplikleri
kullanmanız gerekir.

Bu malzemeden başka bir şeyle yaparsanız

üç yıla kadar hapis cezası alabilirsiniz.

Çılgınca bir şey.

Burada, Texas'ta

hepimiz duyduk ki

Texas bayrağı ABD bayrağı kadar
göklere çekilebilen tek eyalet bayrağı.

Çünkü eyalet olmadan önce
kendi devletimiz vardı.

Bunu önceden duyan var mı?

Evet.

Pekala, bunun tamamen yanlış olduğunu
size söylemek için buradayım.

Öncelikle, eyalet olmadan önce
devleti olan tek biz değildik.

Ayrıca ABD bayrak koduna göre
tüm eyalet bayrakları,

ABD bayrağı kadar göklere çekilebilir.

Ne hissettiğinizi sormama
gerek yok, değil mi?

Birçoğumuz her sabah
sadakat yemini ederek büyüdü.

Bayrağımızın yere düşmesine
izin vermeyeceğiz gibi.

Amerika Birleşik Devletleri'nde
bayrak kodunu çok ciddiye alırız.

Hatırlarsınız, bir Amerikan futbolcusu
milli marş okunurken dizüstü eğilmişti.

Büyük bir tartışmaya yol açmıştı.

Bayrak kanununu bozuyorlardı.

Milli marş esnasında
dikkat pozisyonunda durmanı,

elini kalbine koymanı vs. söyler.

Bir bayrak bilimci olarak
bana hayret verici gelen şey ise

böyle birşey olduğunda
kimsenin rahatsız olmadığını görmemdi.

Bayrak kanunu der ki

bayrak hiçbir zaman düz
veya yatay olarak taşınmamalı,

her zaman yukarıya doğru
ve açık olmalıdır.

Aynı milli marş esnasında

bu yapılıyor ve kimse rahatsız olmuyor.

Ya da bu: Bu her zaman oluyor.

Bayrak kanunu açık ve net.

Bayrağın hiçbir kısmı, hiçbir zaman
kostüm veya forma olarak kullanılmamalı.

Bu Texas A&M beyzbolu,

başlarını derde sokmaya çalışmıyorum
ama bu her zaman oluyor.

Özellikle de kasım ayında.

Eminim, neredeyse garanti verebilirim ki
bu akşam burdan gittiğinizde,

birinin arabasının
ya da kamyonunun arkasında

mavi şeritli siyah beyaz
Amerikan bayrağı göreceksiniz.

İnce mavi bir çizgi, değil mi?

"Blue Lives Matter"

Bu bayrak kanununu birçok yönden bozuyor.

Ama bütün bunlar iyi niyetle yapılıyor.

Kimse bunu tartışmak için burda değil.

Ama tabii ki bayrak kanununun
bir bölümünü bozuyorlar:

''Bayrağa Saygı'' isimli bölümü.

Yani bunu formanın üstüne koyarak

yasal olarak bayrağa
saygısızlık yapıyorsunuz.

Benim ilginç bulduğum şey ise

milli marş esnasında
diz çöken o NFL oyuncuları

ve arabalarına Blue Lives Matter
çıkartması yapıştıranlar

büyük bir sorunun iki ucundalar.

Ama ikisi de aynı kanunu bozuyorlar.

%100 uygulanamaz bir yasa.

Hatta Dread Scott'un
1989'daki sanat eseri yüzünden

yargıtay, bayrak kanununun
sadece bir ilke olduğuna karar verdi.

Bayrak kanununu bozduğunuz için
mahkemeye verilemezsiniz.

Vatansever olmaya zorlanamazsınız.

Öyleyse uygulayamayacağımız
yasalara neden sahip olalım ki?

Çünkü bir millet,

kırılgan kolektif bir fikirdir.

Sadece kafamızın içinde var olur.

Şuna bakabilir miyim? Teşekkürler.

Bazen bir bayrak o fikrin
tek somut sembolüdür.

Birliğimiz bazen sadece
gerçek anlamda ipliklerle sağlanır

ve bu çok güçlü.

Bayrak kanunu, bu kırılgan fikri
korumak adına orada.

Aynı zamanda da
onu çiğneme hakkını koruyor.

ABD'nin özel yanı bu, değil mi?

Bayrağımız hakkında eşsiz olan şey de bu.

Bayrağımız harika.

Dünyadaki diğer bütün bayraklardan
daha fazla değişti.

Bayrak kanunu der ki
yeni bir eyalet kurulduğunda,

bayrağa bir yıldız daha eklenir

ve bu ekleme 4 Temmuz'da yapılmalıdır.

Bayrağımız eşsiz
çünkü biz büyüdükçe o da büyüyor.

Hem tasarısı hem de yasa gereği,

bizimle birlikte değişmesi gerekiyor.

Bireyselliğimizin,

yıldızlardaki çeşitliliğimizin
yaşayan bir sembolü.

ABD'de kapsayıcı bir bayrağımız
olması bize bir hediye.

Eğer Nazi bayrağı bir kimlik silahıysa

Amerikan bayrağı, sadece tasarısı ile
bunun tam zıttında yer alıyor.

2019'da bir bayrak bilimci olarak
söylemeliyim ki

bu bayrağı herhangi birine karşı
kimlik silahı olarak kullanmak

yere değmesine izin vermekten

veya yasaları çiğnediğimiz diğer bütün
küçük şeylerden daha saygısızca.

Değil mi?

Bu bayrak, birliğimizin bir sembolü.

Bunu asla birine karşı
silah olarak kullanmamalıyız.

Dread Scott'ın dergisine
şöyle yazan kişiyi çok iyi anlıyorum:

"Hiçbir zaman sembole, sembolize ettiği
şeyden daha fazla değer vermemeliyiz.

Bir kumaş parçasına insan hayatından
daha fazla değer vermemeliyiz."

Eğer bir kumaş parçasını
silah olarak kullanacaksanız

bunu asla kullanmamalısınız,

her zaman daha fazla yıldıza
yeri olan bir bayrağı değil.

Umarım şu ana kadar
bayrakların gücünü hissettiniz

ve neler yapabileceklerini görüyorsunuz.

Peki ya bu gücü alıp

daha büyük bir şeye karşı
savaşmak için kullanırsak?

Bu, İsveçli Oskar Pernefeldt
tarafından tasarlanan

Dünya'nın bayrağı.

Bir saniyeliğine benimle hayal edin:

Ya milliyetimizi övdüğümüz kadar,

hatta ondan daha fazla
insanlığımızı övseydik?

Uzaya çıkan bir medeniyete dönüşürken
ve yıldızlara giderken,

Mars veya başka bir gezegenin
yüzeyinde dururken

milliyetimizin ne anlamı var ki?

Tabii ki burada, Dünya'da da

gezegenimiz iklim krizindeyken

iklimimiz çocuklarımızın
veya torunlarımızın döneminde

yaşanamayacak hale gelebilecekken

birlik olup savaşmamızı sağlayacak

güçlü bir sembole,
bir bayrağa ihtiyacımız var.

Sadece milletler olarak değil

ama tür olarak.

Teşekkürler.

(Alkış)