Arunachalam Muruganantham: Jak rozpocząłem podpaskową rewolucję

Kiedy zdał sobie sprawę, że żona musi wybierać między kupnem jedzenia a kupnem podpasek, Arunachalam Muruganantham poprzysiągł pomoc w rozwiązaniu problemu. Bardzo osobiste badania zaprowadziły go do potężnego modelu biznesowego. (Sfilmowane w Bangalore w ramach TED Global Talen Search)

Chciałem wyświadczyć przysługę żonie.

W efekcie trafiłem tutaj

oraz zyskałem sławę i pieniądze.

Zaczęło się w pierwszych dniach małżeństwa.

Każdy świeżo upieczony mąż

próbuje zaimponować żonie. Ja też.

Przy okazji zauważyłem,

że żona trzyma coś za plecami.

Pytam, co to jest.

"Nie twój interes", odpowiada żona.

Biegnę za nią i widzę,

że trzyma ohydną szmatę.

Nawet roweru bym nią nie czyścił.

Wtedy pojąłem, że ta niehigieniczna rzecz

służy jej w dniach okresu.

Zapytałem, czemu używa tak niehigienicznych metod.

Odpowiedziała, że zna podpaski higieniczne,

ale jeśli ona i jej siostry zaczną ich używać,

nie starczy nam na mleko.

Byłem w szoku. Jaki ma związek

podpaska z funduszem na mleko?

Nazywa się to przystępność cenowa.

Próbowałem jej zaimponować
ofiarując paczkę podpasek.

Poprosiłem o podpaski w lokalnym sklepiku.

Facet spogląda w lewo i w prawo,

zawija podpaski w gazetę

i podaje mi jak coś zakazanego.

a przecież nie prosiłem o prezerwatywy.

Chciałem zobaczyć, co jest w środku.

Po raz pierwszy, w wieku 29 lat,

dotknąłem wtedy podpaski.

Ilu facetów na sali dotknęło kiedyś podpaski?

Nie dotykają, bo to nie ich sprawa.

Pomyślałem: biała substancja, zrobiona z bawełny,

przecież to surowiec za grosze,

a sprzedaje się za całe funty, dolary.

A może produkować lokalnie podpaski dla żony?

Tak to się wszystko zaczęło.

Gdzie przetestować wyprodukowane podpaski?

Nie da się tego zrobić w laboratorium.

Gdzie znaleźć ochotniczkę w Indiach?

W Indiach, nawet w Bangalore, takiej nie znajdziesz.

Ofiarą została moja żona.

Dałem podpaskę Shanti - tak jej na imię.

"Zamknij oczy. Dam ci coś,

ale to nie diamentowy wisiorek,

ani diamentowy pierścionek, ani czekolada,

tylko niespodzianka w błyszczącym papierze.

Zamknij oczy".

Próbowałem zrobić to intymnie,

bo to małżeństwo zaaranżowane, nie z miłości.

(Śmiech)

Po jakimś czasie odmówiła pomocy w badaniach.

Zwróciłem się do sióstr.

Ciągle spotykała mnie odmowa.

To dlatego zazdroszczę świętym w Indiach.

Mają wokół siebie mnóstwo ochotniczek.

Czemu ja nie?

Do świętego przyszłyby bez wołania.

Próbowałem z dziewczynami ze szkoły medycznej.

Też odmówiły. Ostatecznie podjąłem decyzję,

że sam je przetestuję.

Teraz mam tytuł,

podobnie jak pierwszy człowiek na księżycu,

Armstrong. Albo Tenzing i Hillary na Evereście.

Muruganantham, pierwszy mężczyzna na świecie

noszący podpaskę.

Nalałem zwierzęcej krwi do butelki.

Przywiązałem ją. Tędy szła rurka do majtek,

a ja spacerowałem, jeździłem rowerem.

Po naciśnięciu płynęła dawka krwi.

Mam teraz duży szacunek do kobiet.

Nigdy nie zapomnę tych pięciu dni,

niechlujne, parszywe dni, ta wilgotność.

To niewiarygodne.

Firmowe podpaski z bawełny

działają dobrze.

Ja też próbuję z dobrą bawełną. Nie działa.

Mam już dość tych ciągłych badań.

Na początku potrzeba funduszy.

Mam kłopoty nie tylko z pieniędzmi.

Z powodu badań spotykają mnie i inne problemy,

łącznie z wnioskiem rozwodowym od żony.

Powód? Kontakty dziewczynami ze szkoły medycznej.

Podejrzewała, że to tylko przykrywka,

żeby się za nimi uganiać.

Zrozumiałem, że chodzi o specjalną celulozę,

pozyskiwaną z drzewa sosnowego, ale nawet wtedy

potrzeba fabryki za wiele milionów dolarów,

żeby ten materiał przetworzyć. Znowu przeszkoda.

Spędziłem 4 lata, żeby stworzyć własne obrabiarki

proste maszyny, takie jak te.

Dzięki niej każda wieśniaczka może użyć surowców,

jakie wykorzystują w międzynarodowych fabrykach,

każdy może zrobić światowej klasy podpaskę w domu.

To jest mój wynalazek.

Zazwyczaj kiedy ktoś ma patent lub wynalazek,

Zazwyczaj kiedy ktoś ma patent lub wynalazek,

od razu chce go zmienić na pieniądze.

Ja tego nie zrobiłem. Puściłem to tak,

bo jeśli goni się za pieniędzmi,

życie traci piękno. Staje się nudne.

Wielu ludzi zarabia mnóstwo pieniędzy,

gromadzą miliardy dolarów.

Potem oddają na dobroczynność.

Po co najpierw ciułać, a potem oddawać na dobroczynność?

Czemu nie zacząć od dobroczynności?

Dlatego oddaję tą maszynę hinduskim wsiom,

dla wiejskich kobiet,

bo w Indiach jedynie 2% kobiet

używa podpasek. Reszta używa szmatek,

liści, łupin, wiórów, tylko nie podpasek.

Nawet w XXI w. Dlatego postanowiłem

ofiarować maszynę biednym kobietom w Indiach.

Zainstalowano ich już 630 w 23 stanach

i w sześciu innych krajach.

Już od 7 lat opieram się międzynarodowym gigantom.

Studentom MBA trudno uwierzyć.

Facet nie skończył nawet szkoły, jak on to robi?

Daję gościnne wykłady we wszystkich
Indyjskich Instytutach Zarządzania.

(Oklaski)

Odtwarzanie filmu nr 1.

(Wideo) Arunachalam Muruganantham: Spytałem żonę,
do czego jej ta szmata.

Powiedziała, że gdyby używała podpasek,

zabrakłoby rodzinie na mleko.

Może sam zacznę produkować tanie podpaski?

Będę sprzedawać tę nową maszynę

tylko Kobiecym Grupom Samopomocy.

Oto mój pomysł.

AM: Przedtem oprzyrządowanie kosztowało miliony.

Teraz jest to dostępne dla każdej kobiety ze wsi.

Odprawiają Pudźę.

(Wideo): (Śpiew)

Konkurowanie z gigantami

z Harvardu, z Oxfordu, jest trudne.

Dzięki mnie wiejska kobieta
konkuruje z przemysłem międzynarodowym.

Utrzymuję się już siódmy rok.

600 instalacji do tej pory. Jaka jest moja misja?

Uczynię z Indii kraj, gdzie jeszcze za mego życia

będziemy mieć 100% używalności podpasek.

Zamierzam stworzyć nie mniej niż milion

miejsc pracy na wsi.

Dlatego nie rzucam się na zakrwawione pieniądze.

Dokonuję czegoś poważnego.

Uganiając się za dziewczyną, zniechęcasz ją.

Rób swoje, a to ona będzie się za tobą uganiać.

Nie uganiałem się za boginią Lakszmi.

Ona ściga mnie, trzymam ją w tylnej kieszeni.

Nie w przedniej. Tak wolę.

Nawet bez ukończenia szkoły
dostrzegłem problem społeczny:

nie używanie higienicznych podpasek.

Udostępniam rozwiązanie. Jestem bardzo szczęśliwy.

Nie chcę działać jako korporacja.

Interesuje mnie lokalny ruch podpaskowy

na całym świecie. Dlatego udostępniam szczegóły

w domenie publicznej, jak otwarte oprogramowanie.

Korzysta już z tego 110 krajów.

Dzielę ludzi na trzy grupy:

niewykształceni, z małym wykształceniem
i nadwykształceni.

Z małym wykształceniem zrobiłem to.

A co wy, nadwykształceni, robicie dla społeczeństwa?

Bardzo dziękuję. Do widzenia!

(Oklaski)