Қайырымдылыққа деген көзқарасымыз түгеллей бұрыс.

Activist and fundraiser Dan Pallotta calls out the double standard that drives our broken relationship to charities. Too many nonprofits, he says, are rewarded for how little they spend -- not for what they get done. Instead of equating frugality with morality, he asks us to start rewarding charities for their big goals and big accomplishments (even if that comes with big expenses). In this bold talk, he says: Let's change the way we think about changing the world.

Мен әлеуметтiк инновациялар

және әлеуметтiк кәсiпкерлiк туралы сөйлескім келеді.

Менде үшем бар.

Олар кішкентай. Бес жаста.

Кейде адамдарға үшемім бар дегенде,

олар «Шынымен бе? Ал олардың саны неше?», деп сұрайды

Міне, менің балаларымның фотосуреті.

Аттары Сейдж, Аннализа, Рейдер.

Бұдан басқа мен гей болып шықтым.

Менiң гей және үш егіздің әкесі болғаным,

- бұл, күмәнсiз,

менің қашанда жасаған өзi әлеуметтiк инновациялық және әлеуметтiк кәсiпшiл нәрсем.

(Әзіл күлкі) (қол шапалақтау)

Мен сөйлескім келген нақты әлеуметтік инновация,

қайырымдылыққа жатады.

Мен қайыр садақа беру,

қайырымдылық

және бейкоммерциялық сектор

бізге әлемді өзгертуге және жақсы іс жасауға

қақпалайтыны туралы әңгіме құрғым келеді.

Бірақ мәнге көшпес бұрын,

бейкоммерциялық сектор әлемді жақсартуға маңызды рөл атқаратынына сеніміміз

туралы сұрағым келеді.

Адамдардың көбісі коммерциялық сектор дамып келе жатқан елдердің экономикасын көтеретінін айтып келеді,

ал басқа нәрселер туралы әлеуметтік бизнес қамқор болады.

Мен коммерциялық сектордың

халықтың көп бөлігінің үдерістің қозғалтқышы болуына шынымен сенемін.

Бірақ коммерциялық сектор әрдайым сол 10 немесе оннан артық пайыз,

тұрмысы төмен және қайғылы жағдайдағы адамдарды жәмпелейді.

Әлеуметтік бизнеске нарық керек,

бірақ ақшалай бағалауға болмайтын өнімдер бар болады,

ал тап сол баға нарықтың қызмет етуі үшін керек.

Мен зерделі мешеу адамдарға арналған орталықтың басшылар кеңесінің мүшесімін,

оларға күлкі,

жанашырлық, махаббат өте қажет.

Бұны ақшалай қалай өлшеуге болады?

Бейкоммерциялық сектор

және қайырымдылық тап бұл жерде қосылады.

Қайырымдылық бұл тауар нарық, махаббат.

Бұл нарық,

- басқа нарықтарға қол жеткізе алмағандарға арналған.

Егер біз шынымен осыны қаласақ, Бакминтср Фуллер айтқандай,

бұл әлем бәріне арналған болса,

бәріне көңіл бөлу керек болса,

онда бейкоммерциялық сектор

осы күннің назарында маңызды орны болу керек.

Бірақ бұл сектор жұмыс істемейді.

Онда неге кеуде обырмен күрес мекемесі

кеуде обырының емін таба алмады?

Үйсіз жайсыздарға жәрдем мекемесі болғанымен,

неге улкен қалаларда уйсіздердің саны азаймақ емес?

Соңғы 40 жыл бойы

неге АҚШ та кедейлердіғ үлесі 12 пайызда тұрақтап қалды?

Бұл сұрақтардың жауабына келетін болсақ,

негізінде көп мекемелер жұмыс істеп жатыр, бірақ бұл мәселелердің ауқымы өте үлкен болғандықтан,

нәтижесі олармен салыстырғанда мардымсыз болып көрінеді.

Негізгі олрадың жетістігі осыларды деңгейін қалыпты ұстауда.

Бізде екі бөлек нұсқаулар бар:

біріншісі – бейкоммерциялық секторға ,

ал екіншісі – басқа экономикалық белсенділер әлеміне.

Бұл – апартеид,

яғни комерциялық емес секторды бес түрлі аймаққа бөліп кемсіту саясаты.

Біріншісі - сыйақы төлеу.

Коммерциялық секторлерде қаншалықты көп өндірсеңіз,

соншалықты көп табыс табасыз.

Алайда бізге бейкоммерциялық ұйымдардың

ақшаны әлеуметтік қызметтің өндірісін көтеретін стимул ретінде қолданатыны ұнамайды.

Инстинкт бойынша ,біреулердің басқаларға көмектесу арқылы

қыруар табыс табуы біздің көңілімізге жақпайды.

Бір қызығы, біздің инстиктармыз

біреулердің басқаларға көмектеспей ақша тауып жатқан кезде ұндемейді.

Қатыгез ойындарды сатып,

50 миллион доллар тапқыныз келе ме – cізге жол ашық!

Wired журнал тысына жариялаймыз.

Ал егер сіз балаларды

безгек ауруымен емдеп қыруар ақша тапқыныз келсе,

сізді нағыз арамтамақ деп ойлайды.
(Қол шапалақтаулар)

Біз мұны әдеп қағидалары деп ойлаймыз,

бірақ осы қағидалардың керемет қосымша әсерлері –

толығырақ, өзара шағатын таңдаулар өзіңе және отбасыңа көмектесу

немесе бүкіл әлемге көмектесу

деген тәрізді

әсерлері бар екенін біле бермейміз.

Он мыңнан астам

жоғары оқу орындарының ақылды,

бейкоммерциялық секторларды жақсыға өзгерте алатын,

түлектері әр жыл сайын өз таңдауларын коммерциялық секторлардың үлесіне қарай береді,

себебі өз өмірлерін экономика бойында сарпағысы келмейді.

Он жылдан кейін,

Businessweek МВА түлектерінің ішінде компенциондық пакеттерге ізденіс жасағандарға сұрау жүргізген болатын.

Компенсацияның медиандық пакеті МВА Стэнфорд жоғары оқу орнының түлегіне,

егер 38 жасқа жеткен болса қосымша бонуспен 400 мың доллар қалады.

Сол уақытта, сол жылы

дәрігерлік қайрырымдылық ұйым жетекшісінің орташа айлығы 5 миллиондық айналыммен

232 мың доллар, ал аштыққа қарсы күрес мекемесініңкі - 84 мың доллар болған.

Сіздер 400 мың доллар таба алатын дарыны бар көптеген адамдарды

әр жыл сайын 316 мың долларды, аштыққа қарсы мекемесінің жетекшісі болуға,

құрбан етуге көндіре алмайсыздар.

Кейбіреулер айтады: «Бұлардың себебі МВА түлектері тым тойымсыз» деп.

Нақты олай емес. Бәлкім олар тым зерек болғанюдықтан шығар.

Оларға жыл сайын

100 мың долларын ашаршылыққа қарсы мекемемісіне жұмсаған әлде қайда тиімді,

осылай олар салықтан 50 мың доллар үнемдейді

және толық артықшылықтары 270 мың доллар болады.

Оған қоса, қайрымдылық қорына 100 мың доллар жұмсағандықтан,

оларды филиантроптар деп айтылады.

Мүмкiн олар бұл ұйымның директорларын кеңесінің құрамына кiрiп қойған

және осы ұйымның жетекшісі болған байқұс жандарға төбеден бақылап,

қолдарында күш, билік,

әр түрлі мақтауларға ие болып,

өмірдің рақатын көріп отырған шығар.

Екінші кемсітушілік – жарнама және маркетинг.

Біз коммерциялық секторге «Соңы доллар табыс әкелуін тоқтатбағанша

ақшалыңды жарнамаға жұмсаңдар, жұмсаңдар» деп айтамыз.

Ал өзімізге біздің жарнамаға қалай қаржы бөлетініміз көңілімізге қонбайды.

Біздің ұстанымыз: «Тыңдаңыздар,егер сіздерге кенеттен жарнама уақытына қаржы сарп етілген жағдайда ғана,

жарнамалаңдар.

Бірақ мен ақшамның жарнамаға емес, қиыналғандарға жәрдем беруге жұмсағанын қалаймын».

Мұқтаж адамдар алғанын қалар едім."

Құнды жарнамаға кеткен қаржы

мұқтаждарға бұдан да үлкен көмек

әкеле алмайтындай.

1990 – шы жылы менің өнеркәсіп бірлестігім

ұзын арақашықтыққа велосипедпен серуен ұйымдастырды - СПИД-қа қарсы әріптестігімен,

және 100 километр арақашықтыққа үшкүндік серуен – кеуде обырымен күрес әрістестігімен.

Тоғыз жылдың ішінде

182 мың аты шықпаған қаһармандарымыз қатысты

және олар толығымен 581 миллион доллар қаржы жинады.

Тарихта бұл аз уақытта үлкен қаржыға қол жеткізген

бірден бір қайырымды іс болды,

себебі Адамдар түкке тұрмас істің орындалуын жалынып сураудан жалығуда,

деген ой біздің козғаушы күшіміз болды.

Көпшілік игі істерді орындау барысында

өзінің толық потенциалын,

яғни мүмкіншілігін, колданғысы келеді.

Бірақ бұны олардан талап ету керек.

Бұл шараға қатысқандардың саны осыншалықты үлкен болудың бір себебі:

жарнамамызды New York Times,

Boston Globe атты газеттерінің алғашқы беттеріне шығарып, радио және телекөрініс эфирлерінің ең өнімді уақыттарын сатып алдық.

Егер біз жарнама шараларын тек жариялық үндеухаттарды таратумен шектелсек,

дәл осындай нәтижеге, сіздердің ойларыңызша,жете алатын бедік?

1970-ші жылдардан казіргі күнге дейін жиналған бақылаулар бойынша

АҚШ-тағы садақа берулерінің көрсеткіші ЖІӨ (жалпы ішкі өнімінің 2%-да тұрақталып өзгерулерсіз келуде.)

Бұл ақпараттың маңыздылығы күдіксіз,

себебі бұл бейкоммерциялық сектордың 40 жылдың ішінде коммерциялық сектордан

қандай болса да бөліглін

ала алмағандығын айқын көрсетуде.

Егер ойлануға келсек,

сауда алаңында нарыққа катысуға рұқсаты болмаған бір сектордың басқа секторлардың белгілі бір бөлігін болса да

алуға мүмкіншілігі қаншалықты тіпті ол мүмкіншілік бар ма?

Егер біз коммерциялық бөліктерге:

«Сіздер қалағандарыңызша өнімдеріңізді жарнама етулеріңізге рұқсат» ,

ал қайырымдылық ұйымдарына:«Игі істеріңізді жария етулеріңізге тыйым саламыз» десек,

тұтынушылардың қаражаттары қай бағытта кетпек?

Үшінші кемсітушілік ауданы - жаңа идеялардың атқару барысында

тәуекел ұйғарынды мөлшерінің көрсеткіші.

Диснейдің 200- миллиондық фильмі өзінің бағасын ақтай алмаса,

ешкім Әділет министрлігіне шағым айтпайды.

Ал егер сіздің мұқтажы бар адамдарға қаражат жинауға арналған кішіне миллиондық шараңыз

12 ай ішінде

75% ақтай алмаса,

ниеттеріңіз дереу күдікке шалынады.

Бейкоммерциялық ұйымдардың соны бастамасы бар істерге кірмеулердің бір себебі де осы,

яғни қайрымдылық акциясының нәтижесі

бастапқы болжауларды ақтай алмай, басқалардың көзінде күдік тұдырған жағдайда,

өз беделдерін кірлетіп алу үрейі.

Инновацияларға жолды кесетін кесірлердің бірі

сәтсіздік мүмкіншілігінің жоқ болуы екенін білеміз.

Қайырымдылық ұйымының өз бағдарламаларын іске асыру және мақсаттарына қол жеткізу үшін қажетті ресурстарында инновацияларға бастапқы кезінде кедергі көрсетілсе,

ендігәрі табыс мөлшерінің өсу ықтималы мүлдем жойылады.

Ал табысы болмаған компанияның алдыға қарай өрлеуі шамалы.Соңында ұйымның дамымауы себебінен маңызды қоғамдық мәселелер шешілмей қалып жатады.

Кемсілтудің басқа түрі – уақыт.

Алғашқы алты жыл Амазон компаниясы инвесторлары үшін табыссыз болды,

алайда олар үміт үзбеді.

Өйткені мақсаттары нарықтық алаңында

озық орнын ұзақ мерзімге алу болды.

Егер бейкоммерциялық серіктестік осындай бағытты ұстануға бет бұруды қарастырса ғана,

дамуы үшін 6 жыл бойы

мұқтаждаргға ақша бөлуді доғарғанда

оның орнына, масштаб дамуына үлесін қосқанда,

көпшілік қауым бұндай іс әрекеттерін теріс қабыл алатын еді.

Кемсілтудің соңғы түрі - табыстың өзі.

Бейкоммерциялық секторда табыс түсінігіне тыйым салынған,

яғни аттеріс болса, коммерциялық сауда бөлігінде жаңа қаржыландыру ресурстарын тарту үшін

табыстың бір бөлігін адамдарға беру рұқсат етілген.

Бұдан шығатын түйін: коммерциялық сектор мултитриллиондық нарықтық капиталына шығуға мүмкіндіктері болса,

бейкоммерциялық сектор жаңа идеялар түрінде ғана даму,

тәуекел әрі капитал іздейді.

Осы бес элементтін басын қосып қарастырайық.

Сонда коммерциялық сектордан дарындарды өзіне тартуға

коммерциялық секторларға

рұқсат етілген үлкен ауқымда жарнама жасауға болмайды,

жаңа тұтынушыларды тарту мақсатында

коммерциялық секторға тиімді тәуекелді жасауға болмайды,

коммерциялық секторға қарағанда,

осы тұтынушыларда ізденіс уақыты шектеулі,

жоғарыда айтылғандар, рұқсат етілген болсада,

оларды қаржыландыруға нарықтық қоры жоқ.

Бес бөлікті қарастырғанда бейкоммерциялық секторды коммерциялықпен салыстырғанда

барлық жағынанда

оның тиімсіз екені айқын болады.

Айтылған жеке нұсқау туралы күдік пайда болған жағдайда

төмендегі санаққа бет бұрғанымыз жөн:

1970 жылдан 2009 жылдарға дейін

кірістері 50 миллион доллардан асқан

бейкоммерциялық мекемелердің саны-

144.

Сол мезетте коммерциялық ұйымдардың саны болса-

46 136

Нәтижесінде өз ұйымымыздың шағын көлеміне қарамастан

әлеуметтік ауқымы үлкен мәселелермен анласуыда.

Барлық ауқымды Кока Кола және Бургер Кингу алып жатыр.

Неге біз солай ойлаймыз?

Басқа Америкада гүлденіп жатқан догмалар секілді,

бұл идеялар бастамасын пуритандық сенімдерден алады.

Пуритане біздің жерімізге тек дін негізінде емес,

сонымен қатар қыруар ақша табу мақсатымен келген деседі.

Олар тақуа жанды болған,

бірақ сонымен қатар олар өте агресивты капиталистер:

оларды басқа отарларға қарағанда

пайда табуға деген белсенді талпыныстарын айыптады.

Сол уақытта пуритандар кальвинисть болғандықтан,

оларды тіпті өздерін жек көруге үйретті.

Оларды эгоизм – болашақтағы

мәңгілік азапқа апаратын теңіз, жол деп саналарына құйған.

Бұл оларға үлкен мәселе тудырды.

Олар ақша табу үшін Атлантиканы да шолып өтті.

Ақша табу – ол тозаққа апаратын түзу жол.

Олар бұл жағдайда не істеген?

Олардың құтқарушысы қайрымдылық болды.

Әр тапқан бір долларынан

бес цент құрбан етіп тұруы

олар үшін экономикалық шырақ болды.

Қалай қайрымдылықтан ақша жасауға болады,

егер ол тапқан табыстардың садақасы болса?

Қаржылық ынталандырулар патшалықтан

өздері ақша табу саласында жетілдіру мақсатында қудаланды.

400 жыл ішінде ешкім батылы жетіп

«мұның тиімсіз әрі әділетсіз» екенін айта алмады.

Қазір осы идеология өте қауіпті сұрақпен қорғалуда:

« Менің қиған ақшамның қанша пайызы қайрымдылыққа, қаншасы үстеме шығындарға жұмсалмақ?»

Осы сұрақтан көптеген мәселелер шығып жатыр.

Мен солардың ішінде екеуіне үңілуді дұрыс көрдім.

Біріншісі, біз бұл үстеме шығындарды қайрымдылыққа емес,

басқа нәрсеге секілді ойландырғызады.

Бірақ бұл мүлде олай емес қой, керісінше бұл ұйымның көтерілуіне үлкен септігін тигізетін еді.

Осы үстеме қаржылар

қайрымдылық істің жауы

деген түсінік екінші мәселеге себепші болады:

ол осы ұйымдарды

төмен сатыда ұстау үшін

үстеме шығындар шағармауға мәжбүрлейді

Бізді қайырымдылық қорлары ақша жинайтын ұйымдарға

аз қаражат жұмсау керек екенін,

ол ұйымдарға неғұрлым аз қаражат жұмсалса,

соғұрлым көп қаражат іске жұмсалады деген теориямен үйрететін.

Иә, егер біз бұл ортаны өзгертуге болмайтын мұңды әлемде тұрсақ,

бұл теория дұрыс болар еді.

Бірақ егер біздің әлем рационалды болса және инвестицияға жұмсалған ақша көбірек пайда әкеліп,

ортаны үлкейтсе,

барлығыда керісінше:

бізге ақшаны аз емес, оданда көп қаражат жұмсауды ойластыру керек,

себебі бұл шаралар,

біздің игі іске жұмсағымыз келетін

қаражатымыздың көлемін ұлғайтады

Мен екі мысал келтірейін. Біз ЖИТСға қарсы,

бастапқы инвестициясы венчурлық капиталдық 50 мың доллар болатын велокомпания бастадық.

Тоғыз жылда бұл сома 1982 есе,

108 миллион долларға дейін өсіп, ЖИТСпен ауыратын адамдардың игілігіне жұмсалды.

Біз инвестициясы 350 мың доллар болатын

омырлау қатерлі ісігіне қарсы кампания бастадық.

Бар жоғы бес жылда бұл сома 554 есе көбейіп,

ісікті зерттеуді қаржыландыратын

194 миллион долларбы құрады.

Егер сіз омырау қатерлі ісігіне қарсы филантроп болсаңыз,

сіз үшін

сол 350 мың долларды

зерттейтін ғалымға берген бе,

әлде сол ақшаны оның фандрайзинг бөліміне беріп,

бұл соманы 194 миллионға дейін ұлғайтқан дұрысырақ болар ма еді?

2002 жыл біз үшін ең сәтті жыл болды.

Бұл жылы біз омырау ісігін зерттеуге

71 миллион доллар пайда таптық.

Содан кейін біз бизнестен кеттік:

күйзеле және ойда жоқта.

Неге? Қысқасы,бізді спонсорларымыз сатып кетті.

Біз тәжірибеміздің күшіне сеніп,

пайданың 40% жұмыскерлер жолдауға жұмсағандықтан,

бұқаралық ақпарат тарапынан критикаға ұшырағандықтан

олар бізден бөлініп кеткісі келді.

компанияның дамуына бағытталған инвестицияның түрі -

"үстеме шығындар" деген

сылтаудан басқа себеп жоқ еді.

Сонымен, біздің керемет 350 жұмыскеріміз

бір күнде жұмыстарынан айрылды,

себебі оларға үстеме шығын деген ат қойды.

Спонсорымыз өзі қаражат жинаумен айналысуға тырысып еді, бірақ шығындар көбейіп кетті.

Бірақ шығындар көбейіп кетті

Омырау ісігін зерттеуге арналған қаражат пайдасы

бар болғаны бір жылда сексен төрт пайызға немесе алпыс миллион долларға түсіп кетті.

Бiз үнемдiлiкті адамгершiлiкке теңестiру

жоғарыдағы заттарға алып келеді.

Бiздi 5% үстеме шығыстармен

нан сатылуы акция тiркеме қағаздарының 40% деңгейiмен кәсiби акцияларынан асып түсетiнiн оқытты.

Бiрақ бiз ен басты ақпарат –

мөлшерге назар аудармаймыз.

Егер акциялардың мөлшері төмен болса, тіркеме қағаздардың мөлшерінін аздығы кімді аландатар?

Ал егер пiсiрудiң сатуынан таза кiрiс жинағы 71 долларды құраса,

өйткенi олар ауқымдарда салмағанынан емес,

ақшаның жиыны бойымен

кәсiби акция 71 миллион долларларда ауқым салған табысты әкелгенiнде болса ше?

Аймақтардың қайсысын бiз таңдар едiк,

және жер-жиhан бойымен аш адамдар қайсысын таңдар едi?

Бұл толықтай әсерін мыналан көруге болады.

Мен АҚШта қайырымдылық ҰЖТының 2% құрайтынын айтқан болатынмын.

Бұл жылына шамамен 300 миллиардтар доллар .

Бiрақ бұл соманын бар болғаны 20%, яғни 60 миллиард доллар,

денсаулық сақтау мен әлеуметтік қайырылымдыққа жұмсалады.

Қалғаны дiн, жоғары бiлiм мен ауруханаларды қаржыландыруға кетеді;

әлбетте 60 миллиардтар

мәселелердi шешу үшiн мүлде жетпейдi.

Бiрақ егер біз

2% ҰЖТны

3% ҰЖТ деңгейіне инвестициялармен жылжытсақ,

бiз қайырылымдыққа үстінен 150 доллар миллиардтарын аламыз.

Егер бәрi бұл ақшалар

денсаулық сақтау мен әлеуметтік саласына қайырымдылық ретінде жұмсалса,

өйткені осы секторлар өз өсуіне инвестиция тартар еді,

бұл секторға қайырылымдылық мөлшері үш есеге өсуші еді.

Ендігі кезекте ауқым мен қатар өзгерістердің потенциалымен істеспіз.

Өзгерісттердің потенциалымен жұмыс істейміз.

Бірақ үстем табыс деңгейін қолдау мақсатымен

бұл серіктестіктердің шығыстарын қысқарту мүмкіншілік шегінен астам талап етсек,

жоғарыда айтылып кеткендер мүмкін болмас.

Жаңа ұрпақ өз мазар тақталарында

"Біз үстелме табыс деңгейін төмен ұстадық" деп жазылып тұрғанын қаламайды.

(Күлкі) (Шапалақ)

Біз өмірді өзгерте алғанымыздың

себебтерінің бірі

қайырымдылық жөніндегі түсінігіміздің өзгеруі екенін оқығымыз келеді.

Сол себептен келесі қайырымдылық қорына кезіккендеріңізде,

олардан үстеме табыс деңгейлерін сұрамаңыз.

Одан бұрын,

олардың және Apple, Google , Amazon

армандарының ауқымдылығын , сол армандарын қалай өлшейтіндерін,

оған қаншалықты жақындығандарын және сол арманның орындалуы үшін

қандай қаржы қорларын қажет ететіндерін сұраңыздар.

Егер мәселелердің барлығы шешілетін болса, үстеме табыс деңгейіне қызыққан адам табылар мекен?

Егер біз осындай садақа мен сана қайрымдылығына қолымыз келсе,

әлемнің өзгеруіне мұқтажы бар адамдардың өмірлеріндегі

маңызды рөлді атқару мүмкіншілігінің бір бөлігі

бейкоммерциялық секторына беріледі.

Егер бұл іс нәсіліміздің мирасы ретінде тұрақталып қалып,

шешімдерімізге берілген жауапкершілігін алып,

сол шешімдерді қарастыра отырып,

оларды дұрыстауға бет бұрып,

адамзаттың өзгеріс туралы көзқарастарын мәңгілікке дұрыстай алсақ,

біржола, баршамызға,

онда өз балдарыма осы өзгерістердің нәтижелерін болашақ ұрпаққа жеткізулеріне рұқсат беремін.

Аннализа Смит-Паллотта: Бұл-

Сейдж Смит-Паллотта: - нағыз әлеуметтік -

Райдер Смит-Паллота: - инновация.

Дэн Паллотта: Сіздерге көп рақмет!

(Қол шапалақтар)

Рақмет. (Қол шапалақтар)