Πρόσκληση σε μια καθηλωτική ελεύθερη κατάδυση | Αλίς Μοντολό | TEDxClermont

Η Αλίς μας καλεί να ξαναζήσουμε την κατάδυση που την οδήγησε σε βάθος 82 μέτρων, καταρρίπτοντας το εθνικό ρεκόρ της Γαλλίας και κατακτώντας την τέταρτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αθλητικής κατάδυσης στο Κας της Τουρκίας, τον Οκτώβριο του 2018. Όνειρο της Αλίς είναι να γίνει η πρώτη που θα περάσει το όριο των 100 μέτρων.

Βιντεοσκοπήθηκε στο TEDx Clermont, Κλερμόν Φεράν, Ωβέρνη, Γαλλία, 20/10/2018

Περισσότερες ομιλίες στο:
http://tedxclermont.fr/

Βρείτε μας στα social media:
https://www.facebook.com/TEDxClermont
https://twitter.com/TEDxClermont

Η Αλίς Μοντολό είναι πρωταθλήτρια, με πολλές διακρίσεις σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, κάτοχος πολλών ρεκόρ στην ελεύθερη κατάδυση. Είναι επίσης από την Ωβέρνη, και από την Κυανή Ακτή (αν και όχι εξ αίματος) και γναθοχειρουργός στη Νίκαια. Το 2015, συμμετείχε με τον Γκιγιόμ Νερί στο υπέροχο clip Runnin' (Lose It All) των Naughty Boy ft. Beyoncé & Arrow Benjamin.

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Έχω άγχος,

δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ,

είναι η τελευταία μου κατάδυση για φέτος,

και νιώθω ότι θα είναι καθοριστική.

Είναι αρχές Οκτωβρίου,

στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Τουρκία.

Οι σκέψεις και η καρδιά μου ανεξέλεγκτες,

κι αναρωτιέμαι αλήθεια τι κάνω εδώ,

ανάσκελα στην επιφάνεια της θάλασσας.

Προσπαθώ να διώξω αυτή
την πίεση που με παραλύει.

Τότε οι σκέψεις και το βλέμμα μου
ταξιδεύουν στον ουρανό.

Δραπετεύω,

μακριά,

μακριά από όλη αυτή την αναστάτωση.

Θυμάμαι όλους αυτούς που με εμπνέουν
και με κάνουν να ονειρεύομαι.

Η βαβούρα μοιάζει πλέον με υπόκωφο ήχο.

Αφήνομαι να με νανουρίσουν τα κύματα.

Το μόνο πράγμα που ακούγεται διακριτικά,

είναι η αντίστροφη μέτρηση.

Μου υπενθυμίζει ότι είναι τώρα.

Αν θέλετε λοιπόν,

σας καλώ να βουτήξετε μαζί μου.

Ελπίζω να μπορείτε
να κρατήσετε την αναπνοή σας.

Μόλις ακούσετε την αντίστροφη μέτρηση,

σας καλώ να εισπνεύσετε βαθιά,

και βουτάμε μαζί.

Είστε έτοιμοι;

Φύγαμε λοιπόν!

(Ήχοι αναπνοής)

5, 4, 3, 2, 1, top time.

Ξαφνικά, βουλιάζω προς τη σιωπή.

Αυτό ήταν, είμαι μόνη,

εγώ κι ο εαυτός μου.

Το σώμα μου είναι σε αυτόματη λειτουργία.

Κινείται σωστά, με απόλυτη ακρίβεια,

σαν μετρονόμος.

Στα 30 μέτρα, η πίεση με κάνει
τόσο βαριά σαν πέτρα που κυλά.

Αφήνομαι λοιπόν να βυθιστώ,

σαν να με τραβά η άβυσσος.

Τα μάτια μου είναι μισάνοιχτα,

η σημαδούρα μπροστά μου με υπνωτίζει,

το κρύο με κυριεύει,

η ταχύτητα χαϊδεύει το πρόσωπό μου,

κινούμαι ένα μέτρο το δευτερόλεπτο.

Είναι όλο και πιο σκοτεινά.

Η πίεση χτυπά τη θωρακική μου κοιλότητα.

Σ’ αυτό το βάθος η πίεση
είναι εννέα μπαρ,

σαν να με συνθλίβει βάρος 15 τόνων.

Είναι τόσο βίαιο που δεν νιώθω τίποτα,

σαν να βρίσκομαι έξω από το σώμα μου,

και νιώθω περιέργως καλά.

Τώρα η προσοχή μου
στρέφεται στ’ αυτιά μου.

Ψάχνω απεγνωσμένα για αέρα,

ο οποίος επίσης συμπιέζεται.

Το θέμα είναι: χωρίς αέρα στ’ αυτιά μου,
η κατάδυσή μου σταματά εντελώς.

Τα μέτρα περνούν, ο στόχος πλησιάζει.

Είναι μαγικό, νιώθω ελεύθερη.

Αυτό ήταν, ο πυθμένας πλησιάζει.

Αρπάζω την αποδεικτική μου ετικέτα.

Αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή,

σκέφτομαι την επιφάνεια.

Το υποβρύχιο ντρόουν μεταδίδει απευθείας,

είμαι σε ζωντανή μετάδοση

κι αυτό μου δίνει απίστευτη δύναμη.

Αυτές οι πρωτοφανείς εικόνες

θα προβάλλουν ιδιαιτέρως το άθλημα.

Ας επιστρέψουμε όμως στην πραγματικότητα:

Ανάβαση 82 μέτρων με τη δύναμη των ποδιών.

Όσο το ύψος μιας πολυκατοικίας 35 ορόφων.

Προσπαθώ σκληρά να ξεκολλήσω απ’ τον πάτο.

Δεν αναπνέω εδώ και δυόμισι λεπτά.

Πρέπει να μείνω συγκεντρωμένη.

Ξεκινά η μάχη ανάμεσα σε σώμα και πνεύμα.

Το διάφραγμα συσπάται όλο και πιο έντονα,

τα πόδια μου βαραίνουν όλο και πιο πολύ.

Τότε μια φωνή μέσα μου με καθησυχάζει,

μου λέει ότι δεν έχω πάθει ποτέ συγκοπή.

Κι αυτό, το θυμάται πολύ καλά το σώμα μου.

Τότε το σώμα μου ηρεμεί και χαλαρώνει,

και με αφήνει ν’ απολαύσω την ανάδυση.

Στα 30 μέτρα, δύτες ασφαλείας
- φύλακες άγγελοι με συναντούν.

Σ’ επιφυλακή για την παραμικρή αδυναμία

για να με βοηθήσουν σε περίπτωση ανάγκης.

(Βαθιά ανάσα)

Η πρώτη εισπνοή είναι σαν ηλεκτροσόκ,

σαν να ξυπνάω απότομα από ένα όνειρο.

Χωρίς τη σωστή προετοιμασία ή χωρίς αέρα,

μπορεί να προκληθεί συγκοπή,

σαν καμένη ασφάλεια που τ’αποσυνδέει όλα.

Το σήμα OK αποδεικνύει
την ακεραιότητά μου,

η ετικέτα που έβαλα στην κουκούλα μου

μαρτυρά ότι πήγα ως το καθορισμένο βάθος.

Είναι αναγκαία, δείχνουν την επίδοσή μου.

Λευκή κάρτα.

Ρεκόρ Γαλλίας: 82 μέτρα,

3.20 λεπτά, τέταρτη θέση παγκοσμίως.

(Χειροκρότημα)

Απίθανο με τόσα ηφαίστεια
που έχει η Ωβέρνη

να ονειρεύομαι τα υδάτινα βάθη.

Ερωτεύτηκα την κατάδυση πριν δέκα χρόνια,

στις πισίνες της Κλερμόν-Φεράν.

Βούτηξα πρώτη φορά
στις λίμνες της Ωβέρνης.

Μετά, το ένστικτό μου
με οδήγησε στη Νίκαια,

με την επιθυμία να βουτάω
πιο συχνά, το 2013.

Η γναθοχειρουργική με απομάκρυνε.

Αδύνατο όμως να τα παρατήσω,

ξανάρχισα τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Έσπασα το εθνικό ρεκόρ της Γαλλίας
στο μονοπέδιλο, το αγαπημένο μου άθλημα.

Κατέβηκα σε βάθος 88 μέτρων,

στις Μπαχάμες, τον περασμένο Ιούλιο.

Έπειτα, πριν δέκα μέρες,

το ρεκόρ στα διπλά πέδιλα, κάτι νέο,

με πιο μεγάλη διάρκεια
και πιο απαιτητικό σωματικά,

πράγμα που με βοήθησε στη συνέχεια.

Το όνειρό μου:

να ξεπεράσω τα 100 μέτρα πρώτη στη Γαλλία.

Θα ήθελα λοιπόν να σας εξομολογηθώ κάτι:

δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου,

πρέπει να το είδατε,

(Γέλια)

αλλά κάτω απ’ το νερό, έχω απόλυτη.

Είμαι δυνατή κι ανίκητη.

Ελπίζω λοιπόν ότι και για εσάς

υπάρχει ένα μέρος όπου νιώθετε ανίκητοι.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)