Birke Baehr: Co jest nie tak z naszym jedzeniem

Jedenastoletni Birke Baehr mówi o głównym źródle naszego jedzenia - odległych i mało malowniczych przemysłowych gospodarstwach. Pokazuje, jak nieprawdziwy jest popularny obraz agrokultury i przestawia alternatywę ekologicznych, lokalnych producentów żywności.

Cześć, nazywam się Birke Baehr

i mam 11 lat.

Chcę opowiedzieć
o problemach systemu żywienia.

Na początek chciałbym powiedzieć,

że naprawdę dziwi mnie to,
jak łatwo dzieci wierzą

w kampanie marketingowe i reklamy
w telewizji, w szkołach,

gdziekolwiek nie spojrzymy.

Odnoszę wrażenie, że korporacje
chcą tak wpływać na dzieci,

żeby zachęcały rodziców
do kupowania rzeczy,

które szkodzą nam i Ziemi.

Zwłaszcza małe dzieci

są kuszone kolorowymi opakowaniami
i plastikowymi zabawkami.

Przyznaję, że kiedyś
sam byłem takim dzieckiem.

Wydawało mi się też, że cała żywność

pochodzi z małych, radosnych farm,

gdzie świnki tarzają się w błocie,
a krówki cały dzień skubią trawę.

Odkryłem, że to wcale tak nie wygląda.

Zacząłem szukać na ten temat informacji

w Internecie, książkach,
filmach dokumentalnych

i w czasie podróży z moją rodziną.

Odkryłem ciemną stronę
przemysłowej produkcji żywności.

Po pierwsze, genetycznie modyfikowane
nasiona i organizmy.

W laboratoriach manipuluje się nasionami,

żeby stworzyć coś,
co jest sprzeczne z naturą.

Bierze się DNA ryby

i łączy się go z DNA pomidora - fuj!
(Śmiech)

Nie zrozumcie mnie źle,
lubię ryby i pomidory,

ale to jest po prostu przerażające.

(Śmiech)

Takie nasiona się sadzi
i powstają z nich rośliny.

Udowodniono, że taka żywność

powoduje raka i inne choroby
u zwierząt laboratoryjnych,

a my ją spożywamy od lat 90.

Większość nawet nie wie,
że taka żywność istnieje.

Szczury karmione
genetycznie zmodyfikowaną kukurydzą

cierpią na objawy zatrucia
wątroby i nerek, wiedzieliście o tym?

Objawy to zapalenie i uszkodzenie nerek
oraz ich zwiększona masa.

Mimo tego, prawie cała kukurydza,
którą spożywamy jest zmodyfikowana.

Powiem nawet więcej,

kukurydza to nie wszystko.

Nawet nie chcę zaczynać o przemysłowej
hodowli zwierząt zwanej CAFO.

(Śmiech)

Tradycyjni rolnicy
używają chemicznych nawozów

produkowanych z paliw kopalnianych.

Mieszają je z glebą,
żeby rośliny mogły rosnąć.

Dzięki temu nie pozbawiają gleby
składników odżywczych,

mimo ciągłej uprawy tej samej rośliny.

Potem opryskuje się rośliny
kolejnymi szkodliwymi chemikaliami,

jak pestycydy i herbicydy,

żeby zabić wszystkie chwasty i szkodniki.

Deszcz spłukuje je wszystkie do gleby

albo do rzek, zatruwając również wodę.

Następnie naświetla się żywność,
żeby dłużej wytrzymała

i przetrwała daleki transport

z miejsca produkcji do supermarketów.

A więc pytam, jak mogę to zmienić?

Jak mogę na to wpłynąć?

Oto czego się dowiedziałem.

Odkryłem, że ludzie chcą zmian.

Kilka lat temu chciałem zostać zawodnikiem
ligi futbolu amerykańskiego NFL.

Teraz zdecydowanie wolałbym
zostać ekologicznym rolnikiem.

(Brawa)

Dziękuję.

W ten sposób mogę mieć wpływ na świat.

Tego pana, Joela Salatina,
nazywają szalonym rolnikiem,

ponieważ uprawia wbrew systemowi.

Ponieważ uczę się w domu,

poszedłem go kiedyś wysłuchać.

Ten szalony rolnik

nie używa pestycydów i herbicydów

ani genetycznie modyfikowanych nasion.

Dlatego system określił go "szalonym".

Chcę, żebyście wiedzieli,
że możemy to zmienić

dokonując innych wyborów,

kupując jedzenie od lokalnych dostawców

lub sąsiadów, których znamy całe życie.

Podobno jedzenie organiczne jest droższe,
ale czy rzeczywiście?

Wszystko, czego się dowiedziałem
o systemie żywienia mówi mi,

że albo zapłacimy rolnikowi
albo szpitalowi.

Wiem...

(Brawa)

Ja wiem, co bym wybrał.

Musicie wiedzieć, że są gospodarstwa,

jak należące do Billa Keenera
"Sequatchie Cove" w Tennessee,

gdzie krowy faktycznie jedzą trawę

a świnie tarzają się w błocie,
tak jak powinny.

Czasem odwiedzam Billa i mu pomagam,

więc mogę osobiście i z bliska zobaczyć,

skąd się bierze mięso, które jem.

Wierzę, że kiedyś dzieci

będą jeść świeże warzywa i dobrą żywność,

jeśli tylko będą więcej
wiedzieć na ten temat.

Powinniście wiedzieć,
że coraz więcej jest rolniczych targów

oraz że ja, mój brat i siostra

lubimy chipsy z kapusty włoskiej.

Opowiadam o tym wszędzie, gdzie jestem.

Wujek opowiadał mi, jak chciał dać

mojemu 6-letniemu kuzynowi
płatki śniadaniowe.

Zapytał, czy chce organiczne "Toasted O's"

czy płatki pokryte cukrem,

wiecie, te z wielką, pasiastą postacią
z kreskówki na pudełku.

Mój mały kuzyn powiedział tacie,

że woli organiczne "Toasted O's",

bo Birke mówi, że nie powinno się jeść
połyskujących płatków.

I tak, moi drodzy, zmienia się świat

dziecko po dziecku.

Kiedy znów będziecie w sklepie spożywczym,

myślcie lokalnie,
wybierajcie organiczne produkty,

wiedzcie, co kupujecie i od kogo.

Dziękuję.

(Brawa)