Birke Baehr: Wat is er mis met ons voedselsysteem

De elfjarige Birke Baehr doet zijn verhaal over een belangrijke voedingsleverancier, de industriële boerderijen die ver van ons staan. Het uit het zicht houden van boerderijen schetst een rooskleurig maar onjuist beeld van de landbouw, volgens hem. Hij pleit ervoor om de voedselproductie groen en lokaal te maken.

Hallo. Mijn naam is Birke Baehr,

en ik ben 11 jaar oud.

Ik kwam hier vandaag om te praten over wat is er mis met ons voedselsysteem.

Allereerst zou ik willen zeggen

dat ik echt verbaasd ben hoe makkelijk kinderen

dingen worden wijsgemaakt, alle reclames

op TV, op openbare scholen

en vrijwel overal waar je kijkt.

Het lijkt me dat grote bedrijven

altijd proberen om kinderen zoals ik

hun ouders spullen te laten kopen

die echt niet goed zijn voor ons of de planeet.

Kleine kinderen vooral,

letten op kleurrijke verpakking

en plastic speelgoed.

Toegegeven, vroeger was ik net zo.

Ik dacht ook dat al ons eten

uit mooie kleine boerderijen kwam,

waar varkens in de modder rollen en koeien grazen.

Wat ik ontdekte was dat dit niet waar is.

Ik ging het onderzoeken,

met internet, boeken en documentaires.

Op reis met familie.

Ik ontdekte de donkere kant van de voedingsindustrie.

Het begint met genetisch gemanipuleerd zaad en organismes.

Dat is wanneer een zaadje is gemanipuleerd in een laboratorium

om iets tegennatuurlijks te doen,

zoals het DNA van een vis

inbouwen in een tomaat. Bah!

Begrijp me niet verkeerd, ik wil vis en tomaten,

maar dit is gewoon griezelig.

.

De zaden worden geplant, en groeien.

Het voedsel dat ze produceren veroorzaakt

kanker en andere problemen in proefdieren.

En mensen eten dit soort voedsel

sinds de jaren '90.

En de meeste mensen weten er niets van.

Wist u dat ratten die genetisch gemanipuleerde mais eten,

lever- en nierproblemen krijgen?

Onder andere nierontstekingen, wonden en verhoogd gewicht van de nieren.

Maar bijna alle mais die we eten

is genetisch gemodificeerd op een of andere manier.

En laat me je vertellen,

mais zit overal in.

En dan heb ik het nog niet eens over

opgesloten vetmesting van dieren

CAFOS (in het Engels).

Conventionele landbouwers gebruiken chemische meststoffen

gemaakt van fossiele brandstoffen

waarop dan planten moeten groeien.

Het moet omdat ze alle voedingsstoffen uit de grond hebben gehaald

door steeds hetzelfde gewas te oogsten.

Dan worden schadelijke chemicaliën op groente en fruit gespoten,

zoals pesticiden en herbiciden,

om onkruid en insecten te doden.

Als het regent, komen deze chemicaliën in de grond,

of in het water,

dat zo ook giftig wordt.

Dan bestralen ze het voedsel, tegen bederf,

zodat het duizenden kilometers kan worden vervoerd

van akker tot supermarkt.

Dus ik vraag me af,

hoe kan ik veranderen? Hoe kan ik dit veranderen?

Dit heb ik ontdekt:

er is een beweging voor een betere manier.

Nu, een tijdje terug,

wilde ik een NFL footballspeler worden.

Nu word ik liever een biologische boer..

.

Dank u.

En op die manier kan ik meer betekenen voor de wereld.

Deze man, Joel Salatin, ze noemen hem een gekke boer

omdat hij tegen het systeem in kweekt.

Aangezien ik thuis onderwijs krijg,

ging ik een keer naar een lezing van hem.

Deze man, deze krankzinnige boer,

gebruikt geen pesticiden, herbiciden,

of genetisch gemodificeerde zaden.

En daarom verklaart het systeem hem gek.

Ik wil dat u weet dat we allemaal een verschil kunnen maken

door het maken van andere keuzes,

door rechtstreeks van lokale boeren te kopen,

of onze buren die we ons hele leven al kennen.

Volgens sommigen is biologisch of lokaal voedsel duurder,

Maar klopt dat wel?

Van wat ik heb geleerd over de voedingsindustrie,

lijkt het me dat we de boer kunnen betalen,

of het ziekenhuis.

.

Ik weet wel wat ik liever doe.

Bedenk dat er bedrijven zijn,

zoals Bill Keener in Sequachie Cove Farm in Tennessee -

waar koeien wél gras eten en waar

varkens in de modder rollen, zoals ik dacht.

Soms ga ik naar Bill en werk als vrijwilliger,

zodat ik van dichtbij kan zien

waar mijn vlees vandaan komt.

Weet u, ik geloof dat kinderen

verse groenten en goed eten willen

als ze er meer over weten en waar het echt vandaan komt.

Ik wil dat u weet dat er boerenmarkten

in elke gemeenschap ontstaan.

Ik wil dat u weet dat ik, mijn broer en zus

gebakken boerenkoolschijfjes lekker vinden.

Ik probeer dit overal te vertellen.

Niet zo lang geleden

bood mijn oom mijn zesjarige neefje cornflakes aan.

Hij vroeg of hij biologische Toasted O's wilde

of de suiker-beklede vlokken -

je weet wel, die met de grote gestreepte stripfiguur op de voorkant.

Mijn kleine neefje vertelde zijn vader

dat hij liever de biologische Toasted O's cornflakes wilde,

omdat Birke zei dat hij glinsterende cornflakes niet moest eten.

En dat, mijn vrienden, is hoe we een verschil kunnen maken,

een kind per keer.

Dus de volgende keer in de winkel, denk lokaal

kies biologisch, ken je boer en ken je voedsel.

Dank je!

.