تقاضایی شخصی در رعایت انسانیت در مرز آمریکا و مکزیک
-
0:02 - 0:03این یکی موضوعی شخصی است.
-
0:05 - 0:09می دانم که وقتی دولت می گوید،
-
0:09 - 0:11«می خواهیم صبح فردا بکشیم تان» یعنی چه.
-
0:12 - 0:16می دانم که ترک کشور،
در مهلتی شش ساعته -
0:16 - 0:18و خوابیدن روی مبل کسی دیگر، یعنی چه.
-
0:18 - 0:19برای همین، کتابی نوشتم
-
0:19 - 0:22که چرا کشورها خوب عمل می کنند
و چرا اینکار را نمی کنند. -
0:23 - 0:25بگذارید ۲۵۰ صفحه را برایتان خلاصه کنم.
-
0:26 - 0:28کشورها باید دلسوز باشند،
-
0:28 - 0:29باید مهربان باشند،
-
0:29 - 0:31باید هوشمند باشند،
باید شجاع باشند. -
0:32 - 0:33میخواهی بدانی که چه کاری نتیجه نمی دهد؟
-
0:33 - 0:36وقتی با ترس حکومت کنی
و با ستمگری حکومت کنی، -
0:36 - 0:38نتیجه نمی دهد.
-
0:38 - 0:40میتوانی برای مدتی مثل چنگیزخان باشی،
-
0:40 - 0:42برای مدتی می توانی مثل استالین باشی،
-
0:42 - 0:43برای مدتی مثل پینوشه باشی.
-
0:44 - 0:46در طولانی مدت نمی شود.
-
0:47 - 0:48و در طولانی مدت نمی شود.
-
0:48 - 0:51بخاطر اینکه برای حکومت
از راه ترس و ستمگری، -
0:51 - 0:53باید شکافی ایجاد کنی.
-
0:54 - 0:57باید بخش بزرگی از کشور
را بگیری و قانع کنی -
0:57 - 0:58که مثل دیگران نیستند.
-
1:00 - 1:02که نباید با آنها همکاری کنند،
-
1:02 - 1:03نباید با آنها صحبت کنند.
-
1:03 - 1:05که آن آدمها کثیف اند،
-
1:05 - 1:07آن آدمها مجرم و
متجاوزهستند. -
1:09 - 1:11و به خاطر آنهاست که کشور در خطر است.
-
1:13 - 1:16و اگر میلیونها دلار برای این کار
در کشورت خرج کنی، -
1:16 - 1:18برای خودت در خارج دشمن می سازی،
-
1:20 - 1:23و در داخل شکاف ایجاد می کنی.
-
1:23 - 1:25و این عواقبی به دنبال دارد.
-
1:25 - 1:28سه چهارم پرچمها و مرزها و سرودهای ملی
-
1:28 - 1:30که امروز در سازمان ملل هستند،
-
1:30 - 1:32چند دهه قبل وجود نداشتند.
-
1:34 - 1:35آن خطوطی که آنجا هستند،
-
1:35 - 1:38آن پرچمها ساخته شدند چون کسی گفت،
-
1:38 - 1:39«اسکاتلندیها مثل ما نیستند،»
-
1:39 - 1:41«ولزیها مثل ما نیستند،»
-
1:41 - 1:42«اهالی باسک مثل ما نیستند،»
-
1:42 - 1:44«اهالی شمال ایتالیا مثل ما نیستند،»
-
1:44 - 1:46«مسلمانها مثل ما نیستند،»
-
1:46 - 1:48سیاهها، سفیدها، مسیحی ها.
-
1:49 - 1:51شماها «ما در برابر آنها» را ساختید ...
-
1:52 - 1:54شما ملتها را نابود کردید.
-
1:55 - 1:57بخشی از مشکلِ ساختن ما در برابر آنها
-
1:57 - 1:59سختی آن است.
-
2:00 - 2:01کاری که باید بکنید
-
2:01 - 2:04این است که مردم را وادار
به قبول حرفهای پوچ کنید. -
2:05 - 2:08و وقتی که مردم حرفهای پوچ را قبول کردند،
-
2:08 - 2:10آن وقت شروع به بیرحمی می کنند.
-
2:10 - 2:12به این روش به راه می افتد.
-
2:12 - 2:14نمیشود «ما علیه آنها» را ایجاد کنی --
-
2:14 - 2:16نمی شود این کشتارها
را در رواندا داشته باشی، -
2:16 - 2:19نمیشود این کشتارهایی
که در یوگسلاوی بود پیش آید -- -
2:20 - 2:22مگر این پویایی را ایجاد کرده باشی.
-
2:22 - 2:25بگذارید سیاست های
فعلی مهاجرت را خلاصه کنم. -
2:25 - 2:26بیایید «آنها» را بترسانیم
-
2:26 - 2:30از این راه که تا جایی
که میتوانیم ستمگر باشیم، -
2:30 - 2:32و بیایید بچه هایشان را هدف بگیریم.
-
2:33 - 2:36آنها دنبال بچه ها می روند.
-
2:37 - 2:40وکلای آمریکایی هستند
دلیل می آورند که بچه ها -
2:40 - 2:43به صابون و دوش و حمام ،
-
2:43 - 2:45کمک بزرگتر یا تاریخ آزادی نیاز ندارند.
-
2:45 - 2:48اتومبیل کسی را برای یک چراغ عقب
شکسته متوقف میکنند، -
2:48 - 2:50که ۲۰ سال است اینجا کار کرده،
-
2:50 - 2:52و به زندان می اندازندش،
-
2:52 - 2:54شاید برای تمام عمرش،
-
2:54 - 2:56بدون داشتن وکیل،
-
2:56 - 2:59و تروریستهایی که مرکز تجارت جهانی
را منفجر کردند وکیل دارند. -
3:00 - 3:03به این کودکان، پدر و مادرها،
وکیلی داده نمی شود. -
3:04 - 3:05دولتها
-
3:05 - 3:08به تعدادی از بیچاره ترین،
آزردگان روی زمین می گویند، -
3:08 - 3:12«کودکت را گرفتیم، ۸۰۰ دلار بدهید
برای آزمایش دی ان ای تا پس بدهيم.» -
3:13 - 3:15سه ساله ها را به دادگاه می آورند.
-
3:16 - 3:20ببینید، ما همه این داستانهای
غم انگیز دادگاه را دیده ایم. -
3:20 - 3:21و جالب است،
-
3:21 - 3:24چون این قاضی آگاه آنجا نشسته،
-
3:24 - 3:26و وکیل مدافع حمله می کند
-
3:26 - 3:28و دادستان پاسخ می دهد،
-
3:28 - 3:30و بعد میفهمی که نتیجه چه می شود.
-
3:30 - 3:33دوست دارم ببینید حالا چگونه است.
-
3:35 - 3:39دادستان های آنجا --
سختگیر هستند. -
3:40 - 3:44اتهام می زنند، حمله می کنند،
از طرف ما مردم. -
3:45 - 3:48قاضی آن بالا است، حضرت قاضی،
-
3:48 - 3:49با قبای سیاه رنگش،
-
3:50 - 3:52و از متهم سوال می کند
-
3:52 - 3:54از آن بالا.
-
3:56 - 3:57و متهم سه ساله است
-
3:57 - 4:01و آن چشمها طرف دیگر میز را نمی بیند.
-
4:03 - 4:05متهم به زبان ما صحبت نمی کند.
-
4:06 - 4:10گوشی مترجم از سر متهم می افتد،
-
4:10 - 4:16چون برای متهمین سه ساله
در دادگاه های آمریکا گوشی وجود ندارد، -
4:16 - 4:19چون قرار نبود از خودشان دفاع کنند.
-
4:21 - 4:23این یعنی مسخره کردن عدالت،
-
4:23 - 4:25این یعنی مسخره کردن ساختار دادستانی،
-
4:25 - 4:28این یعنی مسخره کردن ما به عنوان یک ملت.
-
4:28 - 4:30این ها همه چرند است.
-
4:30 - 4:32این ها قساوت است.
-
4:32 - 4:34باور کردنی نیست.
-
4:34 - 4:36و ما به مشتی آمار نگاه می کنیم،
-
4:36 - 4:38اما می خواهم بدانید،
-
4:38 - 4:42که اینها برای آن مستخدمی که کودکانتان
را بزرگ می کند پیش می آید. -
4:44 - 4:47که اینها برای آن باغبانی
که از خانه تان مواظبت می کند پیش می آید. -
4:48 - 4:51این برای آن کسی پیش می آید
که ظرف تان را شسته -
4:51 - 4:53وقتی که هفته پیش
در آن رستوران شیک غذا می خوردید. -
4:55 - 4:59برای آنهایی که روزنامه صبح
را تحویل می دهند. -
4:59 - 5:00این جامعه شماست،
-
5:00 - 5:04اینها کسانی هستند
که کنارتان زندگی می کنند. -
5:05 - 5:07با شما به خوبی رفتار می کنند،
-
5:07 - 5:08با شما به احترام رفتار می کنند،
-
5:08 - 5:10از کودکانتان نگهداری می کنند،
-
5:10 - 5:11از سالمندانتان.
-
5:11 - 5:13این لوییس است، این لورا است،
-
5:13 - 5:14این جیمی است.
-
5:15 - 5:17این چیزی غیر واقعی نیست،
-
5:17 - 5:18« اوه، اینها در مرز پیش می آید» --
-
5:18 - 5:21اینها در جامعه شما پیش می آید، همین الان.
-
5:24 - 5:25و خطر این چیزها
-
5:25 - 5:29این است که وقتی شروع به عادی سازی
چرندیات و قساوت کردی، -
5:29 - 5:31مردم اینها را ابزارهایی مشروع می دانند.
-
5:31 - 5:34پس آموزش و پرورش ها
نامه هایی اینگونه می فرستند: -
5:34 - 5:36«اولیای عزیز،
-
5:36 - 5:40چون کودک شما به غذاخوری بدهکار است،
-
5:40 - 5:43ممکن است اخراجش کنیم
-
5:43 - 5:44و به بهزیستی اعزام شود.»
-
5:44 - 5:46از آموزش و پرورش هم بیرون می رود
-
5:46 - 5:47چون مردم فکر می کنند،
-
5:47 - 5:51«خوب، یک وسیله بازدارندگی است.»
-
5:53 - 5:55وقتی سوار هواپیما می شوی،
-
5:56 - 5:59قبل از کودکان، قبل از فِرست کلاس،
-
6:00 - 6:02سربازها با لباس فرم سوار می شوند.
-
6:04 - 6:06بعضی از آنها مهاجرند.
-
6:07 - 6:09قرار ما این است: عضو ارتش بشو،
-
6:09 - 6:12دوره ات را خدمت کن، با افتخار ترخیص بشو،
-
6:12 - 6:13و شهروندی ات را بگیر.
-
6:14 - 6:16ما قرارمان را باطل کردیم
-
6:16 - 6:18بعد از اینکه امضا شدند.
-
6:19 - 6:22و اگر این سربازها
در عملیات کشته شوند، -
6:22 - 6:26ما زنها و بعضی اوقات
کودکانشان را اخراج می کنیم. -
6:26 - 6:28اینها کسانی هستند که از ما دفاع می کنند.
-
6:28 - 6:30کسانی هستند که به آنها افتخار می کنیم.
-
6:31 - 6:32آدمهای شجاعی هستند.
-
6:32 - 6:34و ما با آنها اینطور برخورد می کنیم.
-
6:34 - 6:37آدمهایی نیستند که از مرز
غیر قانونی رد می شوند. -
6:37 - 6:40وقتی که اجازه شروع چنین رفتارهای را بدهی،
-
6:40 - 6:44در جامعه عادی می شود،
و جامعه را از هم می پاشاند. -
6:45 - 6:48کار سخت و طاقت فرسای مهاجران
خیلی از کشورها را ساخته است؛ -
6:48 - 6:50ما همه مهاجریم.
-
6:50 - 6:53تنها در زمانهای متفاوتی آمده ایم.
-
6:53 - 6:58پنجاه و پنج درصد
از تجارتهای اصلی این کشور، -
6:58 - 7:01موفقترین کارهای تجاری
این کشور، افسانه ای ها، -
7:01 - 7:05توسط کسانی ساخته شده که به عنوان
دانشجوی خارجی یا مهاجر آمده اند، -
7:05 - 7:08یا بنیان گذار یا شریک هستند.
-
7:08 - 7:11خوب، در سه سال گذشته این اتفاق
-
7:11 - 7:13برای بهترین مغزهای دنیا افتاده.
-
7:13 - 7:15چهل و دو درصدشان روادید نگرفته اند
-
7:15 - 7:17یا نخواسته اند بگیرند.
-
7:17 - 7:20شما اقتصاد را اینگونه از بین می برید.
-
7:20 - 7:22این ربطی به کودکان و مرزها ندارد.
-
7:23 - 7:24مربوط به ما است.
-
7:26 - 7:29به این مربوط است که ما که هستیم،
ما مردم چگونه آدمهایی هستیم، -
7:29 - 7:31به عنوان یک ملت و به عنوان یک فرد.
-
7:33 - 7:35این بحثی غیر واقعی نیست.
-
7:38 - 7:40خیلی از ما دوست داریم فکر کنیم
-
7:41 - 7:44اگر وقتی که هیتلر
در قدرت بود زندگی می کردیم، -
7:44 - 7:46در خیابان ها بودیم،
-
7:46 - 7:49با او مخالفت می کردیم،
جلوی دکتر مِنگله را می گرفتیم. -
7:49 - 7:50خیلی از ما فکر می کنیم،
-
7:51 - 7:53اگر در سالهای دهه ۶۰ زندگی می کردیم،
-
7:53 - 7:55با مسافران آزادی همراهی می کردیم.
-
7:55 - 7:58و روی آن پل در سِلما بودیم.
-
7:58 - 7:59بسیار خوب، پس نتیجه؟
-
8:00 - 8:01حالا نوبت شما است.
-
8:01 - 8:03همین الان.
-
8:03 - 8:06و همینطور که به این چیزها فکر می کنید،
-
8:06 - 8:07تنها کارهای بزرگ نیست،
-
8:07 - 8:09تنها رفتن و بستن راه پل نیست
-
8:09 - 8:11یا اینکه خودتان را به چیزی زنجیر کنید.
-
8:12 - 8:15کارهایی هستند که هر روز می کنید.
-
8:15 - 8:20موزه هنرهای هاروارد
نمایش جدیدی را شروع کرده -
8:20 - 8:23از اینکه هنرمندان چه فکری از مهاجرت
و ساختن خانه در جایی دیگر دارند. -
8:23 - 8:26و مردمی از این نمایش بیرون می آیند
که بسیار یکه خورده اند. -
8:26 - 8:28در انتها یک دیوار خالی بود.
-
8:30 - 8:33و خالقانش کاری کردند که معمول نیست --
-
8:33 - 8:34کاری ابتکاری کردند.
-
8:35 - 8:37چهار خط کشیدند،
و دو کلمه گذاشتند: -
8:38 - 8:39«من متعلقم.»
-
8:39 - 8:40پس از این نمایش بیرون می آیی،
-
8:40 - 8:42و می توانی از مقابلش عکس بگیری.
-
8:42 - 8:45نمی توانم تاثیری
که روی مردم داشت را توضیح دهم -- -
8:45 - 8:47می دیدم که مردم بیرون می آمدند،
-
8:47 - 8:50بعضی ها در مقابلش می نشستند،
-
8:50 - 8:52عکسی میگرفتند، و لبخندی بزرگ
روی صورت داشتند، -
8:53 - 8:55و بعضی ها فقط اشک می ریختند.
-
8:55 - 8:57بعضی ها غریبه ها
را می آوردند و بغل می کردند، -
8:57 - 8:59دیگران خانواده شان را می آوردند.
-
9:02 - 9:06کارهای کوچک نیکوکارانه
نتایج بسیار بسیار بزرگی دارند. -
9:07 - 9:09این رنجی است که در جامعه شما وجود دارد
-
9:09 - 9:10آنقدر که نمی توانید باور کنید.
-
9:11 - 9:14پس بار دیگری که سوار تاکسی هستید
که راننده اش یکی از «آنها است»، -
9:14 - 9:16همانطور که بعضی می گویند،
-
9:16 - 9:19پنج دلار بیشتر به او بدهید.
-
9:20 - 9:23دفعه دیگری که یک مستخدم هتل می بینید،
-
9:23 - 9:25از او تشکر کنید و دو برابر انعام دهید.
-
9:26 - 9:28دفعه دیگری که باغبانتان را می بینید،
-
9:28 - 9:30مراقب کودکتان را می بینید،
-
9:30 - 9:32افرادی اینگونه را می بینید،
-
9:32 - 9:34خیلی محکم بغلشان کنید،
و بگویید که به ما تعلق دارند. -
9:34 - 9:36کاری کنید که حس کنند تعلق دارند.
-
9:37 - 9:38حالا وقت سیاست های بزرگ است،
-
9:38 - 9:42اما همزمان وقت کارهای
نیکوکارانه بزرگ هم هست. -
9:43 - 9:45چون باید اثبات کنیم که چه کسی هستیم،
-
9:45 - 9:47باید این ملت را دوباره احیا کنیم.
-
9:48 - 9:51(با صدای لرزان) و نمی توان آنجا نشست
-
9:51 - 9:53و همینطور نگاه کرد که این گند ادامه یابد.
-
9:54 - 9:56این باید تمام شود،
باید حالا تمام شود. -
9:57 - 9:58متشکرم.
-
9:58 - 10:03(تشویق حضار)
- Title:
- تقاضایی شخصی در رعایت انسانیت در مرز آمریکا و مکزیک
- Speaker:
- خوان انریکز
- Description:
-
در این سخنرانی قدرتمند، خوان انریکز که نویسنده و استاد دانشگاه است، داستانهایی از بحران انسانی در مرز آمریکا و مکزیک را از نگاه شخصی برایمان بازگو میکند، و این جدال غالبا مطلق را دوباره به مطرح می کند -- و نشان میدهد که هر روز چه کاری میتوانی انجام دهی تا حسی از تعلق را برای مهاجران بوجود آوری. میگوید «این مربوط به کودکان و مرز نیست، درباره ما است. این که چه کسی هستیم، ما مردم به عنوان یک ملت و یک فرد، که هستیم.»
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:15
Leila Ataei approved Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Leila Ataei edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Masoud Motamedifar accepted Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Behdad Khazaeli edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border | ||
Behdad Khazaeli edited Persian subtitles for A personal plea for humanity at the US-Mexico border |