Return to Video

چطور ریسک‌پذیری مغز نوجوان را تغییر می‌دهد؟

  • 0:01 - 0:05
    آیا تا به حال سعی کردید یک نوجوان را درک
    کنید؟
  • 0:05 - 0:07
    طاقتفرسا است، مگر نه؟
  • 0:07 - 0:12
    حتما گیج شدید که بعضی
    نوجوانها در مدرسه موفق هستند،
  • 0:12 - 0:13
    گروهها و تیمها را رهبری
    میکنند
  • 0:13 - 0:16
    و در محیط زندگی کارهای داوطلبانه
    انجام میدهند،
  • 0:16 - 0:20
    اما آنها برای
    یک مسابقه ی آنلاین پودر لباسشویی میخورند
  • 0:20 - 0:22
    با سرعت رانندگی و در حین
    رانندگی پیام میفرستند،
  • 0:22 - 0:25
    نوشیدنی الکلی مینوشند و
    موادمخدر را تجربه میکنند.
  • 0:26 - 0:31
    چطور تعداد زیادی نوجوان میتوانند
    بسیار باهوش، مسئولیتپذیر و ماهر باشند
  • 0:32 - 0:35
    و در عین حال سبکسرانه
    ریسکهای بالا را بپذیرند؟
  • 0:35 - 0:37
    وقتی من ۱۶ ساله بودم،
  • 0:37 - 0:40
    همزمان با مشاهدهی مداوم
    همکلاسیهایم بهصورت شخصی
  • 0:40 - 0:42
    و در شبکههای اجتماعی،
  • 0:42 - 0:46
    خواستم بدانم چرا تعداد زیادی از نوجوانها
    ریسکهای دیوانهوار را میپذیرند.
  • 0:47 - 0:50
    به نظر میرسد که گرفتن یک
    گواهینامه از کلاس شجاعت در کلاس پنجم
  • 0:50 - 0:52
    نمیتوانست قانعشان کند.
  • 0:52 - 0:53
    (خنده)
  • 0:53 - 0:54
    چیزی که من را بیشتر نگران میکرد
  • 0:54 - 0:58
    این بود که هرچه بیشتر خودشان را در
    معرض این ریسکهای خطرناک قرار میدادند،
  • 0:58 - 1:03
    پذیرفتن این ریسکها و
    ادامهی انجام آنها برایشان آسانتر میشد.
  • 1:03 - 1:05
    این من را گیج میکرد.
  • 1:05 - 1:07
    اما به شدت کنجکاوم هم میکرد.
  • 1:08 - 1:10
    بنابراین به عنوان کسی که نامش
  • 1:10 - 1:13
    به صورت تحتالفظی معنای
    «جستوجو کردن دانش» میدهد،
  • 1:13 - 1:15
    شروع به جستجو برای یافتن یک
    توضیح علمی کردم.
  • 1:16 - 1:20
    همه میدانند که نوجوانهای
    بین ۱۳ تا ۱۸ سال
  • 1:20 - 1:23
    نسبت به بزرگسالان و بچهها
    بیشتر پذیرای ریسک هستند.
  • 1:23 - 1:26
    اما چه چیزی آنها را تا این اندازه
    جسور میکند؟
  • 1:26 - 1:28
    آیا آنها ناگهان بیپروا میشوند؟
  • 1:28 - 1:32
    یا این تنها یک مرحلهی طبیعی است
    که نوجوانان آن را تجربه میکنند؟
  • 1:32 - 1:34
    دانشمندان علوم اعصاب شواهدی پیدا کردند
  • 1:34 - 1:37
    که مغز نوجوان هنوز در فرآیند بلوغ است
  • 1:37 - 1:41
    و این مساله آنها را به شدت در
    گرفتن تصمیم ضعیف میکند.
  • 1:41 - 1:43
    و باعث میشود که در دام
    رفتارهای پرخطر بیفتند.
  • 1:44 - 1:48
    اما در این صورت،
    اگر مقصر فرآیند بلوغ مغز است،
  • 1:48 - 1:50
    چرا نوجوانان از کودکان آسیبپذیرتر هستند؟
  • 1:50 - 1:54
    حتی با وجود اینکه مغز آنها
    از کودکان توسعه یافتهتر است.
  • 1:54 - 1:57
    اگرچه، همهی نوجوانها در دنیا
    به یک اندازه ریسک نمیپذیرند.
  • 1:58 - 2:01
    آیا دلیل اساسی یا ناخودآگاه دیگری
    وجود دارد
  • 2:01 - 2:02
    که باعث ریسکپذیریشان میشود؟
  • 2:03 - 2:07
    خب، این دقیقا چیزی بود که تصمیم گرفتم
    در موردش تحقیق کنم.
  • 2:08 - 2:12
    بنابراین تحقیقاتم را بر پایه
    یک فرآیند روانشناسی
  • 2:12 - 2:14
    به نام «خوگیری» شروع کردم.
  • 2:14 - 2:17
    یا چیزی که ما به سادگی
    «عادت کردن» مینامیم.
  • 2:17 - 2:21
    خوگیری توضیح میدهد که چرا
    مغز ما به بعضی رفتارها عادت میکند،
  • 2:21 - 2:24
    مانند دروغگویی، با تکرارهای متعدد.
  • 2:24 - 2:27
    و این فکر باعث شد
    تا پروژهای طراحی کنم
  • 2:27 - 2:29
    تا مشخص کنیم که آیا باید قواعدی یکسان
  • 2:29 - 2:34
    در مورد افزایش بیوقفه ریسکپذیری
    در نوجوانان به کار بسته شود.
  • 2:34 - 2:37
    پس پیشبینی کردم که
    خوپذیری به ریسکپذیری
  • 2:37 - 2:41
    توان این را داشته باشد که مغز نسبتا
    مستعد نوجوان را به وسیله
  • 2:41 - 2:44
    کند کردن یا ریشهکن کردن
  • 2:44 - 2:46
    احساسات منفی مرتبط با ریسک تغییر دهد،
  • 2:46 - 2:48
    مثل ترس یا گناه.
  • 2:48 - 2:52
    همچنین فکر کردم که چون آنها احساس ترس
    یا گناه کمتری خواهند داشت،
  • 2:52 - 2:55
    این حساسیتزدایی حتی منجر به
    ریسکپذیری بالاتری خواهد شد.
  • 2:56 - 2:58
    خلاصه، میخواستم
    مطالعه پژوهشی را اجرا کنم
  • 2:58 - 3:01
    تا به سوالی بزرگ پاسخ دهم:
  • 3:01 - 3:04
    چرا نوجوانان انتخابهای افراطی میکنند
  • 3:04 - 3:06
    که برای سلامت و بهباشیشان مضر است؟
  • 3:07 - 3:10
    اما مانع بزرگی بر سر راهم برای کاوش
  • 3:10 - 3:12
    در این مساله قرار داشت،
  • 3:12 - 3:15
    من به نوجوانانی نیاز داشتم
    تا رویشان آزمایش کنم
  • 3:15 - 3:18
    و آزمایشگاه و تجهیزاتی که با آن
    فعالیت مغز را اندازه بگیرم.
  • 3:18 - 3:23
    و معلمان و استادانی که بر کارم نظارت کنند
    و مرا در طول مسیر راهنمایی نمایند.
  • 3:23 - 3:25
    نیازمند منابع بودم.
  • 3:25 - 3:28
    اما، میدانید، دوره دبیرستانم را در
    در داکوتای جنوبی تمام کردم
  • 3:28 - 3:32
    که فرصتهای کمی برای کاوش علمی داشت.
  • 3:32 - 3:34
    مدرسهام ورزشکارانی داشت،
  • 3:34 - 3:38
    گروه موسیقی، کُر، مناظره و کانونهای دیگر،
  • 3:38 - 3:41
    اما برنامه STEM یا
    مربی تحقیقاتی نداشت.
  • 3:41 - 3:43
    و تصور این که دبیرستانیها
  • 3:43 - 3:48
    تحقیق کنند یا در نمایشگاه علوم
    شرکت کنند کاملا غریب بود.
  • 3:49 - 3:52
    به زبان ساده، من مواد اولیه لازم برای
  • 3:52 - 3:54
    تهیه غذایی شایسته را نداشتم.
  • 3:55 - 3:57
    و این موانع ناامید کننده بود،
  • 3:57 - 4:00
    اما من هم نوجوانی لجباز بودم.
  • 4:00 - 4:03
    و به عنوان دختر مهاجران بنگلادشی
  • 4:03 - 4:05
    و یکی از تعداد انگشتشمار
    دانش آموزان مسلمان
  • 4:05 - 4:07
    در دبیرستانم در داکوتای جنوبی
  • 4:07 - 4:09
    اغلب پذیرفته شدنم سخت بود.
  • 4:09 - 4:14
    میخواستم کسی باشم که چیزی
    برای مشارکت با جامعه را دارد،
  • 4:14 - 4:17
    نه فقط دختر تیرهپوست روسری پوش خیالی
  • 4:17 - 4:19
    که ناهنجاری در شهر همگن مادریام بود.
  • 4:20 - 4:21
    امیدوار بودم که با اجرای این تحقیق،
  • 4:21 - 4:23
    بتوانم این را ثابت کنم
  • 4:23 - 4:27
    و این که چقدر کاوش علمی میتواند
    برای بچههایی مثل من ارزشمند باشد
  • 4:27 - 4:30
    که لزوما جایگاهشان را در
    جای دیگری پیدا نکردهاند.
  • 4:31 - 4:33
    پس با فرصتهای اندک تحقیقاتی،
  • 4:33 - 4:39
    خلاقیت به من اجازه داد که از
    پس موانع به ظاهر غیرممکن بربیایم.
  • 4:39 - 4:43
    من در کارکردن با انواع روشها،
  • 4:43 - 4:45
    مواد و موضوعات خلاقتر شدم.
  • 4:45 - 4:48
    کتابخانه کوچک مدرسهمان را
  • 4:48 - 4:50
    به یک آزمایشگاه تبدیل کردم
  • 4:50 - 4:53
    و همکلاسیهایم را به موش آزمایشگاهی.
  • 4:53 - 4:54
    (خنده)
  • 4:54 - 4:57
    معلم جغرافی مشتاق من،
  • 4:57 - 5:00
    که اتفاقا مربی فوتبال مدرسه هم هست،
  • 5:00 - 5:02
    مشوق من،
  • 5:02 - 5:05
    و مربیام برای انجام دادن
    کارهای اداری ضروری شد.
  • 5:05 - 5:07
    و وقتی که از لحاظ امکانات غیرممکن شد
  • 5:07 - 5:11
    که یک الکتروانسفالوگرام آزمایشگاهی،
  • 5:11 - 5:12
    یا EEG را به کار ببریم،
  • 5:12 - 5:16
    وسایل الکترودداری که برایسنجش
    پاسخهای هیجانی به کار میروند،
  • 5:16 - 5:19
    من یک EEG با پول خودم خریدم،
  • 5:19 - 5:21
    به جای این که یک آیفون
    X جدید بخرم
  • 5:21 - 5:23
    که خیلی از بچههای هم
    سنم برایش پول جمع میکنند.
  • 5:24 - 5:26
    به این شکل بالاخره تحقیقاتم را شروع کردم
  • 5:26 - 5:30
    با هشتادوشش دانشآموز، با سن
    بین سیزده تا هجده سال، از دبیرستان خودم.
  • 5:30 - 5:33
    به وسیله اتاق رایانه در کتابخانه مدرسهام.
  • 5:33 - 5:37
    به آنها یک شبیهسازی رایانهای
    برای تصمیمگیری دادم
  • 5:37 - 5:41
    تا رفتار ریسکپذیریشان، که قابل
    مقایسه با نمونههای واقعی این رفتار
  • 5:41 - 5:45
    مثل مصرف الکل، مواد مخدر یا قمار است
    را اندازه بگیرم.
  • 5:45 - 5:47
    در حالی که هدست EEG را پوشیده بودند،
  • 5:47 - 5:51
    دانشآموزان تست را دوازده بار
    در طول سه روز کامل کردند
  • 5:51 - 5:54
    تا در معرض ریسک قرارگرفتن مداوم را
    شبیهسازی کنم.
  • 5:54 - 5:56
    یک صفحه کنترل در هدست EEG
  • 5:56 - 5:59
    پاسخهای هیجانی مختلفشان را اندازه گرفت:
  • 5:59 - 6:02
    مثل توجه، علاقه، برانگیختگی، ناامیدی،
  • 6:02 - 6:05
    گناه، سطح استرس و آرامش.
  • 6:06 - 6:07
    همچنین آنها در مقیاس معتبر
  • 6:07 - 6:10
    اندازهگیری هیجانی، به
    هیجاناتشان نمره دادند.
  • 6:10 - 6:13
    این به آن معنا بود که من
    فرایند خوگیری و اثرات آن
  • 6:13 - 6:15
    بر تصمیمگیری را اندازه گرفتهام.
  • 6:16 - 6:19
    بیستونه روز زمان برد
    تا این پژوهش را به پایان ببریم.
  • 6:19 - 6:23
    و با ماهها تدوین دیوانهوار پیشنهادها،
  • 6:23 - 6:27
    و محاسبه دقیق دادهها
    در گیجی کافیینی دو صبح،
  • 6:27 - 6:29
    میتوانستم نتایجم را جمعبندی کنم.
  • 6:30 - 6:33
    نتایج نشان داد که خوگیری به ریسکپذیری
  • 6:33 - 6:37
    میتواند در عمل مغز یک نوجوان را با
    تغییر دادن سطوح هیجانی آن عوض کند،
  • 6:37 - 6:38
    که باعث ریسکپذیری بیشتری میشود.
  • 6:39 - 6:43
    احساسات دانش آموزان که به صورت طبیعی
    با ریسک مرتبط شده بود،
  • 6:43 - 6:46
    مثل ترس، فشار روانی، گناه و عصبی بودن
  • 6:46 - 6:48
    و همینطور توجه،
  • 6:48 - 6:51
    وقتی برای اولین بار در معرض
    شبیهسازی ریسک قرار گرفتند، بالا بودند.
  • 6:52 - 6:56
    این هوسهایشان را تحت کنترل
    درآورد و به کنترل خود کمک کرد.
  • 6:56 - 6:58
    که آنها را از پذیرفتن ریسک بیشتر منع کرد.
  • 6:59 - 7:03
    بههرحال، هرقدر که بیشتر از طریق شبیهساز
    در معرض ریسک قرار گرفتند،
  • 7:03 - 7:06
    احساس گناه، ترس و استرس کمتری داشتد.
  • 7:07 - 7:08
    این باعث ایجاد موقعیتی شد
  • 7:08 - 7:10
    که در آن، آنها دیگر قادر نبودند که
  • 7:10 - 7:14
    غرایز طبیعی اخطار و ترس مغز را حس کنند.
  • 7:14 - 7:19
    و همچنین، به این خاطر که آنها نوجوانند
    و مغزشان هنوز توسعه نیافته است،
  • 7:19 - 7:23
    در رفتارهای هیجانطلبانه
    علاقهمندتر و برانگیختهتر میشوند
  • 7:24 - 7:25
    خب، عواقب آن چه بود؟
  • 7:26 - 7:29
    آنها خودکنترلی لازم برای
    تصمیمگیری منطقی را نداشتند،
  • 7:29 - 7:31
    ریسکهای بزرگتری میکردند
  • 7:31 - 7:33
    و انتخابهای مضر بیشتری داشتند.
  • 7:33 - 7:37
    پس مغزِ در حال رشد تنها مقصر نیست.
  • 7:37 - 7:40
    فرایند خوگیری نیز نقشی کلیدی
    در ریسکپذیری و افزایش ریسک
  • 7:40 - 7:42
    بازی میکند.
  • 7:42 - 7:45
    علیرغم این که میل نوجوانان به ریسکپذیری
  • 7:45 - 7:48
    تا حد زیادی نتیجه تغییرات
    ساختاری و کارکردی است
  • 7:48 - 7:51
    که به مغز در حال رشد آنان مربوط است،
  • 7:51 - 7:54
    بخش خطرناکی که تحقیق من
    میتوانست برجسته نماید
  • 7:54 - 7:56
    این بود که خوگیری به ریسکها
  • 7:56 - 7:59
    میتواند به صورت فیزیکی مغز
    یک نوجوان را تغییر دهد
  • 7:59 - 8:00
    و باعث ریسکپذیری بزرگتری شود.
  • 8:01 - 8:04
    پس این حاصل ترکیب مغز نابالغ نوجوان
  • 8:04 - 8:06
    و تاثیر خوگیری است
  • 8:06 - 8:10
    که برای ایجاد اثرات تخریبی بیشتر مانند یک طوفان تمام عیار است
  • 8:11 - 8:15
    و این مطالعه میتواند به والدین
    و عموم مردم کمک کند
  • 8:15 - 8:18
    تا بفهمند اینگونه نیست نوجوانان
    آگاهانه اخطارها را نادیده بگیرند
  • 8:18 - 8:23
    یا صرفا با درگیر شدن در رفتارهای
    خطرناکتر والدین را به مبارزه دعوت کنند.
  • 8:23 - 8:27
    مانع بزرگتری که آنها با آن روبرو هستند
    خوگیریشان به ریسک است:
  • 8:27 - 8:31
    تمام تغییرات فیزیکی، قابل شناسایی
    و کارکردی هیجانی که
  • 8:31 - 8:36
    ریسکپذیری بیش از حد را هدایت و
    کنترل میکند و تحت تاثیر قرار میدهد.
  • 8:37 - 8:40
    پس بله، ما نیازمند سیاستهایی هستیم
    که محیط امنتری را فراهم کند
  • 8:40 - 8:43
    و در معرض ریسکهای بزرگ
    قرار گرفتن را محدود کند،
  • 8:43 - 8:46
    اما همچنین به سیاستهایی نیاز داریم
    که این بینش را منعکس کنند.
  • 8:47 - 8:50
    این نتایج همچنین زنگ
    هشداری برای نوجوانان است.
  • 8:50 - 8:54
    این به آنها نشان میدهد
    که ترس و گناه لازم و طبیعی است
  • 8:54 - 8:57
    و آنها را از موقعیتهای
    ناامن محافظت میکند
  • 8:57 - 9:01
    درواقع وقتی که آنها مداوما رفتارهای
    پرخطر را انتخاب میکنند، کرخت میشود.
  • 9:02 - 9:06
    با این امید که نتایج یافتههایم را
    با نوجوانان هم سنوسالم و
  • 9:06 - 9:07
    دانشمندان به اشتراک بگذارم،
  • 9:07 - 9:08
    تحقیقاتم را به
  • 9:08 - 9:13
    نمایشگاه بینالمللی علم
    و مهندسی اینتل یا ISEF بردم،
  • 9:13 - 9:15
    مقصد بیش از ۱۸۰۰ دانش آموز
  • 9:15 - 9:19
    از ۷۵ کشور، منطقه و قلمرو
  • 9:19 - 9:22
    که تحقیقات و اختراعات پیشرو
    خود را به نمایش میگذارند.
  • 9:22 - 9:25
    به المپیک نمایشگاه علم میماند.
  • 9:25 - 9:26
    (خنده)
  • 9:26 - 9:31
    آنجا، میتوانستم تحقیقاتم را به متخصصین
    در علوم اعصاب و روانشناسان نشان دهم
  • 9:31 - 9:34
    و بازخوردهای ارزشمندی را جمعآوری کنم.
  • 9:34 - 9:37
    اما شاید به یادماندنیترین لحظه هفته
  • 9:37 - 9:40
    وقتی بود که سخنرانان پرسروصدا
    در زمان مراسم جایزه
  • 9:40 - 9:42
    ناگهان نام مرا صدا زدند.
  • 9:42 - 9:45
    من در چنان ناباوری بودم که از خودم پرسیدم:
  • 9:45 - 9:48
    آیا این مانند اشتباه «لالا لند» است،
  • 9:48 - 9:49
    در مراسم اسکار؟
  • 9:49 - 9:51
    (خنده)
  • 9:51 - 9:53
    خوشبختانه، اینطور نبود.
  • 9:53 - 9:55
    من واقعا رتبه اول را در رسته
  • 9:55 - 9:58
    «علوم اجتماعی و رفتاری» برده بودم.
  • 9:58 - 10:02
    (تشویق)
  • 10:04 - 10:05
    نیازی به گفتن نیست،
  • 10:05 - 10:08
    نه تنها هیجانزده بودم که چنین شهرتی داشته باشم،
  • 10:08 - 10:13
    بلکه تمام تجربه نمایشگاه
    علمی که تلاشهایم را تایید کرد
  • 10:13 - 10:15
    کنجکاویام را زنده نگه میدارد
  • 10:15 - 10:17
    و خلاقیت، پشتکار و تخیلم
  • 10:17 - 10:20
    را تقویت میکند،
  • 10:21 - 10:25
    این تصویر ثابت از من درحال
    آزمایش در کتابخانه مدرسهام
  • 10:25 - 10:27
    ممکن است عادی به نظر برسد،
  • 10:27 - 10:30
    اما برای من، به نوعی الهامبخش است.
  • 10:30 - 10:34
    به یادم میآورد که این فرایند
    به من آموخت که ریسک کنم.
  • 10:34 - 10:37
    و میدانم که ممکن است به شکل
    ناباورانهای متناقض به نظر برسد،
  • 10:38 - 10:39
    اما من ریسک کردم و فهمیدم
  • 10:39 - 10:44
    که فرصتهای پیشبینی نشده اغلب
    از پذیرفتن ریسک به وجود میآیند--
  • 10:44 - 10:47
    نه نوع مضر و منفی که من آنرا مطالعه کردم،
  • 10:47 - 10:48
    بلکه نوع خوبش،
  • 10:48 - 10:50
    ریسکهای مثبت.
  • 10:50 - 10:52
    هرقدر که ریسک بیشتری کردم،
  • 10:52 - 10:57
    بیشتر احساس کردم که میتوانم
    شرایط نامتعارفم را تحمل کنم،
  • 10:57 - 11:00
    که به تابآوری، تحمل و صبر بیشتر برای
  • 11:00 - 11:02
    تمام کردن پروژهام منجر شد.
  • 11:02 - 11:05
    و این درسها مرا به ایدههای جدیدی رساند
  • 11:05 - 11:08
    مثل: آیا عکس ریسکپذیری منفی هم درست است؟
  • 11:08 - 11:12
    آیا ریسکپذیری مثبت میتواند
    با تکرار مداوم افزایش یابد؟
  • 11:12 - 11:17
    آیا رفتار مثبت کارکرد مثبت ذهن را میسازد؟
  • 11:17 - 11:20
    فکر میکنم شاید هماکنون ایده
    تحقیقات بعدیام را داشته باشم.
  • 11:20 - 11:26
    (تشویق)
Title:
چطور ریسک‌پذیری مغز نوجوان را تغییر می‌دهد؟
Speaker:
کاشفه رحمان
Description:

چرا نوجوانان گاهی انتخاب‌های ریسکی و پرخطری می‌کنند؟
آیا ناگهان بی‌باک می‌شوند یا تنها از دوره‌ای طبیعی عبور می‌کنند؟ برای فهمیدن، کاشفه رحمان-- برنده نمایشگاه بین‌المللی علم و مهندسی(و دانشجوی سال اولی هاروارد)-- آزمایشی را طراحی و اجرا کرده تا بفهمد چطور دانش‌آموزان دبیرستانی به ریسک پاسخ می‌دهند و به آن عادت می‌کنند، و چطور این مغزِ درحال رشدشان را تغییر می‌دهد. چیزی که او در مورد ریسک و تصمیم‌گیری کشف کرده می‌تواند شیوه فکر کردن در مورد این که چرا نوجوانان چنین رفتار می‌کنند را تغییردهد.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
11:39

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.