Kostoja e stresit të punës-- dhe si ta reduktojmë atë.

Sipas disa vlerësimeve, stresi i lidhur me punën e kullon ekonominë e SHBA-së me 300 billion dollarë në vit,dhe mund të demtojë produktivitetin dhe shëndetin tënd personal gjithashtu, thotë Rob Cooke. Ai ndan disa strategji që ndihmojnë në vënien e shëndetit mental ,fizik dhe emocional në qendër të vëmendjes.

Stresi: ne të gjithë e dimë se cfare është

dhe të gjithë e perjetojmë
në mënyra të ndryshme.

duke shpejtuar ose duke
ngadalësuar mendimet tona

duke ngrënë ose duke mos ngrënë fare,

duke patur vështirësi në gjumë
ose thjesht duke dalur nga krevati.

Sinqerisht, ta shpif.

( Të qeshura)

Por ka dhe stres të mirë
gjithashtu , ju e dini,

siç është të përgatitesh për eventin

publik më të madh që të
është dhënë ndonjëherë.

(Të qeshura)

(Duartrokitje)

Në një platformë globale.

(Të qeshura)

Jo, edhe stresi i mirë
mund të të ngaterrojë,

por është stresi i keq ai për të cilin
unë kam ardhur të flas.

Dhe ndoshta jo për arsyen qe ju prisni.

Unë jam menaxher i marrëdhënieve
për individët e pasur.

Që do të thotë ,unë punoj me njerëz të
pasur dhe familjet e tyre, ngjitur,

duke i ndihmuar që të arrijne
qëllimet e tyre financiare.

Më pëlqen të mbaj ekonominë në
mendje, sepse unë e di

që cfaredo që ndikon në ekonomi,
ndikon tek klientet e mi,

dhe rezulton që stresi po ndikon
ekonominë në një mënyrë masive.

Po sikur të ju thoja se
sipas disa vlerësimeve

kostoja e stresit te lidhur me punën në
SHBA eshte rreth 300 bilion dollar në vit.

Stresi në vendin e punes, stresi që po
shkaton këtë ndikim masiv,

është i lidhur me
prodhueshmërinë dhe mirëqenien.

Sot, kjo është arsyeja pse
jemi këtu për të folur.

Dhe meqë ra fjala, është e lidhur
me mosangazhimin e punonjësve,

sëmundjet kronike që ndikojnë
në punën tuaj

dhe dëmet dhe sëmundjet,
të ndërlidhura me punën.

Dhe kur i mbilidhni
të gjithë 5 faktorët

është një vlerë prej
2.2 trilion dollarë në vit.

Kjo përfaqëson 12 përqind të
Prodhimit të Përgjithshem Vjetor.

Tani, e di se po mendoni:
"është një shumë e madhe parash, dhe si?

Stresi është diçka thellësisht personale,

është çmenduri të mendosh që mund
të ketë një ndikim kaq të madh.

Por merrni parasysh këtë eksperiment
të të menduarit, për të shpjeguar se si.

Imagjinoni një mama beqare që punon
në një punë stresuese,

në një ambient të mbushur me stres,

ku ajo rri ulur 90 përqind të kohës.

Ndoshta ajo nuk ka kohë të gatuaj,

kështu që ajo zgjedh vakte
të bazuara në lehtësi,

që do të thotë?

Ushqime tepër të përpunuara dhe me
përqëndrime të larta sheqeri.

Me kalimin e kohes, kjo dietë e varfër,
e kombinuar me stres nga puna,

çon në sëmundje kronike.

Le ta quajmë diabet.

Shërbimi mjekësor i kushton asaj dhe
kompanisë më shumë para,

që do të thotë më shumë stres.

Tani ajo është e shqetësuar për
shëndetin e saj

dhe po mundohet të kujdeset
për cdo gjë tjetër,

kështu që me siguri ajo është e
shpërqëndruar dhe më pak produktive.

Por ajo nuk mund të jetë kështu,
e mbani mend?

Ajo është një nënë beqare,

Tani ajo po mendon,

"Po sikur të më ndodhë ndonjë gjë mua?"

"Kush do të kujdeset për fëmijën tim?"

"Kush do të kujdeset për foshnjen time?"

Më shumë stres.

Tani merreni këtë skenar
ndryshojeni si të doni ,

dhe zbatojeni mbi komb,

dhe mund të filloni të shikoni

se si ne dalim kundër asaj
kostos multi-trilionshe.

E gjithë kjo tingëllon e njohur për mua.

Babai im është një nga njerëzit më

punëtorë dhe inteligjent që unë njoh.

Mos më keqkuptoni, edhe mami ka punuar dhe ka siguruar gjithashtu,

por definitivisht ai e ka marre rolin e

të qenurit fituesi kryesor i bukës.

Dhe jam i sigurt që shumë prej nesh e
kuptojnë stresin dhe presionin

që vjen me kujdesin për familjet tona.

Por kur e kombinojmë me
stresin në vendin e punës

a e dini se cfare mund të ndodhë?

Zhvillimi i pakthyeshëm i nivelit

të lartë të gjakut,

humbje përfundimtare e
funksionit të veshkave

dhe harxhim i një dekade
në dializë, fati i tij.

Tani më vjen mirë të raportoj që ai bëri
një transplant veshke

vitin që shkoi.

Gjithsesi,

( Duartrokitje dhe brohoritje)

Gjithsesi, për afërsisht një dekadë,

as ekonomia, as familja ime

nuk kanë marrë asnjë
përfitim nga etika e punës

ose nga inteligjenca e tij,

dhe ai do të thoshte,

ky është një koment shumë i trishtë.

E tëra që unë po them është,

une mendoj që stresi ndikon në ekonomi
duke reduktuar nivelet e prodhimit.

dhe duke rritur nivelet e kostos shëndetësore.

Ka kuptim?

E drejtë?

Por ja çfarë nuk ndikon.

Kërkimet aktuale në Organizatën
e Shëndetit Botëror

e tregojnë shpenzimin global

për shëndetin në rreth
7.8 trilion dollare.

Kërkimet nga Instituti i
Mirëqenies Globale

sugjerojnë që 4.5 trilion dollarshi
në industrinë e mirëqenies globale,

është rritur nga 3.7 në 4.2 trilion midis
viteve 2015 dhe 2017,

dhe shikojnë të njejtën rritje në 2022.

Edhe çfarë, pse na intereson?

Sepse kjo rritje është afërsisht dy herë
më e shpejtë se sa ekonomia globale,

mesatarisht rreth 3.3 perqind
në të njejtën periudhë,

çfarë do të thotë kjo?

çdo vit , ne po shpenzojmë më
shumë për vit në shëndet,

dhe industritë për zhvillimin
e mirëqenies në përgjithësi

dhe jetesës më të shëndetshme

janë duke u rritur dy herë më shpejt
se sa ekonomia globale

dhe ende jemi duke humbur triliona
dollarë për cdo vit në prodhim.

Kështu që çfarë po ndodh?

(Të qeshura)

Mirë, nivelet e stresit janë të larta

dhe besoj që kjo duhet të ndryshojë.

Gjithashtu mendoj se mënyra se si ne

mendojme për stresin duhet të ndryshojë.

Kështu qe le të fillojmë duke ristrukturuar
mënyren se si ne e shohim atë.

Shikoni, ne kemi tendencën të
mendojmë për stresin si një pasojë,

por unë e shikoj si një kulturë.

Ku e shpenzojme shumicën e kohës tonë?

Në punë, e vërtetë?

Ku ballafaqohemi me një shkallë

për të gjetur një ekuilibër
midis punës dhe jetës.

Kështu që lidhjet midis punës, stresit,
shëndetit dhe mirëqenies

nuk kane qenë kurrë më afër.

Dhe ende, ka një shkëputje masive

në menyren se si ne
këndvështrojmë stresin

dhe mirëqenien në vendin e punës.

Dhe ne mund të fajsojmë
shumë gjëra, saktë?

Teknologjia e re,

përqëndrimi në kthimet e aksionarëve

ose e preferuara ime, duke ndjekur Joneses

dhe duke shkrepur fotografi
ndërkohë që provojmë.

Por në fund të ditës,

frikësohem që kemi krijuar një kulturë

ku kujdesit personal dhe mirëqenies
i është dhënë vendi prapa.

Si mund të vazhdojmë përpara?

Unë besoj që përgjigjja qëndron në tre shtylla kryesore.

Dhe nëse e gjen veten duke menduar,

"Rob, e kam dëgjuar këtë më herët,
më thuaj diçka që nuk e di,"

pyeteni veten,

nëse tashmë e dimë çfarë të bëjmë,

atëherë çfarë kemi qenë
duke bërë deri tani?

E para, korporatat.

Specifikisht, si mënyra e komunikimit
dhe kultura e një korporate

luajnë një rol të rëndësishëm në stresin

dhe mirëqenien në vendin e punës.

ADN-ja e një kompanie
është kultura e saj, sakte?

Vendos theksin,

arrin deri aty sa përshkruan kompaninë.

Por unë mendoj se kompanitë
duhet të investojnë

në përgjithësi, në mirëqenien mendore,
fizike dhe emocionale

të punonjësve të tyre

mënyra se si investojnë në risi, R dhe D, e drejtë?

Dhe a mendoj unë se kjo mund të
rrisë produktivitetin dhe të ulë stresin?

Me të vërtet po.

Por që të mbetet me të vërtetë,

një kompani duhet të gjej një mënyrë

për matjen e mirëqenies dhe stresit të

përgjithshëm të punonjësve të tyre

me të njejtën saktësi dhe përpikmëri

si projekti i tyre i prodhimit dhe fitimeve.

Dhe nëse kjo duket si një sfidë e vështire , pyeteni veten

cili është avantazhi më

konkurrues i një kompanie.

Njerëzit e saj.

Ne e dimë këtë.

Dhe si cdo gjë në kompani,
duhet të fillojë nga maja.

Kështu që nëse je një udhëheqës,

trego haptazi sa rëndësi i
jep shëndetit tënd mendor

dhe mirëqenies në përgjithësi

është një katalizator i stërmadh.

Nuk është sekret që unë jam
një fans i madh i futbollit,

kështu që ndërkohë që rritesha,
kam pasur disa tranjerë.

Dhe gjithmonë kam pasur një që

i jepte rëndësi ushtrimeve
të rënda kardio.

Ai nuk rrinte në
anë për të vëzhguar.

Ai merrte pjesë.

Dhe kjo bënte tre gjëra.

E bënte të vështirë për mua të ankohesha.

(Të qeshura)

Gjithmonë sigurohesha të vazhdoja,

dhe gjithmonë ndjehesha
më i përfshirë në ushtrime,

është e njejta ide.

Dhe si përfundim, komunikimi.

Që unë me të vërtete t'i ndihmoj

klientët e mi të arrijnë
qëllimet e tyre financiare

duhet që të dëgjoj dhe t'i
përgjigjem në mënyrë aktive.

Lejoni punonjësit të ju
tregojnë se cfarë i streson ata.

Lejoni të ju tregojnë se
çfare dobi të mirëqenies i duhen.

Dhe pastaj vepro.

Dhe të veprosh kundrejt
çfarë ata ju thonë

do të tregoj se sa seriozisht
i merrni komentet e tyre,

dhe nuk mund të
ndaloj të ndjej se

kompania jonë do të fitojë
rrugëtimin e gjatë.

Pse?

Sepse punonjësit e pajisur siç duhet janë
më produktivë dhe më pak të stresuar.

Tjetër, do të doja të kërkoja ndihmë
nga daja i preferuar i të gjithëve.

E saktë, qeveria duhet të luaj
një rol në gjithë këtë.

Forumi i Ekonomise Botërore dhe
Shkolla e Shëndetit Publik e Harvardit

kanë vlerësuar që nga 2011 deri në 2030

sëmundjet kronike dhe
problemet mendore

do t'i kushtojnë ekonomisë
globale 47 trilion dollarë.

Dhe është viti 2020.

Tani nuk po them që stresi shkakton
të gjitha sëmundjet kronike,

ose të gjitha problemet mendore

por edhe nëse një pjesë e tyre
shkaktohen

imagjinoni sa më i ulët
do të ishte ky numër

nëse qeveria do të bënte më të
mirën e mundshme,

të shërbente si zbatues.

Por në këtë rast, për standarde
më të larta të punës.

Nuk e di, ndoshta edhe të nxisë programe
të korporatës për taksat

që të ndihmojnë në ngritjen e
këtyre standardeve,

por politikat dhe
nxitjet më të mira të korporatave

të mbështetura nga një
qeveri që mendon përpara

nuk do të kenë rëndësi pa ndihmën
e shtyllave kryesore.

Ty.

Saktë, stresi dhe menaxhimi
janë shumë dinamike,

ti duhet të luash pjesën tënde.

Dhe do të jetë e dobishme
për ty dhe ekonominë.

Shikoni njerëz unë nuk
jam një psikolog, në rregull?

Por kam marrë hapa për
të zhvilluar shëndetin tim mendor

dhe mirëqenien e përgjithshme,

kështu që, ja ku i keni dy këshillat
e mia të fundit.

Mendoj që një hap
kryesor për të gjithë

është të qenurit i sinqertë
me veten .

Për çfarë?

Që të vendosim mirëqenien mendore ,
fizike dhe emocionale

në pamjen e pasme

dhe dëmin që ka shkaktuar.

I sinqertë për të vendosur opinionin
publik mbi vetë-ruajtjen.

Mendoni për rrjetet sociale.

Të sinqertë për mënyrën se si
e përcaktojmë veten

dhe çfarë me të vërtetë e
bën një gjë të tillë.

Sigurisht, karriera jote kontribon në një
pjesë të asaj kush ti je .

Por a po e lejojë të na përcaktojë pak
më shumë se sa duhet?

Dhe pyet,

"A është kjo duke më sjellë
vlerën që pashë?

Dhe nuk po flas vetëm për dollarët.

Per mua, të jesh i sinqertë është të keshë

një pikëpamje të mirë dhe

të fortë në lidhjet e mia.

me mendimet e mia, kurajo
dhe dështime.

Kam filluar vite më parë në këtë
kampionat lojërash,

tranjeri vjen tek unë dhe
më thotë,"Rob Cooke,

duhet të përmirësohesh,
nuk mund të humbasim sot."

Kështu që unë shkela lart.

Dështova.

Ne humbëm.

(Të qeshura)

Faleminderit që qeshni.

(Të qeshura)

Më bën të ndihem mirë.

Jo, por...

Pas asaj , ngeli me mua për një kohë,

deri në pikën ku cdo
mundësi për tu përmirësuar,

rritur, zhvilluar,

unë përulesha qetësisht,

dhe tërhiqesha.

Dhe më pas zbulova
ndërgjegjshmërinë.

Dhe vazhdova ta zhvilloja
deri në ditët e sotme.

Për të jetuar në të tashme, tani

Tani e kuptoj, ndërgjegjshmëria mund
të mos jetë për të gjithë,

por kur mendoj për disa nga personat
më të suksesshëm dhe me ndikim,

unë shikoj një tipar të përbashkët.

Mjeshtëri e lojës së tyre mendore,

që përfshin menaxhimin e stresit.

E gjitha është zhvillim i ndërgjegjies,

mirënjohjes dhe pranimit

i mendimeve të tua,
emocioneve e ambientit

dhe gjendjes fizike të
pranishme në moment.

E drejtë?

Tani nuk thashë që mos të
ballafaqohemi me stresin kurrë.

Por menaxhimi i atij stresit;

është dobia, prapë,
për ju dhe ekonominë.

Do ju lë me këtë mendim.

E dimë që pensioni fokusohet tek
kursimi i parave tani

për më vonë.

Po sikur ne të trajtonim shëndetin

mendor dhe mirëqenien e përgjithshme

me të njejtin kapacitet?

Zhvillo dhe kurse më
shumë nga vetja tani

për më vonë në jetë.

Mos të bërit asgjë do të thotë
më shumë kosto,

dhe më e keqja, me pak kohë.

Dhe nga të dyja,

cilin nuk mund ta marrësh mbrapsht?

Kështu që le ta çojmë këtë
kulturë të stresit përpara,

dhe të vazhdojmë të jetojmë një jetë
më të lumtur, më të shëndetshme

dhe më shpresë, jetë më produktive.

Faleminderit.

(Duartrokitje)