Amerikan hükûmeti protestocuları nasıl gözetliyor -- sen dâhil

Amerikan hükûmetini telefon konuşmalarını dinlemekten, elektronik postalarını okumaktan ve yerini izlemekten durduran ne? Çok az şey, diyor teftiş ve siber güvenlik danışmanı Jennifer Granick. Hükûmet hakkınızdaki bütün bilgiler kolayca, ucuz ve hiçbir arama izni gereği duymadan belgeliyor -- eğer daha önce bir eyleme ya da silah gösterisine katıldıysanız ilgilenecekleri türden bir insansınız demektir. Haklarınız ve altında olduğunuz risklerle birlikte kendinizi teftişin altın çağından nasıl koruyacağınız hakkında daha çok şey öğrenin.

Artık hepimiz birer eylemciyiz.

(Alkışlar)

Teşekkürler.

Burada bırakayım ben.

(Gülüşmeler)

Devlet okulları için para kaynağı
bulmaya çalışan ailelerden,

Occupy Wall Street'e katılan
binlerce insan

ya da polisin Afro-Amerikalılara
zulmünü protesto etmek için

Black Lives Matter ile yürüyüş yapanlar,

kürtaj olmalı mı olmamalı mı

mitinglerine katılan aileler,

arkadaşlarımızın ve komşularımızın

sürgün edilmesinden

ya da Müslüman oldukları için

kara listeye eklenmesinden korkan bizler,

silah hakları ve serbestliğini
savunan insanlar

ve geçen Ocak ayında ülkenin
dört bir yanından

kadınların yürüyüşüne
katılan milyonlarca insan.

(Alkışlar)

Artık hepimiz birer eylemciyiz

ve bu demek oluyor ki hepimizin teftiş
hakkında endişelenmek için bir nedeni var.

Teftiş devletin bizim hakkımızda topladığı

özel ve detaylı bilgiler demek.

Asayiş ve ulusal güvenliğini
sağlamak için ise

teftiş şart.

Ama teftişin geçmişinde

bu özel bilgilerin suistimal edilerek

insanlara karşı kullanıldığını gördük.

Sırf ırkları yüzünden,

millî kimlikleri yüzünden,

cinsel yönelimleri yüzünden

ve özellikle yaptıkları eylemler

politik görüşleri yüzünden.

Yaklaşık 53 yıl önce,

Dr. Martin Luther King Jr. Washington'da

''Bir hayalim var'' konuşmasını yaptı.

Ve bugün hâlâ o konuşmanın arkasında yatan

ırkların eşitliği düşüncesi
o kadar geçerli ki

kızlarım üçüncü sınıfta
bu konuşmayı öğreniyorlar.

Ama o sırada

Dr. King oldukça tartışmalıydı.

Efsanevi ve kötü bilinen FBI yöneticisi
J. Edgar Hoover şuna inanıyordu

ya da inanmak istedi,

İnsan Hakları Hareketi Sovyet
komünistleri tarafından

Amerikan hükûmetini düşürmeye
yönelik bir komplo girişimiydi.

Ve Hoover'ın ajanları Dr. King'in
odasına dinleme cihazı yerleştirdi

ve İnsan Hakları Hareketi hakkındaki
taktik ve stratejilerini

ve liderlerin konuşmalarını dinledi.

Aynı zamanda Dr. King'in
karısını aldattığını

odasına yerleştirdikleri
cihaz sayesinde öğrenmiş oldular.

Ve J. Edgar Hoover, Dr. King'in

itibarını sarsma fırsatını yakalamış oldu.

FBI bu kayıtlarla birlikte
el yazısı bir not ekleyerek

Dr. King'e bir paket gönderdi.

Bu mektubun taslağı yıllar sonra
FBI arşivlerinde bulundu,

mektupta ise şunlar yazıyordu,

''Bir rahip olmadığını biliyorsun.

Diğer tüm sahtekârlar gibi,
senin de sonun yaklaşıyor King.''

Dr. King'i intihara iten
birkaç cümlesi bile vardı,

''King, yapabileceğin yalnızca
tek bir şey kaldı.

Ne olduğunu biliyorsun.

O pis, anormal ve sahte varlığın
insanlığın içine gömülmeden

bu şansı kaçırmasan iyi edersin.''

Ama asıl önemli olan şey,

Dr. King anormal değildi.

Hepimizin birilerinden sakladığı
bir şeyler vardır.

Ve daha da önemlisi,

J. Edgar Hoover da anormal değildi.

Teftişin suistimalinin geçmişi,

yalnızca kötü, megaloman
bir adamın geçmişi değil.

FBI'da geçirdiği yıllar boyunca,

J. Edgar Hoover Demokratik ve
Cumhuriyetçi tüm başkanlara hizmet edip

destek olmaktan büyük zevk aldı.

Sonuçta Dr. King'in teftişini
bilen ve onaylayan

John F. Kennedy ve kardeşi
Robert Kennedy idi.

Hoover 15 yıl boyunca COINTELPRO
denilen bir program yürüttü.

Programın amacı ise
kendini insan haklarına,

Kadın Hakları Hareketi'ne,

barış ve savaşa karşı

kendini adayan sivil grupları
gözetlemekti.

Ve teftiş bu kadarla da kalmadı.

Lyndon Baines Johnson,

seçim kampanyası boyunca,

düşmanı Barry Goldwater'ın uçağına

seçimleri kazanma çabasının bir parçası
olarak dinleme cihazı yerleştirtti.

Tabii bir de Watergate olayı vardı.

Ulusal Demokrasi Kurulu'nun

Watergate Oteli'ndeki merkezine giren

hırsızlar yakalandı.

Nixon yönetimi hırsızlığı
gizlemeye çalıştı

ve sonunda Nixon başkanlıktan
istifa etmek zorunda kaldı.

COINTELPRO ve Watergate olayı
Amerikalılar için bir uyarı alarmıydı.

Teftiş raydan çıkmıştı ve

siyasi rakipleri bastırmak için
kullanılmaya başlamıştı.

Amerikalılar olayı geliştirdi,

yaptığımız şey ise teftiş yasasını
yeniden düzenlemek oldu.

Gözetleme yasasını yenilerken
yaptığımız ilk şey,

devletin telefonlarımıza

ve mektuplarımıza erişebilmesi için
bir arama emri gerekmesiydi.

Arama emrinin önemli olmasının nedeni

müfettişler ile vatandaş arasında

bir hâkim görevi görmesidir

ve bu hâkimin işi yapılan teftişin

iyi bir amaçla yapıldığından,

doğru insanları hedeflediğinden

ve elde edilen bilginin

ayrımcılar için değil,

yasal amaçlar uğruna
kullanılacağından emin olmaktır.

Sistemimiz buydu,

yani bu demek oluyor ki

Başkan Obama, Trump Tower'ın
telefon hattını dinlemedi.

Sistem buna benzer bir şeyin hâkim olmadan

oluşmasını engellemek üzere kuruldu.

Peki telefon konuşmaları ve mektuplar
değil de konu başka şeyler olursa ne olur?

Artık teknoloji var,

devletin sıradan insanların
bilgilerini ucuzca ve kolayca

elde etmesini sağlayan teknoloji.

Telefon konuşmalarınız

bir bağımlılığınızın olup olmadığını,

inancınınızın ne olduğunu,

hangi hayır kurumlarına bağış yaptığınızı,

hangi politik adayı desteklediğinizi
kolayca ortaya çıkarabilir.

Ve yıllar boyunca hükûmetimiz

Amerikalıların konuşma kayıtlarını
balık ağı tarzı yıllarca topladı.

2012 yılında Ulusal
Cumhuriyetçilik Kongresi

kullanılması planlanan
yeni bir teknolojiden bahsetti.

Bir yüz tanıma sistemiyle

kalabalığın içindeki

eylemci ve sorun yaratan tipler

tanınacak ve erkenden durdurulacaktı.

Bugün, yetişkin Amerikalıların %50'sinin

yüzleri bir devlet veri tabanında kayıtlı.

Alkol, tütün, silah ve
patlayıcı maddeler bürosu

hangi Amerikalıların silah
gösterilerine gittiğini bulmak için

gösterinin otoparkında bulunan

arabaların plakalarını tarayan

plaka detektörleri kullandıkları bir

plan tertip ettiler.

Şu anda, sanıyoruz ki
polis şubelerinin %70'i

otomatik plaka tarama teknolojisine sahip

ve şehir boyunca insanların
arabalarını takip edebiliyorlar.

Ve bu bilginin tamamı,

araba plakaları, yüz tanıma teknolojisi,

telefon kayıtları,

rehberiniz, arkadaş listeniz,

Dropbox'a ya da Google Fotoğraflar'a
yüklediğiniz fotoğraflar,

hatta bazen mesajlaşmalarınız
ve elektronik postalarınız,

bir arama izni gerekçesiyle korunmuyor.

Yani bu demek oluyor ki
sıradan insanlara ait tonlarca bilgiye

gayet düşük bir bütçeyle erişmek mümkün.

Teftişin altın çağındayız.

Şimdi, her anne baba
bunun ne demek olduğunu anlayacak.

Bir bebeğiniz olduğunda

ve bebek daha çok küçükken

henüz beşiğinden dışarı tırmanamaz.

Ama zaman geçtikçe küçük kızınız büyür

ve beşikten dışarı tırmanabilecek güçtedir

ama ona ''Sakın beşikten dışarı
çıkma, tamam mı?'' dersiniz

ve her aile ne olacağını zaten bilir.

Bazı bebekler beşikten dışarı tırmanır.

Doğru değil mi? Yapabilme ve
izin arasındaki fark budur.

Şu an aynı şey devlet için de geçerli.

Eskiden devletimizin
yüz milyonlarca Amerikalı üzerinde

çok geniş çaplı teftiş yapabilme
ve bulduğu bilgileri

suistimal etme gücü yoktu.

Ama artık devlet büyüdü ve

bugün o teknolojiye sahibiz.

Devletin yapma kabiliyeti var

ve bu demek oluyor ki
yasalar artık her zamankinden de önemli.

Devletin bunu

ne zaman yapmaya yetkili olduğunu
yasalar söylemeli

ve bir tür sonucu olduğunu temin etmeli.

Bu yasalar çiğnendiğinde ve bir tür

sonuç ya da cezalandırma
olduğunda bunu fark ediyoruz.

Yasalar her zamankinden daha önemli

çünkü artık tek kuralın devletin
bilgilerimizi suistimal etmesinden

korumak olduğu bir dünyada yaşıyoruz.

Ama yasalar başarısızlığa uğradı.

Özellikle 11 Eylül'den beri
yasaların hiçbir işlevi yok

ve ihtiyacımız olan kurallar artık yok.

Ve bunun sonuçlarını görüyoruz.

Birleştirme merkezleri yerel,
eyalet ve federal hükûmet arasında

iç terörü ortaya çıkarması gereken

müşterek görev kuvvetleridir.

Ve daha önce bazı
birleştirme merkezi raporlarında

şu gibi şeylerin tehlikeli
addedildiğini gördük:

Üçüncü parti adaylarına oy vermeniz

ya da ''Beni ezip geçemezsin''
bayrağınızın olması

veya vergi karşıtı bir film izlemeniz.

Aynı birleştirme merkezi Müslüman
topluluklarının okuma listelerini

ve liselilerin askere alınmasına karşı
olan Quaker topluluğunu da gözetledi.

Millî Gelirler İdaresi adında "Çay Partisi"
veya "Vatansever" olan grupları

oransız olarak denetledi.

Ve şu anda gümrük ve sınır devriyesi

ülkeye gelen insanları durdurup

sosyal medya şifrelerimizi talep ediyor

ve arkadaşlarımızın kim olduğunu,

söylediklerimizi görebiliyor

hatta kimliğimize bürünüyorlar.

Benim gibi özgürlükçü insanlar

insanların dikkatini bunlara
çekmeye çalışıyor

ve yıllardır onlarla savaşıyor.

Obama yönetimi sırasında
bu büyük bir problemdi

ama artık daha da kötü bir hâl aldı.

New York Polis Şubesi'nin

Müslümanları gözetlemesi

ya da bir polis şubesinin
plaka detektörü kullanarak

eşlerinin nerede olduğuna bakması

veya bu gibi şeyler,

son derece tehlikeli.

Bir başkanın federal teftiş ve
federal hükûmetin gücünü

politik karşıtlıklardan intikam almak için

başka bir amaçla kullanması

bir zulümdür.

Ve sonuç olarak hepimiz birer eylemciyiz

ve hepimizin teftişten korkmak için
bir nedeni var.

Ama tıpkı Dr. Martin Luther King'in
döneminde olduğu gibi

bazı şeylerin işleyişini değiştirebiliriz.

İlk olarak, şifrelemeyi kullanın.

Şifreler bilgilerinizi ucuzca
ve fırsatçı bir şekilde

ele geçirilmesinden korur.

Teftişin altın çağını aşağı çeker.

İkinci olarak, teftiş reformunu
destekleyin.

Şunu biliyor muydunuz:

Alman ya da Fransız hükûmeti için

ya da uluslararası insan hakları grubunda

veya ulusal petrol firmasında
çalışan bir arkadaşınız

sağlam bir yabancı istihbarat hedefidir.

Yani o arkadaşınızla muhabbet ettiğinizde,

ABD hükûmeti bu bilgiyi
kaydediyor olabilir.

Ve bu bilgiler kaydedildiğinde,

konuşma Amerikalılar
arasında geçmiş olsa bile

bu bilgiler FBI'a aktarılabilir

ve FBI herhangi bir izin veya
geçerli bir neden olmadan

üzerinde istediği gibi

araştırma yaparak

Amerikalılar hakkında bilgi arayabilir

ve hiçbir belge ya da şüphe olmaksızın

hangi suçları işlediğimize bakabilirler.

Bunların bir kısmının
olmasına izin veren yasaya

FISA Değişiklik Yasası'nın
702. bölümü deniyor

ve bu sene harika bir fırsatımız var,

çünkü 702. bölümün süresi
2017'nin sonunda dolmuş olacak.

Yani Kongre'nin durağanlığı bizim
tarafımızda olacak,

eğer bu reformu istiyorsak.

Ve temsilcilerimize baskı yaparak

bu yasa üzerinde önemli
reformlar yapmalarını sağlayabilir

ve bilgilerimizi bu yönlendirme
ve suistimalden koruyabiliriz.

Son olarak, işlerin bu kadar kontrolden
çıkmasının en önemli nedenlerinden biri

teftişle birlikte olanların çoğu

- teknoloji, buna fırsat veren
ve bizi koruması gereken

kural ve yasaların
orada olması veya olmaması -

bir sır ya da gizlenmiş.

Şeffaflığa ihtiyacımız var ve
Amerikalılar olarak devletin

bizim adımıza neler yaptığını
bilmemiz gerekiyor

ki böylece teftişin
ve bu bilgilerin kullanımının

demokratik olarak hesabı verilmiş olsun.

Artık hepimiz birer eylemciyiz,

yani hepimizin teftiş hakkında
endişelenmek için bir nedeni var.

Ama Dr. Martin Luther King'in
dönemindeki gibi

yapabileceğimiz bazı şeyler var.

Lütfen bana katılın
ve hep birlikte işe koyulalım.

Teşekkürler.

(Alkışlar)