Jak to jest być transpłciowym tatą?
-
0:01 - 0:04Wczoraj w spożywczym
obsługa wita mnie słowami -
0:04 - 0:07"Mogę w czymś panu pomóc?".
-
0:07 - 0:09Odpowiadam "Nie, dziękuję".
-
0:10 - 0:12Ekspedient się uśmiecha, żegnamy się,
-
0:12 - 0:14wychodzę z paczką Cheeriosów.
-
0:14 - 0:17Inna sytuacja: jestem
przy okienku samochodowym baru. -
0:17 - 0:19Składam zamówienie
i z głośnika dobiegają słowa... -
0:19 - 0:21"Dziękuję pani,
proszę podjechać po odbiór". -
0:22 - 0:26W przeciągu godziny
odebrano mnie jako "pana" i "panią". -
0:27 - 0:29Dla mnie ci ludzie się nie mylili,
-
0:29 - 0:31ale też nie trafili w 100% w sedno.
-
0:32 - 0:36Ta piękna istotka to Elliot -
ma prawie dwa latka. -
0:36 - 0:38No dobrze.
-
0:39 - 0:40W ciągu tych dwóch lat
-
0:40 - 0:42dziecko zmusiło mnie
do przemyślenia od nowa świata -
0:42 - 0:44i mojej w nim roli.
-
0:44 - 0:48Określam się jako osoba transpłciowa
i rodzic - po angielsku "transparent". -
0:48 - 0:51(Śmiech)
-
0:51 - 0:52(Brawa)
-
0:52 - 0:54(Wiwaty)
-
0:54 - 1:00(Brawa)
-
1:00 - 1:03Motyw przewodni konferencji,
"Transparencja", biorę dosłownie. -
1:03 - 1:04(Śmiech)
-
1:04 - 1:07Typowy dla taty suchar.
-
1:08 - 1:10Konkretniej identyfikuję się
jako osoba genderqueer. -
1:10 - 1:13"Genderqueer" może oznaczać wiele rzeczy,
-
1:13 - 1:16ale dla mnie chodzi o to, że nie określam
siebie jako kobiety ani mężczyzny. -
1:16 - 1:20Jestem gdzieś pośrodku,
a czasami poza tym rozróżnieniem. -
1:20 - 1:21A istnienie poza tymi kategoriami
-
1:21 - 1:25czasami oznacza, że w ciągu godziny
usłyszę "proszę pana" i "proszę pani" -
1:25 - 1:28w zwykłych sytuacjach życiowych,
na przykład kupując coś na śniadanie. -
1:28 - 1:31Ale właśnie w tej przestrzeni
pomiędzy czuję się swojo. -
1:31 - 1:33To tam, gdzie mogę być i panem, i panią,
-
1:33 - 1:35czuję się najodpowiedniej
i najbardziej prawdziwie. -
1:35 - 1:38Ale nie mówię, że te interakcje
nie bywają nieprzyjemne. -
1:38 - 1:42I są to sytuacje od lekkiego zirytowania
do strachu przed krzywdą fizyczną. -
1:42 - 1:44Na przykład kiedy, jeszcze na studiach,
-
1:44 - 1:46ochroniarz w knajpie
chwycił mnie od tyłu za kark -
1:46 - 1:49i wyrzucił z damskiej ubikacji.
-
1:49 - 1:52Ale dla mnie życie autentyczne
nie oznacza wygodnego. -
1:52 - 1:55Oznacza, że staram się uporać
z trudnościami codziennego życia, -
1:55 - 1:56nawet jeśli to niebezpieczne.
-
1:57 - 2:00Ale dopiero od chwili,
gdy moje życie osoby transpłciowej -
2:00 - 2:02starło się z moją nową
tożsamością rodzica, -
2:02 - 2:04rozumiem, jak łatwo można mnie zranić
-
2:04 - 2:07i jak to przeszkadza mi
w autentycznym wyrażaniu siebie. -
2:08 - 2:12Większość rodziców nie myśli dużo o tym,
jak będzie się do nich zwracać dziecko. -
2:12 - 2:14Mają do dyspozycji
terminy używane regionalnie -
2:14 - 2:18albo różne nazwy związane z płcią:
tata, mama, ojciec, matka. -
2:18 - 2:21Ale myśl o tym, jak to dziecko,
-
2:21 - 2:24które w końcu będzie
nastolatkiem i osobą dorosłą, -
2:24 - 2:26będzie mnie nazywało
przez resztę naszego życia, -
2:26 - 2:29wywoływała we mnie przyjemną ciekawość
i zarazem ogromny strach. -
2:29 - 2:33Mam za sobą dziewięć miesięcy
bicia się z świadomością, -
2:33 - 2:35że słowo "mama"
w ogóle do mnie nie pasuje. -
2:35 - 2:38Nieważne, ilu wersji
słowa "mama" próbowaliśmy, -
2:38 - 2:41zawsze wydawało się to
wymuszone i bardzo nieprzyjemne. -
2:41 - 2:45Przy czym wiedzieliśmy, że "mamę"
łatwiej byłoby ludziom zrozumieć. -
2:45 - 2:47Posiadanie dwóch mam to nic nowego,
-
2:47 - 2:49szczególnie tam, gdzie mieszkamy.
-
2:50 - 2:51A inne słowa?
-
2:51 - 2:54"Tata" wydawało się lepsze.
-
2:55 - 2:56Lepsze, ale nie idealne.
-
2:57 - 2:59Jak para butów,
które bardzo ci się podobają, -
2:59 - 3:01ale trzeba je jeszcze rozchodzić.
-
3:02 - 3:05Oczywiście bycie "tatą"
z żeńską płcią urodzeniową -
3:05 - 3:08rysowało się jako trudniejszy
wybór i cięższa droga. -
3:08 - 3:11Ale zanim się obejrzeliśmy,
nastała ta chwila, -
3:11 - 3:14kiedy Elliot z krzykiem przyszła na świat
-
3:14 - 3:16i zaczęła się moja nowa tożsamość: rodzic.
-
3:16 - 3:19I moja rodzina rozpoczęła dalsze życie
ze mną jako "tatą". -
3:21 - 3:25Bardzo często, kiedy ktoś nas spotyka,
mówi o mnie "mama". -
3:25 - 3:28I kiedy mnie mamują, dalej idzie różnie,
-
3:28 - 3:32a możliwe opcje przedstawia
ta przygotowana przeze mnie mapa. -
3:32 - 3:33(Śmiech)
-
3:33 - 3:36Opcja jeden: zignorować to,
że tak mnie odbierają, -
3:36 - 3:39i pozwolić, żeby dalej
mówili o mnie "mama", -
3:39 - 3:41co drugiej strony
nie wprowadza w zakłopotanie -
3:41 - 3:44ale dla nas jest bardzo niezręczne.
-
3:44 - 3:47I w wyniku tego ograniczam
interakcje z takimi osobami. -
3:47 - 3:49To była opcja 1.
-
3:49 - 3:53Opcja dwa: przerwać im i poprawić,
mówiąc coś w stylu -
3:53 - 3:56"Ja jestem tatą Elliot"
albo "Elliot mówi do mnie tato". -
3:56 - 3:59I wtedy mamy znowu dwie opcje.
-
4:00 - 4:04Albo ludzie przyjmują to do wiadomości
i dodają coś w stylu "Aha, dobra!", -
4:04 - 4:07albo strasznie przepraszają,
-
4:07 - 4:10bo mają poczucie winy albo nietaktu,
albo boją się, że są jacyś dziwni. -
4:10 - 4:14Ale częściej widzi się
zagubienie na twarzy, -
4:14 - 4:17a potem intensywne spojrzenie
i komentarz w stylu -
4:17 - 4:19"To znaczy, że jesteś w trakcie tranzycji?
-
4:19 - 4:21Chcesz zostać facetem?"
-
4:21 - 4:24Albo mówią "Jak ona może być ojcem?
-
4:24 - 4:25Tylko mężczyzna może być tatą".
-
4:26 - 4:29Opcja pierwsza często bywa łatwiejsza.
-
4:29 - 4:31Za to opcja druga
jest bardziej autentyczna. -
4:31 - 4:34I wszystkie takie sytuacje
są niekomfortowe, -
4:34 - 4:35nawet w najlepszym przypadku.
-
4:36 - 4:37Powiem, że chociaż nauka trochę potrwała,
-
4:37 - 4:40to już łatwiej mi
przechodzić przez tę mapę. -
4:40 - 4:41Ale dyskomfort pozostaje.
-
4:42 - 4:45Nie będę udawać, że robię to mistrzowsko,
-
4:45 - 4:46daleko mi do tego.
-
4:46 - 4:49A bywa też, że godzę się na opcję jeden,
-
4:49 - 4:51bo opcja druga jest za trudna
albo ryzykowna. -
4:52 - 4:55Nie można mieć pewności,
jak ktoś zareaguje, -
4:55 - 4:58a ja chcę wierzyć,
że ludzie mają dobre intencje, -
4:58 - 5:00że ludzie są dobrzy.
-
5:00 - 5:03Ale żyjemy w świecie,
w którym czyjaś opinia o moim życiu -
5:03 - 5:05może doprowadzić do poważnych pogróżek,
-
5:05 - 5:08a nawet zagrozić bezpieczeństwu
emocjonalnemu i fizycznemu mojej rodziny. -
5:08 - 5:12Dlatego analizuję,
jakie są koszta, jakie jest ryzyko. -
5:12 - 5:16Bezpieczeństwo mojej rodziny jest
istotniejsze niż autentyczność w życiu. -
5:17 - 5:18Ale mimo że ryzyko jest,
-
5:18 - 5:22wiem, że kiedy Elliot zacznie mówić
i rozumieć, co się dzieje, -
5:22 - 5:25jeśli ja nie poprawię
takich osób, zrobi to ona. -
5:26 - 5:29Nie chcę przekazać jej swoich lęków,
-
5:29 - 5:32ograniczać jej ducha ani zmuszać jej,
żeby uważała, kiedy mówić prawdę. -
5:32 - 5:35Muszę być modelem sprawczości,
autentyczności i delikatności, -
5:35 - 5:39co oznacza stawianie czoła tym niezręcznym
sytuacjom, kiedy nazwą mnie mamą, -
5:39 - 5:41i mówienie "Nie, jestem jej tatą
-
5:41 - 5:44i mogę to udowodnić,
opowiadając tatusiowe suchary". -
5:44 - 5:46(Śmiech)
-
5:46 - 5:49Było już wiele niekomfortowych chwil
-
5:49 - 5:50i nawet trochę bolesnych.
-
5:50 - 5:53Ale w tych krótkich dwóch latach
-
5:53 - 5:56były momenty dodające otuchy
lub zmieniające życie na drodze ojcostwa -
5:56 - 5:58i na drodze do życia autentycznie.
-
5:58 - 6:03Na pierwszym USG
chcieliśmy poznać płeć płodu. -
6:03 - 6:06Technik zobaczył pochwę,
napisał na ekranie "Dziewczynka!", -
6:06 - 6:09dał nam wydruk i wysłał do domu.
-
6:09 - 6:12Przesłaliśmy wydruk rodzinie
-
6:12 - 6:15i niedługo potem przyjechała moja mama,
dźwigając pełen wór... -
6:15 - 6:17Nie przesadzam,
-
6:17 - 6:22był taki wysoki i po brzegi wypełniony
różowymi ubrankami i zabawkami. -
6:23 - 6:26Ta różowa góra trochę mnie zirytowała.
-
6:26 - 6:29Mam wykształcenie
w dziedzinie gender studies -
6:29 - 6:32i za sobą niezliczone godziny uczenia
o tym w szkołach i na warsztatach. -
6:32 - 6:35Uważam, że wiem bardzo dużo
o społecznym konstruowaniu płci -
6:35 - 6:38i o tym, jak seksizm
odbiera wartość płci żeńskiej -
6:38 - 6:41i ujawnia się w sposoby oczywiste
lub pomiędzy wierszami. -
6:41 - 6:45Ale po tej sytuacji,
awersji do worka różowych rzeczy, -
6:45 - 6:48nadszedł czas na zbadanie przyczyn
mojego odrzucania wszystkiego, -
6:48 - 6:51co wyraźnie kobiece
w świecie mojego dziecka. -
6:51 - 6:54To było w rzeczywistości
popieranie seksizmu -
6:54 - 6:56i norm kulturowych,
które uważam za problematyczne. -
6:57 - 7:00Nie ważne, że w teorii wierzę
w niewzmacnianie różnic między płciami, -
7:00 - 7:05w praktyce nieobecność kobiecości
to nie równość, to męskość. -
7:06 - 7:10Jeśli moje dziecko miałoby
tylko zielone, niebieskie i szare ubranka, -
7:10 - 7:13ludzie nie powiedzą "O, jakie piękne
neutralne płciowo dziecko", -
7:13 - 7:16tylko "Jaki piękny chłopczyk!".
-
7:17 - 7:20Nastąpiła kolizja moich teorii
o płci kulturowej i bycia rodzicem. -
7:21 - 7:24Tak, chcę, żeby dziecko
otaczała różnorodność kolorów i zabawek. -
7:24 - 7:27Chcę, żeby żyła w zrównoważonym
płciowo środowisku -
7:27 - 7:28i sama doszła do swoich wniosków.
-
7:28 - 7:31Nawet jej imię jest w krajach
anglojęzycznych neutralne płciowo. -
7:31 - 7:35Ale taka neutralność
jest łatwa jako teoria, -
7:35 - 7:36a w praktyce już nie.
-
7:37 - 7:39I tak ze starań
o budowanie neutralności płciowej -
7:39 - 7:43wyszło mi priorytetyzowanie
męskości kosztem kobiecości. -
7:43 - 7:47Dlatego zamiast tłumienia
lub eliminowania kobiecości -
7:47 - 7:49świadomie staramy się nią cieszyć.
-
7:49 - 7:52W naszej palecie kolorów
jest też i różowy, -
7:52 - 7:54tyle samo jest
"słodziutka" i "przystojna", -
7:54 - 7:56tyle samo "śliczna",
co "silna" czy "mądra". -
7:56 - 7:59Bardzo się staramy nie kojarzyć
żadnych słów z płcią kulturową. -
7:59 - 8:01Cenimy kobiecość i męskość,
-
8:01 - 8:03jednocześnie je krytykując.
-
8:03 - 8:06Staramy się, żeby nie czuła się
ograniczona rolami płciowymi. -
8:07 - 8:08A to wszystko w nadziei,
-
8:08 - 8:12że stworzymy dla niej zdrowy,
budujący związek z płcią kulturową. -
8:13 - 8:17A ta praca nad zdrowym
stosunkiem do płci u Elliot -
8:17 - 8:18dała mi nowe zrozumienie tego,
-
8:18 - 8:22jak pozwalam na zaistnienie seksizmu
we własnej tożsamości płciowej. -
8:22 - 8:24I tego, że odrzucam kobiecość,
-
8:24 - 8:27żeby wcielać sobą
niezdrowe pojęcie męskości, -
8:27 - 8:30którego nie chcę zaszczepić
u młodego pokolenia. -
8:30 - 8:33A ta praca nad sobą
wymagała odrzucenia opcji pierwszej. -
8:33 - 8:35Ignorowanie nie było już możliwe.
-
8:35 - 8:36Została tylko opcja druga.
-
8:37 - 8:40Wymagało to ode mnie pracy
nad najtrudniejszymi częściami siebie, -
8:40 - 8:42żeby dojść do autentyczności w życiu.
-
8:42 - 8:46I nieudawania, że nie czuję
dyskomfortu w związku ze swoim ciałem. -
8:46 - 8:50Dyskomfort wobec własnego ciała
jest dość częsty u osób transpłciowych -
8:50 - 8:53i ma różne natężenia:
od poważnego utrudniania życia -
8:53 - 8:54do bycia nieprzyjemną błahostką.
-
8:54 - 8:55Uczenie się swojego ciała
-
8:56 - 8:58i odnajdowania w nim komfortu
jako osoba transpłciowa -
8:58 - 8:59trwa u mnie przez całe życie.
-
8:59 - 9:01Od zawsze mam problem z częściami ciała,
-
9:01 - 9:04które można określić
jako bardziej kobiece: -
9:04 - 9:06klatka piersiowa, biodra, głos.
-
9:06 - 9:09Mój wybór, czasem trudny, czasem łatwy,
-
9:09 - 9:12to nie zmieniać ciała
za pomocą hormonów ani chirurgii, -
9:12 - 9:15żeby dodać sobie męskości,
takiej jak postrzega ją społeczeństwo. -
9:15 - 9:19Oczywiście jakieś odczucie
braku satysfakcji zostaje, -
9:19 - 9:22ale teraz rozumiem, że nie starając się
zrozumieć tego dyskomfortu -
9:22 - 9:25ani odnaleźć jakoś pozytywny,
przyjazny stosunek do ciała, -
9:25 - 9:28wchodzi się w seksizm, transfobię
i uczy dziecko wstydu ciała. -
9:29 - 9:30Jeśli nienawidzę swojego ciała,
-
9:30 - 9:34szczególnie części, które społeczeństwo
widzi jako kobiece czy żeńskie, -
9:34 - 9:37to potencjalnie szkodzę, ograniczając
dziecku widzenie możliwości swego ciała -
9:37 - 9:39i jego kobiecych czy żeńskich części.
-
9:40 - 9:42Jeśli nienawidzę swojego ciała
lub daje mi ono dyskomfort, -
9:42 - 9:45jak mogę oczekiwać,
że dziecko pokocha swoje? -
9:46 - 9:48Łatwiej byłoby mi wybrać opcję pierwszą:
-
9:49 - 9:53ignorować pytania dziecka
o moje ciało lub kryć je przed nim. -
9:53 - 9:56Ale codziennie muszę wybierać opcję drugą
-
9:56 - 9:58i konfrontować się
z własnymi założeniami co do tego, -
9:58 - 10:00jak może wyglądać "tata".
-
10:00 - 10:03Codziennie pracuję nad tym, żeby czuć się
bardziej komfortowo w tym ciele -
10:03 - 10:05i w wyrażaniu kobiecości.
-
10:05 - 10:07Więc rozmawiam o tym częściej,
-
10:07 - 10:09badam siłę tego dyskomfortu
-
10:09 - 10:11i szukam słów, z którymi czuję się dobrze.
-
10:11 - 10:14I ten codzienny dyskomfort pomaga mi
budować sprawczość i autentyczność -
10:14 - 10:17w tym, jak przedstawiam siebie
w swoim ciele i swojej płci. -
10:17 - 10:19Pracuję nad tym, żeby się nie ograniczać.
-
10:19 - 10:21Chcę jej pokazać,
że tata może mieć biodra, -
10:21 - 10:24nie musi mieć idealnie płaskiej
klatki piersiowej -
10:24 - 10:26ani nawet zdolności zapuszczenia wąsów.
-
10:26 - 10:28A kiedy odpowiednio się rozwinie,
-
10:28 - 10:31chcę porozmawiać z nią
o mojej podróży w kwestiach ciała. -
10:31 - 10:33Chcę, żeby widziała
moją podróż do autentyczności, -
10:33 - 10:36nawet jeśli przez to usłyszy
o trudniejszych jej częściach. -
10:37 - 10:39Mamy świetną pediatrę
-
10:39 - 10:42i świetnie się z nią dogadujemy.
-
10:42 - 10:45Jak wiecie, choć lekarz się nie zmienia,
-
10:45 - 10:47pielęgniarki już tak.
-
10:47 - 10:50Po urodzeniu Elliot
zabraliśmy ją do pediatry -
10:50 - 10:53i poznaliśmy pierwszą pielęgniarkę -
nazwijmy ją Sarah. -
10:53 - 10:55Na wczesnym etapie znajomości
-
10:55 - 10:57wytłumaczyliśmy, że ja będę "tata",
-
10:57 - 10:58a moja partnerka "mama".
-
10:58 - 11:01Sarah po prostu przyjęła to do wiadomości
-
11:01 - 11:03i wszystkie wizyty szły gładko.
-
11:03 - 11:05Rok później Sarah przeszła na inną zmianę
-
11:05 - 11:08i dostaliśmy nową pielęgniarkę -
nazwijmy ją Becky. -
11:08 - 11:10Nie zdążyliśmy od razu pogadać o "tacie"
-
11:10 - 11:14i temat pojawił się dopiero
kiedy Sarah wpadła się przywitać. -
11:14 - 11:16Sarah jest ciepła i pełna energii.
-
11:16 - 11:18Przywitała się ze mną i z żoną,
-
11:18 - 11:20a zwracając się do Elliot,
powiedziała coś w stylu -
11:20 - 11:22"Tatuś ma twoją zabawkę?"
-
11:22 - 11:23Kątem oka widzę,
-
11:23 - 11:25jak Becky obraca się na krześle
-
11:25 - 11:27i patrzy na Sarah wilkiem.
-
11:28 - 11:31Kiedy zaczęliśmy rozmawiać z pediatrą,
-
11:31 - 11:34Sarah i Becky
komunikowały się między sobą. -
11:34 - 11:38Becky kręci głową
i bezgłośnie wymawia słowo "mama". -
11:39 - 11:43Sarah kręci głową
i też bezgłośnie mówi "nie, tata". -
11:43 - 11:45(Śmiech)
-
11:46 - 11:47Niezręczne, nie?
-
11:47 - 11:51Zrobiły tak jeszcze kilka razy
przed naszym odejściem. -
11:52 - 11:54Ta ich interakcja wbiła mi się w pamięć.
-
11:54 - 11:56Sarah mogła wybrać opcję pierwszą,
-
11:56 - 11:59zignorować Becky
i dać jej mówić o mnie "mama". -
11:59 - 12:01Dla Sarah byłoby to łatwiejsze.
-
12:01 - 12:05Mogła złożyć odpowiedzialność na mnie
albo siedzieć cicho. -
12:05 - 12:08Ale wtedy wybrała opcję drugą.
-
12:08 - 12:11Wyszła poza swoje wewnętrzne założenia
i opowiedziała się za moim istnieniem. -
12:12 - 12:15Uparła się, że ktoś brzmiący
i wyglądający jak ja może być tatą. -
12:15 - 12:17I tym małym, ale istotnym krokiem
-
12:17 - 12:20broniła mnie, mojej autentyczności
i mojej rodziny. -
12:22 - 12:26Żyjemy niestety w świecie,
który nie uznaje osób transpłciowych -
12:26 - 12:29ani tego, że wśród nich
jest wielka różnorodność. -
12:30 - 12:33Mam nadzieję, że w obliczu okazji,
żeby stanąć w czyjejś obronie, -
12:33 - 12:37przejdziemy do działania, jak Sarah,
nawet jeśli istnieje jakieś ryzyko. -
12:39 - 12:43Czasami ryzyko bycia tatą genderqueer
jest przytłaczające. -
12:43 - 12:46Postanowienie, żeby być tatą,
było bardzo trudne. -
12:46 - 12:48Na pewno będzie to dalej najtrudniejsza,
-
12:48 - 12:51jednak najbardziej satysfakcjonująca
część mojego życia. -
12:51 - 12:55Ale mimo różnych wyzwań, każdy dzień
daje mi tyle, że naprawdę warto. -
12:55 - 12:58Co dzień ponawiam
swoją obietnicę wobec Elliot -
12:58 - 13:00i przysięgam sobie to samo.
-
13:00 - 13:02Mocno kochać ją i siebie,
-
13:02 - 13:05ze współczuciem i przebaczeniem,
-
13:05 - 13:07z dyscypliną i szczodrością.
-
13:07 - 13:11Dawać pole do rozwoju,
pchać poza znany komfort -
13:11 - 13:13w nadziei na życie pełniejsze znaczenia.
-
13:14 - 13:16W głowie i w sercu mam świadomość,
-
13:16 - 13:19że przede mną są ciężkie i bolesne dni.
-
13:19 - 13:21Ale wiem też i czuję,
-
13:21 - 13:24że to wszystko poprowadzi
do bogatszego, autentycznego życia, -
13:24 - 13:26wobec którego, patrząc wstecz,
nie znajdę w sobie żalu. -
13:26 - 13:28Dziękuję.
-
13:28 - 13:31(Brawa)
- Title:
- Jak to jest być transpłciowym tatą?
- Speaker:
- LB Hannahs
- Description:
-
LB Hanahs szczerze opowiada o tym, jak to jest być rodzicem genderqueer oraz tłumaczy, czego te przeżycia uczą nas o autentyczności i stawaniu w obronie siebie i innych. „Dla mnie życie autentyczne nie oznacza wygodnego” – mówi. „Oznacza, że staram się uporać z trudnościami codziennego życia, nawet jeśli to niebezpieczne”.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 13:44
Krystian Aparta approved Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Krystian Aparta edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Joanna Pietrulewicz accepted Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Joanna Pietrulewicz edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Joanna Pietrulewicz edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Joanna Pietrulewicz edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Krystian Aparta edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad | ||
Krystian Aparta edited Polish subtitles for What it's like to be a transgender dad |