Στίβεν Ριτζ: Ένας δάσκαλος πράσινης ανάπτυξης στο Νότιο Μπρονξ

Ένας ανεμοστρόβιλος ενέργειας και ιδεών, ο Στίβεν Ριτζ είναι δάσκαλος στη σκληρή περιοχή του Νότιου Μπρονξ στη Νέα Υόρκη, όπου αυτός και τα παιδιά του καλλιεργούν πλούσιους κήπους για τροφή, πρασινάδα και θέσεις εργασίας. Απλώς προσπαθήστε να συμβαδίσετε με τον Νεοϋορκέζικο θησαυρό του καθώς παρουσιάζει τους πολλούς, πολλούς τρόπους που υπάρχουν για τη δημιουργία ελπίδας σε μια ξεγραμμένη γειτονιά, ή στη δική σας.

Καλησπέρα σας.

Δεν είμαι αγρότης.

(Γέλια)

Δεν είμαι. Είμαι γονιός, είμαι κάτοικος κι είμαι δάσκαλος.

Κι αυτός είναι ο κόσμος μου.

Και στην πορεία άρχισα να παρατηρώ --

ότι είμαι με την τρίτη γενιά μαθητών μου --

και ότι όλο και παχαίνουν.

Ότι όλο κι αρρωσταίνουν.

Εκτός απ' αυτές τις επιπλοκές,

πρόσφατα έμαθα ότι 70% των παιδιών που βλέπω

που αποκαλούνται άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, δε θα λέγονταν έτσι

αν είχαν σωστή προγεννητική διατροφή.

Οι πραγματικότητες της κοινότητάς μου είναι απλές. Μοιάζουν κάπως έτσι.

Τα παιδιά δε θα έπρεπε να μεγαλώνουν βλέποντας πράγματα σαν αυτά.

Και καθώς οι δουλειές μειώνονται στην κοινότητά μου

κι η ενέργεια συνεχίζει να εισάγεται, να εξάγεται σε μας,

δεν είναι καθόλου περίεργο που πράγματι κάποιοι αποκαλούν το Νότιο Μπρονξ έρημο.

Αλλά είμαι ο μεγαλύτερος μαθητής ΣΤ' Δημοτικού που θα γνωρίσετε ποτέ,

οπότε σηκώνομαι κάθε μέρα μ' αυτόν τον τρομερό ενθουσιασμό

που ελπίζω να μοιραστώ μαζί σας σήμερα.

Και με αυτό κατά νου, έρχομαι σε σας πιστεύοντας

ότι τα παιδιά δε θα πρέπει ν' αναγκάζονται ν' αφήνουν τις κοινότητές τους

για να ζήσουν, να σπουδάσουν και να δουλέψουν κάπου καλύτερα.

Είμαι λοιπόν εδώ για να σας πω μια ιστορία για μένα

κι αυτόν τον τοίχο που γνώρισα έξω και τον οποίο τώρα φέρνω μέσα.

Και ξεκινάει με τρία άτομα.

Τον τρελό δάσκαλο -- αυτός είμαι εγώ στα αριστερά,

ντύνομαι ωραία, ευχαριστώ τη σύζυγό μου, σ' αγαπώ που μου πήρες καλό κοστούμι --

τον παθιασμένο μας κοινοτάρχη

κι έναν τύπο με τ' όνομα Τζορτζ Ίργουιν απ' την εταιρεία "Τεχνολογίες Πράσινης Καθημερινότητας"

που με βοήθησε με την τάξη μου

και με βοήθησε ν' ασχοληθώ μ' αυτή την κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τεχνολογία.

Αλλά όλα αρχίζουν με σπόρους στις αίθουσες,

στην τάξη μου, που μοιάζει κάπως έτσι.

Κι είμαι σήμερα εδώ ελπίζοντας να αγγίξω όσο περισσότερο κόσμο μπορώ.

Κι εδώ στηρίζεται όλο αυτό.

Και ξεκινά μ' απίστευτα παιδιά όπως αυτό,

που έρχονται νωρίς και φεύγουν αργά.

Όλα μου τα παιδιά είτε υπάγονται στην εξατομικευμένη μάθηση ή στους μαθητές αγγλικής γλώσσας με δυσκολίες μάθησης,

τα περισσότερα έχουν πολλές μαθησιακές δυσκολίες,

τα περισσότερα είναι άστεγα και πολλά ζουν μ' ανάδοχες οικογένειες.

Σχεδόν όλα μου τα παιδιά ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας.

Αλλά μ' αυτούς τους σπόρους, απ' την πρώτη κιόλας μέρα, καλλιεργούμε στην τάξη μου,

κι αυτή είναι η εικόνα της τάξης μου.

Και βλέπετε πώς προσέχουν αυτά τα παιδιά τους σπόρους.

Κι έπειτα παρατηρείτε ότι οι σπόροι γίνονται φάρμες ανά το Μπρονξ και μοιάζουν σαν αυτό.

Αλλά πάλι, δεν είμαι αγρότης. Είμαι δάσκαλος.

Και δε μ' αρέσει το ξεχορτάριασμα ούτε η πολύ σκληρή δουλειά.

Οπότε ήθελα να βρω πώς θα μπορούσα να έχω τέτοια επιτυχία

σε κάτι μικρό, όπως αυτό,

και να το φέρω στην τάξη μου ώστε όσοι έχουν μαθησιακές δυσκολίες να μπορούν να το κάνουν,

παιδιά που δεν ήθελαν να είναι έξω μπορούσαν να το κάνουν,

κι όλοι μπορούσαν να έχουν πρόσβαση.

Οπότε κάλεσα τον Τζορτζ Ίργουιν, και μαντέψτε;

Ήρθε στην τάξη μου και χτίσαμε έναν εσωτερικό βρώσιμο τοίχο.

Κι ουσιαστικά τον συνδυάζουμε μ' αυθεντικές εμπειρίες μάθησης,

ιδιωτική φύσεως μάθηση.

Κι ως δια μαγείας, δημιουργήσαμε

τον πρώτο βρώσιμο τοίχο στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Οπότε αν πεινάτε, σηκωθείτε και φάτε.

Μπορείτε και τώρα αμέσως. Τα παιδια μου κάνουν τις αγελάδες όλη την ώρα.

Εντάξει; Αλλά απλώς ξεκινούσαμε,

τα παιδιά λάτρευαν την τεχνολογία,

οπότε φωνάξαμε τον Τζορτζ κι είπαμε, "Πρέπει να μάθουμε περισσότερα!"

Τώρα, δήμαρχε Μπλούμπεργκ, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, δε χρειαζόμαστε πια άδειες εργασίας,

που συνοδεύονται από μερίδια κι εργολάβους εργατικών ενώσεων -- είμαστε στη διάθεσή σας --

Αποφασίσαμε να πάμε στη Βοστόνη.

Και τα παιδιά μου, απ' τη φτωχότερη περιοχή του Κογκρέσου στην Αμερική,

ήταν τα πρώτα που εγκατέστησαν έναν πράσινο τοίχο,

σχεδιασμένο μέσω υπολογιστή, με καθημερινά εργαλεία μάθησης,

21 όροφοι ψηλά -- αν πρόκειται να τον επισκεφθείτε,

είναι στην κορυφή του κτιρίου Τζον Χάνκοκ.

Αλλά πιο κοντά στο σπίτι, αρχίσαμε να εγκαθιστούμε αυτούς τους τοίχους σε σχολεία

που φαίνονται έτσι με τέτοιο φωτισμό,

πραγματικό LED υλικό, τεχνολογία του 21ου αιώνα.

Και μαντέψτε! Βγάλαμε λεφτά του 21ου αιώνα,

κι αυτό ήταν πρωτοπόρο. Ουάου!

Αυτή είν' η σοδειά μου.

Και τι κάνει κανείς μ' αυτό το φαγητό! Το μαγειρεύει!

Κι εκείνοι είναι οι παραδοσιακοί μου μαθητές που φτιάχνουν σάλτσα από παραδοσιακή φυτική ποικιλία,

με πλαστικά πηρούνια, και τον βάζουμε στην καφετέρια,

και καλλιεργούμε λαχανικά και θρέφουμε το διδακτικό μας προσωπικό.

Κι αυτό είναι το νεότερο εθνικά πιστοποιημένο

εργατικό δυναμικό στην Αμερική με τον Κοινοτάρχη του Μπρονξ.

Και τι κάναμε μετά; Γνώρισα καλούς ανθρώπους σαν εσάς,

και μας προσκάλεσαν στα Χάμπτονς.

Οπότε τ' αποκαλώ αυτό "από το Νότιο Μπρονξ στο Σαουθάμπτον."

Κι αρχίσαμε να τοποθετούμε σκεπές που φαίνονται έτσι,

κι ήρθαμε από πάμπφτωχες γειτονιές

για ν' αρχίσουμε την κατασκευή ενός τοπίου σαν αυτό! Ο κόσμος μας πρόσεξε.

Και μας κάλεσαν ξανά το περασμένο καλοκαίρι,

και για την ακρίβεια μετακομίσαμε στα Χάμπτονς.

πληρώσαμε 3500 δολάρια τη βδομάδα για ένα σπίτι, και μάθαμε πώς να κάνουμε σέρφινγκ.

Κι όταν μπορείτε να κάνετε πράγματα σαν αυτό --

Αυτά είναι τα παιδιά μου που εφαρμόζουν αυτήν την τεχνολογία,

κι όταν μπορείτε να χτίσετε μια τέτοια σκεπή

σ' ένα τέτοιο σπίτι που φαίνεται έτσι

με σέδο που φαίνεται έτσι,

αυτό είναι το νέο πράσινο γκράφιτι.

Μπορεί, λοιπόν, ν' αναρωτιέστε τι πραγματικά προσφέρει ένας τέτοιος τοίχος

στα παιδιά, πέρα από το ν' αλλάζει τοπία και νοοτροπίες;

Καλώς, θα σας πω τι προσφέρει.

Μου προσφέρει την ευκαιρία να γνωρίσω απίθανους εργολάβους σαν αυτόν,

τον Τζιμ Έλενμπεργκερ απ' τις Υπηρεσίες Έλενμπεργκερ.

Κι εδώ είναι που μιλάμε πραγματικά για τους τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης.

Επειδή ο Τζιμ κατάλαβε ότι αυτά τα παιδιά, οι μελλοντικοί μου αγρότες,

είχαν πράγματι τις απαραίτητες δεξιότητες για το χτίσιμο ενός οικονομικού σπιτιού

για τους Νεοϋορκέζους, ακριβώς στη δική τους γειτονιά.

Κι αυτό κάνουν τα παιδιά μου, βγάζουν τα προς το ζην.

Τώρα, αν είστε σαν εμένα, ζείτε σ' ένα κτίριο, υπάρχουν επτά τύποι

χωρίς δουλειά που ενδιαφέρονται για τη διαχείριση ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Δε διαθέτω το ποσό. Αλλά αν θέλετε να επισκευάσετε μια τουαλέτα

ή, ξέρετε, κάποια ραφιέρα, πρέπει να περιμένω έξι μήνες

για ένα ραντεβού με κάποιον που οδηγεί ένα πολύ καλύτερο αμάξι απ' το δικό μου.

Εδώ βρίσκεται η ομορφιά αυτής της οικονομίας.

Αλλά τώρα τα παιδιά μου είναι διπλωματούχα και μέλη εμπορικής ένωσης.

Κι αυτός είναι ο πρώτος μου μαθητής που άνοιξε, ο πρώτος στην οικογένειά του που έχει τραπεζικό λογαριασμό.

Αυτός ο μετανάστης μαθητής είναι ο πρώτος στην οικογένειά του που χρησιμοποίησε ATM.

Κι αυτοί είναι οι πραγματικοί τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης,

επειδή μπορούμε να πάρουμε γειτονιές που ήταν εγκαταλελειμένες και πάμπφτωχες

και να τις μετατρέψουμε σε κάτι σαν κι αυτό με τέτοιους εσωτερικούς χώρους.

Ουάου! Ο κόσμος μας πρόσεξε. Και μας πρόσεξε πραγματικά.

Οπότε κάλεσε το CNN, κι ήμασταν χαρούμενοι που ήρθαν στην αγροτική μας αγορά.

Κι έπειτα το Κέντρο Ροκφέλερ είπε, NBC,

μπορείτε να βάλετε αυτό το πράγμα στους τοίχους; Ήμασταν χαρούμενοι.

Αλλά αυτό, σας δείχνω, όταν παιδιά απ' τη φτωχότερη περιοχή του Κογκρέσου στην Αμερική

μπορούν να χτίσουν έναν τοίχο 9 με 4,5 μέτρα,

να τον σχεδιάσουν, να τον φυτέψουν και να τον εγκαταστήσουν στην καρδιά της Πόλης της Νέας Υόρκης,

αυτή είναι μια πραγματική στιγμή "ναι, μπορεί να γίνει".

Πολύ τυπολατρική, κατά τη γνώμη μου.

Αλλά δεν πρόκειται για μια Τυποποιημένη εικόνα.

Αυτή είναι μια φωτογραφία που έβγαλα τον Κοινοτάρχη του Μπρονξ,

όταν απευθυνόταν στα παιδιά μου στο χώρο του, όχι στη φυλακή,

κάνοντάς τα να νιώθουν μέρος του.

Αυτός είναι ο Γερουσιαστής της Πολιτείας μας ο Γκουστάβο Ριβέρα και ο Μπομπ Μπίντερ,

την ώρα που έρχονται στην τάξη μου για να κάνουν τα παιδιά μου να νιώσουν σημαντικά.

Κι όταν εμφανίζεται ο Κοινοτάρχης του Μπρονξ

κι ο Γερουσιαστής της Πολιτείας έρχεται στην τάξη μας,

πιστέψτε με, το Μπρονξ μπορεί να βελτιωθεί τώρα.

Διαθέτουμε την αυτοπεποίθηση, ετοιμότητα, προθυμία κι ικανότητα

να εξάγουμε το ταλέντο μας και την ποικιλομορφία μας με πρωτόγνωρους τρόπους.

Κι όταν ο τοπικός γερουσιαστής ανεβαίνει στη ζυγαριά δημοσίως

και λέει ότι πρέπει να χάσει βάρος, το ίδιο κάνω κι εγώ!

Και για την ακρίβεια, το κάνω κι εγώ και τα παιδιά.

Εντάξει; Και μετά άρχισαν οι διάσημοι.

Ο Πρόντους Πιτ δεν μπορεί να πιστέψει τι καλλιεργούμε.

Η Λόρνα Σας ήρθε και χάρισε βιβλία.

Εντάξει; Θρέφουμε ηλικιωμένους.

Κι όταν καταλάβαμε ότι καλλιεργούσαμε για χάρη της επισιτιστικής δικαιοσύνης στο Νότιο Μπρονξ,

το κατάλαβε κι η διεθνής κοινότητα.

Και τα παιδιά μου στο Νότιο Μπρονξ ήταν εμπορικοί αντιπρόσωποι

στο πρώτο διεθνές συνέδριο για τις πράσινες σκεπές.

Κι αυτό είναι απλώς υπέροχο.

Εκτός απ' την τοπική κατάσταση;

Λοιπόν, γνωρίσαμε αυτή τη γυναίκα, την Άβις Ρίτσαρντς με την Καμπάνια της "Σταδιακά".

Απίστευτο! Μέσω εκείνης, τα παιδιά μου,

τα πιο αποστερημένα και περιθωριοποιημένα,

είχαν τη δυνατότητα να "ξεδιπλώσουν" 100 κήπους στα δημόσια σχολεία της Πόλης της Νέας Υόρκης.

Ιδού οι τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης! Εντάξει;

Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, με κάλεσαν στην Ιατρική Ακαδημία της Νέας Υόρκης.

Σκέφτηκα ότι η ιδέα σχεδίασης μια ισχυρής και υγιούς Νέας Υόρκης

έβγαζε νόημα, ειδικά ότι οι πόροι ήταν δωρεάν.

Οπότε τους ευχαριστώ όλους και τους αγαπώ.

Μου έμαθαν τη Στρατηγική Συμμαχία της Νέας Υόρκης για την Υγεία,

πάλι, δωρεάν πόροι, μην τους σπαταλάτε.

Και μπορείτε να το πιστέψετε; Έξι μήνες αργότερα,

απονεμήθηκε στο σχολείο μου και στα παιδιά μου το πρώτο

αριστείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τη δημιουργία ενός υγιούς σχολικού περιβάλλοντος.

Η πιο πράσινη τάξη στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Αλλά πάνω απ' όλα τα παιδιά μου έμαθαν να παίρνουν,

έμαθαν να δίνουν.

Και πήραμε τα χρήματα που βγάλαμε απ' την αγροτική μας αγορά,

κι αρχίσαμε ν' αγοράζουμε δώρα για τους αστέγους

και για τους απόρους ανά τον κόσμο.

Οπότε αρχίσαμε να "επιστρέφουμε" πράγματα.

Και τότε ήταν που κατάλαβα ότι το πρασίνισμα της Αμερικής

ξεκινά πρώτα απ' τις τσέπες, μετά απ' την καρδιά

κι έπειτα απ' το μυαλό.

Οπότε κάναμε κάτι, κι ακόμη κάνουμε κάτι.

Και δόξα τω Θεώ η εκκλησία Τρίνιτι Γουόλ Στριτ μας πρόσεξε,

καθώς συνέβαλε στη δημιουργία της Πράσινης Μηχανής του Μπρονξ.

Αυτή τη στιγμή είμαστε μια ισχυρή ομάδα 3000 ατόμων.

Και τι ακριβώς κάνει;

Διδάσκει στα παιδιά να βελτιώσουν τις κοινότητές τους,

ώστε όταν μεγαλώνουν σε τέτοια μέρη, να μπορούν να τα φανταστούν έτσι.

Και τα παιδιά μου, εκπαιδευμένα και πιστοποιημένα --

Μαμά, έχεις φορολογική μείωση. Σ' ευχαριστώ, Δήμαρχε Μπλούμπεργκ --

μπορούν να πάρουν κοινότητες σαν αυτές και να τις μετατρέψουν σε πράγματα σαν κι αυτά,

κι αυτή για μένα, ξέρετε, είναι μια ακόμη στιγμή "ναι, μπορεί να γίνει".

Τώρα, πώς ξεκινά; Ξεκινά στα σχολεία.

Όχι πια ομάδες μπάσκετ μικρών Νικς και μικρών Νετς.

Ομάδα με βάση το μπρόκολο, ομάδα με βάση το αγαπημένο σας λαχανικό,

κάτι για το οποίο μπορείτε να προσπαθήσετε.

Εντάξει; Κι αυτοί είναι οι μελλοντικοί μου αγρότες της Αμερικής,

που καλλιεργούν στο Πάρκο Μπρουκ στην 141η Οδό,

την κοινότητα με τους περισσότερους μετανάστες στην Αμερική.

Όταν μικράκια με πείσμα μαθαίνουν πώς να φυτεύουν έτσι,

δεν είναι περίεργο που παράγουμε τέτοια φρούτα.

Και το λατρεύω! Και το ίδιο κι εκείνα.

Και χτίζαμε σκηνές "τίπι" σε γειτονιές που καίγονταν.

Κι αυτή είναι μια παραγματική στιγμή "ναι, μπορεί να γίνει".

Και πάλι, το Πάρκο Μπρουκ θρέφει εκατοντάδες ανθρώπους

διχώς σφραγίδες ή αποτυπώματα.

Η φτωχότερη περιοχή του Κογκρέσου στην Αμερική,

η περιοχή με τους περισσότερους μετανάστες στην Αμερική, μπορούμε να το καταφέρουμε.

Οι Κήποι της λεωφόρου Μπίσελ παράγουν τροφή επικών αναλογιών,

οδηγώντας τα παιδιά σε μια πρωτόγνωρη οικονομία.

Τώρα, κάπου πάνω απ' το ουράνιο τόξο, φίλοι μου,

υπάρχει το Νότιο Μπρονξ της Αμερικής. Και το καταφέρνουμε.

Πώς ξεκινά; Λοιπόν, δείτε πόσο προσέχει τη λεπτομέρεια ο Όζε.

Δόξα τω Θεώ ο Όμαρ ξέρει ότι τα καρότα βγαίνουν απ' το έδαφος,

κι όχι απ' τον διάδρομο 9 στο σούπερ μάρκετ

ή μέσα απ' ένα αλεξίσφαιρο παράθυρο ή απ' ένα κομμάτι πολυστυρένιο.

Κι όταν ο Χένρι ξέρει ότι το πράσινο είναι καλό, το ξέρω κι εγώ.

Κι όταν διευρύνεις τις γεύσεις τους, διευρύνεις και το λεξιλόγιό τους.

Και πάνω απ' όλα, όταν βάζετε μεγάλα παιδιά μαζί με μικρά παιδιά,

βγάζετε τον μεγάλο χοντρό λευκό τύπο απ' τη μέση, κι αυτό είναι πρώτο,

και δημιουργείτε αυτού τους είδους την υπευθυνότητα ανάμεσα στους συνομηλίκους, που είναι απίστευτη.

Θέε μου, θα μου τελειώσει ο χρόνος, οπότε πρέπει να συνεχίσω.

Αλλά αυτή είναι η εβδομαδιαία μου πληρωμή για τα παιδιά· αυτό είναι το πράσινο μας γκράφιτι.

Αυτό κάνουμε.

Κι ιδού το μεγαλείο και το δώρο που είναι η κομητεία του Μπρονξ.

Τίποτα δε με συναρπάζει περισσότερο απ' το να βλέπω παιδιά να γονιμοποιούν φυτά κι όχι το ένα τ' άλλο.

Πρέπει να το παραδεχτώ, είμαι προστατευτικός γονιός.

Αλλά εκείνα τα παιδιά είναι τα παιδιά που τώρα τοποθετούν

κομμάτια κολοκύθας πάνω σε τρένα.

Επίσης σχεδιάζουμε λιμνούλες κερμάτων για τους πλούσιους και τους εύπορους.

Γινόμαστε επίσης παιδιά του καλαμποκιού,

δημιουργώντας φάρμες στη μέση του Δρόμου Φόρνταμ προς ενημέρωση

και παράθυρα από μπουκάλια στα σκουπίδια.

Τώρα δεν περιμένω όλα τα παιδιά να γίνουν αγρότες,

αλλά περιμένω να διαβάσουν γι' αυτό, να γράψουν γι' αυτό, να το δημοσιεύσουν στο ιστολόγιό τους, να προσφέρουν μοναδικές υπηρεσίες πελατών.

Περιμένω να είναι αφοσιωμένα, και πείτε αν δεν είναι!

Συνεπώς αυτή είναι η απίθανη μου τάξη, αυτή είναι η τροφή.

Πού πηγαίνει; Μηδενικά χιλιόμετρα προς το πιάτο, ακριβώς κάτω στην καφετέρια.

Ή πάνω απ' όλα, σε τοπικά καταφύγια,

όπου τα περισσότερα απ' τα παιδιά μας τρώνε ένα με δύο γεύματα τη μέρα.

Και το εξελίσσουμε.

Ποτέ δεν καταστράφηκαν στη φάρμα μου παπούτσια Ερ Τζόρντανς.

Και στη μέρα του, ένα εκατομμύριο δολάρια κήποι και απίθανες εγκαταστάσεις.

Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι.

Αυτή είναι μια υπέροχη στιγμή.

Μαύρο πεδίο, καφέ πεδίο, πεδίο τοξικών αποβλήτων, πεδίο μάχης --

αποδεικνύουμε στο Μπρονξ ότι μπορείτε να καλλιεργήσετε οπουδήποτε, σε τσιμέντο.

Και παίρνουμε διαταγές απ' τα λουλούδια. Ξεφτιλίζω τις πωλήσεις ειδών φούρνου.

Παίρνουμε διαταγές τώρα. Κανονίζω για την άνοιξη.

Κι όλα αυτά μεγάλωσαν από σπόρους. Μαθαίνουμε τα πάντα.

Και πάλι, όταν μπορείτε να πάρετε παιδιά με τόσο διαφορετικό υπόβαθρο

για να κάνουν κάτι τόσο ξεχωριστό,

δημιουργούμε πράγματι μια στιγμή.

Τώρα, μπορεί να ρωτήσετε γι' αυτά τα παιδιά.

Από το σαράντα τοις εκατό παρακολούθηση στο 93 τοις εκατό.

Όλα ξεκινούν σε μεγάλη ηλικία και από χαμηλό επίπεδο.

Τώρα, η πρώτη μου τάξη είναι όλοι στο κολέγο, βγάζοντας τα προς το ζην.

Οι υπόλοιποι είναι προγραμματισμένο να αποφοιτήσουν αυτόν τον Ιούνιο.

Χαρούμενα παιδιά, χαρούμενες οικογένειες, χαρούμενοι συνάδελφοι.

Έκπληκτοι άνθρωποι. Το μεγαλείο και το δώρο της κομητείας του Μπρονξ.

Ας μιλήσουμε για τη μέντα. Πού είναι η μέντα μου;

Καλλιεργώ επτά είδη μέντας στην τάξη μου.

Μοχίτο, κανείς; Θα είμαι στο εστιατόριο Τέλεπαν αργότερα.

Αλλά, προσέξτε ότι αυτό είναι το διανοητικό μου Βιάγκρα.

Κυρίες και κύριοι, πρέπει να συντομεύσω, αλλά καταλάβετε αυτό:

Η κοινότητα που μας έδωσε τα φαρδιά παντελόνια και τους φρέσκους φανκ ήχους

γίνεται το σπίτι οργανικών προϊόντων.

11 πράσινα κιλά [μεικτό βάρος] λαχανικών,

μεγαλώνω οργανικούς πολίτες, αφοσιωμένα παιδιά.

Βοηθήστε μας λοιπόν να πάμε από εδώ εκεί.

Αυτόνομες οντότητες, 18 μήνες επιστροφής για την επένδυση,

κι επίσης δίνουμε στον κόσμο χρήματα για τα προς το ζην και οφέλη υγείας,

ενώ θρέφουμε κόσμο για δεκάρες του δολαρίου.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είπε ότι οι άνθρωποι πρέπει ν' ανυψωθούν μ' αξιοπρέπεια.

Εδώ λοιπόν στην Νέα Υόρκη, σας προτρέπω, συμπολίτες μου,

να μας βοηθήσετε να ξανακάνουμε την Αμερική σπουδαία.

Είναι απλό. Μοιραστείτε το πάθος σας.

Είναι πολύ απλό. Να δείτε αυτά τα δύο βίντεο, παρακαλώ.

Ένα είχε ως αποτέλεσμα να μας προσκαλέσουν στο Λευκό Οίκο, το ένα είναι μια πρόσφατη προσωποποίηση.

Και πάνω απ' όλα, απομακρύνετε τον μαγαλύτερο νταή απ' τα σχολεία.

Αυτό θα πρέπει να έχει λυθεί μέχρι άυριο.

Μπορείτε να το κάνετε όλοι και όλες.

Κρατήστε τα παιδιά μακριά από καταστήματα σαν αυτό.

Φτιάξτε τους ένα υγιεινό πιάτο,

ειδικά αν μπορείτε να το πάρετε απ' τον τοίχο της τάξης σας -- νοστιμότατο!

Γίνετε πρότυπα καλής συμπεριφοράς. Πηγαίνετε τα σ' ένα πράσινο καρότσι.

Τα μεγάλα παιδιά λατρεύουν τις φράουλες και τις μπανάνες.

Διδάξτε τα περί επιχειρηματικότητας.

Αφήστε τα μαγειρέψουν. Υπέροχο μεσημεριανό σήμερα, αφήστε τα ν' ασχοληθούν με τη μαγειρική.

Αλλά πάνω απ' όλα, απλώς αγαπήστε τα.

Τίποτα δε λειτουργεί όπως η άνευ όρων αγάπη.

Οπότε, ο καλός μου φίλος ο Κέρμιτ είπε ότι δεν είναι εύκολο να είσαι "πράσινος".

Δεν είναι. Προέρχομαι απ' ένα μέρος όπου τα παιδιά μπορούν να αγοράσουν

35 γεύσεις καπνού ανά πάσα στιγμή της ημέρας,

όπου οι καταψύκτες παγωτού είναι γεμάτοι σαχλό ποτό βύνης.

Εντάξει; Ο αγαπητός μου φίλος Ματζόρα Κάρτερ μου είπε κάποτε,

έχουμε πάμπολλα να κερδίσουμε και τίποτα να χάσουμε.

Εδώ λοιπόν, σε μια εποχή μου περάσαμε από

την τόλμη στην ελπίδα και στην ελπίδα για λίγη τόλμη,

σας προτρέπω να κάνετε κάτι.

Σας προτρέπω να κάνετε κάτι.

Αυτή τη στιγμή, είμαστε όλοι γυρίνοι,

αλλά σας προτρέπω να γίνετε ένας μεγάλος βάτραχος και να κάνετε ένα μεγάλο, πράσινο άλμα.

Δε με νοιάζει αν είστε στ' αριστερά, στα δεξιά, στο κέντρο, οπουδήποτε.

Ελάτε μαζί μου. Χρησιμοποιήστε -- έχω πολλή ενέργεια. Βοηθήστε με να την χρησιμοποιήσω.

Μπορούμε να κάνουμε κάτι εδώ.

Και στην πορεία, σταματήστε για λίγο να μυρίσετε τα λουλούδια,

ειδικά αν τα καλλιεργήσατε εσείς κι οι μαθητές σας.

Είμαι ο Στιβ Ριτζ, αυτή είναι η Πράσινη Μηχανή του Μπρονξ.

Πρέπει να ευχαριστήσω τη σύζυγό και την οικογένειά μου, για τα παιδιά μου,

σας ευχαριστώ που έρχεστε καθημερινά, και για τους συναδέλφους μου,

που πιστεύουν σε μένα και με στηρίζουν.

Προχωρούμε σε μια νέα οικονομία.

Σας ευχαριστώ, ο Θεός να σας έχει καλά και καλή σας μέρα. Είμαι ο Στιβ Ριτζ.

Ναι, μπορεί να γίνει!

(Χειροκρότημα)