Return to Video

หุ่นยนต์ที่กินมลพิษ

  • 0:01 - 0:02
    สวัสดีครับ ผมคือวิศวกร
  • 0:02 - 0:04
    และผมสร้างหุ่นยนต์
  • 0:04 - 0:08
    แน่นอนพวกคุณทราบว่า
    หุ่นยนต์คืออะไร ถูกไหม
  • 0:08 - 0:10
    ถ้าคุณไม่รู้ คุณควรจะไปหา Google
  • 0:10 - 0:12
    และถาม Google ว่าหุ่นยนต์คืออะไร
  • 0:12 - 0:13
    เอาล่ะ เรามาลองทำกัน
  • 0:14 - 0:16
    เราจะไปที่ Google
    และนี่คือสิ่งที่เราได้ครับ
  • 0:16 - 0:20
    ตอนนี้ คุณจะเห็นได้ว่ามีหุ่นยนต์
    อยู่มากมายหลายประเภท
  • 0:20 - 0:23
    แต่โดยโครงสร้างส่วนใหญ่
    เป็นหุ่นยนต์คล้ายมนุษย์
  • 0:23 - 0:25
    พวกมันอาจดูค่อนข้างธรรมดา
  • 0:25 - 0:27
    เพราะมันมีทั้งพลาสติก มีโลหะ
  • 0:28 - 0:30
    มีมอเตอร์ และเฟือง และอีกมากมาย
  • 0:30 - 0:31
    พวกมันบางส่วนดูค่อนข้างเป็นมิตร
  • 0:31 - 0:34
    และคุณสามารถก้าวเข้าไป
    คุณสามารถกอดมันได้
  • 0:34 - 0:35
    พวกมันบางตัวก็ไม่ค่อยเป็นมิตร
  • 0:35 - 0:37
    ดูราวกับว่าหลุดออกมาจากหนัง Terminator
  • 0:37 - 0:40
    จริง ๆ แล้วมันอาจถูกถอดแบบ
    มาจาก Terminator จริง ๆ
  • 0:40 - 0:43
    คุณสามารถทำเรื่องเจ๋ง ๆ
    กับหุ่นยนต์เหล่านี้ได้
  • 0:43 - 0:44
    คุณสามารถทำเรื่องน่าตื่นเต้น
  • 0:44 - 0:47
    แต่ผมอยากจะดูหุ่นยนต์หลาย ๆ ประเภท
  • 0:47 - 0:49
    ผมอยากจะสร้างหุ่นยนต์หลาย ๆ แบบ
  • 0:49 - 0:53
    และผมได้รับแรงบันดาลใจ
    จากสิ่งที่ดูไม่เหมือนพวกเรา
  • 0:53 - 0:54
    แต่เหมือนกับสิ่งนี้
  • 0:55 - 0:57
    นี่คือสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติ
  • 0:57 - 1:00
    และพวกมันทำสิ่งเจ๋ง ๆ ที่พวกเราทำไม่ได้
  • 1:00 - 1:02
    และหุ่นยนต์ตอนนี้ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
  • 1:02 - 1:06
    พวกมันทำทุกสิ่งที่สำคัญ เช่น
    เคลื่อนที่ไปมาบนพื้น
  • 1:06 - 1:08
    เข้าไปในสวนของเราและกินพืชผลของเรา
  • 1:08 - 1:09
    พวกมันปีนต้นไม้
  • 1:09 - 1:11
    ลงไปในน้ำ ขึ้นมาจากน้ำ
  • 1:11 - 1:14
    ดักแมลงและย่อยมัน
  • 1:14 - 1:16
    พวกมันทำเรื่องที่น่าสนใจ
  • 1:16 - 1:19
    พวกมันมีชีวิต หายใจ แล้วก็ตาย
  • 1:19 - 1:21
    พวกมันกินสิ่งต่าง ๆ จากสิ่งแวดล้อม
  • 1:21 - 1:24
    หุ่นยนต์ของเราตอนนี้
    ไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้น
  • 1:24 - 1:25
    เอาล่ะ มันคงจะดีมากใช่ไหม
  • 1:25 - 1:29
    ถ้าคุณสามารถนำลักษณะเด่น
    เหล่านี้มาใช้กับหุ่นยนต์ในอนาคต
  • 1:29 - 1:31
    เพื่อที่คุณจะแก้ปัญหาบางอย่าง
    ที่น่าสนใจได้
  • 1:31 - 1:34
    ผมกำลังมองปัญหาสองสามเรื่อง
    เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอยู่ตอนนี้
  • 1:34 - 1:37
    ซึ่งเราสามารถนำทักษะและเทคโนโลยี
  • 1:37 - 1:39
    ที่ได้รับจากสัตว์เหล่านี้
  • 1:39 - 1:41
    และจากพืชทั้งหลาย
  • 1:41 - 1:43
    และเรานำมันมาใช้เพื่อแก้ปัญหาได้
  • 1:43 - 1:45
    เรามาดูปัญหาสิ่งแวดล้อมสองปัญหานี้กันครับ
  • 1:46 - 1:47
    ทั้งคู่เป็นสิ่งที่เราก่อขึ้นมา
  • 1:47 - 1:50
    นี่คือมนุษย์ที่ไปปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
  • 1:50 - 1:52
    และทำบางสิ่งที่ไม่น่าพึงพอใจเท่าไร
  • 1:52 - 1:56
    อย่างแรกคือสร้างความกดดันทางประชากร
  • 1:56 - 1:59
    ความกดดันของประชากรรอบโลกยิ่งทำให้
  • 1:59 - 2:03
    เกษตรกรรมและและกสิกรรมเป็นเรื่องจำเป็น
    เพื่อผลิตพืชผลมากมาย
  • 2:03 - 2:04
    ตอนนี้ เพื่อเพิ่มผลผลิต
  • 2:04 - 2:07
    ชาวนาได้ใส่สารเคมีลงไปในผืนดิน
  • 2:07 - 2:10
    พวกเขาใส่ปุ๋ย ไนเตรท ยาฆ่าแมลง--
  • 2:10 - 2:13
    ทุกสิ่ง เพื่อกระตุ้นการเติบโตของพืชผล
  • 2:13 - 2:15
    แต่มันก็มีผลกระทบในด้านลบเช่นกัน
  • 2:15 - 2:19
    หนึ่งในผลกระทบเชิงลบก็คือ
    ถ้าคุณใส่ปุ๋ยจำนวนมากลงไปในดิน
  • 2:19 - 2:21
    ปุ๋ยเหล่านี้ไม่ได้ไปอยู่ในพืชผลทั้งหมด
  • 2:21 - 2:24
    ส่วนมากยังอยู่ในดิน
  • 2:24 - 2:25
    และเมื่อไรที่ฝนตก
  • 2:25 - 2:28
    สารเคมีเหล่านี้ซึมลงไปในน้ำบาดาล
  • 2:28 - 2:29
    และในน้ำบาดาลนั้น
  • 2:29 - 2:33
    ก็จะไหลลงลำธาร ไหลลงทะเลสาบ
    ไหลไปยังแม่น้ำ
  • 2:33 - 2:34
    และไปยังทะเล
  • 2:34 - 2:37
    เอาล่ะ ถ้าคุณนำสารเคมีเหล่านี้
    ไนเตรทเหล่านี้ทั้งหมด
  • 2:37 - 2:39
    ไปสู่สิ่งแวดล้อมเหล่านั้น
  • 2:39 - 2:42
    มีสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมนั้น
    ที่ได้รับผลกระทบ
  • 2:42 - 2:44
    อย่างเช่น สาหร่าย
  • 2:44 - 2:47
    สาหร่ายชอบไนเตรท พวกมันชอบปุ๋ย
  • 2:47 - 2:49
    พวกมันจึงรับสารเคมีเหล่านี้มาทั้งหมด
  • 2:49 - 2:52
    และเมื่อเงื่อนไขเหมาะเจาะ
    พวกมันก็จะขยายพันธุ์
  • 2:52 - 2:54
    พวกมันจะผลิตสาหร่ายใหม่อีกมากมาย
  • 2:54 - 2:56
    เราเรียกมันว่าการสะพรั่ง (bloom)
  • 2:56 - 2:59
    ปัญหาก็คือ เมื่อสาหร่ายขยายพันธุ์แบบนี้
  • 2:59 - 3:01
    พวกมันจะกระหายออกซิเจนในน้ำ
  • 3:01 - 3:03
    และเมื่อคุณทำแบบนั้น
  • 3:03 - 3:06
    สิ่งมีชีวิตอย่างอื่นในน้ำก็ไม่รอดเช่นกัน
  • 3:06 - 3:08
    แล้ว เราทำอะไรล่ะ
  • 3:08 - 3:12
    เราพยายามสร้างหุ่นยนต์ที่จะมากินสาหร่าย
  • 3:12 - 3:14
    บริโภคพวกมันและทำให้ทุกอย่างปลอดภัย
  • 3:14 - 3:15
    และนั่นคือปัญหาอย่างแรก
  • 3:16 - 3:18
    อย่างที่สอง ก็เป็นปัญหา
    ที่พวกเราสร้างขึ้นเช่นกัน
  • 3:18 - 3:20
    และมันเกี่ยวข้องกับมลพิษของน้ำมัน
  • 3:21 - 3:25
    เมื่อน้ำมันออกจากเครื่องยนต์ที่เราใช้งาน
  • 3:25 - 3:26
    เรือที่เราใช้งาน
  • 3:26 - 3:29
    บางครั้ง เรือบรรทุกก็ปล่อยถังน้ำมันลงทะเล
  • 3:29 - 3:31
    น้ำมันจึงออกสู่ทะเลด้วยวิธีนี้
  • 3:31 - 3:34
    จะดีไหม ถ้าเราสามารถรักษามัน
    ด้วยวิธีบางอย่าง
  • 3:34 - 3:39
    ใช้หุ่นยนต์ที่สามารถกลืนมลพิษ
    ที่แหล่งน้ำมันเป็นคนปล่อยออกมา
  • 3:39 - 3:41
    นั่นคือสิ่งที่เราทำครับ
  • 3:41 - 3:43
    เราสร้างหุ่นยนต์ที่กลืนกินมลพิษ
  • 3:44 - 3:45
    และเพื่อสร้างหุ่นยนต์จริง ๆ
  • 3:45 - 3:47
    เราได้แรงบันดาลใจจากสิ่งมีชีวิตสองสิ่ง
  • 3:48 - 3:50
    ทางขวา คุณจะเห็นปลาฉลามอาบแดด
  • 3:50 - 3:53
    ปลาฉลามอาบแดดเป็นปลาฉลามขนาดมหึมา
  • 3:53 - 3:56
    มันไม่ใช่สัตว์กินเนื้อ
    ดังนั้น คุณว่ายน้ำกับมันได้
  • 3:56 - 3:57
    อย่างที่คุณเห็นอยู่
  • 3:57 - 3:59
    เมื่อฉลามอาบแดดอ้าปากของมัน
  • 3:59 - 4:02
    แล้วว่ายน้ำ กินแพลงก์ตอนทั้งหลาย
  • 4:03 - 4:05
    เมื่อมันทำอย่างนั้น มันจะย่อยอาหาร
  • 4:05 - 4:09
    แล้วใช้พลังงานนั้นเพื่อให้
    ร่างกายยังเคลื่อนไหวได้
  • 4:09 - 4:11
    เราสามารถสร้างหุ่นยนต์แบบนั้นได้ไหม
  • 4:11 - 4:14
    แบบเดียวกับฉลามอาบแดด
    แต่มีเสียงเครื่องยนต์ลอยมาในน้ำ
  • 4:14 - 4:15
    และกลืนกินมลพิษ
  • 4:16 - 4:18
    มาดูกันว่าเราทำได้หรือไม่ครับ
  • 4:18 - 4:21
    แต่เรายังได้แรงบันดาลใจจากอีกสิ่งมีชีวิต
  • 4:21 - 4:23
    ผมมีรูปให้ดูตรงนี้ รูปของมวนกรรเชียง
  • 4:23 - 4:25
    และมวนกรรเชียงนี้น่ารักจริง ๆ ครับ
  • 4:25 - 4:26
    เมื่อมันกำลังว่ายน้ำ
  • 4:27 - 4:29
    มันจะใช้ขาที่เหมือนไม้พาย
    เพื่อถีบตัวให้ไปข้างหน้า
  • 4:30 - 4:32
    เราจึงนำสิ่งมีชีวิตทั้งสองนี้
  • 4:32 - 4:35
    มารวมกันแล้วสร้างหุ่นยนต์แบบใหม่ขึ้นมา
  • 4:35 - 4:38
    ความจริงก็คือ เรากำลังใช้มวนกรรเชียง
    เป็นแรงบันดาลใจ
  • 4:39 - 4:41
    และหุ่นยนต์ของเราลอยอยู่บนน้ำ
  • 4:41 - 4:43
    และมันกรรเชียงตัวเอง
  • 4:43 - 4:45
    เราเรียกมันว่า "Row-bot" (กรรเชียงยนต์)
  • 4:45 - 4:49
    ดังนั้น Row-bot คือหุ่นยนต์ที่กรรเชียง
  • 4:49 - 4:51
    โอเค แล้วมันมีหน้าตาแบบไหน
  • 4:51 - 4:53
    นี่คือรูปบางส่วนของเจ้า Row-bot ครับ
  • 4:53 - 4:54
    คุณจะเห็นว่า
  • 4:54 - 4:58
    มันดูไม่เหมือนหุ่นยนต์ที่เราเห็นกัน
    ในตอนแรกเลยสักนิด
  • 4:58 - 5:00
    Google ผิดนะครับ หุ่นยนต์ไม่ได้เป็นแบบนั้น
  • 5:00 - 5:01
    พวกมันเป็นแบบนี้ครับ
  • 5:01 - 5:03
    ผมมี Row-bot อยู่ด้วยตรงนี้ครับ
  • 5:03 - 5:04
    ผมจะถือให้คุณดู
  • 5:04 - 5:06
    มันมีขนาดสัมผัสที่พอเหมาะ
  • 5:06 - 5:08
    และมันดูไม่เหมือนตัวอื่น ๆ เลย
  • 5:08 - 5:10
    โอเค พวกมันสร้างจากพลาสติก
  • 5:10 - 5:12
    และตอนนี้เรามาดูส่วนประกอบ
  • 5:12 - 5:13
    ที่รวมมาเป็น Row-bot นี้กัน
  • 5:13 - 5:15
    สิ่งที่ทำให้มันพิเศษจริง ๆ
  • 5:16 - 5:19
    เจ้า Row-bot นี้ประกอบด้วยสามส่วน
  • 5:19 - 5:22
    และสามส่วนนี้เหมือนกับ
    ส่วนของสิ่งมีชีวิตจริง ๆ
  • 5:22 - 5:24
    มันมีสมอง
  • 5:24 - 5:25
    มันมีร่างกาย
  • 5:25 - 5:27
    และมันมีกระเพาะ
  • 5:27 - 5:30
    มันมีกระเพาะไว้เพื่อสร้างพลังงาน
  • 5:30 - 5:32
    Row-bot ตัวไหนก็ตามจะมีสามส่วนนี้
  • 5:32 - 5:34
    และสิ่งมีชีวิตใดก็ตามก็จะมีสามสิ่งนี้
  • 5:34 - 5:36
    เรามาดูทุกส่วนไปพร้อมกันเลยครับ
  • 5:36 - 5:38
    มันมีร่างกาย
  • 5:38 - 5:39
    และร่างกายของมันทำจากพลาสติก
  • 5:39 - 5:42
    และมันลอยอยู่บนน้ำ
  • 5:42 - 5:45
    และมันมีครีบพายอยู่ด้านข้าง
  • 5:45 - 5:46
    ใบพายที่ช่วยให้มันเคลื่อนที่ได้
  • 5:46 - 5:47
    เหมือนกับมวนกรรเชียง
  • 5:48 - 5:50
    มันมีร่างกายเป็นพลาสติก
  • 5:50 - 5:52
    แต่มันมีปากเป็นยางนิ่ม ๆ ตรงนี้
  • 5:52 - 5:54
    และอีกปากตรงนี้-- มันมีสองปาก
  • 5:54 - 5:56
    ทำไมมันมีสองปาก
  • 5:56 - 5:58
    ปากหนึ่งมีไว้เพื่อให้อาหารเข้ามา
  • 5:58 - 6:00
    และอีกปากเพื่อให้อาหารออกไปครับ
  • 6:00 - 6:03
    จริง ๆ คุณจะเห็นก็ได้ว่า
    มันมีหนึ่งปาก และหนึ่งก้น
  • 6:03 - 6:04
    หรือ หนึ่ง--
  • 6:04 - 6:05
    (เสียงหัวเราะ)
  • 6:05 - 6:07
    อะไรก็แล้วแต่ที่มีอะไรออกมาได้
  • 6:07 - 6:09
    ซึ่งเหมือนกันกับในสิ่งมีชีวิตจริง ๆ
  • 6:09 - 6:12
    มันจึงเริ่มดูเหมือนฉลามอาบแดด
  • 6:12 - 6:13
    และนั่นคือร่างกายของมัน
  • 6:13 - 6:16
    ส่วนที่สองอาจจะเป็นกระเพาะ
  • 6:16 - 6:20
    เราต้องการให้หุ่นยนต์ได้พลังงาน
    และเราต้องการรักษามลภาวะ
  • 6:20 - 6:22
    ดังนั้น มลพิษจึงเข้าไป
  • 6:22 - 6:23
    และหุ่นยนต์จะทำอะไรบางอย่าง
  • 6:23 - 6:27
    มันมีเซลล์อยู่ตรงกลางนี้
    เรียกว่าเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย
  • 6:27 - 6:30
    ผมจะวางมันลงและจะหยิบเซลล์เชื้อเพลิงขึ้นมา
  • 6:30 - 6:32
    นี่ครับ แทนที่มันจะมีแบตเตอรี่
  • 6:32 - 6:34
    แทนที่มันจะมีระบบกำลังไฟธรรมดา
  • 6:34 - 6:36
    มันกลับมีสิ่งนี้ครับ
  • 6:36 - 6:37
    นี่คือกระเพาะ
  • 6:37 - 6:38
    และมันคือกระเพาะจริง ๆ
  • 6:38 - 6:42
    เพราะคุณสามารถใส่พลังงานเข้าไปทางนี้
    ในรูปของมลพิษ
  • 6:42 - 6:43
    และมันจะสร้างไฟฟ้าขึ้นมา
  • 6:43 - 6:44
    แล้วมันคืออะไร
  • 6:44 - 6:46
    มันคือเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย
  • 6:46 - 6:48
    มันเล็กจิ๋วคล้ายเซลล์เชื้อเพลิงเคมี
  • 6:48 - 6:50
    ซึ่งคุณอาจเคยพบบ้างในโรงเรียน
  • 6:50 - 6:52
    หรืออาจเคยเห็นในข่าว
  • 6:52 - 6:54
    เซลล์เชื้อเพลิงเคมีนำไฮโดรเจนและออกซิเจน
  • 6:54 - 6:57
    นำมารวมกันและแล้วคุณก็ได้ไฟฟ้าออกมา
  • 6:57 - 7:00
    นั่นคือเทคโนโลยีที่เป็นที่ยอมรับกัน
    มันเคยอยู่ในโครงการยานอะพอลโล
  • 7:00 - 7:02
    และนั่นก็ 40 50 ปีมาแล้ว
  • 7:02 - 7:04
    สิ่งนี้ค่อนข้างใหม่กว่า
  • 7:04 - 7:05
    นี่คือเซลล์เชื้อเพลิงเเบคทีเรีย
  • 7:05 - 7:06
    มันมีหลักการเดียวกัน
  • 7:06 - 7:08
    มันรับออกซิเจนจากฝั่งหนึ่ง
  • 7:08 - 7:10
    แต่แทนที่จะรับไฮโดรเจนอีกฝั่ง
  • 7:10 - 7:11
    มันได้ซุปบางอย่าง
  • 7:11 - 7:14
    ซึ่งในซุปนั้นมีจุลชีพที่มีชีวิต
  • 7:14 - 7:17
    เอาล่ะ ถ้าคุณนำอินทรียวัตถุบางอย่าง
  • 7:17 - 7:19
    อาจเป็นของเสีย อาหาร
  • 7:19 - 7:21
    อาจเป็นเสี้ยวแซนด์วิชของคุณ
  • 7:21 - 7:24
    คุณใส่มันเข้าไป จุลชีพเหล่านี้จะกินอาหาร
  • 7:24 - 7:26
    และเปลี่ยนมันเป็นไฟฟ้า
  • 7:26 - 7:30
    ไม่ใช่แค่นั้น ถ้าคุณเลือกจุลชีพถูกประเภท
  • 7:30 - 7:34
    คุณก็ใช้เซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรีย
    เพื่อแก้ปัญหามลภาวะได้
  • 7:34 - 7:36
    ถ้าคุณเลือกจุลชีพให้ถูกตัว
  • 7:36 - 7:39
    จุลชีพจะกินสาหร่าย
  • 7:39 - 7:41
    ถ้าคุณใช้จุลชีพอีกแบบ
  • 7:41 - 7:45
    พวกมันจะกินน้ำมันเบนซิน และน้ำมันดิบ
  • 7:45 - 7:48
    คุณจึงเห็นวิธีที่กระเพาะนำมาใช้งานได้
  • 7:48 - 7:51
    ไม่ใช่แค่นำมารักษามลภาวะ
  • 7:51 - 7:54
    แต่นำมาสร้างไฟฟ้าจากมลภาวะด้วย
  • 7:54 - 7:57
    เพื่อที่หุ่นยนต์สามารถเคลื่อนที่
    ไปมาในสิ่งแวดล้อมได้
  • 7:57 - 7:59
    รับอาหารเข้ากระเพาะ
  • 7:59 - 8:02
    ย่อยอาหาร สร้างไฟฟ้า
  • 8:02 - 8:04
    ใช้ไฟฟ้านั้นเพื่อเคลื่อนที่ไปในสิ่งแวดล้อม
  • 8:04 - 8:06
    และทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ
  • 8:06 - 8:09
    โอเค มาดูกันครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น
    เมื่อเรารันเจ้า Row-bot
  • 8:09 - 8:11
    เมื่อมันเริ่มพายไป
  • 8:11 - 8:12
    เรามีวิดีโอบางส่วนให้ชม
  • 8:12 - 8:15
    สิ่งแรกที่คุณจะเห็น--
    หวังว่าคุณจะเห็นตรงนี้
  • 8:15 - 8:16
    ก็คือ ปากเปิดออก
  • 8:16 - 8:19
    ปากหน้าและปากหลังเปิดออก
  • 8:19 - 8:21
    และมันจะยังเปิดอยู่พอควร
  • 8:21 - 8:23
    จากนั้น หุ่นยนต์จะเริ่มพายไปข้างหน้า
  • 8:23 - 8:24
    มันเคลื่อนที่ไปในน้ำ
  • 8:24 - 8:27
    เพื่อให้อาหารเข้าไป และของเสียออกมา
  • 8:27 - 8:29
    เมื่อมันเคลื่อนที่เพียงพอ
  • 8:29 - 8:31
    มันหยุดและมันก็ปิดปาก
  • 8:32 - 8:34
    ปิดปากอย่างช้า ๆ
  • 8:34 - 8:36
    และมันจะลอยอยู่อย่างนั้น
  • 8:36 - 8:37
    และมันจะย่อยอาหาร
  • 8:38 - 8:41
    แน่นอนว่าเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรียเหล่านี้
  • 8:41 - 8:42
    บรรจุไปด้วยจุลชีพ
  • 8:42 - 8:44
    สิ่งที่คุณต้องการก็คือพลังงานจำนวนมาก
  • 8:44 - 8:46
    ที่ออกมาจากจุลชีพเหล่านั้นให้เร็วที่สุด
  • 8:47 - 8:48
    แต่เราไม่สามารถบังคับจุลชีพได้
  • 8:48 - 8:51
    และมันสร้างไฟฟ้าจำนวนเล็กน้อยในหนึ่งวินาที
  • 8:51 - 8:54
    มันสร้างระดับมิลลิวัตต์ หรือไมโครวัตต์
  • 8:54 - 8:56
    ลองพิจารณากันดูครับ
  • 8:56 - 8:58
    อย่างเช่น โทรศัพท์มือถือของคุณ
  • 8:58 - 8:59
    หนึ่งในรุ่นทันสมัยทั้งหลาย
  • 8:59 - 9:01
    ถ้าคุณใช้มัน มันกินประมาณหนึ่งวัตต์
  • 9:02 - 9:05
    ซึ่งนั่นเป็นพลังงานพันหรือล้านเท่าที่ใช้
  • 9:05 - 9:07
    เมื่อเทียบกับในเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรีย
  • 9:08 - 9:10
    แล้วเราแก้ปัญหานี้อย่างไร
  • 9:10 - 9:12
    เมื่อ Row-bot ย่อยอาหารเสร็จแล้ว
  • 9:12 - 9:14
    เมื่อมันเอาอาหารเข้ามาแล้ว
  • 9:14 - 9:17
    มันจะอยู่เฉย ๆ และรอคอย
    จนกว่ามันจะบริโภคอาหารทั้งหมด
  • 9:18 - 9:21
    อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง
    อาจใช้เวลาเป็นวัน
  • 9:21 - 9:24
    วัฏจักรปกติของ Row-bot เป็นแบบนี้ครับ
  • 9:24 - 9:26
    คุณอ้าปาก
  • 9:26 - 9:27
    คุณเคลื่อนที่
  • 9:27 - 9:28
    คุณปิดปาก
  • 9:28 - 9:30
    และคุณรอเฉย ๆ ช่วงหนึ่ง
  • 9:30 - 9:32
    เมื่อคุณย่อยอาหารเสร็จแล้ว
  • 9:32 - 9:34
    คุณก็สามารถที่จะทำสิ่งเดิมต่อไปได้อีก
  • 9:34 - 9:37
    แต่รู้อะไรไหมครับ
    มันเหมือนสิ่งมีชีวิตจริง ๆ ใช่ไหมครับ
  • 9:37 - 9:39
    มันเหมือนที่พวกเราทำกัน
  • 9:39 - 9:41
    คืนวันเสาร์ เราออกไปข้างนอก
    เราอ้าปาก
  • 9:41 - 9:43
    เราเติมกระเพาะให้เต็ม
  • 9:43 - 9:46
    นั่งอยู่หน้าทีวี และย่อยอาหาร
  • 9:46 - 9:48
    เมื่อเรามีพอแล้ว เราก็ทำสิ่งเดิมอีก
  • 9:48 - 9:51
    โอเค ถ้าเราโชคดีกับวัฏจักรนี้
  • 9:51 - 9:55
    ตอนท้ายของวัฏจักร เราจะมีพลังงานเหลือ
  • 9:55 - 9:57
    เพื่อให้เราไปทำอย่างอื่นต่อได้อีก
  • 9:57 - 9:59
    อย่างเช่น เราสามารถส่งข้อความ
  • 9:59 - 10:00
    เราสามารถส่งข้อความบอกว่า
  • 10:00 - 10:03
    "นี่คือปริมาณมลพิษ
    ที่ฉันกินไปเมื่อเร็ว ๆ นี้"
  • 10:03 - 10:05
    หรือ "นี่คือบางสิ่งที่ฉันได้เจอ"
  • 10:05 - 10:07
    หรือ "นี่คือที่ที่ฉันอยู่"
  • 10:08 - 10:11
    ความสามารถในการส่งข้อความ
    บอกว่า "นี่คือที่ที่ฉันอยู่"
  • 10:11 - 10:13
    เป็นสิ่งสำคัญจริง ๆ
  • 10:13 - 10:16
    ถ้าคุณนึกถึงคราบน้ำมัน
    ที่เราเห็นกันก่อนหน้านี้
  • 10:16 - 10:17
    หรือสาหร่ายสะพรั่งขนาดมหึมา
  • 10:17 - 10:20
    สิ่งที่คุณต้องทำจริง ๆ คือ
    นำเจ้า Row-bot ไปไว้ตรงนั้น
  • 10:20 - 10:22
    และให้มันกินมลพิษเหล่านั้นทั้งหมด
  • 10:22 - 10:24
    แล้วคุณก็ไปเก็บมันกลับ
  • 10:24 - 10:25
    ทำไม
  • 10:25 - 10:27
    เพราะ Row-bot เหล่านี้ ในขณะนี้
  • 10:27 - 10:28
    Row-bot ที่ผมมีอยู่นี้
  • 10:28 - 10:30
    มันมีมอเตอร์ มันมีสายไฟ
  • 10:30 - 10:34
    มันมีส่วนประกอบที่ย่อยสลายเองไม่ได้
  • 10:34 - 10:36
    Row-bot ตอนนี้มีสิ่ง
    อย่างแบตเตอรี่ที่มีสารพิษ
  • 10:37 - 10:38
    คุณปล่อยของพวกนั้น
    ไว้ในสิ่งแวดล้อมไม่ได้
  • 10:39 - 10:40
    คุณจึงจำเป็นต้องติดตามพวกมัน
  • 10:40 - 10:42
    และเมื่อพวกมันทำงานของมันเสร็จ
  • 10:42 - 10:44
    คุณต้องไปเก็บพวกมันกลับมา
  • 10:44 - 10:46
    สิ่งนั้นจำกัดจำนวนของ Row-bot
    ที่คุณนำไปใช้ได้
  • 10:46 - 10:47
    ถ้า ในทางหนึ่ง
  • 10:47 - 10:50
    คุณมีหุ่นยนต์ที่แอบคล้าย
    สื่งมีชีวิตทางชีววิทยา
  • 10:50 - 10:53
    เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต
  • 10:53 - 10:55
    มันตายและมันย่อยสลายจนไม่เหลือ
  • 10:55 - 10:57
    มันจะดีไหมถ้าหุ่นยนต์เหล่านี้
  • 10:57 - 11:00
    แทนที่จะเป็นแบบนี้ ทำจากพลาสติก
  • 11:00 - 11:01
    ทำจากวัสดุอื่น ๆ
  • 11:01 - 11:03
    ที่เมื่อคุณปล่อยมันออกไป
  • 11:03 - 11:04
    พวกมันจะย่อยสลายจนไม่เหลือ
  • 11:04 - 11:07
    นั่นเปลี่ยนวิธีการที่เราใช้หุ่นยนต์
  • 11:07 - 11:10
    แทนที่จะใส่ 10 หรือ 100 ตัว
    ออกไปสู่สิ่งแวดล้อม
  • 11:10 - 11:11
    ต้องคอยติดตามพวกมัน
  • 11:11 - 11:13
    และจากนั้นพวกมันตาย
  • 11:13 - 11:14
    เก็บมันกลับมา
  • 11:14 - 11:16
    คุณสามารถปล่อยหุ่นยนต์นับพัน
  • 11:16 - 11:18
    นับล้าน หรือพันล้านตัวสู่สิ่งแวดล้อม
  • 11:18 - 11:20
    แค่ปล่อยพวกมันไปทั่ว
  • 11:20 - 11:24
    คุณรู้ว่าเมื่อพวกมันถึงจุดจบของชีวิต
    พวกมันจะย่อยสลายจนไม่เหลือ
  • 11:24 - 11:25
    คุณไม่ต้องเป็นห่วงพวกมัน
  • 11:26 - 11:28
    และนั่นเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดถึงหุ่นยนต์
  • 11:28 - 11:30
    และวิธีการนำพวกมันไปใช้
  • 11:30 - 11:31
    คำถามต่อมาคือ คุณทำสิ่งนี้ได้ไหม
  • 11:31 - 11:34
    ได้ครับ เราได้แสดงให้คุณเห็นว่าคุณทำได้
  • 11:34 - 11:36
    คุณสร้างหุ่นยนต์ที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ
  • 11:36 - 11:39
    สิ่งที่น่าสนใจจริง ๆ คือ
    คุณสามารถใช้วัสดุภายในบ้าน
  • 11:39 - 11:40
    เพื่อสร้างหุ่นยนต์ที่ย่อยสลายได้
  • 11:40 - 11:43
    ผมจะให้คุณดูบางส่วน คุณอาจจะแปลกใจ
  • 11:43 - 11:46
    คุณสามารถสร้างหุ่นยนต์จากเยลลี่ได้ครับ
  • 11:46 - 11:49
    แทนที่จะมีมอเตอร์ ซึ่งเรามีอยู่ตอนนี้
  • 11:49 - 11:51
    คุณสามารถสร้างสิ่งที่เรียกว่า
    กล้ามเนื้อเทียมได้
  • 11:51 - 11:53
    กล้ามเนื้อเทียมคือวัสดุฉลาด
  • 11:53 - 11:55
    คุณสามารถใช้ไฟฟ้ากับพวกมัน
  • 11:55 - 11:57
    แล้วพวกมันจะหดตัว โค้งงอ หรือบิด
  • 11:57 - 11:59
    พวกมันดูเหมือนกล้ามเนื้อจริง ๆ
  • 11:59 - 12:02
    ดังนั้น แทนที่จะมีมอเตอร์
    คุณมีกล้ามเนื้อเทียมเหล่านี้
  • 12:02 - 12:05
    และคุณสร้างกล้ามเนื้อเทียมจากเยลลี่ได้
  • 12:05 - 12:07
    ถ้าคุณนำเยลลี่และเกลือบางส่วน
  • 12:07 - 12:09
    และใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ
  • 12:09 - 12:11
    คุณสามารถสร้างกล้ามเนื้อเทียมได้ครับ
  • 12:11 - 12:14
    เราได้แสดงให้คุณดูด้วยว่า คุณสามารถ
    สร้างกระเพาะเซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรียได้
  • 12:14 - 12:16
    จากกระดาษ
  • 12:16 - 12:19
    คุณจึงสามารถสร้างหุ่นยนต์ทั้งตัว
    ได้จากวัสดุที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ
  • 12:19 - 12:22
    คุณปล่อยพวกมันออกไป
    และพวกมันย่อยสลายจนไม่เหลือ
  • 12:24 - 12:25
    มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริง ๆ ครับ
  • 12:25 - 12:29
    มันจะเปลี่ยนวิธีที่เรา
    คิดถึงหุ่นยนต์ไปอย่างสิ้นเชิง
  • 12:29 - 12:31
    แต่มันยังให้คุณมีความสร้างสรรค์ด้วย
  • 12:31 - 12:34
    ในเรื่องที่คุณคิดถึงสิ่งที่
    คุณทำได้กับหุ่นยนต์เหล่านี้
  • 12:34 - 12:36
    ผมจะให้ตัวอย่าง
  • 12:36 - 12:38
    ถ้าคุณใช้เยลลี่สร้างหุ่นยนต์ได้
  • 12:38 - 12:40
    ทุกวันนี้ เรากินเยลลี่ ถูกไหมครับ
  • 12:40 - 12:43
    แล้วทำไมเราไม่ทำอะไรแบบนี้ล่ะ
  • 12:43 - 12:44
    หุ่นยนต์เยลลี่รูปหมี
  • 12:45 - 12:48
    ผมมีบางอย่างที่เตรียมไว้ก่อนหน้าตรงนี้
  • 12:48 - 12:50
    นี่ครับ ผมมีห่อหนึ่ง
  • 12:51 - 12:52
    และผมมีรสเลมอนอยู่ชิ้นหนึ่ง
  • 12:54 - 12:56
    ผมจะนำเยลลี่รูปหมีนี้--
    มันไม่ได้เกี่ยวกับหุ่นยนต์ ใช่ไหม
  • 12:56 - 12:58
    งั้นเราต้องแกล้งทำ
  • 12:58 - 13:01
    และสิ่งที่คุณทำกับมันคือเอาใส่ปากคุณ
  • 13:01 - 13:02
    เลมอนอร่อยดีนะ
  • 13:03 - 13:06
    พยายามไม่เคี้ยวมากเกินไป
    มันคือหุ่นยนต์ มันอาจดูไม่เหมือน
  • 13:07 - 13:09
    และเมื่อคุณกลืนมันลงไป
  • 13:09 - 13:11
    และมันลงไปที่กระเพาะของคุณ
  • 13:11 - 13:15
    และเมื่อมันอยู่ในกระเพาะคุณ
    มันขยับ มันคิด มันบิด มันงอ
  • 13:15 - 13:16
    มันทำอะไรบางอย่าง
  • 13:16 - 13:18
    มันอาจลงไปที่ลำไส้ของคุณ
  • 13:18 - 13:20
    ค้นหาว่าคุณมีแผลเปื่อยหรือมะเร็งไหม
  • 13:20 - 13:23
    มันอาจฉีดยา อะไรทำนองนั้น
  • 13:23 - 13:25
    คุณรู้ว่าเมื่อมันทำงานมันเสร็จ
  • 13:25 - 13:28
    มันสามารถถูกย่อยได้โดยกระเพาะของคุณ
  • 13:28 - 13:29
    หรือถ้าคุณไม่ต้องการแบบนั้น
  • 13:29 - 13:31
    มันอาจทะลุตัวคุณ
  • 13:31 - 13:32
    ออกไปยังส้วม
  • 13:32 - 13:34
    และย่อยสลายอย่างปลอดภัยในสิ่งแวดล้อม
  • 13:35 - 13:38
    อีกครั้ง สิ่งนี้เปลี่ยนวิธี
    ที่เราคิดถึงหุ่นยนต์
  • 13:39 - 13:43
    เอาล่ะ เราได้เริ่มดูหุ่นยนต์ที่กินมลพิษได้
  • 13:43 - 13:46
    จากนั้นเรากำลังดูหุ่นยนต์ที่เรากินได้
  • 13:46 - 13:47
    ผมหวังว่านี่ช่วยให้แง่คิดกับคุณ
  • 13:47 - 13:50
    เกี่ยวกับสิ่งที่เราทำได้
    กับหุ่นยนต์ในอนาคตข้างหน้า
  • 13:52 - 13:53
    ขอบคุณมากครับสำหรับการรับฟัง
  • 13:53 - 13:57
    (เสียงปรบมือ)
Title:
หุ่นยนต์ที่กินมลพิษ
Speaker:
โจนาธาน รอสซิเตอร์
Description:

พบกับ "Row-bot" หุ่นยนต์ที่กำจัดมลพิษและสร้างไฟฟ้าที่จำเป็นสำหรับตัวมันเองในการกินน้ำสกปรก โจนาธาน รอสซิเตอร์ นักวิทยาการหุ่นยนต์ได้อธิบายถึงความพิเศษของเครื่องจักรว่ายน้ำตัวนี้ ซึ่งใช้เซลล์เชื้อเพลิงแบคทีเรียในการกำจัดภาวะสาหร่ายสะพรั่งและคราบน้ำมัน และอาจเป็นจุดเริ่มต้นของหุ่นยนต์ต่อสู้กับมลภาวะที่ย่อยสลายเองได้ทางชีวภาพ

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
14:10
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for A robot that eats pollution
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for A robot that eats pollution
Rawee Ma accepted Thai subtitles for A robot that eats pollution
Varoj K edited Thai subtitles for A robot that eats pollution
Rawee Ma declined Thai subtitles for A robot that eats pollution
Rawee Ma edited Thai subtitles for A robot that eats pollution
Varoj K edited Thai subtitles for A robot that eats pollution
Varoj K edited Thai subtitles for A robot that eats pollution
Show all

Thai subtitles

Revisions