อาลี คาร์ เชลล์แมน: เกมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ในเด็กผู้ชาย
-
0:00 - 0:02วันนี้ฉันจะมาเล่าให้คุณฟังค่ะ
-
0:02 - 0:04ว่าเรามีปัญหากับเด็กผู้ชาย
-
0:04 - 0:06และมันเป็นปัญหาที่ร้ายแรงสำหรับเด็กผู้ชาย
-
0:06 - 0:09วัฒนธรรมของพวกเขาไม่เข้ากับโรงเรียน
-
0:09 - 0:11แล้วฉันกำลังจะเล่าให้คุณฟัง
-
0:11 - 0:14ถึงวิธีที่เราจะคิดหาทางเอาชนะปัญหาเหล่านั้นค่ะ
-
0:14 - 0:17อย่างแรก ฉันอยากจะเริ่มต้นที่ว่า นี่คือเด็กผู้ชาย
-
0:17 - 0:19และนี่คือเด็กผู้หญิง
-
0:19 - 0:21และนี่ก็คงเป็นภาพทั่วๆไป
-
0:21 - 0:23เวลาที่คุณนึกถึงเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง
-
0:23 - 0:25วันนี้ ถ้าชั้นจะมาชี้แจงความแตกต่างระหว่างเพศ
-
0:25 - 0:27คุณก็อาจจะปฏิเสธสิ่งที่ฉันจะพูด
-
0:27 - 0:29ดังนั้น ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นค่ะ ฉันไม่ได้อยากทำอย่างนั้นด้วย
-
0:29 - 0:32นี่เป็นเด็กผู้ชายอีกแบบหนึ่ง และเด็กผู้หญิงอีกแบบหนึ่ง
-
0:33 - 0:35ดังนั้น ประเด็นในวันนี้คือ ไม่ใช่ว่าเด็กผู้ชายทุกคน
-
0:35 - 0:37จะอยู่ในกรอบที่คงตัวของความคิด
-
0:37 - 0:40ที่เรามักคิดว่าเด็กชายกับเด็กหญิงเป็นอย่างนี้อย่างนั้น
-
0:40 - 0:42และไม่ใช่ว่าเด็กผู้หญิงทุกคนจะอยู่ในกรอบที่
-
0:42 - 0:44ที่เรามักนึกถึงเมื่อพูดถึงเด็กหญิง
-
0:44 - 0:47แต่ก็เป็นความจริงที่ เด็กผู้ชายส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีวิถีอย่างหนึ่ง
-
0:47 - 0:49และเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มีแนวโน้มที่จะมีวิถีหนึ่ง
-
0:49 - 0:52ประเด็นคืออย่างนี้ค่ะ สำหรับเด็กผู้ชาย
-
0:52 - 0:55วิถีและวัฒนธรรมที่พวกเขายึดถือ
-
0:55 - 0:57เข้ากันไม่ได้กับโรงเรียนทุกวันนี้
-
0:57 - 0:59เรารู้ได้อย่างไรน่ะหรือคะ
-
0:59 - 1:01โครงการเด็กผู้หญิงร้อยคน
-
1:01 - 1:04เสนอสถิติที่ชัดเจนให้เราเห็นค่ะ
-
1:04 - 1:07ตัวอย่างเช่น สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ถูกพักการเรียน
-
1:07 - 1:10จะมีเด็กผู้ชาย 250 คน ที่ถูกพักการเรียน
-
1:10 - 1:13สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ถูกไล่ออกจากโรงเรียน
-
1:13 - 1:16จะมีเด็กผู้ชาย 335 คน ที่ถูกไล่ออก
-
1:16 - 1:18สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ต้องการการศึกษาภาคพิเศษ
-
1:18 - 1:20จะมีเด็กผู้ชาย 217 คน
-
1:20 - 1:22สำหรับเด็กผู้หญิง 100 คนที่บกพร่องทางการเรียน
-
1:22 - 1:25จะมีเด็กผู้ชาย 276 คน
-
1:25 - 1:27สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน
-
1:27 - 1:29ที่ถูกวินิจฉัยว่าบกพร่องทางอารมณ์
-
1:29 - 1:31เราพบเด็กผู้ชาย 324 คน
-
1:31 - 1:34อีกอย่างหนึ่งค่ะ ตัวเลขเหล่านี้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
-
1:34 - 1:36ถ้าบังเอิญว่าคุณผิวดำ
-
1:36 - 1:38ถ้าบังเอิญว่าคุณจน
-
1:38 - 1:41ถ้าบังเอิญว่าคุณอยู่ในโรงเรียนที่แออัด
-
1:42 - 1:44และถ้าคุณเป็นเด็กผู้ชาย
-
1:44 - 1:46คุณมีโอกาสมากกว่าถึง 4 เท่า
-
1:46 - 1:48ที่จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น ADHD
-
1:48 - 1:51โรคสมาธิสั้นและภาวะไม่อยู่นิ่ง
-
1:51 - 1:54แต่ก็ยังมีอีกมุมหนึ่งของเรื่องค่ะ
-
1:54 - 1:57มันก็สำคัญที่เราต้องตระหนัก
-
1:57 - 1:59ว่าผู้หญิงก็ยังต้องการความช่วยเหลือในโรงเรียน
-
1:59 - 2:01ว่าเงินเดือนยังต่ำกว่าอย่างมาก
-
2:01 - 2:04แม้ในกรณีที่เราเปรียบเทียบงานประเภทเดียวกัน
-
2:04 - 2:06และเด็กผู้หญิงก็ยังต้องดิ้นรน
-
2:06 - 2:08ในวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์มาเป็นเวลานาน
-
2:08 - 2:10ทั้งหมดนั้นเป็นความจริงค่ะ
-
2:10 - 2:12แต่ว่าสิ่งเหล่านั้นก็ไม่ได้ห้ามให้เรา
-
2:12 - 2:14สนใจความต้องการด้านการศึกษา
-
2:14 - 2:16ของเด็กผู้ชายระหว่างอายุ 3 ถึง 13 ปี
-
2:16 - 2:18และเราก็ควรจะสนใจค่ะ
-
2:18 - 2:21ที่จริง สิ่งที่เราควรจะดูคือหนังสือวาดเล่นของพวกเขาค่ะ
-
2:21 - 2:23เพราะว่า ความคิดริเริ่ม และโครงการต่างๆ
-
2:23 - 2:25ที่เกิดขึ้น
-
2:25 - 2:27สำหรับผู้หญิงในสาขาวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ และคณิตศาสตร์นั้น
-
2:27 - 2:29วิเศษมากๆค่ะ
-
2:29 - 2:31โครงการเหล่านั้นเป็นประโยชน์อย่างมาก
-
2:31 - 2:33สำหรับผู้หญิงในภาวะเช่นนั้น
-
2:33 - 2:35และ เราควรจะมานั่งคิดว่า
-
2:35 - 2:37ทำอย่างไร เราถึงจะสร้างสิ่งเดียวกันนี้สำหรับเด็กผู้ชายได้ด้วย
-
2:37 - 2:39ในเวลาที่พวกเขายังอายุไม่มาก
-
2:39 - 2:41หรือแม้แต่เวลาที่พวกเขาอายุมากขึ้นแล้ว
-
2:41 - 2:43เราก็ยังพบว่ามีปัญหาอยู่
-
2:43 - 2:45เวลาที่เราดูที่ระดับมหาวิทยาลัย
-
2:45 - 2:4860% ของปริญญาตรี เป็นของผู้หญิง
-
2:48 - 2:50ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ
-
2:50 - 2:52ในความเป็นจริง ผู้บริหารมหาวิทยาลัย
-
2:52 - 2:54กำลังไม่สบายใจกับความคิดที่ว่า
-
2:54 - 2:56เราอาจจะไปใกล้ขนาดที่ว่า 70%
-
2:56 - 2:58ของประชากรในมหาวิทยาลัยเป็นผู้หญิง
-
2:58 - 3:01สิ่งนี่ทำให้ผู้บริหารมหาวิทยาลัยกระวนกระวายมาก
-
3:01 - 3:04เพราะว่าเด็กผู้หญิงไม่อยากไปมหาวิทยาลัยที่ไม่มีเด็กผู้ชาย
-
3:06 - 3:09ดังนั้น เราจึงเริ่มเห็นการก่อตั้ง
-
3:09 - 3:11ศูนย์ศึกษาผู้ชาย
-
3:11 - 3:13เพื่อเริ่มคิดว่า ทำอย่างไรเราถึงจะทำให้ผู้ชายมีส่วนร่วม
-
3:13 - 3:15กับประสบการณ์ของพวกเขาในรั้วมหาวิทยาลัย
-
3:15 - 3:17หากคุณพูดกับคณะในหมาวิทยาลัย พวกเขาอาจพูดว่า
-
3:17 - 3:20"เออ อืม พวกเขาเล่นวิดีโอเกม
-
3:20 - 3:23และพวกเขาเล่นพนันออนไลน์ตลอดทั้งคือ
-
3:23 - 3:25และพวกเขาก็เล่น World of Warcraft
-
3:25 - 3:27ซึ่งนั่นส่งผลต่อ
-
3:27 - 3:30ผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาของพวกเขา"
-
3:30 - 3:32ลองทายดูนะค่ะ
-
3:32 - 3:34แท้จริงแล้ว วิดีโอเกมไม่ได้เป็นสาเหตุของปัญหา
-
3:34 - 3:36มันเป็นสิ่งบ่งชี้อาการ
-
3:36 - 3:38พวกเขาถูกละเลยเป็นเวลานาน
-
3:38 - 3:41ก่อนที่พวกเขาจะทำอย่างนั้น
-
3:41 - 3:43เรามาพูดกันว่า ทำไมเขาถึงถูกเผิกเฉย
-
3:43 - 3:46เมื่อพวกเขาอายุระหว่าง 3 ถึง 13 ขวบ
-
3:46 - 3:48ฉันเชื่อว่ามันมี3เหตุผลค่ะ
-
3:48 - 3:50ที่เด็กชายนั้นไม่เข้ากับ
-
3:50 - 3:52วัฒนธรรมที่โรงเรียนในวันนี้
-
3:52 - 3:55หนึ่งคือ การยอมรับที่เป็นศูนย์
-
3:55 - 3:57ครูโรงเรียนอนุบาลที่ฉันรู้จัก
-
3:57 - 4:00ลูกชายเธอบริจาคของเล่นทั้งหมดของเขาให้กับเธอ
-
4:00 - 4:03และเมื่อเขาทำอย่างนั้น เธอต้องไปตรวจอย่างละเอียด
-
4:03 - 4:06และดึงเอาปืนพลาสติกเล็กๆทั้งหมดออกจากกอง
-
4:07 - 4:09คุณไม่สามารถมีปืน ดาบ และขวานพลาสติก
-
4:09 - 4:11และสิ่งของแนวนั้นทั้งหมด
-
4:11 - 4:13ในโรงเรียนอนุบาล
-
4:13 - 4:16อะไรคือ ความกลัวของเราที่ว่าเด็กเหล่านั้นจะเล่นกับปืน
-
4:16 - 4:18ฉันหมายความอย่างนั้่นจริงๆนะ
-
4:18 - 4:21แต่นี่เป็นข้อพิสูจน์ชัดเจนว่า
-
4:21 - 4:24ปัจจุบัน คุณไม่สามารถเล่นอึกทึกได้ในสนามเด็กเล่น
-
4:24 - 4:26ฉันไม่ได้สนับสนุนการแกล้งกันนะค่ะ
-
4:26 - 4:28ฉันไม่ได้แนะนำว่า
-
4:28 - 4:31เราควรจะอนุญาตให้มีปืนและมีดในโรงเรียน
-
4:31 - 4:33แต่เมื่อเรากล่าวถึง
-
4:33 - 4:35เด็กลูกเสือในระดับมัธยม
-
4:35 - 4:37ที่มีรถจอดคาอยู่ที่ลานจอดรถ
-
4:37 - 4:39ซึ่งมีมีดพกอยู่ในนั้น
-
4:39 - 4:41เขาต้องถูกพักการเรียน
-
4:41 - 4:44ฉันคิดว่าเราทำเกินไปกับสิ่งที่เรียกว่า การยอมรับที่เป็นศูนย์
-
4:44 - 4:47อีกสิ่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นการยอมรับที่เป็นศูนย์นี้ อยู่ในงานเขียนของเด็กชาย
-
4:47 - 4:49ในหลายๆห้องเรียน ในปัจจุบัน
-
4:49 - 4:51คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เขียนอะไรที่เกี่ยวกับความรุนแรง
-
4:51 - 4:53คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เขียนอะไรที่
-
4:53 - 4:56เกี่ยวกับวิดีโอเกม หัวเรื่องเหล่านี้ถูกแบน
-
4:56 - 4:58เด็กชายกลับมาจากโรงเรียน เขาอาจบ่นว่า
-
4:58 - 5:00"ผมเกลียดเขียนหนังสือครับ"
-
5:00 - 5:02"ทำไมถึงเกลียดล่ะจ๊ะ ลูก เขียนหนังสือมันไม่ดีตรงไหนหรอ"
-
5:02 - 5:05"ตอนนี้ผมต้องเขียนแต่สิ่งที่ครูบอกให้เขียนครับ"
-
5:05 - 5:08"โอเค แล้วครูบอกให้เขียนอะไรจ๊ะ"
-
5:08 - 5:10"กลอนครับ ผมต้องเขียนกลอน"
-
5:10 - 5:12และมีช่วงเล็กๆช่วงหนึ่ง ในชีวิตผม
-
5:12 - 5:14ที่ผมไม่ได้อยากเขียนของพวกนั้นเหมือนกัน
-
5:14 - 5:17"อ้าว แล้วหนูอยากเขียนอะไรจ๊ะ หนูอยากเขียนเกี่ยวกับอะไร"
-
5:17 - 5:20"ผมอยากเขียนเกี่ยวกับวิดีโอเกมครับ ผมอยากเขียนเกี่ยวกับการอัพเลเวล
-
5:20 - 5:22ผมอยากเขียนเกี่ยวกับโลกที่น่าสนใจโลกนี้ครับ
-
5:22 - 5:25ผมอยากเขียนเกี่ยวกับ ทอร์นาโดที่พัดมาที่บ้าน
-
5:25 - 5:27พัดหน้าต่างกระจาย
-
5:27 - 5:29และทำลายเฟอร์นิเจอร์และฆ่าทุกๆคน"
-
5:29 - 5:31"ก็ได้ โอเค"
-
5:31 - 5:33แล้วถ้าคุณไปบอกครูแบบนั้น
-
5:33 - 5:36พวกครูจะถามกลับด้วยความจริงจังว่า
-
5:36 - 5:39"เราควรจะส่งเด็กคนนี้ให้นักจิตวิทยาดีไหม"
-
5:39 - 5:42คำตอบคือ ไม่ เขาก็แค่เด็กผู้ชาย
-
5:42 - 5:45แค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ
-
5:45 - 5:47มันไม่โอเคที่จะเขียนสิ่งเหล่านี้
-
5:47 - 5:49ในห้องเรียน ในปัจจุบัน
-
5:49 - 5:51และนั่นคือเหตุผลข้อแรก
-
5:51 - 5:53นโยบายการยอมรับความเห็นที่เป็นศูนย์ และชีวิตที่เด็กๆต้องทนอยู่
-
5:53 - 5:56สาเหตุประการต่อมาคือ วัฒนธรรมของเด็กผู้ชายนั้น ไม่เข้ากับวัฒนธรรมโรงเรียน
-
5:56 - 5:58ครูผู้ชายมีจำนวนน้อยกว่า
-
5:58 - 6:01ใครก็ตามที่อายุเกิน 15 อาจไม่เข้าใจนี่หมายความว่าอะไร
-
6:01 - 6:03เพราะว่า 10 ปีที่ผ่านมานี้
-
6:03 - 6:05จำนวนครู (เพศชาย) ในระดับประถมศึกษา
-
6:05 - 6:07ถูกตัดเหลือครึ่งหนึ่ง
-
6:07 - 6:09ลดจาก 14 เปอร์เซ็นต์
-
6:09 - 6:11เป็น7เปอร์เซ็นต์
-
6:11 - 6:13นั่นหมายความว่า 93 เปอร์เซ็นต์ของครู
-
6:13 - 6:15ที่เด็กชายเหล่านั้นไปเรียนด้วยที่โรงเรียนประถม
-
6:15 - 6:17เป็นผู้หญิง
-
6:17 - 6:19แล้วปัญหาคืออะไร
-
6:19 - 6:21ผู้หญิงนั้นเก่ง แน่นอนอยู่แล้ว
-
6:21 - 6:24แต่ต้นแบบเพศชายสำหรับเด็กชายนั้น
-
6:24 - 6:26ที่จะกล่าวว่าโอเคที่จะเป็นคนฉลาด --
-
6:26 - 6:28พวกเขามี พ่อ ผู้สอนศาสนา
-
6:28 - 6:30หัวหน้าชมรมลูกเสือ
-
6:30 - 6:33แต่สำคัญที่สุด 6ชั่วโมงต่อวัน 5วันต่อสัปดาห์
-
6:33 - 6:35ที่อยู่ในห้องเรียน
-
6:35 - 6:37และห้องเรียนส่วนใหญ่
-
6:37 - 6:39ก็ไม่ใช่ที่ที่ผู้ชายปรากฏอยู่
-
6:39 - 6:42และดังนั้นเด็กๆอาจบอกว่า นี่ไม่ใช่ที่สำหรับเด็กชาย
-
6:42 - 6:44นี่เป็นที่ของเด็กผู้หญิง
-
6:44 - 6:46และผมก็ไม่เก่งในการทำแบบนั้นด้วย
-
6:46 - 6:48ผมคิดว่า ผมควรจะ
-
6:48 - 6:51ไปเล่นเกม เล่นกีฬา หรืออะไรแนวนั้นดีกว่า
-
6:51 - 6:53เพราะเห็นได้ชัดว่าผมไม่ได้เป็นส่วนนึงของที่นี่
-
6:53 - 6:55ผู้ชายเขาไม่อยู่ที่นี่กัน นั่นค่อนข้างชัดเจน
-
6:55 - 6:57ดังนั้น นี่อาจจะเป็นหนทางที่ตรงมากๆ
-
6:57 - 6:59ที่เราเห็นมันเกิดขึ้น
-
6:59 - 7:01แต่อย่างอ้อมๆหน่อย
-
7:01 - 7:04การขาดบุคลากรเพศชายในวัฒนธรรม --
-
7:04 - 7:06คุณมีห้องพักครู
-
7:06 - 7:08และพวกเขาก็สนทนากัน
-
7:08 - 7:11เรื่องที่ โจอี้ และ จอห์นนี่ ตีกันที่สนามเด็กเล่น
-
7:11 - 7:13"เราจะทำอะไรกับเด็กพวกนี้ดี"
-
7:13 - 7:16คำตอบของคำถามนี้เปลี่ยนไป ขึ้นกับว่าใครบ้างที่นั่นอยู่
-
7:16 - 7:18มีผู้ชายอยู่ไหม
-
7:18 - 7:21มีแม่ของเด็กพวกนั้นอยู่ไหม
-
7:21 - 7:23คุณจะเห็นว่า บทสนทนาเปลี่ยน
-
7:23 - 7:25ไปตามคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั้นเป็นใคร
-
7:25 - 7:28สาเหตุที่สามที่เด็กไม่เข้ากับโรงเรียนในปัจจุบันคือ
-
7:28 - 7:31โรงเรียนอนุบาลเป็นการเรียนลำดับที่2 เพื่อนเอ๋ย
-
7:31 - 7:34เรามีแผนการเรียนที่บีดอัดจริงจัง เกิดขึ้นที่นั่น
-
7:35 - 7:37เมื่อคุณอายุ3ขวบ คุณควรจะเขียนชื่อของคุณได้ชัดเจน
-
7:37 - 7:40ไม่งั้น เราจะถือว่ามันเป็นการพัฒนาการที่ล่าช้า
-
7:40 - 7:42เมื่อคุณเข้าเกรดหนึ่ง
-
7:42 - 7:45คุณควรจะสามารถอ่านข้อความต่างๆ
-
7:45 - 7:47อาจจะมีรูปหรือไม่ก็ได้
-
7:47 - 7:49ในหนังสือ ราว 25 ถึง 30 หน้าได้
-
7:49 - 7:51ถ้าไม่ เราอาจจะต้องจับคุณเข้าโปรแกรม
-
7:51 - 7:53ฝึกทักษะการอ่าน Title 1
-
7:53 - 7:55และถ้าคุณถาม ครูของโปรแกรมนี้ พวกเขาจะบอกว่า
-
7:55 - 7:58เขามีเด็กผู้ชายราว4ถึง5คน ต่อเด็กผู้หญิง1คนในโปรแกรม
-
7:58 - 8:00ในระดับประถมศึกษา
-
8:00 - 8:03เหตุผลที่สิ่งนี้เป็นปัญหา
-
8:03 - 8:06คือ เพราะว่า ข้อความที่เด็กชายกำลังได้รับ
-
8:06 - 8:08คือ "คุณต้องทำ
-
8:08 - 8:11ในสิ่งที่ครูสั่งให้คุณทำ ตลอดเวลา"
-
8:11 - 8:14เงินเดือนของครูนั้นขึ้นกับว่า
-
8:14 - 8:16การที่ไม่มีเด็กคนไหนแย่ และไปถึงจุดสูงสุด
-
8:16 - 8:18รวมไปถึงการตรวจสอบได้ และการวัดผล
-
8:18 - 8:20และทั้งหมดนี้
-
8:20 - 8:22ดังนั้นเขาจะต้องคิดหนทางที่จะ
-
8:22 - 8:25พาเอาเด็กชายเหล่านี้ผ่านแผนการเรียนให้ได้ --
-
8:25 - 8:27และเด็กหญิงด้วยนะค่ะ
-
8:27 - 8:29แผนการเรียนแบบบีบอัดมันไม่ดี
-
8:29 - 8:32สำหรับเด็กที่กระตืนรือร้น
-
8:32 - 8:34และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ
-
8:34 - 8:37ครูจะพูดว่า "นั่งลงนะคะ
-
8:37 - 8:40เงียบด้วยค่ะ ทำแต่ในสิ่งที่บอกให้ทำนะ ทำตามกฎค่ะ
-
8:40 - 8:42บริหารเวลา ตั้งใจ
-
8:42 - 8:44เป็นเด็กผู้หญิงค่ะ"
-
8:44 - 8:46นี่คือสิ่งที่ครูบอกพวกเขา
-
8:46 - 8:49สิ่งที่ครูบอกพวกเขา อย่างอ้อมๆ
-
8:49 - 8:51และนี่มันเป็นปัญหาที่สำคัญมาก มันมาจากไหนล่ะ
-
8:51 - 8:53มันมาจากพวกเราแหละ
-
8:53 - 8:56(เสียงหัวเราะ)
-
8:56 - 8:59พวกเราอยากให้ลูกๆเราอ่าานหนังสือได้ตั้งแต่อายุ หกเดือน
-
8:59 - 9:01พวกคุณเห็นโฆษณานี้รึยังค่ะ
-
9:01 - 9:03พวกเราไปที่ทะเลสาปโวเบกอน
-
9:03 - 9:06ที่ซึ่งเด็กทุกคนอยู่เหนือค่าเฉลี่ย
-
9:06 - 9:09แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เด็กของเรามีสุขภาพดีเลย
-
9:09 - 9:11มันไม่เหมาะสมในเชิงพัฒนาการ
-
9:11 - 9:13และมันเลวร้ายมากกับเด็กผู้ชาย
-
9:13 - 9:15แล้วเราควรทำอะไรละ
-
9:15 - 9:17เราต้องไปเจอเด็กๆในที่ที่พวกเขาอยู่
-
9:17 - 9:20เราต้องเอาตนเองเข้าไปอยู่ในวัฒนธรรมของเด็กชาย
-
9:20 - 9:23เราต้องเปลี่ยนกรอบความคิดของเรา
-
9:23 - 9:26ในเรื่องการยอมรับในตัวเด็กชายในโรงเรียนประถม
-
9:27 - 9:30ที่เจาะจงไปกว่านั้น เราสามารถทำอะไรที่มันพิเศษสำหรับเด็กๆได้
-
9:30 - 9:32เราสามารถออกแบบเกมที่ดีขึ้น
-
9:32 - 9:34เกมเพื่อการศึกษาส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้
-
9:34 - 9:36เป็นการ์ดเกม
-
9:36 - 9:38พวกมันดีในเรื่องการฝึกทักษะ
-
9:38 - 9:41แต่มันไม่มีความน่าสนใจเชิงลึก นั่นคือเรื่องราวที่ชวนค้นหา
-
9:41 - 9:43ที่มีในวิดีโอเกม
-
9:43 - 9:45ซึ่งเด็กเหล่านั้นสนใจ
-
9:45 - 9:47ดังนั้นเราจึงต้องออกแบบเกมที่ดีขึ้น
-
9:47 - 9:49เราต้องพูดคุยกับครูและผู้ปกครอง
-
9:49 - 9:51กรรมการโรงเรียนและนักการเมือง
-
9:51 - 9:54เราต้องผลักดันให้คนทั่วไปเห็นว่า เราต้องการเด็กผู้ชายมากขึ้นในห้องเรียน
-
9:54 - 9:56เราต้องตรวจสอบนโยบายการยอมรับเป็นศูนย์อย่างระมัดระวัง
-
9:56 - 9:58ว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่
-
9:58 - 10:00เราต้องคิดว่า
-
10:00 - 10:03ทำอย่างไรจึงจะทำให้หลักสูตรไม่กดดัน
-
10:03 - 10:05พยายามที่จะนำเด็กชายไปสู่ที่ว่าง
-
10:05 - 10:07ที่ที่เขาจะรู้สึกสบาย
-
10:07 - 10:09สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดจำเป็นต้องเกิดขึ้น
-
10:09 - 10:11มันมีตัวอย่างที่ดีๆมากมาย
-
10:11 - 10:13ในโรงเรียน --
-
10:13 - 10:15เมื่อไม่นานมานี้ นิวยอร์คไทม์สได้ตีพิมพ์เกี่ยวกับโรงเรียน
-
10:15 - 10:18นักออกแบบเกมคนหนึ่งจาก นิวสคูล (New School)
-
10:18 - 10:21ได้ผลิตเกมที่ใช้ในการศึกษาเกมหนึ่ง
-
10:21 - 10:24แต่มันถูกใช้กับเด็กกลุ่มเล็กๆเท่านั้น
-
10:24 - 10:26และนั่นไม่ค่อยจะส่งผลต่อคนกลุ่มใหญ่มากเท่าไหร่
-
10:26 - 10:28เราต้องเปลี่ยนวัฒนธรรมและความคิด
-
10:28 - 10:31ของนักการเมือง ผู้บริหารโรงเรียน และผู้ปกครอง
-
10:31 - 10:33เกี่ยวกับวิธีการและอะไรที่เรายอมรับให้มีได้
-
10:33 - 10:35ในโรงเรียน ณ ปัจจุบัน
-
10:36 - 10:38เราต้องใช้เงินมากขึ้นเพื่อการออกแบบเกม
-
10:38 - 10:40เพราะเกมดีๆนั้นราคาแพง
-
10:40 - 10:42และ เวิล์ดออฟวอร์คราฟส์ก็แพงอยู่เหมือนกัน
-
10:42 - 10:44เกมเพื่อการเรียนรู้ส่วนใหญ่นั้นไม่แพง
-
10:44 - 10:46ที่ที่เราเริ่ม
-
10:46 - 10:49เพื่อนร่วมงานฉัน ไมค์ เพ็ตเนอร์ ชอว์น วาชอว์ และฉันเอง
-
10:49 - 10:51เราเริ่มจากการมองไปที่ทัศนคติของครู
-
10:51 - 10:53และค้นหาว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรกับเกม
-
10:53 - 10:55อะไรที่พวกเขาพูดเกี่ยวกับมัน
-
10:55 - 10:57และเราค้นพบว่า
-
10:57 - 10:59พวกเขาพูดเกี่ยวกับเด็กๆในโรงเรียน
-
10:59 - 11:01คนที่พูดเกี่ยวกับเกม
-
11:01 - 11:03ในทางที่ไม่ดีนัก
-
11:03 - 11:06พวกเขาพูดว่า "โอ้ ใช่ เด็กๆพูดเสมอเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น
-
11:06 - 11:08พวกท่าทางการต่อสู้
-
11:08 - 11:11และความสำเร็จเล็กๆหรือเหรียญตราอะไรนั่น
-
11:11 - 11:13หรืออะไรก็ตามที่พวกเขาได้
-
11:13 - 11:15และพวกเขาก็พูดเสมอๆ"
-
11:15 - 11:17และพวกเขาพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดา
-
11:17 - 11:19แต่ถ้านี่เป็นวัฒนธรรมของคุณ
-
11:19 - 11:21ลองคิดดูว่าจะรู้สึกยังไง
-
11:21 - 11:23มันจะทำให้รู้สึกไม่ดีในการได้รับ
-
11:23 - 11:25คำพูดเหล่านั้น
-
11:25 - 11:27พวกเขากังวลไปกับทุกอย่าง
-
11:27 - 11:29ที่มันเกี่ยวข้องกับความรุนแรง
-
11:29 - 11:31อันเนื่องมากจากนโยบายการยอมรับเป็นศูนย์
-
11:31 - 11:34พวกเขามั่นใจว่า ผู้ปกครองและผู้บริหารจะไม่ยอมรับสิ่งเหล่านี้
-
11:34 - 11:37ดังนั้นเราจึงต้องตระหนักถึงทัศนคติของครู
-
11:37 - 11:40และหาหนทางที่จะเปลี่ยนแปลงมัน
-
11:40 - 11:42เพื่อว่าครูเหล่านั้นจะได้เปิดใจมากขึ้น
-
11:42 - 11:45และยอมรับวัฒนธรรมของเด็กชายในห้องเรียน
-
11:45 - 11:47เพราะว่า ท้ายที่สุด ถ้าเราไม่ทำเช่นนั้น
-
11:47 - 11:50เราจะมีเด็กชายที่ออกจากโรงเรียนไปหร้อมกับคำว่า
-
11:50 - 11:52"อืม ผมคิดว่านั่นเป็นที่สำหรับเด็กผู้หญิง
-
11:52 - 11:54มันไม่ใช่ที่ของผม
-
11:54 - 11:57ผมไปเล่นเกม เล่นกีฬาดีกว่า"
-
11:57 - 12:00ถ้าเราเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ ถ้าเราสนใจในสิ่งเหล่านี้
-
12:00 - 12:02และเราเอาเด็กชายไปสู่การเรียนรู้ได้
-
12:02 - 12:05พวกเขาจะจากโรงเรียนไปพร้อมกับคำว่า "ผมฉลาด"
-
12:05 - 12:07ขอบคุณค่ะ
-
12:07 - 12:09(เสียงปรบมือ)
- Title:
- อาลี คาร์ เชลล์แมน: เกมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ในเด็กผู้ชาย
- Speaker:
- Ali Carr-Chellman
- Description:
-
more » « less
ที่ TEDxPSU อาลี คาร์ เชลล์แมน ชี้ให้เห็นถึงเหตุผล3ประการที่ทำให้ เด็กชายไม่สนใจจะเรียนหนังสือ และแนวทางที่จะดึงเด็กเหล่านี้กลับมาสนใจ ด้วยการนำเอาวัฒนธรรมของพวกเขามาไว้ในห้องเรียน ด้วยกฎใหม่ๆ คือ ปล่อยให้เด็กผู้ชายเป็นอย่างที่เด็กผู้ชายเป็น และการเอาวิดีโอเกมมาใช้ในการสอนและให้ความบันเทิง
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:09
|
Worawach Tungjitcharoen added a translation |