Nasıl daha iyi politik konuşmalar yapılabilir?

Robb Willer, bizi birleştiren ve ayıran güçler hakkında çalışmalar yapmaktadır. Bir sosyal psikolog olarak, tipik olarak bir bölünme kaynağı olan ahlaki değerlerin insanları bir araya getirmek için nasıl kullanılabileceğini araştırmaktadır. Willer, ideolojik bölünmeye nasıl bir köprü kurabileceğimize dair ilginç görüşlerini paylaşıyor ve siyaset konuşurken daha ikna edici olmanın yolları hakkında bazı sezgisel tavsiyeler sunuyor.

Muhtemelen siz de çoğu insan gibi
şu hissiyatı paylaşıyorsunuz,

ülkemizde siyasi kutuplaşma kötüye gidiyor

ve sağ-sol ayrılığı günümüzde de

hayatımızın her döneminde olduğu kadar
kötü durumda.

Haklı olarak araştırmalar bu düşüncenizi
destekliyor mu diye merak edebilirsiniz.

Özetle ve maalesef, cevap evet.

Çalışmalar sonucunda liberaller ve

muhafazakârların birbirinden daha da

uzaklaştığını gördük.

İnsanlar gitgide kendilerini
ideolojik hücrelerine hapsederek,

farklı haber kaynaklarını takip edip

kendileriyle aynı düşünenlerle konuşuyor

ve gitgide ülkenin farklı yerlerinde
yaşamayı tercih ediyorlar.

Sanırım aralarında en korkutucu olanı

her iki tarafta da artan düşmanlık.

Liberaller ve muhafazakârlar,

Demokratlar ve Cumhuriyetçiler,

gün geçtikçe
birbirlerinden haz etmiyorlar.

Bunu çok farklı şekillerde görüyoruz.

Arkadaş olmak istemiyorlar

Randevuya çıkmak istemiyorlar.

Eğer bunları yaparlarsa ve karşı görüşte
olduklarını öğrenirlerse birbirlerini daha

az çekici buluyorlar ve gittikçe

çocuklarının farklı partiyi destekleyen

biriyle evlenmesini istemiyorlar,

oldukça şok edici bir istatistik.

Laboratuvarımda, çalıştığım öğrencilerle

bir tür sosyal düzen hakkında konuşuyoruz.

Tam bir film kurduyumdur, bu yüzden
şöyle şeyler sorarım:

Bu düzene göre hangi türden
bir filmin içindeyiz?

Politik kutuplaşmaya göre
hangi türden bir filmin içindeyiz?

Örneğin, bir felaket filmi olabilir.

Kesinlikle felaket gibi duruyor.

Savaş filmi de olabilir.

Ona da uygun.

Fakat, benim düşünüp durduğum şey şu:
Bir zombi filminin içerisindeyiz.

(Kahkahalar)

Değil mi? Neden bahsettiğimi anladınız.

Etrafta grup halinde dolaşan, kendilerini

düşünmeden hastalıklarını yaymaya ve

toplumu yok etmeye çalışan

sürü psikolojisi tarafından

ele geçirilmiş insanlar.

Sizde muhtemelen benim gibi filmdeki

iyi adam olduğunuzu düşünüyorsunuz

ve tüm bu nefret ve kutuplaşma,
başka insanlar tarafından yayılmakta,

çünkü bizler Brad Pitt'iz, değil mi?

Özgür düşünen, erdemli,

sadece değer verdiği şeye tutunan,

yaşayan ölüler ordusunun
bir parçası olmayan.

Öyle değiliz.

Asla öyle değiliz.

Ama olay şu:

Sizce onlar ne tür bir filmde
olduklarını düşünüyorlar?

Değil mi?

Onlar, kesinlikle kendilerinin
zombi filmindeki

iyi adamlar olduklarını düşünüyorlar.

Onların kendilerini Brad Pitt ve
bizi de zombi sandıklarını

kabul etseniz iyi edersiniz.

Yanıldıklarını kim söyleyebilir ki?

Sanırım hepimiz bunun bir parçasıyız.

Bunun iyi tarafı da
çözümün bir parçası olabilmemiz.

Ne yapacağız?

Günlük yaşamdaki bu kutuplaşmayı
ortadan kaldırmak için ne yapacağız?

Politik açıdan karşı görüşteki insanlarla
ilişki kurmak ve temasa geçmek için

ne yapabiliriz?

Tam da bu sorular benim ve iş arkadaşım

Matt Feinberg'ün birkaç yıl önce kendimizi

kaptırdığımız sorulardı

ve bu konu üzerine araştırma
yapmaya başladık.

Kutuplaşmayı anlamamıza yardımcı
olacağını düşündüğüm

ilk bulgularımızdan biri
ülkemizdeki politik ayrımın

daha derin bir ahlaki

ayrım tarafından desteklendiğini
anlamamızdı.

Psikolog Jon Haidt ve Jesse Graham
tarafından tanımlanan

siyasal psikoloji tarihinin en sağlam

bulgularından biri de, özgürlükçüler

ve muhafazakârlar farklı değerleri farklı

derecelerde onaylama eğiliminde olmaları.

Mesela liberallerin eşitlik, adalet,

önemseme ve zarardan koruma gibi değerlere

muhafazakârlardan daha fazla değer verme

eğiliminde olduğunu ve

muhafazakarların sadakate, vatanseverliğe

otoriteye saygıya ve ahlaki saflığa

liberallerden daha çok değer verme
eğiliminde olduğunu gördük.

Matt ve ben düşündük ki belki de bu

ahlaki bölünme özgürlükçülerle

muhafazakârların nasıl konuştuklarını

ve konuştuklarında da neden geçmişi

konuştuklarını anlayabiliriz.

Bu yüzden liberallerin muhafazakârları

eş cinsel evliliğe ilgisini arttıracak

ikna edici bir makale yazmaları gereken

bir araştırma yürüttük ve bulduğumuz

sonuç liberallerin eşitlik ve adalet gibi

liberal ahlaki değerler açısından

argümanlar üretmeye eğilimli olduğuydu.

Şöyle şeyler söylediler:

"Herkes seçtiği kişiyi sevme hakkına sahip

olmalı" ve "Onlar, eş cinsel Amerikalılar

olarak, diğer Amerikalılarla aynı haklara

sahip olmayı hak ediyorlar.''

Genel olarak, muhafazakârları ikna etmeye

çalıştıkları halde liberallerin
yüzde 69'unun

makalelerini yazarken daha liberal

ahlaki değerlerden birini seçtiğini

ve sadece yüzde dokuzunun daha muhafazakâr

ahlaki değerlerden birini seçtiğini bulduk

Muhafazakârları incelediğimizde ve onlara,

İngilizce'yi, klasik olarak muhafazakâr

bir siyasi tutum olan ABD'nin resmi dili

yapma konusunda ikna edici argümanlar

sunmalarını istediğimizde onların da

bu konuda daha iyi olmadığını gördük

ve her ne kadar amaçları
liberalleri ikna etmek

olsa da yüzde 59'u daha muhafazakâr

ahlaki değerlerden birine ilişkin argüman

sundu ve sadece yüzde sekizi
liberal ahlaki

bir değeri çağrıştırdı.

Öyleyse neden bir sorunumuz olduğunu hemen

anlayabilirsiniz, değil mi?

İnsanların ahlaki değerleri onların
en derin inançlarıdır.

İnsanlar değerleri için

savaşmaya ve ölmeye istekliler.

Neden sizinle hemfikir olmak istemedikleri

bir konu hakkında sırf anlaşabilmek için

bundan vazgeçecekler ki?

Cumhuriyetçi amcanıza yaptığınız bu ikna

edici çağrı, onun sadece görüşünü değil

aynı zamanda temel değerlerini de

değiştirmek zorunda olduğu anlamına gelir,

bu çok ileri gitmeyecektir.

Peki, ne daha iyi olurdu?

Bunun maneviyatı değiştirmek dediğimiz

bir teknik olduğuna inanıyoruz ve bunu

bir dizi deneyde inceledik.

Bu deneylerden birinde, liberalleri
ve muhafazakarları,

çevresel tutumları incelenmeden önce

üç makaleden birini okudukları

araştırmaya dâhil ettik.

Bu makalelerin ilki

liberallerin önem ve zarardan koruma

değerlerini bulunduran nispeten bilindik

çevre yanlısı bir denemeydi.

Şöyle şeyler yazıyordu:
"Yaşadığımız yerlere

birçok açıdan ciddi zarar

veriyoruz" ve "Dünyamız daha fazla

tahribata uğramadan şimdi harekete

geçmemiz zaruri.''

Başka bir grup katılımcı, ahlaki saflığın

muhafazakâr değerine erişmek için

tasarlanmış gerçekten farklı bir makale

okumaları için görevlendirildi.

O da çevre yanlısı bir makaleydi

ve şöyle şeyler yazıyordu:

"Ormanlarımızı, içme suyumuzu ve gökyüzünü

temiz tutmak hayati önem taşıyor."

"Yaşadığımız yerlerin kirliliğinin

tiksindirici olduğuna kulak vermeliyiz.''

''Kirliliği azaltmak, yaşadığımız yerlerde

saf ve güzel olanı korumamıza
yardımcı olabilir.''

Ayrıca sadece siyasal olmayan
bir makaleyi

okumakla görevli
üçüncü bir grubumuz vardı.

Bu sadece bir karşılaştırma grubuydu,

böylece bir temel elde edebilirdik.

İnsanların çevresel tutumları hakkında

inceleme yaptığımızda bulduğumuz şey,

liberallerin okudukları makalenin
ne olduğunun önemi olmadığıydı.

Ne olursa olsun, oldukça çevre yanlısı
tutumlarını sürdürüyorlar.

Liberaller çevrenin
korunması için hemfikirdiler.

Bununla birlikte muhafazakârlar,

diğer iki makaledense, manevi saflık

makalesini okuduklarında

yenilikçi çevre politikası
ve çevre koruma konularında

önemli ölçüde destekleyici oldular.

Manevi saflık makalesini okuyan

muhafazakârların küresel ısınmaya
inandıklarına

ve makalede bu konuya
değinilmemesine rağmen

küresel ısınma konusunda
endişeli olduklarını

söyleme olasılıklarının daha
yüksek olduğunu gördük.

Bu sadece onunla ilişkili
çevresel bir mesele.

Ama bu ahlakı yeniden şekillendirme

etkisinin ne kadar kuvvetli
olduğunu gösterir.

Bunu birçok siyasal konuda inceledik.

Dolayısıyla muhafazakârlara eş cinsel

evlilik veya ulusal sağlık sigortası gibi

konuları kabul ettirmek istiyorsanız,

bu liberal politik konuları vatanseverlik

ve manevi saflık gibi muhafazakâr
değerlerle ilişkilendirmeniz

işinizi kolaylaştırır.

Bunu diğer durumda da araştırdık.

Eğer liberallere muhafazakâr politik

konuları kabul ettirmek istiyorsanız,

askeri harcamalar ve İngilizce'yi ABD'nin
resmi dili yapmak gibi,

bu muhafazakâr siyasi konuları eşitlik ve

adalet gibi liberal ahlaki değerlerle

bağdaştırırsanız daha
ikna edici olursunuz.

Tüm bu çalışmalar aynı net mesajı veriyor:

Birini bir politika konusunda ikna etmek

istiyorsanız, bu politikayı onların temel

ahlaki değerleriyle birleştirmeniz
yardımcı olur.

Böyle söylediğimizde çok bariz görünüyor.

Değil mi?

O zaman bugün niye buradayız?

(Gülüşmeler)

Son derece sezgisel.

Öyle olmasına rağmen, gerçekten
yapmakta zorlandığımız bir şey.

Birini politik bir konuda
ikna etmeye çalıştığımızda

aynaya konuşuyormuş gibi konuştuğumuz
ortaya çıkıyor.

Bir tür siyasi görüşe neden inandığımıza

dair kendi gerekçelerimizi
tekrarladığımız için

çok ikna edici olmuyoruz.

Ahlaki olarak yeniden çerçevelenen
tartışmaları

planlarken hep şunu söyledik:

''Empati ve saygı''

''Empati ve saygı''

Eğer buna ulaşabilirseniz bağ kurabilir

ve bu ülkede birini ikna edebilirsiniz.

Hangi filmde olduğumuzu tekrar düşününce

belki de daha önce yanılmışım.

Belki bir zombi filmi değildir,

belki de ikili polis filmidir.

(Gülüşmeler)

Sadece düşünün, devam edin lütfen.

(Gülüşmeler)

Bu türü bilirsiniz: Beyaz polis
ve siyah polis vardır

ya da bir tertipsiz, bir tertipli polis.

Ne olursa olsun,

bu fark yüzünden iyi anlaşamazlar

ama nihayetinde bir araya gelip
işbirliği yaptıklarında

hissettikleri dayanışma
aralarındaki aşmak zorunda oldukları

bu farklılıktan daha kuvvetlidir.

Değil mi?

Unutmayın ki bu filmlerde, ikinci perdede

başrollerimizin her zamankinden
daha uzak olması genellikle en kötüsüdür.

Belki de bu ülkede olduğumuz
yer burasıdır,

ikili polis filminin ikinci perdesinde,

(Gülüşmeler)

parçalanmış ama bir araya gelmek üzereyiz.

Kulağa hoş geliyor

fakat hedefimiz buysa

bence sorumluluk en başta bize ait.

İşte size önerim:

Gelin bu ülkenin parçalarını
tekrar birleştirelim.

Bütün bu siyasetçilere rağmen,
bütün bu medyaya,

Facebook'a ve Twitter'a rağmen yapalım.

Kongrenin yönlendirmesine ve hepsine,
bizi bölen her şeye rağmen.

Bunu doğru olduğu için yapalım.

Bunu yapalım çünkü her gün
içimize soluduğumuz bütün bu kin ve kibir

bizi çirkinleştirip yozlaştırıyor ve
toplum yapımızı tehdit ediyor.

Bunu hedeflemeyi ve bağlanmayı

birbirimize ve ülkemize borçluyuz.

Artık onlardan nefret etmeye

ve onların bizden nefret etmesine
gücümüz yok.

Empati ve saygı.

Empati ve saygı.

Eğer düşünürseniz bu,

vatandaşlarımıza borçlu olduğumuz
en küçük şey.

Teşekkürler.

(Alkış)