วิธีง่าย ๆ ในการใช้ชีวิตของคนเป็นโรคพาร์คินสัน
-
0:01 - 0:04ในอินเดีย พวกเรามีครอบครัวขนาดใหญ่มาก
-
0:04 - 0:06ฉันขอพนันว่าพวกคุณทุกคน
คงเคยได้ยินมาแบบนี้ -
0:06 - 0:09ซึ่งนั่นหมายความว่าเราจะมี
กิจกรรมในครอบครัวมากมาย -
0:10 - 0:14ดังนั้น เมื่อตอนฉันยังเด็ก พ่อแม่ของฉัน
เคยพาฉันไปเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านั้น -
0:14 - 0:17แต่มีอยู่กิจกรรมหนึ่งที่ฉัน
ตั้งหน้าตั้งตารอคอยอยู่เสมอ ๆ -
0:17 - 0:19คือการได้เล่นกับลูกพี่ลูกน้อง
-
0:20 - 0:22และแทบจะทุกครั้ง จะมีคุณลุงคนหนึ่ง
-
0:22 - 0:24คนที่เคยอยู่ในที่แห่งนั้น
-
0:24 - 0:26ซึ่งพร้อมเสมอที่มาร่วมสนุกกับพวกเรา
-
0:26 - 0:27และมีเกมส์ต่าง ๆ ให้เรา
-
0:27 - 0:30ทำให้ช่วงเวลาในวัยเด็กของเรา
มีความสุขที่สุด -
0:31 - 0:33ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ประสบความสำเร็จมาก ๆ
-
0:33 - 0:35เขาเป็นคนที่เข้มแข็งและไว้ใจได้
-
0:36 - 0:40แต่หลังจากนั้น คุณลุงที่เคยแข็งแรง
ก็ค่อย ๆ มีสุขภาพที่แย่ลง -
0:41 - 0:44เขาถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน
-
0:45 - 0:49พาร์กินสันเป็นโรคที่เป็นเหตุให้
ระบบประสาทเสื่อมลง -
0:49 - 0:52ซึ่งนั่นหมายความว่า
คุณลุงผู้ซึ่งเคยมีชีวิตที่อิสระ -
0:52 - 0:57กลับต้องพบว่าการดื่มกาแฟ เป็นเรื่องที่ยาก
เพราะร่างกายสั่นอยู่ตลอดเวลา -
0:58 - 1:00คุณลุงของฉันจึงเริ่มที่จะใช้เครื่องช่วยเดิน
-
1:00 - 1:02รวมไปถึงช่วยในการหมุนตัว
-
1:02 - 1:06เขาจะต้องค่อย ๆ เดินทีละขั้น แบบนี้
-
1:06 - 1:07และต้องเป็นเช่นนี้ตลอดไป
-
1:08 - 1:11ดังนั้น คุณลุงผู้ซึ่งเคยเป็น
คนที่คนอื่นให้ความสนใจ -
1:11 - 1:13ในทุก ๆ ครั้งที่ครอบครัวรวมตัวกัน
-
1:14 - 1:16กลับต้องไปหลบ ๆ ซ่อน ๆ
-
1:16 - 1:20เขาพยายามที่จะหลบคนอื่น
ที่มองเขาด้วยสายตาที่น่าสงสาร -
1:20 - 1:23และเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่เป็นโรคนี้
-
1:23 - 1:29ทุก ๆ ปี จะมีคนถึง 60,000 คนที่ถูก
วินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสัน -
1:29 - 1:31และมันก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
-
1:32 - 1:38ในฐานะนักออกแบบ พวกเรานึกฝันว่าสิ่งที่เรา
ออกแบบจะช่วยแก้ปัญหาพวกนี้ได้ -
1:38 - 1:41เราคิดว่าสิ่งนี้จะแก้ปัญหาได้ทั้งหมด
-
1:41 - 1:43แต่มันไม่จำเป็นเสมอไป
-
1:44 - 1:46คุณสามารถเลือกที่จะตั้งเป้า
ไปที่ปัญหาง่าย ๆ -
1:47 - 1:50และสร้างวิธีการแก้ปัญหาย่อยๆให้กับพวกเขา
และในที่สุดมันก็จะสร้างแรงผลักดันครั้งใหญ่ -
1:51 - 1:54ดังนั้น เป้าหมายที่ฉันมาอยู่ตรงนี้
ไม่ใช่การรักษาคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน -
1:55 - 1:58แต่เป็นการทำให้เรื่องยาก ๆ
ในชีวิตประจำวันของพวกเขาง่ายขึ้น -
1:58 - 1:59และสร้างให้เกิดแรงผลักดัน
-
2:00 - 2:04เอาล่ะ สิ่งแรกที่เล็งไว้เป็นเรื่อง
แรงสั่นจากร่างกาย -
2:04 - 2:09ลุงของฉันบอกว่าเขาเลิกดื่มกาแฟหรือชา
ในที่สาธารณะ -
2:09 - 2:10เพียงเพราะแค่มันรู้สึกเขินอาย
-
2:11 - 2:14โอเค ดังนั้น ฉันก็เลยสร้างถ้วย
ที่ไม่หกขึ้นมา -
2:15 - 2:18มันทำงานง่าย ๆ ตามรูปทรงของมัน
-
2:18 - 2:23ส่วนโค้งด้านบน จะช่วยให้น้ำ
ไหลเบนกลับเข้าไปทุกครั้งที่มีแรงสั่น -
2:23 - 2:26และนี่จะช่วยให้น้ำไม่หก
หากเทียบกับถ้วยปกติ -
2:27 - 2:32แต่สิ่งสำคัญที่สุดอยู่ตรงที่มันไม่เหมือน
ของใช้สำหรับคนเป็นโรคพาร์กินสัน -
2:32 - 2:36มันดูเหมือนถ้วยปกติที่ใช้คุณก็ใช้ ฉันก็ใช้
และคนซุ่มซ่ามก็ใช้ -
2:36 - 2:40แต่มันทำให้พวกเขาใช้งานได้ง่ายขึ้น
เพราะมันกลมกลืนกับถ้วยปกติ -
2:42 - 2:45เอาล่ะ แก้ไปได้ปัญหาหนึ่งแล้ว
-
2:45 - 2:46ยังมีปัญหาอีกมากมาย
-
2:47 - 2:49ตลอดที่ผ่านมา ฉันสัมภาษณ์เขา
-
2:49 - 2:51ถามเขา
-
2:51 - 2:54และฉันก็ได้แค่ข้อมูลเพียงผิวเผิน
-
2:54 - 2:57หรือเพียงแค่ตอบคำถามของฉัน
-
2:57 - 3:00แต่จริง ๆ ฉันอยากที่จะทุ่มเทเพื่อให้
ได้มุมมองใหม่ ๆ มากกว่านี้ -
3:01 - 3:05ฉันคิดแล้ว เลยคิดว่าจะไปสังเกต
กิจวัตรประจำวันของเขา -
3:05 - 3:07ในขณะที่เขากินข้าว ในขณะที่เขากำลังดูทีวี
-
3:08 - 3:12และหลังจากนั้น เมื่อตอนที่ฉันกำลังสังเกต
เขาตอนที่กำลังเดินไปที่โต๊ะอาหาร -
3:12 - 3:17ทันใดนั้นฉันก็ฉุกคิดได้ว่า ผู้ชายคนนี้
คนที่แค่เดินบนพื้นเรียบ ๆ ก็ยากแล้ว -
3:17 - 3:19เขาเดินขึ้นบันไดได้อย่างไร
-
3:19 - 3:23เพราะในอินเดีย พวกเราไม่มีรอกเลื่อน
ที่จะช่วยให้คุณขึ้นบันไดได้ -
3:23 - 3:25เหมือนกับในประเทศที่พัฒนาแล้ว
-
3:25 - 3:27แต่กับคน ๆ นี้ ที่ต้องมาเดินขึ้นลงบันได
-
3:28 - 3:29ดังนั้น เขาจึงบอกฉันว่า
-
3:29 - 3:31"โอเค เดี๋ยวผมจะขึ้นบันไดให้ดูว่าทำยังไง"
-
3:32 - 3:34เรามาดูกันว่าฉันเห็นอะไร
-
3:37 - 3:40เขาใช้เวลานานมากในการมายืนจุดนี้
-
3:40 - 3:41และฉันก็คิดตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ว่า
-
3:42 - 3:43"โอ้พระเจ้า นั่นเขาจะทำจริง ๆ ใช่ไหม"
-
3:43 - 3:46"เขาจะเดินลงบันไดโดยที่ไม่ใช้เครื่อง
ช่วยเดินจริง ๆใช่ไหม" -
3:46 - 3:48และหลังจากนั้น
-
3:50 - 3:53(เสียงหัวเราะ)
-
3:57 - 3:59และเขาก็หมุนตัวกลับ
เขาทำมันได้อย่างง่ายดาย -
4:01 - 4:02พวกคุณตกใจใช่ไหม
-
4:03 - 4:04ฉันก็เหมือนกัน
-
4:07 - 4:10คนคนนี้ที่ไม่สามารถเดินบนพื้นเรียบ ๆ
-
4:10 - 4:12กลับเป็นมืออาชีพในการเดินขึ้นลงบันไดได้
-
4:14 - 4:18ในการวิจัยเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเป็นเพราะ
การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง -
4:18 - 4:22ในขณะที่อีกหลาย ๆ คน
ที่ประสบกับอาการเดียวกัน -
4:22 - 4:23กลับใช้เครื่องช่วยเดิน
-
4:23 - 4:25ในจังหวะที่เขาทำมันเป็นกิจวัตร
-
4:25 - 4:27อาการของเขาทั้งหมดได้หายไป
-
4:27 - 4:29เพราะการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ
-
4:30 - 4:34ดังนั้น หัวใจในการแก้ปัญหาสำหรับฉันคือการ
พยายามแปลงความรู้สึกเวลาเดินบนบันได -
4:34 - 4:35ให้เหมือนเดินบนพื้นเรียบ
-
4:36 - 4:39และฉันก็ได้ลองใช้แนวคิดมากมายทดสอบเขา
-
4:39 - 4:42แต่สุดท้ายอันที่ได้ผลจริง ๆ เป็นอันนี้
เรามาลองดูกัน -
4:45 - 4:48(เสียงหัวเราะ)
-
4:49 - 4:53(เสียงปรบมือ)
-
4:53 - 4:54เขาเดินเร็วขึ้นใช่ไหม
-
4:54 - 4:58(เสียงปรบมือ)
-
4:59 - 5:02ฉันเรียกสิ่งนี้ว่าบันไดลวงตา
-
5:02 - 5:07และเมื่อบันไดลวงตานี้หมดระยะ
เขาก็หยุดเหมือนเดิม -
5:07 - 5:09และนี่เรียกว่าการเดินติดขัด
-
5:09 - 5:10และมันเกิดขึ้นบ่อยครั้ง
-
5:10 - 5:14ดังนั้น ทำไมเราไม่ทำบันไดลวงตา
ให้กระจายทั่วห้อง -
5:14 - 5:16เพื่อทำให้พวกเขารู้สึก
สะดวกสบายมากยิ่งขึ้น -
5:17 - 5:20คุณรู้ไหมว่าบางที เทคโนโลยี
ก็ไม่ใช่คำตอบทุกเรื่อง -
5:20 - 5:23สิ่งที่เราต้องการคือ การยึดคน
เป็นศูนย์กลางในการแก้ปัญหา -
5:23 - 5:25ฉันจะทำให้มันง่าย ๆ ก็ได้
อย่างทำเป็นภาพฉาย -
5:25 - 5:27หรือใช้แว่นอัจฉริยะของกูเกิ้ล
หรืออะไรประมาณนั้น -
5:28 - 5:30แต่ฉันคิดที่จะเลือกใช้
การพิมพ์ภาพแปะบนพื้น -
5:30 - 5:33ภาพพิมพ์นี้สามารถเอาไปแปะ
ในโรงพยาบาล -
5:33 - 5:36เพื่อที่ทำให้พวกเขารู้สึกยอมรับได้มากกว่า
-
5:37 - 5:40สิ่งที่ฉันต้องการคือ ทำให้ทุก ๆ วันของ
ผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสัน -
5:40 - 5:42มีความรู้สึกเหมือนกับลุงของฉันในวันนั้น
-
5:42 - 5:46เขาบอกฉันว่า ฉันทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็น
ตัวเขาคนเดิมที่เคยเป็น -
5:47 - 5:51คำว่า "ฉลาดปราดเปรื่อง" ในโลกปัจจุบัน
มีความหมายเหมือนกับความไฮเทค ก้าวหน้า -
5:52 - 5:55และโลกนี้ก็กำลังจะก้าวหน้า ฉลาดขึ้น
ล้ำหน้าไปทุก ๆวัน -
5:56 - 5:59แต่ทำไมเรา ถึงไม่ฉลาดเลือกที่จะใช้บางสิ่ง
ที่มันง่าย ๆ แต่มีประสิทธิภาพสูง -
6:00 - 6:04สิ่งที่เราต้องการคือการเอาใจใส่แค่เล็กน้อย
และความอยากรู้อยากเห็นบางสิ่ง -
6:04 - 6:07ที่จะออกไปพบปะ ไปสังเกต
-
6:07 - 6:08แต่ไม่ใช่หยุดเพียงแค่นั้น
-
6:09 - 6:12เราควรที่จะค้นหาปัญหาที่ซับซ้อน
อย่ากลัวที่จะเข้าหามัน -
6:12 - 6:16แยกมัน ทำให้ปัญหามันง่ายลง
เป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ -
6:16 - 6:18และหาวิธีง่าย ๆ สำหรับมัน
-
6:18 - 6:21ทดสอบมัน อาจล้มเหลวได้ถ้าจำเป็น
-
6:21 - 6:24แต่ขอให้ได้ความรู้แจ้ง
ที่จะทำให้มันดีขึ้น -
6:24 - 6:28ลองนึกเล่น ๆ ว่าเราทุกคนจะทำอะไรได้บ้าง
หากเราคิดขึ้นมาได้ด้วยวิธีการง่าย ๆ -
6:29 - 6:32โลกของเราจะเป็นอย่างไร หากเราเชื่อมโยง
ความคิดที่ง่าย ๆ ของเราได้ทั้งหมด -
6:33 - 6:36มาช่วยกันสร้างโลกที่ฉลาดขึ้น
แต่ใช้วิธีการเรียบง่าย -
6:36 - 6:37ขอบคุณค่ะ
-
6:37 - 6:40(เสียงปรบมือ)
- Title:
- วิธีง่าย ๆ ในการใช้ชีวิตของคนเป็นโรคพาร์คินสัน
- Speaker:
- มิลีฮา โซนจิ (Mileha Soneji)
- Description:
-
more » « less
วิธีการแก้ไขง่าย ๆ จะดีที่สุดเสมอ แม้ว่าการเผชิญหน้ากับบางอย่างที่สลับซับซ้อนอย่างโรคพาร์คินสัน ในการพูดที่สร้างแรงจูงใจ มิลิฮา โซนจิ ได้แบ่งปันวิธีการออกแบบที่ใช้งานได้จริง ทำให้กิจวัตรประจำวันของคนป่วยด้วยโรคพาร์คินสันใช้ชีวิตที่ง่ายขึ้นกว่าเดิม "เทคโนโลยีไม่ใช่ทุกอย่าง" เธอบอก "แต่สิ่งที่เราต้องการคือมนุษย์เป็นศูนย์กลางของการแก้ปัญหา"
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 06:57
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
Thana Chaijeeratikul edited Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
|
Rawee Ma declined Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
Patarapol Koopitakachorn edited Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier | |
|
|
Patarapol Koopitakachorn edited Thai subtitles for Simple designs that make life with Parkinson's easier |