The gap between science and industry: how we are responsible? | Shabnam Yazdani | TEDxTehran
-
0:12 - 0:15۵ فروردین ۸ ۹،
دروازه قرآن شیراز، -
0:16 - 0:20در عرض ۱۰ دقیقه چنان سیلی آمد،
که ۲۲ نفر کشته شدند -
0:20 - 0:23و بیش از ۱۹۰ نفر زخمی.
-
0:24 - 0:28علاوه بر سیل که خوب، خیلی بی‌سابقه
و منحصر به فرد بود، -
0:28 - 0:35جاده‌ای که وظیفه‌اش بوده سالیان سال
جریان‌های سیلابی را از شهر شیراز دور کند، -
0:36 - 0:39تبدیل به جاده ماشین رو شده بود،
-
0:39 - 0:43و وقتی که سیل اتفاق افتاد
ماشین‌ها نتوانستند فرار کنند -
0:43 - 0:45و عده زیادی از بین رفتند.
-
0:46 - 0:54همان روز در پل دختر هم همان سیل باعث خسارت
خیلی مهیبی به خانه‌ها و منازل مسکونی شد. -
0:54 - 0:57خصوصا آن‌هایی که در حریم
رودخانه ساخته شده بودند. -
0:59 - 1:04وقتی این خسارت هنگفت را ناشی از یک بلای
طبیعی به مملکت می‌دیدم، -
1:04 - 1:09ازخودم پرسیدم آیا واقعا فقط سیل باعث
این‌همه خسارت شده -
1:09 - 1:15یا عوامل انسانی هم باعث شده‌اند
خسارت ناشی از سیل تشدید شود؟ -
1:16 - 1:22خوب یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های سیل با سایر
بلایای طبیعی مثل زلزله در این است، -
1:22 - 1:28که وقتی سیل اتفاق می افتد، دیگر نمیتوانیم
منفرد یا داوطلبانه برویم در منطقه -
1:28 - 1:32امدادرسانی کنیم، چون جاده‌ها
از بین رفته‌اند، -
1:32 - 1:35پل‌ها خراب شده‌اند،
سدها ممکن است سرریز بکنند -
1:35 - 1:39جاده‌ها فرونشست کرده‌اند و
هر لحظه ممکن است بلغزند. -
1:39 - 1:43حتی نمیدانیم کدام جاده زیر آب است یا کدام
جاده قابل استفاده است. -
1:43 - 1:49در حالی‌که بر خلاف این اتفاق، سال۹۶
وقتی‌که زلزله کرمانشاه رخ داد، -
1:50 - 1:52هرکسی که خودش را مسئول حس می‌کرد
-
1:52 - 1:55به واسطه مسئولیت اجتماعی‌اش
پاشد رفت توی منطقه، -
1:56 - 1:59و چنان ترافیکی ایجاد کرد که
گروه‌های امدادرسانی -
1:59 - 2:02مجبور بودند ترافیک رو مدیریت کنند
تا به زلزله زده‌ها برسند! -
2:03 - 2:09در همین گیرودار که کار خاصی از دست کسی
بر نمی‌آمد، دو گروه از بخش خصوصی -
2:09 - 2:11که از همکارها و دوستان خود ما
به حساب می‌آیند -
2:11 - 2:14توی سازمان فضایی دور همدیگر جمع شدند،
-
2:14 - 2:18تا سعی کنند از مهارت و تخصص فنی‌شان برای
کمک به سیل زده‌ها استفاده کنند. -
2:19 - 2:24احتمالا خیلی‌ها سازمان فضایی رونمی‌شناسند
اسم خیلی دهن پرکنی دارد! -
2:24 - 2:28ولی در خلاصه اگر بخواهم بگویم،
سازمان فضایی کارش کار با ماهواره است. -
2:29 - 2:34این دو گروه از طریق ماهواره‌های مخابراتی،
ارتباطاتی را که قطع شده بود، -
2:34 - 2:36و اینترنتی را که قطع شده بود،
-
2:36 - 2:37دوباره برقرار کردند.
-
2:37 - 2:42و توانستند که بین مردم عادی وگروه‌های
امدادرسان ارتباط برقرار کنند. -
2:42 - 2:44و گروه دوم با استفاده از تصاویری که
-
2:44 - 2:49ماهواره‌ها از سطح زمین تهیه می‌کردند، از
بالا به منطقه نگاه کردند، -
2:50 - 2:53و سعی کردند ببینند کدام راه‌ها باز است،
-
2:53 - 2:57پهنه بندی سیل در چه حال است،
-
2:57 - 3:04و میشود به چه فرمت نیرو‌ها و
گروه‌ها را مدیریت کرد. -
3:05 - 3:10با این‌حال، بالاخره نکته ای که میخواهم از
این مقدمه نتیجه بگیرم این است که: -
3:11 - 3:16این علم، علم استفاده از تصاویر ماهواره‌ای،
استفاده از زیرساخت‌های ماهواره‌ای، -
3:16 - 3:20از قبل از اتفاق افتادن این سیل
هم برقرار بوده، -
3:21 - 3:26ولی حالا به هر دلیلی، از این
تحلیل ها در ساخت و سازها -
3:26 - 3:31و آن صنعتی که در جای نامناسب اتفاق
افتاده، استفاده نشده. -
3:32 - 3:37بیایید فرض کنیم عمدی یا سهوی اصلا کسی
نمی‌دانسته این علم وجود دارد، -
3:37 - 3:40گرچه می‌دانستند، تمام افرادی
که در پروسه قراردارند، -
3:40 - 3:43قطعا از وجود این علم ۴۰-۵۰ ساله با خبرند.
-
3:44 - 3:49ولی خلاصه از یک تحلیل علمی در یک صنعت
استفاده نشده. -
3:49 - 3:54حالا می‌خواهیم ببینیم چرا این اتفاق
افتاده و چرا آنقدر فاصله است بین علم‌مان -
3:54 - 3:59تا صنعتمان، که وقتی یک بلای طبیعی رخ
می‌دهد یا یک اتفاقی خارج از طبیعت خودش -
3:59 - 4:01می‌افتد ما آنقدر دچار خسارت می‌شویم.
-
4:02 - 4:07خوب، من خودم ۱۰ سال در دانشگاه بودم،
در حوزه آکادمیک کارمی‌کردم، -
4:07 - 4:09و تا تقی به توقی می‌خورد، می‌گفتند:
-
4:09 - 4:13تقصیر صنعت است، که از تحقیقات
علمی من استفاده نمی‌کند. -
4:13 - 4:16ولی الان که ۳ سال است در صنعت
دارم کار می‌کنم، -
4:16 - 4:20می‌گویم نه! این که دعوای زن و شوهر
است، هر دو مقصرند. -
4:21 - 4:25صدای علم به صنعت نمی‌رسد و صدای
صنعت هم به علم نمی‌رسد. -
4:25 - 4:30من اینجایم تا یک برداشت آزاد از یک
روش علمی را برای به هم رساندن -
4:30 - 4:39علم تا صنعت بگویم و سعی می‌کنم در
۷ گام این دوتارو به همدیگر ارتباط بدهم. -
4:39 - 4:44گام اول را همه با آن آشنا هستیم: تولید علم
-
4:44 - 4:47ما یک جامعه آکادمیک هستیم،
همه دانشگاه می‌رویم. -
4:48 - 4:55دانشجوهای ارشد و دکتری با مقوله تولید علم
در قالب مقاله‌های مجلات ISI -
4:55 - 4:59کاملا آشنا هستند. طبق قوانین وزارت علوم،
-
4:59 - 5:04خصوصا دانشجوهای مقطع دکتری، برای
اینکه بتوانند از پایان نامه‌شان دفاع کنند -
5:04 - 5:08باید حتما مقاله چاپ شده در این
مجلات را داشته باشند که اون مجلات هم -
5:08 - 5:12به شرطی مقاله را چاپ می‌کنند
که یک نوآوری در آن اتفاق افتاده باشد. -
5:12 - 5:14داور‌های بین المللی بررسی‌اش می‌کنند.
-
5:14 - 5:17و اگر نمونه مشابه دیگری
نداشته باشد چاپش می‌کنند. -
5:18 - 5:25سال ۲۰۱۲، بانک مرکزی اعلام کرد که
ایران با ۳۳،۰۰۰ مقاله علمی -
5:25 - 5:31رتبه اول رشد علمی در دنیا رو داشته، یعنی
بیشترین مقاله ISI چاپ شده! -
5:32 - 5:35هنوز هم که هنوزه، ما
این رتبه را در منطقه داریم. -
5:36 - 5:40بر این موضوع هم هیچ ایرادی وارد نیست، همه
دانشگاه‌های دنیا سعی می‌کنند -
5:40 - 5:47که با بالا بردن تعداد مقالاتشان بودجه
بیشتری برای پژوهش بگیرند. -
5:47 - 5:53خوب فرض می‌کنیم که این گام اول، گامی است
که ما داریم در آن تولید علم می کنیم، -
5:53 - 5:58و در گام دوم، که اینقدر هم
به گام اول نزدیک است... -
6:00 - 6:02فرض کنیم اینجا صنعت باشد.
-
6:03 - 6:08حالا چه کسانی در این جمع در صنعت
کار می کنند، چه دولتی چه غیر دولتی؟ -
6:13 - 6:20اگر فرض کنیم صنعت در همین حد به دانشگاه و
تولید علم نزدیک باشد، -
6:22 - 6:24و این قدر فاصله‌شان کم باشد،
-
6:25 - 6:29در واقع اتفاقی که می‌افتد این است که
ما مقالاتمان را می‌زنیم زیر بغلمان -
6:29 - 6:33می‌رویم درب صنعت را می‌زنیم و صنعت
هم با آغوش باز پذیرای ما است، -
6:33 - 6:36و میگوید این چیزی که آوردی
دقیقا همانی است که من به آن احتیاج داشتم، -
6:36 - 6:38بیا داخل برای من کارکن!
-
6:38 - 6:42ولی آن‌هایی که در صنعت هستند می‌دانند که
هرگز همچین اتفاقی نمی‌افتد! -
6:43 - 6:48اتفاقا، فاصله واقعی علم تاصنعت
حتی خیلی بیش از این حرف‌ها است. -
6:49 - 6:51و ای‌کاش واقعا یک خط صاف بود
-
6:51 - 6:54و ما را می‌توانست از علم تا صنعت برساند.
-
6:54 - 7:01بیشتر شبیه یک هزارتو پر ازبن‌بست است که تا
زمانی که به دیوار بن‌بستش نخوریم -
7:01 - 7:04اصلا نمیتوانیم متوجه شویم
که این مسیر بن‌بست بوده! -
7:05 - 7:12گام دوم که همچنان به گام اولمان نزدیک است،
گامی است که درش ما مقاله علمی‌مان را -
7:12 - 7:16کمی کاربردی‌تر می‌کنیم.
سعی می‌کنیم متوجه بشیم که -
7:16 - 7:19این تئوری که ایجاد می‌کنیم
به درد چه کسی می‌خورد؟ -
7:19 - 7:23چه کاربردی رو می‌توانیم از آن متصور
بشویم؟ بیشتر بررسی‌اش می‌کنیم، -
7:23 - 7:28جوانبش را همچنان روی کاغذ و حافظه کامپیوتر
بصورت انتزاعی بررسی می‌کنیم. -
7:29 - 7:33خوب حالا دوباره همون دو قشر را
من مخاطب قرار میدهم؛ -
7:33 - 7:35دانشجوهایی که تو جمع ما بودند؛
-
7:35 - 7:40کدامتان می‌دانید مقاله‌ای که چاپ کردید
تا حالا در صنعت استفاده شده؟ -
7:43 - 7:45همونطور که انتظار می‌رفت، عده خیلی کم است.
-
7:46 - 7:48حالا آن دوستانی که در صنعت فعال هستند
-
7:48 - 7:54کدامتان برای رفع نیا‌زهایتان از مقاله‌های
دانشمندان ایرانی استفاده کرده‌اید؟ -
7:56 - 7:58باز هم تعداد کم است!
-
7:58 - 8:01شده‌ایم مثال بارز اینکه انتگرال
به چه دردی می‌خورد؟ -
8:02 - 8:04کسی از مقالاتمان استفاده نمی‌کند.
-
8:04 - 8:08این‌همه وقت، این‌همه فسفر و این‌همه انرژی
را داریم صرف می‌کنیم -
8:08 - 8:12برای مقالاتی که عملا به ما فقط
یک مدرک می‌دهند. -
8:13 - 8:15در گام بعدی و گام سوم؛
-
8:15 - 8:20می‌آییم یک نمونه اولیه از آن چیزی که
در ذهنمان بوده می‌سازیم، -
8:20 - 8:24دو گام قبل همه چیز رو روی کاغذ و شبیه سازی
و کامپیوتر ایجاد کردیم -
8:24 - 8:29حالا وقتش است که آن را تبدیل به
یک چیز ملموس کنیم. -
8:29 - 8:33اگر سخت افزاراست، دو به دو قطعاتش
را می‌سازیم و به همدیگر وصل می‌کنیم. -
8:34 - 8:37و اگر نرم‌افزاراست، یک نسخه بتا
ازش ایجاد می‌کنیم، -
8:37 - 8:43ورودی‌هایش را آنقدر عوض می‌کنیم تا به اون
خروجی که دو گام پیش تصور کرده بودیم برسیم. -
8:44 - 8:46اگر خیلی خوش‌شانس باشیم و حرفه‌ای،
-
8:46 - 8:50و همه جوانب را در دو گام قبل بررسی و
پیش‌بینی کرده باشیم، -
8:50 - 8:53آنچه که در این گام ایجاد میشود
یک نمونه کامل است! -
8:54 - 8:59ولی در همین گام ممکن است واقعا به این
نتیجه برسیم که نه، این شدنی نبود. -
8:59 - 9:02فرض‌های زیادی را برای ساده کردن
مسئله در نظر گرفته بودم. -
9:04 - 9:08در گام چهارم، یک نمونه کامل ایجاد کردیم
-
9:08 - 9:14که تنها شباهتی که با آنچه که در ذهن ما
است دارد اینکه عملکرد نهاییش یکی است. -
9:14 - 9:18نه قیافه‌اش یکی است، نه وزنش یکی است،
نه ابعادش یکی است. -
9:18 - 9:22هیچکدام از پکیجینگ و خلاصه چیزی
که بتوانیم ارائه اش بدهیم -
9:22 - 9:25با آن چیزی که در نهایت در فکرمان
است تطبیق ندارد. -
9:26 - 9:28گام پنجم، ولی گام خیلی مهمی است!
-
9:29 - 9:34در این گام ما‌حتما باید این محصول را به
صنعت معرفی کنیم، -
9:34 - 9:37و صنعت باید از وجود یک چنین
محصول فناورانه‌ای مطلع شود! -
9:38 - 9:43اینجا است که سعی می‌کنیم جذب
سرمایه کنیم، برای تولید انبوه. -
9:43 - 9:47و در گام ششم نشستیم با صنعت، پای یک میز
داریم مذاکره می‌کنیم، -
9:47 - 9:53و نیازهایش رو دقیقا داریم تطبیق می‌دهیم
به آنچه که محصول ما می‌تواند برآورده کند. -
9:53 - 9:57بالاخره ما از اول ذهن صنعت
را نخوانده بودیم، -
9:57 - 9:59حدس میزدیم که یک چنین نیازی وجود دارد.
-
9:59 - 10:03و در گام هفتم آمال و آرزوهای ما
به نتیجه میرسد. -
10:03 - 10:09و صنعت دارد به ما کمک می‌کند تا محصول
فن‌آورانه‌مان به تولید انبوه برسد. -
10:10 - 10:12ای کاش به همین راحتی بود!
-
10:12 - 10:15آنچه که برایتان توضیح دادم به آن می‌گویند:
-
10:15 - 10:18سطح آمادگی فن‌آوری یا
Technology Readiness Level -
10:18 - 10:20که به اختصار به آن می‌گویند TRL.
-
10:21 - 10:27ولی واقعیت این است که خیلی‌های ما در گام
پنجم به در بسته صنعت می‌خوریم. -
10:28 - 10:32قطعا شما هم بین‌تان افرادی را
دیده‌اید که نق میزنند: -
10:32 - 10:36صنعت از تحقیقات من استفاده نکرد، در نتیجه
این چمدانم، من رفتم از ایران! -
10:37 - 10:42صنعت متوجه حضور یک محصول میشود، ولی بازهم
تصمیم می‌گیرد از آن استفاده نکند. -
10:44 - 10:48که خیلی موارد زیادی بر این موضوع حاکم است
که چرا این اتفاق نمی‌افتد؛ -
10:48 - 10:51برای اینکه این مثال رو شفاف‌تر کنم
-
10:51 - 10:55و بگویم که واقعا این نسخه ای که
پیچیده‌ایم عمومیت ندارد -
10:55 - 10:59و الزاما از یک تا هفت رفتن حتما ما را به
نتیجه نمی‌رساند، -
10:59 - 11:01یک مثال ازدوران دانشجویی خودم
برایتان می‌زنم: -
11:02 - 11:07زمانی‌که من داشتم تحصیل می‌کردم،
صنعت آمد به من گفت: -
11:08 - 11:10که ما یک نیاز فن‌آورانه داریم،
-
11:10 - 11:13حوضه فضایی هم که همیشه
تحریم است در نتیجه انتظاری نداریم -
11:13 - 11:18که بتوانیم سخت افزارش را تهیه کنیم
دانشگاه، شما این‌کار را برای ما انجام بده! -
11:18 - 11:22خوب ما از تولید علمش شروع کردیم، گام اول
و دوم را طی کردیم، -
11:23 - 11:25و به گام سوم هم حتی رسیدیم
-
11:25 - 11:28یک نمونه هم ازش ساختیم
که واقعا کار می‌کرد، -
11:28 - 11:31ولی در این مسیر، صنعت سیاسیت‌هایش عوض شد
-
11:32 - 11:34و دیگر تصمیم گرفت که ما را
به مرحله آخر نرساند. -
11:35 - 11:37این فقط می‌تواند یکی از دلایل باشد.
-
11:38 - 11:41چندین دلیل دیگر هم بر این موضوع حاکم است.
-
11:41 - 11:45صنعت واقعا ممکن است نیازش را نداند،
یا نیازش آنقدر بدوی باشد، -
11:45 - 11:50که با مقاله پر از نوآوری که ما ایجاد
کردیم در تقابل قرار بگیرد، -
11:50 - 11:53و وقتی هم که می‌آید و نیازش را
به ما مطرح می‌کند، -
11:53 - 11:56آن نیاز به اندازه کافی
مقاله خورش خوب نیست! -
11:56 - 11:58ما نمیتوانیم از آن یک مدرک در بیاوریم.
-
11:59 - 12:03یا از همه این‌ها بدتر، صنعت نیازش
را هم حتی می‌شناسد، -
12:03 - 12:05با دانشگاه هم درمیان می‌گذارد،
-
12:05 - 12:09ولی در آن سال بخصوص،
بودجه ای برای تأمینش ندارد. -
12:11 - 12:18بااین‌حال سه عامل دیگر هم هستند که در
به هم نرسیدن علم و صنعت تأثیر می‌گذارند؛ -
12:18 - 12:23عامل اول اجتماع است،
اجتماعی که به ما میگوید: -
12:23 - 12:25برای اینکه من قبولت کنم،
باید بروی دانشگاه، -
12:26 - 12:29و دانشگاهی که میگوید برای اینکه
بتوانی مدرکت را بگیری، -
12:29 - 12:31حتما باید مقاله داشته باشی.
-
12:31 - 12:34فارغ از این که این مقاله به درد
کسی می‌خورد یا نه! -
12:34 - 12:40یا همان صنعتی که شرایطش را آنقدر محدود
می‌کند که تحقیق و توسعه درش اتفاق نیافتد، -
12:41 - 12:46وبه کارمندانش میگوید به دور از خلاقیت
ونوآوری سعی کنید مشکلات رو حل کنید. -
12:47 - 12:50گام دوم و عامل دوم عقل خودمان است،
-
12:52 - 12:55عقلی است که با وجودی
که به این نتیجه میرسد، -
12:55 - 13:00که من فقط دارم این‌همه انرژی و فسفر را
برای یک مدرک صرف می‌کنم، -
13:01 - 13:06یا من سازنده ای که به این نتیجه می‌رسم،
دارم خانه را در حریم رودخانه می‌سازم -
13:06 - 13:08که ممکن است هر لحظه دچار آسیب بشود،
-
13:09 - 13:13ولی بازهم می‌گویم مسئولیتش با من نیست،
با اون بالا دستیم است. -
13:13 - 13:17یک کس دیگری دارد برای من تصمیم می‌گیرد،
بیخیال می‌شوم، مسیر رو ادامه میدهم! -
13:19 - 13:23عامل سوم ولی وجدانمان است، وجدانی که
از ما سؤال می‌کند، -
13:24 - 13:27ما را مورد سؤال قرار می‌دهد،
مفعول مصدر سؤال. -
13:29 - 13:33ما را مسئول می‌داند در مقابل اینکه جواب
نمی‌دهیم به عقلمان، -
13:33 - 13:35جواب نمی‌دهیم به اجتماعمان،
-
13:36 - 13:40و سعی می‌کنیم کورکورانه دنبال کنیم
یک روندی را که بر ما تحمیل شده! -
13:42 - 13:47بیاییم درهرموفعیت و هرشرایطی که هستیم
کورکورانه چیزی رو دنبال نکنیم، -
13:47 - 13:49و مطمئن بشویم که کل مسیر را
تا انتها می‌دانیم. -
13:49 - 13:52و می‌دانیم، به آن اطمینان داریم که درست
داریم پیش می‌رویم. -
13:53 - 13:56بیایید قانع نباشیم به اینکه یک مدرکی
بگیریم و خلاص شویم. -
13:57 - 14:00بیایید قانع نباشیم یه اینکه تحقیقات
دانشمندان علمی‌مان، -
14:00 - 14:02توسط مدیرمان دارد دور ریخته میشود،
-
14:02 - 14:04و ما چون پایین‌تریم حق دخالت نداریم.
-
14:05 - 14:08بیایید صدای همدیگر باشیم،
و با همدیگر فکر کنیم. -
14:09 - 14:11بیایید خودمان را مسئول بدانیم،
-
14:11 - 14:15در مقابل وجدانمان، در مقابل عقلمان
و درمقابل اجتماعمان، -
14:15 - 14:20و نهایتا درمقابل فاصله بین علم تا صنعتمان!
-
14:20 - 14:24(تشویق حضار)
- Title:
- The gap between science and industry: how we are responsible? | Shabnam Yazdani | TEDxTehran
- Description:
-
more » « less
Iran has suffered from unpractical scientific ideas which flourish as top-notch journal articles but are never used for a real practical industrial application. As an aerospace engineer, Shabnam Yazdani tells us how to use familiar steps to fill the gap between science and industry and move correctly in the complex maze of commercialization.
This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at https://www.ted.com/tedx
- Video Language:
- Persian
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 14:27
Show all
