Return to Video

Jake Wood: Noodhulp na een ramp, een nieuwe missie voor veteranen

  • 0:01 - 0:03
    Twee jaar geleden, na vier jaar dienst
  • 0:03 - 0:05
    in het United States Marine Corps
  • 0:05 - 0:07
    met missies naar Irak en Afghanistan,
  • 0:07 - 0:10
    leidde ik een team in Port-au-Prince
  • 0:10 - 0:12
    van veteranen en medische professionals
  • 0:12 - 0:15
    in een van de zwaarst getroffen gebieden
    van die stad,
  • 0:15 - 0:16
    drie dagen na de aardbeving.
  • 0:16 - 0:18
    We gingen naar plaatsen
    waar niemand heen wilde,
  • 0:18 - 0:22
    of heen kon.
    Na drie weken
  • 0:22 - 0:25
    realiseerden we ons dat militaire veteranen
  • 0:25 - 0:28
    heel goed functioneren bij noodhulp.
  • 0:28 - 0:30
    Mijn medeoprichter en ik
  • 0:30 - 0:34
    analyseerden het.
    We vonden twee problemen.
  • 0:34 - 0:37
    Noodhulp bij rampen is ontoereikend,
  • 0:37 - 0:40
    traag en verouderd. Ze gebruikt
    niet de beste technologie,
  • 0:40 - 0:42
    en niet de beste mensen.
  • 0:42 - 0:44
    Het tweede probleem
  • 0:44 - 0:47
    was een zeer gebrekkige
    re-integratie van veteranen,
  • 0:47 - 0:49
    voorpaginanieuws op dit moment
  • 0:49 - 0:51
    nu veteranen uit Irak en Afghanistan
    naar huis komen.
  • 0:51 - 0:54
    Ze worstelen met re-integratie
    in de maatschappij.
  • 0:54 - 0:56
    We bekeken deze twee problemen
  • 0:56 - 0:59
    en kwamen tot de conclusie
    dat dit geen problemen zijn
  • 0:59 - 1:03
    maar oplossingen.
  • 1:03 - 1:06
    We kunnen noodhulp gebruiken als een kans
  • 1:06 - 1:08
    op dienstverlening
    voor teruggekeerde veteranen.
  • 1:08 - 1:10
    Onderzoek toont aan dat 92% van de veteranen
  • 1:10 - 1:13
    bij terugkomst hun dienstverlening
    willen verderzetten.
  • 1:13 - 1:16
    We kunnen veteranen gebruiken
    om noodhulp te verbeteren.
  • 1:16 - 1:19
    Op het eerste gezicht is dat heel zinvol.
  • 1:19 - 1:22
    In 2010 reageerden we op de tsunami in Chili,
  • 1:22 - 1:26
    en de overstromingen in Pakistan.
    Teams gingen naar de Thais-Birmese grens.
  • 1:26 - 1:29
    Maar het was eerder dit jaar dat een van onze
  • 1:29 - 1:33
    oorspronkelijke leden voor een focusverschuiving
    in de organisatie zorgde.
  • 1:33 - 1:36
    Dit is Clay Hunt. Clay diende samen met mij.
  • 1:36 - 1:38
    in Irak en Afghanistan.
  • 1:38 - 1:42
    Clay was bij ons in Port-au-Prince en in Chili.
  • 1:42 - 1:46
    In maart pleegde Clay zelfmoord.
  • 1:46 - 1:49
    Dat was een tragedie, maar het dwong ons
  • 1:49 - 1:52
    te focussen op wat we aan het doen waren.
  • 1:52 - 1:55
    Clay pleegde geen zelfmoord in reactie op wat
  • 1:55 - 1:58
    in Irak en Afghanistan gebeurde.
    Hij pleegde zelfmoord
  • 1:58 - 2:01
    om wat hij verloor toen hij thuiskwam.
  • 2:01 - 2:05
    Hij verloor zijn doel en zijn gemeenschap.
  • 2:05 - 2:09
    En misschien wel het meest tragische:
    zijn eigenwaarde.
  • 2:09 - 2:12
    Bij onze evaluatie van deze tragedie
  • 2:12 - 2:17
    dachten we aan die twee problemen
  • 2:17 - 2:20
    uit de eerste dagen van onze organisatie.
  • 2:20 - 2:23
    We waren een noodhulporganisatie
    met de hulp van veteranen.
  • 2:23 - 2:25
    We waren heel succesvol
  • 2:25 - 2:29
    en het voelde alsof we het noodhulp-paradigma
    aan het veranderen waren.
  • 2:29 - 2:33
    Na Clay verschoven we de focus en plotseling
  • 2:33 - 2:35
    zagen we onszelf
  • 2:35 - 2:40
    als organisatie voor veteranen
    die gebruik maakt van noodhulp.
  • 2:40 - 2:43
    We zijn ervan overtuigd
    dat we opnieuw een doel,
  • 2:43 - 2:46
    een gemeenschap en eigenwaarde
    kunnen geven aan de veteranen.
  • 2:46 - 2:48
    Tornado's in Tuscaloosa en Joplin,
    en later
  • 2:48 - 2:52
    de Orkaan Irene
    gaven ons een kans om dat te bekijken.
  • 2:52 - 2:55
    Stel je even voor: een 18-jarige jongen
  • 2:55 - 2:58
    afgestudeerd van de middelbare school
    in Kansas City, Missouri.
  • 2:58 - 3:00
    Hij sluit zich aan bij het leger en krijgt een geweer.
  • 3:00 - 3:02
    Ze sturen hem naar Irak.
  • 3:02 - 3:05
    Elke dag vertrekt hij op missie:
  • 3:05 - 3:08
    de vrijheid van zijn familie,
    die hij thuis achterliet, verdedigen
  • 3:08 - 3:10
    De mannen om hem heen beschermen.
  • 3:10 - 3:12
    Vrede brengen in het dorp waar hij werkt.
  • 3:12 - 3:16
    Hij heeft een doel.
    Maar hij komt thuis [in] Kansas City, Missouri.
  • 3:16 - 3:19
    Misschien gaat hij naar de universiteit,
    misschien heeft hij een baan,
  • 3:19 - 3:21
    maar hij heeft niet hetzelfde gevoel van zingeving.
  • 3:21 - 3:23
    Je geeft hem een kettingzaag.
    Je stuurt hem naar Joplin, Missouri
  • 3:23 - 3:26
    na een tornado. Daar hervindt hij dat.
  • 3:26 - 3:29
    Dezelfde 18-jarige jongen studeert af
    van de middelbare school
  • 3:29 - 3:31
    in Kansas City, Missouri, sluit zich aan bij het leger
  • 3:31 - 3:33
    dat hem een geweer geeft en hem naar Irak stuurt.
  • 3:33 - 3:36
    Elke dag ziet hij dezelfde ogen om zich heen.
  • 3:36 - 3:39
    Hij weet dat deze mensen hem beschermen.
  • 3:39 - 3:41
    Hij sliep in hetzelfde zand. Ze leefden samen.
  • 3:41 - 3:44
    Ze aten samen. Ze bloedden samen.
  • 3:44 - 3:47
    Hij gaat naar huis naar Kansas City, Missouri.
  • 3:47 - 3:50
    Hij komt uit het leger. Hij trekt zijn uniform uit.
  • 3:50 - 3:51
    Hij heeft die gemeenschap niet meer.
  • 3:51 - 3:54
    Drop 25 veteranen in Joplin, Missouri,
  • 3:54 - 3:57
    en ze krijgen dat gevoel van samenhorigheid terug.
  • 3:57 - 3:59
    Opnieuw dezelfde 18-jarige jongen die afstudeert
  • 3:59 - 4:01
    aan de middelbare school in Kansas City.
  • 4:01 - 4:02
    Hij sluit zich aan bij het leger en krijgt een geweer.
  • 4:02 - 4:04
    Ze sturen hem naar Irak.
  • 4:04 - 4:08
    Ze spelden een medaille op zijn borst.
    Thuis wordt hij gehuldigd.
  • 4:08 - 4:11
    Hij trekt zijn uniform uit.
    Hij is niet langer Sergeant Jones
  • 4:11 - 4:13
    in zijn gemeenschap. Hij is nu Dave uit Kansas City.
  • 4:13 - 4:16
    Hij heeft niet hetzelfde gevoel van eigenwaarde.
  • 4:16 - 4:18
    Maar je stuurt hem naar Joplin na een tornado,
  • 4:18 - 4:20
    en opnieuw loopt iemand naar hem toe
  • 4:20 - 4:23
    en schudt zijn hand
    om hem te bedanken voor zijn hulp.
  • 4:23 - 4:25
    Hij heeft opnieuw zijn eigenwaarde.
  • 4:25 - 4:27
    Het is heel belangrijk
    dat iemand het voor hen opneemt
  • 4:27 - 4:29
    Het is heel belangrijk
    dat iemand het voor hen opneemt
  • 4:29 - 4:31
    en dat deze generatie van veteranen
    de mogelijkheid heeft
  • 4:31 - 4:33
    om dat te doen als ze de kans krijgen.
  • 4:33 - 4:38
    Heel hartelijk bedankt. (Applaus)
Title:
Jake Wood: Noodhulp na een ramp, een nieuwe missie voor veteranen
Speaker:
Jake Wood
Description:

Na maanden of jaren vechten overzee, zeggen 92 % van de Amerikaanse veteranen dat ze ten dienste willen blijven. Ondertussen richt de een na de ander natuurramp wereldwijd grote schade aan. Wat hebben deze twee uitdagingen met elkaar gemeen? Mede-oprichter Jake Wood van Team Rubicon geeft een bewogen talk over hoe veteranen effectief kunnen bijdragen aan rampen -- en daarbij zingeving, samenhorigheid en eigenwaarde herwinnen.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
04:59

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.