Antibiyotiksiz hayvanlar için acil durum

BM, antimikrobiyal direncin 2050 yılına kadar en büyük katilimiz olacağını öngörüyor. Bioprocess Mühendisi Leon Marchal, "Bu, gerçekten hepimizi korkutmalı." diyor. Acilen ihtiyaç duyulan bir çözüm üzerinde çalışıyor: büyük, küresel hayvan yemi endüstrisini dönüştürmek. Hayvancılık yemlerinden günlük evcil hayvan muamelelerine kadar hayvansal ürünlerdeki antibiyotiklerin aşırı kullanımının neden dünya çapında fırladığını ve potansiyel bir salgını önlemek için sağduyu önlemlerini nasıl alabileceğimizi öğrenin.

Basit enfeksiyonların
ölümcül olduğu bir zaman vardı

ancak şimdi, antibiyotiklerin
geniş kullanılabilirliği sayesinde,

bu sadece geçmişin bir kalıntısı.

Ama aslında "kalıntısıydı" demeliyim

çünkü günümüzde, o kadar çok
antibiyotik kullanıyoruz ki

enfeksiyona neden olan
bakteriler direnç kazanıyor.

Bu gerçekten hepimizi korkutmalı.

Davranışlarımızı değiştirmez ve kendimizi
antibiyotiklerden vazgeçirmezsek

BM, 2050 yılına kadar

antimikrobiyal direncin bizim
en büyük katilimiz olacağını öngörüyor.

Bu yüzden harekete geçmeliyiz.

Ancak "nereden başlamalı" ilginç bir soru

çünkü antibiyotik kullanan
sadece biz insanlar değiliz.

Dünya çapında tüm antibiyotiklerin
yüzde 50 ile 80'i

hayvanlar tarafından kullanılmaktadır.

Bunların hepsi
insan sağlığı için kritik değil

ama şimdiden kontrol altına almazsak

insanlar ve hayvanlar için
çok korkutucu bir geleceğe bakıyoruz.

Başlamak için buraya
nasıl geldiğimizden bahsedelim.

İlk büyük ölçekli antibiyotik kullanımı,
geçen yüzyılın 50'li yılların başındaydı.

Batı dünyasında refah artıyordu

ve insanlar daha fazla
hayvansal protein yemek istiyorlardı.

Hayvanlar hasta olduğunda
antibiyotiklerle tedavi edebilirdiniz,

böylece ölmezler
ve büyümeye devam ederlerdi.

Ancak kısa bir süre sonra,

yemlere az ve düzenli miktarda
antibiyotik eklenmesinin

hayvanları sağlıklı tuttuğu,

onların daha hızlı büyümesini

ve daha az beslenmeye ihtiyaç duymasını
sağladığı keşfedildi.

Yani bu antibiyotikler iyi çalıştı --

gerçekten iyi, aslında.

Ve artan hayvansal üretim ile

aynı zamanda antibiyotik kullanımı da
dünya çapında fırladı.

Ne yazık ki antibiyotik direnci de öyle.

Doktorunuz size antibiyotik şişesinin
tamamını bitirmenizi söylemesinin nedeni,

dozunuzu azaltmanız durumunda
tüm böcekleri öldürmeyeceğinizdir.

Ve etrafta dolaşanlar
antibiyotik direncini arttırır.

Hayvanlara az ve düzenli dozlarda
antibiyotik vermekle aynı problem:

Bazı kötü böcekler ölüyor ama hepsi değil.

Bunu bütün bir endüstriye yayarsanız

yanlışlıkla büyük bir antibiyotik dirençli

bakteri rezervuarı oluşturduğumuzu
anlayabilirsiniz.

Ama bunu size söylemekten nefret ediyorum.

Sorun orada bitmiyor.

Başka kim antibiyotik
kullanıyor biliyor musunuz?

Kediniz Pofuduk ve köpeğiniz Rover.

(Gülüşme)

Evcil hayvanlar, en ağır
kullanıcılar arasında bile sıralanır

ve insan sağlığı için

çok daha kritik olan
antibiyotikler kullanırlar.

Bunu, bize eşlik eden hayvanlarımızla
ne kadar yakın yaşadığımızla birleştirin

ve kendi evcil hayvanınızdan

antibiyotiğe dirençli bakterileri
alma riskinizi anlarsınız.

Ancak çiftlik hayvanlarındaki

bu antibiyotiğe dirençli bakteriler
sizi nasıl etkiler?

Size verilerimizle ilgili
bir örnek vereyim.

Avrupa'daki domuzlarda
farklı antibiyotik türlerine karşı

antibiyotiğe dirençli
salmonella seviyeleri

yüzde 1'den az bir yüzdeden
yüzde 60'a kadar değişmektedir.

Bu, çoğu durumda, bu antibiyotiğin

bu salmonellayı öldürmek için
artık işe yaramayacağı anlamına gelir.

Domuzdaki antibiyotiğe dirençli salmonella

ve nihai ürün arasında

yüksek bir bağlantı vardı.

İster domuz pirzolası, ister kaburga

veya isterse de kıyma olsun.

Neyse ki genellikle
tüm çiğ et, balık veya yumurtaların

yüzde birinden daha azı

salmonella içerecektir.

Ve bu sadece iyi tedavi edilmediğinde
bir risk oluşturur.

Hâlâ Avrupa'da 100.000'den fazla insanda
ve ABD'de bir milyondan fazla insanda

salmonella vakası var.

ABD'de, her yıl 23.000
hastaneye yatış oluyor

ve 450 kişi ölüyor.

Antibiyotiğe dirençli salmonella arttıkça

bu ölü sayısının artması muhtemeldir.

Ama bu sadece kendinizi
tüketmekle ilgili değil.

Bu yıl, 100'den fazla kişiye,

köpeklerini domuz kulakları ile
besledikten sonra,

birçok ilaca dirençli
bir salmonella bulaştı.

Bu yüzden hayvansal üretimde

antibiyotik kullanımını
gerçekten kesmeliyiz.

Neyse ki bu olmaya başlıyor.

Avrupa, yemde düşük dozlarda antibiyotik
koymayı yasaklayan ilk bölgedir.

1999'dan itibaren, birkaç adımda,

izin verilen farklı tipte
antibiyotiklerin miktarı azaldı

ve 2006'da tam bir yasak yürürlüğe girdi.

Antibiyotiklere, sadece bir veteriner

hayvanın hasta olduğunu
belirlediğinde izin verildi.

Kulağa hoş geliyor, değil mi?

Sorun çözüldü.

Hayır, bekleyin, o kadar hızlı değil.

Azaltma programı başlar başlamaz
antibiyotiklerin,

birçok kötü çiftlik uygulamasını
örtbas etmek için

mükemmel bir battaniye olduğu
çok hızlı bir şekilde keşfedildi.

Giderek daha fazla hayvan hastalandı

ve antibiyotiklerle
tedavi edilmesi gerekiyordu.

Yani toplam miktar, düşmek yerine,

aslında arttı.

Elbette, gidilecek yol bu değildi.

Ama neyse ki bu, hikâyenin sonu değildi.

Tüm Avrupa tarım sektörü
bir yolculuğa başladı

ve bence bu herkesin
bir şeyler öğrenebileceği bir yolculuk.

Bu aynı zamanda sahneye
şahsen girdiğim zamandır.

Büyük bir Avrupa
yem birleştiricisine katıldım.

Bir yem birleştiricisi, bir çiftçinin
hayvanlarını beslemesi için

bir beslenme programı oluşturur

ve çoğu zaman hayvanların en iyi şekilde
nasıl yetiştirileceği konusunda

tavsiyelerde bulunur.

Meslektaşlarım, veterinerler

ve tabii ki çiftçiler ile birlikte

hayvanları sağlıklı ve antibiyotiksiz
tutmayı çözmek beni gerçekten motive etti.

Şimdi antibiyotiksiz üretim için

olması gereken üç önemli şey var.

Size bir senaryo anlatayım.

Başlamak -- ve bu çok bariz görünüyor --

hijyenimiz, başlamak için bir yer.

Ahırın ve içme suyu hatlarının
daha iyi temizlenmesi,

hastalığın ortaya çıkmasını
ve ahıra yayılmasını zorlaştırır.

Hepsi çok önemli

ama kişisel olarak
en çok ilgilendiğim kısım

hayvanlar için daha iyi beslenme,

daha iyi besin.

Dengeli bir diyet beslenmesi önemlidir.

Şöyle düşünün:

Siz yeterince lif yemediğinizde
kendinizi iyi hissetmezsiniz.

Tükettiğiniz yiyeceklerin bir kısmı
sizin tarafınızdan sindirilmez,

kalın bağırsağınızda bakteriler
tarafından fermente edilir.

Yani bu mikropları diyetinizin
bir kısmı ile besliyorsunuz.

Başlangıçta, genç hayvanların çoğu
düşük lifli, yüksek nişasta ve protein,

çok ince öğütülmüş ve yüksek
sindirilebilir diyetlerle beslendi.

Kendini hamburger ekmeği, pirinç, waffle

ve protein barlarından oluşan
bir diyete sokmak gibi.

Bunu daha düşük proteinli, yüksek lifli,

kaba bir diyet türüne değiştirdik.

Kepekli tahıllar, et veya fasulye
salatası diyetine sokmak gibi.

Bu, hayvanların bağırsaklarındaki
bakteri florasını

daha faydalı olanlara kaydırdı

ve patojenlerin gelişme şansını azalttı.

Şaşırmış olabilirsiniz

ancak sadece diyet bileşimi değil,
aynı zamanda diyet yapısı da rol oynar.

Basitçe, aynı diyetin daha kaba olması,

daha iyi gelişmiş bir sindirim sistemi

ve dolayısıyla daha sağlıklı
bir hayvan sağlayacaktır.

Ancak en iyi yanı, çiftçilerin
bunu da satın almaya başlamasıydı.

Dünyanın diğer bölgelerinden farklı olarak

Batı Avrupalı çiftçiler çoğunlukla
kendi bağımsız satın alma kararlarını

kendileri veriyorlar:

yemi kimden alıp
hayvanlarını kime satma kararlarını.

Yani sonunda sattığınız şey

bu çiftçilerin gerçek
yerel ihtiyacını yansıtıyor.

Örneğin antibiyotiklerin azaltılmasında

çok daha dikkatli olan ülkelerdeki,

örneğin Almanya ve Hollanda gibi,

domuz yavrularının diyetindeki
protein içeriği,

İngiltere gibi daha yavaş bir ülkeye göre
zaten yüzde 10 ile 15 daha düşüktü.

Ancak daha iyi hijyen gibi
daha iyi beslenme de yardımcı olur

fakat hasta olmanızı tamamen engellemez.

Yani daha fazlasına ihtiyaç var.

İşte bu yüzden mikrobiyoma döndük.

Yem ile suyun daha asidik hâle getirilmesi

daha çok yararlı bakteri sağlayan

ve patojenleri engelleyen bir ortam
yaratmaya yardımcı olur.

Fermente yiyecekler gibi,

yoğurt, lahana turşusu veya salam olsun,

hepsi de daha geç bozulacak.

Modern tekniklerle

örneğin DNA testine dayalı olanlar,

birçok daha farklı mikroorganizmanın da
var olduğunu görebiliriz.

Ve mikrobiyom dediğimiz bu ekosistem

çok daha karmaşık.

Bağırsakta, vücudunuzdaki
doku hücrelerinden

yaklaşık sekiz kat daha fazla
mikroorganizma olduğu ortaya çıkıyor.

Hayvanlar için de etki daha az değil.

Yani hayvansal üretimde
antibiyotik olmadan çalışmak istiyorsak

hayvanları çok daha
sağlıklı hâle getirmeliyiz.

Böylece bir hastalık vurduğunda

hayvanlar çok daha dirençlidir.

Ve ev sahibi, besin ve mikrobiyomu içeren

bu üç yönlü nutribiosis yaklaşımı,

bunu yapmanın yoludur.

Antibiyotik içeren veya antibiyotik
kullanımına neden olan bir diyetle

hayvan yetiştirme uygulaması
çiftlik düzeyinde biraz daha ucuz.

Ama sonunda, tüketici düzeyinde
birkaç yüzdeden bahsediyoruz.

Bu aslında dünya nüfusunun

orta ve yüksek gelirli
kısmı için oldukça uygun.

Kendi sağlığımız veya sevdiklerimizin
sağlığı söz konusu olduğunda

ödemek için çok küçük bir fiyat.

Peki ne düşünüyorsunuz,
hangi yöne gidiyoruz?

Antimikrobiyal direncin, büyük finansal
ve özel bir kişisel maliyetle

en büyük katilimiz olmasına
izin veriyor muyuz?

Yoksa insanların antibiyotik
tüketimini azaltmanın yanı sıra

antibiyotiksiz hayvan üretimini
gerçekten benimsemeye başlıyor muyuz?

Benim için seçim çok açık.

Ama bunu gerçekleştirmek için

azalma hedefleri belirlemeli

ve bunların tüm dünyada
takip edildiğinden emin olmalıyız.

Çünkü çiftçiler birbirleriyle yarışırlar.

Ülke düzeyinde,

ticaret bloğunda veya küresel pazarda

maliyetler çok önemlidir.

Ayrıca gerçekçi olmalıyız.

Çiftçilerin bu azalmayı sağlamak için

daha iyi yönetime ve daha iyi yemlere
daha fazla yatırım yapma olanaklarına

sahip olmaları gerekmekte.

Yasal sınırların yanı sıra
piyasaya antibiyotiği azaltılmış

veya antibiyotik içermeyen
ürünler sürülebilir.

Artan tüketici bilinci ile

bu piyasa güçlerinin gücü artacak.

Şimdi bahsettiğim her şey
bizim için harika görünüyor.

Peki ya hayvanlar?

Şimdi, tahmin edin ne,
onların hayatları da iyileşiyor.

Daha iyi sağlık, daha az stres,
daha mutlu hayat.

Artık biliyorsunuz.

Çok düşük miktarda antibiyotikli
veya antibiyotiksiz et,

yumurta ve süt üretmeyi artık biliyoruz

ve bakteriyel enfeksiyonların

yeniden en büyük katilimiz olduğu
bir geleceği önlemek için

bunun, ödemek için
küçük bir bedel olduğunu savunacağım.

Teşekkürler.

(Alkış)