De mogelijkheden van humor | Andrew Tarvin | TEDxTAMU

Humor is iets dat de meeste barrières overstijgt. Het is een gemeenschappelijke 'eenwording'; een concept dat door iedereen wordt begrepen. Desondanks denkt een groot deel van de bevolking dat ze geen gebruik kunnen maken van humor. Andrew Tarvin zal je laten zien dat iedereen humor kan gebruiken.

Andrew Tarvin is 's werelds eerste Humor Engineer die mensen leert hoe ze betere resultaten kunnen bereiken terwijl ze meer plezier hebben. Hij heeft gewerkt met duizenden mensen bij meer dan 200 organisaties, waaronder P&G, GE en Microsoft. Door zijn achtergrond als projectmanager bij Procter & Gamble te combineren met zijn ervaring als internationale comedian, is Andrew's programma boeiend, onderhoudend en vooral effectief. Hij is een bestseller auteur, is te zien geweest in The Wall Street Journal, Forbes en TEDx, en heeft programma's geleverd in 50 staten, 18 landen en 3 continenten. Hij houdt van de kleur oranje en is geobsedeerd door chocolade.

Deze talk werd gehouden op een TEDx-evenement, in de stijl van de TED-conferenties, maar onafhankelijk georganiseerd door een lokaal team. Meer informatie hierover op http://ted.com/tedx

Zes jaar geleden zat ik
met enkele vrienden in New York

toen ik een bericht op mijn gsm kreeg,

en ik was verbaasd dat het tekstbericht
van mijn grootmoeder kwam.

Ik was verbaasd omdat mijn grootmoeder
toen 78 jaar oud was

en nog nooit eerder een sms had gestuurd.

En ik kan je zeggen
dat de eerste sms schattig was.

Er stond: "Liefste Andrew,
ik probeer te sms'en. Liefs, je oma."

Ik dacht: "Oh, ze denkt
dat het zoals een brief is!"

Dus sms'te ik haar terug:

"Hey oma, het is een sms.
Dit hoeft er niet allemaal bij."

Ze reageerde: "Liefste Andrew,

OK. Liefs, je grootmoeder."

Het leukste is dat er altijd staat:
"Liefs, je oma",

alsof "Liefs, oma"
mij in de war zou brengen.

Alsof het zou zijn: "Liefste Andrew,
amuseer je in Texas. Liefs, oma",

en ik zou denken: "oma? wiens oma?"

(Gelach)

Maar mijn oma ontdekt
nog steeds nieuwe dingen.

Enkele jaren geleden ging ik
naar Zwitserland voor mijn werk,

kwam terug en stuurde haar een sms:

"Hey oma, ik kom net terug
uit Zwitserland."

Ze reageerde: "Liefste Andrew,
Zwitserland? WTF."

(Gelach)

Ok, dus ik belde naar mijn grootmoeder:

"Oma, wat denk je dat WTF betekent?"

En ze zei:

"Oh, nou, iemand in de bridgeclub zei:
'Wow That's Fun.'"

(Gelach)

En ik reageerde:
"Dat is precies wat het betekent."

Ik ga dit niet uitleggen
aan mijn grootmoeder.

Maar na een tijdje, realiseerde ik me

dat de wereld een mooiere plaats zou zijn

als meer mensen dachten dat WTF -

als meer mensen zoals mijn oma waren
en dachten: "Wow, that's fun".

In 2012 verliet ik mijn job
bij Proctor and Gamble

om mensen over de waarde
van humor te leren.

Ik heb met meer dan 35.000 mensen gewerkt
in meer dan 250 organisaties

om te leren productiever te zijn,
minder gestresseerd en vrolijker

door humor te gebruiken.

Maar als mensen horen wat ik doe,
zijn ze nogal sceptisch,

(Gelach)

want niemand denkt dat humor slecht is.

Is hier iemand die niet graag lacht?

Iemand die denkt:
"Nee, ik haat het gevoel van vrolijkheid?"

(Gelach)

Nee. Mensen vinden humor
een leuk extraatje.

Oh, als ik mijn werk leuker vond, als ik
plezier kon maken, dat zou super zijn,

maar indien niet, ah ja.

In werkelijkheid is humor een must-have.

In onze hedendaagse overwerkte,
ondergewaardeerde, stressvolle,

slaaprovende cultuur

is humor van essentieel belang.

Want humor doet mensen luisteren,

het verlengt het langetermijngeheugen,

het verbetert ons begrip,
helpt ons te leren

en helpt boodschappen over te brengen.

Het verbetert ook de groepscohesie,

vermindert statusverschillen,
verzacht conflicten, schept vertrouwen

en brengt mensen dichter bij elkaar.

Het doet onder andere dat....

(Gelach)

en ook nog dit en dat en ga zomaar door.

En het is allemaal onderbouwd met
onderzoek en levensechte voorbeelden.

(Gelach)

Dit zijn behoorlijk indrukwekkende
voordelen, toch?

Door humor kun je er beter uitzien, langer
leven en bonussen binnenharken.

(Gelach)

Want mensen die humor gebruiken,
worden beter betaald.

En iedereen kan deze voordelen aanleren.

Want als ik tegen mensen praat
over humor of comedy,

zijn ze soms geïntimideerd.

Dat evenement in Zwitserland
enkele jaren geleden,

dat mijn oma WTF deed zeggen,

was om er op een conferentie te spreken.

En een van de andere sprekers
was deze heer.

Hij heet Kevin Richardson.

Hij is ook gekend als
de leeuwenfluisteraar.

Dat YouTube filmpje van een leeuw
die een man knuffelt, dat is hij.

Hij woont in Zuid-Afrika,

hij brengt leeuwen groot van jongsaf aan,

en ze behandelen hem als familielid.

Hij is eigenlijk de menselijke versie
van Rafiki van The lion king.

Maar Kevin en ik
spraken elkaar voor het event.

Hij vernam dat ik stand-up comedy deed,

en hij had zoiets van: "Huh, dat zou ik
nooit kunnen, het is te eng."

(Gelach)

Ik reageerde: "Maar je leeft
samen met leeuwen!"

(Gelach)

Alsof een grap vertellen enger is
dan samenleven met leeuwen.

(Gelach)

Maar zoveel mensen hebben de indruk

dat het talent om iemand te doen lachen
ergens in het DNA gecodeerd is.

(Gelach)

Maar de realiteit is dat humor
een vaardigheid is,

en daardoor kunnen we het leren.

Want ik ben iemand die heeft moeten leren
hoe humor te gebruiken.

Want ik heb meer dan duizend shows gedaan

als stand-up comedian, improvisator,
storyteller, woordkunstenaar.

Ik heb gesproken en opgetreden in alle
50 staten, in 18 landen en op 1 planeet.

(Gelach)

Ik heb fans in meer dan 150 landen,

gebaseerd op mensen die toevallig
op mijn website terechtkwamen.

Ik werd hilarisch en slim genoemd,
dat is toch wat mijn moeder zegt.

(Gelach)

En ik was in The Daily Show,
met John Stewart,

tussen het publiek.

(Gelach)

Onlangs ging ik naar een schoolreünie,

en toen men ontdekte
dat ik stand-up comedy deed,

zeiden ze: "Maar je bent niet grappig."

En ergens hebben ze gelijk

want ik kan je wel vertellen
dat dit gezicht niet grappig overkomt.

(Gelach)

Er is veel grappig aan deze foto,

maar niets ervan was zo bedoeld.

(Gelach)

En ik heb blonde pieken in mijn haar
alsof ik in een boysband wou zitten.

Het thema was: 'In een droom',
ik ben niemands droom -

(Gelach)

op deze foto.

Want toen ik opgroeide was ik nooit de
sfeermaker op een feestje of de klasclown.

In mijn eindjaar werd ik verkozen tot
'favoriet van de leerkrachten'.

Dit zal velen onder jullie verbazen,
want het is omdat ik een nerd ben.

En als je je afvraagt welk type nerd,

het antwoord is inderdaad;
computer, wiskunde, science fiction,

Dungeons & Dragons, Star Wars,
Star Trek, Starbucks - de hele boel.

(Gelach)

Maar meer specifiek ben ik ingenieur.

Aan de Ohio State universiteit
behaalde ik een graad

in computerwetenschappen en techniek.

Toen ik afgestudeerd was,

begon ik te werken bij Proctor & Gamble
als IT projectmanager.

Dat was wat men van mij verwachtte,

want mijn persoonlijkheidsbeoordeling

suggereerde dat dat was wat ik als
computerwetenschapper moest doen.

Maar ik heb geleerd dat wij geen
persoonlijkheidsbeoordeling zijn.

Want mijn evaluatie is

dat ik een Type-A, blauwe, gewetensvolle
INTJ ben met als sterrenbeeld waterman.

Dat betekent dat ik een ambitieuze,
koppige introvert ben

die van lange strandwandelingen houdt.

Maar wij zijn niet onze
persoonlijkheidsbeoordelingen.

Ze kunnen ons inzicht geven
in ons gedrag

of ons vertellen wat ons motiveert

of ons zeggen welke Disneyprinses
we zouden zijn - Pocahontas -

(Gelach)

maar ze bepalen ons niet;
we worden bepaald door onze acties.

Dus begon ik aan comedy te doen op school.

Mijn beste vriend, daar in het midden,
wou een impro comedygroep starten.

Hij had mensen nodig
en dwong me mee te doen.

En zoals je waarschijnlijk kunt zien
op deze foto, waren we niet echt goed.

In het begin hadden we
geen idee wat we deden.

We bekeken: 'Whose line is it anyway?'
en probeerden dit na te doen.

Wat ik tekort kwam aan comedykwaliteiten
maakte ik goed met comedy projectbeheer.

"Als we dit doen, doen we het goed,

gaan we drie keer per week repeteren,

gaan we elke maandag vergaderen,

en we gaan onze vorige shows herbekijken
alsof het een spelanalyse is."

En na twee jaar, werden we beter.

We promoveerden van optredens
in de kelders van woningen

naar tweemaal per week optreden
in het theater van de campus,

hoewel we nooit echt leerden
een goede foto te nemen.

Maar op die manier leer je
de kunst van humor.

Door oefenen en herhaling.

En iedereen kan dit doen.

Je hoeft geen professionele
cabaretier te zijn om comedy te gebruiken,

maar we kunnen leren van de professionals.

Bijvoorbeeld, bij stand-up, kunnen we
leren hoe een bepaald standpunt te delen,

want Louis C.K. heeft
een erg specifieke kijk op de wereld,

die anders is dan die van Ellen DeGeneres,

die anders is dan die van Tig Notaro,
Dave Chappelle of Chris Rock.

Iedereen heeft zijn eigen perspectief.

Sommigen vertellen mij

dat ik lijk op een kruising
tussen Hugh Jackman en Conan O'Brien.

(Gelach)

Anderen zeggen: "Ah, ik zie een beetje
David Tennant van Doctor Who."

Een vrouw zei me:

"Ik vind dat je op Justin Timberlake lijkt
maar van hier tot daar."

(Gelach)

En dan gaan we maar de kerel negeren
die me zei dat ik op Clay Aiken lijk.

Inderdaad, helemaal.

Iedereen heeft zijn eigen perspectief.

En we kunnen dat perspectief gebruiken
als een manier om connecties te maken, ja?

We kunnen het gebruiken om te zeggen:
"Oh, we lijken op elkaar."

Wie houdt van desserts?

Mensen houden van desserts. Ik hou ervan.
Ik ben dol op milkshake.

Het is de meest efficiënte
vorm van dessert

vanwege van de combinatie van het lekkere
ijs en de gebruiksvriendelijke vorm.

Maar ik begrijp niets van muntchocolade.

Zijn hier muntchocoladefans?

Ik heb nog nooit chocolade gegeten

en gedacht: "Weet je wat hierbij geweldig
zou passen? Tandpasta."

(Gelach)

We kunnen een perspectief delen
als een manier om te verenigen.

Of als een manier om een punt te maken.

Ik zal je zeggen

dat ik altijd computers beter
begrepen heb dan mensen.

Want als er iets fout gaat met de computer

krijg je een foutmelding.

Als er iets fout gaat met een mens,

krijg je gevoelens.

(Gelach)

Het zou veel gemakkelijker zijn
als mensen foutmeldingen hadden,

vind je niet?

Stel, je bent overwerkt, overweldigd,
een beetje gestresseerd,

en er komt een pop-up:
'Opgepast! Systeemoverbelasting.'

(Gelach)

'Herstart aub door een dutje te doen.'

Want we weten allemaal
dat dutjes onze versie zijn

van 'Zet het gewoon af
en zet het dan weer aan.'

Sommige foutmeldingen
zou je zelfs niet hoeven aanpassen.

Stel dat je met een serveerster flirt,
maar ze merkt het niet op.

Dan zou er komen: 'Fout. Niet mogelijk
om contact met de server te krijgen.'

(Gelach)

Het zou zoveel gemakkelijker zijn.

Maar mensen zijn nu eenmaal
geen computers,

hoe schattig het ook is
als ze doen alsof ze het wel zijn.

Want, wij mensen, moeten niet alleen
onze tijd beheren, maar ook onze energie.

Want het maakt niet uit
hoeveel tijd we hebben,

als we de energie niet hebben
om er iets mee te doen.

Van improvisatie leren we hoe we een
standpunt kunnen ontleden en overdrijven.

Want de fundamentele mindset
bij improvisatie is: 'Ja, en...'

Zo kunnen improvisators bij UCB, Second
City en ComedySportz dingen verzinnen

zonder er diep over na te denken.

En we kunnen hetzelfde doen.

Neem wat zij doen, aanvaard en bouw,
verken en overdrijf en zeg:

"Als dit klopt, wat klopt er dan nog?"

Ik had een trip naar Florida nodig
om te beseffen

dat de rapper Flo Rida zijn naam
had gekozen naar zijn thuisstaat Florida,

en er een spatie tussen had gezet.

Ik stond paf!

(Gelach)

We zouden kunnen zeggen: "Als dit klopt,
wat is er dan nog waar?"

We zouden kunnen zeggen:

"Ik vind dat er een Zuid-Amerikaans
bedrijf in Dover moet komen

met de naam De Le Ware.

(Gelach)

Of: "Er zou een vrouwelijke
internetdetective in Biloxi kunnen zijn

die door het leven gaat als
Misses IP, PI."

(Gelach

En als dit waar is,
wat is er dan nog waar?

Met 'Ja, en' kun je humor creëren,

maar je kan het ook gebruiken
om contact met elkaar te maken.

Denk bijvoorbeeld
aan de stereotypische small talk

waarbij mensen zeggen:
"Ah, wat vind je van het weer?"

En je zegt: "Ja, en als je nu niet
op dit evenement was,

hoe zou je dan van het weer genieten?"

En zo kunnen we een ongemakkelijk gesprek
meer betekenis geven

waarbij je iets leert van die persoon.

"Bij zo'n mooi weer is, ga ik naar buiten
of ga ik wandelen of zwemmen."

Als je zoals ik bent, blijf je binnen,
want je bent erg bleek.

Ik maak graag gebruik van SPF
omdat dat de beste bescherming geeft.

We leren over mensen via 'Ja, en.'

We kunnen ook een ja, en-mindset
gebruiken om meer plezier te hebben,

want in werkelijkheid werkt de gemiddelde
mens 90.000 uren in hun leven.

Negentigduizend uur!

Dat is de volledige lengte,
de volledige discografie van Netflix.

Dat is dus heel erg lang.

En we kunnen zeggen: "Ja, ik ga
90.000 uren werken,

en er tegelijk plezier aan beleven."

Tussen mijn eerste en laatste jaar
in het middelbaar,

werkte ik in een fabriek,

en dat was niet bepaald
een opwindende job.

In die tijd dacht ik dat ik
misschien, in de toekomst

een internationale hip-hopster
wou worden.

Dus om de tijd te doden
bedacht ik teksten in m'n hoofd,

en schreef ze dan op in een notitieboekje.

Onlangs vond ik een van die notitieboekjes

en ontdekte ik waarom ik
nooit een hip-hopster geworden was.

Want een van de teksten was:

'Waterstof plus waterstof plus zuurstof
verbonden door covalente lijm.

Wat krijg je dan, gewoon water,

yeah, ze werken samen
en worden steeds warmer."

(Gelach)

Daarom werd ik dus nooit
een hip-hopsuperster.

Maar het hielp me wel de tijd te spenderen
met het creëren van humor en plezier.

Simpelweg bekeken,

kunnen we leren over het belang
van betrokkenheid bij de voorstelling.

Want de personages
van Saterday Night Live,

Key & Peele, Monty Python,

zijn zo leuk omdat de acteurs
zich betrokken voelen bij de voorstelling.

En ze voelen zich zelfzeker
over hun vertolking.

Het lijkt wat op daten, niet?

Mensen zeggen dat ze een relatie willen
met iemand die zelfzeker is.

Enkele jaren geleden
zat ik met enkele vrienden in een bar,

en ik zag er een heel knap meisje.

"Spreek haar aan."

"Dat kan ik niet."

"Waarom niet?"

"Ik ben geen goede flirter."

"Je moet geen flirter zijn,
je moet zelfzeker zijn."

Maar niemand zegt je dat vrouwen
zelfzekerheid willen op bepaalde vlakken.

Want geen enkele vrouw wil een man
die zelfzeker is met wiskunde.

(Gelach)

Dat is wat ik heb.

(Gelach)

Dus ik dacht: "OK, ik ga het proberen
met een wiskundige openingszin."

Dus stapte ik naar het meisje
en zei: "Hallo, meisje."

(Gelach)

"Ben jij een verticale asymptoot?
Want je schoonheid kent geen grenzen''.

(Gelach)

Ze had zoiets van: "Wat zei je net?"

(Gelach)

Dus probeerde ik het opnieuw
en zei: "Hey, meisje.

Ben je het omgekeerde van een hypotenusa?
Want ik heb zin om te zondigen."

(Gelach)

Ze reageerde met: "Ik denk
dat je beter weg zou gaan."

Dus ging ik maar weg.

Maar enkele uren later, dacht ik:
"Oh, wat ik had moeten zeggen, was:

'Hey meisje, je bent bovengemiddeld,
waarom doe je dan gemeen'"

(Gelach)

Is het jullie al overkomen

dat je pas aan iets dacht,
zowat vier uur na de gebeurtenis?

Dat is eigenlijk positief,
het heet 'staircase wit'.

Het idee van: 'dit moment gebeurt hier',

en je denkt er daarna over
in het trappenhuis.

Een goed teken, want het betekent
dat je gevoel voor comedy hebt.

En door te oefenen en te herhalen,

kun je de tijd inkorten die nodig is
voor dat aha-moment

van pas na vier uur later,
naar drie uur later,

naar amper twee tot tien minuten
tot op het moment zelf.

Want een weerspiegeling op het verleden
kan leiden naar actie in de toekomst.

Zo voelen we ons steeds comfortabeler
en zelfzekerder om humor te gebruiken

hoe vaker we het doen.

Zoals Amy Cuddy zegt:
"Fake het tot je het bent."

Sommige mensen denken nu:

"OK, mijnheer Justin Timberlake-ogen"

(Gelach)

"Wat als ik niet grappig ben?"

De waarheid is dat als je ooit
iemand deed lachen,

ook al was het omdat je
struikelde op de trap,

je nog steeds humor zou gebruiken.

Maar zelfs als je niet klaar bent
om humor te creëren,

kun je steeds profiteren van humor
door een soort herder van humor te zijn.

Je kunt quotes delen, je kunt een TED talk
die je leuk vond delen,

of je kunt beelden gebruiken
tijdens je presentaties.

Want ik heb deze foto niet genomen.

Ik ben niet naar Sri Lanka geweest.

Ik ken deze herder of zijn geiten niet.

Ik vond het op Flickr onder de
Creative Commons license

en deelde het met jullie,
omdat ik het leuk vond.

En zelfs als je niet klaar bent
om humor te creëren,

en je denkt niet dat je iets interessants
op het internet kunt vinden,

kun je nog steeds humor gebruiken
door te glimlachen.

Want als we iemand zien glimlachen,

spiegelen we dat gedrag
met de spiegelneuronen in onze hersenen.

En als wij glimlachen, zij ook,
dan creëren we een menselijke connectie.

Anderen vragen zich af:
"Wat als niemand lacht?

Wat als ik humor probeer
en er valt een ongemakkelijke stilte?"

Het is enkel ongemakkelijk
als je er tijd aan besteedt,

erbij stil blijft staan.

Want nog nooit werd iemand ontslagen
omwille van een slechte mop.

Een ongepaste mop misschien,
maar niet door een slechte grap.

Een voorbeeld van een slechte grap:

"Ik moest ooit een les missen
omdat ik onderkoeld was,

ik was te 'cool' voor school."

(Gelach)

Dat is een slechte grap.

(Gelach)

Een ongepaste grap
gaat over een ongepast onderwerp,

heeft een ongepast doelwit
of komt op een ongepast moment.

Maar zolang we positief blijven -

(Gelach)

en inclusief, is het best OK.

Want als dan niemand met onze grap lacht,

wordt het gewoon een positief
en inclusief statement.

Als laatste denken mensen:
"Wat als mensen me niet au sérieux nemen?

Wat als men mij een nar
of een clown vindt?"

Als je humor op het werk wil gebruiken,

besef dan dat humor
het werk niet vervangt.

Humor is als het zout in je eten.

Je zou geen volledige maaltijd zout
willen eten, toch?

Want dan zou je een paard zijn.

Wil je een paard zijn?
Ik zou zeggen van niet.

(Gelach)

Maar je kunt humor nog steeds gebruiken

zolang je er het werk
productiever mee maakt.

Managers willen dat ook,

want ze weten dat je je dan meer betrokken
voelt en betere resultaten boekt.

Stel dat je voor een organisatie werkt
die geen plezier duldt.

In werkelijkheid kan niemand
je gedachten controleren.

Niemand kan je beletten
om naar een comedy podcast te luisteren

tijdens de rit naar huis

om te ontstressen en meer aanwezig
te kunnen zijn voor je familie.

Niemand belet je om een Twitteraccount
aan te maken om grappen te schrijven.

Niemand kan je verbieden chemie-rapteksten
te bedenken terwijl je werkt.

Het is zo dat jobvoldoening,
je vooruitzichten, je stressmanagement

jouw volledige verantwoordelijkheid is
en een keuze die jij zelf maakt.

En dat is de kunst van humor.

Het begint bij het delen
van een standpunt,

en dan verkennen
en verbreden we dat standpunt.

We 'ja, en-nen'
zowel ons werk als ons leven,

en uiteindelijk oefenen we,
we treden op en herhalen,

want enkel zo word je er beter in.

Mensen kunnen improvisatielessen volgen,
of stand-up comedy proberen,

maar we kunnen ons ook meer bewust worden
over hoe we dagelijks humor creëren.

En iedereen kan dit doen.

De grappigste persoon die ik ken
is mijn grootmoeder, degene die mij sms't.

En ze heeft zich nu ook verdiept
in het sturen van berichten via Facebook.

Ze heeft nu een Facebookaccount
en reageert op elke statusupdate.

En ik weet niet

of mijn grootmoeder de liefste,
eerlijkste grootmoeder in de wereld is,

of dat ze me stiekemt 'trolt'.

(Gelach)

Enkele maanden geleden postte ik:

'Ik probeer te beslissen of ik
een atleet of een crimineel moet worden,

dus maakte ik een lijst
met voors en tegens.'

De reactie van mijn oma
bestond uit een woord: 'Grappig.'

(Gelach)

Ik vroeg me af: "Ik snap het niet.

Denkt ze echt dat het grappig is,
of neemt ze me op de hak?"

Enkele weken later postte ik:

'Ik vind dat een gezellige bar
die coke serveert,

een speeddate-hoekje zou moeten hebben.'

De reactie van mijn oma was: 'Ha, ha.'

(Gelach)

En ik dacht: "Die komma
klopt niet helemaal."

(Gelach)

Ik dacht: "Ze houdt me voor het lapje."

Enkele weken geleden postte ik:

'De getallen 51, 6 en 500 omzetten in
Romeinse cijfers maakt me LIVID (woedend)'

(Gelach)

Mijn oma reageerde:
'Hé, deze vond ik echt goed.'

(Gelach)

Trolled door mijn eigen grootmoeder.

(Gelach)

Het maakt niet uit: je leeftijd,
je inkomen, je vooruitzichten,

je persoonlijkheidsbeoordeling,
welke award je op school won

of je celebrity dubbelganger.

Iedereen kan leren om grappiger te zijn.

En het begint allemaal met een keuze

om manieren om humor
te gebruiken te vinden,

om zoals mijn grootmoeder te zijn,

om naar de wereld te kijken
en te denken: 'WTF -

Wow, that's fun.'

Dankjewel.

(Applaus)