Robert Mangold: Sol LeWitt & MoMA | "Αποκλειστικό" | Art21

Επεισόδιο # 181: Ο καλλιτέχνης Robert Mangold, μιλώντας από το, βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, στούντιό του το 2011, εξηγεί πώς η φιλία του με τον αείμνηστο καλλιτέχνη Sol LeWitt, καθώς και η εμπειρία του, να εργάζεται ως φύλακας στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, επηρέασε την προσέγγισή του για να κάνει τέχνη. Ο Mangold εργάστηκε στο ΜοΜΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν η φύλαξη των εκθέσεων του μουσείου ήταν ένα κοινό επάγγελμα για τους καλλιτέχνες και ποιητές, και ήταν εδώ που συνάντησε πρώτα τον LeWitt (καθώς και τον Robert Ryman). Ο LeWitt έγινε ένας από τους στενότερους φίλους του Mangold.

Ο Robert Mangold μεταφράζει το πιο βασικά από τα τυπικά στοιχεία-σχήμα, γραμμή, και χρώμα-σε ζωγραφικούς πίνακες, χαρακτικά και σχέδια των οποίων η απλότητα της φόρμας εκφράζει σύνθετες ιδέες. Αυτός καθιστά την επιφάνεια του κάθε καμβά με ανεπαίσθητες διακυμάνσεις χρώματος και νευρώδης, χειρόγραφες γραμμές γραφίτη. Ο Mangold λειτουργεί σε πολλαπλές σειρές των σχηματισμένων καμβάδων εδώ και πολλά χρόνια, εξερευνώντας παραλλαγές σε δακτυλίους, στήλες, τραπέζια, αψίδες, και σταυρούς, καθώς και συνθέσεις, χωρίς κέντρα.

Μάθετε περισσότερα για τον καλλιτέχνη στο:
http://www.art21.org/artists/robert-mangold

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Παραγωγός: Ian Forster. Συμβουλευτικός Παραγωγός : Wesley Miller & Nick Revich. Συνέντευξη: Susan Sollins. Κάμερα: Joel Shapiro. Ήχος: Roger Phenix. Επιμέλεια: Morgan Riles & Mark Sutton. Ευγενική Παραχώρηση Έργων Τέχνης: Robert Mangold. Ευγενική Παραχώρηση Αρχειακών Εικόνων: Robert Mangold & Sylvia Plimack Mangold. Φωτογραφία: John Sherman. Μουσικό Θέμα: Peter Foley.

[Robert Mangold: Sol LeWitt & MoMA]

[ΗΧΟΙ ΠΟΥΛΙΩΝ ΠΟΥ ΚΕΛΑΗΔΟΥΝ]

Υπήρχε αυτή η περιοχή οδοστρώματος εκεί έξω, πίσω από τον αχυρώνα και δεν έχω ιδέα γιατί ήταν εκεί.

Υπήρχαν τρία μεγάλα μπλοκ σκυροδέματος που έκαναν μια πλακόστρωτη περιοχή.

Κάθε φορά που περνούσα από αυτή το πρωί ή το βράδυ, σκεφτόμουν,

"Αυτό θα είναι ένα υπέροχο μέρος για ένα από τα τσιμεντένια μπλοκ γλυπτά του Sol."

Έτσι του έδειξα εικόνες από αυτή και κάναμε μια ανταλλαγή για ένα μεγάλο πίνακα ζωγραφικής.

O Sol ήταν ίσως ο καλύτερος φίλος μου όλα αυτά τα χρόνια.

Ήμασταν φίλοι για χρόνια και χρόνια και χρόνια.

Συναντηθήκαμε στο MoMA, όταν ήμασταν και οι δύο φύλακες στις αρχές της δεκαετίας του '60.

Αρκετοί άνθρωποι εργάστηκαν εκεί εκείνη τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένου τους Ryman

και Flavin...αν και, ο Flavin δεν ήταν εκεί όταν ήμουν εγώ εκεί.

Μυστικό καπέλου στο MoMA γιατί συνήθιζαν να προσλαμβάνουν ποιητές και ζωγράφους

και συγγραφείς διαφόρων τύπων για να είναι φύλακες.

Ήταν μια ωραία δουλειά--το μουσείο άνοιγε στις 11 και έκλεινε στις 5--

έτσι δεν ήταν άσχημα. [ΓΕΛΙΑ]

Ήταν ένωση μισθών και άρεσε σε όλους.

Αν και έχεις διαφορετικές αναθέσεις--

Μπορεί να έχεις έναν όροφο και άλλον όροφο σε διαφορετικές μέρες, αλλά...

Να έρχεσαι μέσα κάθε μέρα και να είσαι μέρος της συλλογής ήταν υπέροχο.

Πρέπει να σταθείς γύρω και να δεις τους ανθρώπους που βλέπουν την τέχνη και να δεις την τέχνη.

Μπορώ να θυμηθώ να πηγαίνω και να βλέπω σπουδαίους πίνακες--σύγχρονους πίνακες--

όντας σε βιασύνη να φτάσω σπίτι και να πάω στο στούντιό μου

ενώ αυτό ήταν ακόμα φρέσκο στο μυαλό μου.

Ενώ αυτή η ένταση, αυτή η υψηλή συναισθηματική, ήταν ακόμα...

Έτσι μπορούσα να δω τον πίνακά μου και να πω,

"Έχει αυτό τίποτα από εκείνο ή όχι;" [ΓΕΛΙΑ]

"Υπάρχει τίποτα από αυτό εκεί;"

"Θα ήθελα να υπάρχουν κάποια από αυτά εκεί."

Κάθε φορά που κάνω νέους πίνακες--κάθε φορά που κάνω νέα έργα--

σκέφτομαι όλα τα είδη αυτών των πολιτισμικών δεσμών.

Ξέρετε, τον πολιτισμό των ανθρώπων με τους οποίους μεγάλωσες.

Η τέχνη τρέφεται από την τέχνη, κατά κάποιο τρόπο,

και οι καλλιτέχνες τρέφονται από καλλιτέχνες.